Molenvenner mei 2011 - Stiphout Vooruit

DE AVONTUREN VAN SV1
Terwijl Harrie de Vries namens de supportersvereniging de kampioenen
toespreekt in de kleedkamer, wordt trainer Patrick Methorst geschoren.
Die gingen allebei niet gepaard met sprankelend voetbal. De
schorsingen en blessures deden zich voelen, maar door gebrek
aan kwaliteit bij de tegenstanders en een beetje geluk trokken
we die duels toch 'gewoon' over de streep. Zeker de zege bij
(toen nog) mede-titelkandidaat Avesteyn was opvallend: die
ploeg had op eigen veld al een jaar niet meer verloren.
Thuis tegen Vorstenbossche Boys viel dan toch de bijl. En
terecht. We werden eigenlijk zoekgespeeld en de 0-2 nederlaag
was nog maar een magere afspiegeling van de verhoudingen op
het veld. Een week later oogden we bij Mariahout ook bepaald
niet okselfris en al helemaal niet als een aanstaande kampioen.
De vooruitziende blik van Patrick Methorst
Pas laat in de wedstrijd bracht Ruben van Hoof de gelijkmaker op
het scorebord, maar de gezichten bleven zorgelijk. Want op het
thuis-duel met rivaal Venhorst kwam ineens wel veel spanning te
staan. Gelukkig stak ook Venhorst niet in grootse vorm. De 0-0
was echter alleen voor ons een goede uitslag. Over negentig
minuten gezien hadden wij die spannende topper moeten winnen,
maar ook Venhorst kreeg nog mogelijkheden om laat in de
wedstrijd een mokerslag uit te delen.
Toen de rook was opgetrokken, was er een status quo. En dus
konden we een dikke week later, op tweede paasdag, kampioen
worden. Echter: dan moest er gewonnen worden bij ELI en
Venhorst punten verspelen thuis tegen Nijnsel. Er waren niet
heel veel mensen van overtuigd dat dat een haalbare kaart was,
maar de technische staf en de voorzitter wél. Dus werden de
draaiboeken opgesteld. De optimisten kregen gelijk. Op een
prachtige zomerse middag werd ELI uiteindelijk nog redelijk
gemakkelijk verslagen (0-3), en verrassend genoeg maakte
Venhorst een buiging voor Nijnsel. Hun trainer Jan Noten mocht
vanzelfsprekend een biertje drinken op ons kampioensfeest en
sloot en passant vrede met Patrick (zie foto). Tijdens het seizoen
waren de twee coaches beduidend minder blij met elkaar.
Na het laatste fluitsignaal in Lieshout was nog niet helemaal
zeker of de titel een feit was. Weliswaar was doorgekomen dat
Venhorst op achterstand stond, maar die pot lag een kwartier stil.
Volgens de website van Venhorst ging het om een 'verlengde
drinkpauze', volgens getuigen vloog de vlagger van Venhorst
iets te enthousiast op de scheids af nadat die een overtreding
over het hoofd zag waarna Nijnsel scoorde. Een minuut of vijf na
het einde van ELI-Stiphout viel in Venhorst het doek voor de
thuisclub en was het kampioenschap dus een feit.
Onze voorzitter Marc de Wit leverde met enkele collegabestuursleden
een huzarenstukje door de bloemen op tijd in
Lieshout te hebben, net als de schaal, en in Stiphout werd DJ
Daan, het Antoniusgilde en de frietkar (puntzakfriet.nl) opgetrommeld.
De supportersvereniging reikte mooie kampioenspolo's
uit. Na het feestje op het veld en in de kleedkamer werd koers
gezet richting Stiphout. Bij café De Sport stond de kampioenswagen
klaar (met dank aan de Spurriezeiers), prachtig versierd
met rood-wit-blauwe bloemen. Een indrukwekkende heldentocht
door het dorp, samen met het gilde volgde. Op het sportpark
en later nog bij café De Sport werd tot diep in de nacht
feestgevierd. Een dag later deden we het nog eens dunnetjes
over. Het werden twee onvergetelijke feestdagen voor onze
groep. En onze trainer kreeg zo het afscheidscadeau waarop hij
hoopte. De icetea werd ingeruild voor bier, veel bier.
Is Stiphout Vooruit sterk genoeg om goed mee te draaien in de
derde klasse? We waren in ieder geval veel te sterk voor deze
vierde klasse. Waarschijnlijk leveren we wat aan ervaring in
omdat sommige jongens overwegen te stoppen. Aan de andere
kant: de jeugd heeft de toekomst en die duidelijk getalenteerde
jeugd kan nog veel beter worden. Aan de nieuwe trainer Frans
Verbeek, naar verluidt een Patrick Methorst 2.0, de schone taak
het elftal weer een stap verder te brengen in zijn ontwikkeling.
Aan de sfeer en hechtheid zal het niet liggen. Dat hebben we de
afgelopen weken wel gezien. De legendarische woorden van
Evert ten Napel zijn zeker op zijn plaats: 'Dit is een goed stel
hoor!'
Arjen Vos
(deel 5)
SV-1
Kleedkamer 5
mei 2011 Pagina 19