OPVANG EN OPSLAG VAN HEMEL- EN DRAINAGEWATER - PCS

40
5.1 geeft voor verschillende vollegrondsteelten
een overzicht
van de invloed van de EC op de
opbrengst. Deze tabel dient
in eerste instantie relatief
(vergelijking gevoeligheid
teelten) geïnterpreteerd te
worden, omdat deze tabel
gebaseerd is op buitenlands
onderzoek. In Vlaanderen
kunnen zich andere teeltsituaties
voordoen. Bovendien zijn
teelten niet in elke teeltfase even
gevoelig aan zouten en speelt de
manier waarop water wordt toegepast
(vb. verschil tussen beregening en
druppelirrigatie) een rol.
5.2.3 Natrium en chloor
Zoals reeds eerder aangehaald
werd, zijn natrium
en chloor geen voedingselementen
voor de plant.
Bij recirculatie accumuleren
deze elementen waardoor
het gehalte ervan in het aanmaakwater
bij voorkeur lager is
dan 0,5 mmol/l.
Ook hier zijn de tolereerbare concentraties
natrium en chloor teeltspecifi
ek. Tomaten verdragen algemeen iets hogere
concentraties zouten in het wortelmilieu. Een
chloridengehalte van 3 mmol/l in het wortelmilieu
is zelfs wenselijk. Aangezien chloride
geen voedingselement is, neemt de plant deze
chloriden niet op en is een hoger gehalte af
te raden. De opname van natrium is bij tomaat
echter lager dan deze van chloride, waardoor
bij hogere natriumgehalten in het aanmaakwater
ophoping in de substraatmat kan optreden.
Opvang en opslag van hemel- en drainagewater | Waterkwaliteit
Tabel 5.2 Natriumgevoeligheid voor enkele teelten
in volle grond (Bron: Deckers, Bodemkundige Dienst,
1995):
natriumnatriumnatriumlievendverdragendvrezend bleekselder erwten sla
groene selder groene kool veldsla
knolselder rode kool prei
rode biet witte kool andijvie
spruitkool
bloemkool
broccoli
radijs
…
5.2.4 Ammonium, nitraat,
fosfaat en sulfaat
Onder normale omstandigheden komen deze
stoffen slechts in beperkte hoeveelheden voor
in het water. Aangezien de plant grote hoeveelheden
van deze stoffen nodig heeft voor
de groei levert een kleine aanvulling geen
problemen op. Beneden bepaalde grenzen is
de aanwezigheid van deze stoffen in het water
niet schadelijk, omdat ze dienen als plantenvoeding.
Wanneer blijkt dat het water hogere
gehalten van deze stoffen bevat, dient de
herkomst achterhaald te worden. Hogere gehalten
duiden veelal op sterke verontreiniging
van het water met bijvoorbeeld drainwater
van land- of tuinbouwgronden, industrieel of
huishoudelijk afvalwater. Hoge gehalten aan
ammonium kunnen de ontijzering verstoren.
Het verdient aanbeveling altijd aard en oorzaak
van de verontreiniging op te sporen.
Verontreiniging met ammonium duidt meestal
op een organische verontreiniging. Bij hoge
sulfaatgehalten kan bij de watergift over
het gewas heen neerslag van calciumsulfaat
(gips) ontstaan. Een dergelijke neerslag is
vaak moeilijk te verwijderen omdat gips vrijwel
niet meer op te lossen is. Voor de meeste
gewassen is 0,5-1 mmol/l sulfaat voldoende