EHS Trynwâlden-Zwagermieden 2010, broed- en ... - It Fryske Gea

Soort grasland
zomerpolders
grasland
winterpolders
-19-
Binnemiede /
Weeshuispolder
Zwagermieden referentie
zomertaling 0,9 0,7 1,7 0,6 1,0
slobeend 0,0 2,7 2,8 4,7 3,5
kievit 13,0 17,5 14,0 26,1 18,4
scholekster 2,8 11,3 10,6 19,4 5,8
watersnip 0,0 2,9 2,2 3,9 5,7
grutto 0,0 11,9 21,8 18,0 20,0
wulp 0,9 0,8 1,7 0,6 2,3
tureluur 5,6 9,1 14,5 12,5 9,5
veldleeuwerik 0,0 5,0 21,8 0,0 9,1
graspieper 8,3 11,9 15,1 9,7 14,7
gele kwikstaart 7,4 2,0 3,9 0,6 4,1
Tabel 4. Gemiddelde dichtheden van een aantal karakteristieke graslandvogels (alle primaire weidevogels) in de
EHS Trynwâlden-Zwagermieden en in de referentie ‘veenweidevogelreservaten’ van het Weidevogelmeetnet
Friesland gemiddeld over de jaren 2007/2008. Weergegeven worden de dichtheden in twee graslandtypen:
zomer- en winterpolders en in twee belangrijke weidevogelreservaten: Binnemiede/Weeshuispolder en Zwagermieden.
5.3.3 Gebieden
Binnemiede & Weeshuispolder
Zwagermieden
5.3.4 Graslandtype
De gemiddelde dichtheden in de EHS van Slobeend, W atersnip
en Wulp zijn veel lager dan in de referentie. Scholekster en
Tureluur hebben grotere dichtheden dan in de referentie.
De Gele kwikstaart laat in de zomerpolders veel hogere dichtheden
zien dan in de referentie. De Binnemiede / W eeshuispolder
springt eruit met hoge dichtheden van Scholekster, Tureluur
en vooral Veldleeuwerik. De Zwagermieden laat vooral
hoge dichtheden zien van Slobeend, Scholekster en Kievit.
De grootste aantallen weidevogels broeden in het Groote Wielengebied
(180 ha.) en in de Zwagermieden (360 ha.). Ook de
verscheidenheid is er groot, met 17 resp. 16 primaire en secundaire
weidevogelsoorten. Dat ligt met name aan de grote oppervlakte,
het gevoerde weidevogelbeheer en het voorkomen
van winter- en zomerpolders. Gemeten naar de criteria van het
Weidevogelmeetnet Friesland vallen de Binnemiede / Weeshuispolder
(Groote Wielen) en de Zwagermieden met ‘WMFscores’
van 223 en 175 in de categorie ‘goed weidevogelgebied’
(Nijland, 1999). Hoewel de dichtheden voor de meeste
soorten veel lager zijn dan tien jaar geleden toen het eerste
onderzoek plaatsvond, is de betekenis van beide gebieden voor
een rijk geschakeerde weidevogelgemeenschap nog groot.
Zeker, gezien de landelijk dalende populaties.
zomerpoldersoorten Van de meeste soorten blijken de dichtheden in zomerpoldergraslanden
met laat op gang komende vegetaties en plaatselijke
dominantie van Rietgras veel lager dan in winterpoldergraslanden.
Dit geldt echter niet voor de Gele kwikstaart, die juist in
zomerpolders relatief talrijk is met een dichtheid van 7,4 paar
/100 ha, tegen 2,0 paar/ha in winterpolders. In de studie van
Nijland (2012) komen met name Wulp, Gele Kwikstaart, Kwartel
en Veldleeuwerik als ‘zomerpoldersoorten’ naar voren. In de
EHS wordt dit alleen bevestigd door de Gele Kwikstaart.