EHS Trynwâlden-Zwagermieden 2010, broed- en ... - It Fryske Gea

daarbij om 200-400 vogels. Overdag kunnen de vogels op verschillende
plekken in de EHS gezien worden.
andere talrijke soorten Overige soorten, waarvan buiten de broedtijd grote aantallen
kunnen worden gezien op slaap- en pleisterplaatsen, zijn: Wilde
eend (400-1.000), Meerkoet (500-1.000), Kokmeeuw (3.000-
5.000), Stormmeeuw (4.000-8.000) en Spreeuw (15.000-
30.000)
roofvogels Ook verschillende roofvogels bezoeken het gebied. Behalve
algemene soorten als Torenvalk en Buizerd, worden in het
spoor van de grote aantallen trekvogels soorten aangetroffen
als Blauwe kiekendief, Havik, Sperwer, Slechtvalk en Smelleken.
Een enkele maal worden Visarend en Ruigpootbuizerd
gezien.
7 NATURA 2000 GEBIED GROOTE WIELEN
kwalificerende en begrenzende soorten
Vogelrichtlijn
Natuurbeschermingswet, Europese
Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn
In 2000 is het Groote W ielengebied (figuur 11) aangewezen als
speciale beschermingszone onder de Europese Vogelrichtlijn
op basis van gegevens uit de periode 1993-1997 (van Roomen
M.W.J. e.a. 2000).
De aanwijzing van een gebied komt tot stand op basis van het
voorkomen van een aantal ‘kwalificatie-soorten’ en nader begrensd
op basis van een aantal ‘begrenzingssoorten’. Hierbij
zijn broedvogels en niet-broedvogels. Bij broedvogels is een
soort ‘kwalificerend’ voor een gebied als het aantal broedparen
de ondergrens voor kwalificatie haalt en het gebied bovendien
tot de top-vijf gebieden van de soort in Nederland hoort. Een
soort is ‘begrenzend’ als het aantal broedparen de ondergrens
voor begrenzing haalt. De betreffende soorten staan in bijlage 1
van de Vogelrichtlijn, voor de begrenzingssoorten aangevuld
met een aantal broedvogels van de Rode Lijst.
Voor niet-broedvogels (watervogels) is een soort ‘kwalificerend’
voor een gebied als het gemiddeld jaarmaximum over tenminste
drie jaar gelijk of hoger is dan 1% van de biogeografische
populatie van de soort. Een soort is ‘begrenzend’ als het gemiddeld
jaarmaximum gelijk of hoger is dan 0,1% (1 promille) van
de biogeografische populatie van de soort.
Sinds 2004 valt het Groote Wielengebied ook onder de Habitatrichtlijn
voor de bescherming van leefgebieden en bijbehorende
karakteristieke soorten (niet-vogels).
In 2010 is het Groote Wielen-gebied aangewezen als Natura
2000-gebied, conform de Natuurbeschermingswet (1998). Hierbij
zijn aantalsdoelstellingen geformuleerd. Hierin zijn de Vogelrichtlijn
en Habitatrichtlijn vervat.
De aanwijzing van het Groote Wielengebied onder de Europese
Vogelrichtlijn (Ministerie van LNV 2000) is tot stand gekomen
op basis van de kwalificerende soorten Kolgans, Brandgans en
Smient (alle niet-broedvogel) en begrenzende soorten: Porseleinhoen,
Kemphaan en Rietzanger (broedvogel) en Kemphaan
en Grutto (niet-broedvogel).
Tabel 7 toont de actuele aantalsgegevens van de belangrijkste
soorten in verband de Vogelrichtlijn en Natura 2000
Hieruit blijkt dat voor een aantal niet-broedvogels de aantalsdoelstellingen
ook vandaag de dag gehaald worden: Kolgans,
Brandgans, Smient, Grutto. Hoewel de Slobeend niet genoemd
-27