Seizoen 2012-2013 - FC Berghuizen

Op vijf augustus van dit jaar
overleed Ben Kip op 48jarige
leeftijd tijdens zijn
vakantie in Italië. Ben was
keeper in het zevende. In
zijn jeugdjaren en daarna
was hij een gewaardeerde
sluitpost voor verschillende
junioren- en seniorenteams.
Hij werd gewaardeerd om
zijn fanatisme, zijn sportieve
inzet en zijn vermogen om
als keeper het hele team
beter te laten functioneren.
Onlangs werd hij herdacht.
Er kraait een vogel in de
verte. Hij lijkt te weten
waarom het zevende van
Berghuizen zich verzameld
heeft rondom de middencirkel. Samen met de
scheids, twee grensrechters, een handjevol
toeschouwers en de tegenstander, AJC uit
Losser. Eenieder herdenkt de keeper Ben Kip,
die op 5 augustus op 48-jarige leeftijd overleed,
op zijn eigen manier. De goedlachse doelman,
die stond voor de sport, zijn club en het team,
wordt gemist. Zondags voor de wedstrijd, iedere
woensdag voor de training, zweeft de keeper in
de gedachten van menig voetballer.
Ben Kip was veel meer dan keeper alleen. Ben
was FC Berghuizen. Hij voelde zich betrokken bij
allerlei ontwikkelingen binnen de club.
Sinterklaas, de sponsorcommissie, de mogelijke
aanleg van een zonnecollectorenpark op het
voormalige handbalveld. Het had allemaal Ben’s
aandacht. Overigens zonder dat hij de eer en
WWIIJJ HHEERRDDEENNKKEENN BBEENN KKIIPP
credits opeiste. Dat paste niet
bij Ben. De keeper was de
smeerolie van het zevende.
Hij regelde grote en kleine
zaken. Spoorde spelers aan
wanneer deze dreigden te
verzaken. En leerde dat winst
en verlies in een recreatief
voetbalteam met een glimlach
kunnen worden ontvangen.
Hij genoot zichtbaar van die
kleine dingen. De moppen
onder de douche, de ballen
die altijd te hard of te zacht
zijn en de voorbereidingen op
een wedstrijd.
In de rouwadvertentie schreef
zijn elftal dat hij als keeper
‘voor altijd het veld had
verlaten’. Dat klopt. Het
zevende gaat verder zonder Ben. In de
wetenschap dat met zijn vertrek een van de
grote aanjagers van het team is vertrokken.
Ben is er niet meer. En eigenlijk toch ook weer
wel. We lopen op ‘zijn’ badslippers, praten
geregeld over hem in de kantine en halen in de
kleedkamer herinneringen aan hem op. Op de
gekste momenten. Soms lang, vaak ook heel
kort. Bijna altijd met een lach, soms met een
traan. Een lach omdat we blij en trots zijn op
zo’n keeper in ons midden. Een traan omdat je
zo’n man niet wilt laten gaan. Wat rest zijn
herinneringen. En die koesteren we.
Dag Ben.
Berghuizen 7
Monique, Bas en Els Kip danken iedereen voor de blijken
van medeleven na het overlijden van Ben Kip.
Uit de reacties blijkt dat Ben veel waardering genoot en
geliefd was binnen de club en de wijk.
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2012-2013 - 1 e uitgave
Pagina - 21 -