Seizoen 2011-2012 - FC Berghuizen

CLUBBLAD
FC BERGHUIZEN OLDENZAAL
Seizoen 2011-2012 3 e uitgave

FFCC BBEERRGGHHUUIIZZEENN
Opgericht: 22 november 1947
Sportcomplex: ‘t Venterinck
Clubkleuren: groen shirt en witte broek
GGRROOEENN EENN WWIITT
Clubblad van FC Berghuizen
Seizoen 2011-2012; Juni no. 3
E-mailadres: info@fcberghuizen.nl
Kopie volgende clubblad: Voor 1 oktober
Redactie: Rob Egberink, Tim Nijhof en Robin Olde
Kalter
IINNHHOOUUDD CCLLUUBBBBLLAADD
Colofon
Van de voorzitter
Het wel en wee van Dames 2
Stel je voor
Wij hebben geen ‘tattoos en schoffies’
Van het jeugdbestuur
Sprietjes
Jeugdvoetbal van toen en nu
Fotocollage sportverkiezing 2012
Jongens C-groep naar Prinsenbeek
Soms is de bal rond, soms niet
Opkomst herhalingscursus AED teleurstellend
Galerij der kampioenen
Dagboek 6 mei; de dag van de waarheid
Zaalflitsen
Wee’j nog
Blz.
1
2
3
4
5
6
7
9
10
12
15
16
17
18
19
20
Correspondentieadres:
Postbus 230, 7570 AE Oldenzaal
Clubgebouw: telefoon 0541-514348
Afgelastingen: telefoon 0541-512041
Website: www.fcberghuizen.nl
RTV Oost: pagina 682
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 1 -
VVAANN DDEE RREEDDAACCTTIIEE
In ons dagelijks leven maken we allemaal
veelvuldig gebruik van diverse moderne
communicatiemiddelen. Vooral de sociale
media zijn de laatste jaren sterk in opkomst
en de mogelijkheden en het
gebruikersgemak hiervan zullen in de
toekomst zeker nog toenemen.
Ook binnen FC Berghuizen beschikken we
over meerdere, goede en moderne
communicatiemidden; kabelkrant, website,
twitter enz.
Vanaf de beginjaren 50 heeft ook het
clubblad dienst gedaan als middel om
informatie onder de leden te verspreiden;
dan weer in een ander formaat, een
wisselende frequentie, onder een andere
naam; maar steeds om de leden over het
wel en wee van de vereniging en haar leden
te informeren.
Het clubblad van nu is een goede mix
geworden tussen enerzijds actuele en
beschouwende informatie en anderzijds
roept het herinneringen op aan periodes en
gebeurtenissen uit de geschiedenis van onze
club. Hierdoor heeft het clubblad zich,
ondanks alle andere moderne media, een
blijvende positie verworven. .
Als vertrekkende redactieleden (Sjef en
Wim) spreken we dan ook de verwachting
uit dat alle leden van FC Berghuizen ook de
komende jaren nog veel lees- en kijkplezier
aan het clubblad zullen blijven beleven.

VVAANN DDEE VVOOOORRZZIITTTTEERR
Het seizoen 2011-2012 zit er weer op en we maken ons op voor de zomer. Even geen voetbal zou je
denken, maar met het EK en direct daarna de start van het Europese avontuur van FC Twente gaat
het eigenlijk gewoon door.
Kampioenen
Het afgelopen seizoen heeft weer een aantal
kampioenen opgeleverd. Maar liefst drie
seniorenteams zijn kampioen geworden. Het
tweede en vierde hebben lange tijd bovenaan
gestaan en hebben beide in een uitwedstrijd het
kampioenschap veilig gesteld. Het zesde stond
lange tijd tweede en werd op de slotdag
kampioen door zelf te winnen en de naaste
concurrent punten te zien verspelen.
Ook bij de jeugd werden drie teams
kampioen. De jongens van F3 en
E4 zijn kampioen geworden en
daarmee zien we dat er
voldoende talent binnen onze
vereniging rondloopt. En
de meisjes C werden
afgetekend kampioen
en deden het ook in de
beker heel goed.
Allen gefeliciteerd met het
kampioenschap.
Ons eerste herenteam heeft
lang meegedaan om het
kampioenschap maar werd
uiteindelijk veroordeeld tot
de nacompetitie. Daar
strandden we helaas
tegen Borne.
Sponsoring
Ik wil dit keer
stilstaan bij het
belang van
sponsoring voor onze
vereniging. Naast
contributie en de
kantine-inkomsten is
sponsoring de derde
financiële pijler. We beschikken gelukkig over
een stabiele groep sponsoren die FC Berghuizen
financieel ondersteunt. Onze sponsorcommissie
is zeer actief met het behouden van de
bestaande sponsoren en het vinden van nieuwe.
Onlangs is met een groep sponsoren het bedrijf
Pre Pain bezocht. Dit was een zeer geslaagde
activiteit en werd zeer gewaardeerd door onze
sponsoren. Tevens is een nieuwe
sponsorbrochure gemaakt waarin is
opgeschreven op welke wijze een sponsor ons
kan ondersteunen. Ik roep iedereen op actief
mee te denken met onze sponsorcommissie en
nieuwe sponsoren aan de dragen. Dat kan bij
Gerald Velthuis, voorzitter van de
sponsorcommissie.
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 2 -
Voorzittersoverleg
Op 16 april hebben we voor
het eerst een overleg
gehad met alle
voorzitters en
contactpersonen (zo’n
20! personen) van de
commissies binnen FC
Berghuizen. Hierbij
heeft elke commissie kort
aangegeven waar ze mee
bezig is en welke
activiteiten ze het
komende seizoen gaan
ondernemen. Het was
heel goed elkaar op deze
manier bij te praten en te
kijken waar we elkaar kunnen
helpen en ik hoop dat dit overleg
er toe zal bijdragen dat we elkaar
gemakkelijker kunnen vinden.
Het is de bedoeling om dit
overleg twee keer per jaar te
doen.
Fietsenstalling
U zult gezien hebben dat onze
fietsenstalling is uitgebreid. Dit was
nodig omdat op drukke dagen de
fietsenstalling te klein was en fietsen
voor de ingang van ons sportpark stonden. Een
groep vrijwilligers heeft de handen uit de
mouwen gestoken en in enkele weken de
fietsenstalling uitgebreid. Mannen bedankt
hiervoor, iedereen kan zijn fiets nu weer keurig
stallen.

Nieuwe vrijwilligers
In het afgelopen seizoen hebben een aantal
vrijwilligers aangegeven te zullen stoppen. Zij
hebben dit gelukkig tijdig aangegeven zodat we
op zoek konden naar nieuwe vrijwilligers. Ik ben
blij dat dit in een groot aantal gevallen gelukt is.
Zo is er voor het volgend seizoen een geheel
vernieuwde clubgebouwcommissie, is er een
nieuwe websitecommissie en is de redactie van
het clubblad voor een groot gedeelte vernieuwd.
Ook het jeugdbestuur en het
verenigingssecretariaat zullen er volgend seizoen
anders uitzien. Nieuwe mensen met nieuwe
ideeën gaan aan de slag en ik wens hen veel
succes en plezier toe.
Een woord van dank gaat uit naar de vrijwilligers
die stoppen. Velen hebben hun vrijwilligerswerk
(tientallen) jaren op een voortreffelijke manier
gedaan. Heel veel dank voor jullie inzet voor FC
Berghuizen.
Rest mij iedereen een hele mooie vakantie toe te
wensen.
Jeroen Kip
HHEETT WWEELL EENN WWEEEE VVAANN DDAAMMEESS 22
Het zit er weer op, het wedstrijdseizoen is weer
voorbij! De voetbalschoenen liggen weer op
zolder om daar knetterhard te worden, de shirts
zijn voorlopig voor de laatste keer uitgewassen
en de scheendekkers kunnen geruime tijd
ontlucht worden. We zijn uiteindelijk 6e
geworden (nee, niet van de 6) van de 12. Op
zich nog best goed eigenlijk. We deden tot aan
de laatste wedstrijd nog mee om de 4e plaats.
Maar helaas op het allerlaatste moment werden
we nog ingehaald door twee teams. Jammer…
maar toch niet slecht na al dat ´blessureleed´.
Je weet wel, dat besmettelijke dikke buikensyndroom
wat ons team geveld heeft. Zelf heb ik
al jaren last van dat syndroom maar ik moet
zeggen dat het mij nooit heeft weerhouden om
te voetballen! Beetje kinderachtig van de rest
maar goed.
We moeten even afkicken van de voetbal en
gaan proberen de zomerperiode door te komen.
Even geen training, even geen wedstrijden, even
geen kleedkamergeheimen… het bekende zwarte
gat!
Gelukkig zijn er alweer afspraken gemaakt voor
feesten e.d. Zo richten we ons eerst op de
zomerfeesten! Wie gaat er sportman,
sportvrouw, sportploeg, aankomend talent en
stille kracht worden? Persoonlijk denk ik
genomineerd te worden voor aankomend talent..
ik kom namelijk elk jaar aan!! Daarnaast staat
het EK voor de deur en deze wedstrijden gaan
we in de stad bekijken. Hopelijk worden deze
wedstrijden net zo spannend als de finale van de
Champions League! Man o man wat een
zenuwen moeten die spelers gehad hebben.
Mijn gedachten gingen tijdens de beslissende
penalty’s even terug naar ons eigen Dames 2.
Naar het feit dat sommigen bij ons nog elke
zondag knettertje zenuwachtig zijn voor de
wedstrijd. Ikzelf ben één van die sommigen. Laat
ik proberen mijn eigen situatie even te schetsen:
Voor de wedstrijd ben ik al wel vier keer naar de
wc geweest… dunne zenuwpoep… en
waarvoor?? Ik bedoel: Ik ben nu 34 jaar en
voetbal dit jaar 25 jaar bij FC Berghuizen. We
voetballen in gehuchten als Klein dochteren,
Zelhem, Miste en Heeten. De sportcomplexen
liggen achter het zesde maïsveld links. Niemand
die het bestaan ervan weet. We spelen op een
knollenveld waarvan het gewoon een wonder is
dat je niet je enkels breekt. Dan voetballen we
nog met een plofbal uit het jaar nul die je met
geen mogelijkheid hoog krijgt en we beleven het
spel alsof ons leven ervan af hangt. De zenuwen
gieren door m’n keel… maar waar hebben we
het over??? In München staan de spelers in de
finale penalty’s te nemen in een stadion met
66.000 toeschouwers en de hele wereld die
meekijkt voor de tv… pfffffff!
Als je zo onze omstandigheden hoort en onze
prestaties leest, verwacht je toch dat wij geen
publiek aan de kant hebben staan? Maar toch is
niks is minder waar. Bij deze wil ik dan ook onze
toeschouwers bedanken voor hun support!!!
Dus: fam. Kothman, fam. Ten Zijthof, fam. van
Asperen, fam. Segerink, fam. Laarveld, fam.
Bossink , fam. Bulthuis, fam. Velthuis, fam. van
der Sluis en daarnaast de partners van onze
spelersvrouwen, hopelijk zijn jullie volgend
seizoen ook weer van de partij dan hebben wij
tenminste één goede reden om zenuwachtig te
zijn!!
Daantje
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 3 -

SSTTEELL JJEE VVOOOORR
Mijn naam is: Furkan Aslandogan
Mijn leeftijd: 12 jaar en ik zit op basisschool De
Leemstee
Ik speel in team: D2
Mijn positie is: linkshalf
De beste speler van FC Berghuizen is: Mustafa
uit het 1ste. Hij is echt goed!
Het leukste aan FC Berghuizen vind ik: het
kampweekend. Zo waren we laatst met 3 teams in
Markelo bij de Zwemkolk. Dat was leuk:
kussengevechten, lekker snoepen, lang opblijven en
voetballen natuurlijk
Kunst- of natuurgras: moeilijk om een keuze te
maken. Bij kunstgras kun je geen slidings oefenen
en bij natuurgras glij je sneller uit. Toch maar
kunstgras
Siem de Jong (Ajax) of Luuk de Jong (FC
Twente): geen van beide want ik ben supporter
van Feijenoord, haha. John Guidetti is mijn man!
Naast voetballen zijn mijn hobby’s: zwemmen en
veel buiten spelen
Mijn moeder maakt hele lekkere: lahmacun (Turkse pizaatjes)
Ik lag laatst dubbel van het lachen: toen op de Zomerfeesten het
springkussen kantelde
Als ik later groot ben: word ik advocaat. Het verdient lekker en je neemt
mensen in bescherming
Mijn favoriete tv programma is: lastig want ik kijk bijna geen televisie. Vooruit, Big Time Rush
dan maar
De laatste film die ik zag was: een documentaire over de Gazastrook wat ik indrukwekkend vond
Zingen of rappen: rappen, vooral Hef en Kempi vind ik goed
Mijn lievelingsboek is: Oorlogswinter van Jan Terlouw
Zwemmen of fietsen: zwemmen, ik heb A en B gehaald
Jam of kaas: kaas
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 4 -

WWEE HHEEBBBBEENN GGEEEENN ''TTAATTTTOOOOSS EENN SSCCHHOOFFFFIIEESS''
Mij is gevraagd om wederom een stukje te schrijven voor het clubblad
over de 1 e selectie over het verloop van de tweede seizoenshelft van de competitie.
Het mag u na het lezen dan ook duidelijk worden waarom ik voor de titel
'We hebben geen tattoos en schoffies' heb gekozen.
Daarmee wil ik overigens absoluut op geen enkele wijze discriminerend zijn.
Tijdens de winterstop hebben we een goede
reeks oefenwedstrijden gespeeld. Die lijn konden
we doorzetten bij de start van de tweede
seizoenshelft. Tegen een beladen thuiswedstrijd
in maart tegen TVV, die we met 2-1 wisten te
winnen, konden we ons periodekampioen over
de tweede periode noemen. Daarmee begon ook
langzaam maar zeker de inhaalslag t.o.v. de
nummer 1: Wilhelminaschool. Was het verschil
voor de winterstop nog 11 punten dit werd na de
winterstop zienderogen minder.
In april werd de clash tegen Wilhelminaschool
gespeeld. Beide teams kampten met blessures.
Echter een clash is het nooit geworden. Na een
goede 1 e helft van onze kant viel de tweede helft
zwaar tegen en werd het uiteindelijk een
teleurstellende 0-0.
Een uitslag waarmee de ‘school’ zichtbaar
opgelucht was. Toch wisten we vlak voor het
einde van de competitie op gelijke hoogte te
komen. Alles leek erop dat het kampioenschap
beslist moest worden door een
beslissingswedstrijd. Maar zover is het helaas
niet gekomen..... In de één na laatste wedstrijd
tegen EMOS gingen we onnodig met 2-1
onderuit. Wel winnaar van de derde periode,
maar géén beslissingswedstrijd en géén
kampioenschap! Wat rest; nacompetitie.
Vol vertrouwen traden we de eerste
tegenstander Borne tegemoet. In de uitwedstrijd
werd een moeizame 1-1 behaald, maar een
mooie uitgangspositie voor de thuiswedstrijd.
Niets bleek minder waar. We kwamen al snel op
achterstand, kwamen vlak voor tijd gelukkig op
gelijke hoogte, maar gingen genadeloos onderuit
door een slimme, schitterende ingeschoten vrije
bal van een speler van Borne (met inderdaad
een ‘tattoo’ op zijn onderarm). Een terechte
nederlaag; evenals tegen EMOS werden we weer
afgetroefd op felheid en bravoure. Op de
momenten dat we er moesten staan gaven we
niet thuis en dat kunnen we ons zelf verwijten.
We wisten een schitterend seizoen te spelen
maar ons zelf niet te belonen!
We zouden iets meer bravoure en iets meer
winnaarmentaliteit op beslissende momenten
moeten hebben! En hebben we dat al niet vaker
gehoord binnen de club. Met andere woorden:
‘we missen de tattoos en de schoffies’ lijkt hier
toch enigszins van toepassing al is het
suggestief.
Afsluitend wil ik nog een bijzonder woord van
dank aan Sander Koop uitspreken die na 18 jaar
stopt als grensrechter van het 1elftal. Sander,
nogmaals dank voor al die jaren waar je op
kundige wijze hebt gevlagd en betrokken bent
geweest bij het 1 e elftal!. Ook een woord van
dank aan de spelers die hebben aangegeven te
stoppen en er volgens seizoen er niet meer bij
zullen zijn: Patrick van Halteren, Lars Boberg,
Johnny Shabo en Robert Maartens.
Dank aan de supporters die interesse hebben
getoond en ons hebben bijgestaan bij de
wedstrijden.
En als laatste een woord van dank mede namens
de gehele technische staf en begeleiding aan de
gehele spelersgroep voor de wijze waarop we
het gehele jaar met elkaar zijn opgetrokken. Dat
geeft vertrouwen voor volgend jaar!
Jeroen Hulsmeijers / assistent trainer 1
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 5 -

Op het moment dat ik dit nu schrijf is het
Draptoernooi bezig tijdens de zomerfeesten om
het weer een geweldig succes te laten worden.
Helaas heeft het de hele ochtend al geregend,
maar echte voetbalvrienden spelen gewoon
door, ondanks de regen.
Gisteren is het jeugdtoernooi weer helemaal
geweldig verlopen met schitterend voetbalweer
en daar mogen Leo en Antoinette Benneker met
de gehele organisatie best een pluim voor
uitgereikt krijgen. Klasse om zo’n groot toernooi
vlekkeloos te laten verlopen.
Ik liep er gisteren rond en heb met verschillende
mensen van bezoekende verenigingen gesproken
en hoorde niets anders dan lof. En ze komen erg
graag elk jaar naar ons toernooi toe.
Dit zal de laatste keer zijn dat ik als
jeugdvoorzitter zal schrijven voor Groen en Wit.
Zoals bekend was dit mijn laatste seizoen als
voorzitter van de jeugd en ik moet zeggen dat ik
het als erg fijne jaren binnen deze gezellige
vereniging ervaren heb. En, ik heb het graag
gedaan.
In het begin hebben we heel veel uren moeten
stoppen in het oplossen van problemen en het
blussen van brandjes. Maar naar verloop van tijd
zijn we bezig geweest om de organisatie anders
op te zetten met veel commissies. Het is ons
gelukt om er een goede, geoliede vereniging van
te maken, met dank aan allen die als vrijwilliger,
ouder en kind hier aan mee gewerkt hebben.
We hebben nu een technische commissie, een
ontspanningscommissie, vrijwilligerscommissie,
kampcommissie en een
scheidsrechterscommissie. Deze commissies zijn
voortvarend met hun werk begonnen en, na de
gebruikelijke startproblemen, loopt het elke keer
beter. Naast het jeugdvoorzitterschap was ik ook
in het hoofdbestuur aanwezig en heb daar ook
twee seizoenen in mee gedraaid. Daarnaast heb
ik zitting gehad in de stuurgroep Breedwijs
(brede school). Door al deze activiteiten heb ik
veel kennis kunnen maken met enthousiaste
medewijkbewoners, die allemaal actief zijn om
onze wijk de mooiste wijk te laten zijn van
Oldenzaal.
VVAANN HHEETT JJEEUUGGDDBBEESSTTUUUURR
In mijn periode is het aantal jeugdleden fors
gegroeid. Met name onder de meisjes, onder
andere door de promotiedagen van dames 1 en
de dames van FC Twente en in combinatie met
een hele actieve moeder, die liever niet met
naam genoemd wil worden. Het onderschrijft
precies wat wij in de doelstelling hebben staan
n.l.: een wijkgerichte vereniging voor hem en
haar. Mijn mening is dat de vereniging daar echt
mee moet doorgaan: “EEN WIJKGERICHTE
VERENIGING”.
Ook het afgelopen jaar hebben we weer een
paar kampioenschappen meegemaakt: E4, F3 en
meisjes C hebben het maar mooi weer klaar
gespeeld. Bij de E- en F-groep ben ik helaas niet
aanwezig geweest omdat ik met mijn oude
voetbalploeg een weekend ben weggeweest.
Maar bij de meisjes, het weekend daarna, was ik
er wel. En tot mijn verbazing heb ik deze dames
in drie wedstrijden zien groeien tot waardige
voetballers. Een aanwinst voor dames 1 en
misschien nog wel FC Twente. Ze zijn wel in
beeld heb ik begrepen.
Allen nogmaals gefeliciteerd en op naar het
volgende seizoen.
De afsluitende BBQ was opnieuw, zoals elk jaar,
een groot succes. De penaltybokaal is weer
uitgereikt aan de scorende voetballers en
voetbalsters. De Fair Play beker ging weer naar
het team dat het sportiefst heeft gespeeld, in
combinatie met de gedragingen langs de lijn van
ouders, broertjes, zusjes, opa’s en oma’s. Ook
deze mensen van harte gefeliciteerd.
Nu terug kijkend zijn het mooie en leerzame
jaren geweest waar ik met volle tevredenheid op
terug kan kijken. Met dank aan mijn
medebestuursleden die misschien nog wel
harder hebben gewerkt dan ikzelf. Ik ben nu
benaderd om voorzitter van Peerke Donders
Scouting te zijn en dat ga ik na deze periode ook
graag doen om mee te blijven werken aan onze
mooie wijk. Ik heb me voorgenomen om dit mijn
laatste vrijwilligersklus te laten worden. Als ik
alles op de rij zet heb ik dan voldoende gedaan
voor onze wijk denk ik. Achtereenvolgend
voorzitter OR van de Bernardusschool met als
hoogte punt Nederlands kampioen voetbal voor
schoolvoetbalteams. Daarna vice voorzitter van
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 6 -

onze Mariaparochie met als hoogtepunt het
behouden van de kerk in de wijk tot 2013,
daarna wordt er gekeken hoe e.e.a. verder moet
gaan met de katholieke kerken in Oldenzaal.
Toen jeugdvoorzitter FC Berghuizen met als
hoogtepunt dat het gehele 1e elftal volledig uit
de eigen jeugd komt. En daarna komt dan het
scoutingvoorzitterschap. Ik zal verbonden blijven
met FCB, in verschillende vormen en ben daar
erg graag.
Ik ben van mening dat het verenigingsleven
goed is voor jong en oud en eigenlijk een must is
binnen je leven, want daar doe je alles samen.
Je hebt eerder oog voor elkaar, leeft meer mee
met elkaar en last but not least: we hebben
elkaar hard nodig in het leven, niemand kan
alleen leven. Al lijkt het er in de huidige tijd wel
op dat steeds meer mensen alleen aan zichzelf
denken.
Afsluitend met mijn verhaal: de zomerfeesten
zijn in volle gang, het kamp en de Lutterzanddag
voor de jeugd moeten nog plaatsvinden en dan
begint de zomervakantie. Ik wens iedereen een
hele mooie afsluiting van het seizoen en een
mooie vakantie toe zodat iedereen volgend
seizoen met frisse moed weer kan gaan werken
aan de toekomst van de school en de vereniging.
Bennie Laarveld
SSPPRRIIEETTJJEESS
Het mensenras heeft in de loop van de geschiedenis de meest bijzondere exemplaren opgeleverd en
er lijkt ook voor de toekomst nog alle hoop. Toch wil ik als uw vaste canon schrijver even terug in de
tijd. Begin jaren 90 voltrok zich de volgende historische gebeurtenis in de grootste
plattelandsgemeente die Nederland rijk is namelijk Amsterdam. In dit uit zijn krachten gegroeide
dorp gebeurt nooit wat. Soms wordt er op voetbalgebied een bekertje gewonnen, valt er een
lantaarnpaal om en wordt er een tabakswinkeltje in uitheemse waar geopend maar dan heb je het
wel gehad.
We schrijven 2002. Het eerste elftal met o.a. ene
Joachim Wissink, de toen al zeer talentvolle
Patrick van Halteren, Leroy Ottenhof wie kent
hem nog.. pardon ..eh niet, goallie Reynold Kip
afijn jongens van de gestampte pot hebben olv
Jan Nijhof het seizoen erop zitten. Het
traditionele Weekendje Weg is geboekt. Voor het
eerst gaat het met z’n allen naar Amsterdam. Er
is met veel moeite een hotel gevonden. Tw het
van Gogh hotel aan het van Gogh plein recht
tegenover het van Gogh museum dat vlakbij de
van Gogh straat ligt maar waar gek genoeg weer
geen van Gogh beeld te vinden is. In de bus
wordt meteen het draaiboek met de hele equipe
doorgenomen. In Amsterdam zal er worden
gefietst op knalgele bikes, een rondvaart worden
gemaakt etc. Onze Spriet laten we hem Hendrik
noemen, die de leider van het hele spul is neemt
hierin het voortouw. Hij waarschuwt ook voor
alle gevaren die de spelers kunnen bedreigen.
Lonkende vrouwen? Links laten liggen! Alcohol?
Ranja en niks anders! Geld? In de zak houden!
Hendrik is een echte vaderfiguur die het beste
BRAND IN AMSTERDAM
voorheeft met de jongens. Hij is een herder, een
hoeder.
Het hotel blijkt aan de buitenkant geweldig in de
verf en is in Jugendstil uitgevoerd. Echter binnen
oogt het toch iets anders. Wel schoon en de
bedden liggen goed maar de binnentuin tja de
binnentuin. Weelderig groeien allerlei
subtropische en tropische flora meters hoog.
Vanuit het hotelraam kijk je er mooi op maar er
ligt ook van alles te roesten tussen al dat groen.
Fietsonderdelen, blik, kartonnen dozen, lege
flessen, overvolle condooms. Het wordt de
jongens toch wat wit om de neus. Hendrik stelt
voor gewoon de andere kant op te kijken. Dit is
het mooiste hotel dat er te vinden was, echt
waar. De kamers worden verdeeld en Hendrik
neemt het bed dat het dichtst bij de kamerdeur
staat. Jongens gaan jullie maar mooi in de
andere bedden liggen. Ik hou de deur in de
gaten, je weet maar nooit, spreekt hij met
onvervalst papiamento accent. En opnieuw
maakt hij zijn naam als herder en hoeder waar.
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 7 -

De dag wordt volgens program afgewerkt en
men geniet van al het schoons dat deze plaats
te bieden heeft. ’s Avonds wordt er een leuk
staminee gevonden in de buurt van het van
Gogh museum en met Ranja und Gesang gaat
het loos. Hendrik gaat als eerste terug naar
het van Gogh hotel. Morgen moet ik fris zijn
om de jongens te begeleiden is zijn attitude en
even later ligt hij te ronken en te dromen van
zijn Suriname waar hij ooit nog een eerste,
een tweede en een derde FC Berghuizen hoopt
op te richten.
Maar dan midden in de nacht. What’s
happening? Hendrik schrikt wakker. Hij voelt
water, het zal toch niet. Gillend staan Ivo Olde
Scholtenhuis met nog enkele knapen met een
waterslang Hendrik zijn beddegoed vol te
spuiten. Echter door de kracht van deze van
Gogh hotelspuit schiet de slang alle kanten op.
De vloerbedekking van de gang, de muren, het
plafond vertonen al drassige plekken. Met veel
lawaai, gelach, potjes met vet gelal en gedoe
wordt de kraan gevonden. Inmiddels zijn
andere gasten gewekt en staan in hun
deuropeningen. Mariano jawel de Mariano,
brult richting een beduusd echtpaar. I want my
rest, it are always the English of words van die
strekking rollen door de night. Onze Hendrik
weet inmiddels niet meer hoe hij het heeft en
sust de boel. Trekt een schone pyjama aan en
snurkt verder op de soppende matras. Hij liet
zich niet van zijn stuk brengen. En daarom
beste lezers is onze Hendrik en niemand
anders dan hij na zoveel jaren toch nog
DE SPRIET VAN HET KWARTAAL
VAY “ HENDRIK “ VAN DER MEER
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 8 -

JJEEUUGGDDVVOOEETTBBAALL TTOOEENN EENN NNUU
Enkele weken geleden speelden we met FC Berghuizen 3 onze laatste wedstrijd van het seizoen. En
waarschijnlijk niet alleen de laatste wedstrijd van het seizoen, maar ook de laatste wedstrijd
überhaupt. Een structureel gebrek aan spelers maakt dat we niet anders kunnen dan stoppen.
Daarmee komt voor mij een einde aan vele jaren als actief voetballer, en op zulke momenten ga je –
al dan niet onwillekeurig – terugdenken aan ‘toen’.
‘Toen’ is voor mij een kleine 40 jaar geleden
(waar blijft de tijd?). In de wijk Zuid-Berghuizen
waren er destijds vier grote basisscholen (Heilig
Hart, Bernardus, Paulus en Bernadette), en dus
heel veel kinderen. FC Berghuizen was dan ook
‘booming’, en ik herinner me dat onze vereniging
op een gegeven moment wel vijf of zes elftallen
had in de junioren groepen, en nog meer bij de
pupillen. Er werd zelfs met zogenaamde ‘accent’
groepen gewerkt om bij de pupillen een
scheiding aan te brengen tussen eerste- en
tweedejaars spelertjes!
‘Veel’ spelers betekent bijna altijd ook veel
kwalitatief goede spelers, waardoor FC
Berghuizen in die jaren op een steeds hoger
niveau ging spelen met zowel jeugd- als
seniorenteams. Ik weet nog dat wat nu A1 heet
toen ‘Geselecteerde Jeugd’ werd genoemd, met
zondagochtend als speeldag. We speelden
memorabele wedstrijden tegen clubs als De
Graafschap, PEC Zwolle, Quick’20 en Sportclub
Enschede. Ook ons 2e seniorenteam speelde op
het allerhoogste niveau, en werd volgens mij
zelfs een keer kampioen van de reserve
hoofdklasse (dit weet ik echter niet zeker, maar
Toon Olde Hendrikman en/of Jan Olde Kalter
kunnen dit ongetwijfeld precies vertellen).
Hoe anders is het nu? De wijk heeft nog precies
één basisschool, en de vereniging ‘dus’ ook veel
minder jeugdleden. En minder leden betekent in
dit geval ook minder goede spelers, waardoor
we met alle teams op een beduidend lager
niveau spelen dan ‘toen’. Onze hoogste
jeugdteams spelen nu tegen clubs als
Saasveldia, Reutum of Hoeve Vooruit,
verenigingen waar we toen – bij wijze van
spreken – onze neus voor ophaalden. En we
verliezen dan ook nog regelmatig!
Terugdenkend aan ‘toen’ betekent ook
terugdenken aan trainen aan de Lossersestraat,
of op het gravel achter het hoofdveld (de
Lossersestraat als trainingsveld bestaat al lang
niet meer, en op het gravel wordt tegenwoordig
getennist). Ook op dit vlak heeft de vereniging
een enorme – positieve – ontwikkeling
doorgemaakt, vergelijk de huidige accommodatie
maar eens met die van ‘toen’!
Maar ondanks alle veranderingen die onze wijk
en onze vereniging de afgelopen veertig jaar
hebben ondergaan, één ding is in ieder geval
hetzelfde gebleven: er zijn nog steeds heel veel
kinderen die het prachtig vinden om te
voetballen! En net als ‘toen’ proberen we ook
‘nu’ al deze kinderen op een plezierige wijze te
laten voetballen, en als ik zie hoeveel kinderen
lachend komen én lachend weer naar huis gaan,
dan denk ik dat op dat gebied de tijd heeft
stilgestaan, gelukkig maar!
Als Technische Commissie Jeugd hebben we het
afgelopen seizoen getracht hieraan een positieve
bijdrage te leveren, maar natuurlijk kunnen we
dat niet alleen. Samen met vele andere
vrijwilligers zijn we er redelijk goed in geslaagd
onze jeugdspelers ‘waar voor hun geld’ te
bieden, waarvoor allen heel hartelijk dank!
Ondertussen zijn we al weer volop bezig met de
voorbereidingen voor het nieuwe seizoen, en
natuurlijk gaan we dan proberen het nóg beter
te doen. Want alleen op die manier kunnen we
onze jeugdleden tevreden houden, en hen
blijvend aan onze vereniging verbinden. Immers,
wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!
Technische Commissie Jeugd
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 9 -

Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 10 -
SSPPOORRTTVVEE
2200
MMEETT DDEE KKLL
SSPPOORRTTPP
HHEERREENN 66 ““TTHH
AAAANNSSTTOORRMMEE
RREEMMCC
SSPPOORRTT
AALLWWIIEE
SSPPOORRTTVV
MMYYRRNNAA
SSTTIILLLLEE KK
FFOONNSS CCHHRRIISS

RRKKIIEEZZIINNGG
1122
OOKK MMEEEE::
LLOOEEGG
EE LLEEGGEENNDD””
NNDD TTAALLEENNTT
OO KKIIPP
MMAANN
KKIIPP
RROOUUWW
KKOOEERRSS
RRAACCHHTT
TTEENNHHUUSSZZ
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 11 -

JJOONNGGEENNSS CC--GGRROOEEPP NNAAAARR PPRRIINNSSEENNBBEEEEKK
VVOOOORR TTWWEEEEDDAAAAGGSS VVOOEETTBBAALLTTOOEERRNNOOOOII!!
Voor het eerst sinds lange tijd gingen de jongens van de C-groep van FC Berghuizen naar een
tweedaags voetbaltoernooi. Een toernooi dat vanaf het begin professioneel oogde. In contact met
toernooidirecteur John Looijmans bleek dit ook het geval te zijn. Alles was tot in de puntjes geregeld
en het was een toernooi voor “prestatie en recreatie.” Deelname was gratis en zelfs het ontbijt werd
aangeboden door V.V. Beek Vooruit. Over gastvrijheid gesproken.
Met 37 spelers en 12 begeleiders gingen we, met een grote bus, één dag na Hemelvaart richting
Prinsenbeek.
Eenmaal aangekomen moesten eerst tien
wigwam tenten opgezet worden. Dit was nog
een hele klus, maar werd perfect gecoördineerd
door Peter uit het Broek. Peter bedankt en
Impuls bedankt voor het lenen van deze super
mooie tenten. Vervolgens een plaatselijke
Chinees laten komen voor een sportmaaltijd en
daarna kon het toernooi beginnen. De
vrijdagavond werd door alle spelers van de C1,
C2 en C3 met hart en ziel gespeeld. Iedereen
was enorm gemotiveerd en dit resulteerde in
leuke wedstrijden. Als begeleiders was het
genieten geblazen, ondanks dat de meeste
wedstrijden werden verloren of gelijk gespeeld.
Toch hebben we wel veel mooie acties gezien,
bijvoorbeeld het magistrale schot van Emiel in de
kruising wat een gelijkspel opleverde voor C3.
De wonderschone bal van Sam, ook in de
kruising. Job die voor C1 de doelpuntenmachine
was en Wouter die een bal op lijn fantastisch
pareerde. Beetje show, maar dat mag ik graag
zien.
De laatste wedstrijd was voor C1 om half twaalf
‘s avonds en de volgende ochtend moest om half
8 alweer worden ontbeten. Je kunt je dan ook
wel voorstellen dat na deze laatste wedstrijd de
spelers moe en voldaan gingen slapen.
C2 en C3 waren al eerder uitgespeeld en daar
stond alles in het teken van de pizza. D’r moest
en zou een pizzakoerier langskomen, want ze
stonden gelukkig nog niet strak van de red bull
of de Fruittella. Na drie uur lang onderhandelen
met een pizzakoerier, uit het naburige Breda!!!,
kwamen om 22.30 uur toch twaalf pizza’s
aangevlogen. Het leek wel of het EK werd
gewonnen door het NL-elftal, zo gelukkig waren
ze met de pizza’s.
De begeleiding kon nu eindelijk genieten van
hun rust en het werd een gezellige avond met
gesprekken op onmeunig hoog niveau. De
avond/nacht liep ineens ten einde omdat de
security vroeg of Monique O.W. en Helma O.K.
wat minder lawaai konden maken. Dit ging met
pijn en moeite, maar uiteindelijk ging iedereen
toch slapen. Althans zo leek het.
De volgende ochtend iedereen fris en fruitig bij
het ontbijt. Nogmaals, zo leek het. Tijdens de
eerste wedstrijd ’s ochtends bleek dat een speler
bij C2, Bob “waar is mijn mobiel?” Jonker ernstig
geblesseerd was, terwijl hij de vorige dag nog
vrolijk voetbalde. De begeleiding begon zich
langzaam af te vragen wat er in de nacht
allemaal gebeurd was? Want niet alleen Bob,
maar ook andere spelers voetbalden alsof ze drie
veldslagen hadden uitgevochten in de nacht.
Slow-motion-voetbal is een nieuwe voetbalterm
die dit het beste omschrijft en niet alleen FC
Berghuizen had daar last van. Bij C2 en C3 ging
langzaam de kaars uit en gelukkig mochten ze
de laatste wedstrijd onderling spelen. Dit leverde
nog een wervelende partij op.
De C1 speelde zowel de eerste- en de tweede
dag een geweldig toernooi. Eerlijk is eerlijk, de
spirit zat bij deze jongens tot en
met de laatste wedstrijd in. Ze
kwamen drie punten tekort om
eerste te worden in de poule en
de finaleplek. Jammer, want
van de uiteindelijke
toernooiwinnaar NEO ’25 C1 uit
Sprang-Capelle werd wel
gewonnen in de poule.
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 12 -

Normaal ben ik niet een persoon die één speler
specifiek wil benoemen, omdat voetbal een
teamsport is. In dit geval toch een uitzondering
voor twee spelers die ook volgens hun
teamgenoten bijzonder goed speelden. Bij de C3
was late night transfer Ensar Uzun, die twee
dagen voor het toernooi werd opgeroepen, de
spelbepaler. Ondanks dat hij nog D-speler is,
speelde hij met een overtuiging die ik nog niet
vaak gezien had. Coaches Rob en Jochem waren
eveneens onder de indruk van een actie waarbij
hij zes spelers voorbij speelde. Als laatste noem
ik Maarten Kip die als middenvelder furore
maakte bij C1. Een speler die op topsnelheid met
links en rechts kan dribbelen en ook nog eens
overschakelt naar een passeerbeweging is de Cgroep
van FC Berghuizen ontstegen. Hij nam het
voortouw, ondanks dat hij niet op zijn favoriete
plek stond, en dat was mooi om te zien.
FCB 2
FCB 4
Het toernooi zat erop en we konden vertrekken
richting het mooie Oldenzaal. We zagen nog
even een flits van de nacompetitiewedstrijd V.V.
Beek Vooruit 1 waar Pierre van Hooijdonk nog
meespeelde. De winnaar van de UEFA Cup in
2002 met Feijenoord legde nog een vrije trap
over de muur in de kruising en kan het nog
steeds. Een mooi beeld waar je op de terugweg
in de bus fijn op kon slapen, want daar maakten
nogal wat spelers en begeleiders gebruik van.
Wellicht volgend jaar weer richting Prinsenbeek,
ik hoop dat we dan weer een net zo
enthousiaste groep begeleiders en spelers tot
onze beschikking hebben. Ik verheug me er nu
al op!
Edwin Kattier
FCB 6
Citroen, citroen, FC Berghuizen 2, 4 en 6 zijn allen kampioen!
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 13 -

Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 14 -

SSOOMMSS IISS DDEE BBAALL RROONNDD,, SSOOMMSS NNIIEETT
“Veni, vidi, Van Basten”
Ik ben niet door hem geobsedeerd, maar Marco Van Basten houdt mij wel bezig. In 2009 schreef ik
voor dit clubblad ook al over hem. Hij was toen, zonder veel succes, trainer en technisch directeur
van Ajax. Het is een tamelijk sneu stukje, met een sombere eindconclusie: Van Basten is
onherkenbaar geworden.
Ik sta nog steeds achter die woorden. Het deed
mij pijn getuige te zijn van de ontmystificering
van de op één na beste speler die ons land heeft
voortgebracht. Ik hoopte dat hij een tweede
Cruijff zou worden. Die hoop bleek nergens op
gestoeld. Van Basten verloor al snel de grip op
de situatie. Daar stond hij dan, als een zielig
hoopje mens, in een brullende Arena. Ze
noemden hem pannenkoek en hij begreep er
helemaal niets van.
Het is de tragiek van
de stervoetballer die
trainer wordt. Van
Basten wist
ongetwijfeld waar hij
naar toe wilde met
Ajax, maar hij kon
zijn spelers niet
laten spelen zoals
hij. Toen hij opstapte
toonde hij zich
hartverscheurend eerlijk. “Ik
heb gefaald”, zei hij. Menig
toptrainer kan een puntje
zuigen aan een dergelijk
staaltje zelfrelativering.
De gemiddelde oefenmeester waant zichzelf
untouchable. Als hij wordt ontslagen, speelt hij
de vermoorde onschuld. Hij had het nooit zien
aankomen. Het viel hem rauw op het dak. Hij
staat nog steeds achter de beslissingen die hij
heeft genomen. U kent de riedel. Hij is tot ons
nationale voetbalerfgoed gaan behoren.
En toen was daar Van Basten, die het
afscheidsinterview een geheel nieuwe dimensie
gaf door doodleuk te verklaren dat hij had
gefaald en dat hij en hij alleen verantwoordelijk
was voor het sportieve verval van Ajax. Ik vond
dat knap. Het was natuurlijk niet waar, want
andere partijen droegen ook schuld, maar het
ging om het idee.
Van Basten begint volgend seizoen bij
Heerenveen. Ik weet niet precies wat ik ervan
moet denken. Hij gaf onlangs een interview aan
VI. Ik heb het gelezen en werd er niet vrolijk
van. Het komt door die rare combinatie. Marco
Van Basten en Heerenveen. Klinkt als Pep
Guardiola en Extremadura. Het klopt niet.
San Marco gaat werken bij een sympathieke,
maar saaie club, waar ze gezellig met zijn allen
“heja Jan Bols” zingen en waar die afgrijselijke
gebroeders Anker de tribunes terroriseren met
hun schijtlollige gedrag. Dat Heerenveen dus,
waar iedereen lacht en springt en
danst en waar sprookjes nog
bestaan. Het is mij net iets
te zoetsappig allemaal.
Toch heb ik weer een
klein beetje geloof in een
ijzersterke comeback van
Van Basten. Voor het EK
analyseerde hij het
Nederlands elftal op niet
mis te verstane wijze.
Het klopte van geen
kanten en de grote
spelers moesten nu toch
eens opstaan, aldus Van
Basten. Als hij een zelfde
genadeloze visie loslaat op
Heerenveen, het immer gezellige en
fatsoenlijke Heerenveen, dan kan het misschien
nog wat worden met hem en de club.
Eerste persconferentie in het nieuwe seizoen.
Vraag: hoe zijn de wittebroodsweken bevallen,
Marco? “Slecht. Dit is geen voetbalclub, maar
een verzameling onverstaanbare liefhebbers van
achterhaalde folklore. Het moet anders. Daarom
hebben we het Friese volkslied in de ban gedaan
en de gebroeders Anker een stadionverbod
opgelegd. We gaan aanvallend voetbal nu wel
koppelen aan resultaten. Nee, wij tekenen niet
voor een plek in de Europa League. Heerenveen
speelt dit jaar om het kampioenschap. En de
Elfstedentocht is trouwens ook afgeschaft. Dat
leidt alleen maar af.” Veni, vidi, Van Basten.
Tim Nijhof
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 15 -

OOPPKKOOMMSSTT HHEERRHHAALLIINNGGSSCCUURRSSUUSS AAEEDD TTEELLEEUURRSSTTEELLLLEENNDD!!
Hadden op initiatief van ons bestuur vorig jaar zo’n kleine zestig deelnemers zich aangemeld, de
herhalingscursussen afgelopen maand telden nog minder dan de helft van bovengenoemd aantal. Dit
mag je gerust teleurstellend noemen. Immers zo’n herhaling blijkt -en daar kan schrijver dezes mee
instemmen- echt wel nodig. Om je actuele kennis en de veranderende inzichten op peil te kunnen
houden en -erg belangrijk- je handelingssnelheid bij het gebruik van de AED te vervolmaken, is
cruciaal.
Bewustmakingsproces
De avond die ik bezocht,
verzorgd door cursusleider
Raoul namens de firma
Velco, leverde weer de
nodige inzichten op. Goed
voor je
bewustmakingsproces. Waar
op te letten bij inroepen van
hulp, wat doe je bij
verstikking, wanneer beadem
je, wat doe je bij
kindslachtoffers, hoe plak je
bij tepelpiercings, zet je je
handen anders bij het
reanimeren van vrouwen,
mag je de elektroden wel op
behaarde lichamen plakken,
enz., enz. Bij al die vragen
kwamen we nog behoorlijk aan het denken. Het
allerbelangrijkste is natuurlijk de reanimatie en
het bedienen van de AED. De deelnemers uit
mijn groep deden hun uiterste best.
Complimenten.
Stressfactor gaat omhoog
Op mijn vraag, of de nieuwe AED op ons
sportcomplex –de vorige is gestolen- nog
specifieke handelingen vereist, is het volgende
van belang voor een eventuele inzet. Uiteraard
direct 112 bellen, die de code verstrekt waarmee
het kastje te openen is. De nieuwe GE (General
Electric) heeft een klep die gemakkelijk kan
dichtslaan!! Vooral als je te gehaast te werk
gaat, kan dit snel gebeuren. Dus oppassen
geblazen. Een nadeel dus. Een voordeel is, dat
dit apparaat ook de beademing aangeeft. Echter,
als je even niet meetelt -de AED telt tot 30-loop
je achter en zou je in paniek kunnen raken. De
stressfactor gaat mogelijk omhoog, ook omdat je
het idee zou kunnen hebben, dat je het niet
goed doet. Niet doen is het advies. Hou dan
gewoon je eigen op de cursus geleerde tempo
aan.
Vrijwilligers zijn er nooit genoeg
Op de eerste AED cursus vorig jaar in april in ons
clubgebouw kon Antoinette Benneker
-initiatiefneemster van de Stichting Hart voor
Oldenzaal- trots melden, dat er in Oldenzaal 40
AED’s geplaatst zijn en er 231 lekenvrijwilligers
geregistreerd stonden. In een gesprekje, dat ik
met haar had, kon ze me melden, dat de
aantallen nu respectievelijk 52 en 350 zijn.
Echter vrijwilligers zijn er nooit genoeg. Hoe
meer hoe beter. De stichting zal zich derhalve
blijven inzetten door het geven van voorlichting
en enthousiasmeren van buurten. Opmerkelijk is,
dat er nog één grote witte vlek in Oldenzaal is,
namelijk het Landreben en omgeving. Trots kon
ze ook melden, dat enkele grote buurtprojecten,
te weten de Thij, Boerskottenlaan en omgeving
en Molkenboerstraat en omgeving erg veel
hulpverleners heeft opgeleverd.De stichting is
verheugd over het feit, dat laatstgenoemde
buurten ook voor jaarlijkse herhalingslessen
zorgen.
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 16 -

Incidentenpolitiek
Minder enthousiast is ze over de opkomst van de
herhalingslessen in het clubgebouw. Ze noemt
het incidentenpolitiek. “Als je het goed wilt doen,
zul je dit structureel moeten inbedden in de
vereniging. Dat betekent jaarlijks cursussen
organiseren. Dit zelf in de hand houden door een
coördinator aan te stellen die aanspreekpunt is,
cursussen regelt en mensen aanschrijft. En dat
het bestuur dit ook (deels) bekostigt.” Als
voorbeeld noemt ze Quick'20. Daar hebben ze
John Siemerink
GGAALLEERRIIJJ DDEERR KKAAMMPPIIOOEENNEENN
SSEEIIZZOOEENN 22001111//22001122
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 17 -
het goed voor
elkaar. Al jaren
houden ze een
groot aantal
vrijwillige
hulpverleners op
niveau. Ze vervolgt:
”Deze eenmalige
actie heeft de FC
Berghuizen veel
geld gekost en wat
levert het nu op?
We zijn de mensen
grotendeels kwijt
als hulpverlener.
Niet alleen voor de
club, maar ook voor
Oldenzaal en
omstreken!”
Tot slot
Tot slot wil ik nog vermelden, dat de GE op ons
sportpark is geschonken door de stichting. De
opbrengst van de jaarlijkse krokettenactie van de
Leo Club Oldenzaal is naar de Stichting Hart voor
Oldenzaal gegaan. De stichting had als eerste
het herplaatsen van de AED bij de FC Berghuizen
op het lijstje staan. De Leo Club heeft hiermee
ingestemd. Het ontbrekende bedrag is overigens
bijgepast door onze Supportersvereniging!
Daarvoor dank.

DDAAGGBBOOEEKK 66 MMEEII;; DDEE DDAAGG VVAANN DDEE WWAAAARRHHEEIIDD .. .. ..
Opeens schrik ik wakker van de wekker.
Gespannen ga ik m’n bed uit. Beetje kortaf doen
tegen m’n vriendin aan de ontbijttafel en
bibberend werk ik een boterham naar binnen.
Nog even de website van Sportclub Enschede
checken om te kijken of die jongens op scherp
staan. Ik pak trillend de fiets uit de schuur voor
een tocht naar ’t Venterinck…
Onderweg gieren de zenuwen door m’n lijf.
Vandaag moeten de jongs het doen. Het is d’rop
of gin vret’n. Vanaf de eerste minuut moeten ze
scherp zijn. Ik parkeer m’n fiets in de
fietsenstalling. Dat me een beetje doet denken
aan het gebit van de ‘karpatenverovering’ van
teamgenoot Mart ‘’Bonfire’’ Fransen. Onderweg
naar de kantine wordt ik aangesproken door
Ronald Westerhoff. ‘’Succes toppers’’ zijn de
standaard woorden die hij elke week tegen ons
roept, maar deze keer zie ik in zijn ogen dat het
echt gaat gebeuren.. ik ben opeens vol
vertrouwen.
Ik kijk mijn medespelers in de ogen. Scherpe
koppies, gretige blikken…… deze jongens gaan
het doen vandaag. Ik ken geen twijfel meer. De
trainer hoeft geen bespreking te houden, de
belangen zijn duidelijk.
De weg naar Sportclub Enschede beleef ik in een
roes. M’n gedachten dwalen af naar dat
fantastische feest dat vanmiddag gaat komen…
Oooh wat zou dat mooi zijn… maar NEE, niet nu.
Gefocust blijven is het toverwoord. Er is nog niks
gespeeld. Die oude rotten van Sportclub waren
bij ons al aardig lastig, in eigen huis hebben ze
nog geen wedstrijd verloren.
Aah, gelukkig. We zijn over. Wat een triest
sportpark heeft Sportclub Enschede zeg. Niet te
vergelijken met de gemoedelijkheid aan de
Schapendijk. Dit is het moment dat ik de jongens
moet loslaten. Zij gaan zich omkleden, ik ga me
mentaal voorbereiden voor anderhalf uur
zenuwpezen langs de zijlijn. Dan maar de
kantine in samen met mede-ziekenboegspeler R.
Even. We kijken de FA-cup finale op een groot
scherm. Wat een schijtploeg is dat Chelsea toch,
al bakt Liverpool er ook weinig van.. en wat een
vervelende vent is die Drogba toch.... Ooh shit,
ik zie dat de jongens er al bijna klaar voor zijn.
De aftrap is over 2 minuten..
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 18 -

De wedstrijd schiet in sneltreinvaart aan me
voorbij. We zijn de betere ploeg, maar Sportclub
Enschede is een gevaarlijke ploeg met
uitstekende standaardsituaties. Dan gaat onze
eigen Toby Alderwereild achter de bal staan om
met een verwoestende pegel de 0-1 in de
touwen te jagen! JA! WAT EEN PEGEL!
JAAA, het gaat echt gebeuren. Zullen we nu vast
1 lostrekken Rick? Of een fles champagne?
Hadden jullie een zanger geregeld? Corner
tegen? Ach.. dat loopt wel l…. SHIT 1-1. De
moed zakt me in de schoenen.. het zal toch niet?
Nee, waarom moet ons dit overkomen?
Verdomme man, Alex komt in balbezit…. Hij
heeft werkelijk nog niks goed gedaan, maar
…WAT EEN GOAL! 2-1! JAA, het gaat weer de
goede kant op, wat een wedstrijd! Wat een
spanning!
Rust, even stoom afblazen in de kantine. Mooi,
dat de jongens van het eerste er ook zijn. Wat
zeg je Rick? 1 snell’n? Achja, waarom niet?
Misschien dat ik dan wat rustiger ben. Wat
smaakt dat pilsje naar meer zeg…
De 2de helft hadden we net zo goed op papier af
kunnen doen. We komen geen moment echt in
de problemen al blijven die verdomde corners
van Sportclub bloedgevaarlijk. Emiel komt in
balbezit, hij speelt 1 , 2 ,3 ,4 man uit en gaat op
de keeper af….. OEIII net naast, maar wat een
weergaloze actie!
Ik hou de scheids in de gaten.. hij pakt zijn
fluitje en….. WE ZIJN KAMPIOEN!! Ik zie
huilende medespelers, huilende trainers,
huilende ouders, huilende vriendinnen, huilende
bestuursleden. De lucht is zwanger van geluk en
opluchting…. Wat een moment! Voordat ik het
weet ben ik dronken van geluk aan het
meehossen met mijn medespelers, van mijn
verdomde enkel heb ik geen last.. nooit last van
gehad! Ik pak mijn telefoon en maak een foto
die ik van mijn levensdagen niet meer zal
vergeten……
“Het is een goed stel’’
Wim Westerveld
ZZAAAALLFFLLIITTSSEENN
Flitsend was het bepaald niet voor beide zaalteams in het afgelopen seizoen. Zowel het 1 e als het 2 e
team eindigden op de voorlaatste plaats. Het 1 e team besloot de competitie met 19 punten uit 21
wedstrijden (doelsaldo 127-194), terwijl het 2e team 16 punten uit 22 wedstrijden bij elkaar
sprokkelde. Overigens waren deze 16 punten al behaald na 14 wedstrijden, want de laatste 8
wedstrijden werden allen verloren. Voornaamste oorzaak was het door blessures (Wouter en Ad) en
werk (Gerrit en Hans) wegvallen van spelbepalende spelers, waardoor er in de laatste fase van de
competitie soms zelfs geen enkele wisselspeler op de bank zat.
Topscorers bij het 2e werden gedeeld Ad Hofste en Hans Nijland met 23 doelpunten uit 15
wedstrijden. Rick Damink had voor hetzelfde aantal doelpunten 20 wedstrijden nodig.
Inmiddels heeft het 1 e team laten weten dat ze stoppen met zaalvoetbal en moeten we dus afscheid
nemen van Caner, Esren, Hasan, Kadir, Mikail, Ersen,Semih en Nashua, van wie enkelen al heel wat
jaartjes meedraaiden.
Pogingen om een nieuw team in te schrijven zijn op het laatste moment op niets uitgelopen, zodat
we het komende seizoen maar met één team aan de competitie zullen deelnemen.
We hopen in de nabije toekomst weer nieuwe spelers te kunnen verwelkomen, aangezien de ‘oudjes’
van het 2 e ook niet het eeuwige leven hebben.
Sjef Reuver
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 19 -

WWEEEE’’JJ NNOOGG
Dit keer wordt deze rubriek bevolkt door de 45-jarige Peter Krikhaar. Als geen ander doorliep hij
alle fases die bij een talent als deze van FC Berghuizenaar horen. Gestart bij de F en op zijn 17 de van
de ene FC (Berghuizen) naar het tweede van die andere FC (Twente) voor de duur van 3 jaar. Dan 1
jaar in de eerste selectie van het toen al grote FC Twente waar Kees Rijvers de scepter zwaaide.
Peter is dan 20 en moet een keuze maken tussen school en sport. Het wordt de HEAO en hij keert
terug bij de Groen Witten. Na 1 seizoen komt hij onder contract bij Heracles als basisspeler. Helaas
dwingen hem zijn zwakke enkels het op
een ander voetbal niveau te zoeken en
hij vindt zijn heil bij het Duitse
Schöppingen. Vervolgens keert hij in
1992 terug bij het eerste van FC
Berghuizen waar hij 4 seizoenen in
speelt. Hij voetbalt daarna verder bij het
15 de , het 10 de en het 3 de eftal. Naast al
dat gevoetbal, bent u er nog? bekleedt
hij ook tussen door en achter langs de
functie van jeugdtrainer F tm A, neemt
zitting in het jeugdbestuur en in diverse
technische commissies. Hij is nauw
betrokken bij de Zeister Visie en is
assistent van Issy ten Donkelaar bij de
Twentse Selecties. Na ongeveer tien jaar
weinig tot niets te hebben gedaan op
jeugdvoetbalgebied, is Peter sinds vier
jaar weer actief binnen de jeugdafdeling
van FC Berghuizen. Hij maakt deel uit
van de technische commissie afdeling
jeugd en traint E1. Hoezo voetbalbeest?
Peter verdient zijn brood als group
development director bij de VIM group
(huisstijl management), is trotse vader
van Tycho en Tara en woont met Irene
samen. Verder staat ie bekend als een
hele beste buurman.
“WAT ZIEN IK”
"Deze foto komt uit het fotoboek dat wij als spelers van het eerste elftal kregen ter ere van ons
kampioenschap. Hierdoor promoveerden we naar de eerste klasse. Het was op een zondag in mei
1994. Wat zeg je? Oh zondag 14 mei. De kampioenswedstrijd was die dag tegen PH in Almelo. Het
was werkelijk een prachtige dag met veel zon. Het werd een gelijkspel en dat was genoeg. Dit team
werd door Peter Peters getraind. Hij was goed en zijn visie was een van de redenen dat ik voor het
eerste koos. FC Berghuizen had ook het geluk dat er toen enkele erg goede lichtingen achtereen
waren. Het kampioensteam werkte hard en bleef goed bij zichzelf. De weg naar het kampioenschap
toe was natuurlijk het mooist. Het gekke is dat ik nu we het er zo over hebben me weinig kan
herinneren van de dag zelf. Ik weet niet eens meer waar we op de platte wagen zijn opgestapt. Oh,
bij de rotonde bij Gelderman, zou heel goed kunnen. Misschien ben ik ook wel te nuchter om me dat
soort details te herinneren. De reden waarom ik deze foto heb gekozen is omdat er zoveel te zien is.
Zowel in letterlijke als symbolische zin. Want wat zien wij? De trekker met chauffeur, veel blije
mensen, bloemen, hulde. Maar ook verbondenheid, vreugde, samen iets willen doen, winnaars,
prestatie, kampioenen. Je ziet eigenlijk niet alleen de club maar ook de wijk!"
Clubblad FC Berghuizen - seizoen 2011-2012 - 3 e uitgave
Pagina - 20 -
Willem Schoordijk