Achter de schermen van het evenement Papenburg (D) Je ... - Rrec

Achter de schermen van het evenement Papenburg (D)
Je bent provinciaal commissaris evenementen van de RREC-Dutch Section. Zelf opgegeven natuurlijk,
maar het is even schrikken als het Bestuur je vraagt om het eerstvolgende evenement in jouw provincie of
omgeving te organiseren. Moet ook nog gelijk een meerdaags evenement zijn. Dat wordt dan de zorg voor
ontvangen, dineren, slapen, ontbijten, lunch, bezichtigingen, rondtoeren, wederom diner, slapen, ontbijten,
toeren en een afscheidslunch.
Een hele mond vol werk, maar een nog grotere taak om die mond vol om te zetten in daden.
Waar ben ik aan begonnen en hoe breng ik dit tot een goed einde. Velen zijn mij al voor gegaan en
eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat ik in 2004 reeds een weekeinde Bourtange had georganiseerd.
Daar dat weekeinde in goede aarde was gevallen, zag ik ook dit evenement met vertrouwen tegemoet. Het
draaiboek van toen heb ik weer voor de dag gehaald en ben aan de slag gegaan.
Van Dick Welsink ontving ik de tip, dat wellicht de Meyer Werft in Papenburg-Duitsland een attractie zou
zijn, die het bezoeken waard is.
We, Rika en ondergetekende, hebben de landkaart op tafel gelegd en een cirkel van 100 kilometer om
Papenburg heen getrokken. Binnen deze straal moesten we het zoeken. We sommen een aantal ons bekende
attracties op, waaronder de Meyer Werft ( die van die grote cruise-schepen), Fehn museum, Transrapid
Magnet Bahn, VW fabrieken, Mercedes testcircuit, garnalen hafen Greetsiel, Floriade tuinen Westerstede,
de plaats Zwischenahn ( een “Valkenburg” toeristendorp), historische terpdorpjes met kerktorens, die vele
malen schever staan dan de toren van Pisa, rododendron parken, een theefabriek , een auto-en
speelgoedmuseum, een bierbrouwerij, landgoederen van vervlogen veenbazen, Duitslands smalste
verkeersbrug ( slechts 1.80 meter breed) over de rivier de Leda, pleisterplaatsen met historische
dorpskroegjes en ga zo maar door.

Op een doordeweekse dag vertrekken we richting Papenburg, kijken wat rond en melden ons bij de lokale
VVV en geven uitleg over onze plannen. De cheffin wordt erbij gehaald, hoort nogmaals onze wensen aan
en staat gelijk in vuur en vlam na het horen over auto’s van het merk Rolls-Royce en Bentley. Die wil ze
binnen haar poorten hebben en met eigen ogen aanschouwen.
Ze bewerkt haar computer als een bezetene en al gauw ligt er voor onze neus een programma, waar we een
week mee kunnen vullen en onze portemonnee in één dag kunnen legen. Dat is teveel van het goede. Wij
danken haar voor de informatie en gaan aan de rit voor een tour.
Wetende dat dit gebied wordt beheerst door de rivieren Eems en Leda en een oneindig kanalenstelsel uit
vroegere veentijden prikken we een route langs deze rivieren en kanalen.
Overmand door enthousiasme blijkt al gauw, dat de rit veel te lang wordt. We zijn nog maar halverwege
van wat we willen en hebben dan al meer dan 150 kilometer op de teller staan. We rijden de geplande rit uit
en keren terug op de overnachtingslocatie, Hotel Alte Werft in Papenburg. De teller staat dan op 246
kilometer. Tijd voor een terrasje en een lunch hebben we nog niet eens meegenomen in het program.
Weer thuis gaan we in de route strepen en bedenken een andere route met een bezoek aan de VW fabrieken
in Emden. ( fabricage van de VW Passat).
Dag twee vult zich met een (deels) herziene route en een bezoek aan het voorlichtingscentrum van de VW
fabrieken. Helaas, pindakaas. In het weekend worden er geen rondleidingen meer verzorgd door de fabriek.
Oorzaak recessie en werktijdverkorting. Weer staan we met lege handen. Doorrijden naar Greetsiel sluiten
we uit, te ver weg, al zouden we dit havenplaatsje iedereen wel willen laten zien. Vergelijk het met Veere
in Zeeland ( voorjaarsrit 2010)
We keren terug naar Papenburg en plannen een route in zuidelijke richting met een bezoek aan de
zweefbaan van Siemens. Er worden geen zweeftochten meer georganiseerd- na een dramatisch ongeluk in
2009- en het ziet er naar uit, dat de attractie eind maart 2011 gesloten zal worden.
Teleurgesteld keren we andermaal terug. Met het Hotel hebben we inmiddels de overnachting, de diners en
de ontbijten geregeld. Kortingen zijn bedongen en (heel belangrijk) vrijheid/blijheid over het aantal te
reserveren kamers.

Een aardige ontvangstlocatie ligt in de directe nabijheid van het hotel, alleen kunnen we geen afspraken
maken, omdat dit huiskamer café annex museum pas z’n deuren met de paasdagen opent. Daarom maar
terug naar het Hotel. Zij prijzen zich gelukkig met de sluiting van hun buren en geven ons de gelegenheid
een bodemloze Tasse Kaffee mit Kuchen te nuttigen in de vroegere werkplaats van de Meyer Werft. De
meerkosten zijn aanmerkelijk geringer dan die van het geplande huiskamer café.
De afscheidslunch in landgoed “ Gut Altenkamp” geeft dezelfde problemen, maar de nieuwe uitbater blijkt
bereid om z’n “ Keller” een week eerder open te stellen voor onze vereniging.
Gelukkig, eten, drinken, natje, droogje en slapen zijn geregeld.
De bezichtiging van de Meyer Werft is nooit een probleem. De VVV adviseert om deze op zondag te doen,
want dan is het rustiger en kunnen we een rondleiding krijgen van twee uur. Op zaterdag wordt elke
rondleiding er in drie kwartier doorheen gejaagd en verdringen busladingen uit heel Duitsland elkaar.
Nu hebben we alleen de tourrit voor de zaterdag en de zondag nog. In gedachten hebben we de oplossingen
al en zo toeren we voor de derde maal naar Papenburg en rijden we ons rondje, waarbij de één op het
verkeer let en de ander termen als links en rechts, voorrangskruising, stoplicht etc op papier zet. Het lukt
allemaal wonderwel en de teller blijft op 98 kilometer steken voor de zaterdagrit en de zondag rit beperkt
zich tot 27 kilometer.
We zijn tevreden en hopelijk de deelnemers later ook.
Een oud collega van mij bezit aan de haven van Weener een “zomerresidentie” en hij biedt aan om op
zondag champagne te schenken aan iedereen, die een keer toetert en stopt voor z’n huis. Een suggestie, die
we niet afslaan en op papier toevoegen aan de omschrijvingen links, rechts en rechtdoor.
We hebben alles op papier, hebben alles bevestigd en met vertrouwen zien we het weekend tegemoet.
Zo vlak voor het “ondernemende” weekend gaan we alles nog een keer controleren. Dick van Emden, onze
oud voorzitter en sinds kort ook woonachtig in Stadskanaal, is bereid tegen “ kost en inwoning van die dag”
onze werkzaamheden te controleren.
En als de duvel ermee speelt. Wegopbrekingen en een afzetting. De route moet worden verlegd. We gaan
een terraspunt van vier kroegen en restaurants aan het water missen. De omweg weten we te beperken tot
zes kilometer, we moeten namelijk de rivier de Leda over en het eerstvolgende dorp ligt nu eenmaal ver
verwijderd in dit open landschap.

Nu alles is gecontroleerd en zelfs is goedgekeurd kunnen we met een gerust hart het weekend in april 2011
tegemoet zien.
Het draaiboek scherpen we aan en stellen dit ter beschikking aan andere en toekomstige evenementen
commissarissen van de RREC.
De voorpret is minstens zo mooi als het weekend zelf en al met al hebben we veel plezier beleefd aan het
organiseren van dit evenement.
We willen het iedereen aanbevelen dit ook een keer te doen, dus schrik niet als de voorzitter of de
evenementencommissaris u aanwijst voor de organisatie van het eerstkomende evenement.
De beloning is altijd een mooi verhaal van één van de deelnemers en een fotoreportage van een andere
deelnemer, die dan zijn terug te vinden op de website of in het Journaal.
Klaas en Rika Staal.