samber def V - erik verdonck

Ons programma zit behoorlijk vol. De eerste halte wordt het
kasteel van Fosteau, daarna willen we naar de nabije distilleerderij
van Biercée en de hangende tuinen van Thuin. De
abdijruïnes van Aulne houden we voor de terugweg.
‘s Morgens vroeg oogt het kasteel van Fosteau met zijn
vier torens als een eiland van roze baksteen in een veldenzee.
Kasteelheer Albin Van Hoonacker leidt ons rond. "Het
oudste deel van Fosteau dateert uit de veertiende eeuw,
ruim tweehonderd jaar later kwam er een complete vleugel
bij." Wij vangen een glimp op van een van de mooiste gotische
ridderzalen van het land. Je zou er elk moment een
geharnast heerschap verwachten. Het sobere kapelletje ernaast
was ooit rijkelijk gedecoreerd, maar tijdens de Franse
Revolutie moesten alle religieuze symbolen eraan geloven.
Fraaie renaissance en marmeren schoorstenen domineren
de salons. Het interieur biedt een staalkaart van antiek
Belgisch en Frans meubilair (achttiende-negentiende
eeuw), naast kunstvoorwerpen en Perzische tapijten. De
Kortrijkse antiquair vond hier het gedroomde kader voor
zijn collectie. Tussen de gebouwen en de kasteelvijver
4 GRANDE
Boven: Duis autem vel eum iriure
dolor in hendrerit in vulputate
velit esse molestie consequat, vel
illum dolore eu feugiat nulla facilisis
at vero eros et accumsan
et iusto odio dignissim qu.
Rechts: Duis autem vel eum iriure
dolor in hendrerit in vulputate.
Uiterst rechts: Duis autem vel eum
iriure dolor in hendrerit in vulputate
velit esse molestie consequat,
vel illum dolore eu feugiat
nulla facilisis at vero eros et.
strekken zich fraaie, sobere tuinen uit, aangelegd in terrassen
bedekt met gazon. Wanneer je afdaalt naar de vijver,
lijken de tuinen groter dan in werkelijkheid door een trompe-l’oeileffect.
Bronzen en stalen sculpturen brengen een
eigentijds accent in een tijdloos decor. Albin Van
Hoonacker: "Deze grond behoorde ooit toe aan de abdij
van Lobbes. Zij maakten een goede keuze. Dit is namelijk
prima landbouwgrond. Ook de Romeinen wisten dat." Hij
wijst naar een stuk bos in de verte waar de resten van een
Romeinse villa verborgen liggen. Af en toe verstoort de
plons van een karper de stilte. Albin spreekt van kanjers
van twintig kilo. Een stalen gier van de hand van de
Brusselse beeldhouwer Yves Simon maakt zich op voor de
vlucht. Hoorde hij het geluid?
Er heeft heel wat kleurrijk volk gewoond op het kasteel. Bij
een pint Château Fosteau (7°) hoor ik dat ene markies
d’Aoust ooit het plan koesterde om zich te laten begraven
op een – onbestaand – eiland in het midden van de vijver.
De kerk stemde toe, maar zijn droom werd begraven. Hij
rust nu tegenover de dorpskerk.
JENEVER EN JUSTITIE
Wij halen even de fiets uit de auto voor een ritje naar het
nabije Biercée. Het oog verliest zich in een zee van wiegende
korenhalmen. De helrode klaprozen en blauwe korenbloemen
dragen de signatuur van Van Gogh. In het dorpje
Ragnies bezwijken de vensterbanken bijna onder het gewicht
van de bloemen. Een mens wordt van minder lyrisch.
De statige Ferme de la Cour komt nu in zicht. Ooit was dit
het gerechtshof van de abdij van Lobbes. De gevangenen
werden er opgesloten in de kelders van de ‘tour de la geôle’
(veertiende eeuw). De vierkantshoeve werd volledig gerenoveerd.
Nieuwe leistenen bedekken een halve hectare dakoppervlakte.
In de Grange de la Dîme inde de abdij tot 1789
de tienden (tien procent) op de oogst. Nu verrast de lege
schuur door het kolossale eikenhouten spant. Tegen de
muur van de Grange des Belges hangt een stuk Belgische
drankgeschiedenis. Een collectie geëmailleerde reclamebordjes
(van 1900 tot nu) toont water-, bier- en jenevermerken
uit vervlogen tijden. Een alambiek wijst op de huidige
hoofdactiviteit: distilleren. De Distillerie de Biercée verhuisde
vanuit het nabije dorp naar de hoeve. Zij maken brande-
wijn en likeur op basis van vers fruit. Hun Eau de Villée op
basis van citroen en vier verse vruchten is in de streek een
begrip. De naam verwijst naar een plaatselijk riviertje. De
distilleerderij ontstond vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Een Normandiër bezocht toen zijn familie in Biercée en stelde
voor om brandewijn te maken van appelen die van de
boom waren gevallen. De rest is geschiedenis.
Directeur Philippe Dumont: "Wij distilleren enkel uit verse
fruitsoorten en bessen. Reken tien kilo fruit voor één fles
brandewijn! Puur natuur. Er komen geen smaak- of kleurstoffen
aan te pas." Ik snuif aan het intrigerende ‘geurorgel’.
Even een geurtje verstuiven en proberen te raden wat de
neusgaten streelt. Jeneverbes, leest het papiertje. Ik had het
kunnen weten. ‘Sinaasappel’ of ‘den’ lag wel meer voor de
hand. Goed beschut tegen het licht, liggen witte brandewijnen
(70% vol.) te rusten in roestvrijstalen kuipen in de distilleerzaal.
Ik wurm mijn hoofd door de opening van een kuip
en val steil achterover van de geur.
Philippe Dumont leidt ons naar een donkere crypte. "Hier rijpen
de appel- en pruimenbrandewijnen in eiken vaten. Wij
laten ze net lang genoeg liggen dat ze de zachte vanillesmaak
GRANDE
5
>