School - Aanmelden Webmail Stichting de Meeuw

Leerling
∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏
Kinderen discussiëren
∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏
∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏
mee in Opvoeddebat
∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏∏
‘Oppassen, hè, ik ken je moeder! Als je die
muziek niet zachter zet, ga ik wel eens even
met haar praten...’
‘Haha, ik ben niet bang voor mijn moeder!’
‘Oké, dan roep ik de politie!’
Even later neemt een potige diender de radio
van de dekselse hangjongere in beslag,
sluit haar in de boeien en voert haar af.
inderen hebben behoefte aan gezag en
Kduidelijke grenzen. Leerkrachten van
Het Waterschip en De Plataan maken dit
op uit de inbreng van hun leerlingen bij het
kinderopvoeddebat. Door zelf mee te spelen
in de situatieschetsen van het acteursduo
Gerda en Fernando bepaalden zij hoe deze
verder liepen. Daarbij lieten zij er vaak de juf,
de meester of Oom Agent aan te pas komen.
Een respectvolle behandeling van deze gezagsdragers
stellen de kinderen op prijs.
Overspelen
‘Denken jullie dat het nu is opgelost?’ vraagt
discussievoorzitter John Bijl, na een scène
met een boze buurman die riep dat de
muziek zachter moest. ‘Nee’, zegt een jongen
met grote stelligheid: ‘hij kan het beleefd
vragen. Hij hoeft niet gelijk te roepen van ‘hé,
doe die muziek uit! Zo’n buurman is toch ook
jong geweest?’ De scène wordt overge-
tekst Ineke Westbroek
In Pernis hebben kinderen een
belangrijke stem in het Opvoeddebat. Leerlingen
uit de bovenbouw van basisscholen De Plataan en
Het Waterschip discussieerden in het buurthuis
over opvoedingsvraagstukken. Hun volwassen opvoeders
bespraken dezelfde avond de belangrijkste
punten uit de discussie.
speeld, dit keer met een inlevende, voorkomende
buurman. Na enig gesputter druipen
de hangjongeren af. ‘Zo is het beter’, vinden
verreweg de meeste deelnemers, op een
balorige enkeling na, die opmerkt dat ze nog
wel wat meer rommel hadden mogen maken.
Herkenning
Kinderen weten feilloos hoe zaken in elkaar
steken en wat wenselijk en onwenselijk
gedrag is, weet Sonja Wilken (Stichting de
Meeuw), betrokken bij de organisatie van het
kinderdebat als jongste variant van het Opvoeddebat.
’Zij verwachten dat opvoeders
grenzen stellen, maar wel met respect, empathie
en charme. Duidelijk maar niet bot, zoals
je dus als volwassene zelf behandeld wilt
worden.’ Daphne (groep 6), Yasmin (groep 6)
en Kevin (groep 7) van De Plataan bevestigen
dit. Zij vinden de sketches zeer herkenbaar.
Daphne en Yasmin noemen ’pesten’
als voorbeeld. ‘Ik help Daphne als zij door
grote jongens wordt gepest’, vertelt Yasmin.
Of ze zelf weleens rottigheid uithalen? Niet
echt. ‘Als ze zulke dingen doen, loop ik weg’,
zegt Kevin braaf. De interactieve toneelvorm
vinden de scholieren alledrie ‘geweldig leuk’.
Kevin: ‘Het gaat echt over dingen die wij
meemaken, zoals graffiti, ruzies en wie daar
de schuld van krijgt.’
Nieuwe impuls
Evenals mede-ontwikklaars van de methode
Erna ’t Hart en Addie Bergwerff vond Wilken
inspringtheater een mooie vorm om jeugdvraagstukken
met kinderen te bespreken.
Voor de leerkrachten van De Plataan en
Het Waterschip kwam het als geroepen.
‘Zo’n vorm hebben we heel erg nodig’, vindt
leerkracht René Heemskerk van De Plataan,
‘om zaken te bespreken waar kinderen
emotioneel en sociaal moeilijk weg mee
weten; daar gingen die sketches over. We
behandelen deze onderwerpen ook in onze
v
‘Het gaat echt
over dingen die
wij meemaken,
zoals graffiti,
ruzies en wie
daar de schuld
van krijgt.’
foto Petja Buitendijk
T
BASISSCHOOL
DE PLATAAN
010 4161023
BASISSCHOOL
HET WATERSCHIP
010 4381553
Sonja Wilken
s.wilken@de-meeuw.nl
lessen Leefstijl, maar de kracht van dit debat
is dat je het zowel met ouders als kinderen
bespreekt. Een positieve impuls om aan ouderbetrokkenheid
te werken.’ Daarom vinden
de leerkrachten het jammer dat er voor de
avonddiscussie geen ouders kwamen opdagen,
ondanks hun enthousiaste werving.
Toneelavond
De sfeer tijdens de volledig uit professionals
bestaande bijeenkomst kwam daardoor
enigszins moeizaam op gang. Wilken is blij
dat leerkrachten bereid zijn een vervolg te
geven aan het debat, mét de ouders, en dat
zij gaan zoeken naar de beste manier om er
ouders voor warm te maken: ‘Daar moeten
we nog een vorm voor vinden.’ Deelgemeentelijk
portefeuillehouder Brian Frowijn van
Leefbaar Rotterdam heeft hiervoor een idee.
‘Organiseer het nog een keer met de ouders,
maar dan in de vorm van een toneelavond.
Daar komen ze wel op af’, denkt hij, ’noem
het geen debat.’
‘Kinderen willen
gezag, maar ook
respect en empathie’
Enthousiast
Frowijn, zelf vader van een zoon en dochter
uit groep 6 van De Plataan, is enthousiast
over de aanpak van het debat zoals dat
in Pernis plaatsvond. Daarom vindt hij het
jammer dat de ouders het massaal hebben
laten afweten. Deze manier van debatteren
is volgens hem ‘een mooie bijdrage aan de
oplossing van opvoedingsvraagstukken in de
deelgemeente. Pernis is een deel van de grote
stad, met bijpassende problemen, zoals
overlast van hangjongeren. De toneelvormen
spreken kinderen aan. Hun bijdragen aan de
discussie geven hoop voor de toekomst.
Het maakt duidelijk dat zij nadenken over ’nee’
kunnen zeggen en omgaan met elkaar.’ ∏
16 | Rotterdams Onderwijs Magazine --- 06 | 08
06 | 08 --- Rotterdams Onderwijs Magazine | 17