DE WERF - vv Enter Vooruit

Jaargang 34 • nummer 02 maart 2006
DE WERF
Het clubblad van voetbalvereniging Enter Vooruit

Colofon
De Werf
Het clubblad van voetbalvereniging
Enter Vooruit. Verschijnt 6 maal per
jaar in een oplage van circa 700 stuks.
Jaargang 34, nummer 02,
maart 2006
Redactie
Raymond Meilink
Disselsweg 31
0547-383484
Ben Pluimers
Dorpsstraat 34
0547-382521
Jeroen Brunnenkreef
Erve Roerinck 2
0547-382634
Bart ter Steege
Kartelaarsdijk 10
0547-381319
Druk
Drukkerij Blokdruk Rijssen
E-mail adressen
clubblad@entervooruit.nl (redactie)
info@entervooruit.nl (algemeen)
Internet
www.entervooruit.nl
Clubgebouw
Sportpark ‘De Werf’
Sportlaan 2
7468GA Enter
0547-381663
De redactie behoudt zich het recht
voor om door derden geschreven materiaal
te wijzigen of in het geheel niet
te plaatsen. De in het artikel vervatte
meningen zijn niet noodzakelijkerwijs
die van de redactie.
Antwoorden spelregelvragen:
1D 2D 3A 4C 5A
maart 2006 www.entervooruit.nl
Inhoudsopgave
In dit nummer:
Redactioneel 2
Van de voorzitter 2
De trainer heeft bijgetekend 3
WAC- The Final Countdown 4
De minuut van… 5
Sponsor in beeld 6
Geen wit voetje... 8
Het eerste aan het woord 9
De opkomende scheids 10
De Pen 11
Van onze jeugdvoorzitter... 13
Nieuws van de KNVB 14
Terug in de tijd met MvdS 15
Het wel en wee van een veteraan 16
Van bed tot bed 17
Valencia 20
Op een zonnige winterdag 23
De benen van Henk Naafs 24
Zo vader zo dochter 25
Interview met... 26
Enter Vooruit 3 28
Spelregelvragen 30
Playback: Van de andere kant bekeken 31
Spelregelwedstrijd 33
Gedicht 35
In Memoriam 36
Cover: Foto genomen op 11/02/2006
tijdens de wedstrijd Enter Vooruit 3 - Zelos 3
Foto: H. Pluimers
1

Door: Redactie
Van de voorzitter
Redactioneel
Na het proefexemplaar van de vorige
keer ligt hier dan eindelijk ‘het nieuwe
clubblad’ voor u.
Na de evaluatie tijdens de nieuwjaarsreceptie
zijn we tot de conclusie gekomen
dat de meesten positief waren over
de verandering. Echter waren er twee
punten waar we toch echt mee aan het
werk moesten, namelijk:
De leesbaarheid, het stond volgens u allemaal
te veel op elkaar ‘gepropt’,
en de advertenties moesten in kaders.
We hebben geprobeerd om aan beide
punten te werken en hopen dat het nu
tot een ieders genoegen is. Mocht dit
niet het geval zijn, schiet ons dan een
keer aan of stuur even een mailtje naar:
clubblad@entervooruit.nl
Het clubblad is weer goed gevuld. Zelfs
in deze ‘komkommertijd’ was er copy
genoeg. Het is goed om te zien dat een
verandering ook positief werkt op het
‘inlevergedrag’. Laten we dit met z’n allen
volhouden!
Wij willen u ook graag even wijzen op de
tekst voorin het clubblad over meningen
van schrijvers die niet persé de mening
van de redactie hoeft te zijn. Dit in verband
met columns e.d. die geplaatst
worden.
Na de vele playbackshows en andere
winteractiviteiten is het weer tijd om te
voetballen.
Wij wensen dan ook alle teams veel
succes in de tweede competitiehelft!
Uiterste inleverdatum volgend clubblad:
3 april 2006!
Door: Herman Pluimers
De vele leden en deelnemers
aan het 40 + toernooi zorgden
voor een gezellige sfeer tijdens
de nieuwjaarsreceptie. Ik
vertelde daar wat de plannen
zijn voor komend jaar, hoe
de onderhandelingen met de
trainers verlopen en wat de
prijsaanpassingen zijn. Ook
E.V. kan de inflatie niet buiten
de deur houden.
In mijn interactieve toespraak werden lovende
woorden gewijd aan die personen die een activiteit
organiseren, en juist die mensen hebben wij! (nodig).
Er is weer van alles geregeld, de kerstbazar, de winter
activiteiten van de WAC, de kerststollenactie,
de playbackshow en het 40 + toernooi.Het contract
met Eric looyen is verlengd met één seizoen, de
andere trainers zijn met de technische commissie in
gesprek.
Verder willen wij een ouderenploeg opstarten en
in goede samenwerking met de SAWE de parkeerplaats
in mei en juni gaan vernieuwen. Wij hopen in
de tweede klasse te blijven spelen en zullen ons jonge
eerste team ondersteunen en natuurlijk een aantal
elftallen te feliciteren met een kampioenschap.
U hebt het clubblad nieuwe stijl misschien gelezen
maar vooral ook gezien, hiervoor is Henk Pluimers
verantwoordelijk, hij duikt overal op waar iets te
doen is, het is een echte toegevoegde waarde voor
het clubblad.
En weer is Enter een karakteristieke man armer, Gerrit
Wijnen is niet meer, hij was een veel gezien man ook
bij Enter Vooruit.
Het 40+ plus toernooi was één van die initiatieven
die een club zo nodig heeft. Vol goede moed gingen
veel oudgedienden in 6 teams dit nieuwe jaar
sportief van start om hun conditie op peil te houden.
Niet iedereen haalde de laatste wedstrijd, maar bij
de warme snert en rookworst was men aanwezig. Het
was gezellig nababbelen alhoewel ik de volgende
dag wel met houten benen de kerk binnen kwam.
Ik stop daar waar ik de nieuwjaarsrede mee begon:
“Enter Vooruit moet die club blijven waar mensen
zich thuis voelen ”
2 DE WERF
maart 2006

Column door: H.J. Bouwhuis
Als ik hoor dat onze hoofdtrainer
heeft bijgetekend
word ik bevangen door een
naar gevoel.
Later in bed doemt er een
vreemd scenario in me op.
Welke toezeggingen zouden
ze deze beste man allemaal
gedaan hebben, vraag ik
me bezorgd af. Met twee
voorzitters die hun ambities
met E.V niet onder stoelen of
banken schuiven is het makkelijk
onderhandelen lijkt mij.
Al dromend zie ik het schouwspel
aan de bestuurstafel aan
mij voorbij trekken. “Onze club
is kerngezond, dus doe maar
eens een voorstel,” zegt het
duo. “Nou….. ik dacht zo…“
Zegt de trainer. “Ik dacht
zo dat we het geld dat we
vorig jaar beurden voor de
naar Rijssen vertrokken speler
plus het megasalaris van de
gestopte rechtsbuiten maar
investeren moesten om de
selectie op peil te brengen.
En als er dan nog wat over
blijft zou een kleine loonsverhoging
voor mij ook wel op
z’n plaats zijn, vinden jullie
ook niet?”
Het duo komt met een nog
beter voorstel: “Zoek jij maar
een paar goede spelers, niet
voor de breedte maar echte
toppers, dan zorgen wij wel
voor de benodigde gelden.
Dat geld wat nog over is van
vorig jaar mag jij er dan wel
bij hebben,” zeggen ze.
“Akkoord,” zegt de trainer,
“maar hoe denken jullie aan
het geld te komen? Toppers
zijn immers niet goedkoop en
dan moeten ze ook nog kunnen
zuipen anders worden ze
De trainer heeft bijgetekend
door de rest niet gepruimd.“
“Laat dat maar aan ons
over,” spreekt het duo,
“want daar zijn wij immers
voor aangesteld. We beloven
onze trouwe sponsoren
bijvoorbeeld businessuites in
de nieuw te bouwen tribune
en een extra sponsoravond,
en het geld stroomt binnen.
Let maar op onze woorden.
Daarbij verhogen we de
bierprijs nog eens en klaar is
kees. Jij, wij en de sponsoren
blij. Toch?”
“En de supporters dan?“
Vraagt de trainer. “Oh, die geven
we na de bekendmaking
tijdens de nieuwjaarsreceptie
meteen een consumptiebon
extra en bijna niemand zeurt
er meer over. Kijk maar hoe
dat gegaan is bij onze buren
in Rijssen. Daar hoor je toch
ook niemand meer over?”
Badend in het zweet word ik
wakker. Ik bedenk me dat het
allemaal maar een droom is
geweest maar dat ik al wel
met een raar gevoel naar
bed ben gegaan. Hopelijk
hebben we volgend jaar een
kortere winterstop zodat we
niet van die rare visioenen
krijgen.
Als u dit leest zijn we waarschijnlijk
weer begonnen en
is er geen reden meer om
te dromen. We hebben de
punten nog hard nodig en
daarbij de steun van heel
ENTER VOORUIT.
Onze club is in de breedte
veel belangrijker dan alleen
het eerste. Laten we daar
met ons allen voor zorgen in
alle geledingen binnen de
club.
maart 2006 www.entervooruit.nl
3

WAC- The Final Countdown
Veel mensen zijn bekend met de Winter Activiteiten Commissie van Enter Vooruit en hoe
deze vrijwilligers vroeg op de zaterdagmorgen, de jeugd in de koude wintermaanden
probeert te vermaken. Wat veel mensen misschien niet weten is dat deze commissie al
bijna 25 jaar bestaat. Dat is een hele mijlpaal en de W.A.C. wil hier volgend jaar op een
passende manier invulling aan geven.
In 25 jaar is namelijk het een en ander binnen
de W.A.C. gegroeid. De meeste mensen
zien alleen de uitvoering en de voorbereiding
wordt soms vergeten. Er zijn echter al
complete draaiboeken van dit seizoen af
en er staat nog heel veel te gebeuren. Een
goed voorbeeld hiervan is het nieuwe logo,
waar de W.A.C. een eigen identiteit mee
hoopt te krijgen. Zoals u leest, het W.A.C.
is weer druk bezig geweest in een tijd dat
voor sommigen de voetbal eventjes niet
lijkt te bestaan. Ons streven blijft, kinderen
op een leuke manier te betrekken bij het
gezellige verenigingsleven van “onze club”.
Kortom: we hebben nog een jaar om een
programma in elkaar te zetten dat een zilveren
jubileum waardig is! De klok loopt en
de ideeën vliegen al over de tafel, er staat
de jeugd weer heel wat te wachten!
Degene die niet bij elke W.A.C. activiteit
is geweest, willen we toch in een kleine
vogelvlucht meenemen en de gebeurtenissen
van dit seizoen mee doornemen.
We trapten in de wintermaanden af met
de komst van goede Sint op 3 december.
Door samenloop van omstandigheden
leek deze activiteit in het water te vallen.
S. Nicolaas uit S. bleek in hechtenis genomen
te zijn door de plaatselijke veldwachter
R. Schippers. Gelukkig bood een uitzending
van TV Oost en een overdonderd pleidooi
van de kinderen uitkomst in deze hachelijke
situatie. Alle bezoekertjes van het Sinterklaasfeest
keerden na deze spannende
morgen met een glimlach op het gezicht,
een cadeau in de arm en
een zak snoep in de andere
tevreden huiswaarts.
Zaterdag 7 januari maakte
Enter Vooruit kennis met
een bekende activiteit, in
een nieuw jasje. De naam
nieuwjaarscross behoort tot het verleden en
zal in de toekomst de naam van de locatie
dragen, de Werfloop. Op deze morgen
ploeterden jong en nog jonger voort over
het parcours om een goede tijd neer te
zetten. Ook voor de W.A.C. is het leuk om
te zien hoe fanatiek en leuk de kinderen
meededen.
Deze activiteiten zullen ook de oudere
generatie bekend in de oren klinken. Om
de jeugd te verrassen zijn er ook twee
nieuwe activiteiten bedacht. Namelijk de
Griezelavond en Apenkooi. Net als alle
andere activiteiten waren deze mede een
succes door de grote opkomst. Een avond
lekker griezelen en met een zaalbezoek iets
anders doen dan voetballen viel in goede
aarde en zal in de komende jaren zeker
weer terugkomen. De grande finale was
weer de playbackshow, grote artiesten
namen ook dit jaar de moeite om in een
goedgevulde kantine, een spetterende
show weg te geven. Gavin Degraw wist
de jury het meest te overtuigen en ging
daarom met de 1e prijs naar huis. Er waren
gelukkig weer genoeg opgavenstrookjes
uit het programmaboekje geknipt.
In het programmaboekje ziet u ook veel
advertenties staan. Zonder deze financiële
steun is het in de wintermaanden wel heel
koud. Vanaf deze plek willen wij dan ook
nogmaals benadrukken, dat wij erg blij zijn
dat zoveel mensen Enter Vooruit en de
W.A.C. een warm hart toedragen. Geld
is gelukkig een kant van het verhaal, aan
de andere kant staat een klein leger aan
vrijwilligers die op hun manier de W.A.C.
helpen. Op sommige morgens stond zelfs
veertig man tot onze beschikking. In een
woord fantastisch, bedankt!!
Volgend jaar, 25 jaar W.A.C.
The final countdown…..
Door: de WAC
4 DE WERF
januari maart 2006

Door: Jos ten Brinke en Remco Nijland
maart 2006 www.entervooruit.nl
De minuut van…
Allereerst willen wij de redactie van het clubblad bedanken voor het feit dat wij nogmaals
een plaats toebedeeld hebben gekregen in de nieuwe uitgave van dit prachtige boekwerk.
Het nieuwe paradepaardje van Enter Vooruit moet naar onze mening niet louter
met serieuze verhalen worden vervuild. Er dient ook ongein in te staan. Hiertoe voelen wij
ons geroepen, iemand moet het doen! In deze editie wordt de aandacht gevestigd op de
vrijwilligers binnen Enter Vooruit. Deze beste mensen staan elke week weer voor ons klaar.
Zoals daar zijn; het bestuur, de supportersvereniging, de sponsorcommissie, het kantinepersoneel,
de technische commissie, het jeugdbestuur, de trainers, de coördinatoren, de
clubbladredactie, de WAC, de stadionspeakers, de scheidsrechters en zo nog veel meer
personen die individueel of in teamverband hun bijdrage leveren aan deze prachtige
club. Uit dit grote aantal namen hebben wij een kleine selectie gemaakt:
Kantinemedewerkster die niet kan kiezen Kooln iene Miene mutte
Ik wou niet, maar Dirk d(i)e Wilde wel
Bestuurslid die een ophanden zijnde gebeurtenis aankondigt Herbert Marktvoorteken
Man die zich kritisch en afwijzend opstelt Herman Mennegatief
Scheidsrechter die er een Janboel van maakt Jan Rohaanfluiting
WAC-medewerker die graag buiten huis eet Geert ten Brinkebab
Lid van de supportersvereniging die een zware,
benauwende last met zich meetorst Ronald Mohlensteen om de nek
Man die wel degelijk iets in de melk te brokkelen heeft Jan Beuvinger in de pap
Scheids die het hele veld in één blik vangt Roel de Groothoeklens
Trainer waarvoor wekelijks wordt gecollecteerd Martijn Bouwfonds
Redactielid die alle redactieleden op het noordelijk
halfrond overstijgt. Jeroen Brunnenkreeftskeerkring
WAC-man die er erg de pé in heeft dat hij nooit wat
wint met de wekelijkse verloting Jankepot Middeljans
Bargoalie die een tijdelijke tapvolmacht heeft Guus Stegemandaat
Evangelie van de poortbewaker Dick Tukkerstboodschap
Trainer die loodrecht tegenover een 4-4-2 systeem staat Ben Haaks
Scheidsrechter die op een nog niet vaststaand, nader te
bepalen tijdstip telefonisch contact zoekt Ruben Beldmannekeer
Barman waarbij twijfel bestaat over zijn bestaan Eef Smythe
Scheids die alweer een verkeerde beslissing neemt Harry de Tsjonge jonge jonge
PS 1: In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, hoeft dit stukje niet in één minuut
te worden gelezen. Liever niet eigenlijk.
PS 2: Nou ja wel lezen natuurlijk, maar het mag wel langer duren dan een minuut.
PS 3: Er zijn misschien mensen die denken, ja waarom willen ze nou met alle geweld
weer zo leuk zijn ten koste van andere mensen?
PS 4: Wij denken dan: sommige mensen kunnen beter niet denken. Dat is voor iedereen
beter.
PS 5: Als het kunstgras echt kunst is, waarom hangt het dan niet in een museum?
PS 6: Waarom hield Madhu geen praatje bij de playbackshow? Je snijdt jezelf toch wel
in de vingers als organisatie om de hoofdact van de avond achterwege te laten.
PS 7: Wij willen alle vrijwilligers bedanken voor de vrijwilligheid. Wij vinden het heel fijn
dat ze zich vrijwillig laten slachtofferen door de minuut van…
PS 8: De braadworst midden in het seizoen uit het assortiment halen, is net alsof je gaat
voetballen en halverwege de wedstrijd de bal verwijdert.
PS 9: Wij zijn van mening dat er pas paaseieren mogen worden gegeten en gekocht,
als de paashaas in het land is.
PS 10: Wij vinden het ronduit belachelijk dat juryleden van een playbackshow commentaar
leveren op steekpenningen.
PS 11: jrmm.blogspot.com
5

Sponsor in beeld
Gerrit Baan van Morssinkhof Bouw
Door: Raymond Meilink
Een sponsor interviewen voor het clubblad is een traditie geworden en een soort “plankenvrees”
is eigenlijk verleden tijd. Een interview afleggen met een voor mij onbekende
sponsor is relatief gemakkelijk. Je kunt de eigenaar van een bedrijf makkelijker vragen
stellen, aangezien hij wel een soort binding heeft met Enter Vooruit, maar minder contacten
en er niet al teveel te zien is. Door een afzegging van zo’n sponsor moet je op de
laatste momenten een alternatief zoeken.
De eerste naam die in mij opkwam was
eigenlijk die van Gerrit Baan. Hij is bedrijfsleider
bij Morssinkhof Bouw in Enschede. Op
het moment van vragen ga je je bedenken
wat je zo’n man eigenlijk moet vragen
m.b.t. Enter Vooruit. Hij is een bepaald
beeld binnen de club. Hij slaapt er nog
net niet, maar kent de club door en door
en heeft zich en zet zich nog steeds voor
bepaalde activiteiten in. De eigenaar van
een bedrijf spreken is wel mijn doel, maar
Gerrit is contactpersoon voor het bedrijf
en die legt dus de interviewen af. Geen
keus dus en zo werd een afspraak al gauw
besproken.
Ik heb mij eigenlijk wel afgevraagd waarom
hij de contactpersoon is en niet de twee
eigenaren uit Hengelo en Neede. Gerrit
legde mij dit haarfijn uit. Zij kennen Enter
Vooruit niet en hebben dus ook geen enkele
binding met de club. Ze sponsoren de club
omdat Gerrit en nog een aantal Enterse
medewerkers lid zijn van onze vereniging.
Zij lopen bij Twente en ik loop hier en dat is
het verschil aldus Gerrit.
Gerrit, getrouwd met Ernie en heeft een
heel voetbalgezin achter zich staan en
dat is natuurlijk mooi meegenomen. Geen
geruzie dus als er voetbal gekeken wordt.
Rene (1e), Hans (4e) en Janneke (MB) zijn
allen actief binnen de club. Alles draait dus
om voetbal en andere hobby’s zijn er dan
ook niet te bedenken.
Wat is Morssinkhof Bouw en wat doet het?
Het is een aannemersbedrijf die niet gespecialiseerd
is in bepaalde onderdelen, maar
heel breed. Mocht je nieuwe sloten in de
deur willen hebben voor een paar euro
of een complete bouw van € 5.000.000,-.
Morssinkhof Bouw is dus niets te gek. Het
hoofdkantoor dat verplaatst is van Borculo
naar Enschede kent vanuit Enschede alleen
de grote projecten. Vanuit Borculo
gebeurt alleen nog het kleinschalige werk.
Het bedrijf telt immers zo’n 50 werknemers.
De accommodatie is flink veranderd de
laatste jaren. Zijn ze op de positieve weg?
Op het moment van vragen ga je je realiseren
dat Gerrit eigenlijk een stuwende
kracht is geweest achter de verbouwingen.
Hij hoeft natuurlijk niet alles mooi te vinden,
maar Gerrit vindt dat ze op de goede weg
zijn bij Enter Vooruit. Tegen nieuwe sportparken
kun je uiteraard nooit tegenaan, maar
dat we in de top 10 staan van mooiste
accommodaties in deze regio moge duidelijk
zijn. Gerrit heeft nog wel wensen w.b.
eventuele kleedkamers onder de tribune.
Het alweer ontstane kleedkamerprobleem
zal dan definitief zijn opgelost en het heeft
ook een bepaalde charme om vanonder
de tribune het veld op te komen bij eerste
elftallen. Ook de vloer in de kantine zal misschien
een keer moeten worden aangepast,
maar definitieve plannen voor beide
gevallen zijn er zeker niet. Verder hebben
we een perfecte accommodatie aldus
Gerrit.
6 DE WERF
maart 2006

Morssinkhof Bouw is al geruime tijd sponsor.
Naar alle tevredenheid?
Wij zijn al zo’n acht jaar sponsor en begonnen
zoals zo velen met een bord langs het
hoofdveld en op het moment dat de co-
en subsponsoren waren zij er als één van
de eersten bij. Hetgeen wat aangeboden
wordt volgens het contract wordt ook
prima nageleefd, aldus Gerrit.
Sponsoravond?
Namens het bedrijf is Gerrit jaarlijks aanwezig
op de sponsoravond en zit daar ook voor
het bedrijf en niet als bestuurslid van Enter
Vooruit. Hij vindt het wel positief werkend
wat er zeker jaarlijks ingehouden moet worden.
Hij vindt wel dat het simpel gehouden
moet worden waarbij er weinig discussies
moeten worden gevoerd. Dit heeft vooral
niets te maken met de eventuele sprekers,
maar dat komt puur door Enterse mentaliteit.
Als sponsor zal hij geen gebruik maken
van de bestuurskamer net als vele andere
sponsoren zit hij liever in de kantine. Als hij er
zit is het een plichtmatig gebeuren namens
het bestuur. De sponsoravond is dan ook
heel belangrijk voor sponsoren die niet in
de bestuurskamer zitten. De onderhouden
zo jaarlijks de contacten, maar hebben
geen tijd of interesse om iedere zaterdag in
die bestuurskamer te zitten.
“Top Support” bij Enter Vooruit?
De Excelsior’31 stijl is voor Gerrit onbespreekbaar
en voor Morssinhof Bouw zeker
aangezien voor hen de belangen er niet
van worden ingezien. Voor hem is het dan
einde verhaal w.b. vrijwilligerswerk bij de
club. Het wil niet zeggen dat hij de club de
rug keert, maar een leuk uurloontje zal er
wel op tafel moeten worden gelegd mocht
er nog ooit weer wat gedaan worden binnen
de club. Vrijwilligers gaat boven alles,
waar je zuinig op moet zijn. Het is de basis
waar de hele vereniging op drijft. Daar
moet men niet tussen gaan komen.
Clubblad Enter Vooruit!!
Super, ongelofelijk wat de redactie hef
trechte brouwt. Het blad wordt direct
helemaal gelezen en een aantal weken
later worden bepaalde verhalen nogmaals
maart 2006 www.entervooruit.nl
Sponsor in beeld
gelezen.
Het lijkt er uiteraard op of de redactie hier
wil horen hoe mooi het clubblad wel niet is,
maar wij willen graag de lezer de mening
van een sponsor laten lezen.
Ik wil mijn huis verbouwen.
Wat kost mij dit?
Een rare vraag zult u denken, maar het
bleek dat ik precies op tijd ben geweest
met mijn interview. Per 1 april (geen grapje)
a.s. gaat Gerrit voor zichzelf beginnen
onder de naam Gerrit Baan Calculaties
en Management en zegt hij Morssinkhof
Bouw vaarwel. Hij gaat zich bezighouden
met calculatie en management voor een
nieuw- of verbouw door bedrijven, maar
ook voor particulieren. Er zijn maar weinig
particulieren die weten wat een bouw eigenlijk
werkelijk kost en kiezen vaak voor de
goedkoopste offerte. De werkzaamheden
op zich zal hij niet gaan uitvoeren, maar
alleen het berekenen ervan.
Via www.gerritbaan.nl of www.gerritbaancalculatiesenbouwmanagement.nl
is er
meer informatie te vinden. Zo, die centen
heb ik weer binnen.
Richting de leden van Enter Vooruit wil hij
nog het volgende zeggen:
Met elkaar zorgen dat de gemoedelijkheid
blijft. Je moet wat te dram’n en te neul’n
hooln, maar niemand heeft hier een uitzonderingspositie.
Gerrit bedankt.
7

Geen wit voetje...
Door: de Sponsorcommissie
Creatieve geesten binnen E.V. knagen en zagen steeds weer aan de poten van het
standaard tenue. Bestuur en sponsorcommissie hebben zich ingezet voor de eenheid van
tenue en willen dit zo houden.
Omdat wij op goede voet staan met onze
leden willen wij best luisteren naar goede
suggesties en zijn eventueel bereid concessies
te doen. Zo zijn er veel problemen met
de voetbalsokken, niet schoon te krijgen, er
zijn er nogal eens wat weg en er voetbalt
zelfs al een elftal in zwarte sokken.
Nu weten ook wij dat één plaatje meer
verteld dan duizend woorden en daarom is
de volledige commissie voor u uit de kleren
gegaan ………… Wij moeten u eerlijk bekennen
dat het een weldadig gevoel was
de uitstraling van een echt team hebben.
Vanzelf zal u aandacht zijn afgeleid door
de krachtige en machtige lijven van deze
matadoren maar de foto’s zijn bedoelt
om u het tenue te laten zien voor volgend
seizoen.
De zwarte sok doet definitief zijn intrede
bij Enter Vooruit. Wij hebben besloten
alle teams te voorzien deze sokken met
eigen logo en een visgraatje. Wat moet u
daarvoor doen? Helemaal niets, het is een
cadeautje van de club en zal met uw leider
worden afgehandeld.
8 DE WERF
maart 2006

Door: Jan-Kees Mulderij
Het eerste aan het woord
Spelerspraat...
Dit is mijn 17e seizoen bij Enter Vooruit en in de loop der jaren is er heel wat veranderd.
Dat kan natuurlijk aan mijn leeftijd liggen (generatiekloof), maar alles heeft zijn positieve
kanten. Toen ik in het seizoen 1989-1990 bij Enter Vooruit kwam voetballen als 18 jarig
ventje, keek ik enorm op tegen de ervaren voetballers. Van sommigen dacht ik: ”Dat die
ouwe nog steeds in het eerste voetbalt!” Maar toen wist ik nog niet dat het spelletje zo
lang verslavend kon blijven. Menigeen zal dat nu ook wel over mij denken, maar gelukkig
voel ik me nog fit en ben ik aardig blessurevrij gebleven.
Wanneer ik de vergelijking maak tussen
mijn eerste jaren en nu, dan zie ik dat we
vroeger fysiek sterker waren. Het lijkt wel of
de mannetjes steeds smaller worden! Wim
ten Brinke en ik begrijpen er niets van. Ook
hadden we eerder allemaal shirts maat XL,
maar nu zijn er alleen nog maar maatjes M
te krijgen. Het wordt er niet comfortabeler
van.
Dan qua voetbal; we hebben nu een aantal
technische spelers waardoor we de bal
langer in het team kunnen houden en veel
doelpunten maken, maar dat brengt ook
risico’s met zich mee. Waar we eerder bij
balverlies veel spelers achter de bal hadden,
lopen we nu meer het risico dat we bij
balverlies veel ruimte weggeven.
Qua gezelligheid is er niets veranderd. Zo
wordt er ieder jaar nog een weekendje
weg georganiseerd en is er ook de playbackshow
van de selectie. Jammer dat er
dit jaar minder deelnemers waren, maar
misschien wordt het na 14 jaar tijd voor iets
anders?
We zijn 14 januari met EV1, EV2 en EV7 naar
Bottrop geweest om een dagje te skiën.
Om kwart voor acht stonden we klaar bij
de Werf om in de bus te stappen. Het
‘zuuwnde’ zat nog te ontbijten in de kantine.
De avond ervoor hadden een aantal
heren een vrijgezellenavond gehad van
Herman ten Brinke.
De heenreis was iedereen dus nog aardig
rustig. Er werd nog wat bijgeslapen door
sommigen en anderen zaten te kaarten.
Na goed anderhalf uur waren we in Bottrop.
We waren mooi op tijd, het was er nog
niet zo heel druk. Vrij snel hadden we onze
ski’s en gingen we op weg naar de piste.
Tot 16.00 uur ’s middags werd er geskied.
maart 2006 www.entervooruit.nl
Tussendoor waren er de nodige hapjes en
drankjes te krijgen. Het aprés-skiën was ook
erg gezellig, maar om half acht stond de
bus klaar om terug te rijden naar Enter. De
terugreis was er eigenlijk niemand meer
rustig! Vooral Herman ter Harmsel en Geert
Getkate zaten op de praatstoel. Het leek
wel ‘stand-up comedy’, ze deden Jambers
na! Ze hebben het gepresteerd om anderhalf
uur aan elkaar te lullen!
Wat mij betreft is dit een trip om jaarlijks
terug te laten keren. Het is goed voor de
sfeer en dat is heel belangrijk tijdens een
voorbereiding. In deze voorbereiding hebben
we vervolgens 3 wedstrijden gespeeld
waarvan we er twee gewonnen hebben.
De eerste was tegen Sportclub Denekamp,
(vervolg op pagina 10)
9

De opkomende scheids
... vervolg pagina 9
Er is mij gevraagd om
een stukje te schrijven
over het begin
van mijn scheidsr
e c h t e r s c a r r i è r e .
Het begon allemaal
toen Dhr. R Meilink
Richard Rohaan en
Joep Mennegat
vroeg of zij wilden
fluiten. Dat wilden ze
wel. Een week later
zag ik Meilink en hij vroeg of ik ook een keer
een wedstrijdje wou fluiten. Dat liet ik mij
geen twee keer zeggen en twee weken
later stond ik (al trots) op het veld. Dit keer
niet met nummer 9 achter op mijn shirt,
maar met een fluit in mijn hand. Het waren
de F-jes, maar ja dat maakte mij niks uit. Ik
vond het hartstikke gaaf.
Later weer een wedstrijd. In de kou!! Ik
haat kou, dus deze wedstrijd vond ik niet
leuk. Ik stond te bibberen op het veld. Het
fluitje viel een paar keer uit mijn handen en
ik was ook dolblij toen ik op mijn horloge
keek (die ik nu kwijt ben) dat het einde tijd
zij staan eerste in de derde klasse. Daarna
hebben we gewonnen van CSV Apeldoorn,
die spelen zaterdag eerste klasse. We hebben
ook nog gelijk gespeeld tegen Den
Ham. Je merkt dat de spelers steeds beter
op elkaar ingespeeld raken, meer voor
elkaar willen doen en een ander wat gunnen.
We vormen steeds meer een team! Als
we als team zo doorgaan dit seizoen dan
zullen we zeker de nodige punten nog wel
binnenhalen. Op 4 februari 2006 beginnen
we weer met de competitie. De eerste
wedstrijd is een inhaalwedstrijd tegen DZC
uit Doetinchem, welke we op de Werf spelen.
De volgende die zijn visie mag geven over
EV1 is ook een dertiger! Dennis ter Harmsel,
laat ons maar zien of je met de pen net zo
rap bent als met je mond.
Door: Robbin Pluimers
was en ik dus af kon fluiten. Toen bedacht
ik me dat ik nog penalty’s moest doen.
Dus ik snel penalty’s doen en toen rennen
naar het clubgebouw. Daar kon ik lekker
opwarmen.
Later kreeg ik te horen dat ik E3 mocht
doen. Ik weer helemaal blij en dus met een
big-smile weer het veld op. Ze konden mij
gelukkig nog vinden doordat mijn shirtje
geel was, want anders was ik niet te zien.
Ze waren bijna evengroot als ik! Ik vond het
wel mooi. Het is wel een mooie uitdaging
als je begint met kleintjes en dan steeds
ouderen mag fluiten.
Ik vind het hartstikke mooi, dat ik wat voor
de club en mijn vermaak kan doen. Ik doe
het met plezier en de spelregelavonden zijn
ook supergezellig en natuurlijk leerzaam.
Laatst was er een wedstrijd en dat ging wel
redelijk voor een beginner en ik hoop dat ik
nog ver mag komen met mijn verstand.
Beroepsscheids zou ik niet willen worden,
maar bij Enter Vooruit vind ik het mooi, dus
dat blijf ik ook zeker wel doen als dat kan.
Nou dat was het wel zo’n beetje.
Iedereen veel succes in de rest van het
seizoen. Zowel in het veld als er buiten.
10 DE WERF
maart 2006

Door: Ben ter Haar
maart 2006 www.entervooruit.nl
De Pen
Anneke, bedankt voor het doorgeven van de Pen. Dat je ons vraagt bij het doorgeven van
de pen toch vooral ook te denken aan de meisjes/dames van Enter Vooruit zal ik ter harte
nemen. Je bent natuurlijk niet voor niets een oud-buuf.
De Pen….eigenlijk een rare titel voor dit
stukje. Want in mijn geval komt er geen
pen aan te pas. Hoe zouden we het dan
moeten noemen? De computer? Ik geef de
computer door aan…….
Over computers gesproken, ik ben zeer
onder de indruk van ons nieuwe clubblad.
Hulde aan de makers! Een prachtig full-color,
glossy magazine is het geworden. Het
lijkt wel de Cosmopolitan, of de Playboy,
zelfs de centerfold ontbrak niet, al raak ik
nou niet meteen opgewonden van Henry
Knol met nietjes door zijn buik. Ik heb zelf
ook ooit eens een tijd in de clubbladredactie
gezeten en weet daarvan dat het een
hele kluif aan werk is. Niet alleen het maken
van zo’n clubblad, maar vooral het vullen
ervan. En als je dan naar dit nieuwe blad
kijkt, kan ik alleen maar grote waardering
opbrengen.
in elkaar over. Ten tweede vind ik de tekst
soms moeilijk leesbaar doordat er op de
achtergrond foto’s zijn geplaatst die je
afleiden van het lezen en de letters soms
onduidelijk maken. Maar inmiddels is er een
enquête gehouden en als u dit stukje leest
zijn deze opmerkingen misschien al lang
verwerkt.
Goed, tot zover het clubblad. In voorgaande
“pennen” schreven mensen meestal
wat over zichzelf en over hun geschiedenis
bij Enter Vooruit. Ik zal mij daar dan ook
maar bij aansluiten.
Mijn naam is Ben(ny) ter Haar en samen met
Dinand ten Brinke en Herman ter Harsmel
denk ik het langste lid van ’t Zuuwnde, ‘het
elftal met zoveel talent’. In mijn dagelijkse
leven ben ik Opleidingscoördinator Bovenbouw
VMBO op het AOC Oost in Almelo.
Daarnaast ben ik politiek actief als raadslid
van het CDA in de gemeente Wierden. Al
jaren ben ik getrouwd met Johanneke en
vader van drie dochters. De middelste,
Vivian, voetbalt ook en wel bij meisjes C.
Als ze het voetbaltalent heeft geërfd van
moederskant komt het helemaal goed.
Zelf ben ik op mijn 20ste pas begonnen met
voetballen. Eerst in het 8e, daarna in het 9e
en tenslotte alweer eeuwen in Enter Vooruit
Natuurlijk heb ik ook wel wat kritische opmerkingen
en die gaan over de leesbaarheid
van het clubblad. Ten eerste denk ik
dat je duidelijke kaders om de advertenties
moet maken. Iedere adverteerder betaalt
en heeft dus ook recht op een duidelijke
advertentie. Nu lopen advertenties soms Gemeentehuis te Wierden
11

De Pen
7. Je kunt dus spreken van een vrij stabiele
voetballoopbaan. Ooit heb ik twee keer
meegedaan met het 3e . Ik denk dat ik dat
te danken heb gehad aan het feit dat de
rest van Enter Vooruit ziek geweest moet
zijn of zoiets. Ik voetbal nog steeds met
groot plezier en hoop na verschillende 2e
en 3e plaatsen dit jaar nu eens echt kampioen
te worden met ons ‘Zuuwnde’. De
vooruitzichten zijn goed en als u dit leest
hoop ik dat dat nog steeds het geval is.
Ik kan het natuurlijk niet laten om ook kort
wat over de politiek te zeggen.. Ik wil u
namelijk graag oproepen om op 7 maart
gebruik te maken van uw stemrecht. U
hebt namelijk meer invloed dan u misschien
denkt en dat geldt zeker voor de
gemeentepolitiek. Raadsleden, van welke
partij dan ook, zijn veelal dorpsgenoten die
net als bestuursleden van een voetbalclub
gemakkelijk aanspreekbaar zijn voor allerlei
vragen en opmerkingen. Maak daar
gerust gebruik van.
Enter Vooruit 7
Zo… nu wordt het tijd om de pen door
te geven. Ik heb dus van Anneke de opdracht
gekregen om de vrouwen niet te
vergeten. Nou Anneke, dat doe ik graag.
Het is mij opgevallen (wie niet?) dat de
‘Lootje-harem’ (inmiddels omgedoopt
in het modernere ‘Guus-Girls’) behoorlijk
is verjongd. Elke zaterdag staan ze weer
klaar om te zorgen voor broodjes gezond
(met saus!), bier en andere eerste levensbehoeften.
Grote Klasse!
Echter ergens op de achtergrond van dit
schone natuurgeweld schuifelt nog steeds
een veterane rond met een Enter Vooruit
geschiedenis waar men u tegen kan zeggen.
Een dame, klein van gestalte, al op
leeftijd, maar nog steeds helder van geest,
jong van hart en scherp van tong. Ik weet
zeker dat “de pen….” weer echt de pen
wordt als zij ons de volgende keer trakteert
op haar zieleroerselen. Ik geef de pen
dan ook graag door aan mevrouw Mien
Scholten oftewel Kool’n Mientje.
12 DE WERF
maart 2006

Door: Herbert Markvoort
Van onze jeugdvoorzitter...
Africa Cup, halve finale gastland Egypte tegen Senegal. Het stadion
kolkt, de piramides trillen op hun grondvesten. Het is de 80e minuut en
de stand is 1-1. De coach van Egypte komt uit de dug-out te voorschijn.
Hij ziet dat er wat moet gebeuren, anders gaat het mis. Hij overlegt
nog even met zijn assistent. Het besluit wordt genomen en de vierde
official houdt het bord met de wissel omhoog.
De spelers van Egypte
kijken elkaar eens
verbaasd aan, maar al snel zijn alle ogen
van het stadion gericht op de vedette van
Egypte, de ex-ajacied en huidige spits van
Tottenham Hotspur, Ahmed Hossam, alias
‘Mido’. De coach vond het noodzakelijk
om een beslissing te forceren en bracht
een verse spits in het veld. De ogen van
Mido staren naar het bord. Verbazing. Dit
kan toch niet, hij, de absolute superspits, de
held van Egypte, gewisseld!? Langzaam
draaien zijn ogen zich naar de trainer en
de verbaasde blik is veranderd in uitzinnige
woede. Heftig armgebarend loopt hij op
zijn coach af. Dit kuj toch neet maakn, Hier
kriej spiet van, Ie lilleken …. Ik zal oe…… De
Nederlandse pers vertaalde deze scheldpartij
met: : Coach, je bent een ezel”.
Dat de coach geen ezel was bleek korte
tijd later. Zijn vervanger Amr Zaki was koud
in het veld of hij scoorde de winnende treffer
waardoor Egypte de finale had bereikt.
Mido keek toe vanuit de dugout, maar er
zat geen spatje vreugde op zijn gezicht.
De individuele teleurstelling was blijkbaar
groter dan het succes van zijn vaderland.
De dag daarop wordt Mido wegens zijn
wangedrag door de bond geschorst en
mag hij het komende half jaar niet voor
Egypte uitkomen.
Natuurlijk, als Egypte de finale niet had
bereikt, waren de zaken omgedraaid geweest
en had Mido zijn gelijk gehaald. En
niemand die het Mido kwalijk neemt (en
dat is jammer, ik vun hum bie Ajax ok a nun
verveelnden). De coach wordt ontslagen
voor een tactisch totaal verkeerde beslissing.
Deze beslissing achtervolgt hem de
rest van zijn carrière.
Vers in het geheugen ligt nog het EK 2004
tegen Tsjechie met de foute tactiek van
Het gelijk van de trainer
maart 2006 www.entervooruit.nl
bondscoach Dick Advocaat om Arjen
Robben te wisselen. Daar was het alleen in
zoverre anders, dat heel Nederland zag dat
Robben de beste man van het veld was.
Ook al haalden we nog de halve finale,
het respect voor Advocaat was weg en de
prestaties die hij had neergezet kregen op
deze manier een rare bijsmaak.
We hebben bij Enter Vooruit honderden
trainers, zowel spelend als niet-spelend,
Slechts enkele zijn in functie. En ook daarin
zijn nog vele verschillen te ontdekken:
beginnende trainers, trainers met een hele
rits diploma’s op zak, en trainers zonder of
met weinig papieren maar met jarenlange
ervaring, etc.
Totaal verschillend, ook buiten de wedstrijden
om. Iedereen met een eigen werkwijze.
Één ding staat voorop. Ze verdienen
van iedereen respect, zowel op de training,
als in de wedstrijd, als na de wedstrijd. De
trainer heeft gelijk.
Mido, ‘de ezel’
13

Nieuws van de KNVB
Vanaf het seizoen 2006/’07 moeten alle spelende KNVB-leden vanaf de D-pupillen in het
bezit zijn van een spelerspas. De KNVB heeft vanaf seizoen 2002/’03 in West II een proef
gehouden met de spelerspas en op basis van de goede resultaten en de positieve reacties
is besloten over te gaan tot landelijke invoering.
Het mag duidelijk zijn: de spelerspas moet
de sportiviteit op en rond de velden verhogen.
Het is vanaf volgend seizoen niet meer
mogelijk een valse naam op te geven of
een ongerechtigde speler op te stellen.
Met de spelerspas, die de grootte heeft
van een creditcard en is voorzien van een
pasfoto, kun je aantonen dat je lid bent
van een voetbalvereniging en dat je geregistreerd
staat bij de KNVB. Indien spelers
geen pas kunnen overleggen mogen zij
niet spelen.
Controle van de passen gebeurt voor de
wedstrijd door scheidsrechters in het bijzijn
van de aanvoerders/leiders. Bij twijfel kan
de scheidsrechter, in het bijzijn van beide
aanvoerders/leiders, controleren of de
foto’s op de spelerspassen overeenkomen
met de betreffende spelers.
De scheidsrechter en de aanvoerders kunnen
straks met behulp van de spelerspas
van de voetballers een aantal belangrijke
zaken controleren:
Spelerspassen
De identiteit van de speler
Of de speler lid is van de KNVB
Bron: KNVB
Of de speler geregistreerd staat als spelend
lid van de voetbalvereniging die is aangesloten
bij de KNVB
Of de speler in de betreffende leeftijdsklasse
mag uitkomen. Doet er bijvoorbeeld geen
B-junior mee bij C?
Of het wedstrijdformulier correct is ingevuld.
Komen de gegevens op het formulier overeen
met de gegevens op de spelerspassen
en staan de juiste spelers op het veld?
Dit seizoen merken de leden nog niet
zoveel van de spelerspas. Het enige dat
zij nu moeten doen is zorgen dat er een
pasfoto en een handtekening op hun fotoformulier
komt te staan. Deze formulieren
zijn vanaf januari bij de clubs in bezit. Als de
fotoformulieren niet op tijd teruggestuurd
zijn, krijgen de spelers namelijk niet op tijd
hun pas, waardoor zij niet kunnen spelen
in het nieuwe seizoen. Vergeet dus niet de
pasfoto in te leveren en het formulier te tekenen!
Laten we er met z’n allen een groot
succes van maken.
14 DE WERF
maart 2006

Terug in de tijd met MvdS
maart 2006 www.entervooruit.nl
Door: MvdS producties
FEBRUARI 1987:
Enter vooruit 8 - DES 7
* Na een lange winterpauze zijn we rustig begonnen.
* De ruststand was 0 - 0.
* Na rust kwamen we zeer goed op dreef en werd het al snel 1- 0
door Ep van Millingen.
* Snel daarna volgde de tweede goal door Arjan ten Hove.
* Daarna ging Guus Stegeman mee naar voren en ook
hij scoorde met een korte schuiver in de korte hoek.
* Arjan ten Hove kon er niet genoeg van krijgen en maakte er 4-0 van.
* Toen was het 4 - 0.
* Joop de Wilde had al z’n krachten bewaard voor de laatste minuut.
* Met een afstandschot van 25 meter schoot hij de 5 - 0 in de touwen.
Tot de volgende wedstrijd dan maar weer uit het verleden.
Een sportieve groet van MvdS
15

Het wel en wee van een veteraan
Laat één ding duidelijk zijn dat iedereen na zijn 40e, 50e of zelfs 60e nog voetbalt er een
groot liefhebber van is. De wekelijkse opkomst is dan ook altijd prima. Nu komt het wel
en wee om altijd maar weer een fit elftal op de been te brengen op de zaterdagmiddag,
waar je veel spelers nodig hebt.
Was je vroeger toen je nog jong was geblesseerd,
dan was dat op maandag weer
over. Nu is die dezelfde blessure maandag
over vijf weken weer over. Onlangs speelden
we een wedstrijd. Ondergetekende
vulde het wedstrijdformulier in, waarop
de leider van de tegenpartij mij vroeg;
doen die Rohaantjes ook nog altijd mee?
Ik schudde mijn hoofd ja-knikkend en ging
vervolgens verder met het neerzetten van
alle cijfertjes. Hoe kon dit gebeuren dacht
ik in mijzelf. Vorig jaar hadden we van de
laatste Rohaan (Henk oet Riessen) afscheid
genomen. Eerder gingen al J. Rohaan
(scheus Jehan), E. Rohaan (Engbert van
Scheus Wilm) en H. Rohaan (Henk van
Pannewaark). De laatste jaren waren de
namen reeds opgevuld door de Ten Brinkes,
wat niet zo verwonderlijk is want er zijn
immers binnen Enter Vooruit velen die deze
naam dragen.
In ons 6e elftal spelen er soms vier, maar
door uiteenlopende redenen waren er
enkele wedstrijden waar geen enkele
Ten Brinke te bewonderen was. Gert-Jan
kampt met slijtage verschijnselen, Marinus
met een afgescheurde vinger (je moet
ook niet overal aanzitten), Albert kampt
Door: Wim Meilink
nog steeds met de nasleep van de vorig
jaar gelopen marathon (dat moet je ook
aan hardlopers overlaten) en Bert die een
spierblessure heeft overgehouden aan de
intensieve trainingsarbeid. Verder mogen
we ook niet vergeten Andries de Wilde
(hernia operatie), Eef Schuitert (schouder
gebroken), Martin Elshot (totaal versleten)
en Dirk Smit weet inmiddels ook hoe een
zweepslag voelt. Het is dus voor een leider
ook niet gemakkelijk om een team op de
been te brengen.
Nu komt mijn geheim:
Ik ben nogal eens bezig met het organiseren
van een feestje, een afscheid of een
40+ toernooi. Zo werden alle oud EV 6
spelers uitgenodigd. Je houdt zo nog altijd
een beetje contact met de oude garde in
de hoop er ook af en toe nog weer een beroep
op te kunnen doen. De vier ten Brinkes
die in de wedstrijd uitvielen werden dus vervangen
door de vier Rohaantjes, die weer
klaarstonden voor het elftal en uiteindelijk
de wedstrijd nog winnend afsloten ook.
Sindsdien zijn ze gewoon niet meer weg te
denken bij Enter Vooruit 6. Verder helpen
ons nog regelmatig andere oud spelers
zoals Herman Pluimers, Rene Steentjes, Bert
Velten, Henk Ooink op den Dijk, Foppe
de Lange, Henk Velten en degenen die
ik vergeten ben. Mijn dank in ieder geval
hiervoor.
Ik schrijf dit natuurlijk niet om spelers van
40+ te ontmoedigen, maar het is op dit
moment wel de realiteit. Ik hoop dan ook
dat jullie, zolang het lichaam het toelaat,
blijven voetballen tot aan je pensioen.
Uiteraard wel met zoveel mogelijk.
Een uur voor dit schrijven was ik op een
plaats waar ik het volgende las en waar ik
mee wil afsluiten:
‘Ai knapper en handiger zint as n’n aap dan
is dat mooi met uh num’
16 DE WERF
maart 2006

Door: Arjan Nijland
Om 8.00 uur ‘s morgens
maakt Mirjam
mij wakker. Na even
te zijn bijgekomen
is het tijd om op te
staan. Even wassen
en dan een sterke bak koffie en zwaar
shagje. Vervolgens krijg ik de vraag of ik
boodschappen wil doen. Normaal doet
ze die zelf. Vandaag had ze er geen tijd
voor, omdat ze prijzen moest halen voor de
verloting van het toneel van de CJV.
Maar ja, ik ben de beroerdste niet, dus
deze klus doe ik wel even. Eerst even naar
de markt voor de vitamientjes en dan naar
de supermarkt. Om 9.30 uur was deze klus
geklaard, dus dacht ik, laat ik ook maar
even naar het Hervormd Dienstgebouw
gaan. Toen ik daar aankwam stond Wouter
van de Menze daar en vroeg wat ik kwam
doen. “Je kunt mooi even met me mee
prijzen halen voor de verloting,” was de
reactie van Wouter.
Voor de tweede keer vandaag naar de
supermarkt en daarna naar de slager. Toen
we weer kwamen was het tijd voor een
bakje koffie. Na wat gezeur en gedram gingen
we maar weer op pad. Ditmaal was het
Tukkers die we met een bezoek vereerden.
Toen de commissie terug was van het shoppen
konden de prijzen voorzien worden van
een lootje. Vervolgens ben ik weggegaan
om de middagmaaltijd te bereiden. Dit
keer werd het bami. Na samen met Mirjam
de maaltijd genuttigd te hebben werd het
voor mij tijd om de tekst van vanavond nog
een keer door te lezen.
Tegen 14.00 uur ging ik naar mijn moeder
om koffie te drinken. Hierna ging ik naar
stadion ‘de Werf’ voor een potje voetbal
van ons eerste elftal tegen het eerste elftal
van Johathan uit Zeist. Het werd een doelpunten
festijn. Na de wedstrijd snel naar
huis, kleren pakken en op naar het toneel.
maart 2006 www.entervooruit.nl
Van bed tot bed
Arjan Nijland
In de rubriek ‘van bed tot bed’ volgen we een lid van Enter Vooruit
een zaterdag van het moment dat hij opstaat tot het moment dat
hij gaat slapen. In dezze aflevering volgen we de zaterdag van
ARJAN NIJLAND
Daar aangekomen (ca. 17.00 uur) even
bijpraten om vervolgens eten voor de
toneelgroep te halen. Om 20.00 uur begint
het toneelstuk ‘de Vlokkies’. Na het tweede
bedrijf is het tijd voor de pauze. Even een
bakje koffie en het eerste biertje voor
vandaag (ca. 21.30 uur). Na de pauze nog
even het derde bedrijf spelen, waarmee
het toneelstuk om 22.30 uur het einde bereikte.
Na wat bij gepraat te hebben met twee
collega’s zette ik mijn route voort naar ‘het
Zumpke’. Hier kreeg ik de nodige biertjes
binnen. De tijd vloog voorbij, het was dan
om 4.00 uur ook de hoogste tijd om huiswaarts
te keren.....
17

Marjolijn ten Brinke

Valencia
26-31 december 2005
Door: Remco, Martijn, Maarten en Carolyn
Op 26 december wordt het heugelijke feit gevierd dat de heer Nijland zijn 50e verjaardag
heeft gehaald. Rond de klok van elf in de avond wordt aan de barre reis van Enter naar
Berlijn begonnen. Vanaf Berlijn zullen we ’s ochtends vroeg het vliegtuig nemen naar onze
bestemming Valencia. Na enig oponthoud (zieke piloot) vertrekken we naar het huis van
de zon. Om één uur landen we op aeropuerto de Manises. Na onze bagage in het Nest
Youth Hostel te hebben gedropt, lopen we naar Plaza del Ayuntamiento. In T-shirt genieten
we van ons welverdiende biertje, met de zon brandend op onze gezichten denken we
even aan de kou in Holland.
Nadat de zon achter de gebouwen is gedaald
besluiten we een tapas restaurant te
bezoeken, hier worden lekkere hapjes besteld.
Later op de avond wordt de Irish Pub
Finnegan’s aangedaan. Dit is een aanrader
voor iedereen die van plan is Valencia te
gaan bezoeken. Nu hebben deze leden
van JRMM al redelijk wat buitenlandse Irish
Pub’s bezocht. Bij het betreden van Finnegan’s
wordt gelijk duidelijk dat deze locatie
zeker niet onderdoet voor de volgende
locaties die we bezocht hebben: Berlijn,
Brussel, Tallinn, Riga, Barcelona, Milaan,
Dubrovnik, Budva, Belgrado, Blanes, etc.
Woensdag de 27 e december wordt na een
kort ontbijt de metro gepakt richting het
voetbalstadion van CF Valencia. Bij welke
deur we ook aankloppen, overal worden
we tegengehouden door de beveiliging.
We vragen ons af of er dreiging van terreur
is, dit blijkt niet het geval. Een poster aan
de muur van het stadion verduidelijkt het
één en ander. Deze avond zou de topper
Gemeente Valencia – Colombia worden
gespeeld. Een selectie van spelers uit Va-
lencia zou het gaan opnemen tegen het
nationale elftal van Colombia. Hier kunnen
we niets mee, geen bezoekje aan het stadion.
Het middageten wordt genuttigd bij een
eettentje tegenover het hostel. Unaniem
wordt besloten om hamburgers met patat
te bestellen. Wat we enkele minuten later
ontvangen is een hamburgertje met twee
patatjes. Niet echt om over naar huis te
schrijven, een placemat (onderlegger)
wordt meegenomen.
De rest van de dag wordt rustig doorgebracht,
dit in verband met het avondje uit
dat op het programma staat. We besluiten
wederom naar de Irish Pub Finnegan’s te
gaan. Een gezellige avond volgt, Maarten
en Carolyn besluiten om 0:30 uur dat het
mooi is geweest. Remco en Martijn gaan
vervolgens het nachtleven in om de bloemetjes
nog even buiten te zetten.
Donderdagmorgen wordt de één beter
wakker dan de ander. Rond 8:30 uur wordt
de bus richting het vliegveld van Valencia
genomen. We zijn namelijk van plan om
een auto te huren en daarmee een tocht
20 DE WERF
maart 2006

naar Benidorm te maken. De vorige avond
is op internet een verhuurbedrijf gevonden
waar voor €39 een dag lang een auto kon
worden gehuurd.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen
wordt geïnformeerd naar het autoverhuurbedrijf
Car Rentals. Het antwoord dat we
krijgen is wat aan de onzekere kant, toch
volgen we het advies op om een camper
op de parkeerplaats te zoeken. Van hieruit
zal Holiday Car Rentals zaken met ons
doen. Daar wordt ons echter verteld dat
het bedrijf helemaal niet bestaat.
Met een kat in de zak pakken we de bus
naar de terminal, om vervolgens aan te
kloppen bij Europcar, Avis en nog meer
autoverhuurbedrijven. De prijs die ons
wordt opgegeven voor een dagje
rondrijden in een huurauto, bedraagt
een slordige 150 euro. De opmerking
of we dan de auto mogen houden
wordt niet gewaardeerd.
Om deze domper te boven te komen
wordt geopperd
om naar
het strand te
gaan. De zon
schijnt, de
t e m p e r a t u u r
ligt rond de
17 graden,
het is windstil,
kortom ideaal
strandweer. De
avond wordt
rustig afgesloten
in de Irish Pub.
Vrijdag is het buitengewoon lekker weer, 20
graden op de 30 e van december. De zon
schijnt volop. Maarten en Carolyn besluiten
om de stad in te gaan. De beide heren
willen nogmaals het voetbalstadion van
Valencia bezoeken, om het nu ook van
binnen te bezichtigen. Er wordt afgesproken
om rond 14:00 uur te verzamelen en
dan te gaan genieten van de zon. Remco
en Martijn staan bij aankomst in no-time op
de tribune. Een vriendelijke steward komt
hen achterna en deelt mee dat het veld
maart 2006 www.entervooruit.nl
Valencia
betreden uit den boze is. Het stadion ziet er
geweldig uit: Mestalla is een voetbaltempel.
Aan de lelijke buitenkant van het stadion
is een enorm spandoek bevestigd. Hierop
is een afbeelding te zien van het team
van Valencia dat de UEFA-cup won. In de
finale werd Olympique Marseille met 2 – 0
verslagen.
Na het stadionbezoek wordt de metro terug
naar het centrum genomen. Onderweg
naar het Plaza de la Virgen vindt Remco
een sinaasappelkistje, deze neemt hij mee.
Dit kistje wordt vervolgens als schrijftafel
gebruikt. De placemat komt te voorschijn
en wordt geheel volschreven. Dit ietwat
vreemde postpakketje wordt vervolgens
o p g e s t u u r d
naar Jos ten
Brinke.
Vlak naast
het plein staat
een grote
toren, Torre del
Miguelete. Het
207 treden tellende
gebouw
zorgt ervoor
dat de conditie
danig op de proef wordt gesteld.
Dat de afgelopen dagen als God in
Spanje zijn beleefd wordt nu duidelijk.
Eenmaal boven gekomen is het
uitzicht adembenemend. Dit zorgt
voor problemen, omdat we al behoorlijk
zonder adem zitten. Op deze
hoogte voelt de zon nog warmer aan. Er
worden de nodige fotootjes van deze idyllische
locatie gemaakt.
‘s Avonds wordt er zelf gekookt. Er moet
vroeg worden gegeten, omdat we graag
de atletiekwedstrijd San Silvestre Popular
willen aanschouwen. Dit evenement komt
vlak voor ons hostel langs. We lopen naar
beneden en bij het opendoen van de
deur schiet de eerste loper ons voorbij. De
komende minuten staan in het teken van
lopers die het serieus opvatten en lopers
die verkleed de vier kilometer afleggen. De
21

Valencia
lopers worden hartstochtelijk aangemoedigd
door de duizenden toeschouwers.
De avond wordt besloten met een potje
poolen. Een Duitse hotelgast stelt voor om
onderling een wedstrijdje te spelen.
We worden compleet van
tafel gespeeld. De Duitser houdt
vol dat het allemaal ‘glück’
is. De pijnlijke conclusie
is dat een biljartcarrière
niet voor ons in het
verschiet ligt. Eindstand
deze avond 40 – 45.
Zaterdag 31 december is
het alweer vroeg dag. Er
is deze morgen maar één
doel en dat is het vliegtuig
halen. Dit verloopt
allemaal voorspoedig.
Het warme Valencia
gaat plaatsmaken voor
het bevroren Berlijn. De
steward in het vlieg-
tuig maakt dit al snel duidelijk: “take your
seatbelts on, because, today in Berlin, we
saw ice bears chasing penguins”. Hier blijkt
geen woord van gelogen, het kwik is tot
tien graden onder nul gezakt.
Nadat de bagage van de band is gehaald,
wordt de auto opgezocht. Deze
pakt gelukkig meteen aan. Met
hoge snelheid wordt richting
Nederland gekoerst. Onderweg
wordt nog even gestopt
voor een currywürst. Om 19:00
uur rijden we Enter binnen. De
korte trip naar Valencia is voorbij
gevlogen. Het ene moment sta
je nog in Mestalla, het volgende
moment hobbel je alweer op
de knollentuin van de Werf.
Het bovenstaande verhaal is
een verkorte versie van het
complete reisverslag. Dit is te
vinden op:
jrmm.blogspot.com.
22 DE WERF
maart 2006

Op een zonnige winterdag
Door: Bart ter Steege
Zaterdag 14 januari was er een toernooi georganiseerd voor het 3e, 4e en 5e elftal van
Enter Vooruit. Bijna iedereen was aanwezig en de term ‘hoe meer zielen, hoe meer vreugd’
was hier dan ook zeker van toepassing. Het was een geslaagde middag, met dank aan
de uitstekende organisatie.
Het begon allemaal om 13.30 u. Je moest
je inschrijven voor het toernooi en daarbij
€ 5,- lappen voor ‘de verrassing’ na de tijd.
Je kreeg een strookje met daarop de naam
van het team waarin je werd ingedeeld.
Dit keer geen Ajax, Feyenoord of PSV. Nee,
deze organisatie was veel origineler en
kwam met de namen ‘Groentjes’, ‘Smurfen’,
‘Tomaatjes’ en ‘Bananen’. Die namen
waren uitgeprint op een A4-tje en samen
met de (mooi vormgegeven) wedstrijdomschrijving
op een
tafel gelegd, zodat
iedereen wist waar
hij moest gaan
zitten en op welke
manier de wedstrijden
gespeeld
gingen worden.
L a n g z a a m a a n
druppelden/stromp
e l d e n / s j o k t e n
de spelers binnen,
de één met de
ogen nog net wat
dichter dan ander
(waaronder ik). De
avond ervoor had
het 3e, samen met
vaste klanten op de
training namelijk een ‘midwinterparty’ bij
de Nijl gehad. Lekker in de frisse (of moet ik
koude zeggen bij -5 C) lucht en onder een
heldere hemel werd er gepraat, gezongen,
gegeten en gedronken. Vuurkorven zorgden
voor de broodnodige warmte.
Natuurlijk kwam iemand van de organisatie
nog even met een toespraak, dat het een
leuke middag moest worden en dat er na
het toernooi nog ‘een verrassing’ was. Uiteraard
kwam iemand al snel met de reactie
‘’n kiste beer!’ en dat bleek achteraf voor
een deel ook nog eens waar te zijn…
maart 2006 www.entervooruit.nl
Vol goede moed zocht iedereen de kleedkamer
op en al snel waren de grappen
grollen niet van de (bier)lucht. Grappen die
alleen gemaakt kunnen worden als 15 voetballers
bij elkaar in één kleedkamer gestopt
worden…De kleren werden aangetrokken
en men zocht de weg naar het beroemde
kunstgrasveld waar een ieder voor zich wat
had gedaan dat officieel een warming-up
heet. Daar werden de teams naar één
kant van het (halve) veld gestuurd want de
wedstrijden werden
gespeeld op een
half veld. De snelste
van het team moest
dan naar de bal
sprinten die op de
fictieve middenlijn
lag en zo was het
nu al fameuze 3-4-5
toernooi begonnen.
Prachtige acties
werden afgewisseld
door geolied
samenspel, tegenstanders
werden
zoek gespeeld
en tegenstanders
waren aan elkaar
gewaagd. Het was echter niet alleen maar
goud wat er blonk. Zo moesten spelers
soms teruggeroepen worden na een grove
charge en was het niveau soms echt niet
om aan te zien. Samen met het prachtige
winterweer zorgde dit voor een gevoel bij
een ieder die omschreven kon worden als
‘disse middag kan neet mèr kapot’.
Later in de kantine was er zoveel snert voor
iedereen als men hebben wilde, waren er
eerder teveel hapjes dan te weinig en werd
er door de organisatie als eerste een kistje
bier per team ingedaan. Dit alles zorgde
voor een sfeer die nog lang volgehouden
werd, met dank aan de organisatie.
23

De benen van Henk Naafs
Door: Ben Pluimers
Het was vrijdagavond 27 januari 2006. Een volle kantine en een verdwaalde stadionspeaker
die naar voren kwam.......
“Welkom bij de playbackshow van het
derde t/m het achtste + Dames, meisjes en
A-jeugd.”
Zo, dat was een hele mond vol, maar
zonder zich te verspreken kwam het eruit.
Ik was dus beland op de avond van de
playbackshow van ‘de rest’.
Aan toppers te over deze avond. Van
Nirvana tot Herman Brood, van Normaal
tot aan de Eagles, ze waren allemaal vertegenwoordigd.
We begonnen de avond met Grease,
uitgevoerd door dansende jongeren van
de A1 en de Meisjes B, dit werd meteen
gevolgd door de topper van deze avond:
André van Duin. Het podium was volledig
in de stijl van het liedje aangekleed en het
nummer ‘Onzichtbare André’ klonk door
de luidsprekers. Tot mijn grote verbazing
werd helaas het nummer in het midden
afgekapt, maar nog meer keek ik op toen
ik de volgende dag op de website van
Henk Pluimers (www.henkpluimers.nl) geen
enkele foto van dit nummer zag staan.
Twee snoeiharde rockbands (Nirvana en
Guns n’ Roses) sloten het eerste deel af. Saillant
detail om te vertellen is dat er bij Guns
n’ Roses een poedel meedeed (zie foto
boven) en dat het onderwerp van gesprek
niet de liedjes waren, maar de benen van
Henk Naafs. Vooral jurylid Joke Honcoop
was hier zeer gecharmeerd van.
Na de pauze zagen we een spetterend
optreden van het bestuur die als de Eagles
het schitterende ‘Hotel California’ ten gehore
brachten. De gedrevenheid straalde
er vanaf, dit kwam vooral goed tot uiting
toen onze toekomstige voorzitter de trompet
bijna oppeuzelde.
Via Herman Brood en The Police kwamen
we bij de uiteindelijke winnaars: Rammstein
(zie foto onder). Het optreden van Nick
Waanders en kornuiten werd door de
jury (die overigens bestond uit Gerrit Klein
Nagelvoort, Eric Looyen en Joke Honcoop)
als rauw, bot en robuust beschreven. Na dit
optreden konden we even bijkomen in de
pauze.
Na deze tweede pauze konden we nog
genieten van Blondie (die als tweede
zouden eindigen), 3 Doors Down, Normaal
en Skyfire. Deze laatste dient toch een eervolle
vermelding. Ik heb namelijk de gehele
avond naast deze gasten gezeten en waren
aan het opscheppen dat ze niet één
keer geoefend hadden. Hoe er dan toch
zo’n schitterend optreden tevoorschijn is
gekomen blijft een mysterie.
Al met al vond ik het een zeer geslaagde
avond en heb ik genoten van de hoogstaande
optredens.
24 DE WERF
maart 2006

Door: Zijlijnerproducties
Naam: Henk ter Haar
Leeftijd: 39 jaar
Werk: timmerman bij Tempelman
Lid van Enter Vooruit sinds: 01 – 05 - 1974
Elftal: ‘t zuuwnde
Positie: midhalf
Trainer: Henk Schuitemaker
Hobby’s: Bezig zijn met huis en tuin,
ik ben graag buiten.
Favoriete club: FC Twente
Favoriete voetballer: N’Kufo
Favoriete voetballer bij E.V.:
Wim ten Brinke en Jan Kees
Mulderij (de wat oudere
garde, maar nog steeds
onmisbaar)
Hoogtepunt bij EV: In mijn
jeugd ben ik kampioen
geworden met F1 en we
hopen dit jaar met ons
‘zuuwnde’ kampioen te
worden.
Verder wil Henk nog even
kwijt dat hij Enter Vooruit
een fijne vereniging vindt,
waar hij zich echt thuis voelt.
Hij noemt het grote aantal
vrijwilligers ‘de grote kracht
achter de vereniging’.
Zo vader zo dochter
Talent voor sport is erfelijk overdraagbaar. Zo bewijzen sommige beroemde sporters en
hun eveneens begaafde zonen. Bij Enter Vooruit is dit niet anders.
In ‘ZO VADER ZO ZOON’ geven wij u in elke uitgave van dit clubblad een voorbeeld van
sportieve familiebanden. Deze keer is het echter ‘ZO VADER ZO DOCHTER’ met Henk en
Aileen Ter Haar.
maart 2006 www.entervooruit.nl
Naam: Aileen ter Haar
Leeftijd: 10 jaar
School: De Roerganger, groep 6
Lid van Enter Vooruit sinds:
20 – 04 - 2005
Elftal: Meisjes C
Positie: linkshalf en linksbuiten
Trainer: Marlies Ezendam en
Inge ten Brinke
Hobby’s: Gym, CJV en
computeren
Favoriete club: FC Twente
Favoriete voetballer:
N’Kufo
Aileen vindt het
hartstikke leuk bij Enter
Vooruit, lekker buiten
zijn en teamsport
beoefenen met andere
meisjes (ook bij mij uit de
klas). Trainingen slaat ze
nooit over. In de eerste
helft van de competitie
hebben ze een gedeelde
tweede plaats behaald en
dat is best een
knappe prestatie!
25

Interview met...
Guus Stegeman
Door: Bart ter Steege
Guus Stegeman, 48 jaar, gelukkig getrouwd en vader van 3 kinderen is een paar maanden
terug in het bestuur van Enter Vooruit gekomen. Verder is hij bij Enter Vooruit werkzaam als
barman en zit hij daarom ook in de kantinecommissie. Voor mij genoeg reden om meer
te weten te willen komen over Guus Stegeman. Tijd voor een gesprek.
Guus Stegeman is bij Enter Vooruit begonnen
toen hij 10 jaar jong was. Teruggerekend
was dat in 1968, het jaar dat hij in
D2 begon te voetballen. Hij vroeg zich af
of dat niet een beetje jong was voor de
D’tjes (wat niet zo is), maar herstelde zich al
snel door te zeggen dat er toen nog geen
lagere elftallen waren dan D2. Vroeger,
toen de E.V.’ers nog in een oude schuur
moesten douchen, dan hebben we het
tegenwoordig toch beter voor elkaar!
Als laatste nieuwe lid van het Enter Vooruit
bestuur is dus Guus toegevoegd. Dat
gebeurde in oktober vorig jaar, toen zijn
vader Gerrit Stegeman, beter bekend als
‘Lootje’ uit het bestuur stapte. Gerrit zat
in het bestuur namens de kantinecommissie
en was jarenlang te vinden aan de
andere kant van het schap. Guus volgde
hem daarin op. Sinds oktober heeft Guus
dan ook ‘de leiding’ over het kantinepersoneel.
Zelf staat hij al wel 25 jaar achter het
schap. Als invaller werd hij wel eens door
zijn vader gevraagd, om even achter de
bar te staan en zo begon het allemaal. Dat
mag een beste verdienste voor de club
geheten worden. Hij is dan ook al 38 jaar lid
van E.V., een beste tijd, maar om zijn vader
qua lidjaren te overtreffen moet hij nog wel
een flink aantal jaren lid blijven. Dat zal hij
ongetwijfeld wel doen.
Achter de bar staan betekent niet alleen
op ‘voetbaldagen’ geven waar de mensen
om vragen. Als er doordeweeks een evenement
is (vaak vrijdag’s avonds), moet er
personeel van Enter Vooruit achter de bar
staan. Anders gaat het feestje (letterlijk)
niet door, aldus Guus.
Hij vraagt mij nadrukkelijk tijdens het interview
op te schrijven dat het kantinepersoneel,
wie dan ook, niet betaald wordt. Ook
niet op een vrijdagavond bij een feestje van
de Toerclub Enter bijvoorbeeld. Het achter
de bar staan gebeurd allemaal op vrijwil-
lige basis. Persoonlijk hoop ik dat dat nog
lang zo door zal gaan. De club kent vele
mensen die belangeloos bijdragen aan
Enter Vooruit, zo houden we met elkaar de
club in stand.
We hebben het ook nog even over de sluitingstijd
van de kantine, namelijk 19.00 uur.
Ik als regelmatig bezoeker vind dat laat zat
en daar is Guus het helemaal mee eens.
Later moet het volgens hem niet worden
want er moet daarna nog van alles gedaan
worden, zoals schoonmaken. Hij is meestal
om 20.00 uur pas klaar. “Als je nog een verjaardag
hebt, kun je anders niet eens op
tijd komen.” Er zijn clubs die de kantine tot
elf uur ’s avonds open houden, maar daar
ziet Guus helemaal niks in. Ik vertel hem dat
er wel eens mensen zijn die na de kantine
het Zumpke in duiken en dat de moedigste
het nog wagen om daarna naar Lucky of
Bill te gaan. Blijkbaar was dat vroeger ook
zo, want Guus begon al snel over ‘zijn tijd’
te vertellen. “Tegenwoordig gaat de jeugd
veel later naar Lucky of Bill dan vroeger.
Maar vroeger gingen we ook, net als nu om
26 DE WERF
maart 2006

19.00 uur de kantine uit en daarna naar het
café. Bolscher dat toen het 2e onderkomen
voor de avond, want het Zumpke bestond
toen nog niet. Om half tien verlieten we het
café weer, waarna we naar Bill, Dieka of
Lucky gingen. Daar werd het hooguit half
twee voordat we weer naar huis gingen.
Dat is tegenwoordig wel anders.”
Guus zal wel het meest bekend zijn als
vaste barman op de zaterdagmiddag,
maar als het 1e speelt, staat hij maar wat
graag langs de lijn te kijken. Ik vraag Guus
of het niet tijd wordt dat het 1e een keer
naar de 1e klasse promoveert. Na even
denken zegt hij dat E.V. met eigen spelers
het beste in de 2e klasse kan blijven omdat
dat waarschijnlijk het hoogst haalbare zal
zijn. “E.V. kan beter in de 2e klasse blijven
zitten en bovenin meedoen om de prijzen
dan onderin de 1e klasse vechten tegen
degradatie. Er zal de komende jaren niet
zoveel talent doorstromen waardoor we
ineens een stuk beter worden en in de
1e klasse kunnen komen. Daarbij zullen
de echt goede spelers anders wel weggekocht
worden, kijk maar naar Sander
ter Harmsel.” De 2e klasse is volgens Guus
de komende tijd dus het hoogst haalbare,
daar ben ik het ook mee eens.
Zelf voetballen doet Guus al jaren niet
meer. Ik zei tegen hem dat hij mooi in het
6e mee kon voetballen, maar dat leek
hem geen goed idee. Net als zijn zoon Niek
maart 2006 www.entervooruit.nl
Interview met....
heeft Guus last van zijn knieën. Die werken
hem blijkbaar al jaren tegen. In 1991 kreeg
hij last van zijn linkerknie. De voorste kruisband
daarvan begon hem op te spelen.
Daardoor werd zijn glansrijke carrière als
amateur-voetballer verleden tijd, opgeteld
23 jaar heeft hij op het groene gras bij E.V.
gespeeld. Een paar keer heeft hij het 1e
gehaald, maar vaker was hij in het 2e te
vinden.
Kunstgras heeft hij nooit onder zijn voetbalschoenen
gevoeld, maar hij was het wel
eens met de beslissing om een kunstgrasveld
aan te leggen. “Rond deze tijd was
het trainingsveld anders een modderpoel
geweest en was het zoeken naar een mooi
plekje waar nog een beetje gras stond.” Wel
vindt hij dat de wedstrijden nog gewoon
op echt gras gespeeld moeten worden. Als
ik zeg dat anders het voetbal kapot gaat,
stemt hij daarmee in.
Jarenlang al werkt Guus met een fulltime
baan in Rijssen. Dat doet hij bij de Timmerfabriek
De Mors, als afdelingsvoorwerker
werkt hij daar op de afdeling ‘Panelen’.
Na een bedankje voor het interview scheiden
de wegen. Guus gaat terug naar de
Erve Smedinck, waar hij woont. Ik ga nog
even de kantine in, waar natuurlijk iemand
vrijwillig achter de bar staat…
27

Enter Vooruit 3
Door: Henk Scholten
Na vorig jaar promotie te hebben misgelopen door in de finale van de nacompetitie te
verliezen van SSSE 2, waren de verwachtingen voor dit seizoen ‘hoog’. De doelstelling
die we tijdens de eerste bijeenkomst met het team overeenkwamen was: Wederom een
periode pakken.
Maar wat mag je verwachten van een team
waaruit maar liefst acht spelers vertrokken?
Het bleek dat de voorbereiding dit jaar
inderdaad te kort was om de vele nieuwe
spelers in te passen. Weliswaar wonnen we
de eerste twee wedstrijden vrij gemakkelijk,
maar tegen Sparta Enschede thuis kwamen
we niet verder dan een gelijkspel en de
drie daarop volgende wedstrijden gingen
verloren. De eerste periode eindigden we
dan ook in de grijze middenmoot. Toch was
er vooruitgang in het spel te zien, de groep
werd een echte groep, de sfeer, die toch
al goed was, werd hechter.
Tegen Juliana 2 werd een nieuwe weg
ingeslagen, na de 0-3 uitwinst, versloegen
we ON2, BZSV 2, AZSV 4, Sportclub Rijssen
2, maar sloten we de laatste competitiewedstrijd
van 2005 toch wel teleurstellend
af met een gelijkspel tegen Exelsior 4.
Resultaat: in de tweede periode staan we
alleen bovenaan, echter de drie laatste
wedstrijden in deze ronde zijn zwaar.
Met drie verloren wedstrijden voor de winterstop
doe je normaal gesproken eigenlijk
al niet meer mee voor de hoofdprijs. Echter
in de huidige competitie wint iedereen van
elkaar en zijn er maar liefst vier serieuze titelkandidaten,
waarvan wij er op dit moment
één zijn. De andere kandidaten zijn: ON
2, WHZC 4, AZSV 4 en misschien nog wel
Blauw Wit 2.
Andere belangrijke pionnen zijn Kristian,
Han en Johan. Het is niet anders, maar we
kunnen (gelukkig) niet zonder de oudjes.
Met Kristian in de basis zijn we vrijwel niet
te verslaan, slechts zeer zelden verliest hij
een kopduel, en is daarbij een uitstekende
‘jeugdopleider’. De goede pass van Han
in combinatie met de kopsterkte van
Kristian is ons gevaarlijkste wapen. Neem
daarbij een goede veldbezetting voor de
afvallende bal en het goed positie kiezen
van de spitsen en meer dan 50% van onze
doelpunten is verklaard.
Ook de ingooi van Oos en Kristian zijn dit
jaar geperfectioneerd, de lengte van de
worp, die diep in de zestien komt, is het
probleem niet, echter wel het doorkoppen
en verwerken van de bal: ook op dit punt
hebben we vooruitgang geboekt, zeker vijf
Jammer voor ons is dat Willem Wolterink
naar Australië vertrok. Als zeer fanatieke
mid-mid nam hij keer op keer het elftal op
sleeptouw en scoorde veel. Zijn onnavolgbare
schaar bracht tegenstander, publiek,
scheidsrechter maar ook vaak zich zelf in
verwarring: Willem is letterlijk en figuurlijk
onberekenbaar. Het is de bedoeling dat
hij een jaar wegblijft, maar met hem weet
je het maar nooit, zo kan het zijn dat hij zo
weer op de stoep staat, maar de kans dat
hij daar voor vast blijft is ook niet ondenkbeeldig.
28 DE WERF
maart 2006

keer scoorden we uit deze situatie. Neem
hierbij de leepheid van Johan ter Steege
(de man die je pas mist als ie er niet is) en
zie daar; een perfecte mix van jong en oud
vormt een prima elftal op het niveau van
de reserve 3e klasse.
Net zoals het voorgaande jaar trekt de
jeugd zich weer op aan de ouderen. Na
een ietwat weifelend begin is Frank Grouwe
nu helemaal los, voelt zich lekker in het
team en dat zie je terug in de wedstrijden.
Richard ter Keurs werd gehaald vanwege
zijn fanatieke trainingsinzet, z’n kopsterkte
en stugge verdedigen. Opbouwend kan hij
nog het een en ander bijleren, maar die tijd
is er nog. Ook Boes doet van zich spreken
en in de voorbereiding was er reeds een
kleine romance met het tweede…
Een overgangsjaar in EV 3 vanuit de jeugd
naar de selectie geeft de jeugdspelers de
kans om op een iets lager niveau en toch
volledig prestatiegericht, te wennen aan
het seniorenvoetbal. Het is mooi om te
zien dat ‘onze’ jeugd van vorig jaar, die
de overstap maakten naar de selectie,
het goed doen en zelfs in beeld zijn bij het
eerste elftal. Zo kan het zomaar zijn dat de
ene Sander gaat en de andere komt…
Een probleem dat ook bij het derde speelt
is het ‘overschot’ aan buitenverdedigers,
voor de linksback positie komen in willekeurige
volgorde Richard, Boes, Arjen en Jos
maart 2006 www.entervooruit.nl
Enter Vooruit 3
in aanmerking, ook Erwin Rohaan heeft na
een herniaoperatie de training hervat. Een
echte linkshalf hebben we niet, hier is het
dus vaak passen en meten bij het maken
van een opstelling en staan deze mensen
wel eens iets vaker aan de kant dan de
mensen die op andere posities uit de voeten
kunnen.
De trainingsopkomst is dit jaar weer goed.
De dinsdagavond wordt traditioneel wat
minder goed bezocht maar op de donderdagavond
is het altijd volle bak.
Onze ‘zware’ technische staf, Gerard Langeveld,
Gerbert Hofman (leiders) en de Nijl
(grensrechter en trainer in voorkomende
gevallen) zorgen ervoor dat de randzaken
uitstekend geregeld zijn en hebben een
zeer positieve invloed op het functioneren
van het team. Neem hierbij de feestjes die
worden georganiseerd door Nijl, John en
Oos en een goede sfeer is gegarandeerd.
Dit mede doordat vrouw en kinderen ook
over het algemeen bij de festiviteiten aanwezig
zijn.
Het zal zeker niet makkelijk worden om dit
seizoen een periode, laat staan het kampioenschap
te pakken, maar we gaan er wel
voor. Ik hoop dat we over enkele maanden
met positieve verhalen kunnen komen.
29

Spelregelvragen
1. Twee tegenstanders trappen tegelijk de bal, waarna deze terechtkomt bij een strafbaar
buitenspel staande speler van de aanvallende partij. Deze benut zijn kans en schiet
de bal in het doel. Wat beslist de scheidsrechter?
a) Doelpunt toekennen.
b) Scheidsrechtersbal.
c) Hoekschop.
d) Buitenspel en doelpunt afkeuren.
2. De wedstrijd moet voor het nemen van een strafschop verlengd worden. De bal wordt
tegen de lat geschoten en belandt via de rug van de doelverdediger in het doel. Wat
beslist de scheidsrechter?
a) Strafschop overnemen.
b) Geen doelpunt. De strafschop had zijn uitwerking gehad toen de bal tegen de lat
kwam.
c) Geen beslissing; de kwestie voorleggen aan de bond.
d) Doelpunt. De strafschop had zijn uitwerking nog niet gehad toen de bal tegen de rug
van de doelverdediger kwam.
Vraag 3. Als een toeschouwer het veld oploopt, wordt hij door een speler hard in het
gezicht geslagen. Het spel is gaande. Wat beslist de scheidsrechter als hij hiervoor het
spel onderbreekt en de toeschouwer van het veld heeft laten verwijderen?
a) De scheidsrechter stuurt de speler van het speelveld door het tonen van de rode kaart
en hervat het spel met een indirecte vrije schop tegen de slaande speler op de plaats
van de overtreding.
b) De scheidsrechter geeft de speler een waarschuwing door het tonen van de gele
kaart en hervat het spel met een indirecte vrije schop tegen de slaande speler op de
plaats van de overtreding.
c) De scheidsrechter stuurt de speler van het speelveld door het tonen van de rode kaart
en hervat het spel met een scheidsrechtersbal op de plaats van de overtreding.
d) De scheidsrechter geeft de speler een waarschuwing door het tonen van de gele
kaart en hervat het spel met een scheidsrechtersbal op de plaats van de overtreding.
Vraag 4. Een speler van de verdedigende partij gooit een scheenbeschermer tegen de
bal, die daardoor naast in plaats van in het doel gaat. De scheidsrechter onderbreekt
het spel en zendt de betreffende speler van het speelveld. Hoe dient hij het spel nu te
laten hervatten?
a) Met een hoekschop.
b) Met een strafschop.
c) Met een indirecte vrije schop.
d) Met een scheidsrechtersbal.
Vraag 5. De doelnetten moeten niet te strak gespannen zijn. Zijn er nog meer voorschriften
ten aanzien van de doelnetten?
a) Ja, zij moeten stevig aan de doelpalen, doellat en aan de buitenzijde van de doellijn
op de grond bevestigd zijn en mogen de doelverdediger niet hinderen.
b) Ja, zij moeten stevig aan de doelpalen en de doellat bevestigd zijn en ook aan de
grond op minimaal 1,15 meter van de buitenzijde van de doellijn.
c) Ja, zij moeten stevig aan de doelpalen en de doellat bevestigd zijn en ook aan de
grond op minimaal 2,24 meter van de buitenzijde van de doellijn.
d) Neen, er zijn verder geen voorschriften.
De antwoorden kun je vinden op bladzijde 1 in de Colofon
Foto: scheidsrechter B. Pluimers
30 DE WERF
maart 2006

Playback: Van de andere kant bekeken
Door: Raymond Meilink
Al vele jaren bezoek ik een playbackshow van Enter Vooruit en altijd wordt er wel weer
kwaliteit getoond door de leden van onze club. Verschillende acts worden ten gehore
gebracht, waar de ene wel en de andere geen voorkeur geniet. Het doet ook niet terzake,
want dat ze meedoen is al heel mooi. Als uiteindelijk een winnaar bekend werd gemaakt
en de jury gaf weer standaard aan dat ze het moeilijk hebben gehad begon ik toch
altijd weer te lachen, want het was toch wel duidelijk wie er zou winnen. Je ziet een paar
nummers, het merendeel valt af en dan gaat het nog tussen een paar nummers zul je
denken.
Mooi niet. Ik had vrijdag 10 februari jl. de
grote eer om als juryvoorzitter plaats te
mogen nemen achter de jurytafel en vanaf
het eerste nummer ben ik heel anders tegen
een playbackshow aan gaan kijken.
Samen met Sandra Kuipers en Marc Eshuis
(EV 8) hadden wij de taak om een winnaar
aan te wijzen.
Waar je normaal gesproken de nummers
op een afstand volgt en niet alles honderd
procent meekrijgt, zat ik nu op het puntje
van mijn stoel en volgde ik elke beweging
en iedere playback van de deelnemers.
Een inspirerende, maar zware taak. Voor
de pauze werd de toon al gezet. Nadat de
WAC het bal opende bracht Jan(tje) Smit
met “als de nacht verdwijnt” het publiek al
in extase. Met weergaloze armbewegingen
en een vrijwel foutloze playback deed de
kleine Rik Scholten al direct mee om de prijzen.
De F-jes brachten vlak voor de pauze
de dames aan het blozen. Met een Sexy
Weekend van de Esperando’s maakten de
stoere jongens er al een waar feest van.
Na de pauze zat ik wederom te genieten
van een jonge Jan(tje) Smit die het nummer
“Sta op Sta op” ten gehore bracht.
Na een zenuwachtig en zeer gespannen
begin kwam hij toch los en was het petje
af wat hij alleen op het podium liet zien.
Na alleen nog mannen te hebben bewonderd
mocht ik dan eindelijk genieten van
een vrouwen optreden. Vooraf lees je op
het papier wat wij van de WAC uitgereikt
hebben gekregen dat Kinderen voor Kinderen
gaat optreden met “het Tietenlied”.
Vroeger heb ik dit thuis vaak mogen kijken,
maar het tietenlied was voor mij compleet
nieuw en ik, maar ook mijn mede juryleden,
wisten dan ook niet wat wij hiervan moesten
verwachten.
De mini playbackshow
maart 2006 www.entervooruit.nl
Op het moment van het openen van het
doek werd ik en vele anderen compleet
verbaasd door het optreden van de meisjes
C. Het nummer “zij heeft tieten” werd
op een professionele manier en zonder
enig schaamte op de planken gebracht.
Waardering en lof kregen zij dan niet alleen
van de jury, maar ook van het publiek.
Als (niet verwend zijnde) AJAX supporter
lees je dat ook PSV een nummer met Het is
stil aan de overkant wil zingen. Samen met
Marc hadden we al een planning gemaakt
wie en hoe we dit liedje gingen afkraken,
maar uiteindelijk komt de realist naar boven
en denk je. Het zijn wel kinderen en die
moet je in hun waarde laten. Op het moment
van optreden stonden ze allemaal in
Enter Vooruit shirt te zingen naar het publiek
“Het is stil aan de overkant”. Viel dus toch
mee dachten we tot het moment dat (tot
verrassing van de jongens) alle moeders
binnenkwamen met spandoek en een
rood/wit shirt. Dus toch. Ze zongen terug
31

Playback: Van de andere kant bekeken
naar de jongens en het werd een waar
voetbalgevecht. Toch een leuk initiatief
van de moeders, waar de intelligentie in
mijn ogen heel snel daalde. Het spandoek
werd geopend met de tekst Excelcior’31.
Als jury wisten we het wel. De moeders
vielen buiten de prijzen. Ook Melrose met
Oh en Simon met de vakkenvullers lieten
voor de pauze zien dat zij niet onder wilden
doen voor de rest.
Na de pauze, waar we als jury al veel hebben
moeten opslaan ging het spektakelstuk
gewoon verder met nummers als drie haren
op mijn borst van John en Ron, Rollercoaster
van Di-rect, Talk van Coldplay en ook de
winnaar van deze avond zat in het slotstuk.
Een klasse nummer “I don’t wanna be” van
Gavin Degraw wat vertolkt werd door Job
Velten, die een foutloos nummer playbackte
en ook nog eens alle snaren op de juiste
plaats en het juiste moment aanraakte. Ik
ben dan wel geen kenner, maar dat was
ook niet nodig als je daar naar keek. Job
werd bijgestaan door drummer Valentijn
Nijland en Floor Kempers. Ze was voor de
jongens onopvallend aanwezig, maar ze
bracht wel wat extra’s op het podium.
Zei ik dat het vroeger allemaal zo makkelijk
was en dat het toch wel duidelijk was wie er
ging winnen, nou daar ben ik dus wel even
op terug gekomen. De winnaar stond bij ons
buiten kijf, maar voor de overigen werden
de plussen en de minnen nog tegen elkaar
weggestreept. Uiteindelijk besloten we om
de eerste Jan Smit als tweede te laten
eindigen wat bij hem tot totale verbazing
leidde, maar apetrots was op zijn tweede
prijs. Het tietenlied door Melanie Langenhof
en de rest werd derde en de zangeres gaf
deze prijs ook nog eens extra glans door na
het optreden een gedeelte live op te treden.
Het verschil was nauwelijks te merken.
Om jongeren te stimuleren werd er door de
WAC een aanmoedigingsprijs beschikbaar
gesteld welke naar de tweede Jan Smit
ging. De jonge Rudi de Wilde was dan ook
zeer verheugd en zal zich dan ook volgend
jaar zeker weer laten zien.
Nadat we de winnaars nog één keer hebben
mogen zien en ik ze de wisselbeker heb
mogen overhandigen ging het feestje nog
even door en ging iedereen en ook ik met
een voldaan gevoel naar huis.
Ja, ik heb het eens van de andere kant
bekeken en dat beviel prima moet ik dan
ook bekennen.
32 DE WERF
maart 2006

Door: Jeroen Brunnenkreef
maart 2006 www.entervooruit.nl
Spelregelwedstrijd
Na ongeveer twee maanden elke week oefenen was het dan zo ver. De vuurdoop voor
ons nieuwe spelregelteam. In de kantine van Enter Vooruit werd een spelregelwedstrijd
georganiseerd om het team kennis te laten maken met de gang van zaken voordat
de echte wedstrijden plaatsvinden. Maar uiteraard waren deze jongens niet de enige
deelnemers. Diverse oud spelregelteam deelnemers en andere leden van EV wilden hun
spelregelkennis wel eens testen.
De avond begon zoals al jaren bij een wedstrijd
gebruikelijk is aan de Dorpsstraat bij
ons aller bekende Dinant. Even gezellig in
de stemming komen onder het genot van
een maaltijd en een paar drankjes.
Rond 7 uur werd de fiets gepakt om richting
de kantine te gaan. Hoe dichterbij de
wedstrijd kwam, hoe groter je de spanning
zag worden bij de deelnemers. Sommigen
zaten er gewoon om eens gezellig mee te
doen (A1), maar een aantal teams gingen
toch echt wel voor de overwinning, al ging
het alleen om de eer.
Vlak voor half 8 kwam Eric Braamhaar binnenlopen
om de avond te leiden en na
een korte introductie van Raymond Meilink
begon de eerste ronde: tien schriftelijke
meerkeuze vragen. Deze waren van een
dusdanig hoog niveau dat er veel fouten
werden gemaakt, maar de uitslag werd
pas aan het eind van de avond onthuld
om het nog even spannend te houden.
Na een korte onderbreking begon het
‘echte’ gedeelte: de mondelinge vragen.
Per vraag is 30 punten te verdienen en
drie punten krijg je cadeau. De eerste
drie deelnemers die aan de beurt waren
namen echter allemaal al genoegen met
deze drie punten, waarmee de illusie dat
iedereen de spelregels wel kent meteen
de grond in werd geboord. Toen de vierde
deelnemer dan eindelijk meer punten
haalde (zes welteverstaan) kwam er dan
ook een applausje van het publiek.
Iedere deelnemer van de teams kreeg
twee vragen van Eric die hij goed moest
beantwoorden om een beetje hoog op de
ranglijst te komen. Na de eerste ronde was
het al duidelijk dat de strijd vanavond zou
gaan tussen Brak.TK, de Outsiders en de All
Stars. In deze teams deden dan ook bijna
alleen maar mensen mee die vroeger in
het spelregelteam hadden gezeten. Ikzelf
zat in team All Stars samen met Jeroen ter
Steege, Freerk Wieringa en Ruben ter Harmsel.
Deze teamnaam is bedacht door Raymond
die blijkbaar hoge verwachtingen
had gezien deze naam. Na de mondelinge
ronde stonden we dan ook bovenaan, op
de voet gevolgd door Brak.TK.
De laatste ronde was de quiz-ronde. Hierbij
kreeg iedereen een blaadje voor zich met
daarop tien mogelijke antwoorden op de
vragen. Vervolgens stelde Eric een vraag
en moest je een bordje omhoog houden
met daarop het nummer van het antwoord
dat volgens jou goed was. Deze ronde
verliep voor de meeste teams vrij goed en
aan het einde was de afstand tussen team
All Stars en Brak.TK onoverkomelijk groot
geworden.
De uitslag van de schriftelijke ronde die aan
het begin van de avond gedaan was veranderde
niets meer in de bovenste regionen
33

Spelregelwedstrijd
van het klassement en de All Stars (hoe kan
het ook anders met deze naam) wonnen de
spelregelwedstrijd. Op de tweede en derde
plaats eindigden achtereenvolgens Brak.
TK en de Outsiders (met Martin Langenhof
die het individuele klassement won). Het
nieuwe spelregelteam werd uiteindelijk 5e
en liet alleen de twee teams van A1 achter
zich. Geen slechte prestatie Frank, Joep,
Richard en Robbin als je bedenkt wat het
niveau van de overige deelnemers was. Ik
heb er alle vertrouwen in dat een aantal
van deze jongens over een paar jaar op
het hoogste niveau meekunnen.
Gezien de prestatie van A1 (echt klasse
jongens dat jullie de uitdaging aan wilden
gaan) en de reacties van het publiek dat
op deze wedstrijd afkwam is het eigenlijk
niet meer dan normaal dat elk lid van Enter
Vooruit een keer meedoet of in ieder geval
een keer komt kijken bij een wedstrijd. Ik
vind het dan ook jammer dat een aantal
teams die benaderd zijn verstek lieten gaan
omdat men er geen zin in had. De meesten
voetballen al van jong af aan, maar
hebben eigenlijk nooit de regels geleerd.
Dat is toch raar voor de grootste sport ter
wereld?
Joep Mennegat winnaar grote advertentiepuzzel!
Joep Mennegat heeft de eerste prijs gewonnen met de grote advertentiepuzzel.
Op de nieuwjaarsreceptie mocht hij de dvd-speler in ontvangst nemen.
De goede oplossing was: “De redactie wenst u een prettige jaarwisseling”.
Aantal goede oplossingen: 25
Aantal foutieve oplossingen: 0
De winnaars hebben inmiddels
hun prijs ontvangen
(advertentie)
Veel foto’s in dit clubblad zijn gemaakt door:
Henk Pluimers
fotograaf in actie
www.henkpluimers.nl
34 DE WERF
maart 2006

Gedicht: Black and White
Black and White
altijd strijd
in elk seizoen
1x periodekampioen
Elke zaterdag paraat
van ’s morgens vroeg tot ’s middags laat
fris en een mooi gepoetste schoen
zeker 1x periodekampioen
Aanvallen is ons parool
en scoren zo menig goal
in voor of naseizoen
in elk geval 1x periodekampioen
Sportief op ’t veld
jaar in jaar uit
en als we dit altijd doen
dan worden we 1x periodekampioen
Ook in 2006
Enter Vooruit blijf bij de les
en naar we hopen in dit seizoen
toch nog periodekampioen
De boys van Looyen
hebben gezegd
wij gaan in 2006 minder klooien
en gaan op de Werf
zorgen voor punten
en niet voor spelbederf
maart 2006 www.entervooruit.nl
door: B. van de K.
35

In Memoriam
Gerrit Wijnen, 86 jaar
De oudere leden zullen hem allemaal wel kennen.
Hoewel hij geen lid was van de vereniging,
heeft hij toch veel daarvoor betekend.
Gerrit was een man die altijd wel iets wilde doen voor de gemeenschap.
Zo was hij een tijdlang werkzaam voor het rode kruis, maakte zich druk
voor de Enterse dagen, hing spandoeken op waar dat nodig was, en
speelde een aantal jaren met St. Nicolaas als zwarte Piet.
Eigenlijk kon je hem overal voor benaderen.
Bij Enter Vooruit heeft hij zich een tijdlang ingezet voor de
supportersvereniging.
Hij was een man vol humor die door iedereen werd geaccepteerd
Hij was ruim 50 jaar gehuwd,
was vader van 7 kinderen en een aantal kleinkinderen.
Toen zijn vrouw, de spil van het gezin,
kwam te overlijden raakte hij het stuur wat kwijt.
De laatste tijd liet ook het geheugen hem steeds meer in de steek.
Zijn kinderen hebben hem echter tot het laatst toe thuis verzorgd.
Zondag 15 januari is hij op 86 jarige leeftijd overleden.
Wij zullen hem blijven herinneren als een sociaal mens
die niets te veel was voor zijn medemens.
De vrijdag daarna is hij,
na een rouwdienst in de hervormde kerk, begraven.
Wij hopen dat God zijn kinderen en kleinkinderen de kracht en sterkte
geeft om dit verlies te dragen.
Het Bestuur.
36 DE WERF
maart 2006