“de patrijspoort” van yachting merelbeke

De Patrijspoort
Driemaandelijks tijdschrift
juli - augustus - september
Editie september 2009 - n° 3
Redactieteam
Ben De Bruyn
Frederick Hall

IN ONS BLAD
- INHOUD
- VOORWOORD VAN DE VOORZITTER
- TOERVAART VAN SCHELDELAND OPENT VAARSEIZOEN
- ZELZATE
- SLUITEN VAARSEIZOEN
- LESSEN STUURBREVET
- HALEN WE OPNIEUW BOTEN UIT HET WATER
- NIEUWE SOORT
- ITALIAANSE AVOND
- OEVERBESCHERMING
- VLAGGEN
- CAMERABEWAKING EN SATELLIET TV
- CRISIS ECHT OF NIET
- LONDON AT CALYPSO SPEED
- GENTBRUGGE- OOSTENDS- RAMSGATE
- LONDON
- AGENDA ALGEMENE VERGADERING
- MARIFOON
- TOERVAART VAN DE SCHELDE OPENT VAARSEIZOEN
- WIE, WAT, WAAR
- TE KOOP
- SPONSORS
Colofon
“De Patrijspoort” is een uitgave van vzw Yachting Merelbeke - Lusbekestraat 4, 9860 Moortsele
Voorzitter: Dhr. Van Nieuwenhuyse D.T.V.
Het redactieteam (Frederick Hall en Ben De Bruyn) werkt vanuit het secretariaat: Lusbekestraat 4, 9860 Moortsele
09/362.76.44 of www.yachtingmerelbeke.be
Verantwoordelijke uitgever: secretariaat Yachting Merelbeke

Voorwoord van de voorzitter
Beste leden,
Bij deze wil ik als voorzitter, in dit voorwoord, graag men enthousiasme kwijt.
2009 zou een donker jaar worden, ontslagen, recessie enz., voor ons clubke blijkt niets minder
waar.
Een perfecte nieuwjaarsreceptie meer dan 100 aanwezigen, een opening van het vaarseizoen, met
theater attractie en een huldiging van langdurig aangesloten leden.
Gevolgd door een zee overlevingstocht naar Groot – Brittanië.
Als we zien met welk enthousiasme iedereen zijn steentje bijdraagt, kan een euforistisch gevoel niet
uitblijven. Zelfs niet 100% fysiek in orde leden, toegetreden leden die reeds meer dan 2 jaar op een
plaatsje wachten steken een handje toe.
Na de aanloop van het seizoen kregen we een overvloed aan bezoekers te verwerken.
Onze vernieuwde havenaccomodatie, steigers, slipway, terras zijn daar zeker niet vreemd aan.
Maar onze nieuwe havenmeester, Rocco, een temperamentvolle volbloed Italiaan, uit het niets bij
ons neergestreken is wel diegene die de balans doet overslaan.
Graag nog eens vermelden dat onze reglementen het werk van de havenmeester nauw omschrijven,
iedereen heeft afmeldplicht en kabels dienen zo min mogelijk over de steigers te slingeren,
zodoende vermijden we elektrocutie en maken we het werk van de hovenier en havenmeester
makkelijk.
Niettegenstaande al dit positiefs waren er ook minder aangename momenten.
We namen afscheid van Rose Marie met een bijna volledige bezetting van Yachting Merelbeke. Met
deze wil ik in deze poort nogmaals mijn medeleven betuigen aan familie en vrienden en dit in naam
van het volledige Yaching Merelbeke team.
Verder hoop ik de maand september nog iedereen eens samen te krijgen voor een amicaal
bezoekje aan Zelzate om dan stilaan een einde vaarseizoen tegemoet te gaan.
Een doopcermonie voor de vele nieuwe boten in de club houden we in petto zonder hier meer uitleg
te geven.
En nu het toch over dopen heb, ons clubke heeft er een nieuw kapiteintje bij, hij laat zich Briek
noemen en de fi ere ouders zijn Sofi e en Dirk (Gust).
Ik mag in naam van Briekje u de primeur geven dat iedereen op 26/09/09 uitgenodigd is om
15u00 op de babyborrel in ons clubhuis.
Uw voorzitter
Dirk TV

VERZEKERINGEN
(CDV 64275)
TRANSPORT - VERHUUR
Onze waarden
* Familiebedrijf
* Persoonlijke aanpak
* Respect & Vertrouwen
* Kwaliteit
* Correcte Dienstverlening
* Onafhankelijk
* Professionalisme
Ambachtsweg 8 - MERELBEKE
Tel. +32 (9) 210 50 35 Fax +32 (9) 210 50 38
www.slock.be - info@slock.be

Toervaart van Scheldeland opent vaarseizoen
Artikel in het nieuwsblad 4/05/09
AALST - Schepen Paul Stockman vergezelde negentien plezierboten
van Yachting Merelbeke naar Aalst. De schepen was eregast op deze
openingsvaart van het vaarseizoen.
De Aalsterse schepen voor Toerisme Paul Stockman (CD&V) is ook
voorzitter van de toeristische regio Scheldeland. Scheldeland omvat de streek rond de Schelde
van Gent tot Kruibeke in de provincie Antwerpen en rond de Dender tot in Aalst. Stockman
is de toervaart erg genegen en is de drijvende kracht achter projecten om het watertoerisme
aantrekkelijker te maken.
‘De pleziervaart op de Dender moet nieuwe impulsen krijgen’, aldus de schepen. ‘De
Dendergemeenten werken samen aan een folder exclusief voor het Dendergebied. Ik durf te
voorspellen dat binnen enkele jaren de pleziervaarten op de Dender zullen vertienvoudigd
zijn.’ De schepen merkt op dat er in Aalst een grote achterstand is. ‘In de Yachthaven zijn
aanpassingswerken noodzakelijk om ze als ligplaats voor de doorvaart aantrekkelijker te maken.
De loopplanken waaraan de boten meren, dienen breder, langer en veiliger te worden. Aan het
drijvende clublokaal dringen herstellingen zich op.’ Het lokaal is momenteel gesloten. Het zonk
enkele maanden geleden gedeeltelijk na een breuk in de waterleiding. Er kwam zwaar takelwerk
van de brandweer aan te pas.
In Herdersem komt een privé-jachthaven. De opening is gepland in 2010. Het idee van een
toeristisch bureau op een binnenschip, laat schepen Stockman evenmin varen. ‘Ik blijf er bij dat het
een meerwaarde zal zijn voor de uitstraling van de stad.’
De schepen houdt op 12 en 13september grote promotiecampagnes voor de Dender. De volledige
Pierre Coreneliskaai tussen de Sint-Annabrug en Zwarte Hoekbrug wordt ingenomen voor een
grootse waterhappening met randanimatie. Het promotieschip van de marine de ‘Liberation’ zal te
bezichtigen zijn. (JLA)

AB SERVICES
Vertalingen Nl-Fr / Fr-Nl: gastronomie & toerisme
technische en farmaceutische branche
Brigitte Holderbeke-Adam
Antoon Catriestraat 61
B-9031 Drongen
Tel.: 32(0)9-216 86 86 -Fax: 32(0)9-216 86 87
E-mail: ab.services@pandora.be

Zelzate
Een goede jaarlijkse gewoonte is of liever was met zoveel mogelijk boten 2 à 3 maal per jaar van
wal steken. Met de opening van het vaarseizoen de eerste keer, in augustus naar het Veerse Meer
de 2 de keer, tussenin zijn er meestal een paar enkelingen die het intiatief nemen een weekendje
hier of daar naar toe te varen.
De laatste jaren is de Veerse meer uitstap een beetje verwaterd, daarom dacht het bestuur naar het
einde van het seizoen nog eens een tochtje te organiseren.
Het idee, simpel, gezamenlijk naar Zelzate, enerzijds omdat velen Zelzate nog nooit aandeden
en anderzijds een verbroedering met een club uit onze contreien, moet ons inziens eens meer
gebeuren.
De bedoeling is op 19/09/09 gezamenlijk vertrek rond 13u, s’avonds in het clubhuis van Zelzate
warme beenhesp, en gezellig samenzijn, s’zondags terug naar Merelbeke.
Daarom volgende afspraak, we gaan het weekend van 19/09/09 zonder meer naar Zelzate en
spreken af om 12u in ons clubhuis.
Dus iedereen aanwezig voor deze weekendtrip.
I. De catering en het eventuele ontbijt zondagmorgen, toch een seintje aan ons secretariaat.
So long
Sluiten vaarseizoen
Vaste waarden dienen behouden. 2 ervan zijn opening vaarseizoen en sluiten van het vaarseizoen.
Met deze nodigen we u allen uit op de sluiting. Uiteraard voorzien we terug een maaltijd met de
nodige bijkomende voorzieningen.
Het feest gaat door op 17/10/09 om 19.30u in zaal Roskam, gelieve u tijdig in te schrijven op het
secretariaat en dit voor 10/10/09.

Nijverheidsstraat 16 - 1840 Londerzeel
tel.: 052-30 95 51 - fax: 052-30 39 15
info@verspecht.be - www.verspecht.be

Wie, wat, waar…

Lessen Stuurbrevet
Onze vereniging organiseert terug een lessenreeks ivm het behalen van het brevet beperkt en
algemeen stuurbrevet. Deze lessen zijn ter voorbereiding van het examen van 21/11/09.
De aanvang van de lessenreeks is voorzien vanaf 20/10/09 en dit tot 17/11/09 elke week de
dinsdag en de donderdag om 19u30 place to be Voskeslaan 135, 9000 Gent
“ The Zone”.
Diegenen die willen meedoen bezorgen ons per kerende hun naam, adres, telefoon, eventueel
email. Dit voor 1/10/09.
Ons adres:
secretariaat
Lusbekestraat 4
9860 Moortsele.
09/362.76.44
sofi e.hall@pandora.be
We gebruiken het lessenboek “ leidraad voor het stuurbrevet” 4 de druk.
Dit handboek is te koop in de standaard boekhandel en in de betere watersportzaken.
Gelieve reeds in het bezit te zijn van dit boek bij aanvang van de lessen.
De aanvraag voor het examen zelf kan u vinden op www.mobiliteit.fgov.be
Indien er vragen zijn over de inschrijvingen van het examen, de eerste bijeenkomst doen we het
nodige.
Bootjes uithalen
Hoogst waarschijnlijk gaan we eind oktober begin november terug een kraantje bestellen, om
bootjes op de kant te zetten. Deze organisatie vraagt wel wat voorbereiding, we hangen vanaf
september een lijst in de club en wie boven wil zet zich erop. Zoals altijd zal de prijs voor de kraan
gedeeld worden door het aantal boten. Een overeenkomst waar men zich akkoord mee verklaard
als men zich op de lijst zet.
Het hoe en wat kan je via het secretariaat Freddy en de voorzitter Dirk bekomen.
14 dagen voor het bovenhalen wordt niemand nog aanvaard. Er wordt in 2 keer afgerekend. Eerste
maal boven, tweede maal in het water. De verantwoordelijke betaald de kraan, dus maak dat er
niet te lang moet gezaagd worden voor de centen. Het is namelijk crisis voor iedereen.
Indien er te weinig inschrijvingen zijn, zodat de gedeelde prijs te hoog zou zijn, dan wordt de
operatie afgeblazen

ABSORB
VUUR
Containerdienst
-Containers &voor particulieren & bedrijven van 10m tot 30m
-Voor bouw - en sloopafval, gemengd afval (klasse II), grondwerken
VLAM
Schoonmaak
-Dagelijks onderhoud van gebouwen
-Speciale technieken: glansfilm plaatsen, kristaliseren van marmers, polieren van vloeren, …
-Verkoop van onderhoudsproducten & materialen
Opkuis
-Reinigen na nieuwbouw, verbouwing, brand, ontgeuring, roetverwijdering …
-Afbraakwerken
Tapijtreiniging
-Reinigen van alle tapijtsoorten, zetels, kussen, zonnetenten, …
Glasreiniging
-Reinigen van ruiten en omlijstingen, speciale glasconstructies, …
-Opkuis aluminium, …
Parket
-Parket schuren en ontstoffen, vernissen, boenwas aanbrengen, boenen
Brusselsesteenweg 259-261, 9050 Gent
Tel: 09/232 35 00
Fax: 09/232 00 53
www.absorb.be
absorb@skynet.be
Passion for fire
vuurenvlam-cava_03_09.indd 1 12/03/2009 11:47:44

Nieuwe soort
Deze titel zal hoogstwaarschijlijk minachtend overkomen bij de mensen die het werkelijk
aanbelangd.
Maar deze titel dekt de lading en is zeker niet minachtend bedoeld. Integendeel, we willen hier alle
nieuwe toegetreden leden die op jaarbasis van de slipwaygebruik maken, van harte welkom heten.
We hopen deze leden in ons midden beter te leren kennen en dat ze zich bij ons goed kunnen
voelen.
Rules and regulations is de verzekering van een goed functionerende vereniging, indien zij samen
met ons deze regels in acht nemen, is The sky is the limit.
Oeverbescherming
Via het L.O.B. (Leie oeverbescherming) contactblad kregen we hoogte van een bijeenkomst bij de
L.S.V. In mei 2009. Van alle clubs uit het Gentse zouden maximaal 3 personen uitgenodigd worden
om te debatteren over de problematiek van het drijf en ander vuil. Ook wij zijn er ons van bewust
dat de “.human kind “ de enige diersoort is die zijn eigen nest bevuild.
In het algemeen belang en vooral dat van de bootjesmensen, hadden we graag aanwezig geweest,
maar we werden niet gevraagd.
Wat ons vooral niet zal verhinderen om met de L.O.B. Na te denken in de positieve zin.
Ook wij moeten stilaan ervaren dat huisvuil in onze haven een probleem wordt nu we het bezoekers
aantal drastisch zien stijgen.
Een afzuigsysteem voor vuilwatertanks zou een grote stap betekenen naar de begeerde wimpel en
zuiverder water.
Misschien liggen er hier een paar uitdagingen voor ons bestuur, en zij weten verduiveld goed, als
de banen geëffend zijn iedereen zijn steentje zal bijdragen.
De geplande bijeenkomst van de omliggende clubs, (al weten we niet hoeveel er aanwezig waren)
zou een voorzet kunnen zijn om in de nabije toekomst over nog andere zaken te debatteren, zaken
in het belang van de waterweg en jachthavens. We durven zelfs hopen dat het gezonde verstand
hier de verschillende federaties waaroe wij allen behoren zal kunnen overstijgen.

ELEKTRICITEITSWERKEN
André Debruynestraat 11
9030 Mariakerke
GSM: 0475/748 937
FAX:09/236 51 12
Email: hugo.laton@skynet.be
AB SERVICES
Vertalingen Nl-Fr / Fr-Nl: gastronomie & toerisme
technische en farmaceutische branche
Brigitte Holderbeke-Adam
Antoon Catriestraat 61
B-9031 Drongen
Tel.: 32(0)9-216 86 86 -Fax: 32(0)9-216 86 87
E-mail: ab.services@pandora.be
HUGO LATON

Italiaanse avond
Bijna naadloos aansluitend op de laatste woorden van vorige rubriek : het volgende vehaal:
Vorig jaar dook hier, we waren in volle aanleg van de steigers, uit het niets, een Italiaan op,bijna
niemand wist waar hij vandaan kwam, maar hij wou meehelpen. De meesten van ons doen af en
toe wel wat simpel, maar niemand is gek, een extra kracht voor zwaar werk is altijd welkom.
Na enkele dagen wisten we dat hij luisterde naar de naam Rocco en dat hij als Italiaan via de
Limburg in Merelbeke was verzeild.
Nu mag dat verzeilen niet al te letterlijk genomen, want, kon hij werken als de besten, van bootjes
en varen had hij geen kaas gegeten. Maar onze microbe moet zo aanstekelijk hebben gewerkt dat
ook Rocco bijna onmiddellijk besmet was.
Het zou geen echte Italiaan zijn, mocht hij geen knappe blonde vrouw achter de hand gehad
hebben, die hem aanspoorde samen met haar in de korste keren zoveel als mogelijk van dat varen
te weten.
Het vaarbrevet halen was dus conditio sine qua non. Dit voorjaar slaagden ze beiden met glans en
mochten ze na een grondige opknapbeurt van hun inmiddels aangekochte bootje proeven van een
geslaagde tewaterlating.
Maar blijkbaar is niet het varen, maar het verenigingsleven errond hem in de kleren gekropen.
Kwam hij aan als een hond in een kegelspel, hij is en blijft leergierig, inzoverre dat de vacante
plaats als havenmeester hem op het lijf is geschreven, een taak waarvan hij zich sinds enkele
maanden kwijt.
En hoe, nog nooit hadden we zoveel passanten. Passanten die dan nog onmiddellijk reserveerden
om nog eens terug te komen.
Moraal van het verhaal: “The sky is the limit” Profi ciat Rocco.
Nu terugkomen op de titel van de rubriek.
De havenmeester organisseert in september een Italiaanse avond.
Wie reeds zo een avond heeft meegemaakt (vorig jaar Deense avond) weet dat inschrijven
noodzakkelijk is. Ons clubhuizeken is niet groot “Wie eerst zaait, eerst maait”.
Waar: Yachting Merelbeke
Wanneer: 12/09/09
Uur: 19u
Nieuw GSM-nummer
Nieuw GSM nummer van de Havenmeester Yachting Merelbeke: 0487/52.12.60

Nog 4 afgewerkte nieuwbouw-
woningen aan strand, 2 slpks,
gemeensch. zwembad. 1
woning is gemeubileerd. Voor
snelle beslissers!
VP: 225.000
Prestigieus project in het oude
stadscentrum. Nog 2 stads-
woningen, 2 appartementen
en 1 penthouse te koop. Luxe
afwerking!
INFO EN PLANNEN
OP KANTOOR.
Hedendaags woonproject ontworpen
in een eigentijdse open
architectuur. Nog 9 appartementen
en 1 studio te koop.
INFO EN PLANNEN
OP KANTOOR.
NIEUWBOUW TE KOOP OP
PLAN. Sleutel op de deur, volledig
op maat. 1 OB (2500 m), 1
gesl.bebouw. (333 m) en 2 HOB
(528 m)
VP: tss. 255.000 en 500.000

Vlaggen
Stilaan een oud zeer in onze patrijpoort, maar nog steeds zien we dat de vlagetiquette op
onze jachten, en aan ons clubhuis een belabberde indruk geven. Een vlag is van oudsher een
herkenningsteken van groepen mensen. Vooral om groepen strijdende mensen bij elkaar te houden.
De vlag is dus het symbool van een groep, een volk of een land. Later zijn vlaggen ook het
onderwerp geworden van publiciteit, maar deze vlaggen horen dus duidelijk niet thuis op een schip
of jacht, met uitzondering als de vlag de vertegenwoordiging van de eigenaarsvlag betekent. Aan
de clubmasten herkennen we, aan de hoogste mast de clubvlag, gefl ankeerd door de Belgische en
de Vlaamse vlag. Als vierde hijsen we de federatievlag, en vervolgens de kleuren van de bezoekers
als verwelkoming te hijsen.M.a.w. Liggen er Nederlanders of Duitsers in onze jachthaven dan
moet dit aan de vlaggen te herkennen zijn, omdat vlagvoering op het water zijn oorsprong en
ontwikkeling kreeg, via de Marine zijn er een paar regels die dienen in acht genomen te worden.
1. Vlaggen worden ‘s morgens gehesen en ‘s avonds gestreken. Dus ‘s nachts geen vlaggen om het
even waar.
2. Nooit 2 of meerdere vlaggen boven elkaar aan dezelfde mast. De onderse vlag wordt erkend
als de overwonnen vijand.
3. Voer nooit een nationaliteitsvlag met één of ander symbool erin, vb. Een Belgische vlag met een
leeuw in het midden is fout. Een koninklijke kroon in een 3-kleur is nog zo’n misvatting.
4. Een halfstok clubvlag betekent een overleden clublid.
5. Een Europese vlag met in de hoek de eigen 3-kleur is geen nationaliteitsvlag, ondergetekende is
hiervoor in Duitsland door de waterpolitzei aangesproken.
6. Men voert, aan bakboord achter, zijn eigen nationaliteitsvlag. In het buitenland aan stuurboord
in de mast de vlag van bezochte land als beleefdheidsvlag. Vervolgens kan men aan bakboord
in de mast zijn clubstandaard voeren, dit mag ook als geus op de voorpiek. Een eventuele
eigenaarsvlag voert men meestal als geus.
7. Vorm en grootte van een vlag zijn eveneens belangrijk.Een vlag mag niet te klein of te groot
zijn in verhouding tot het schip, dus de vele sloepen met een punt van de driekleur in het water
zijn onbeleefd. Als clubvlag voeren de leden een driehoekige wimpel, bestuursleden kunnen
eventueel een vierkantige vlag voeren. En nu maar hopen dat de praktijk de fi ctie evenaart.

De clubwimpel
Al enkele vergaderingen dringt de voorzitter er op aan om een verklaring van de nieuwe
clubwimpel te geven.
Deze verklaring kan kort zijn. De clubwimpel bestaat uit drie vlakken gescheiden door een Y. Twee
vlakken bevatten de wapenschilden van Gent en van Merelbeke, de Y staat voor ons stukje Schelde,
aansluitend op de ringvaart. De oude clubwimpel staat afgebeeld op het derde vlak als symbool
enerzijds dat onze club tussen beide grondgebieden ligt maar evengoed van beide deelt uitmaakt,
anderzijds is het opnemen van het oude clubsymbool in de nieuwe wimpel een bewuste keuze om
het respect voor verleden en traditie te benadrukken.
Dit is de korte uitleg. Graag ga ik nu wat dieper in op de geschiedenis van Merelbeke en van
haar wapenschild. Dit wapenschild stelt een brug voor. Waarom is de brug zo belangrijk voor
Merelbeke.
Laat ons even terug gaan naar de tijd van Karel de Grote
en de Franken. Na de dood van Lodewijk de Vrome, enige
zoon van Karel de Grote, verdeelden zijn drie zonen het rijk
van hun grootvader onder elkaar. De defi nitieve regeling
werd in 843 vastgelegd in het verdrag van Verdun. Zo
ontstonden het Oost-, het Midden en het West- Frankische
rijk.
In 870 was er geen troonopvolger in het Middenrijk en het
werd verdeeld onder de heersers van het West Frankische
rijk (het latere Frankrijk) en het Oost Frankische rijk, het
latere Heilig Roomse Rijk (ongeveer het latere Duitsland,
zonder de Lage Landen).
De Schelde vormde in het Noorden de grens tussen beide
rijken. En Merelbeke lag op die grens. Toen reeds was er in
Merelbeke een brug over de Schelde wat van Merelbeke een
belangrijk handelscentrum maakte.
Merelbeke behoorde tot de 11 de eeuw tot het Land van Aalst en het Land van Aalst was een leen
van de hertogen van Brabant. In de 11e eeuw werd het deel van deze gouw tussen Schelde en
Dender door de (Franse) graven van Vlaanderen veroverd en was Merelbeke niet langer een deel
van Brabant maar een deel van Vlaanderen.

Camerabewaking en satelliet tv
Er is al veel over bewaking op allerlei wijze besproken, maar nu de camerabewakingstechnologie
betaalbaar wordt, mogen we ons bestuur de hint geven hier eens deftig werk van te maken, idem
dito met satelliet TV, al was het maar om te beginnen met alles in en rond ons clubhuis. Deze zaken
in samenhang met een afval sorteer systeem en een vuilwater afzuigsysteem, zou ons clubke terug
naar een hoger niveau tillen. En nu we toch de koe de bel aan ‘t aanbinden zijn, kunnen we langs
onze neus weg ook eens vermelden dat snelheidsverminderende drempels op de rijweg, vooral aan
de kant van ons clubhuis de voor de handliggende en in de toekomst onvermijdelijke ongevallen met
wandelaars en kinderen zou kunnen vermeden worden.
We ervaren dat onze site stilaan place to be wordt voor recreanten allerlei slag. Met deze hoop ik
dat ons patrijspoortje ook eens gelezen wordt door gemeente mandatarissen.
Crisis, echt of niet
Men zegt ons “ Er staan ongeloofl ijk veel boten te koop, ‘t is crisis”, we varen 35 jaar met
plezierbootjes en ik weet al 35 jaar veel bootjes te koop. Is er iets nieuws onder de zon?
Ja maar ! De prijzen zijn wel gedaald.
Je geeft toch maar uit aan een bootje wat je kan missen. Of niet?
Wat opvalt en laten we het nu eens in onze onmiddellijke omgeving bekijken “recreanten op het
water”.
De laatste jaren werden we geconfronteerd met oplopende kosten , jaarlijks vignet, omschakeling
van rood naar wit, liggelden stijgen, onderhoudskosten gaan omhoog, kennen wij veel mensen die
hierdoor gestopt zijn met varen, nu, al wat we weten is van horen zeggen.
We stellen vast dat er bij ons de laatste jaren nog nooit zoveel aanvragen voor ligplaatsen zijn
geweest. De groei van de boten in onze eigen haven, en dan spreken we niet in aantal maar wel
in lengte, is merkwaardig te noemen. Kunnen we ervan uitgaan dat het selectieve aanvaarden van
leden in onze eigen vereniging, deel uitmaakt dat wij geen crisisconfontatie ervaren.
Een eerlijk antwoord is ja! Omringd te zijn in een vereniging door bekwame mensen met
vertrouwen, die weten wat en niet kan, is de sleutel van succes. De kennis en ervaring die iedereen
meebrengt en deelt, maakt het voor niemand nodig te denken dat hij alles alleen moet doen.
Respecteer uw eigen omgeving met alles erop en eraan en ze wordt met de dag groter.
Zoiets noemt men groei en als er groei is,
bestaat de crisis niet.
Daarom is het ook altijd zo’n opsteker als we
in een of ander vakblad, fi guren uit ons kleine
midden zien vermeld staan bij groeiende en
vernieuwende initiatieven, zoals vb:
Arian Van Der Mey
David Pittoors

Agenda
Bij deze willen we al onze stemgerechtigde leden uitnodigen op de algemene statutaire
vergadeing,in ons clubhuis.
Let wel, deze uitnodiging is de enige uitnodiging.
AGENDA ALGEMENE VERGADERING 13/11/09 om 20.00
1. Opening vergaderingen
2. Aanstellen van de moderator
3. Goedkeuring verslag maart 2009
4. Financieel overzicht
5. Begroting volgend jaar
6. Verslag commissarissen
7. Ontheffi ng bestuursleden
8. Herverkiezing Hans Haegeman als commissaris
9. Activiteitenkalender
10. Rondvraag
Marifoon
1 Vast toestel of 2 vaste toestellen, of één combinatie met een draagbaar. Begin dit jaar zag men in
het bos de bomen niet meer.
Uiteindelijk is er positie genomen, en zijn 2 toestellen aanboord van jachten geen verplichting.
Daar bij ons de meesten reeds een 2de toestel hadden aangeschaft, hebben we kunnen ervaren
dat 2 toestellen aanboord wel zeer gemakkellijk is, zeker als men met enkelen samen of in een druk
bevaren water aanwezig is.
Alles over marifoon kan men halen op www.bipt.be, daar kan men een 11-tal bladzijden
downloaden die alle vragen omtrent de communicatie apparatuu behelzen.
Een must om ze vervolgens wel aanboord te hebben.

London at Calypso-speed
Woensdagavond, daags voor Hemelvaart, de dag voor het grote avontuur begint.
We liggen al enkele uren aan de wachtsteiger voor de Gravensluis op het kanaal van Plassendale,
want we moeten wachten op hoog water om te kunnen schutten. Van de gelegenheid maken
we gebruik om te voet naar de 10 Beaufort te gaan en al een stukje te eten. Om halftien is het
eindelijk zover, we mogen door de sluis. Iedereen ligt al in de jachthaven van Nieuwpoort en in de
avondschemering meren we aan met de hulp van onze vrienden mede-avonturiers.
Het wordt een gezellig avondje (blijkt toevallig ook mijn verjaardag te zijn) en wilde verhalen doen
al de ronde. Niet iedereen is even enthousiast, sommige mannen moeten zich door hun lieftallige
vrouw laten overtuigen om de overtocht te wagen, die op haar beurt daar dan weer een vreselijke
migraine aan overhoudt. Maar kom, alles en iedereen wordt goed gebriefd, de VHF-kanalen
worden afgesproken (die later heel goed van pas zullen komen om al onze miserie te kunnen
uitwisselen). Ik denk dat niemand er spijt van heeft dat we nu twee marifoons hebben.
Een korte nacht scheidt ons nog van de ochtendstond, en ik zal het maar eerlijk zeggen, ik heb nog
nooit zo weinig geslapen op wat uiteindelijk een deugddoende vakantie zou moeten zijn. (Iedere
morgen om 6 uur opstaan, da’s echt niet aan mij besteed, als je weet dat ik er normaal nooit voor
3 uur in zit). Maar ja, je moet er iets voor over hebben hé! London lokt, en dat is wel een echt
buitenkansje, een week in de sjieke jachthaven vlakbij London Bridge doorbrengen, dat is de natte
droom van menig toervaarder.
Maar ons doel is nog ver. Eerst het kanaal oversteken.
We vertrekken iets na zes uur (om het tij en de stroming mee te hebben), en ik ben al direct in de
war (zeker niet genoeg geslapen) en vaar een ander stuk van de jachthaven binnen in plaats van uit
te varen naar het zeegat. Ik ben sowieso al de traagste van alle boten (ik heb het hen nog gezegd,
dat ik niet mee wou als ik iedereen zou ophouden, maar ze wilden er niets van weten), en nu kwam
ik nog achtergelopen. Maar bon, even goed gas geven, en we sleepten er toch nog zo’n 8 knopen
of meer uit.
Een tocht van acht uur voor de boeg en het weer zat goed mee. Een tweede schipper aan boord
gaf de nodige rust en zekerheid zelfs al ging hij slechts mee tot Ramsgate.
Met de waypoints meticuleus ingegeven in onze gloednieuwe gps stevenden we in een bijna rechte
lijn af op Ramsgate.
Er werd mooi in konvooi gevaren, iedereen had altijd iedereen in de gaten, en het tempo werd door
ons bepaald. Wat kon er ons deren? De dieseltanks helemaal vol, de motoren in orde, proviand
aan boord, en een zalige crew (twee mannen en drie vrouwen).
Na een uur of drie begon het land uit zicht te raken en voelden we ons echt op zee. We kruisten de
“autostrade” van zeeschepen, en soms was het wel even slikken en maken dat je rap uit de voeten
was als je zag met welke snelheid die mastodonten op je afkwamen. Uitwijken doen die niet, en
stoppen al evenmin, dus je kan maar beter maken dat je even van je koers afwijkt en hen eerst laat
passeren dan ze proberen voor te zijn.
En dan begon het al een beetje. De grote golven die deze varende fabrieken maakten zorgden
ervoor dat een van onze vrouwelijke crewmembers al een beetje bleek begon te zien. De andere
had zich al in de kajuit te slapen gelegd en had blijkbaar nergens last van.
Toen Engeland in zicht kwam (oef we zijn er bijna) begon de wind wat op te steken. De vier
beaufort die als maatstaf had gediend om te varen (of niet te varen) werd al wat overschreden,
maar wat wil je, op zee is dat allemaal niet te voorspellen. Helaas kwamen die wind en de
bijhorende golven knal van opzij, waardoor de boten begonnen te rollen en stampen tegelijk. En
je weet dat dat niet goed is voor de maag... Ik zag Ines al groen worden, en ze vertrok ook naar
binnen omdat ze dacht dat het daar wat beter zou gaan (amai).
Met nog een uur of twee te gaan, vraag ik aan mijn scheepsmaatje om eens in de motorruimte te
kijken of alles nog in orde was (niet teveel bilgewater en van die dingen) en ze meldt me dat ze

stoom ziet... Ik denk dat het misschien wat schroefaswater is dat op de uitlaat terecht komt en daar
door de hitte verdampt, maar vraag haar om het in de gaten te houden. Na een kwartiertje kijkt
ze nog eens en blijkt er een ganse waterstraal uit de uitlaat in de motorruimte te spuiten. Antonio
probeert er nog een vod tegen te houden en verbrandt bijna zijn handen. Het gat in de buis is
zeker twee vingers groot. Hij roept dat er een gat is, en Ines die binnen ligt (zo ziek als een hond)
vermoedt het ergste (een gat in de boot) en denkt dat haar laatste uur geslagen is en we in de
kortste keren met man en muis zullen vergaan.
Ik leg de bakboordmotor af en meld het probleem via de marifoon aan onze club. Als ik al de
traagste was, dan ben ik het nu zeker, op één motor haal ik nog maximum 6 knopen. En het weer
wordt er niet beter op.
Maar (en daarom apprecieer ik deze club zo erg) iedereen blijft bij ons en we varen samen naar
Ramsgate. Ze hebben naar het schijnt heel onze onderkant gezien als we aan het rollen waren,
maar ons bootje blijkt toch zeewaardig genoeg om deze beproeving te doorstaan.
Tegen alle verwachting in blijkt Ramsgate een aangenaam haventje te hebben. We meren er
broederlijk aan, en onmiddellijk buigen de technici van onze club zich over ons probleem met het
gat in de uitlaatdarm. Een nieuwe darm is de beste oplossing, maar het is Hemelvaart vandaag, en
we vrezen dat er niets open zal zijn om aan ons gerief te geraken. Maar geen nood, in Engeland
vieren ze dat niet, en in een wip en een tel hebben we een boatshop gevonden waar ze precies
hebben wat we nodig hebben. Op een uurtje is de klus geklaard met wat dreft als glijmiddel en de
handige handen van Antonio en Cie. Waarvoor dreft niet allemaal goed is. Nu kan het niet meer
stuk (denken we), en we zijn vol goede moed klaar voor de invasie van London.
’s Namiddags komen onze vrienden Hans en Sigried ons gezelschap verblijden met de bedoeling
mee te varen tot in London. We bezochten samen een Belgische pub om de innerlijke mens te
versterken, en om dehydratatie tegen te gaan. Gezellig!
Vrijdagmorgen moeten we (weeral) vroeg uit de veren en tegen een uur of zeven varen we uit. Het
eerste wat me opvalt als we even buitengaats zijn, is dat mijn bakboordtank al op reserve staat,
en de stuurboordtank bijna vol is. Heel eigenaardig! Ze waren beiden vol bij het vertrek en goed
voor een dag of twintig varen. Hoe kan dat nu? En hoe verder we varen, hoe leger de ene wordt,
en hoe voller de andere. Ik meld mijn probleem met de marifoon (godzijdank bestaan die dingen)
aan de clubleden die me voorstellen me op sleeptouw te nemen, want als het zo verder gaat zullen
mijn twee motoren stilvallen bij gebrek aan diesel. Ondertussen is de wind wat aangewakkerd en
worden de golven alsmaar groter. Ines begint er weeral ongezond groen uit te zien. An laat het
niet aan haar hart komen en stapt onverdroten en onvervaard met een bootshaak naar de boeg om
het sleeptouw aan te nemen van de Savage die evenals wij ligt te botsen op het water. Na enkele
pogingen lukt het en worden we voortgetrokken door onze redders in nood. We laten de motoren
nog meedraaien om geen snelheid te verliezen (we hebben zo al rap genoeg de slechte naam
dat we goedkoop willen varen), en eigenlijk liggen de twee boten nu stabieler op het water dan
de anderen. Op naar Queenborough dus, weer of geen weer. Maar een beetje verder krijgen we
nieuws van de twee boten die een paar kilometer voorop zijn : de wind wordt almaar harder (tot
een zes beaufort) en de golven maken putten van meer dan 2 meter diep. We moeten terug want
het wordt nog slechter. Enkele van de grotere boten zouden liever toch doorvaren, maar onder het
motto “samen uit samen thuis” keren ze (zij het met enige tegenzin) ook hun kar. Op de terugweg
naar Ramsgate gebeurt wat ik verwacht had : beide motoren vallen de een direct na de ander
uit. Nu zijn we echt een speelbal voor de golven. Gelukkig is het varen nu iets aangenamer met
de wind in ’t gat. Even voor het binnenvaren van Ramsgate worden we langszij genomen door
de Lady. De touwen “spokken” en kraken maar we liggen goed vast aan elkaar, en dankzij de
grote behendigheid van de kapitein van de Lady worden we mooi naar binnengeloodst en gaan
we tanken, want die ene tank is dus helemaal leeg. Even de pompist opgeroepen en we worden
bediend. Helaas is er alleen rode diesel! En ik die al twee jaar mijn best doe om alleen maar witte
diesel te tanken! Maar soit, we moeten verder. Aan de steiger wordt het weer een werf. Freddy, de
man die alles kan, vloekt voor de zoveelste keer op die stomme stoel van ons die veel te veel weegt
en veel te moeilijk te verplaatsen is om aan de motoren te kunnen. Met man en macht vliegt heel het
zootje gewoon op de kant. De filters worden gekuist, de leidingen ontlucht, en met een blaaspomp

voor de rubberboot slagen we er in om de toevoer van de ene tank door te blazen. Door het rollen
en stampen op zee is het slib onderaan de tank losgekomen en verstopte de toevoer. (goeie raad
aan eenieder die voor de eerste keer op zee gaat : laat eerst uw tanks proper maken!) Omdat beide
tanks in verbinding staan, namen de twee motoren diesel uit de bakboordtank, maar de overloop
van de stuurboordmotor komt wel nog terecht in de stuurboordtank, waardoor die voller wordt en op
den duur overloopt... Ik vrees dat ik wel een aantal liter diesel op die manier in zee heb laten lopen
zonder het te weten. Maar bon, alles marcheert weer, dus wordt er weer volop gespeculeerd over
onze bestemming voor morgen. London of niet, we moeten de weerberichten afwachten. We laten
het nog maar een keer niet aan ons hart komen en maken dan maar de havenbuurt onveilig. Ines
zweert dat ze niet meer meevaart met ons. Ze heeft de schrik van haar leven opgedaan en neemt
dan maar liever de trein naar London, of de ferry naar Calais.
Zaterdagmorgen, de zon kruipt ergens uit de zee omhoog, we slapen heel diep de slaap der
onschuldigen, tot er ineens driftig op onze ruit geklopt wordt, met de kreet : “we gaan naar
London!!!”. Iedereen gelukkig (alhoewel zeer moe, want het is weeral nog maar zes uur) want
daarvoor doen we het toch, om London te zien per boot. De kapitein van de Spider loopt er maar
sip bij. Naar London varen is één ding, maar op tijd terug naar Nieuwpoort, dat is wat anders!
En na een kwartiertje zien we hem ineens glunderend over de steiger flaneren, dan weten we dat
we London mogen vergeten. Een weerbericht dat uithangt bij de havenmeester voorspelt weer tot 6
beaufort, en dan is het echt niet te doen. Dan maar terug naar Calais gezeild. Het weer blijkt in die
richting echt goed mee te vallen. Ines is ondertussen met de ferry naar Calais, en van daar met de
trein naar Rijsel, zij houdt het voor bekeken. Hans en Sigried wiens auto in Ramsgate staat, varen
met ons mee en zullen later de ferry terugnemen, om dan met de auto op de ferry terug te keren.
Van channel-hopping gesproken!
Wat te denken was gebeurde natuurlijk, de ene motor die al dat slib te verwerken had gekregen
begon te mankeren. Eerst viel hij om het half uur stil, waarna hij iedere keer na enkele pogingen
wel terug startte, maar op den duur was het om de paar minuten miserie. En tegen de tijd dat we
Calais in zicht hadden was er zelfs geen leven meer in te krijgen. Dan maar op één motor verder.
Dat waren we ondertussen wel gewoon. Het geluk was ons toch nog gunstig gezind, want we
konden bijna direct binnenvaren in de kom (“jachthaven”) van Calais die enkel opengaat als het
tij hoog genoeg is. Maar ja, iedereen die al lang ligt te wachten wil tegelijk binnen, en daar ligt
het al bomvol. En bij overmaat van ramp is er maar één ligplaats voor onze zes boten, dus moeten
we allemaal tegen elkaar, en wij omdat we bijna de kleinste zijn als voorlaatste aanmeren. Dat
wil zeggen : dobberen en poteren, en ondertussen is er wind en veel stroming en veel bootjes, en
ja natuurlijk valt de tweede motor nu ook uit... Helemaal stuurloos dobberen we rond en botsen
gelukkig nergens tegen (hoewel het niet veel scheelt), en proberen die ene motor terug aan de praat
te krijgen, wat ons ook lukt, maar na enkele ogenblikken is het weer van dat. Een tweede poging,
en hop, we kunnen ons als vijfde op een rij eindelijk vastleggen. Oef... Van moeite en miserie kruipt
iedereen in bed voor een siesta, en in de late namiddag leggen we de motorruimte nog maar eens
open. Ondertussen kan ik het zo al een beetje zelf, filters kuisen, leidingen ontluchten, en maar aan
dat opvoerpompje zitten snokken totdat ge er blauwe vingers en een tennisarm van krijgt. Maar het
lukt toch.
Calais blijkt niet zo’n aangenaam stadje te zijn. We eten er wat en proberen op tijd in ons nest te
kruipen om er ’s anderendaags weer tegen te kunnen.
Hop, en weeral vroeg op, de zondagmorgen, en weg zijn wij richting Duinkerke. We zijn nog
maar net vertrokken of ik voel al nattigheid (nee nee, geen regen, die hebben we de hele reis niet
gehad, alhoewel ik alle dagen mijn ruitenwissers nodig had, maar dat was voor de overspattende
golven), de ene motor blijft haperen en moet ik telkens weer opstarten en de andere voel ik maar
op beperkte kracht lopen, waarschijnlijk zit die leiding ook een beetje verstopt. Dus ja, weeral
eens over de marifoon hulp gevraagd, en de Savage wiens touw toch al wat versleten was door
de vorige trekbeurt neemt ons opnieuw op sleeptouw voor alle zekerheid. We genieten van een
tocht langs de kust totdat de wind weer wat begint op te steken. Voordien vraagt de Neptunus ons
lakoniek weg op zijn olstsj of we meedoen aan een race met de rappe boten. Ik vraag beleefd of
we onze roeispanen dan mogen gebruiken... En racen doen ze, eindelijk al die pk’s de vrije loop

laten. Maar achteraf blijkt er toch één een probleempje te hebben. Over de marifoon horen we
: djudedju, mijn motorruim spuit vol met diesel! Dus ook maar even op één motor verder. En een
ander die laat weten dat zijn keerkoppeling niet meer naar behoren werkt. En wij die dachten dat
we de enige met miserie waren...
Enfin, we komen behouden aan in Duinkerke, op het laatste moment krijg ik toch weer één motor op
gang en kunnen we op eigen kracht de haven binnenvaren. (ze zullen wel zeggen dat ik me heb
laten slepen voor het profijt, en ja laat ze maar zeggen, misschien hebben ze wel gelijk?).
De helft van de bemanningen gaan huiswaarts om nog een beetje te werken voor een week, tot het
volgend weekend. Duinkerke is beter dan Calais, er valt nog iets te beleven. Vooral voor ons, want
we hebben een firma ingeschakeld om onze tanks te komen kuisen. En die kunnen dat natuurlijk
alleen in de voormiddag van ’s morgens vroeg. Weeral niet uitslapen! En twee dagen na elkaar
natuurlijk van hetzelfde. En spijtig genoeg kunnen ze alleen het eerste compartiment van de tanks
echt goed schoonmaken, want er zitten schotten in (nee geen Schotten). Dus eigenlijk een hoop
weggesmeten geld. Maar ja, wat doet ge er aan. Ik zweer dat ik over de kanalen naar huis ga,
langs Veurne enzo. Kwestie van die woelige zee te vermijden die al dat slib opwoelt in mijn tanks.
Maar als puntje bij paaltje komt en de kapiteins terug zijn, overtuigen ze me om toch maar mee
over zee tot in Nieuwpoort te gaan. Ge gaat toch niet alleen over die kanalen gaan! Die sluizen
gaan maar drie keer per dag open, en daarbij, als ge in panne ligt kunnen we u niet helpen. Allez,
ga mee met ons!
Wat doe je dan? Volgen hé! En hup, subiet al weer redelijk wat golven, en hoe verder we kwamen
hoe meer. En wij blij als Nieuwpoort in zicht kwam! De rest ging verder richting Blankenberge,
maar wij blij dat we binnen waren (op eigen kracht voor één keer) en doorgevaren tot we in de
gravensluis mochten (weeral drie uur wachten) en het kanaal van Plassendale op. Voor een stuk
weer op één motor, want het probleem was natuurlijk nog niet helemaal opgelost. En de anderen,
wel, die hadden eigenlijk ook allemaal goesting om binnen te lopen in Nieuwpoort omwille van het
ruige weer, maar geen een die dat wilde toegeven aan de ander, en dus voeren ze allemaal naar
Blankenberge. En de dag erna wilden ze langs Zeebrugge naar Brugge, maar het was zondag en
de zeesluis ging niet open, en dus maar terug langs Oostende. En daar bij toeval kwamen we ze
weer tegen. Wij op één motor (eens je dat gewoon bent is dat geen probleem) en zij vollen bak
naar Brugge, en toch bleven we samen.
Aan de Coupure in Brugge kregen we van madame van de havenmeester onder ons voeten: als ’t
u nie aanstaat moete maar voort goan, we goan sebiet ’t brugske weer opendoen, als ge nie wilt
luisteren moe det moar weten.
En wij lekker walking diner houden op de steiger, prachtig gewoon.
Eén ding hebben we ook geleerd : als er traag moet worden gevaren (zodat een voetganger u met
gemak voorbijsteekt) dan roepen ze over de marifoon : vanaf nu iedereen op Calypso-speed !!!
Calypso II
en crew
ps : alle gebeurtenissen zijn toevallig echt (alhoewel misschien nog straffer) en alle
gelijkenissen met bestaande personen zijn ook zo bedoeld.

Gentbrugge – Oostende – Ramsgate – Calais en weer terug
(en dat in drie dagen!)
“De club vaart naar Londen!” verkondigde Hans enthousiast. Aangezien het over varen ging,
was de vraag over welke club het ging, totaal overbodig.
Tof, dacht ik, maar met onze boot onbegonnen werk, dus…laat ze maar varen.
“En Johan vraagt of we meevaren”. Dat is natuurlijk al helemaal iets anders. Mijn
enthousiasme is (na een paar keer zeeziekte) wel wat gematigder dan dat van mijn echtgenoot.
Toch kriebelt het wel een beetje, want zeg nu zelf: LONDEN!
Na wat over en weer gebabbel, komen we tot een compromis: de overtocht per boot zie ik niet
zitten, maar voor de tocht vanuit Ramsgate naar Londen wil ik best een Touristilverslaving riskeren.
En gelukkig is Antonio er voor te vinden om de overtocht met Johan te doen, kwestie van een
reserveschipper aan boord te hebben.
Donderdag 21 mei 2009
Terwijl Johan met de andere schippers uit Nieuwpoort vertrekt, zijn we in Gentbrugge ook al druk in
de weer. Inpakken, de kinderen naar opa en oma brengen, en zorgen dat we op tijd (12u volgens
een vriendelijke dame aan de telefoon) in Oostende zijn voor de ferry naar Ramsgate.
We vertrekken al om 10u30 – ruim op tijd, dus- maar… fi le op de E40. Leve de gps, dus, want
dankzij dat toestelletje slagen we er toch in om langs kleine boerenwegeltjes Oostende te bereiken
om …12u45. Gelukkig is er weinig volk. We rijden de boot binnen en installeren ons op het dek.
De boot vertrekt uiteindelijk pas om 14u , met een royale vertraging.
De overtocht verloopt rustig, maar naarmate de reis vordert, steekt er steeds meer wind op. Er
verschijnen schuimkoppen op de golven en zelfs een mastodont als de ferryboot begint een beetje
van links naar rechts over te hellen.
Oef, ben ik blij dat we de ferry genomen hebben!
Om 18u varen we Ramsgate binnen, en na een uurtje aanschuiven aan de grenspost (amai, die
doen moeilijk) arriveren we om 19u30 in de haven. Net op tijd voor een hapje en een drankje.
Onze wagen hebben we na veel bemiddelen met de grenswachters, mogen achterlaten op hun
parking.
An en Johan hebben heel wat te vertellen over de overtocht. Deze was inderdaad redelijk zwaar
uitgevallen: ze hadden zelfs een zieke aan boord. Een van de opvarenden – Inès- had zich de hele
tocht slecht gevoeld. Toen wij haar zagen leek ze al behoorlijk bekomen: ze zat achter een glas
Guiness te genieten van het avondzonnetje.
Vrijdag 22 mei 2009
Op een onmogelijk vroeg uur (waarom zit dat getij altijd goed op van die uren die echt niet te
doen zijn??) worden we gewekt om te vertrekken. Inès twijfelt of ze het wel ziet zitten om mee te
varen, maar we kunnen haar overtuigen om toch mee te gaan: het kan nooit zo erg zijn als de dag
tevoren.Een snel ontbijt (een boterhammetje met chocola en een touristilleke) varen we rond 7u uit.
Het is gewoon subliem: een stralende ochtendzon, een kalme zee, zeilboten die mee uitvaren, en
een hele colonne Merelbeekse boten.
Ik heb me braafjes geïnstalleerd op het stoeltje naast Johan, zodat ik kan meekijken waar we
naartoe varen, een trucje dat blijkbaar ook helpt om zeeziekte te voorkomen.
We zijn nog maar net de haven uit, als Johan merkt dat er iets niet klopt met zijn meters: de ene
brandstofmeter staat nog bijna op maximum, de andere lijkt te suggereren dat de tweede tank leeg
is. Even Freddy oproepen lijkt toch wel een goed idee.
Is er iets met de meters? Weinig waarschijnlijk, maar het kan natuurlijk. Freddy stelt voor om
gewoon verder te varen, maar het hele zootje goed in het oog te houden.

Johan begint intussen een andere en minder leuke theorie te ontwikkelen: wellicht is door het zware
weer van de vorige dag vuil in de brandstofleiding van die ene tank geraakt. Hierdoor halen beide
motoren nu hun brandstof uit één tank. Het teveel aan brandstof loopt wel terug naar beide tanks.
Gevolg: de ene tank wordt leeggezogen, de andere zal binnenkort overlopen.
Om het zekere voor het onzekere te nemen, roept Johan opnieuw op via de marifoon met de vraag
om toch al een lijn naar een andere boot vast te maken, zodat we straks niet hulpeloos en motorloos
ronddobberen op de Noordzee.
Ben komt ons tegemoetgevaren en reikt ons een touw aan: gemakkelijker gezegd dan gedaan. De
vlakke zee van daarnet is ondertussen een stuk woeliger geworden, en een touw aannemen met een
pikhaak blijkt iets ingewikkelder dan verwacht als de ene boot een halve meter naar omhoog gaat
terwijl de andere op hetzelfde moment een halve meter zakt.
Na wat geklungel lukt het An om het touw aan te nemen, en hangen we veilig gebonden aan de
Savage. Voorlopig varen we zelf nog, maar je weet maar nooit.
Intussen wordt het pretparkgehalte steeds groter: meer en meer krijg je de indruk op een roetsjbaan
te zitten in Walibi: op en neer en op en neer en op…. Leve de Touristil: zolang ik mooi voor me uit
kijk heb ik geen last. Integendeel, ik geniet met volle teugen.
En dan…valt de eerste motor uit. Niet echt een groot probleem aangezien we al aan de Savage
vasthangen, maar ook niet direct een geruststelling.
Ineens wordt beslist om terug te keren: de boten die een heel eind voorop zijn, krijgen zulke
grote golven over zich heen dat het niet leuk meer is. We keren ons allemaal om en dan … valt
motor nummer twee uit. Eigenlijk is het zalig: we horen alleen nog de wind en de golven. Het is
superontspannend, alleen het sturen valt voor Johan wat tegen.
Zo worden we weer helemaal tot aan de haven van Ramsgate getrokken, en daar duikt het
volgende probleem op: hoe vaar je een box binnen zonder motor en dus zonder roer?
Gelukkig worden we langszij gesleept door The Lady. Dankzij het professionele gemanoeuvreer van
Pascal en Christophe en de enthousiaste trekkracht van de andere clubleden, worden we mooi op
onze plaats gesleept en getrokken.
En dan …nooit gezien!! De boot van Johan wordt met een onvoorstelbaar enthousiasme
gedemonteerd om het motorprobleem te kunnen aanpakken. Freddy duikt het motorruim(pje) in,
samen met Johan. Intussen komen alle andere schippers goedbedoelde raad en commentaar geven
en worden zowat drie bussen Dreft leeggespoten om alle olie- en dieselsporen die ontstaan te doen
verdwijnen. Naar het schijnt is men in Engeland zeer streng op dat soort vervuiling. Maar grappig
is het wel: ooit al eens drie mannen met een fles detergent in de hand zo onopvallend mogelijk Dreft
in het water zien spuiten??? Ikke wel.
Na een paar uur werken, lijkt het verstoppingsprobleem van de baan, en is het tijd voor wat
ontspanning: wat boodschappen, een wandelingetje, iets gaan eten, en dan een drankje op de
boot. Eerst met zes (Johan, An en hun passagiers), daarna met acht, dan met tien, twaalf en tenslotte
dertien… Bootje vol dus. Het wordt een leuke avond die een klein beetje uitloopt.
Zaterdag 23 mei 2009
Zou Londen vandaag lukken? Eerst lijkt het er wel te zullen van komen, maar uiteindelijk blijken de
weer- en windvoorspellingen voor die dag dezelfde als die van gisteren. Het heeft dus weinig zin
om te proberen: we zouden opnieuw moeten terugkeren.
Andere opties: Dover of Calais? Het wordt Calais.
Inès ziet het na twee dagen woelige zee niet meer zitten: zij keert terug naar het vasteland met de
ferry, vastbesloten om nooit nog een voet aan boord te zetten van een boot die minder dan 50 m
lang is.
Ikzelf zie het ineens wel zitten: ik heb de vorige dag geen last gehad, dus waarom niet? Voor de
zekerheid slik ik toch maar een Touristil. Beter voorkomen dan genezen, denk ik dan.
En het wordt weer super: overal zeilboten, een zeer kalme zee, gigantische zeeschepen wiens route
we moeten kruisen, achter ons “the white cliffs of Dover”, voor ons de “Cap Gris Nez” en de “Cap
Blanc Nez”.

De overtocht verloopt voorspoedig, tot zo’n paar kilometer voor de haven van Calais: een motor
begint te sputteren en geeft het tenslotte volledig op. Toch geraken we zonder veel moeite veilig in
de haven.
Na een korte nacht en een vroege afvaart, was iedereen aan een dutje toe. Daarna was er wat tijd
over om Calais te verkennen, maar dat was niet echt de moeite.
Hans en ik zaten echter met een probleem: wij waren dan wel al op het vasteland, maar onze
wagen stond nog in Ramsgate. Er zat dus niets anders op dan terug te keren naar Engeland.
Zondag 24 mei 2009
6u30: we bellen een taxi om ons naar de ferryhaven te brengen. Het feit dat ze niet onmiddellijk
opnemen zorgt voor wat stress, vooral bij onze reisgenote die samen met ons de overtocht naar
Engeland ging doen: ze had immers afgesproken met Londense vrienden, maar aangezien we er
niet geraakt waren met de eigen boot werd het openbaar vervoer nu aangesproken.
6u50: eindelijk nemen ze op. De taxi pikt ons op om 7u op de parking van de haven. Wij beginnen
alvast aan onze klautertocht over alle collega-boten (Johan lag de vijfde in de rij) om aan de kant te
geraken. Sorry als we jullie wakker maakten!
7u45: we gaan aan boord van de overzetboot.
De overtocht verloopt vlot. Volgens onze brochure met treinuren hebben we 40 minuten om van de
boot naar het station te gaan. Ruim voldoende, heeft men ons verzekerd: het station ligt vlakbij.
Als de boot aanligt, mogen alle wagens de boot verlaten, maar… de voetgangers moeten wachten.
We zien de klok angstvallig verder tikken. Na 20 minuten kunnen we het niet langer aanzien en
dringen we aan om ons te laten gaan. Eindelijk wordt het poortje geopend.
Beneden wacht een bus ons op om ons naar het hoofdgebouw te brengen. De chauffeur verzekert
ons dat er een bus rijdt naar het station. Alleen… die bus is net vertrokken. En de volgende? Oh,
zegt hij doodleuk, there is a bus in twenty minutes. Hopelijk vinden we een taxi, anders komen we
te laat.
Voor het gebouw staat exact één taxi: wij dus in looppas daarheen. De taxi brengt ons binnen de
vijf minuten naar het station, en de laatste drie minuten van die rit rijden we achter een lege bus
aan. Juist, de bus van de ferryhaven.
De verdere reis naar Ramsgate verloopt zonder veel problemen: een uurtje trein en een taxi naar de
haven. Daar komen we net op tijd om met de wagen in de rij te gaan staan. Om 12u hadden we
immers onze volgende overzetboot naar Oostende. Een dikke vier uur later waren we in België en
nog eens een kleine twee uur later (file!!) eindelijk thuis.
Moe, maar tevreden.
Voor al wie het nog nooit gedaan heeft: het is een aanrader. Varen op zee is leuk (althans in groep
en zonder technische problemen), en merken dat je op anderen kan rekenen als er iets misloopt is
hartverwarmend. Dan weet je weer wat de pluspunten zijn van een club.
En Johan en An, nog een keer heel erg bedankt.
Het verhaal van Johan en An loopt nog een eindje door. Calais was niet hun eindpunt, en ook niet
het eindpunt van hun technische problemen. Wil je er meer over weten? Trakteer ze eens op een
pint, ze zullen het zeker met plezier vertellen.
Sigrid Cousserier

London
Op 19.5.2009 verzamelden we allemaal, rond tien uur ’s avonds in de bar van de VVW
Nieuwpoort, de “10 Beaufort”
Zoals meestal voor een spannend event werd er veel gelachen en genoeg gedronken. Gelukkig
waren de weergoden ons gunstig gezind want de windvoorspelling gaf een 2 à 3 met golven van
80 cm. En de stroom zat goed als we vertrokken rond 7 u ’s morgens (wat enkel een probleem
voor Johan scheen). Statig vertrok de Merelbeekse vloot dan ook op donderdagmorgen. Die vloot
bestond uit zes schepen met diverse bemanningen
Op de Spider hadden Luc en Fien nanny Freddy aan boord, Ivan versterkte de bemanning van Dirk
op de Neptunus, Johan op de Calypso had naast Ann een nietsvermoedende collega meegelokt, de
Lady werd bemand door het gezin van Pascal Slock + vriend Erwin en op de Gillau gingen Peter en
Pat(ricia) met zijn oudere broer en schoonzus in zee. Ikzelf, op de Savage, had twee vrienden mee,
scheepskok Ludo en dekmatroos Nic.
De coördinaten zaten in de GPS, de kaart lag opengespreid, de verrekijker was binnen handbereik,
kortom alles was onder controle. Fijne vaststelling: het was prettig te merken dat de eerste boei
opdaagde op de plaats en het moment door kaart, log, kompas en GPS aangegeven.
Op de eerste dag hadden we toch wel 50 NM af te leggen, Iedereen liep een 8-tal knopen over
de grond behalve de Calypso. Die voer aan ‘Calypsospeed’ (d.w.z. vreselijk traag, hooguit zes
knopen). Voor de haven van Ramsgate wakkerde de wind aan tot harde wind en werd het voor de
meesten van ons al iets minder evident. Snel leerden we hoe we
voor de wind de wind (gedeeltelijk) konden doodvaren en hoe
we tegen de wind, aan kleine snelheid ter plaatse bleven. Tegen
15 uur lag iedereen in de haven en werden de eerste “straffe”
verhalen al wat aangedikt.
De dag erop vertrokken we opnieuw erg vroeg (u weet wel, hou
rekening met stroming en tij) met bestemming London. Na een
uurtje kreeg de Calypso panne. Het zou de eerste maar niet
de laatste panne zijn. De schrijver dezes weet wat het is om
in panne te vallen en is dus uiteraard evengoed voorbereid op
pannes van clubgenoten.
Binnen de kortste keren hadden we de Calypso op sleeptouw
en voerden we de snelheid opnieuw op om onze maten niet uit
het oog te verliezen. Helaas werd de zee nadien ook ruwer en
ruwer waardoor de Spyder als eerste besliste terug te keren,
nadien gevolgd door de andere schepen van onze vloot.
Die vrijdagavond liep iedereen op de toppen van de tenen. Londen bereiken werd moeilijk.
Sommigen vonden de overtocht van het kanaal al een voldoende wapenfeit op zich, anderen keken
echt uit naar het verblijf in Londen. Tussen beide kampen was geen compromis mogelijk ondanks
mijn pendeldiplomatie. Beslist werd te wachten op de meteo van zaterdagmorgen op de knoop
door te hakken.

Om zes uur was ik op. Weerbericht op internet
en weerbericht ter plaatse spraken mekaar tegen.
Er werd beslist niet naar Dover maar naar Calais
te varen. Sommigen waren blij, anderen waren
teleurgesteld, nog anderen waren boos.
De overtocht naar Calais, met de wind in het poepke
verliep vlekkeloos. Het kruisen van de lanes was
impressionant.
Op zondag werd er nog gevaren van Calais
naar Duinkerken waar sommigen onder ons hun
vrouw een week zouden achterlaten. Ik verzeker u,
Duinkerken is tegenover Londen wat een sloep is
tegenover een cruiseschip.
Maar zeuren … deed men niet.
We beëindigden het weekend zoals het
begonnen was – namelijk drinkend. Ondertussen
poetste mijn crew de Savage.
Ik besloot op dat moment berustend bij mezelf:
“Could we worse, could be raining”
Ben
Nijverheidsstraat 16 - 1840 Londerzeel
tel.: 052-30 95 51 - fax: 052-30 39 15
info@verspecht.be - www.verspecht.be

Te koop
Nog eens herhalen, deze rubriek kan door iedereen gebruikt worden en komt ook op onze site.
Voor de leden is adverteren gratis, voor niet-leden wordt 5 euro per inlassing gevraagd.
En geloof ons, er is beweging!!!
Tukker Vlietje, ijzeren achteraan van een binnenschip
Generator: 900Watt, geruisloos
Kleine wasmachine voor een jacht 70€
Diesel en oliefi lters
Dregankers 20€
Polyester werkbootje : 4m lengte, dubbelwandig, trimaran bodem,ideaal wandelbootje 250 €
Zeil takels
Zodiac 3,60m semi rigid, stuurconsole, 4 takt 25 PK Yamaha, Electrisch starten 3.500 €
Speedboot 21 ft outboard 125PK, veel opkuis werk 2000 €

Sponsors
Voor ons clubblad zijn we nog steeds opzoek naar adverteerders.
In bijlage vindt u nog eens alle praktische en technische info.
TECHNISCHE FICHE VAN HET CLUBBLAD “DE PATRIJSPOORT”
VAN YACHTING MERELBEKE
Verschijningsdata: 1 ste trimester: eind maart
2 e trimester: eind juni;
3 e trimester: eind september
4 e trimester: half december
Doelpubliek: - de leden en de steunende leden van “Yachting Merelbeke”;
- andere watersportverenigingen en organisaties;
- (water-)sportwinkels;
- alle andere verenigingen van Merelbeke;
- alle zelfstandigen van Merelbeke;
- alle gemeenteraadsleden van de gemeente Merelbeke;
- verschillende diensten van de gemeente Merelbeke
- de burgemeester en schepenen van de Stad Gent;
- de toeristische dienst van Merelbeke en Gent;
- de regionale afdelingen van de kranten, tijdschriften en radio en TV
- andere geïnteresseerden
Distributie: - per post op basis van een databestand (zie doelpubliek);
- aan de kassa’s van (water-)sportwinkels;
- aan de kassa’s van geïnteresseerde winkeliers.
Oplage: min 200 exemplaren
Kostprijs: gratis aangeboden
Grootte en samenstelling: A4- formaat; voorblad in kleur; dubbel geniet; met minimum 2
binnenbladzijden in kleur; minimum 10 pagina’s
Adverteermogelijkheden:
1 A4 pagina ½ A4 pagina ¼ A4 pagina Cover achteraan
4 edities 250 euro 130 euro 90 euro 375 euro
kleur + 40 euro + 40 euro
Combinaties met de website van “Yachting Merelbeke “ is mogelijk op aanvraag.
Alle handelaren ontvangen een factuur.
Praktische gegevens: de adverteerder levert alle materiaal digitaal en in de juiste vorm.
Het redactieteam bestaat uit Freddy Hall, Ben De Bruyn en losse medewerkers en zijn te bereiken via
sofi e.hall@pandora.be, 09/362.76.44 of Lusbekestraat 4 Moortsele

Sponsors
AANVRAAG ADVERTENTIERUIMTE IN HET CLUBBLAD
“DE PATRIJSPOORT” VAN YACHTING MERELBEKE
Factuurgegevens van de adverteerder
Naam: ...............................................................................................................................................
Adres: ................................................................................................................................................
Tel.: ............................ GSM: ............................ Fax: ............................ e-mail: ..................................
BTW-nr.: .............................................................................................................................................
Gegevens van de contactpersoon:
Naam: ...............................................................................................................................................
Adres: ................................................................................................................................................
Tel.: ............................ GSM: ............................ Fax: ............................ e-mail: ..................................
Vul hieronder de gewenste advertentie in:
4 edities
kleur
1 A4 pagina ½ A4 pagina ¼ A4 pagina Cover achteraan
De advertentie mag verschijnen vanaf de volgende datum:……………………………………..
Wenst combinaties met de website van “Yachting Merelbeke “ en wenst hiervoor gecontacteerd te
worden op het tel:………………………...........................
De adverteerder voegt hierbij de gewenste tekst en het bijbehorende logo en andere op diskette of
zal het doormailen naar sofi e.hall@pandora.be
De adverteerder betaalt op:……………………………………………...........................………………………...
hiervoor de som van: …………………………………….............................………………………………………
aan: ………………………………………………………...........................……………………………………......
handtekening adverteerder handtekening bestuurslid Yachting Merelbeke

Damesboetiek
ONZE MERKEN: BRAXX
KAPALUA
EXPRESSO (foto)
OUI
TUZZI
PASSPORT
BLACKY DRESS
ALLES VAN MAATJE 36 TOT 48
KOM EN ONTDEK DE MEEST TRENDY
DAMESKLEDIJ IN MERELBEKE
Damesboetiek Kriss
Zwijnaardsesteenweg 10
Merelbeke
tel 09/239.99.47