ANDRE LE ROY (Wespelaar °22.11.1940) 9 oktober 2009. In het ...

ANDRE LE ROY (Wespelaar °22.11.1940)
9 oktober 2009. In het gemeentehuis van Haacht krijgen we van een bijzonder lieve dame
aan het loket, de sleutels van de kasten van de Leeszaal, voor ons het heilige der heiligen.
Nergens in de omgeving worden we zo vriendelijk ontvangen (kop koffie inbegrepen!) en
kunnen we ongestoord zelf de boeken raadplegen van de burgerlijke stand. Alles wat die
Burgerlijke Stand betreft, maar ook volkstellingen, geboorte- en overlijdenslijsten,
huwelijksakten, e.d.m. zijn vrij in te kijken.
We zitten nog maar net heel ernstig in de dikke ouwe boeken te neuzen, of daar passeert een
heer die zegt: “Ha, wat hoor ik? Jullie zoeken naar Indignes? Mijn grootmoeder was een
Indigne!”
En of we aandachtig werden! Toch weer een stamboomtwijgje dat perfect kon geëxploreerd
worden, mét hulp van een betrouwbaar familielid en informatie uit de eerste hand.
Ik kan het maar herhalen: het geluk van een amateur-genealoog kan soms niet op (zie
Bidprentjes Eerste Generatie).
Dàt was ons eerste contact met: André LE ROY, kleinzoon van Ludovica (zeg maar Wis)
Indigne (Wespelaar 10.02.1881-02.07.1961) (Tak Jacobus).
André Armand Paul Joseph Marie Le Roy werd geboren te Wespelaar op 22 november
1940.
Hij volgde de oude humaniora aan het Heilig Drievuldigheidscollege te Leuven en
promoveerde in 1963 (met grote onderscheiding) tot licentiaat in de politieke en sociale
wetenschappen, met als verhandeling: “Onderzoek over het lezerspubliek en zijn leesgewoonten
van een regionaal weekblad: De Haechtenaar” (een intussen verdwenen blad).

Met zulke academische titel op zak was André a.h.w. voorbestemd om in de politiek te
verzeilen, maar dat het zo’n vaart zou lopen had deze ‘clevere boy’ wel nooit durven dromen.
Burgemeester Cloetens van Wespelaar wou vernieuwing en verjonging in zijn gemeente en
plaatste André in 1970 op de verkiezingslijst.
Prompt werd hij verkozen tot gemeenteraadslid. Van dan af was er geen stoppen meer aan:
- op 21 oktober 1971 werd hij door de gemeenteraad verkozen tot schepen;
- op 26 mei 1972 werd hij benoemd tot burgemeester van Wespelaar.
De fusie van gemeenten, die in voege trad op 1 januari 1977, bracht het aantal Belgische
gemeenten terug van 2359 tot 596. Deze samenvoeging bracht ook een schaalvergroting
teweeg van de gemeente Haacht, waarbij voortaan ook de randgemeenten Wespelaar,
Tildonk en het gehucht Kelfs (voorheen Herent) werden gevoegd. Ook de zelfstandige
parochie Wakkerzeel, tot dan een gehucht van Werchter, werd, na een verbeten strijd van
pastoor Devignat die niets meer met Werchter te maken wou hebben (een vete omtrent een
oude bijbel, naar verluidt), niet bij Rotselaar, maar ook bij Groot Haacht gevoegd.
Problemen waren er bij de vleet. André vertelt: “Dit implementatieproces - een woord dat
toen nog niet eens bestond - was geen sinecure. Door intern gekrakeel bij de toenmalige
CVP, meer bepaald over “de” sjerp, kwam ik aan het hoofd van een schepencollege met
CVP, BSP, PVV en VU. De meest bonte coalitie ooit, maar ook de meest werkzame. We
slaagden erin om tot een (h)echte vriendenkring uit te groeien.
Er moest erg hard gewerkt worden: op relatief korte termijn moesten vele beslissingen
genomen worden, waarbij we rekening moesten houden met vele plaatselijke gevoelig-heden,
zo o.a. inzake personeel (bijvoorbeeld: wie wordt de gemeentesecretaris?),
de locaties (welk gebouw wordt het gemeentehuis? waar komt de nieuwe bibliotheek?),
wat met de vele verenigingen en niet in het minst met hun subsidies? Zijn er nog
grenscorrecties mogelijk? Hoe bouwen we een heus politiekorps uit, vertrekkend van drie
veldwachters (wie claimt de titel van commissaris?)...
De verstandhouding onder de zes leden van het schepencollege blijft me plezieren.
Binnenskamers waren er soms heftige discussies maar op de (openbare) zittingen van de
gemeenteraad was daar nooit iets van te merken. We kwamen ook veel onder de mensen,
woonden alle vieringen bij en schuimden alle bals af (en dat waren er in die tijd nogal wat:
soms drie of vier op één en dezelfde zaterdagavond!).
Zes jaar lang bleef André Le Roy de burgervader van Groot Haacht. Nadien tekende hij als
schepen nog tien jaar present en zat ook nog een aantal jaren in de oppositie. “Wat ik ook een
interessante ervaring vond”, zegt hij schalks.

Na een carrière van veertig jaar actieve politiek en zeventig drukke levensjaren vond André
het welletjes. Provinciegouverneur De Witte bracht op 11 januari 2011 hulde aan de “Oude
Vossen”, die minstens veertig jaar onafgebroken een politiek mandaat in hun gemeente
uitoefenden, waaronder dus ook “onze” André.
Sinds 1966 is hij gehuwd met Maria Engels uit Haacht, hun twee dochters Karine en Nadine
schonken hen ook drie schatten van kleinkinderen: Maarten, Jonas en Lee.
Ik vraag hem of hij nog herinneringen heeft aan Wis Indigne, zijn grootmoeder.
“Aan Moeke? Ja, hoor! En niet in het minst aan de Gouden Bruiloft in 1952. Dat was
toentertijd nog een ongelooflijk markante gebeurtenis. Het feest duurde liefst drie
opeenvolgende dagen!”
En hij verwijst naar de foto, die je ook terugvindt op deze website onder de rubriek
groepsfoto’s:
http://www.indigne.be/template.asp?f=fotos.htm#groepsfotos
Bedankt André en geniet van je pensioen, al vermoeden we dat jouw opvolger nog een paar
jaar op jou zal kunnen rekenen om zich in te werken en zich te profileren.
Auteur : Marie – Josée Indigne