gedichten Liesbeth Ulijn - Museum Kasteel Wijchen
gedichten Liesbeth Ulijn - Museum Kasteel Wijchen
gedichten Liesbeth Ulijn - Museum Kasteel Wijchen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
hout en potlood<br />
<strong>gedichten</strong> van <strong>Liesbeth</strong> <strong>Ulijn</strong><br />
bij werk van Frans Drummen en Francis Konings<br />
voorgedragen tijdens de opening van<br />
Getekende ruimte Gevonden beweging<br />
kasteel Wychen 10 juli 2011
het toernooiveld<br />
dit paneel gaat over het roze<br />
groeperen in het noorden<br />
over het rode van de ridders<br />
die de eerstelingen beschermen<br />
tegen het kleurloze midden<br />
over het meesterlijk verstrooien<br />
van roze en rood naar het zuiden<br />
over de verbazing die het westen<br />
doet verbleken bij de wapperende<br />
vaandels in de oostelijke linies<br />
daar wervelt het geel zich groen<br />
bij zoveel schietend blauw<br />
over plezier in slagorde<br />
als je maar kleur bekent<br />
2
de eenzame splinter<br />
kijk hoe de meester hout in stukken splijt<br />
hoe hij schildert met spaanders<br />
hoe hij kleur langs de randen plooit<br />
dat ze om hun eigen as gaan draaien<br />
de oude balken blozen van genot<br />
hen blijft het lot beschoren<br />
te vergaan tot houtrot maar wij<br />
splinters zijn louter voetvolk<br />
om de spaanders te sterken<br />
springen wij als eerste van het hout<br />
wie niet ’s meesters duim in dringt<br />
valt eenzaam samen op de vloer<br />
wij wachten op de bezem<br />
3
het rolhout<br />
geboren in de middeleeuwen<br />
langzaam gegroeid tot dikke eik<br />
geveld in de achttiende eeuw<br />
de stam in binten op het dak<br />
van een Limburgse hoeve<br />
boomdikke armen werden dragers<br />
tweehonderd jaar lang<br />
stond er een notenbed onder<br />
ook torren kregen gastvrijheid<br />
restauratie in de twintigste eeuw<br />
twee armen geamputeerd<br />
op het erf van een kunstenaar gegooid<br />
die kapte de boktor er vliegensvlug uit<br />
van het gebroken middeleeuwse hart<br />
verlijmde hij de brokken tot rolhout<br />
het cirkelt aan de muren<br />
van een Renaissance kasteel<br />
en maakt in deze eeuw<br />
het leven te dragen<br />
4
als zij het deksel uit de bouwdoos schuift<br />
negen blokken op hun korte kant<br />
daarover legt zij een vloer van grafiet<br />
hij helt wat over dat gumt ze niet weg<br />
de lijnen lopen haar na als zij<br />
van elke verdieping de muren tekent<br />
met vier maal vijf en twintig ramen<br />
moet de zachte punt hard werken<br />
zij maakt haar huizen doorzichtig<br />
ze bouwt ze nog wat de hoogte in<br />
verkleedt er een als koepelkerk<br />
ziet zij daar in het bedrieglijk zachte<br />
grijs slierten van expansiedrift?<br />
de bouwdoos kan dicht<br />
voor vandaag<br />
morgen<br />
het antwoord<br />
5
petitie voor een potloodwereld<br />
wij stadshuizen haten de haast<br />
die voortgaat over brede wegen<br />
van wie door drommen mensen<br />
onder onze ramen wordt gerept<br />
onze daken raken elkaar niet<br />
we kunnen geen woord wisselen<br />
van hout van steen of van beton<br />
we eisen ons leven terug<br />
wij willen alles verdichten<br />
wij willen de wegen weg<br />
wij willen de mensen weg<br />
wij vormen zelf een bos<br />
onze vensterbanken vangen zaad<br />
van klaprozen en kamille<br />
mensen mogen ons alleen in dromen<br />
nog komen bewonen<br />
6
wij roepen kies voor de koningin<br />
van de potloodwereld zij verstaat<br />
het bouwen met een ziel<br />
ze tekent en tekent en tekent<br />
gevoelige gevels zachte zijmuren<br />
zie wij torenen naar elkaar toe<br />
onze daken liefkozen elkaar<br />
poëzie springt naar de overkant<br />
7
het potloodbed<br />
de dag is aan kant de nacht komt gauw<br />
zwarte huizen lonken met verlichte ogen<br />
teken mij in een venster om uit-te-vliegen<br />
laat me dromen van dak naar dak kijk<br />
aan die gevel daar wil ik mijn ledikant<br />
kan dat?<br />
als de nacht aan kant is daagt de dag<br />
de huizen uit potloodlijnen omhoog<br />
op elk dak een doos met een geheim<br />
blij bungelen mijn voeten nog wat na<br />
over de rand van mijn potloodbed<br />
mag ik het houden?<br />
8
hout en potlood<br />
het verhaal over hout dat opgetast<br />
op de cour van een kasteel<br />
strak staat van de actiedrang<br />
het verhaal over het blote lood dat<br />
op de cour van dat kasteel<br />
de omhelzing van het hout begeert<br />
op de keien van de cour rolt al<br />
een veelbelovend dozijn jong<br />
geborenen van hout en lood<br />
het verhaal van die potloden<br />
zij leven voor de kunst<br />
zij tekenen zichzelf helemaal op<br />
het verhaal van de enkeling die valt<br />
zijn lood breekt maar die<br />
herboren wordt in een houtpaneel<br />
9
Change language