De rol van ICT voor de Omgevingswet - Programma Informatie ...

De rol van ICT
voor de Omgevingswet
Op weg naar eenvoudiger en betere informatievoorziening
die helpt de doelen van de Omgevingswet te realiseren
Stap 1: Inzicht krijgen en koers bepalen
Dit document schetst de mogelijke digitale inzet naar het eenvoudiger en beter uitvoeren van
de Omgevingswet. Het geeft inzicht in het digitale streefbeeld, de huidige informatievoorziening
en een ‘spectrum’ van mogelijke vervolgacties. Uitgangspunt is de nieuwe Omgevingswet.
Project Digitale Agenda Omgevingswet
Uitgevoerd in opdracht van Ministerie van IenM in het kader van
de implementatie van de Omgevingswet
Tot stand gekomen in samenwerking met het Platform DAO
Versie 1.0 (definitief), 22 april 2013
Penvoerders Cecile van den Brandt en Peter Visser
Contactpersoon peter.visser@minienm.nl

Inhoud
Samenvatting
1. Inleiding .................................................................................................................. 5
1.1 Waarom een Digitale Agenda Omgevingswet? ........................................................... 5
1.2 Doel van dit document .......................................................................................... 5
1.3 Leeswijzer ........................................................................................................... 6
2. Omgevingswet .......................................................................................................... 7
2.1 Doel Omgevingswet .............................................................................................. 7
2.2 De beleidscyclus als basis voor de Omgevingswet ....................................................... 7
2.3 Belangrijke actoren bij de uitvoering van de Omgevingswet ......................................... 8
3. Behoefte aan informatie en informatie-uitwisseling van de actoren................................ 10
3.1 Jeroen, de ambtenaar die beleid en kaders ontwikkelt .............................................. 10
3.2 Marieke, de burger die iets wil .............................................................................. 10
3.3 Annet, de ambtenaar die besluiten over initiatieven voorbereidt................................. 11
3.4 Bart, de ambtenaar die toezicht houdt en handhaaft................................................. 12
3.5 Karel, de burger die wil weten wat in zijn omgeving gebeurt .............................................. 12
3.6 Overzicht informatiebehoefte van de actoren .......................................................... 12
4. Digitaal streefbeeld ................................................................................................ 14
4.1 Het model in metaforen ....................................................................................... 14
4.2 Streefbeeld van de ‘bibliotheek’ van de Omgevingswet ............................................. 16
4.3 Streefbeeld van de ‘VVV’ van de Omgevingswet ....................................................... 17
4.4 Streefbeeld van het ‘stadhuis’ van de Omgevingswet ................................................ 18
5. Huidige informatievoorziening ................................................................................. 19
5.1 Overzicht centrale voorzieningen .......................................................................... 19
5.2 Beeld van de huidige situatie ................................................................................ 20
6. Voorstel voor vervolg .............................................................................................. 22
6.1 Aanbevelingen ................................................................................................... 22
6.2 ‘Spectrum’ van mogelijke vervolgacties .................................................................. 23
6.3 Prioritering ........................................................................................................ 26
6.4 Voorstel voor vervolgaanpak ................................................................................ 27
Bijlagen
A. Meer informatie Omgevingswet
B. Casus ‘De samenwerking en informatie-uitwisseling van de actoren in het ketenproces’
C. Meer informatie e-overheid
D. Platform Digitale Agenda Omgevingswet
2

Samenvatting
Voor u ligt het document dat de ‘de Rol van ICT voor de Omgevingswet’ beschrijft. Het is bedoeld om de
betrokkenen inzicht te geven in de rol van informatievoorziening voor de uitvoering van de Omgevingswet,
het digitale streefbeeld van de Omgevingswet en de mogelijke vervolgacties om daar naar toe te werken.
Met de toenemende integraliteit van de Omgevingswet neemt de noodzaak van beschikbare informatie en
informatie-uitwisseling tussen de actoren toe. De actoren zijn hier de burgers en bedrijven en de overheden
die betrokken zijn bij de uitvoering van de Omgevingswet. Vrijwel geen enkele actor werkt stand alone,
maar werkt binnen de initiatief- en de uitvoeringsketen samen met adviseurs binnen en buiten de eigen
organisatie. De informatieanalyse van vijf ‘model’ actoren laat zich clusteren in drie informatiebehoeften:
a) burgers, bedrijven en overheden willen begrijpelijke en betrouwbare digitale informatie op maat (fit for
purpose). Hoe gerichter de informatie (over regels, voorschriften enz.), des te beter zij deze kunnen
begrijpen, passende besluiten kunnen nemen en kunnen toetsen en handhaven;
b) burgers, bedrijven en overheden willen hun zaken vooral via internet regelen met elkaar, waar en
wanneer het hen uitkomt; Het gaat daarbij niet alleen om het aanvragen van een omgevingsvergunning,
wat nu al mogelijk is, maar ook om het indienen van zienswijzen, bezwaar, beroep,
voortgangsinformatie en ontvangen van attenderingen, bijvoorbeeld op wijzigingen van regels;
c) overheden hebben behoefte aan een beter afgestemde digitale ondersteuning van de
overheidsprocessen, in het bijzonder voor de informatievoorziening binnen het VTH-proces
(vergunningverlening, toezicht en handhaving).
Deze clustering van informatiebehoefte is vertaald naar een ‘digitaal streefbeeld’ voor burgers, bedrijven en
overheden. Daarbij wordt 2020 gehanteerd als tijdsperspectief. Het realiseren van het digitale streefbeeld
wordt gezien als een stapsgewijze ontwikkeling die nog nader moet worden ingevuld en gepland in relatie
tot de ontwikkeling en de invoering van de Omgevingswet. Samengevat is het digitale streefbeeld als volgt.
In 2020 biedt de ‘bibliotheek van de overheid’ burgers en bedrijven en overheden de informatie die zij
nodig hebben voor het uitvoeren van de Omgevingswet, actueel, begrijpelijk en in bruikbare vorm. Het
gezamenlijk gebruik en het op maat beschikbaar stellen van informatie vereist dat de digitale vastlegging
van informatie primair gebeurt met het doel dat andere organisaties, specialisten en beoordelaars die deze
informatie ook nodig hebben deze kunnen gebruiken. Feitelijk start dit proces van bruikbare informatie al
met het hanteren van eenduidige begrippen en definities bij het schrijven van de wet en regelgeving. De
informatie wordt dus zo vastgelegd dat (her)gebruik mogelijk is en in de gewenste vorm geleverd kan
worden. Daartoe zijn er overheid brede afspraken over het gebruik van standaarden binnen het domein van
de Omgevingswet.
In 2020 kunnen burgers en bedrijven via internet eenvoudig en op maat de informatie vinden die hen helpt
zich aan de wet te houden en inspraak te kunnen hebben op ontwikkelingen in hun leefomgeving. De
informatie over regels is ook beschikbaar in de vorm van regelhulp om zelf na te gaan met welke regels en
voorschriften je op een bepaalde locatie of bij een bepaald initiatief te maken hebt. Naast het vinden van
informatie op maat, regelen burgers, bedrijven en overheden via internet hun zaken met elkaar. Ook
kunnen zij zich laten attenderen op bijvoorbeeld wijzigingen in regels en op vergunningsaanvragen en
overschrijdingen van (risicovolle) omgevingswaarden. Deze functies worden ondersteund door
overheidswebsites maar ook door sites, apps enz. die de markt ontwikkelt en kan ontwikkelen doordat de
overheidsinformatie als open data beschikbaar is (in de ‘bibliotheek’).
In 2020 werken de overheden in de uitvoering van de Omgevingswet ‘zaakgericht’ en delen hun informatie
met elkaar. Op onderdelen is gerichte digitale ondersteuning beschikbaar, bijvoorbeeld voor het uitvoeren
van analyses van uitgevoerde inspecties of voor het plannen van inspecties. Daarnaast is de verwachting dat
de overheden de omgevingsplannen en verordeningen in toenemende mate digitaal beheren in
regelbeheersystemen waarmee geautomatiseerd (wijzigingen van) de regels en voorschriften snel en
eenvoudig kunnen worden ontsloten.
De invulling van dit digitale streefbeeld moet worden voorgesteld als een stelsel van samenwerkende ICTsystemen
met ieder hun specifieke rol binnen het stelsel (en niet als één alles omvattend ICT-systeem).
Standaardiseren van informatie en open data zijn de motor achter het stelsel van de informatievoorziening.
3

De huidige informatievoorziening voorziet nog niet in dit digitale streefbeeld. Er is wel heel veel informatie.
Steeds meer informatie wordt digitaal vastgelegd binnen het domein van de leefomgeving, maar die
informatie is niet op maat door iedereen te vinden of te gebruiken. Soms is dit omdat bestaande informatie
niet mag of kan worden gebruikt, soms omdat de informatie in de overkill van informatie niet wordt
gevonden. De huidige situatie is ook dat een aantal functies niet door centrale voorzieningen wordt
ondersteund (bijvoorbeeld het indienen van een zienswijze) en andere functies door veel voorzieningen
worden ondersteund. Bijvoorbeeld voor het ‘indienen vergunningaanvragen en meldingen’ van de
Omgevingswet zijn er diverse voorzieningen in gebruik. Ook zijn er veel voorzieningen die informatie
aanbieden over de leefomgeving, ieder op een eigen aspect zoals geluid, asbest, water, bodem,
luchtkwaliteit of milieu. Dit is historisch gegroeid vanuit de huidige sectorale wetgeving en
organisatiecultuur, waarbij elke sector zelf bepaalt of de ‘eigen’ wetgeving al dan niet met een ‘eigen’
centrale voorziening wordt ondersteund. Waar de Omgevingswet aanstuurt op integrale afwegingen, is de
informatie die aan deze afweging ten grondslag ligt in de huidige situatie verdeeld over verschillende,
onderling slecht te vergelijken systemen. Overkoepelende voorzieningen als PDOK (Publieke
Dienstverlening Op de Kaart) en de Atlas Leefomgeving zijn een eerste aanzet om deze informatie weer
zoveel mogelijk op overzichtelijke wijze bij elkaar te krijgen. Verder valt op dat er weinig
gemeenschappelijke voorzieningen zijn ter ondersteuning van de uitvoering van overheidsprocessen. Van
oudsher bepalen de organisaties zelf hoe zij hun processen en informatievoorziening inrichten. De
informatievoorziening die nu wordt gevraagd gaat uit van een integrale benadering van zaken waar
verschillende organisaties aan dat ene dossier of aan die ene zaak moeten werken en informatie over
organisaties heen moet worden gedeeld. Die omslag in de informatievoorziening die wordt gevraagd vanuit
de integrale benadering van de Omgevingswet is een punt van zorg, in het bijzonder voor het VTH-proces.
Bij de RUD’s zien we nu al, hoe moeilijk het is om gemeenschappelijke afspraken te maken over de
inrichting en afhandeling van processen, over dossierbeheer en archivering en de inrichting van de
informatievoorziening.
Om toe te werken naar het streefbeeld in 2020 worden een aantal aanbevelingen en een ‘spectrum’ van
mogelijke vervolgacties beschreven. Deze bouwen voort op wat de afgelopen jaren al is gerealiseerd op ICTgebied,
zowel centraal als decentraal. Onder de aanbevelingen onder andere het afspreken en hanteren
van standaarden (semantiek en technisch) en van ‘open data’ als de motor om het stelsel van
informatievoorziening te kunnen laten werken. Daarnaast het inrichten van ‘regelbeheer’ waarmee regels
gestructureerd eenmalig worden opgeslagen en meermalig voor diverse doeleinden kunnen worden
gebruikt. Bijvoorbeeld als bron om de relevantie regels op een bepaalde locatie op een kaart te kunnen
tonen of als bron voor het maken van een vergunningschecker (regelhulp). Ook wordt nader onderzoek
voorgesteld naar het mogelijk uitbreiden van de basisregistraties om het beheer van gemeentelijke
omgevingsplannen te vereenvoudigen en wordt in het bijzonder aandacht gevraagd voor de
informatievoorziening binnen het VTH-proces (vergunningverlening, toezicht en handhaving).
Vervolg
Dit document is bedoeld om beleidsmaker, juristen, managers, ICT-experts en andere betrokkenen rondom
de Omgevingswet inzicht te bieden in de rol van informatievoorziening en richting te geven aan een meer
integrale benadering van de informatievoorziening die nodig is voor de uitvoering van de Omgevingswet.
De beschreven koers en de benoemde vervolgacties vragen om nadere toetsing en verkenning, om kostenbatenanalyses
en pilots. Aan de hand hiervan kan vervolgens worden afgewogen en besloten welke ICTinzet
en (verplichte) afspraken te realiseren voor een succesvolle uitvoering van de Omgevingswet.
Het voorstel voor de vervolgaanpak omvat de volgende punten:
1. Toets het digitale streefbeeld van de Omgevingswet en het spectrum van mogelijke vervolgacties bij de
stakeholders en deskundigen op het terrein van de Omgevingswet en van de e-overheid.
2. Onderzoek de haalbaarheid en kosten en baten van de mogelijke vervolgacties door het uitvoeren van
verdere verkenningen, quick scans en pilots.
3. Stel een programmaplan op voor het vervolgtraject, waarin de uitkomsten van de toetsing van
voorliggend document, de uitkomsten van de toetsversie van de Omgevingswet en de uitkomsten uit
de diverse verkenningen zijn beslag krijgen.
4

1. Inleiding
1.1 Waarom een Digitale Agenda Omgevingswet?
Door het opstellen van de Omgevingswet verandert het stelsel fundamenteel en ontstaan nieuwe wettelijke
instrumenten. Deze operatie heeft gevolgen voor de bestaande processen en de informatievoorziening. Het
biedt bij uitstek een moment om fundamenteler te kijken hoe beter samenhangende en samenwerkende
digitalisering de uitvoering van de Omgevingswet kan ondersteunen.
Met het opstellen van een Digitale Agenda Omgevingswet beogen de overheden de koers en acties voor de
digitalisering binnen het domein van de Omgevingswet voor de komende jaren te bepalen.
De Digitale Agenda richt zich op de centrale voorzieningen. Met ‘centraal’ worden in dit verband
gemeenschappelijke afspraken, informatievoorzieningen en standaarden bedoeld, die nationaal worden
ingezet omdat dit voordeel oplevert ten opzichte van decentrale oplossingen. De investeringen in
voorzieningen moeten effectief en efficiënt zijn en helpen om de doelen van de Omgevingswet te
realiseren. Daarbij reiken de middelen niet tot aan de hemel. Dat vraagt om het maken van keuzes, het
stellen van prioriteiten en het afwegen wat overheden zelf doen en wat aan de markt wordt overgelaten.
Het gaat dan bijvoorbeeld om keuzes over het wel of niet door ontwikkelen van bestaande voorzieningen,
of het stimuleren of verplichten van landelijke afspraken, zoals het toepassen van standaarden of het
uniformeren van opdrachtgeverschap richting marktpartijen.
Het opstellen en hanteren van een agenda in samenwerking met de betrokken overheden helpt om goede
keuzes te maken. Een agenda:
stelt de betrokkenen beter in staat het gesprek met elkaar te (blijven) voeren over de informatievoorziening
binnen het domein van de Omgevingswet;
helpt om keuzes over informatievoorziening bewuster te koppelen aan de doelstellingen van de
Omgevingswet;
helpt om prioriteiten te stellen vanuit een gezamenlijk streefbeeld en onderlinge samenhang;
helpt om de kaders en de bouwstenen van de e-overheid beter te benutten voor het domein van de
Omgevingswet;
helpt om keuzes over centrale ontwikkelingen (blijvend) aan te laten sluiten op decentrale
ontwikkelingen;
biedt meerjarig inzicht (transparantie) in de ontwikkelingen van de centrale voorzieningen zodat
overheden daarop kunnen anticiperen bij de ontwikkeling van eigen voorzieningen;
biedt een structuur voor een beheersbare en gefaseerde uitvoering van de diverse samenhangende
initiatieven binnen het domein van de Omgevingswet.
1.2 Doel van dit document
Dit document is het resultaat van de eerste fase van het project Digitale Agenda Omgevingswet (DAO) en is
tot stand gekomen in samenwerking met het Platform DAO. Deze eerste fase is gericht op het verkrijgen
van overzicht en het bepalen van de koers (streefbeeld) om van daaruit keuzes te gaan maken.
Het gaat in dit document over de WAT-vraag. WAT kan de inzet van ICT voor de informatievoorziening
binnen het domein van de Omgevingswet zijn om de doelen om van de Omgevingswet te behalen. De
uitwerking van de rollen en verantwoordelijkheden is geen onderdeel van dit document. Uitwerking
daarvan vindt plaats in het document ‘position paper Digitalisering Omgevingswet’ en is onderdeel van de
verkenning die plaatsvindt voor de implementatie van de Omgevingswet.
5

1.3 Leeswijzer
Afbeelding 1 geeft de opbouw van dit document weer. Startpunt
zijn de doelstellingen van de Omgevingswet waaraan de
informatievoorziening moet bijdragen (hoofdstuk 2). Vervolgens
beschrijft hoofdstuk 3 de behoefte aan informatie en informatieuitwisseling
bij de actoren die betrokken zijn bij de uitvoering van
de Omgevingswet. Hoofdstuk 4 vertaalt deze informatiebehoefte
naar een digitaal streefbeeld voor de Omgevingswet. Hoofdstuk 5
schetst de huidige digitale informatievoorziening. Daaruit volgen
in hoofdstuk 6 aanbevelingen en een spectrum van mogelijke
vervolgacties.
Afbeelding 1: Opbouw document
Leesbaarheid
Voorliggend document verbindt de werelden van beleid, ICT en uitvoeringspraktijk en is bedoeld voor
beleidsmakers en ICT-ers en gebruikers binnen het domein van de Omgevingswet (Rijk, provincies,
gemeenten, RUD’s, marktpartijen, initiatiefnemers). De diepgang van het document beoogt net genoeg te
zijn om elkaar beter te gaan verstaan en gezamenlijk een begrijpelijk kader te hebben om de inzet van ICT
te bepalen voor de uitvoering van de Omgevingswet.
6

2. Omgevingswet
Dit hoofdstuk geeft in het kort de doelstellingen, beleidscyclus en instrumenten van de Omgevingswet weer
uit de Memorie van Toelichting van de ‘toetsversie’ (MvT, maart 2013). Ook beschrijft het de actoren die
betrokken zijn bij de uitvoering van de wet. Op basis hiervan wordt in het volgende hoofdstuk in beeld
gebracht wat de behoefte aan informatie en informatie-uitwisseling is bij de verschillende actoren.
In bijlage A is een overzicht opgenomen van de wetten die geheel of gedeeltelijk opgaan in de
Omgevingswet en van de kerninstrumenten van de Omgevingswet.
2.1 Doel Omgevingswet
De doelen van de voorgestelde Omgevingswet zijn het, met oog voor duurzame ontwikkeling en in
onderlinge samenhang: (a) bereiken en in stand houden van een veilige en gezonde fysieke leefomgeving
en een goede omgevingskwaliteit en (b) op een doelmatige wijze beheren, gebruiken en ontwikkelen van
de fysieke leefomgeving ter vervulling van maatschappelijke functies. Het omgevingsrecht is verbrokkeld en
verdeeld over tientallen wetten. Er zijn aparte wetten voor ruimtelijke ordening, bodem, waterbeheer,
milieu, mijnbouw, monumentenzorg, natuur, geluid, bouwen en infrastructuur. De Omgevingswet
integreert de gebiedsgerichte onderdelen van de huidige wetten in één wet met één samenhangend stelsel
[sMvT pag 07]
van planning, besluitvorming en procedures.
De Omgevingswet beoogt een bijdrage te leveren aan het bereiken van vier verbeterdoelen. Bij drie van die
vier verbeterdoelen kan digitalisering een rol spelen:
het vergroten van de inzichtelijkheid, de voorspelbaarheid en het gebruiksgemak van het
omgevingsrecht;
het bewerkstelligen van een samenhangende benadering van de leefomgeving in beleid,
besluitvorming en regelgeving;
[MvT pag 20]
het versnellen en verbeteren van besluitvorming over projecten in de leefomgeving.
De stelselwijziging van het omgevingsrecht moet ook leiden tot vermindering van administratieve lasten
[MvT pag 19]
voor burgers en bedrijven en vermindering van bestuurlijke lasten voor overheden.
2.2 De beleidscyclus als basis voor de Omgevingswet
Het motto ‘ruimte voor ontwikkeling, waarborgen voor kwaliteit’ is de essentie van de Omgevingswet. De
opbouw van de wet volgt een beleidscyclus, zie afbeelding 2. Die aanpak is ook te vinden in EU-richtlijnen
op het gebied van milieu en water.
Ruimte voor ontwikkeling komt tot uitdrukking in de
linker helft van de cyclus. Hier staan de initiatiefnemers
van activiteiten en projecten centraal: burgers,
bedrijven, of (overheids)organisaties die iets willen
ontwikkelen. Dit kan de uitbreiding van een bedrijf of
woning zijn, de bouw van een school maar ook de aanleg
van een natuurgebied, snelweg of windmolenpark.
Voorop staat de eigen verantwoordelijkheid van de
initiatiefnemer, die tot uitdrukking komt in een
algemene zorgplicht. Waar inkadering van activiteiten
door overheden nodig is, gebeurt dat zoveel mogelijk
door algemene regels. Burgers en bedrijven hoeven dan
niet vooraf toestemming te vragen aan de overheid.
Waar dat niet kan, moet de initiatiefnemer vooraf
toestemming vragen aan de overheid. Primair gebeurt
dat via een omgevingsvergunning. Daarnaast kent de
wet het projectbesluit waarmee een overheidsinstantie
zelf de regie kan nemen over de besluitvorming voor een Afbeelding 2: Beleidscyclus Omgevingswet
project waarvoor zij verantwoordelijk is, zoals aanleg van
een snelweg of een dijkverlegging. Dat geldt ook voor private projecten met een publiek belang, zoals
aanleg van een windmolenpark of winning van grondstoffen.
7

Waarborgen voor kwaliteit komen vooral in de rechter helft van de beleidscyclus terug. De zorg van de
overheid is erop gericht de leefomgeving te verbeteren waar deze tekort schiet en kwaliteiten te behouden
waar deze goed zijn. Dit betekent dat de wet de betreffende overheid kan verplichten om maatregelen te
treffen wanneer de kwaliteit van de leefomgeving tekort schiet. Daarbij blijft er zoveel mogelijk ruimte voor
particuliere initiatieven, in het bijzonder voor initiatieven die per saldo bijdragen aan de kwaliteit van de
leefomgeving.
[MvT pag 18]
De overheid geeft onder meer invulling aan die zorg door het vaststellen van zogenoemde
omgevingswaarden. Omgevingswaarden zijn (minimum)waarden voor de staat of kwaliteit van een
onderdeel van de leefomgeving. Het gaat bijvoorbeeld om kwaliteitseisen voor water of lucht, waarden
voor de bescherming tegen overstromingen en de veiligheid van waterkeringen en waarden voor externe
veiligheid of geluid. Uitgangspunt is dat de overheid via monitoring bepaalt of aan omgevingswaarden
wordt voldaan en wat de staat van de leefomgeving is.
Een strategische, integrale omgevingsvisie voor het gehele grondgebied is nodig om te bepalen hoe de
taken van een bestuursorgaan worden ingevuld en om de verdere ambities voor de leefomgeving te
formuleren. In plannen of programma’s formuleert de overheid de maatregelen die leiden tot de gewenste
kwaliteit van een onderdeel van de leefomgeving, een aspect of een gebied. Vaak zal het gaan om
uitwerkingen van de omgevingsvisie, bijvoorbeeld een plan over de hoofdlijnen van de ontwikkeling van
een gebied. Een plan of programma is verplicht als dat volgt uit EU-richtlijnen of als uit de monitoring blijkt
dat de vereiste kwaliteit niet wordt gehaald.
De cyclus wordt afgesloten door toezicht en handhaving. De feitelijke handelingen in de leefomgeving
leiden tot ontwikkelingen in de feitelijke toestand. Dat leidt in een cyclisch proces tot nieuwe visievorming
[MvT pag 19]
en, waar nodig, nieuwe maatregelen.
2.3 Belangrijke actoren bij de uitvoering van de Omgevingswet
De uitvoering van de hiervoor geschetste beleidscyclus is een samenspel van overheden, burgers en
bedrijven. Digitalisering kan deze actoren helpen de Omgevingswet goed uit te voeren door te zorgen dat ze
kunnen beschikken over noodzakelijke informatie en te zorgen dat deze uitwisselbaar is. Actoren zijn:
overheden (lokaal, regionaal, nationaal) die de kwaliteit van de leefomgeving formuleren en bewaken
en de kaders waarbinnen iets mag;
burgers en bedrijven en overheden die iets willen;
overheden die moeten besluiten of dat iets mag;
overheden die er op moeten toezien dat iets wat mag ook ordentelijk gebeurt;
burgers en bedrijven en overheden die willen weten als iets gaat veranderen in hun omgeving.
We stellen vijf personen aan u voor die symbool staan voor de actoren die een rol spelen bij de uitvoering
van de Omgevingswet:
Jeroen de beleidsambtenaar die beleid en kaders ontwikkelt;
Marieke de burger die iets wil;
Annet de ambtenaar die besluiten over initiatieven voorbereidt;
Bart de ambtenaar die toezicht houdt en handhaaft;
Karel de burger die wil weten wat in zijn omgeving gebeurt.
De voorstelling van de uitvoeringspraktijk met deze actoren en de uitwerking daarvan in afbeelding 3 is een
vereenvoudigd model van de praktijk. Vrijwel geen enkele actor werkt stand alone, maar werkt binnen de
initiatiefketen of uitvoeringsketen samen met adviseurs binnen en buiten de eigen organisatie. Naarmate
een initiatief complexer wordt, worden de samenwerkingsverbanden dat ook.
8

Initiatiefnemer
Overheid
Omgeving
Toezicht en
Beleidsontwikkeling Beleidsuitvoering
Beleidsmonitoring
handhaving
Jeroen
Beleid en
planvorming
Karel
Inspraak
Oriëntatie en
vergunning
aanvraag
Annet
Beslissen over
aanvraag
Inspraak
Afbeelding 3: De ‘model’ actoren in de uitvoering van de Omgevingswet.
Gebruik
vergunning
Inspectie en
metingen
Verzoek om
handhaving
Marieke
Jeroen
Monitoring
leefomgeving
Het volgende hoofdstuk gaat in op de informatie die deze actoren nodig hebben om de Omgevingswet goed
uit te voeren en op de uitwisseling van de informatie tussen de actoren.
Bart
9

3. Behoefte aan informatie en informatie-uitwisseling van de actoren
Dit hoofdstuk schetst een beeld van de behoefte aan informatie en informatie-uitwisseling bij de vijf
personen die symbool staan voor de actoren die een rol spelen bij de uitvoering van de Omgevingswet.
Jeroen, Annet en Bart werken bij de overheid, Marieke en Karel staan voor de burgers en ondernemers. De
laatste paragraaf vat de behoefte aan informatie en informatie-uitwisseling samen.
De samenhang van de actoren in het ketenproces
De beschrijvingen hierna schetsen de werkzaamheden en informatiebehoefte per actor. In bijlage B is een
casus uitgewerkt: ‘Marieke die als investeerder met een duurzame inslag een recreatiecentrum wil
realiseren’. Aan de hand van deze casus wordt de samenhang van de actoren en de informatie geïllustreerd.
3.1 Jeroen, de ambtenaar die beleid en kaders ontwikkelt
Jeroen werkt bij de gemeente Doorsnee en staat model voor de beleidsmonitoring en
beleidsontwikkeling. Hij houdt zich bezig met de kwaliteit van de leefomgeving. Hij volgt
de beleidsontwikkeling bij andere overheden die voor zijn gemeente relevant is. Hij
monitort de staat van de leefomgeving door bestaande informatie hierover te
verzamelen en waar nodig aanvullende onderzoeken te laten uitvoeren. Hij stelt de
gemeentelijke omgevingsvisie op en de plannen en programma’s die erop gericht zijn de
gewenste omgevingswaarden te behouden en te verbeteren. Daarnaast is hij ook betrokken bij het
opstellen van het gemeentelijke omgevingsplan. Jeroen overlegt regelmatig met de provincie, het
waterschap, de omliggende gemeenten en het rijk. Ook draagt hij zorg voor de afstemming met
belanghebbenden en belangenorganisaties uit de omgeving. Hij doet dit onder meer door hen te betrekken
in de voorbereiding van plannen en door hen te attenderen op (wijzigingen in) omgevingsvisies, plannen en
programma’s en op het ter inzage leggen en publiceren daarvan. De afstemming met de belanghebbenden
in de omgeving verloopt voor een groot deel via internet. Daarnaast blijven de persoonlijke contacten
(bijvoorbeeld bijeenkomsten) en voorlopig ook de berichtgeving in dag- en nieuwsbladen van belang.
Naast het gebruik van internet voor de afstemming met medeoverheden en belanghebbenden, verwacht
Jeroen dat hij de informatie die hij nodig heeft op maat, toegespitst op zijn taken en ambtsgebied
eenvoudig kan vinden. Het gaat dan om rijksregels (AMvB’s en ministeriele regelingen) en kwaliteitsnormen
van omgevingswaarden, actuele omgevingsvisies, plannen, programma’s en verordeningen van andere
overheden die relevant zijn voor zijn ambtsgebied en de regels, beleid en vergunningen of projectbesluiten
in procedure zijn. Daarnaast is hij geholpen als hij kan beschikken over door anderen uitgevoerde onderzoeken
en over analyses naar de staat van de leefomgeving en de naleving van de regelgeving, zodat
hetzelfde onderzoekswerk door hem niet opnieuw hoeft te worden gedaan.
3.2 Marieke, de burger die iets wil
Marieke woont in de gemeente Doorsnee. Zij wil een tussenbouw maken tussen haar
losstaande schuur en haar woonhuis. Marieke wil als initiatiefnemer weten of de
tussenbouw binnen de regels past, of een vergunning of melding nodig is, aan welke
(maatwerk)voorschriften ze moet voldoen en bij wie ze moet zijn voor vragen.
Marieke verwacht dat zij voor haar relatief eenvoudige initiatief deze informatie ook
eenvoudig en op maat kan vinden zonder lange vragenlijsten. Ze verwacht regelhulp waarmee zij gericht
informatie kan vinden die voor haar als onervaren initiatiefnemer begrijpelijk is. Als het nodig is, kan zij al
beschikbare informatie gebruiken om aan te tonen dat eventuele gevolgen van haar initiatief voor de
omgeving binnen de regels blijven.
Als ze er zelf niet uitkomt, wil Marieke langs kunnen gaan bij haar gemeente om op weg te worden
geholpen. Maar het liefst regelt Marieke haar zaken met de overheid gewoon zelf op het moment dat het
haar uitkomt, vanuit huis of onderweg. Het gaat dan om het aanvragen van een omgevingsvergunning of
het doen van een melding, het volgen van de voortgang en het ontvangen van het besluit van de gemeente.
Dat geldt ook wanneer ze het niet eens is met de gemeente. Het moet duidelijk en eenvoudig voor haar zijn
om bezwaar te maken tegen het besluit en desnoods beroep aan tekenen, vanuit huis of onderweg en op
het moment dat het haar goed uitkomt.
10

Ze verwacht dat alle ambtenaren die ze in het traject tegenkomt, haar zaak kennen met alle informatie die
daarbij hoort en ze niet geconfronteerd wordt met het opnieuw moeten aanleveren van dezelfde
informatie.
De professionele aanvrager en complexe initiatieven
Marieke is een ‘eenmalige’ aanvrager met een ‘doorsnee’ initiatief. Bij complexere initiatieven zijn
professionals betrokken die in het algemeen goed op de hoogte zijn van de regelgeving. Professionals lijken
minder gebaat bij regelhulp via internet, maar meer gebaat bij persoonlijk vooroverleg met betrokken
overheden over hun complexe initiatieven. Daarbij is ook voor de professional digitale ondersteuning van
het vergunningaanvraagproces van belang. Voor frequente aanvragers, zoals architecten, is het gewenst om
vergunningaanvragen via gestandaardiseerd berichtenverkeer vanuit de eigen systemen te kunnen
indienen, in plaats van het handmatig invullen van aanvraagformulieren.
Bij een complexe aanvraag zijn meerdere, specialistische partijen betrokken. Denk aan architecten,
constructeurs, installateurs, etc. Deze partijen hebben informatie van elkaar nodig om alle stukken voor het
initiatief goed op elkaar af te stemmen. Gezamenlijk moeten zij onder regie van de aanvrager (of
gemachtigde) het dossier compleet maken. Dit wordt ondersteund met een digitale voorziening voor het
aanvraagdossier. De aanvrager betrekt in zijn aanvraagdossier alle benodigde partijen, zodat deze altijd
over de actuele informatie beschikken, (eigen) documenten kunnen toevoegen en de status daarvan
kunnen beheren. De aanvrager is de enige die de aanvraag en bijbehorende documenten kan indienen. Hij
heeft daardoor goed overzicht en behoudt de regie over zijn aanvraag. Ook als in de uitvoeringsfase nog
documenten moeten worden ingediend, kan dat op dezelfde manier via het aanvraagdossier worden
geregeld.
De professionele aanvrager weet dat achter de schermen ook meerdere specialisten en adviseurs samenwerken
om de aanvragen te beoordelen. Dat is prima, zolang dat goed is georganiseerd en hij daar verder
niets van merkt. Hij verwacht dat de overheid de behandeling van zijn aanvraag goed regisseert, integraal
aan één dossier werkt en hij in de regisseur een vast aanspreekpunt heeft. Feitelijk het spiegelbeeld van zijn
aanvraagdossier en de organisatie daarvan. Tot slot wil hij de voortgang kunnen volgen van de behandeling
van zijn aanvraag.
Het projectbesluit
Voor initiatieven (projecten) voor de fysieke leefomgeving met een nationaal of provinciaal belang kunnen
het rijk, provincies en waterschappen gebruik maken van het projectbesluit. Het gaat om unieke projecten
die de Elverding-aanpak volgen. Net zoals bij andere initiatieven is het ook hier van belang dat relevante
informatie eenvoudig kan worden gevonden. De projecten zijn te veel op maat en te laag frequent om het
projectproces te ondersteunen met een landelijke voorziening. De projecten voorzien hierin zelf waaronder
bijvoorbeeld projectsites waarmee belanghebbenden worden betrokken en geïnformeerd.
3.3 Annet, de ambtenaar die besluiten over initiatieven voorbereidt
Annet is een collega van Jeroen en Bart en werkt ook bij de gemeente Doorsnee. Zij
behandelt in samenspraak met haar collega’s en adviseurs de ontvangen meldingen en
omgevingsvergunningaanvragen en bereidt de besluiten over de vergunningaanvragen
voor. Het is voor Annet van belang om, gericht op een specifieke vergunningaanvraag
eenvoudig te kunnen zien welke regels gelden en wat het beleid is waarmee zij in haar
beoordeling rekening moet houden. Zij wil ook weten welke vergunningen in het verleden zijn afgegeven en
welke andere in procedure zijn.
Annet maakt gebruik van de digitale samenwerkingsruimte waar ze het aanvraagdossier kan beheren en
regisseren. Zij kan bijvoorbeeld interne en externe adviseurs, zoals brandweer, omgevingsdienst en
waterschap, laten meekijken en advies laten uitbrengen in de samenwerkingsruimte en op die wijze
beschikt elke betrokkene over actuele informatie. Ook de afstemming met de aanvragers verloopt waar
mogelijk digitaal. Daarbij gaat het over het zo nodig opvragen van aanvullingen op de vergunningaanvraag,
het verstrekken van voortgangsinformatie en het verstrekken van de besluiten over de aanvragen.
Daarnaast gebruikt ze internet, om de conceptbesluiten voor belanghebbenden ter inzage te leggen en de
definitieve besluiten te publiceren.
11

3.4 Bart, de ambtenaar die toezicht houdt en handhaaft
Bart controleert de naleving. Er wordt een plan gehanteerd met de bezoeken (inspecties)
die moeten plaatsvinden. Om een efficiënt en (risico)gericht toezichtplan op te stellen, is er
veel en diverse informatie nodig over bijvoorbeeld de verleende vergunningen, de
voorschriften en de trends in de naleving van regelgeving. Het gaat in het toezichtplan niet
alleen om toezicht in de uitvoeringsfase en gebruiksfase bij verleende vergunningen, maar
ook om onderzoek naar incidentmeldingen en mogelijk illegale situaties. Naast de voorbereide, geplande
bezoeken zijn er ook ‘toevallige waarnemingen’ waarop hij acteert. Als een overtreding wordt geconstateerd,
neemt hij maatregelen die passen bij de ernst van de overtreding.
Waar Bart bij toezicht op de uitvoering van verleende vergunningen een vergunningdossier kan beheren en
regisseren, kan hij dat op precies dezelfde manier voor het overige toezicht en het uitvoeren van handhaving.
Het gaat hierbij ook om regie en integraal samenwerken aan één zaak.
In alle situaties, maar bovenal bij toevallige waarnemingen, is het voor Bart van belang dat hij ter plekke
(buiten) snel en gericht allerlei informatie kan vinden om de situatie te beoordelen. Het gaat dan om
informatie over de betreffende locatie, over het object, het toegestane gebruik van gebouwen, de
gebruikers, verleende vergunningen, de voorschriften, lopende vergunningaanvragen, eerdere incidenten
en eerdere handhaving. Deze informatie is veelal verspreid over verschillende instanties. Het is daarom
voor Bart van belang dat hij direct kan beschikken over informatie van andere toezichthoudende en
handhavende instanties over het object van toezicht. Als het nodig is, moet Bart vervolgens interne en
externe adviseurs kunnen betrekken in het dossier om tot een integrale beoordeling te komen en zo nodig
vervolgstappen in handhaving te bepalen.
3.5 Karel, de burger die wil weten wat in zijn omgeving gebeurt
Karel woont ook in de gemeente Doorsnee. Hij wil actief betrokken zijn en weten wat er
speelt in zijn directe leefomgeving. Zijn belang is veilig en prettig te kunnen en blijven
wonen. Daarvoor is het voor hem van belang inzicht te hebben in de kwaliteit van zijn
leefomgeving en wil hij het weten als de kwaliteit gevaar loopt en omgevingswaarden
(kritiek) worden overschreden. Hij wil weten waar hij waar hij terecht kan in geval van
overlast en gevaarlijke situaties. Maar ook voor melding van illegale situaties.
Karel wil op de hoogte worden gehouden en kunnen meepraten over plannen en initiatieven van overheid,
particulieren en bedrijfsleven die impact hebben op zijn leefomgeving. Daarnaast wil hij (automatisch) via
een internetservice of app geattendeerd worden op vergunningaanvragen en meldingen in zijn buurt. Hij
wil die eenvoudig kunnen inzien via internet. Net zoals initiatiefnemer Marieke wil Karel bij kleine
initiatieven zelf eenvoudig kunnen nagaan of die binnen de regels blijven. Voor grotere initiatieven is dat
niet reëel, maar verwacht hij wel duidelijke antwoorden op vragen. Als een plan of initiatief hem niet
bevalt, wil Karel weten wanneer en hoe hij zijn zienswijze kan indienen en eventueel ook bezwaar kan
indienen en beroep kan aantekenen.
3.6 Overzicht informatiebehoefte van de actoren
Afbeelding 4 clustert de hierboven geschetste behoefte
aan digitale informatie-uitwisseling in drie steeds
terugkomende onderdelen:
behoefte bij burgers, bedrijven en ambtenaren aan
begrijpelijke en betrouwbare informatie op maat;
burgers en bedrijven en overheden die digitaal met
elkaar zaken willen doen;
behoefte aan ondersteuning van de informatieuitwisseling
in de processen van de overheden.
Beleidsontwikkeling
Behoefte aan digitale informatie op
Toezicht en
Beleidsuitvoering maat, op locatie, Beleidsmonitoring
handhaving begrijpelijk en
betrouwbaar
Marieke
Oriëntatie en
Initiatiefnemer
vergunning
aanvraag
Via internet eenvoudig je zaken
Gebruik
vergunning
kunnen regelen met de Annet overheid
Bart
Jeroen
Overheid
Omgeving
Jeroen
(interactie)
Beleid en
planvorming
Karel
Inspraak
Beslissen over
aanvraag
Inspectie en
metingen
Digitale ondersteuning van de
overheidsprocessen, vooral VTH
Verzoek om
Inspraak (processen)
handhaving
Afbeelding 4: Informatie behoefte samengevat
Monitoring
leefomgeving
12

Tabel 1 benoemt de inhoud binnen de clusters. Het geeft een beeld van de behoefte aan informatie en
informatie-uitwisseling binnen het domein van de Omgevingswet. Daarbij is aangegeven in welke mate die
informatie van belang is voor de verschillende actoren in de uitvoering van de Omgevingswet. Het volgende
hoofdstuk vertaalt de informatiebehoefte naar een ‘digitaal’ streefbeeld voor de Omgevingswet.
beleid initiat beoord toezhh omg
Jeroen Marieke Annet Bart Karel
Behoefte aan informatie op maat
omgevingsvisies, plannen en programma's* + (+) + + +
beleidsonderzoeken en historie +
regels van rijk (Ow, AMvB, ministeriele regelingen)* + + + + (+)
regels uit gemeentelijke omgevingsplannen, waterverordeningen
en provinciale omgevingsverordeningen*
+ + + (+) (+)
gemeentelijke omgevingsplannen, waterverordeningen en
provinciale omgevingsverordeningen (documenten)*
+ (+) (+) (+) (+)
omgevingswaarden (normen, streefwaarden, feitelijk) + + + + +
gemeten overschrijdingen van omgevingswaarden (risico's) +
(+) + +
ingediende meldingen
+ + (+)
ingediende omgevingsvergunningaanvragen en besluiten (+) (+) + + +
projectbesluiten (+) (+) + + +
(analyses van) inspecties, bevindingen, overtredingen,
handhavingsverzoeken, maatregelen
(+)
+ + (+)
informatie over objecten, gebouwen, locaties + + + + +
Behoefte aan informatie uitwisseling (interactie)
indienen en ontvangen van:
meldingen en omgevingsvergunningaanvragen (en aanvullingen) (+) + +
zienswijzen + + + (+) +
bezwaren + + +
+
beroep + + +
+
handhavingsverzoeken (klachten)
verstrekken en ontvangen van:
+
+ +
voortgangsinformatie over ingediende zaken
+ + + +
beschikkingen van omgevingsvergunningaanvragen
+ + + +
handhavingsbesluiten
+ + +
gedoogplichtbesluiten
ter inzage leggen en publiceren (van wijzigingen) van:
omgevingsvisies, plannen en maatregelen, waterverordeningen,
+ + +
provinciale omgevingsverordeningen en gemeentelijke
omgevingsplannen
+
+
omgevingsvergunningen en projectbesluiten
attenderen op en geattendeerd worden op:
+ + +
wijzigingen van regels + + + + +
omgevingsvergunningaanvragen
+ + +
overschrijdingen van omgevingswaarden (risico's) +
+ + +
Behoefte aan procesondersteuning binnen de overheidsprocessen
Samenwerkingsruimte planvorming (procedure beleid) +
zaakgericht behandelen van vergunningaanvragen
+
samenwerkingsruimte vergunningverlening t.b.v. van advies van
collega's en adviseurs
+
zaakgericht uitvoeren van toezicht en handhaving
+
samenwerkingsruimte toezicht en handhaving +
plannen van inspecties
+
analyse van uitgevoerde inspecties, bevindingen, overtredingen,
maatregelen
+
+ van toepassing (+) soms van toepassing * van kracht en wijzigingen in procedure
Tabel 1: Overzicht behoefte aan informatie(-uitwisseling) van de actoren in de uitvoering van de Omgevingswet.
13

4. Digitaal streefbeeld
De behoefte aan informatie en procesondersteuning van Jeroen, Marieke, Annet, Bart en Karel wordt in dit
hoofdstuk vertaald naar een ‘digitaal’ streefbeeld voor de rol van ICT bij het uitvoeren van de
Omgevingswet. Voor de uitwerking van het digitale streefbeeld wordt gebruik gemaakt van een model. Dit
model maakt het mogelijk om de complexiteit van de elektronische overheid te ordenen en de samenhang
beter in beeld te brengen.
4.1 Het model
Het model gaat uit van vijf hoofdfuncties van de informatievoorziening 1 .
Informatie opslag : voor het opslaan en verstrekken van
informatie (gegevens) die binnen de overheid beschikbaar is
(voor te stellen als de ‘Bibliotheek’).
Interactie voor het wegwijs maken van gebruikers en hen
toegang bieden tot overheidsinformatie en –diensten (voor
te stellen als’ VVV’).
Procesondersteuning voor het behandelen en besluiten over
zaken, diensten en producten binnen gemeenten (voor te
stellen als het ‘Stadhuis’).
Informatie beveiliging (‘Notaris’).
Informatie-uitwisseling (‘Post’).
VVV Stadhuis
Bibliotheek
Notaris Post
De eerste drie onderscheiden hoofdfuncties komen overeen met
de clustering van de informatiebehoefte uit het vorige
hoofdstuk. Afbeelding 5: Het model in metaforen.
Het model zegt niet dat er één VVV, één bibliotheek enz. is, maar benoemt functies die samen de
informatievoorziening vormen. Overheidsorganisaties werken landelijk samen bij het vormgeven en
realiseren van die functies. Dit kan bijvoorbeeld door afspraken te maken over - om in de beeldspraak te
blijven - de maten van de folderrekken van de VVV en de hoogte en breedte van de folders. Iedere
overheidsorganisatie bepaalt vervolgens voor de eigen website - in de beeldspraak - waar en hoeveel
folderrekken en folders ze plaatst. Op de website van de gemeente Middelburg zullen dat niet dezelfde zijn
als op die van de gemeente Groningen.
Afbeelding 6 op de volgende pagina geeft de VVV, het stadhuis en de bibliotheek weer met daarop
aangegeven de behoefte aan informatie, interactie en procesondersteuning uit hoofdstuk 3. De post is
weergegeven als een gele balk, die de andere functies verbindt. De rol van de notaris ligt als het ware
achter de andere functies en is niet verbeeld.
1 Bij de hoofdfuncties zijn metaforen benoemd omdat deze met name lezers die niet bekend zijn met de e-overheid helpen om zich
een voorstelling te maken van de concepten van de elektronische overheid. De metaforen zijn geen gemeengoed.
14

urger
bedrijf
VVV
(interactie)
Vinden van informatie op maat
Indienen vergunningaanvragen en
meldingen
Indienen handhavingsverzoeken (klachten)
Indienen zienswijzen, bezwaren en
beroepen
Geattendeerd worden op (wijzigingen van)
bepaalde informatie
Ontvangen van voortgangsinformatie en
besluiten
Bestaand, wijzigend en
nieuw beleid, regels en
omgevingswaarden
Bestaande, wijzigende en
nieuwe omgevingsvisies,
gemeentelijke
omgevingsplannen,
waterverordeningen,
provinciale verordeningen,
plannen, programma’s en
maatregelen
Ingediende
vergunningaanvragen,
meldingen,
handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en
beroepen
Relevante registraties
overheid
Bibliotheek
(informatie)
Concept en definitieve
vergunningen,
projectbesluiten,
handhavingsbesluiten,
gedoogbesluiten,
voorkeursbeslissingen
Geo-bestanden
Afbeelding 6: Model met daarop aangegeven de behoefte aan informatie, interactie en procesondersteuning
Stadhuis
(Bedrijfsprocessen)
Ontwikkelen gewijzigd en nieuw beleid,
regels en omgevingswaarden
Uitwerken gewijzigde en nieuwe visies,
verordeningen, plannen, programma’s en
maatregelen
Behandelen vergunningaanvragen,
meldingen, handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en beroepen
Samenwerken
Toezicht houden en handhaven
Monitoren kwaliteit leefomgeving
Ter inzage leggen en publiceren
Attenderen
Procesdossiers
Attenderingsregistratie
Gemeten
omgevingswaarden en
overschrijdingen
Onderzoeksrapporten
Wat het model zichtbaar maakt, is dat informatievoorziening niet moet worden voorgesteld als één alles
omvattend ICT-systeem, maar als een stelsel van ICT-systemen met ieder hun specifieke rol binnen een
(hoofd)functie van het stelsel. Zo zijn er ICT-systemen die informatie opslaan, zoals
www.ruimtelijkeplannen.nl. Daarin zijn nu bijvoorbeeld bestemmingsplannen opgeslagen en straks, met de
Omgevingswet, gemeentelijke omgevingsplannen. Verder zijn er websites en apps die burgers en bedrijven
de weg wijzen naar de informatie en diensten van de overheid, bijvoorbeeld www.mijnoverheid.nl,
www.infomil.nl en www.omgevingsalert.nl. Daarnaast zijn er veel decentrale ICT-systemen die de
behandeling van de overheidsprocessen ondersteunen. Het model brengt samenhang aan door de
verschillende functies te ordenen en bij elkaar te zetten.
De volgende paragrafen schetsen het streefbeeld van de bibliotheek, de VVV en het stadhuis van de
Omgevingswet. De notaris en de post worden hier verder buiten beschouwing gelaten omdat zij een rol
spelen op de achtergrond (bij de inrichting van de technische oplossingen). Daarbij wordt 2020 gehanteerd
als tijdsperspectief. Het realiseren van het digitale streefbeeld wordt gezien als een stapsgewijze
ontwikkeling die nog nader moet worden ingevuld en gepland in relatie tot de ontwikkeling en de invoering
van de Omgevingswet.
In bijlage C zijn uitgangspunten voor het streefbeeld opgenomen. Het streefbeeld en de uitgangspunten zijn
richtinggevend voor de keuzes en de ontwikkeling van de informatievoorziening van de Omgevingswet.
15

4.2 Streefbeeld van de ‘bibliotheek’ van de Omgevingswet
In 2020 biedt de ‘bibliotheek’ burgers en bedrijven en overheden de informatie die zij nodig hebben voor
het uitvoeren van de Omgevingswet, actueel, begrijpelijk en in bruikbare vorm. De digitale vastlegging van
informatie gebeurt niet alleen voor de opsteller en vastlegger van de informatie, maar ook voor de
gebruikers ervan. Dat houdt in dat informatie zo wordt vastgelegd dat anderen deze ook kunnen gebruiken,
zoals burgers, bedrijven en overheidsorganisaties.
De informatie is afkomstig uit de beleidsprocessen van de overheid en uit ingediende aanvragen,
meldingen, zienswijzen, bezwaren en beroepen van burgers en bedrijven. De bronhouder van de informatie
draagt zorg voor de kwaliteit van de informatie en bepaalt eventuele beschikbaarheidsbeperkingen en
-voorwaarden aan de informatie.
Informatie wordt rechtstreeks vanuit het bronsysteem of via een landelijke voorziening verstrekt aan de
(ICT-systemen van de) gebruikers. De informatie wordt in de gewenste vorm geleverd, bijvoorbeeld als
elektronisch bericht om direct te tonen op het scherm, of als digitaal document. Ook worden doorsneden
geleverd, bijvoorbeeld alle vergunningen, alle bestemmingsplannen of alle regels die gelden binnen een
bepaald gebied.
Attenderen is een bijzondere soort levering, deze worden geregistreerd als ‘abonnement’.
De bibliotheek is de elektronische functie die informatie opslaat en ontsluit (klaar zet) voor gebruik in de
VVV en het stadhuis.
Bij de bibliotheek gaat het om centrale afspraken en voorzieningen voor het:
a. opslaan en ontsluiten van omgevingsvisies, plannen en programma's;
b. opslaan en ontsluiten van beleidsonderzoeken en historie;
c. opslaan en ontsluiten van regels van het Rijk (Omgevingswet, AMvB’s, ministeriele regelingen);
d. opslaan en ontsluiten van regels uit gemeentelijke omgevingsplannen, waterverordeningen en
provinciale omgevingsverordeningen;
e. opslaan en ontsluiten van gemeentelijke omgevingsplannen, waterverordeningen en provinciale
omgevingsverordeningen (documenten);
f. opslaan en ontsluiten van voorgenomen wijzigingen van regels, omgevingsplannen,
waterverordeningen, omgevingsverordeningen, omgevingswaarden, omgevingsvisies, plannen en
maatregelen;
g. opslaan en ontsluiten van omgevingswaarden (normen en streefwaarden);
h. opslaan en ontsluiten van feitelijke gemeten omgevingswaarden;
i. opslaan en ontsluiten van gemeten overschrijdingen van omgevingswaarden (risico's);
j. opslaan en ontsluiten van ingediende meldingen;
k. opslaan en ontsluiten van ingediende omgevingsvergunningaanvragen en (concept) besluiten;
l. opslaan en ontsluiten van concept en definitieve projectbesluiten;
m. opslaan en ontsluiten van (analyses van ) inspecties, bevindingen, overtredingen, maatregelen;
n. opslaan en ontsluiten van relevante informatie over personen, bedrijven, percelen, gebouwen en
objecten.
16

4.3 Streefbeeld van de ‘VVV’ van de Omgevingswet
Burgers en bedrijven kunnen op internet eenvoudig, snel en op maat (‘fit for purpose’) de informatie vinden
die binnen de (‘bibliotheek’ van de) overheid beschikbaar is. Alle informatie is vrij beschikbaar, tenzij. Niet
vrij beschikbare informatie, zoals bepaalde persoons- en bedrijfsinformatie, is alleen te vinden voor
geautoriseerden. Wie wil, kan zich te laten attenderen op bepaalde nieuwe of gewijzigde informatie.
De informatie over regels is ook beschikbaar in de vorm van vragenbomen (regelhulp), om zelf na te gaan
waar je in een situatie of bij een initiatief mee te maken hebt. Bijvoorbeeld of het past binnen de regels en
of wel of geen aanvraag of melding ingediend moet worden.
Op gevonden informatie kun je direct reageren door het invullen en indienen van een aanvraag of melding,
maar ook het indienen van een zienswijze, bezwaar of beroep. Na het indienen ontvang je informatie over
de voortgang van de behandeling daarvan en door het bevoegd gezag te nemen het besluit.
Burgers en bedrijven (her) gebruiken de informatie in eigen systemen, voor henzelf, hun doelgroepen en
hun klanten. Informatie vanuit deze eigen systemen en bestemd voor de overheid wordt elektronisch
aangeleverd.
De VVV is de elektronische interactiefunctie van de overheid die informatie die binnen de overheid
beschikbaar is, gebundeld ontsluit naar internet. Alle informatie voor deze functie wordt opgehaald en
opgeslagen via de bibliotheek.
Het gaat hier om centrale afspraken en voorzieningen voor het:
a. vinden van de relevante informatie in de bibliotheek van de Omgevingswet;
b. geattendeerd worden op nieuwe initiatieven, zoals plannen en programma’s, projectbesluiten en
vergunningaanvragen;
c. geattendeerd worden op wijzigingen in regels die betrekking hebben op de leefomgeving;
d. geattendeerd worden op overschrijdingen van kwaliteitsnormen voor de leefomgeving;
e. nagaan of een initiatief mag, of een vergunning of melding nodig is en welke voorschriften en
maatregelen gelden;
f. invullen en indienen van omgevingsvergunningaanvragen;
g. invullen en indienen van meldingen;
h. invullen en indienen van handhavingsverzoeken;
i. invullen en indienen van zienswijzen;
j. invullen en indienen van bezwaren;
k. aantekenen van beroep;
l. ontvangen voortgangsinformatie en besluiten.
17

4.4 Streefbeeld van het ‘stadhuis’ van de Omgevingswet
Het stadhuis gaat over de processen van de gemeenten, provincies, waterschappen en het Rijk. In 2020
werken de overheden in de uitvoering van de Omgevingswet ‘zaakgericht’ en delen hun informatie met
elkaar. Dat houdt in dat gewerkt wordt met digitale zaakdossiers die gestandaardiseerd en uitwisselbaar
zijn in de keten. Daarnaast beschikken zij over digitale samenwerkingsruimtes waardoor de verschillende
betrokken adviseurs en andere overheden gezamenlijk aan een dossier kunnen werken. Op onderdelen is
gerichte digitale ondersteuning beschikbaar, bijvoorbeeld voor het uitvoeren van analyses van uitgevoerde
inspecties of voor het plannen van inspecties. Daarnaast is de verwachting dat de overheden de
omgevingsplannen en verordeningen in toenemende mate digitaal beheren in regelbeheersystemen
waarmee geautomatiseerd (wijzigingen van) de regels en voorschriften snel en eenvoudig kunnen worden
ontsloten.
Het stadhuis is de elektronische bedrijfsprocessenfunctie van de overheid die het uitvoeren van de
overheidstaken ondersteunt. Alle informatie voor deze functie wordt opgehaald en opgeslagen via de
bibliotheek.
Het gaat om centrale afspraken en voorzieningen voor het:
a. opstellen nieuw beleid, regels, verordeningen, plannen en programma’s;
b. ter inzage leggen van concepten van nieuwe regels, verordeningen, plannen, programma’s. en
besluiten;
c. publiceren nieuwe regels, verordeningen, plannen, programma’s en besluiten.
d. het zaakgericht behandelen van ontvangen vragen, aanvragen, meldingen, verzoeken en klachten;
e. het zaakgericht uitvoeren van toezicht en handhaving;
f. verstrekken van voortgangsinformatie, antwoorden en besluiten.
Het streefbeeld baseert zich op de integrale benadering van de Omgevingswet die samenwerking en
informatie uitwisseling vereist van veel partijen. Voorheen werden de vragen van burgers en bedrijven
binnen één organisatie afgehandeld. De toenemend integrale benadering vereist samenwerking van veel
organisaties en het afwegen van veel informatie in de keten van vergunningverlening, toezicht en
handhaving. Daardoor groeit de behoefte aan gemeenschappelijke (soms verplichte) afspraken over het
gezamenlijk gebruik en beheer van bepaalde informatie en samenwerkingsruimtes.
18

5. Huidige informatievoorziening
Binnen het domein van de Omgevingswet zijn de afgelopen jaren diverse centrale voorzieningen
gerealiseerd, die de uitvoering ondersteunen en al deels invulling geven aan het hiervoor geschetste streefbeeld.
Zo kunnen bijvoorbeeld burgers en ondernemers nu al vanuit huis bestemmingsplannen bekijken, is
veel overheidsinformatie over de fysieke leefomgeving via de Atlas Leefomgeving te raadplegen en kan een
omgevingsvergunning digitaal worden aangevraagd. Dit hoofdstuk geeft een overzicht van de huidige
centrale voorzieningen en de functies die zij ondersteunen.
5.1 Overzicht centrale voorzieningen
In afbeelding 7 zijn de voornaamste centrale ICT voorzieningen weergegeven die relevant zijn voor de
Omgevingswet en de onderhanden initiatieven voor nieuwe voorzieningen. Hieronder volgt een korte
toelichting op de voorzieningen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen generieke voorzieningen die
relevant zijn voor de hele breedte van de overheid en voorzieningen die specifiek betrekking hebben op het
domein van de Omgevingswet (in het vervolg sectorale voorzieningen genoemd).
Generieke centrale voorzieningen
Basisregistraties
BAG Basisregistraties Adressen en Gebouwen informatie over alle gebouwen en adressen.
BGT Basisregistratie Grootschalige Topografie dé gedetailleerde digitale kaart van heel Nederland.
BRK Basisregistratie Kadaster informatie over ligging vastgoed en de rechten die daar bij horen.
BRO Basisregistratie Ondergrond informatie over bodem, ondergrondse infrastructuur en rechten.
BRP Basisregistratie Personen informatie over personen die in Nederland wonen of kort verblijven.
BRT Basisregistratie Topografie digitale topografische bestanden op verschillende schalen.
NHR Basisregistratie Handelsregister informatie over alle bedrijven en rechtspersonen.
Overige generieke voorzieningen
KOL Kadaster online vastgoed- en geo-informatie en rechten en beperkingen daarop.
NGR Nationaal Geo Register overzicht van beschikbare geo-datasets en -services.
MijnOverheid MijnOverheid informatie van de overheid voor een burger, en omgekeerd.
Ond.Dossier Ondernemersdossier informatie van een bedrijf voor de overheid.
Ond.Plein Ondernemersplein informatie over advies, vergunningen en subsidies voor bedrijven.
Overheid.nl Overheid.nl: dé toegang tot alle informatie van de overheid op internet.
PDOK Publieke Dienstverlening Op de Kaart ontsluiten van geo-datasets van nationaal belang.
Sectorale centrale voorzieningen
AIM Activiteitenbesluit Internet Module bepalen plichten* Activiteitenbesluit en indienen melding.
Amice Amice indienen meldingen over ontvangen bedrijfs- en gevaarlijk afval.
Atlas Atlas Leefomgeving informatie van de overheid over de kwaliteit fysieke leefomgeving.
Archis Archis Informatie van de overheid over archeologie.
Bodemloket Bodemloket informatie van de overheid over bodemkwaliteit.
Bouw app Vergunning app bepalen plichten* Bouwbesluit.
DLR Digitaal Loket Rijkswaterstaat aanvragen vergunningen en downloaden formulieren.
E-PRTR Emissieregistratie informatie van bedrijven over luchtemissies.
IHW Informatiehuis Water uitwisselen informatie over water tussen waterbeheerders.
NDFF Nationale Databank Flora en Fauna informatie van NGO’s over flora en fauna.
LAVS Landelijk Asbestvolgsysteem ondersteunen van asbestinventarisaties en -verwijderingen.
Olo Omgevingsloket online bepalen plichten*, aanvragen vergunningen en indienen meldingen.
Risicokaart Risicokaart informatie van de overheid over risico's in de omgeving.
RO-online Ruimtelijke plannen ontsluiten digitale ruimtelijke plannen.
Wkpb Wet publiekrechtelijk beperkingen informatie over beperkingen van rechten op onroerend goed.
Terra Terra indienen meldingen grensoverschrijdende transporten van afval.
Welstand Centrale Voorziening Welstand ontsluiten welstandsnota’s.
Overig Diverse portalen, helpdesken en websites doelgroep- of themagerichte informatie van en voor de overheid.
Onderhanden initiatieven nieuwe voorzieningen
Infopunt Informatiepunt Omgevingswet één infopunt voor ontsluiten info Omgevingswet.
Inspectieview Inspectieviews ontsluiten toezichts- en handhavingsinformatie.
Kennisportaal Kennisportaal ontsluiten van kennis voor toezicht en handhaving.
LARS Landelijk Asbestregistratiesysteem ontsluiten asbestinventarisaties en -verwijderingen.
*checkfunctie om te bepalen of een activiteit meldings- of vergunningsplichtig is.
In de afbeelding zijn per voorziening ‘stickers’ geplakt bij de functies die een voorziening ondersteunt. De
stickers van de voorzieningen voor interactie met burgers en bedrijven zijn links van de VVV geplakt, die
19

voor de interactie binnen de overheid rechts, aan de kant van het stadhuis. In een aantal gevallen zijn er
meerdere stickers geplakt, dit omdat de voorziening meerdere functies ondersteunt.
AIM
Atlas
Archis
Bouw App
Bodemloket
AIM
Amice Olo
E-PRTR
Portaal Infopunt
NDFF Overheid.nl VVV
IHW
Olo Ond.Dossier
(interactie)
Inspectieview
Risicokaart Ond.Plein
Kennisportaal
RO-online KOL Vinden van informatie op maat
Natuur
DLR
RO-online
LAVS
Terra
MijnOverheid
Indienen vergunningaanvragen en
meldingen
Indienen handhavingsverzoeken (klachten)
Indienen zienswijzen, bezwaren en
beroepen
MijnOverheid Geattendeerd worden op (wijzigingen van)
Ond.Dossier bepaalde informatie
Ontvangen van voortgangsinformatie en
besluiten
Bestaand, wijzigend en
nieuw beleid, regels en
omgevingswaarden
Overheid.nl Welstand
Bestaande, wijzigende en
nieuwe omgevingsvisies,
gemeentelijke
omgevingsplannen,
waterverordeningen,
provinciale verordeningen,
plannen, programma’s en
maatregelen
Overheid.nl RO-online
Ingediende
vergunningaanvragen,
meldingen,
handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en
beroepen
Bibliotheek
(informatie)
Afbeelding 7: Huidige centrale voorzieningen in het domein van de Omgevingswet
Olo
Concept en definitieve
vergunningen,
projectbesluiten,
handhavingsbesluiten,
gedoogbesluiten,
voorkeursbeslissingen
Amice Terra
Overheid.nl
Relevante registraties
BAG
BRP
BRK
BRO
LARS
Stadhuis
(Bedrijfsprocessen)
Ontwikkelen gewijzigd en nieuw beleid,
regels en omgevingswaarden
Uitwerken gewijzigde en nieuwe visies,
verordeningen, plannen, programma’s en
maatregelen
Behandelen vergunningaanvragen,
meldingen, handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en beroepen
Samenwerken
Toezicht houden en handhaven
Monitoren kwaliteit leefomgeving
Ter inzage leggen en publiceren
Attenderen
5.2 Beeld van de huidige situatie
Bij de bibliotheek zijn stickers geplakt van de basisregistraties. Deze basisregistraties markeren een omslag
in de overheidsinformatievoorziening, waarbij het denken in aparte, alles omvattende systemen is
losgelaten. Niet langer wordt een systeem gezien als een op zichzelf staand geheel dat eigenstandig en los
van andere systemen functioneert, maar als een samenstel van systemen. Zo is de rol van de
basisregistraties beperkt tot het ontvangen, opslaan en verstrekken van een scherp afgebakende, beperkte
set basisgegevens. Deze basisgegevens moeten alle andere overheidssystemen verplicht gebruiken.
De bibliotheek omvat een groot aantal verschillende systemen dat sectorale informatie aanbiedt over een
onderdeel van de leefomgeving (samengevat onder ‘onderzoeken’). Hieronder bijvoorbeeld allerlei
informatie over geluid, water, asbest en milieu. Waar de Omgevingswet aanstuurt op integrale afwegingen,
is de informatie die aan deze afweging ten grondslag ligt in de huidige situatie verdeeld over verschillende,
onderling slecht te vergelijken systemen. Overkoepelende voorzieningen als PDOK en de Atlas
Leefomgeving zijn een eerste aanzet om deze informatie weer zoveel mogelijk op overzichtelijke wijze bij
elkaar te krijgen.
Wat opvalt in de interactie met de burgers en bedrijven (VVV), is dat een aantal functies niet door centrale
voorzieningen worden ondersteund en dat andere functies door veel voorzieningen worden ondersteund.
NHR
Wkpb
BRT
Olo
Geo-bestanden
BGT
NGR
PDOK
Procesdossiers
Olo
Attenderingsregistratie
MijnOverheid
Gemeten
omgevingswaarden en
overschrijdingen
Atlas
Onderzoeksrapporten
Onderzoeken
BAG Generieke centrale voorziening Sectorale centrale voorziening
LARS Onderhanden initiatief
E-PRTR
Olo
E-PRTR
20

Zo zijn er zijn veel voorzieningen rond het ‘vinden van informatie op maat’ en het ‘indienen
vergunningaanvragen en meldingen’. Daarbij spelen twee motieven een rol: het eerste is dat de
voorzieningen logischerwijs worden ingezet voor het ondersteunen van de belangrijkste onderdelen van de
‘eigen’ wetgeving, het tweede is het beperken van de administratieve lasten voor burgers en bedrijven door
de inzet van ICT. Dit heeft tot gevolg dat procedureel belangrijke interactiefuncties, zoals het indienen van
handhavingsverzoeken (klachten) en het indienen van zienswijzen, bezwaren en beroepen niet door een
centrale voorziening worden ondersteund. Ze zijn immers geen onderdeel van de ‘eigen’ wetgeving en de
opbrengst aan lastenverlichting per sector (eigen wetgeving) is beperkt.
Bij het stadhuis valt op dat er weinig gemeenschappelijke voorzieningen zijn voor het ondersteunen van de
processen. Omgevingsloket online is één van de centrale voorzieningen die met een behandelmodule
ondersteuning biedt voor de uitvoering van het vergunningverleningsproces. De behandelmodule biedt
onder andere de mogelijkheid de behandeling over te dragen aan een uitvoeringsorganisatie en biedt een
samenwerkingsruimte waartoe ook (wettelijke) adviseurs kunnen worden toegelaten om gezamenlijk de
informatie over een vergunningsaanvraag te gebruiken.
Dat alle organisaties van oudsher bepalen hoe zij hun processen en informatievoorziening inrichten,
betekent overigens niet dat elke organisatie een ‘eigen’ systeem heeft. In deze markt zijn een aantal
leveranciers dominant actief en wordt soms door een aantal gemeenten of overheidsorganisaties samen
één systeem ingekocht. Echter heeft iedere organisatie zijn eigen inrichting van processen en worden de
systemen organisatie specifiek ingeregeld, zodat binnen die organisatie de informatie optimaal beschikbaar
is en wordt gewisseld. De informatievoorziening die nu wordt gevraagd gaat uit van een integrale
benadering van zaken waar verschillende organisaties aan dat ene dossier of aan die ene zaak moeten
werken en informatie over organisaties heen moet worden gedeeld. Die omslag in de informatievoorziening
die wordt gevraagd vanuit de integrale benadering van de Omgevingswet is een groot punt van zorg, in het
bijzonder voor het VTH-proces. Bij de RUD’s zien we nu al, hoe moeilijk het is om gemeenschappelijke
afspraken te maken over de inrichting en afhandeling van processen, over dossierbeheer en archivering en
de inrichting van de informatievoorziening.
In het volgende hoofdstuk staan aanbevelingen en mogelijke vervolgacties hoe te komen vanuit de huidige
situatie tot realisatie van het streefbeeld.
21

6. Voorstel voor vervolg
Het gaat niet zo zeer om de inrichting van individuele ICT-voorzieningen, maar om de inrichting van een
stelsel van voorzieningen dat voorziet in de behoefte aan informatie, informatie-uitwisseling en
procesondersteuning in de keten. Het streefbeeld zoals dat is geschetst, is technisch niet revolutionair. Er is
de afgelopen jaren op ICT-gebied al veel gerealiseerd, zowel decentraal als centraal. Het is niet gek te
veronderstellen dat alle benodigde stukjes al ergens in Nederland werken. De technische mogelijkheden
zijn er. Het is nu vooral de kunst om de organisaties beter te laten samenwerken door processen te
harmoniseren en de voorzieningen zo te kiezen en te maken dat deze met elkaar kunnen samenwerken en
niet dubbel worden ‘uitgevonden’ en uitgevoerd.
Dit laatste hoofdstuk doet aanbevelingen en beschrijft een ‘spectrum’ van mogelijke vervolgacties.
Afgesloten wordt met een voorstel voor een vervolgaanpak.
6.1 Aanbevelingen
1. Richt de inzet op het handhaven van ten minste het huidige niveau van voorzieningen. Dat betekent
het digitaal kunnen aanvragen van vergunningen, het doen van meldingen en de digitale regelhulpen
die daarbij horen. Daarnaast ook het publiek beschikbaar zijn van omgevingsvisies, plannen en
programma’s, provinciale verordeningen, waterverordeningen en gemeentelijke plannen.
2. Richt de inzet op een samenwerkend stelsel van voorzieningen. Dat vraagt afstemming tussen de
voorzieningen die relevant zijn voor het domein van de Omgevingswet, om samen de bijdrage van de
‘eigen’ voorziening aan het stelsel te bepalen.
3. Richt de inzet op het op maat ontsluiten van informatie (‘fit for purpose’). Op maat betekent voor het
domein van de Omgevingswet dat de informatie die van toepassing is, kan worden gevonden voor een
bepaalde locatie, een bepaalde functie (bestemming), een bepaalde activiteit of een bepaald tijdstip.
4. Richt de inzet op standaardisatie 2 (harmonisatie) van processen, semantiek (definities en begrippen),
informatiemodellen en standaarden om informatie op te slaan en uit te wisselen.
5. Volg het open data beleid van de overheid en onderzoek hoe het open data beleid van de overheid kan
bijdragen aan de informatievoorziening in het domein van de Omgevingswet. Dat beleid houdt in dat
burgers en bedrijven zonder al te veel moeite overheidsinformatie moeten kunnen hergebruiken in hun
eigen systemen. De regels, voorschriften, maatregelen en vergunningen moeten dus niet alleen op
overheidsvoorzieningen getoond kunnen worden, maar moeten ook als open data beschikbaar zijn
voor andere ICT-systemen. Ook voor open data is het afspreken en toepassen van standaarden nodig,
zodat informatie in allerlei systemen kan worden gebruikt.
6. Richt de inzet op een toekomst waarin het contact (de interactie) tussen burgers, bedrijven en
overheden digitaal verloopt (maar niet het enige kanaal is) en de gemeente in veel gevallen het eerste
loket is.
7. Richt de inzet op de informatievoorziening in de VTH-keten van de Omgevingswet. De informatieuitwisseling
in het VTH-proces is complex door de vele betrokkenen en uiteenlopende systemen. De
invoering van de RUD’s is een kans om de informatievoorziening in de VTH-keten meer uniform in te
richten en te verbeteren, om informatie beter met elkaar en met andere handhavende instanties te
gaan delen.
2 Een (eventueel wettelijk te verplichten) afspraak is bijvoorbeeld dat alle besluiten in het domein van de Omgevingswet altijd geocoördinaten
mee krijgen. Die geo-coördinaten worden dan de ‘sleutel’ voor het gericht ophalen van informatie over een bepaald
gebied. Simpeler gezegd: op het scherm staat een Google Maps-achtige kaart, je klikt met de muis ergens in die kaart en het ICTsysteem
toont de regels, voorschriften en maatregelen die daar van toepassing zijn. Op die wijze kunnen ook vergunningsaanvragen,
meldingen, verleende vergunningen, informatie over geluid, asbest en inspectieresultaten worden getoond, als die geo-coördinaten
hebben meegekregen.
22

8. Richt de inzet op het (her)gebruik van de beschikbare informatie over de staat van de fysieke
leefomgeving. Voor het aanvragen van vergunningen, opstellen van plannen en programma’s en
nemen van besluiten wordt informatie gebruikt over de staat van de leefomgeving. Om onnodige
kosten te voorkomen, is het nodig beschikbare informatie eenvoudig te vinden, toegesneden op de
vraag en betrouwbaar. Discussies worden voorkomen wanneer de informatie via standaardprotocollen
wordt verkregen en daarmee vergelijkbaar is.
9. Gebruik de kansen van ‘regelbeheer’ (regelmodellering) als efficiënte en gestructureerde manier om
regels en beperkingen binnen het domein van de Omgevingswet gestandaardiseerd op te slaan en
beschikbaar te stellen. Daarbij is het van belang dat de regels gekoppeld zijn aan geo-coördinaten. Door
de regels en beperkingen gestructureerd en gestandaardiseerd (eenmalig) vast te leggen zijn deze
geschikt voor meervoudig gebruik, bijvoorbeeld in digitale regelhulpen, in aanvraag- en
meldingsformulieren, in apps of in checklisten voor toezicht en handhaving. De inzet van regelbeheer
biedt daarnaast kansen om de kwaliteit van regelgeving en het beheer van wijzigingen in de
regelgeving te verbeteren. Dat is voor regelmakers veelal nog onbekend terrein, maar de voorbeelden
dat het kan werken zijn er en vragen om navolging.
10. Richt de inzet op de efficiëntie en effectiviteit van de informatievoorziening. Dat betekent die zaken
doen die het meeste opleveren (kosten en baten afweging). Het betekent ook een kritische houding ten
aanzien van de veelheid van overheidswebsites waarmee informatie naar burgers, bedrijven en
overheden wordt ontsloten (VVV-functie). De markt is sneller en creatiever in het reageren op
ontwikkelingen dan de overheid. Dit is een aanbeveling voor ‘meer met minder’ en slimmer inzetten
van de markt.
11. Bied ruimte voor innovatie. Benoem in vervolgplannen expliciet een rol voor innovatie, in het bijzonder
ontwikkelingen als 3D en BIM (Bouwwerk Informatie Model geschikt voor 3D). De generatie die zich
buigt over de informatievoorziening van de toekomst is veelal de generatie die nauwelijks is opgegroeid
met de huidige technische mogelijkheden, laat staan de ontwikkelingen die er nog aankomen.
Innovatie betreft de techniek, maar ook het creatief samenwerken met de markt. Het pleidooi is om in
de agenda expliciet acties op te nemen die voorsorteren op en inspireren tot nieuwe ontwikkelingen en
samenwerkingsverbanden.
6.2 ‘Spectrum’ van mogelijke vervolgacties
De aanbevelingen zijn in deze paragraaf uitgewerkt in mogelijke vervolgacties. De letters verwijzen naar
afbeelding 8, waarin de vervolgacties zijn weergegeven op het gehanteerde model.
A
B
Eén loket voor omgevingsvergunningen en meldingen Omgevingswet
Realiseren van één loket voor het aanvragen van omgevingsvergunningen en het doen van
meldingen binnen het domein van de Omgevingswet.
Regelhulp voor de Omgevingswet
Realiseren van regelhulpen die de informatie over wat wel en niet mag en welke voorschriften
gelden, ontsluiten op maat. De Omgevingswet alleen lost het woud van regels voor
initiatiefnemers niet op. Regelhulpen 3 geven locatiegericht antwoord op de vragen:
• ‘kan het’: staat de toegekende functie of bestemming het toe;
• ‘mag het’: is wel of geen vergunning of melding nodig;
• ‘waar moet je je aan houden’: de geldende regels, voorschriften en te nemen maatregelen.
3 Onder ‘Regelhulp’ wordt hier verstaan een digitale voorziening die gebruikers toegespitst op hun vraag (op maat) helpt wegwijs te
worden in wat mag en welke voorschriften daarbij van toepassing zijn. Binnen het domein van de Omgevingswet bestaan er op
onderdelen regelhulpen: de regelhulp in de AIM (geeft de initiatiefnemer uitsluitsel of een melding of vergunning nodig is volgens het
Activiteitenbesluit en aan welke voorschriften moet worden voldaan), de checker in het Omgevingsloket (geeft de initiatiefnemer
uitsluitsel of vergunning nodig is volgens de Wabo).
23

C
D
E
F
G
Regelbeheer voor de uitvoering
Inrichten van regelbeheer (regelmodellering) om regels en beperkingen uit de wet, verordeningen
en gemeentelijk omgevingsplan gestandaardiseerd en geo-gerelateerd op te slaan en beschikbaar
te stellen. Daardoor zijn de regels geschikt voor meervoudig gebruik, bijvoorbeeld in digitale
regelhulpen (zie B), in aanvraag- en meldingsformulieren (zie A) en in checklisten voor toezicht en
handhaving (zie L). Het inrichten van regelbeheer biedt ook kansen voor regelgeving (zie D).
Bouw hierbij voort op de kennis bij AIM en Olo en de daar ingezette ontwikkeling naar
regelbeheer. Het is goed mogelijk dat bronhouders zelf het beheer invullen en in ‘eigen’ systemen
hun eigen regels modelleren en beheren.
Regelbeheer voor beleid
Beproeven van de impact en kansen van regelbeheer door juristen die betrokken zijn bij de
Omgevingswet en de onderliggende regelgeving. Regelbeheer stelt eisen aan de structuur van
regelgeving, maar biedt ook kansen voor het:
• bereiken van een betere kwaliteit en consistentie van regelgeving door het inzetten van een
ICT-tool voor het analyseren van inconsequenties in definities, en gaten, overlap en
tegenstrijdigheden in de regelgeving;
• beheren van wijzigingen in regelgeving (kan ook voordelen opleveren bij de komende
wijzigingen en uitwerkingen van de Omgevingswet).
Omgevingsvisies, plannen en programma’s en verordeningen centraal
Realiseren van centrale voorziening(en) voor het geo-gerelateerd ontvangen, opslaan en
beschikbaar stellen van omgevingsvisies, plannen en programma’s, provinciale verordeningen,
waterverordeningen en gemeentelijke omgevingsplannen (en mogelijk toekomstige en facultatieve
instrumenten). Deze functionaliteit voor het centraal en geo-gerelateerd opslaan en beschikbaar
stellen, ook als open data, bouwt voort op de huidige RO-online voorziening.
Vergunningen, meldingen en projectbesluiten centraal
Realiseren van centrale voorziening(en) voor het geo-gerelateerd ontvangen, opslaan en
beschikbaar stellen van besluiten, in het bijzonder verleende vergunningen, meldingen en
projectbesluiten. Het hiertoe samen met het ministerie van BZK onderzoeken van de
(uitbreidings)mogelijkheden van OEP (Officiële Elektronische Publicaties). Deze centrale
voorziening wordt op dit moment beperkt benut (is niet wettelijk verplicht). Voordelen van
verplicht gebruik:
• informatie uit heel Nederland is via één ingang te vinden en in te zien;
• informatie uit heel Nederland is via één toegang beschikbaar als open data voor andere
toepassingen.
Portalen, minder en beter
G1: Onderzoeken en verbeteren van de samenhang en verminderen van de overlap in de veelheid
van bestaande, sector specifieke overheidsportalen ten opzichte van elkaar, van generieke
overheidsportalen, van decentrale overheidsportalen en van private portalen.
G2: Onderzoeken van de behoefte aan een centraal proces- en kennisgericht informatieportaal 4
voor het domein van de Omgevingswet. Gedacht wordt aan een landelijke overheidswebsite
voor de begeleiding van de invoering van de Omgevingswet en mogelijk als structurele voorziening,
bedoeld als informatiepunt, wegwijzer en communicatieplatform. Belangrijk hierbij is de
samenhang met andere (de)centrale en private portalen (zie A, G1 en H).
4 Is onderdeel van de verkenning die is gestart voor de Implementatie van de Omgevingswet.
24

H
I
J
K
L
Hergebruik informatie leefomgeving
Onderzoeken en verbeteren van het (her)gebruik van informatie over de staat van de leefomgeving
voor snellere besluitvorming en minder onderzoekslasten 5 . Onderzoeken van de knelpunten die de
gebruikers nu ondervinden. Dit moet in samenspraak met hen leiden tot concrete verbeteropties.
Daarnaast onderzoeken hoe informatie uit opgestelde onderzoeksrapporten structureel en geogerelateerd
ontsloten kan worden, zodat ook deze kan worden hergebruikt.
Specifieke digitale instrumenten
Onderzoeken of specifieke digitale instrumenten nodig zijn om specifieke (ingewikkelde)
onderdelen van de Omgevingswet goed uit te voeren. Zo heeft het ministerie van EZ onderzocht
hoe de natuurtoets in de gemeentelijke en provinciale uitvoeringspraktijk van
omgevingsvergunningen werkt. Op basis van de bevindingen zet EZ in op het gericht digitaal
ondersteunen van de ambtenaar, zodat die beter in staat is om ondernemers en burgers gericht en
goed te helpen. EZ heeft hiertoe drie digitale instrumenten in voorbereiding.
In BAG wat MAG
Onderzoeken of het maken van gemeentelijk omgevingsplannen (een stuk) eenvoudiger kan door
het (wettelijk) hanteren van het uitgangspunt dat wat vastgelegd is in de BAG (plus), is toegestaan
en dat het gemeentelijke omgevingsplan enkel de ontwikkelingen reguleert. Hiervoor zijn de
huidige gegevens in de BAG onvoldoende. Onderzocht moet worden hoe en waar, in samenhang
met de BAG, de benodigde, aanvullende gegevens geregistreerd zouden kunnen worden.
Nieuwe e-overheid bouwstenen
Onderzoeken van de wenselijkheid en haalbaarheid van nieuwe e-overheid bouwstenen voor het
ter inzage leggen, indienen van zienswijzen, indienen van bezwaren, het aantekenen van beroep
en voor attenderen.
Informatievoorziening VTH-keten
Onderzoeken van oplossingen in de informatievoorziening in de VTH-keten 6 (niet los te zien van
harmonisatie van processen). Eén van de uitkomsten kan zijn, dat er wettelijke verplichtingen in de
Omgevingswet of AmvB worden opgenomen over gemeenschappelijke afspraken. Het
uitvoeringsveld is verdeeld over de oplossingen die nodig zijn. Een deel vertrouwt er op dat de
ingezette beweging naar zaakgericht werken en de hierbij voorgestelde standaarden de oplossing
biedt. Anderen zijn voorstander van een centrale aanpak en het realiseren van centrale
voorzieningen zoals die voor vergunningverlening zijn gerealiseerd met de invoering van de Wabo 7 .
Vanuit de RUD-ontwikkeling is ingezet op meer centrale ondersteuning van de
informatievoorziening en is een digitaal informatie-uitwisselingsysteem in ontwikkeling
(Inspectieviews). Daarmee beschikken de handhavende instanties over een instrument om
elektronisch informatie te delen via een landelijke informatie-infrastructuur. Dit wordt gezien als
een voorwaarde voor het verbeteren van de samenwerking en communicatie tussen de
bestuurlijke en strafrechtelijke handhavende instanties.
5 Vindt plaats samen met RIVM
6 Nader onderzoek van de inzet van ICT in het VTH proces kan zijn plaats krijgen in de verkenning over de toekomstige vormgeving van
de organisatie van de uitvoering van VTH (of moet tenminste in samenhang plaatsvinden). In deze verkenning worden als vier
bepalende, elkaar beïnvloedende elementen van de uitvoering genoemd: organisatie, personeel, samenwerking en digitale
voorzieningen.
7 In het advies uit de quick scan MKBA Olo 3.0 wordt aanbevolen nader onderzoek te doen naar de kosten en baten van het realiseren
van een centraal vergunningendossier (rapport april 2013).
25

urger
bedrijf
G
E
VVV
(interactie)
Vinden van informatie op maat
Indienen vergunningaanvragen en
meldingen
Indienen handhavingsverzoeken (klachten)
Indienen zienswijzen, bezwaren en
beroepen
Geattendeerd worden op (wijzigingen van)
bepaalde informatie
Ontvangen van voortgangsinformatie en
besluiten
Bestaand, wijzigend en
nieuw beleid, regels en
omgevingswaarden
Bestaande, wijzigende en
nieuwe omgevingsvisies,
gemeentelijke
omgevingsplannen,
waterverordeningen,
provinciale verordeningen,
plannen, programma’s en
maatregelen
Ingediende
vergunningaanvragen,
meldingen,
handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en
beroepen
Relevante registraties
Acties nodig voor handhaven huidige niveau Overige acties
A
overheid
Bibliotheek
(informatie)
Afbeelding 8: ‘Spectrum’ van mogelijke vervolgacties voor de informatievoorziening Omgevingswet.
C
B
K
F
Stadhuis
(Bedrijfsprocessen)
Ontwikkelen gewijzigd en nieuw beleid,
regels en omgevingswaarden
Uitwerken gewijzigde en nieuwe visies,
verordeningen, plannen, programma’s en
maatregelen
Behandelen vergunningaanvragen,
meldingen, handhavingsverzoeken,
zienswijzen, bezwaren en beroepen
Samenwerken
Toezicht houden en handhaven
Ter inzage leggen en publiceren
Attenderen
Monitoren kwaliteit leefomgeving
6.3 Prioritering
De kleurstelling van de mogelijke vervolgacties en de toelichting in de volgende paragraaf geven richting
aan de prioritering. In rood zijn de vervolgacties weergegeven die noodzakelijk zijn om het huidige niveau
van informatievoorziening te handhaven. De overige vervolgacties zijn weergegeven in blauw.
De volgende tabel geeft een indicatie van de verwachte bijdrage van de mogelijk vervolgacties aan de
doelstellingen van de Omgevingswet, de doelstellingen van de e-overheid en van de verwachte kosten,
baten en impact op de gebruikers. De beoordeling zoals weergegeven in de tabel is het beeld van de
betrokkenen bij de totstandkoming van dit document. Er zijn (nog) geen maatschappelijke kosten baten
analyses uitgevoerd. Voor het maken van keuzes en het stellen van prioriteiten is het nodig kosten en baten
analyses uit te voeren in de verdere verkenningen.
J
D
L
Concept en definitieve
vergunningen,
projectbesluiten,
handhavingsbesluiten,
gedoogbesluiten,
voorkeursbeslissingen
Geo-bestanden
Procesdossiers
Attenderingsregistratie
Gemeten
omgevingswaarden en
overschrijdingen
Onderzoeksrapporten
J
I
H
26

Tabel 2: Indicatie van de verwachte bijdrage van de mogelijke vervolgacties aan de doelstellingen
6.4 Voorstel voor vervolgaanpak
Dit document biedt beleidsmaker, juristen, managers, ICT-experts en andere betrokkenen bij de
Omgevingswet inzicht in de rol van informatievoorziening voor de Omgevingswet en geeft overzicht over
het speelveld. Het beschreven digitale streefbeeld en de mogelijke vervolgacties vragen om toetsing door
nadere verkenning, quick scans, kosten-batenanalyses en pilots om te kunnen afwegen en te besluiten
welke inzet van ICT het meest noodzakelijk is voor een succesvolle uitvoering van de Omgevingswet.
Het voorstel voor de vervolgaanpak omvat de volgende punten:
1. Toets het digitale streefbeeld van de Omgevingswet en het spectrum van mogelijke vervolgacties bij de
stakeholders en deskundigen op het terrein van de Omgevingswet en van de e-overheid.
2. Onderzoek de haalbaarheid en kosten en baten van de mogelijke vervolgacties door het uitvoeren van
verdere verkenningen, quick scans en pilots.
3. Stel een programmaplan op voor het vervolgtraject, waarin:
de uitkomsten van de toetsing van het voorliggend document, het ‘position paper’, de
Omgevingswet en van de diverse verkenningen hun beslag krijgen;
geborgd wordt dat de winkel open blijft. Het programmaplan moet realistisch zijn en te behappen
voor de organisaties die hierdoor worden geraakt;
de samenhang tussen het wetgevingstraject, de onderliggende regelgeving, het ICT-traject en het
implementatietraject wordt verankerd;
de vervolgacties beheerst en gefaseerd worden uitgevoerd. Volg de best practices van
programmatisch en projectmatig werken en zet daartoe een ervaren programmamanager in die
bekend is met de e-overheid en het stakeholders veld van de Omgevingswet;
de samenwerking met de betrokken overheden geborgd wordt.
.
27

Bijlagen
A. Meer informatie Omgevingswet 28
B. Casus ‘De samenwerking en informatie-uitwisseling van de actoren in het ketenproces’ 32
C. Meer informatie e-overheid 37
D. Platform Digitale Agenda Omgevingswet 42
28

A. Meer informatie Omgevingswet
A1 Overzicht wetten eerste tranche Omgevingswet, conceptversie d.d. 28 nov 2012
A2 Overzicht kerninstrumenten per overheidslaag, conceptversie d.d. 28 nov 2012
A3 Procedures omgevingsvergunning en projectbesluit, conceptversie d.d. 28 nov 2012
Link naar programmasite Omgevingswet: Eenvoudig Beter
Losse uitgave: Waarom een nieuwe Omgevingswet? Ministerie van IenM, najaar 2011
Losse uitgave: Stand van zaken ontwikkeling Omgevingswet. Ministerie van IenM, mei 2012
29

A1 Overzicht wetten eerste tranche |Omgevingswet, conceptversie d.d. 28 nov 12
A2 Overzicht kerninstrumenten per overheidslaag, conceptversie d.d. 28 nov 2012
30

A3 Procedures omgevingsvergunning en projectbesluit in Omgevingswet, conceptversie d.d. 28 nov 2012
31

B. Casus ‘De samenwerking en informatie-uitwisseling van de actoren in
het ketenproces’
Deze casus is bedoeld ter illustratie van de samenhang tussen de actoren en hun informatiebehoefte.
Een initiatiefnemer weet doorgaans wat hij wil. In de gewenste digitale situatie zou een initiatiefnemer al
een heel eind kunnen komen om een complete aanvraag in te dienen. Een initiatiefnemer wil het liefst zijn
vragen bij 1 loket kwijt waar hij dan ook het juiste antwoord krijgt. Echter, kennis en kunde om een
aanvraag te beoordelen, is vaak verspreid binnen de overheid beschikbaar: bij gemeente, waterschap,
provincie of Rijk. Om een aanvraag te beoordelen, moet binnen de overheid onderling overleg plaats vinden
om de juiste informatie te verkrijgen.
Van Initiatief tot en met toezicht en handhaving:
Initiatief
Oriëntatie
Vergunningaanvraag
Beoordeling
Procedure
Uitvoering
Toezicht en handhaving
INITIATIEF
WAT: programma van eisen
Marieke is een investeerder met duurzame inslag. Ze wil een recreatiecentrum starten, waar activiteiten
worden georganiseerd variërend van wandel-, fiets- en kanoën tot survivals. Daarbij wil ze
overnachtingsmogelijkheden bieden. Voor de energievoorziening wil ze gebruik maken van duurzame
technieken. Ze is erg gecharmeerd van een bepaalde innovatieve vorm van warmte-koude-opslag.
ORIËNTATIE
WAAR: voorkeurslocatie
Marieke wil binnen het gebied Try-out zitten. Binnen dat gebied laat ze eerst onderzoeken welke locaties
geschikt kunnen zijn.
Daarvoor worden geografie, beleid, wet- en regelgeving en databanken geraadpleegd.
De omgevingsplannen (bestemmingsplannen) zijn op dit moment nog niet interessant, want ze weet dat zij
toch te maken krijgt met een aanpassing van het omgevingsplan (bestemmingsplan). Ze is wel
geïnteresseerd in de nabijheid van natuurgebieden en water en de opbouw van de bodem, omdat die
geschikt moet zijn voor warmte-koude-opslag. Ze wil twee locaties aan het water en twee locaties naast
een bos verkennen.
Ze laat een voorverkenning opstellen om haar voorkeurslocatie te bepalen.
Aan de hand van de databank bodem worden de te onderzoeken locaties zodanig gekozen dat op alle
locaties de bodemopbouw geschikt is voor de beoogde vorm van warmte-koude-opslag.
Regelgeving en beleid worden nagekeken op de aspecten die cruciaal zijn.
De locaties liggen binnen bodembeschermingsgebieden waar boringen niet zomaar mogelijk zijn. De
warmte-koude-opslag die Marieke wil, is innovatief en kan zodanig worden vormgegeven, dat de effecten
verwaarloosbaar zijn. Het zou dus geen probleem hoeven te zijn.
Voor de locaties aan het water speelt de bescherming van de daar aanwezige natuurwaarden een rol. Het
water maakt deel uit van een Natura2000 gebied en er zijn bijzondere diersoorten in het gebied aanwezig,
waarmee bij de activiteiten rekening moet worden gehouden.
Het bos nabij de andere locaties maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur. Hier zijn mogelijkheden
voor combinatie met de recreatieve activiteiten. Het beleid van de provincie geeft aan dat bij de ene
boslocatie vooral doorontwikkeling van natuur wordt voorgestaan en bij de andere boslocatie revitalisering
van de recreatie.
Aan de hand van de BAG wordt gecheckt of er al eenzelfde soort recreatiecentrum in de omgeving van de
locaties aanwezig is. Dat blijkt niet het geval. In de omgeving van de beoogde locaties zijn wel andere
recreatieve activiteiten aanwezig, maar deze hoeven niet beperkend te zijn. Bij een aantal ziet Marieke juist
mogelijkheden voor samenwerking, bijvoorbeeld met een pannenkoekenhuis.
32

De boslocatie waar door de overheden revitalisering van recreatie wordt nagestreefd, heeft de voorkeur
van Marieke en ze gaat met deze locatie verder. Ze laat de verkoopbereidheid van huidige eigenaren in die
omgeving onderzoeken. Er blijkt een agrariër te zijn die wil stoppen en bereid is te verkopen. Marieke
bereidt een aanvraag voor. De verkenningen krijgen nu het karakter van meer gedetailleerd onderzoek.
VERGUNNINGAANVRAAG
Er wordt een aanvraag opgesteld, compleet met een onderzoek over de effecten op de ondergrond
vanwege de warmte-koude-opslag en een onderzoek met de mogelijke effecten op de EHS en natuur in het
algemeen. Voor die onderzoeken is gebruik gemaakt van gegevens over de natuur, bodem en water die al in
de databanken voorhanden waren. Er heeft nog wel aanvullend onderzoek plaatsgevonden. Daarbij is
dankbaar gebruik gemaakt van handleidingen voor onderzoek die daar eveneens waren te vinden.
De aanvraag is in het landelijke vergunningenloket gemaakt. Aan de hand van de regelhulp van dat loket
wordt duidelijk dat er inderdaad een aanpassing van het omgevingsplan (bestemmingsplan) nodig is.
Daarom heeft ze bij de aanvraag aangegeven waarom zij vindt dat het recreatiecentrum wel past binnen
het beleid dat gericht is op revitalisering van de recreatie in het gebied. Verder blijkt dat de locatie is
gelegen aan een provinciale weg en dat voor de ontsluiting daarop een vergunning vereist is vanwege de
provinciale omgevingsverordening. Ook de daarvoor benodigde gegevens worden ingevuld.
BEOORDELING: compleetheid, passendheid in regels en beleid
Annet ontvangt de aanvraag. Zij controleert of de benodigde gegevens voor beoordeling van de aanvraag
aanwezig zijn. Zo niet, dan zal zij de aanvrager verzoeken die informatie alsnog te verstrekken. De
behandelingstermijn wordt dan opgeschort. Annet maakt een (procedure-)dossier aan. Dit (procedure-
)dossier wordt in principe tot en met het onherroepelijk worden van de besluiten op de aanvraag
bijgehouden. 8
Annet checkt via de regelhulp van het vergunningenloket welke aspecten er van belang zijn. Dat blijken
natuur, water, bodem, verkeer (provincie) te zijn. Verder blijkt dat de aanvraag niet past binnen het
omgevingsplan (bestemmingsplan), het omgevingsplan (bestemmingsplan) geeft de bestemming landbouw.
Er blijkt een vergunning van de provincie nodig te zijn voor een ontsluiting op de provinciale weg. Er is een
ontheffing van het Rijk nodig omdat uit het natuuronderzoek blijkt dat er op de beoogde locatie
beschermde soorten zijn aangetroffen. De provinciale verordening laat warmte-koude-opslag niet toe, maar
er is een onderzoek waaruit blijkt dat er geen effecten zijn. De aanvraag lijkt compleet. Annet stuurt de
aanvraag door voor advies en/of verklaring van geen bedenking naar de verschillende adviseurs.
Deze adviseurs kijken niet alleen naar de regels die van belang zijn, maar ook naar het beleid en de
ontwikkelingen daarin.
Jeroen Gemeente 1 van de gemeente constateert eveneens dat de aanvraag niet past binnen het
omgevingsplan (bestemmingsplan), maar dat het recreatiecentrum wel past binnen het beleid in de
omgevingsvisie van de gemeente.
Ook de provincie constateert dat het recreatiecentrum in principe past binnen haar omgevingsvisie, maar
dat er nog wel een paar zaken zijn.
De bodem-adviseur Jeroen Provincie 1a constateert dat de aanvraag is gelegen binnen een boringsvrije
zone zoals aangegeven in de provinciale omgevingsverordening. De verordening voorziet niet in de beoogde
warmte-koude-opslag. In dit geval is de provincie echter bereid om medewerking te verlenen en de
verordening aan te passen, omdat de locatie is gelegen aan de rand van de boringsvrije zone en uit het
onderzoek dat bij de aanvraag was gevoegd, blijkt dat er geen negatieve gevolgen zijn.
De verkeersadviseur van de provincie (Jeroen Provincie 1b) geeft aan dat de ontsluiting op de provinciale
weg op zich geen probleem is; er wordt nog wel een aantal voorwaarden meegegeven. Daarnaast wijst hij
op het feit dat het recreatiecentrum een verkeersaantrekkende werking heeft. Hierdoor neemt de stikstofdepositie
toe in een stikstof-gevoelig Natura2000gebied dat in een aangrenzende provincie ligt. Omdat de
depositie inmiddels de grenswaarde nadert, wordt voor dit gebied een programmatische aanpak opgesteld,
maar deze is voor dit gebied nog niet digitaal beschikbaar. Er zal echter al wel conform die
8 Naast het afgeven van een omgevingsvergunning voor het recreatiecentrum, moet de omgevingsvergunning voor het agrarisch
bedrijf worden ingetrokken. Deze laatste (met schoongrond zaken en evt. sloopvergunningen met asbestzaken) wordt hier even buiten
beschouwing gelaten. De casus kan hier eventueel mee worden uitgebreid. Dat kan ook met mogelijke voorbereidingsbesluiten en
aanwijzingen.
33

programmatische aanpak gewerkt moeten worden. Dat houdt in dat moet worden aangetoond dat de
verhoging van stikstof-depositie in dat natuurgebied nog aanvaardbaar is. De aanvraag moet dus alsnog aan
die andere bevoegde provincie worden voorgelegd. Annet zet de aanvraag vervolgens naar de
natuuradviseur (Jeroen Provincie 2a) van de andere provincie door. Deze natuuradviseur heeft inmiddels
meerdere aanvragen ontvangen die leiden tot een verhoging van de depositie. Als de adviseur de gegevens
van de aanvraag door het rekenmodel haalt, blijkt dat de depositie-situatie kritisch wordt, maar de
aanvraag van Marieke nog net kan.
De natuuradviseur van het Rijk is gestationeerd bij de Dienst Regelingen. Deze natuuradviseur constateert
dat het recreatiecentrum mogelijk is. De effecten voor de aanwezige beschermde soorten kunnen worden
opgevangen als Marieke bij de realisatie van het centrum enkele voorzieningen voor die soorten treft.
Kortom het recreatiecentrum past niet binnen het gemeentelijke omgevingsplan (bestemmingsplan) en de
provinciale omgevingsverordening. Maar bij zowel gemeente als provincie is er bereidheid om toch
medewerking te verlenen. Verder zijn er wat voorwaarden die aan de omgevingsvergunning gekoppeld
moeten worden.
PROCEDURE: afstemming en doorlopen
Afstemming:
Gemeente en provincie zetten een procedure ineen, waarbij de aanpassing van het omgevingsplan
(bestemmingsplan), de aanpassing van de provinciale omgevingsverordening en de vergunningverlening
zoveel mogelijk gelijk op gaan lopen. De ontwerpen worden gelijktijdig ter inzage gelegd tezamen met de
benodigde onderbouwing en onderzoeksrapporten. De beantwoording van zienswijzen tegen de ontwerpen
stemmen zij af. De vastgestelde besluiten worden gelijktijdig bekend gemaakt. Dit gebeurt onder de vlag
van een coördinatieregeling. 9
Procedure doorlopen:
Ontwerpen:
De ontwerpen worden gelijktijdig ter inzage gelegd. Een agrariër in de omgeving, Karel, heeft echter
bezwaren tegen de komst van het recreatiecentrum en dient een zienswijze in.
Annet ontvangt de zienswijze en stelt Marieke van deze zienswijze op de hoogte. Marieke geeft haar
mening over de zienswijze. Annet stelt een concept-reactie op de zienswijze op. Hierin wordt de zienswijze
niet gehonoreerd. Deze legt ze voor aan de desbetreffende adviseur(s).
Besluiten:
De bevoegde gezagen nemen de benodigde besluiten:
- Partiële herziening omgevingsverordening door Provinciale Staten. Hiertegen is geen bezwaar of
beroep mogelijk.
- Partiële herziening omgevingsplan (bestemmingsplan) door gemeenteraad. Hiertegen is beroep
mogelijk.
- Een vergunning. Normaal gesproken is hiertegen eerst bezwaar en vervolgens beroep mogelijk. Echter,
omdat hier de coördinatieregeling is toegepast, gaat alles gecombineerd het beroep in bij de RvS. (check of
dat onder OW nog steeds mogelijk is).
Beroep:
Karel, de agrariër die een zienswijze had ingediend, stelt beroep in. De RvS vraagt een (procedure)dossier
op en kijkt na welke regels er zijn.
Karel wordt door de rechter/Raad van State gedeeltelijk in het gelijk gesteld. De rechter voorziet zelf in de
zaak en schrapt een regel uit het omgevingsplan (bestemmingsplan). Hiermee wordt het wel mogelijk om
het recreatiecentrum zonder vertraging te realiseren. Gemeente moet besluit verwerken en maakt de
uitspraak digitaal.
De logboeken/historie van het omgevingsplan (bestemmingsplan), de provinciale omgevingsverordening en
de omgevingsvergunning worden hierop bijgewerkt. Dat houdt in dat de bijgewerkte geconsolideerde
versies beschikbaar worden gesteld. De partiële herzieningen zijn niet meer apart beschikbaar gesteld
omdat deze via de logboeken/historie terug te vinden zijn.
9 De genoemde coördinatieregeling is onder de huidige Wet ruimtelijke ordening mogelijk. In de toetsversie van de Omgevingswet lijkt
deze coördinatiemogelijkheid te zijn vervallen. Dit kan tot gevolg hebben dat beroep in 1 keer niet mogelijk is.
34

UITVOERING EN OPLEVERING
Marieke geeft opdracht voor realisatie en geeft bericht door dat zij is gestart.
Bart bepaalt aan de hand van het toezichtsprotocol en het project op welke momenten het belangrijk is om
inspecties uit te voeren en stemt deze af met de Marieke en haar aannemer. Maar Bart stemt ook af met de
Omgevingsdienst en de Veiligheidsregio voor inspecties die zijn gericht op milieuaspecten en
brandveiligheidsaspecten. Doorlopend heeft Bart contact met de constructieve adviseur, die gedurende de
bouwfase regelmatig aanvullende tekeningen en berekeningen controleert. Ook let Bart op de veiligheid
voor de omgeving. Op locatie kan hij op zijn tablet/laptop digitaal de vergunningstukken inzien en de
toezichtsrapportage bijwerken. De toezichtsrapportage wordt toegevoegd aan het dossier van de verleende
vergunning.
Marieke geeft de datum van oplevering door. Naar aanleiding daarvan komt Bart komt langs voor het
checken of de vergunning is nageleefd. Het klopt geheel. Deze constatering wordt aan de
toezichtsrapportage toegevoegd. De definitieve toezichtsrapportage wordt weer toegevoegd aan het
dossier van de verleende vergunning. De gereedmelding wordt doorgegeven aan de BAG en het
vergunningdossier kan worden gesloten.
TOEZICHT EN HANDHAVING
Na 1 jaar komt Bart langs voor een controle.
Hierbij maakt hij gebruik van zijn laptop/tablet. Hij vraagt de inspectieplanner naar de resultaten van de
bulkopvraging van inspecties van andere handhavende instanties en de analyses daarvan, die voor zijn
controle van belang zijn. Daaruit kan bijvoorbeeld geconcludeerd worden dat het specifieke object dat hij
wil gaan bezoeken niet tot de risico-bedrijven hoort, maar dat anderen daartoe wel behoren. Daarop
bepalen zij een aanpak van de inspectie die programmatisch en risicogericht is. Er wordt een gerichte keuze
gemaakt welke objecten prioriteit moeten hebben voor inspectie. Hij checkt de omgevingsvergunning en de
burgersbindende regels. Hij loopt langs: de geconsolideerde omgevingsvergunning, geconsolideerde
verordening en geconsolideerd omgevingsplan (bestemmingsplan). Hij schakelt in op inspectieview en ziet
op zijn scherm de inspectieresultaten bij zijn inspectie-object van andere handhavende instanties zodat hij
er een geïntegreerd beeld van krijgt. Verder kijkt hij in het vergunningdossier of er nog bijzonderheden zijn.
Daar treft hij de zienswijze, het beroep en de uitspraak aan.
Voor de inspectie maakt Bart een nieuw toezichtsdossier aan, waarin hij de bevindingen kan verwerken. De
aangetroffen situatie komt overeen met de jongste (geconsolideerde) vergunning en regels. Geen
afwijkingen. Hij werkt het toezichtsdossier bij.
De activiteiten lopen goed, inmiddels zijn er ook dance-achtige activiteiten ontstaan. Omwonende agrariërs
ondervinden hier nog wel eens hinder van. Eén van hen, Karel, meent dat de dance-achtige activiteiten niet
onder de omgevingsvergunning valt. Hij heeft de omgevingsvergunning daar nog eens op nagekeken en de
Algemene Plaatselijke Verordening.
Hij dient een handhavingsverzoek in.
Bart neemt het handhavingsverzoek in behandeling. Hij checkt de omgevingsvergunning, de
burgersbindende regels en het (toezichts)dossier. Er komt een controlebezoek en een gesprek met Marieke.
Daaruit blijkt dat Marieke zich niet aan de regels houdt en daarvoor geen redenen kan aanvoeren die dat
rechtvaardigen. Naast overlast voor de omgeving, komt de Veiligheidsregio tot de conclusie dat de
veiligheid van bezoekers onvoldoende geregeld kan worden voor deze dance-achtige activiteiten. Bart
bereidt een besluit op het handhavingsverzoek voor waarin Marieke wordt opgelegd dat zij moet stoppen
met de dance-achtige activiteiten. Bij elke geconstateerde overtreding zal Marieke een dwangsom moeten
betalen van € 25.000 en in totaal maximaal € 150.000. Het bevoegde gezag besluit conform. Het besluit
wordt aan Marieke gezonden en in afschrift aan Karel. Bart zet e.e.a. in het (toezichts)dossier.
Naar aanleiding van een klacht komt Bart in actie, waarbij de omgevingsdienst wordt betrokken om
geluidsmetingen te verrichten. Er wordt een overtreding geconstateerd en Bart verwerkt de bevindingen in
de toezichtsrapportage. Daarna bereidt Bart besluitvorming voor waarin aan Marieke wordt meegedeeld
dat op grond van de overtreding een dwangsom moet worden betaald van € 25.000. Het bevoegd gezag
besluit conform en Bart zet vervolgens de procedure in gang om de dwangsom te innen.
Twee jaar lang zijn er geen klachten en overtredingen meer. Marieke vindt het daarom niet meer redelijk
om het handhavingsbesluit nog in stand te houden en dient een verzoek in om het handhavingsbesluit in te
trekken. Daarbij geeft zij aan geen intentie meer te hebben om dance-achtige activiteiten te ontplooien.
35

Na afweging van de verschillende belangen, komt Bart tot de conclusie dat tegemoet kan worden gekomen
aan Mariekes verzoek. Bart bereidt eerst een concept besluit voor dat aan zowel Marieke als de
omwonenden wordt verstuurd, zodat iedereen kan reageren voordat het besluit een feit is. Er komen in dit
geval geen bezwaren binnen. Bart bereidt het definitieve besluit voor om handhavingsbesluit in te trekken
en het bevoegde gezag besluit conform. Tegen het besluit worden verder geen bezwaren ingediend. De
situatie is weer in overeenstemming met de regels en de rust in de omgeving is weer terug.
36

C Meer informatie e-overheid
C1 Visie overheid op dienstverlening
C2 Basisprincipes van de e-overheid
C3 Uitgangspunten van het digitale streefbeeld van de Omgevingswet
37

C1 Visie overheid op dienstverlening
De e-overheid richt zich op de elektronische overheid. Door middel van de inzet van digitalisering en digitale
bouwstenen wil de overheid efficiënter, effectiever en klantgerichter werken. Gemeenten, provincies,
waterschappen, uitvoeringsorganisatie en het Rijk hebben een gemeenschappelijke visie op dienstverlening
(pdf 46 KB) opgesteld. In de visie verwoorden de overheden hun gedeelde ambitie: Eén digitale overheid:
betere service, méér gemak’.
De visie bestaat uit zes pijlers waaraan de dienstverlening moet voldoen:
1. De vraag van burgers, bedrijven en instellingen staat centraal. Wij werken oplossingsgericht en sluiten
aan bij de behoeften van burgers en bedrijven.
Zes pijlers e-overheid:
2. Burgers, bedrijven en instellingen moeten hun zaken snel en zeker
kunnen regelen. Wij zorgen dat burgers en bedrijven hun zaken met
de overheid snel en zeker kunnen regelen. Dat doen we door hen de
mogelijkheid te bieden online zaken te doen met de overheid.
1. De vraag centraal
2. Snel en zeker
3. Eén overheid
4. Geen overbodige vragen
3. De overheid valt burgers, bedrijven en instellingen niet lastig met de
verschillen tussen hun organisaties, maar opereert als één overheid.
Wij presenteren ons als één overheid die voor iedereen toegankelijk
en bereikbaar is. De gemeente vormt voor burgers en bedrijven een
belangrijke ingang: dichtbij en herkenbaar.
5. Transparant en
aanspreekbaar
6. Efficiënt
4. De overheid stelt geen overbodige vragen. Informatie die in basisregistraties is opgenomen en
informatie die binnen de eigen organisatie beschikbaar is, wordt niet nogmaals gevraagd.
5. De overheid is transparant en aanspreekbaar
6. De overheid richt de dienstverlening zo efficiënt mogelijk in. Waar mogelijk heeft digitaal contact met
burgers en bedrijven de voorkeur. Waar persoonlijk contact noodzakelijk is of de kwaliteit van de
dienstverlening bevordert, maken wij persoonlijk contact mogelijk.
38

C2 Basisprincipes van de e-overheid
Om de dienstverlening te verbeteren in lijn met de Visie op dienstverlening zijn binnen de overheid
afspraken gemaakt over principes, beschrijvingen, modellen en standaarden voor het ontwerp en de
inrichting van de elektronische overheid 10 . Een belangrijke voorwaarde voor deze verbetering is de
bereidheid van alle betrokken organisaties om binnen dat gedeelde kader samen te werken. Door vanuit
iedere organisatie de eigen dienstverlening binnen dit zelfde kader te ontwikkelen, ontstaat samenhang in
de dienstverlening van de overheid als geheel.
Tien basisprincipes
Burgers, bedrijven en overheidsorganisaties (lees klanten/afnemers);
krijgen de dienstverlening waar ze behoefte aan hebben.
kunnen de dienst eenvoudig vinden.
hebben eenvoudig toegang tot de dienst.
ervaren uniformiteit in de dienstverlening door het gebruik van standaardoplossingen.
krijgen gerelateerde diensten gebundeld aangeboden.
hebben inzage in voor hen relevante informatie.
worden niet geconfronteerd met overbodige vragen.
kunnen erop vertrouwen dat informatie niet wordt misbruikt.
kunnen erop vertrouwen dat de dienstverlener zich aan afspraken houdt.
kunnen input leveren over de dienstverlening.
10 De principes, beschrijvingen, modellen en standaarden voor het ontwerp en de inrichting van de elektronische overheid zijn
uitgewerkt in de NORA, de Nederlandse Overheid Referentie Architectuur. De NORA is in 2009 door het kabinet vastgesteld als norm
voor de overheid. De NORA beschrijft tien strategische principes vanuit het perspectief van afnemers: burgers, bedrijven en andere
overheidsorganisaties.
39

C3 Uitgangspunten van het digitale streefbeeld van de Omgevingswet
Het streefbeeld zegt nog niets over de eisen die worden gesteld aan de ICT-oplossingen waarmee het
streefbeeld wordt verwezenlijkt. Uitgangspunten die hieraan richting geven zijn hierna opgenomen. Deze
uitgangspunten zijn ontleend aan NORA en MARIJ 11 en aangevuld door het platform Digitale Agenda
Omgevingswet.
Algemene uitgangspunten
1. Een voorziening is zo opgezet, dat andere organisaties deze kunnen hergebruiken in eigen systemen.
2. Een voorziening maakt gebruik van beschikbare landelijke bouwstenen van de e-overheid.
Toelichting
Voorbeelden die van toepassing zijn voor het domein van de Omgevingswet zijn het gebruik van
DigiD en eHerkenning waarmee je als burger respectievelijk bedrijf inlogt en het gebruik van de
Berichtenbox en Lopende Zaken van MijnOverheid voor mailverkeer en voortgangsinformatie.
3. Een landelijke bouwsteen (voorziening) gaat boven een sectorale of eigen voorziening.
4. Een landelijke bouwsteen (voorziening) wordt ‘as-is’ gebruikt en wordt niet zelf ‘verbouwd’ voor
toepassing binnen het domein van de Omgevingswet.
5. Een voorziening ontsluit ruimtelijke informatie locatiegewijs (geo-gerelateerd).
6. Eén organisatie is verantwoordelijk voor een voorziening.
7. Het bestaansrecht van een centrale voorziening wordt afgewogen op basis van kosten baten analyses
en ’voor- en nadelen ten opzichte van een voorziening van een decentrale overheid, vaneen branche of
de markt.
Uitgangspunten specifiek voor het opslaan en ontsluiten (klaar zetten) van informatie (Bibliotheek)
1. De informatie over gebruikte informatie-objecten en dynamische processen is ontkoppeld.
2. Alle gebruikte informatie-objecten zijn afkomstig uit een bronregistratie.
3. Alle informatie-objecten zijn uniek geïdentificeerd.
4. Alle informatie-objecten zijn geo-gerelateerd.
5. Alle informatie-objecten zijn systematisch beschreven.
6. Alle informatie-objecten zijn actueel en tijdgerelateerd (historie).
7. Van alle informatie-objecten is de status bekend (in procedure, vastgesteld, onherroepelijk).
8. Van alle informatie-objecten is de hardheid bekend (betekenis: ‘rekening houden’ of ‘in acht nemen’).
9. Van alle informatie-objecten is de validiteit bekend (onderzoeks-, reken- of meetmethode).
10. Elk gegeven heeft een eigenaar.
11. Elke (geconsolideerde) gegevensverzameling heeft een eigenaar.
12. De informatie wordt zo vastgelegd dat (her)gebruiken mogelijk is.
Toelichting
De digitale vastlegging van informatie gebeurt niet primair voor de opsteller/vastlegger van de
informatie, maar voor de gebruiker ervan. Dat houdt in dat informatie wordt vastgelegd met het
doel dat andere organisaties, specialisten en beoordelaars die deze informatie (ook) nodig hebben
deze kunnen gebruiken.
13. Het doel waarvoor informatie (her)gebruikt wordt, is verenigbaar met het doel waarvoor deze
verzameld is.
14. De informatie is beschikbaar als open data tenzij er belangrijke redenen zijn dat niet te doen, zoals
privacy redenen.
15. De afnemer is geauthentiseerd wanneer de informatie een vertrouwelijk karakter heeft.
16. De classificatie van de informatie bepaalt de sterkte van het authenticatiemiddel.
11 MARIJ (Model Architectuur Rijksdienst) sluit aan op de Nederlandse Overheid Referentie Architectuur (NORA).
40

Uitgangspunten specifiek voor de interactie (VVV)
1. De dienst is gebundeld met verwante diensten zodat deze samen gevonden en afgenomen kunnen
worden.
2. De afnemer heeft inzage in de eigen informatie en het gebruik ervan.
3. De afnemer kan zelf het bereik instellen van ‘zijn’ leefomgeving waarover hij de informatie wil.
4. De afnemer wordt niet naar al bekende informatie gevraagd.
Toelichting
Informatie die in de eigen organisatie beschikbaar is of in de basisregistraties is opgenomen wordt
niet nogmaals gevraagd en wordt voor ingevuld of (met de mogelijkheid tot correctie) 12 of wordt
niet getoond maar wel gebruikt. Afnemers worden ook niet geconfronteerd met overbodige
vragen die niet relevant zijn voor hun activiteit
5. De informatie is op maat van de vraag, bijvoorbeeld op activiteit, thema, beleidsveld of locatie.
6. De informatie is geen verzameling documenten waaruit de afnemer zelf zijn antwoord moet halen.
7. De informatie bevat alle relevante informatie om de hele vraag te beantwoorden en geen verwijzing.
8. De informatie is begrijpelijk, dat gaat boven taal die juridisch 100% sluitend maar onbegrijpelijk is.
9. Naast overheidsportalen (websites) ontsluiten ook private websites, branche organisaties enz. de
informatie voor hun doelgroepen.
10. Regelhulp en formulieren zijn afgestemd op de vraag van de burger en bedrijf.
Toelichting
Eenvoudige zaken kunnen eenvoudig gecheckt en aangevraagd worden, de gebruiker wordt niet
belast met complexe vragen die niet noodzakelijk zijn. Waar dat niet haalbaar is, is het
uitgangspunt voor het inrichten van digitale regelhulpen en digitale formulieren de ‘gemiddelde’
huis, tuin en keukenaanvragen. Bij complexe initiatieven wordt verwezen naar rechtstreeks overleg
tussen aanvragen en bevoegd gezag over de aanvraag.
11. Ondernemers die werken met een ‘Ondernemersdossier’ kunnen vanuit het Ondernemersdossier
(gewijzigde) informatie opvragen en informatie uitwisselen.
Uitgangspunten specifiek voor de bedrijfsprocessen (Stadhuis)
1. De afnemer wordt geïnformeerd over de stand van zaken bij de gevraagde dienst.
2. De diensten aan medewerkers zijn opgezet vanuit efficiencyperspectief.
3. De medewerkers kunnen hun werk plaats-, tijd-, organisatie- en apparatuuronafhankelijk uitvoeren.
12 Vergelijk de voorinvulling zoals de Belastingsdienst dit hanteert bij het doen van belastingaangifte.
41

D. Platform Digitale Agenda Omgevingswet
Het Platform DAO is een experttafel van de betrokken overheden waar op basis van de verschillende
expertises het gesprek open wordt gevoerd. Deelname aan het Platform vindt dan ook primair plaats op
basis van een expertise en niet vanuit belangenvertegenwoordiging. Het Platform beoogt voorstellen voor
te bereiden over de centrale informatievoorziening binnen het domein van de Omgevingswet zodanig dat
de informatievoorziening helpt de doelstellingen van de Omgevingswet te realiseren. In potentie is het
Platform ook een kanaal bij uitstek om de achterbannen van de drie velden te mobiliseren en inzichten
daaruit bij elkaar naar de tafel van het Platform te brengen.
Deelnemers
Gestart is met een vertegenwoordiging vanuit de betrokken overheden. Gaandeweg is de bezetting van het
Platform verbreed met deelname van de projectleiders van de belangrijkste bestaande centrale IenM
voorzieningen, informatiemanagers IenM en is de inbreng vanuit de Omgevingswet versterkt.
Wim Vlieger Gemeente Den Haag
Wim Mulder Gemeente Amsterdam
Hans Barendrecht Gemeente Rotterdam
Marnix Duinkerke Gemeente Delft
Cees van Westrenen KING
Jolanka van der Perk Provincie Flevoland
Niels Vogelaar Provincie Flevoland
Luc de Horde Geonovum/Provincie Utrecht
Marjan Bevelander IPO
Monique Verhoeven (cc-lid) IPO-RUD
Willem Wensink (cc-lid) UvW
Corine Flendrie IenM/DGRW/RO (OLO)
Katja ten Hove IenM/DGRW/RO (OLO)
Dirk de Klerk IenM/DGRW/RO (RO online)
Nico Claij IenM/DGRW/RO (RO online, PDOK)
Julie Tham IenM/DGMI (Atlas Leefomgeving)
Roselie Wijtenburg RWSLeefomgeving (Informatiepunt i.o.)
Anneke van Leeuwen RWSLeefomgeving (Kennisportaal i.o.)
Dorothé Albers IenM/DGMI (AIM)
Erwin Haan IenM/DGMI (AIM)
Titia van Leeuwen IenM/ILT (Inspectieview Milieu)
Henny Duijst IenM/ILT (Inspectieview Milieu)
Jelmer de Jong EZ (digitale instrumenten Natuur)
Reinier Guijt IenM/DGMI/EB (Gegevensverkenning RiVM)
Pascal Huijbers (tot 1/1/13) IenM/DCI/architect
Peter Visser (vanaf 1/1/13) IenM/DCI/architect
Perry Miog IenM/DCI/informatiemanager
Eric Harthoorn IenM/DCI/informatiemanager
Jos van de Akker IenM/DCI/adviseur
Patricia Palmen IenM/DGMI/EB
Inge Kure IenM/DGMI/EB
Cecile van den Brandt IenM/DGMI/EB
Evaluatie
Het Platform is in augustus 2012 gestart. In januari is een evaluatie gehouden onder de deelnemers.
Unaniem is de conclusie dat het Platform een waardevolle functie vervult en in deze vorm met een wat
lagere frequentie wordt vervolgd. Er komt veel bij elkaar (disciplines) en er wordt vanuit een
gemeenschappelijk belang in een open sfeer inhoud gewisseld. Er is een goed evenwicht tussen “halen”
(geïnformeerd worden, mee kunnen denken) en “brengen” (input geven, ziens- en denkwijzen toevoegen).
42