Frankrijk

More documents

Recommendations

Info

“In Brussel moet je voor een orgie bij de Fransen en Italianen zijn. Belgen zijn te conservatief, denk ik. Het scenario ligt meestal vast. We spreken in een mooi appartement af voor een apéro, eten iets en voor je het weet, eindigt dat met een partouze. En dat gebeurt heel naturel.” met een lange staaf haar lippen kleurt. Een klant met een enorme erectie – die penissen uit de Oudheid zijn altijd XXLoridon-size – beweegt zijn handen in de richting van haar geslachtsdelen. Hoe roder en welgevormder de lippen, hoe sexyer we de vrouw vinden. Mijn gedachten gaan automatisch uit naar Angelina Jolie, wiens mond Brigitta Callens ongetwijfeld inspireerde tot het injecteren van enkele deciliters hyaluronzuur. In Ethiopië gaat men nog een stapje verder. De Surma-vrouwen maken zes maanden voor hun huwelijk een sneetje in hun onderlip en steken daar een bordje – een labret – in. De daaropvolgende weken maken ze de snede telkens een beetje groter en stoppen er steeds grotere borden in. Als de vrouwen alleen zijn, mogen ze het bordje eruit nemen en hangt hun uitgerekte lip los naar beneden. Maar met mannen in de buurt, moet het bord erin. De grootte van de uitgerekte lip is immers een statussymbool; de diameter van het bord dient als maatstaf voor haar schoonheid en bepaalt ook de bruidsschat. Hoe groter de lip, hoe meer runderen ze waard is. Caroline Gennez is in het verkeerde land geboren. Laagste BMI van europa Samen met Gaetane en Josephine stap ik een gezellig restaurant binnen. We hebben er afgesproken met Elvire, een Parisienne van 45 die er 25 uitziet. Bij onze aankomst is ze aandachtig de wijnkaart aan het bestuderen. “Ober, mag ik die Saint-Estèphe uit 2006 eens proeven? Ik wil hem graag vergelijken met de Fleur Petrus uit 2005. Médoc-wijnen zijn wel geschikter bij vis dan een Pomerol, maar ik vraag me af of we dan niet te veel karakter gaan verliezen.” Ik val bijna van m’n stoel. Een vrouw die in wijn geïnteresseerd is, zie je al zelden, laat staan dat ze er iets van kent. Elvire haalt de schouders op. “Het zit gewoon in onze cultuur. Fransen zijn gastronomisch ingesteld, we houden ervan om op restaurant te gaan. We zijn professionele sensualisten die nog de tijd nemen om zich te amuseren en te genieten. Geen BlackBerry-diners of vergaderingen met pizza voor ons, maar wel lekker voedsel, goede wijn en fantastische seks.” Ze mogen dan graag eten, toch zie je bij onze zuiderburen zelden dikke vrouwen. “Dik zijn is in <strong>Frankrijk</strong> uit den boze”, zegt Gaetane. “Wie mager is, geraakt overal binnen, zeggen we. En dat bedoelen we zowel letterlijk als figuurlijk.” Een studie uit het medisch weekblad The Lancet geeft haar gelijk. Françaises hebben een gemiddelde Body Mass Index van 23,3 en zijn hiermee de magerste vrouwen van Europa. Onze Vlaamse poezen draaien al rond de 25, terwijl de Britse nijlpaarden met een BMI van 26,9 Europa’s koplopers zijn. Toch hoeven de fish and chips-snolletjes niet helemaal te wanhopen. De Amerikanen schieten boven de 30. Maar zelfs in landen waar men geen tonnen Big Macs verorbert, staan er vrouwen op ontploffen. In de Oceanische eilandenstaat Nauru heeft elke mama een kont waar je op kan kleurenwiezen. De gemiddelde BMI draait er – hou u vast – rond de 35. De gemiddelde Franse vrouw is slank, maar moet het qua gestalte afleggen tegen de Oostblokvrouwen. Vandaar dat je de mooiste Françaises eerder op het witte doek dan op de catwalk terugvindt: Elvire (45): "Wij zijn professionele sensualisten die nog de tijd nemen om te genieten!" Virginie Ledoyen, Sophie Marceau, Emmanuelle Béart, Isabelle Adjani, Brigitte Bardot, Catherine Deneuve. Deze godinnen van de Franse cinema zijn niet enkel bloedmooi, ze zijn ook echte stijliconen voor de Europese vrouw. partouze à la Française Bij het voorgerecht besluit ik een gewaagde oneliner te lanceren. “Volgens een enquête van het weekblad Marie Claire hebben 40% van de Françaises ooit al aan een orgie meegedaan”, zeg ik out of the blue. Het is eens iets anders dan ‘Valt de cuisson van de coquilles mee?’ Na een korte stilte, gaan de ogen van de dames ondeugend glinsteren. “Dat zou best kunnen”, zegt Gaetane. “Françaises zijn heel open van geest. Ze willen graag van alles uitproberen. Rond m’n 25ste trok ik vaak naar parenclubs in Parijs. De boites échangistes zijn razend populair in <strong>Frankrijk</strong>. Ik vond er niks vunzigs aan. Het had iets burlesks, chique porno zeg maar.” Ik verslik me bijna in m’n coquilles, maar Gaetane gaat, na een behulpzaam klopje op m’n rug, onverstoorbaar verder. “In Brussel moet je voor een orgie bij de Fransen en Italianen zijn. Belgen heb ik er nooit gezien, ze zijn te conservatief, denk ik.” Niet alleen de nationaliteit is van belang bij groepsseks, de swingers blijken ook een specifieke sociale status te hebben. “Het zijn mensen met geld, die in mooie appartementen wonen. Het scenario ligt meestal vast. We spreken af voor een apéro, eten iets en voor je het weet, eindigt dat met een partouze. En dat gebeurt heel naturel. Ik voel me nooit verplicht om eraan deel te nemen, maar krijg er gewoon zelf zin in. Je ziet een man een meisje kussen, de volgende kiest zich ook een sekspartner uit en voor je het weet, lig je met z’n tienen in de C H É A U G U S T U S 2 0 1 2 89
op zoek naar de vrouw: de FrançaISe Djerba la fidèle Nog zo'n plezante Franse uitvinding is Club Med. De mentaliteit dat een vakantie pas geslaagd is als je van de grond bent gegaan, vind je er nog altijd terug. Toen ik het vakantiedorp Djerba La Fidèle bezocht, draaide alles er rond seks, al vanaf de eerste ronde in de namiddagquiz. living te neuken. Met hoe meer je bent, hoe beter ik het vind. Dan heb je minder het gevoel dat het ‘moet’.” Met rode oortjes luister ik naar Gaetane. Ik heb me altijd afgevraagd hoe zo’n orgie praktisch in z’n werk gaat. Kiezen de mannen meteen hun favoriet konijntje, of laten ze elk marmottenhol met hun leuter kennismaken? “Wel, je bent bezig en hebt er niks op tegen dat anderen participeren”, zegt Gaetane. “Je gaat links en rechts wat foefelen, maar de afwerking gebeurt meestal met de partner waarmee je begon. Pas op, je hebt mélangisten en échangisten. De eerste categorie penetreert niet, de laatste wel.” Elvire en Josephine knikken bevestigend, alsof ze net de nieuwe 3Suisses-catalogus hebben gekeurd. Er staat geen greintje verontwaardiging op hun gezichten te lezen. Seks zit nu eenmaal in de Franse cultuur ingebakken. Heel wat erotische handelingen worden in de taal van Molière uitgedrukt. Denk maar aan soixante-neuf, French kissing, minetten en Walter Capiau. Je t’aime, moi non plus van Serge Gainsbourg blijft de pikantste slow uit de muziekgeschiedenis. Het was de eerste nummer 1-hit die in de UK verboden werd. Toen de conservatieve Engelsen de orgasmegeluidjes van Jane Birkin en de tekst ‘Je vais et je viens, entre tes reins’ (‘Ik ga en ik kom, tussen je lendenen’; red.) hoorden, werd het hen vossenrood voor de ogen. Nog voorbeelden? Het bekendste bordeel in de wereld is nog altijd de Moulin Rouge. En het best verkochte uniformpje in een seksshop nog steeds dat van het Franse kamermeisje. Nu we het toch over hotelpersoneel hebben, veel Fransen vinden het onbegrijpelijk dat die oen van een Dominique Strauss-Kahn per se een snol uit New York wou aanranden. In Parijs had geen enkel grietje daar moeilijk over gedaan, maar dit terzijde. Club Med (alleman) Ook qua kinky stuff hebben de Fransen de fundamenten gelegd. De beruchte Markies de Sade schreef in de 18de eeuw al zijn La 90 C H É A U G U S T U S 2 0 1 2 Philosophie dans le Boudoir. Dat zijn fantasieën 150 jaar later in een Zuid-Frans havenstadje werkelijkheid zouden worden, had hij nooit voor mogelijk gehouden. In 1950 vestigde de wijnboer René Oltra in Cap d’Agde een naturistencamping. Hij had zich links en rechts een blote fluit voorgesteld, maar algauw trok de plek ook sm'ers, exhibitionisten en swingers aan. Vandaag is zijn zaak het Sodom en Gomorra van Europa. Elk jaar komen er 50.000 seksverslaafden hun lusten botvieren. Op de Baie de Cochons, het swingersstrand, worden tussen de zandkastelen en luchtmatrassen meer geslachtsdelen dan frisco’s gelikt. Iedereen doet het er met elkaar. Gewillige nymfomanen werken tijdens gangbangs tot vijftig mannen per uur af. Nog zo’n plezante Franse uitvinding is Club Med. In de jaren ’50 werd in Mallorca een vakantiedorp met strooien hutjes opgericht. Dat zorgde meteen voor een typisch sfeertje: de vakantiegangers deden samen de was, dansten naakt op het strand en liepen al eens per ongeluk een verkeerde hut in. De Fransen kregen er niet genoeg van en het vakantieconcept werd een wereldsucces. De mentaliteit dat een vakantie pas geslaagd is als je van de grond bent gegaan, vind je bij Club Med nog steeds terug. In 2008 bezocht ik het vakantiedorp Djerba La Fidèle. Alles draaide er rond seks, tot de namiddagquiz toe. Al van bij de eerste ronde was het van dat: “Beeld een Kamasutra-standje uit dat begint met de letter ‘s’!” Het mag dan wel met de kleren aan zijn, als je een 60-jarige bomma met een gespierde Afrikaan in soixanteneufhouding ziet liggen, is dat wel even slikken. De vakantiegangers werden voorts op temperatuur gehouden door schuimparty’s en drankspelletjes, om uiteindelijk na middernacht in het zwembad of op het strand van jetje te geven. “Mijn armen staan vol met kleine blaasjes die jeuken”, vertelde een meisje uit Nancy me. Ze kwam net van een doktersbezoek. “En blijkbaar ben ik niet de enige met dat probleem, want voor mij stonden tien andere vrouwen aan te schuiven voor hetzelfde. De dokter zegt dat we uit het zwembad moeten blijven. Hij zei: ‘Je weet toch wat ze daar ’s nachts allemaal in uitspoken, hè?’” Ik herinner me ook een boeiend gesprek tussen enkele GO’s (Gentile Organisateur; red.) over het losbandig seksleven van een van hun collega’s. “Dat nieuwe meisje uit Parijs moeten we echt in het oog houden”, zei één van de meisjes schijnbaar ongerust. “Ze is hier een week en loopt elke dag dronken rond. Nelson, Clement en Francesco zijn er al over gegaan, vergeet niet dat ze pas 18 is.” Haar collega: “So what? Waar hebben wij ons mee te bemoeien? Ze is 18, ze doet met haar kut wat ze wil.” Serge Gainsbourg en Jane Birkin. Nee, mannen moeten niet knap zijn om van straat te geraken. de horizontale collaboratie Dat dachten de Franse vrouwen in de Tweede Wereldoorlog ook. Wegens gebrek aan eigen venten – twee miljoen mannen waren gevlucht of gevangengenomen – besloten de Françaises dan maar van bil te gaan met den Duits. Deze massale ‘horizontale collaboratie’
Page 1 and 2: Op zOek naar de vrOuw De FRANçAISe
Page 3: op zoek naar de vrouw: de FrançaIS
Page 7: op zoek naar de vrouw: de FrançaIS

Frankrijk

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?