Headlines - Tweak

@ScoWoord
Uitgave van Albert Schweitzer Groep Woerden - Zondag 31 december 2006 - Jaargang 1, editie 1
Het beheerdersteam
stelt zich aan u voor.
pagina 23-24
Het bestuur
stelt zich aan u
voor.
pagina 7-12
Kerstactie 2006
weer geslaagd!
pagina 17-18
3
5
6
12
13
19
20
21
22
23
25
25
26
27
28
29
31
Headlines
Relaxkamp doachaos
Verjaardagen
Help! mijn partner zit bij scouting!
Wat nou, een andere zami?
Kip speciaal en Kiptualiteiten
Paradijsvogels
Prikbord
Antonia Boulevard
Scowo.nl slash forum
Ingezonden: Filevorming
Bevernetwerkdag
Opknapbeurt redactiekantoor
Horoscoop
Bar
Kamerplanten hebben ook rechten
Materiaalbeheer
Uitsmijter
10 jaar middag-
esta’s gevierd
met kamp.
pagina 30

Voorwoord van de redactie
Met trots presenteren wij ons nieuwe
groepsblad…
@ScoWoord
Nadat met het WASkamp bleek dat er heel wat
schrijf-, teken- en fotografietalent in de groep
te vinden is, vonden we het leuk om de groep
weer een groepsblad te geven.
Wat jullie nu gaan lezen is het resultaat van
onderzoeken, brainstormen, nieuwtjes jagen,
roddels aanhoren, in vuilnisbakken overnachten,
met camera in de bosjes liggen, oren en
ogen openhouden en vooral veel bemoeizucht.
Het belooft dus een geweldig blad te worden.
Nu zijn jullie vast benieuwd wie deze zware,
maar ook leuke en leerzame taak op zich hebben
genomen. Hier zijn we dan, de redactieleden
van @ScoWoord:
Boven van links naar rechts:
Jo Goes, Peter Roerhorst, Jaap van der Herberg,
Jan-Pieter van den Heuvel.
Beneden van links naar rechts:
Gwyneth Ouwehand, Sigrid Wammes en Leonie
Doorduin.
Marco Beckers is onze vraagbaak. Marco stelt zich
verder voor het het stuk van het bestuur.
We hopen dat jullie net zoveel plezier beleven
aan het lezen van dit blad, als dat wij hadden
aan het maken ervan.
Namen de hele redactie:
Een inspirerend
2007!
Inspiratie?
Heb je inspiratie gekregen na
het lezen van deze editie: voel
je vrij en schrijf een stukje voor
de volgende of maak een
mooie tekening. Je kunt dit op
twee manieren doen. Door een
mail te sturen naar redactie@
scowo.nl of door je tekening /
verhaal in de rode brievenbus
te stoppen die in de hal van
de boerderij hangt.
De deadline is 28 februari
2007.

Relaxkamp doachaos
Aan het begin van de herfstvakantie gaat zo’n
beetje elke groep op kamp. Nadat de DoaChaos
vorig jaar een bikkelkamp in Zandvoort had gehad,
bleven we dit jaar in Woerden voor een relaxkamp.
Deze happening begon op vrijdag 20
oktober om 20:30. Het weekend relaxen
op de scouting boerderij kon beginnen.
Bij aankomst bleek dat de ochtendwelpen, de
Holbihorde, ook kamp hadden op de boerderij.
We begonnen met het klaarmaken van de
slaapzaal. De hooizolder was daartoe verkozen.
De hooizolder was weer eens wat anders dan
een tent. Lekker warm en droog. Al ligt een
houten vloer heel wat anders dan bosgrond.
Nadat iedereen de slaapzak op een geschikte
plek had gelegd was het tijd voor het 1e spel.
Hollandse Leeuwen op het veld van de boer
naar het oosten. (Wellicht boer Harms?)
Nadat de nodige mensen onderuit waren gehaald
in de modder gingen enkelen de Holbi
helpen met hun nachtspel, dodende straal.
Ongeveer 4 mensen moesten welpjes afschijnen
die ze zagen/horen/roken. Al moesten we soms
wel doorlaten om het leuk te houden. Uiteindelijk
schrok de schrijver van dit verhaal zich rot toen hij
opeens in het gezicht van een medelid scheen.
De DoaChaos bleek mee te gaan doen.
Hoe meer zielen hoe meer vreugd nietwaar?
Na een niet al te lang tijd klonk dan het eindsignaal
en stok iedereen weer uit de jungle.
Na nog een box, en respect, met alle welpjes gingen
de donderdag avond landverkenners richt-
ing de schuurzolder alwaar de film school of rock
werd gestart.
Onder deze film werd het nodige junkfood (chips)
en fris (cola/sinas) verorberd. Na de film was het
tijd voor wat kampvuur, met marshmallows. Twee
zakken werden weggewerkt. Toen was het dan
toch echt tijd voor bed. Sommige zochten nog
even de toiletten op, anderen niet.
Op de hooizolder bleef het nog een tijd rumoerig.
Rond een uur of 2,3 lag (waarschijnlijk) iedereen
wel te slapen.
Deze rust werd rond half 6 / 6 uur ruw verstoord
door één of andere haan die het nodig vond te
gaan kraaien.
Zowat iedereen werd ondertussen wakker. Toen
het kippenterreur eenmaal was afgelopen daalde
het geluidsniveau weer dit een zacht geronk.
Rond een uur of 10 die zaterdag was iedereen wel
wakker, en om 11 uur waren de meeste buiten de
slaapzak te vinden.
Iets over 11 werd de leiding ruw wakergemaakt
(op aanzet van de Holbi-leiding).
Het was tijd voor ontbijt/lunch.
Deze dag zou er wederom weinig uitgevoerd
worden.
Na het (gewone) ontbijt was het tijd voor een ranzig
spelletje bedacht door Leander en Pim. Leander
en Pim zijn explorers, en leiding bij ons.
De bedoeling was dat we zolang de muziek speelde,
we een oude boterham met slagroom erop
doorgaven door de kring. Degene die hem vast
had als de muziek stopte mocht de boterham met
slagroom in het gezicht van de buurman/buurvrouw
drukken. Hierbij mocht de buur niet tegenwerken,
maar moest het gewoon toestaan.
Natuurlijk was iedereen erg enthousiast met dit
spel, behalve als de buur de boterham vast had.
Onderwijl werd ons verteld dat we die avond naar
de bioscoop gingen. Welke film werd nog uitgezocht.
Als avondeten stond op het menu zelfgemaakte
friet, met salade, sla en een hamburger met
uitjes.
De kookploeg had een zware taak aan het schillen
van 10 kilo piepers, maar hert resultaat was ernaar.
We hadden best eetbare frietjes.

Om kwart over 6 trokken we naar de bioscoop
waar we de film afblijven keken. Sommige leiding
zag weinig van de film want die hadden het druk
met slapen. Dat ze dat nog konden na best wel
lang uitslapen..
In de pauze werd het nodige snoepgoed gekocht.
Wat overigens heel niet goedkoop was…
Na de films liepen we terug naar de boerderij
waar het kampvuur al weer aan was. Er werden
marshmallows gegeten tot je misselijk was, en de
rest ging het vuur in. De in totaal 7 zakken marshmallows
waren dan eindelijk op.
“er werden marshmallows
gegeten
tot je misselijk was”
In de avond kregen we nog bezoek van Wouter.
Onze ex-leiding. We hebben heel gezellig staan/
zitten/liggen kletsen.
Toen meneertje Pijnacker weg was konden we
weer uitgebreid kletsen. De deur was gebarricadeerd
tegen eventuele ochtendwelpen, maar
Pim en Leander vonden het nodig om nog even
langs te komen dus die trapten de deur open. Pim
en Leander kwamen er gezellig bij liggen, en voelden
zich weer even helemaal verkenners.
Na een uurtje, of wat langer, gingen ze weer weg
en konden we weer lekker gaan slapen.
Dit maal was er geen haan die ons wakker
maakte, gelukkig.
Rond 10 uur waren we weer wakker op zondag
en begonnen we meer en meer actief te
worden. Om ons helemaal wakker te maken kwamen
wat kleine welpjes spullen jatten van een
oudere broer van één van de welpjes. Stefan
Bosch was ruim een uur bezig voordat hij al zijn
spullen weer bij elkaar had. Stefan rende op blote
voeten achter de welpjes aan naar buiten.
Toen vonden wij het tijd voor ontbijt. De leiding was
nog niet bepaald wakker. Het was de bedoeling
te blijven snurken tot 1 uur s’middags. We leiding
van de ochtendwelpen was zo sociaal om ons
een ontbijt te geven. Dat ontbijt bestond uit; wit/
bruin brood, wordt, hagelslag, pindakaas, chocolade,
cornflakes, vruchtenyoghurt,
melk en thee.
Een stevig ontbijt, voor weinig moeite.
Ons eigen brood nam leiding Rob mee voor de
kippen van z’n moeder, anders zou het toch maar
oud worden.
Toen was het dan toch tijd voor opruimen. Verschillende
delen van de boerderij warden geveegd/
gedweild, tassen werden ingepakt, prullenbakken
werden geleegd. Iedereen hielp natuurlijk mee.
Vele handen maken licht werk immers.
Toen we klaar waren bleek er nog een uur over te
zijn. Dit uur werd gebruikt om de leden nog even
af te bekken. Verschillende zware leger
oefeningen werden gedaan op het veld. Het ging
om conditie, kracht en samenwerken. Een hele
kluif na een weekend niks uitvoeren.
Hierna werd er afgesloten en ging iedereen weer
huiswaarts.
Het einde van een mooi, (bijna helemaal) relaxkamp….
Door Dion Rensenbrink, lid van de DoaChaos
(Donderdag Avond Landverkenners)
Kijk eens op http://doachaos.scowo.nl

januari
1 Edwin Schreuder
5 Peter Oudenes (1987)
6 Anneloes Gorter (1994)
8 Maaike Hillebrand (1998)
9 Bas Hellings (1995)
9 Timo van Staverden (1995)
10 Vincent van den Heuvel (1992)
11 Hans Keizer (1967)
11 Bram van Ooijen (1996)
11 Max van der Pol (1997)
12 Pete Green (1952)
15 Mirre Nijman (1983)
15 Thijs van Eck (1998)
18 Hanneke de Roover (1996)
19 Axel Smit (1993)
19 Reinder van der Busse (1973)
20 Bob van den Bosch (1995)
22 Roel Witteman (1994)
22 Sam de Roover (1994)
22 Rob Verhoeven (1937)
22 Brian Hoek (1995)
25 Xanvier Brouwer (1987)
26 Wouter Hillebrand (1996)
28 Finn Uijtewaal (1999)
28 Pascale Blok (1999)
30 Julliëtte van Ooijen (1998)
verjaardagen
februari
1 Maaike van de Laarschot (1998)
1 Bob van Breukelen (1996)
2 Susanne van der Veen (1987)
3 Sten Uijtewaal (1998)
5 Xander van den Hurk (1992)
9 Nico Smit (1967)
9 Luuk van der Meer (1994)
11 Daan Sperling (1996)
11 Daisy Hogendoorn (1999)
11 Machteld van Rooijen (1995)
12 Diedrik Banning (2001)
14 Rob van Tricht (1989)
15 Arianne van Bilsen (2000)
16 Patrick Schalkwijk (1979)
17 Mirthe van der Kooij (1999)
18 Kees Korteweg (1991)
18 Jolanda Goes (1966)
19 Jon Vonk (1993)
22 Sigrid Wammes (1987)
22 Meike Elzinga (1997)
26 Marnix Blom (1994)
28 Dana Landman (1998)
28 Puck Engelhard (1999)
28 Sander van der Neut (1988)
maart
1 Christiaan Hensen (1994)
1 Yusri el Tambouli (1994)
1 Justin van der Gaag (1996)
2 Susanne Glessner (1975)
2 Patrick Baars (1992)
2 Niels van Bilsen (1997)
3 Hannah Severs (1999)
3 Thomas Severs (1999)
4 Bas Slagter (1984)
5 Eva Kemper (1999)
6 Ferry Branger (1988)
8 Laurence Rémond (1993)
10 Cédric Remond (1997)
10 Nicky Beckers (1997)
15 Dion Rietveld (1997)
16 Ron Vendrig (1990)
17 Charlie Nederpelt (1996)
18 Sifra van Ansenwoude (1993)
20 Bart van Veenendaal (1974)
21 Conan Verhoeven (1988)
22 Peter Gottenbos (1988)
22 Maria Winter (1957)
26 Wouter Pijnacker (1985)
26 Tanja Overbeek (1997)
26 Bob Voss (1998)
30 Koen Bouwman (1990)
30 Rob Bouwman (1990)
Vast gefeliciteerd allemaal!

Help! Mijn partner zit bij ScoWo!
Column
De eenzame moeder en partner
van...
Hoi, ik ben Ellis de Vries (30), eenzame
moeder van dochter Nicky
Beckers (9 en ochtendwelp) en zoon
Sean Beckers (6 en Bever).
Maar ook ben ik de eenzame partner
van Marco (40 en bestuurslid).
Toen ik Marco ruim 13 jaar geleden
leerde kennen, was hij al fanatiek
leiding.
Dat had mijn eerste hint moeten zijn
maar ach, liefde maakt blind…..
Ik weet niet of u wel eens de kleding
van de ochtendwelpen heeft ge
zien maar daar staat op:
Scouting
is geen hobby!
klopt helemaal. Scouting is een le
vensstijl waar de familie in meege
sleurd wordt of je het leuk vindt of
niet.
Marco was 6 jaar oud toen hij welpje
werd. Een groot deel van zijn leven is
scouting. Leuk? Voor hem? Ja, maar
voor mij niet altijd.
12 weken zwanger en onze dochter in
wording stond al op de wachtlijst.
5 weken zwanger en onze zoon in
wording stond op de wachtlijst.
Geen keus: nakomelingen van Marco
moeten, hoe dan ook, op scouting.
Dus was Marco’s baantje om de oudste
mee te nemen toen hij nog leiding
was want de opkomsten waren op
bijna dezelfde tijden.(lekker makkelijk
toch)
Wat was ik blij dat hij 3 jaar geleden
ermee stopte. Wat een rust dacht ik
nog.
Mijn jongste ging naar de bevers en
Marco’s baan was en is:
Half 10 jongste brengen, half 11 de
oudste, 11uur de jongste halen en
half 1 de oudste. Niet dat hij dan snel
terugkwam want er moest gebabbeld
worden.
2 jaar gingen voorbij en hij miste het
leidinggeven en kampjes vreselijk,
Op vrijdag bleef hij naar de bar gaan
en op zondag “moesten” we met zijn
allen. En de gesprekken daar gaan
over?... U raadt het al… Scouting..
Ook bleef hij zich “bemoeien” met het
wel en wee van de scoutingperikelen.
Het Wastern-kamp kwam eraan en hij
kreeg de mogelijkheid om mee te
gaan.
Dat hoefde je hem echt geen twee
keer te vragen.
Met beide handen greep hij het aan
en dook er middenin.
Bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Wat ik ervan vond, maakt niet uit.
Dus een paar weken later sta ik mijn
man en mijn oudste uit te zwaaien..
Mijn jongste was ziek maar die breng
ik wat later toch naar het kamp.
‘s Avonds bellen we even... De kinderen
en hij hebben het geweldig
naar hun zin. Leuk, denk ik, terwijl ik
alleen op de bank zit met chips en
een film. Bestuursfunctie groepsbegeleider,
ja typisch iets voor Marco.
Na de grote vakantie begonnen,
wat leuk voor hem, dacht ik nog......
Na 1-2 vergaderingen per week, kids
op zaterdag naar scouting brengen
en blijven hangen, vrijdagavonden
in de bar, feestje in de bar of op
de deel, zondagmiddag in de bar,
kampjes
en kampjes die nog moeten
komen, honderden belletjes en zo’n
40 mailtjes scouting per dag verlang
ik weer naar de rust van de afgelopen
2,5 jaar.
U ziet:
SCOUTING IS GEEN HOBBY!!!!

Het bestuur stelt zich aan u voor...
Tijdens de groepsraad van 14 juni 2006 is een (gedeeltelijk) nieuw bestuur gekozen.
De samenstelling is als volgt:
Gert van Rootselaar, voorzitter
Gerjan van den Boogaard, secretaris
Rob Verhoeven, penningmeester
Ad Borsboom, beheerder
Marco Beckers, groepsbegeleider
Op 14 juni is in principe het hele voorgaande bestuur afgetreden, maar om
de continuïteit te waarborgen blijven de voorzitter en de penningmeester nog
een jaar in functie.
De afgetreden bestuursleden blijven nog wel betrokken bij de groep. Zij vormen
de raad van advies. Dit houdt in dat zij hun veto kunnen uitspreken over
een gekozen bestuur. Verder zullen zij gevraagd en ongevraagd hun mening
blijven geven over de gang van zaken bij de groep.
Een aanpassing van de structuur was nodig, omdat de groei van de vereniging
inmiddels een doelgerichte en doelmatige communicatie en een helderder
verenigingsstructuur vereist.
Gert van Rootselaar Gerjan van den Boogaard
Rob Verhoeven
De oude structuur van een stichtingsbestuur en een groepsbestuur paste
niet meer bij onze groep, te veel schijven en onduidelijke communicatielij
nen.
Naast de gebruikelijke taken die bij een bestuursfunctie behoren, heeft elk
van de bestuursleden bepaalde verantwoordelijkheden.
Zo zal de voorzitter, samen met de groepsbegeleider overleg voeren met
de teamleiders van de onderdelen. Extern zal hij contacten onderhouden
met Scouting Nederland, de regio en de lokale overheid. Daarbij bijgestaan
door de secretaris.
De penningmeester heeft overleg met de penningmeesters van de onderdelen,
de bar en het verhuur.
De beheerder stuurt het terreinbeheer, het gebouwenbeheer, het botenbeheer
en het materiaalbeheer aan.
Tenslotte de groepsbegeleider, hij zal zich bekommeren over het wel en
wee van de onderdelen, en hun steun en toeverlaat zijn.
Gert van Rootselaar
Tweemaal per jaar zal het bestuur vergaderen met de groepsraad en wel in
september/oktober om het beleid voor het komend seizoen te bespreken
en in mei/juni om verantwoording af te leggen over het afgesproken beleid.
Ad Borsboom
Marco Beckers

De voorzitter
Ik ben Gert van Rootselaar, in juli jl. heb ik
voor de 39ste keer mijn 21ste verjaardag
gevierd.
Getrouwd met Janneke en vader van Jo-
han, Lieke, Jan-Geurt en Matthijs.
Opgegroeid aan de oevers van de West-
einderplas lag het voor de hand, dat ik
een carrière op het water ambieerde.
Via de welpen van de Willem Barentz-
groep en ben ik zeeverkenner geworden.
Daarnaast heb ik actief wedstrijd gevaren
in diverse klassen.
Na de middelbare school ben ik naar de
zeevaartschool in Amsterdam gegaan,
waarna ik een tiental jaren gevaren heb
als stuurman.
Omdat dit beroep wat lastig te combi-
neren is met een gezinsleven, ben ik eerst
Nederlands en daarna Geschiedenis gaan
studeren en …je raadt het al…. In het
onderwijs terecht gekomen.
Sinds twee jaar ben ik met pensioen en kan
ik me, naast mijn taak als huisman, be-
zighouden met scouting.
Met vriendelijke groet,
Gert.
Secretaris
&
Voorzitter
De Secretaris
Ik wil mij ook even voorstellen. Ik ben stukken jonger
dan onze voorzitter. Ik ben 2 keer 25 jaar geworden
en laatst heb ik mijn vijfjarige vervolgleeftijd gevierd.
Deze zomer heb ik als nieuw bestuurslid samen met
Joke en Rob een aantal zomerkampen bezocht.
Als scout (i.o.) leer je dan - laag bij de grond
eten - maken om daarna lekker met de boys te
(p)(j)okeren. Dit is natuurlijk veel leuker dan het notuleren
van vergaderingen.
Ruim 32 jaar geleden kwam ik een lief meisje tegen.
We trouwden en kregen Tessa, Sascha en Tijmen
(je weet wel, die van ….).
Heb ik vroeger op de scouting gezeten? Jawel. Op
een zolder van het katholieke Buurthuis in Zuilen
(Utrecht) leerde ik het vak kennen. Het grootste
avontuur, dat ik heb meegemaakt was het beklimmen
van de Dom-toren.
Na 2 jaar ben ik er van af gegaan. Waarom weet
ik niet meer.
Ik heb jaren gewerkt als manager P&O bij diverse
bedrijven. Ik ben zelfs een paar jaar collega geweest
van Ad B te W. (inderdaad, dat waren
zware jaren). Wegens gezondheidsredenen ben ik
arbeidsongeschikt geraakt. Mijn vrije tijd wil ik voor
een deel ook voor Scowo inzetten.
Gerjan van den Boogaardt

De Groepsbegeleider
Via deze weg wil ik me aan jullie voorstellen.
Ik ben nog veel jonger dan deze beide voorgangers.
Afgelopen augustus ben ik voor de 20ste keer
21 geworden. Toch heb ik al aan heel wat van de
huidige leiding, toen ze nog welp of verkenner
waren, leiding gegeven. Dus toch een beetje een
ouwe . . .
Ik woon samen met Sean (6 jaar en bever), Nicky (9
jaar en welp) en Ellis (30 jaar en eenzame partner).
Met de laatste ben ik sinds 3 jaar en een beetje
getrouwd. Dit hebben we in Ierland gedaan in
de hoop dat het in alle rust kon, maar helaas, ongeveer
60 man volgde ons.
Als groepsbegeleider ben ik verantwoordelijk voor
het “wel en wee” van de leiding bij de verschillende
onderdelen. Aangezien ik het voorheen
toch al niet kon laten me hiermee te bemoeien
bevalt deze rol me prima. Een bijkomend voordeel
is dat ik me, om de teams beter te leren kenen,
laat uitnodigen om mee te gaan op kampjes. En
zoals we allen weten is op kamp gaan het leukste
van scouting.
De zaterdag verkenners hadden de twijfelachtige
eer de eerste te zijn waar ik te gast was. Toch leuk
om na 2 jaar weg te zijn geweest weer ’s avonds
laat te stoeien met tenten waarvan de stokken
niet compleet zijn (wat heb ik dat gemist).
Sinds juni probeer ik m’n tijd te verdelen tussen
mijn werk, gezin en bestuursfunctie. Of dat naar
tevredenheid van m’n eenzame partner lukt lees
je verderop in de @ScoWoord.
Gr. Marco
Penningmeester
&
Groepsbegeleider
De Penningmeester
In de loop van dit jaar is het bestuur van de Albert
Schweitzergroep vernieuwd en is het de bedoeling
dat de bestuursleden zich voorstellen.
Ik ben Rob Verhoeven en ik vroeg mij af of het
echte nodig is mij voor te stellen. Ik ben al enige
tijd penningmeester van het bestuur en de meeste
leden kunnen zich geen andere penningmeester
herinneren.
Toch maar even iets over mijn relatie met de ASG.
Ik vind de ASG een unieke club die ik graag help
in stand te houden. Heel veel kinderen, jonge
mensen maar ook wat oudere beleven heel veel
plezier aan het bestaan van deze club. Veel
vriendschappen zijn bij de ASG ontstaan en duren
soms de rest van het leven.
Ook de plek waar wij waar wij onze activiteiten
hebben is uniek. Ik vind dat we er voor moeten
vechten om deze plek te behouden en ervoor te
zorgen dat het niet van karakter verandert.
Sinds enkele jaren ben ik met pensioen en heb
daardoor meer vrije tijd dan de meeste andere
leden. Dat komt goed uit want de financiën van
een grote club als de ASG op orde houden is een
tijdrovende klus. Ik hoop dat ik in de komende tijd
op de één of andere manier kan blijven bijdragen
in het instandhouden van de ASG.
Rob Verhoeven.

Beheerder
Mijn verhaaltje
Voor de duidelijkheid, mijn volledige naam is
Adrianus Leonardus Borsboom met de roepnaam
Ad. Sommige spreken dit uit als Baloe, Biggelaar,
Cheng of Bolle. Op het geboortekaartje
staat echter de naam Arie vermeld, maar dat
was waarschijnlijk een poging van mijn vader
om iemand te vernoemen.
Ook vermeldt het geboorte kaartje de datum
16 september 1952 als dag van mijn vondst. Het
geboorteregister vermeldt echter 15 september
vandaar de jaarlijkse verwarring betreffende
het gratis drinken. Hetzelfde kaartje doet mij
vermoeden, dat mijn ouders een meisje hadden
verwacht. Boze tongen spreken dan ook
over de naam Marleen. Whats a name …. to
the point;
Als nieuw bestuurslid is mij verzocht om iets over
mijzelf en mijn eventuele scoutingervaring te
vertellen, zodat een ieder van jullie wat meer
over mijn oorsprong zal weten. Dit laatste zal
wel eens in twijfel getrokken kunnen worden..
Doch ik doe een poging.
Hoe het begon
In een van de nazomers van de vijftiger jaren
werd ik door mijn ouders op een knollenveld,
tussen de spruiten gevonden.
Woerden was toen nog een klein provinciestadje
gelegen aan de Oude Rijn en waar
iedereen wel wat over de ander wist te vertellen.
Na enkele jaren in een luier te hebben rond
gekuierd werd ook ik naar school gebracht,
want men dacht in mij ook een klein Einsteintje
te herkennen. Door mijn ouders, de onderwijzer
en meneer pastoor met zachte aandrang
op het rechte pad gehouden, bracht ik het algauw
tot misdienaartje. Toch groeide er uit mij
nog een levendig jongetje dat, eenmaal groot
genoeg, de wijde wereld wilde zien.
Vliegenier, dat wilde ik worden, maar dromen
zijn soms bedrog, dus werd ik uiteindelijk maar
meester. Niet zo’n meester die tot wanhoop
wordt gebracht door een groep van die kleine
ettertjes en ook geen meester op zo’n groot ding
dat over twee spoorstaven raast. Maar meester
op een klomp met daaronder een ronddraaiend
schroefje, terwijl het schoorsteentje
vrolijk wat rook uitbraakt. Over die belevenissen
uit deze periode, waarin door mij het eigen
klompje werd gekoesterd en het leed aan andermans
klomp voor mij een zakcentje zou kunnen
opleveren, ga ik nu niet uitweiden.
Algauw worden deze belevenissen door een
ieder als te sterk afgedaan, dus lijkt het mij beter
te zwijgen en er later met mijn memoires nog
wat slordige duiten aan over te houden.
Hoe ging het nu verder, zoals gebruikelijk lopen
er heel wat aardige meisjes rond, althans als je
niet je ogen in je broekzak hebt. Ook door mij
werd algauw een boterbriefje bemachtigd en
na wat zoeken vonden ook wij iets tussen de
bekende spruiten op het knollenveld.
Omdat het verdacht veel op mij leek, moest ik
wel de vader zijn, hetgeen voor mij een directe
opslag zou inhouden in de vorm van kinderbijslag.
Dat laatste beviel mij zo goed dat ik nog
tweemaal op het knollenveld ben gaan zoeken
en ik werd zeker niet teleurgesteld.
We konden klaverjassen terwijl de enige vrouw
des huizen de plaatselijke winkels leegplunderde.
Wie ooit A zegt moet ook B kunnen zeggen en
werd het tijd om wat vaste grond te zoeken om
verder te boeren.
Uiteindelijk zou ik via een Belgisch avontuur te
rechtkomen bij een hele grote telmachine van
een bekende Bank / Verzekeraar, alwaar ik
zorgdraag voor de batterijtjes.
0

Mijn verhaaltje (VERVOLG)
Waar het fout ging
En toen ging het mis, de batterijtjes bleven aardig
vol en iemand met weinig kennis van zaken dacht
dat er bij mij nog wel wat vrije tijd te halen was.
In mei legde deze vogel zijn ei en toen had ik direct
naar Zuid-Amerika moeten vertrekken, maar
dat is achteraf gezien een koe in de kont kijken.
Ik werd besmet met iets wat veel overeenkomsten
heeft met een virus. De huisarts ontnam mij algauw
alle hoop op genezing en mijn kennissen sloegen
direct op de vlucht. Later heb ik nog via de rechter
een verzoek ingediend om tot ontoerekeningsvatbaar
te worden bestempeld, maar dat mocht niet
baten.
Toen ben ik samen met nog een aantal lotgenoten,
door de gemeenschap in strikte afzondering
gehouden, tot de bedelstaf gebracht en ter
beschikking gesteld aan zo’n dertig kwaadaardige
wezentjes. Met hun groene blouses aan leken
ze best aardig, maar waarom ze keer op keer mijn
gehoororganen teisterden heb ik nooit kunnen begrjjpen.
Hun vrije tijd werd prettig besteed door met
hen rood geschilderde opoefietsen te repareren
en gelijktijdig de vuilnishoop in Nederland te vergroten.
Ach wat maakt het uit, het worden later
toch terroristen of ambtenaren, waarbij sommigen
het misschien wel tot wethouder brengen.
Dat laatste brengt mij bij het volgende punt, of
iedereen moet mij nu al spuugzat zijn, dan ben je
als lezer natuurlijk vrij om de rest over te slaan.
In het verleden werd er wel gesuggereerd dat ik
als simpele ziel te boek staande, wel wat meer
wist van het snode plan van de wethouder. Niets
was minder waar, het zijn allemaal brave lieden
die daar gezeten achter statige bureaus, al dan
niet aan de frisdrank of alcohol zijnde de uiteindelijke
beslissingen nemen. Doch als, niet geheel
vrijwillig, belasting betalend medeburger bleef
ik hopen op het gezonde boerenverstand.
Ons nederige optrekje werd bedreigd door een
benzine station en zou ten prooi vallen aan de
groei en de vooruitgang van de stad Woerden.
Het zal echter nu niet zo vaart meer lopen met
de snode plannen van de wethouder. De wind
is wederom gaan liggen nadat er bij toeval enkele
rugstreeppadden in de jungle werden
Hoe het nu verder ging...
Inmiddels heb ik carriére gemaakt binnen de
instelling scouting. Zoals reeds gezegd, tot de
bedelstaf gebracht en tien jaar ter beschikking
gesteld aan zo’n dertig kwaadaardige
wezentjes. Beter bekend als welpen. Daarna
heb ik de verkenners het vak van neuspeuteren
aangeleerd en met de exploirers het idee van
een hangplek voor jongeren verder ontwikkeld.
Omdat mijn gehoor reeds beschadigd was bleek
ik uitermate geschikt te zijn om leiding te geven
aan het STAM onderdeel dat uit voornamelijk
randgroepjongeren bestaat. Terug kijkende is er
niets in mijn bestaan veranderd. De veroordeling
tot de bedelstaf is gehandhaafd en kwaadaardige
wezentjes zijn alleen nog wat kwaadaardiger
geworden. Wat heb ik toch in een vorig
leven fout gedaan?
Over het werk in dit STAM onderdeel kan ik als
sociaal psychologisch medewerker wel wat vertellen,
maar de beroepseed verbiedt mij echter
dat te doen!
Maar er is mij meer overkomen, heb je nog even?
Toen ons vorige optrekje gelegen aan de minkemalaan
ter discussie kwam, heb ik wederom niet
goed opgelet. Ineens zat ik daar aan het statige
bureau van de wethouder om een glaasje ranja
met hem te nuttigen. Toen ik in de kleine uurtjes
vertrok was ik benoemd tot Bouwpastor op een
te renoveren boerderij. Onze huidige locatie.
Net of ik niets anders te doen had. De ervaring
als misdienaartje heeft waarschijnlijk de das omgedaan.
Wederom een verzoek ingediend om
als ontoerekeningsvatbaar te worden bestempeld,
maar nooit meer wat van gehoord. Het zal
mijn lot wel zijn.
En hoe ging het verder? Van Bouwpastor via
Beheerder naar Bestuursfunctie is zoals Neil Armstrong
het ooit bedoelde toen hij op de maan
stapte. Het is slechts een kleine stap bij scouting
maar voor één man een te grote. Nu ben
ik reeds jaren het opperhoofd van de beheergroep.
Brommen, ruimen, herstelen, timmeren,
vonkentrekken en betonstorten tot dat we er
groen van zien. Het is dankbaar werk, maar
weet iemand of er iemand nog leeft die mij kan
vertellen hoe ik deze kwaadaardige wezentjes,
georganiseerd in een beheergroep, op het
rechte pad kan houden?

Mijn verhaaltje (VERVOLG)
De toekomst
Het woord betonstorten doet mij beseffen,
dat beton een echt natuurproduct is, ooit
ontdekt door dwergtimmermannen op de
Kwertitqueretse berg. Echt waar de dwergen
wisten ook niet beter! Bij toeval tijdens
het bakken van pannenkoeken waarbij het
beslag bestond uit een mengsel van kalk
en leem. De mislukking stond bij voorbaat al
vast. Brouwsel uit de pan op de grond, wat
zand erover en de kiezel na.
Resultaat; Na slechts één regenbui, want het
regende daar op de Kwertitqueretse berg
ook wel eens, een vormloze massa met een
brossige structuur. Het duurde daarna enkele
eeuwen alvorens de Querrelijnder profeten
ontdekten dat, nadat er wat kippengaas
aan werd toegevoegd, de substantie overeind
bleef staan. Met dit laatste is gelijktijdig
het bewijs geleverd, dat de beheerders
rechtstreeks afstammen van de Querrelijnder
profeten. Ook zij hielden er kippen op na en
ook zij hadden waarschijnlijk kip op de menukaart
staan. De Gallus domesticus, de La-
tijnse naam voor kip, is ook zeer geliefd
bij koks over de hele wereld,
kijk maar eens even op: www.
kiprecepten.nl, voor alles over kip
en ei.
Terug naar de voorvaderen, de
Ourrelijnder profeten. Deze kippengaas
bouwers noemden hun
vinding “wapening” hetgeen niet
verward moet worden met “bewapening”
want dat kwam pas
veel later. Eerst moest Hannibal
nog over de bergen met de olifant
die mijn verhaaltje uit zou blazen.
Langleven de olifant (Elephantidae)
want hoe nu verder, ik weet
echt iet!
Ad Borsboom
Querrelijnder profeet
(resultaten uit het verleden kennen
geen garantie voor de toekomst)
Wat nou een andere zaterdag middag?
Over die nieuwe leiding van de zaterdagverkenners…
Ik ben Fred van der Zon en ik ben getrouwd met mijn vrouw. Ik heb
2 kinderen, een zoon van 13 jaar en een dochter van 9 jaar.
Beide kinderen zijn lid van de scouting. Dylan is lid van de Para
dijsvogels en Joyce is lid van de zaterdagmiddag Esta’s. Ze vinden
het erg leuk op de scouting.
Zaterdag was voor mij altijd anders ingevuld. ’s Morgens ging, en
ga ik nog steeds, Dylan wegbrengen naar de special gym.
’s Middags gaat Joyce naar de scouting. Meestal was ik thuis wel
wat aan het tuinen of klussen. Dit is na een barbecuefeestje van
de middag Esta’s veranderd. Na gezien te hebben dat ik aan het
ravotten was met de kids werd ik benaderd door de zaterdagverkenners
en na een flink aantal pilsjes gedronken te hebben, werd
mij gevraagd of ik leiding wilde worden. In mijn bijna “dronken”
bui heb ik ja gezegd en ik draai sinds zaterdag 1 oktober mee met
deze “luidruchtige” jongeren.
Na 3 opkomsten ben ik gelijk mee geweest op het weekend
herfstkamp. Dit was weer voor het eerst na 20 jaar om in een tent
te slapen. De laatste keer was in het leger. In mijn slaapzakje, welke
mijn vrouw in de aanbieding bij de Gamma (je kent het wel)
heeft gekocht, was de eerste nacht voor mij erg koud en ik heb
hierdoor weinig geslapen. De tweede nacht ging beter na een
paar opwarmertjes. Zelf ben ik altijd gewend aan een echt bed
en niet op een matje. Mijn vrouw is nu nog de laatste van ons
gezin, die niet op het “matje” is geweest. Tot nog toe is veel nieuw
voor mij. Ik ben zelf op een boerderij opgegroeid met 6 zussen en 4
broers. Altijd was er wel animo voor een spelletje “bussie trappen” of
iets dergelijks. Er was altijd wel wat te doen of te beleven.
Het boerderijleven op de scouting kan ik bijna vergelijken met het
boerderijleven van vroeger. Er kan veel, mag veel, maar er zijn wel
grenzen.
Wat ik o.a. erg leuk vind van de scouting is het ravotten. Mijn favoriete
spelen zijn dan ook wilde spelletjes zoals “Hollandse leeuwen”.
Ik ga wel voor het winnen!
Het is me tot nu toe nog niet tegengevallen, en ik zie het als een
uitdaging om samen met Pjotr, Peter, Monique en Jaap leiding te
geven aan de ZamiVerko’s. Ik hoop dat ik het nog lang mag volhouden
om de chaos van de ZamiVerko’s te beperken.
Kortom ik denk dat ik niet meer terug kan en ze zullen het met mij
moeten doen.

K i p S p e c i a a l
De kip (Gallus domesticus) is een alleraardigst
diertje. Het beestje is het meest in z’n
element als het mag scharrelen. Het diertje
eet plantjes, zaadjes, en als het zich echt wil
trakteren wordt verwoed gezocht naar een
lekkere dikke worm. Echt kieskeurig zijn kippen
ook weer niet, want ze lopen net zo makkelijk
de bar in voor een portie Bugles nacho
cheese als die op de grond gestrooid worden
door Manus van het Albert Schweitzer Katten
Beheer.
De Gallus domesticus is ook zeer geliefd bij
koks over de hele wereld, kijk maar eens even
op: www.kiprecepten.nl,
www.kipenei.startpagina.nl, voor alles over
kip en ei. Nu is het met kippen zo dat er ook
hanen zijn, en deze soort houdt er niet van
om stil te zitten, behalve op z’n stok dan. Dat
is beter ook want ’s nachts ziet hij geen poot
voor ogen, want hij is namelijk nachtblind.
Nu voor er meer kip-verhalen komen een beknopte
geschiedenis van het kip-dom.
De kip behoort dus tot de hoenders en stamt
af van de Bankivahoen (Gallus gallus) uit Zuid
oost-Azië. 3200 jaar v. Chr. werden er in India
al huishoenders gehouden.
Rond 700 v. Chr. kwamen de hoenders naar
het Zuideuropese vasteland. Ze waren in gebruik
als offerdier en voor de hanengevechten.
Later werden ook de eieren belangrijk. Kippen
zijn gemakkelijk op te kweken en te houden
omdat zij als ze de ruimte hebben in staat
zijn een gedeelte van hun voedsel zelf op te
zoeken.
Zij hebben wel bescherming nodig tegen slecht
weer en roofdieren.
De moderne kip is geselecteerd gedurende
vele eeuwen van vogels welke oorspronkelijk
gelijk waren aan de Bankivahoender
Nu over die niet zo vette goede, maar vooral
“coole”haan.
Deze heeft dit seizoen echt niet stil gezeten.
Nou beter gezegd, hij heeft veel gezeten,
maar vooral niet stil. Hij begon het seizoen met
5 hennen………….
Laatste schattingen zijn tussen de 40 en 50
gevederde terroristen nu op het terrein.
Er is zelfs al een topic op het forum gestart door
verontruste Boerderij bezoekers die hun angst
uitspreken over een op handen zijnde coupe
van het verenigd Kipdom.
Langzaam beginnen ze zich te mengen in alle
geledingen van de Albert Schweitzer Groep.
De inmenging begon in de bar, de keuken, de
deel, en zelfs in het beverlokaal.
We zullen toch binnenkort een beroep moeten
doen op Jan, van het Albert Schweitzer Pluimvee
Beheer.
HET KAN ZO NIET LANGER!!!
Kippenspreekwoorden
De kip wordt ook veel in de taal gebruikt,
getuige spreekwoorden als:
- men kan een ei in z’n gat gaar branden
(zie spreekwoordenboek).
- een kip met de gouden eieren slachten
(nooit zo’n kip ontmoet).
- de hennen die het meest kakelen leg-
gen de meeste eieren (groeps
raad?).
- praten als een kip zonder kop (bar-
praat).
- de knuppel in het hoenderhok gooien
(Ad aan’t werk).
- zij kakelt als een kip die haar ei niet
kwijt kan ( eigelijk: hij kakelt als een Ridder
Jaap die z’n stookhout niet kwijt kan).
- z’n graantje meepikken ( Ad bezig bij
Fortis voor Scouting).
- met de kippen op stok gaan (waz dat
dan, ‘k pas niet in zo’n beuk).
- een goede haan die is niet vet (kijk maar
eens goed om je heen op het terrein).

K i p t u a l i t e i t e n
Vandaag (03-10-2006) kwam uw reporter een grote zwarte hen tegen die onlangs
bevallen is van acht kuikens. Een beangstigend feit. Nog meer strijders op
het terrein. Ook werden in de Kromwijkerwetering acht zwanen gesignaleerd.
Zouden de kippen gaan samenspannen met de zwanen tegen het nieuwe bestuur?
De tijd zal het leren……
Kippen-mobiliteitsplan van Ridder
Jaap
Zoals bekend wordt de pluimveepopulatie op
het terrein van de Albert Schweitzer Groep
steeds groter.
Zo groot zelfs dat, zoals eerder gemeld, ze de
bar proberen over te nemen, bij gebrek aan
kippenhok. Je kan ze eigenlijk geen ongelijk
geven, met de herfst en winter voor de deur.
Kippen zijn vergeleken met mensen maar kleine
schepselen, dus moeten ze in verhouding veel
moeite doen om kleine afstanden af te leg-
gen. Ridder Jaap, van het Albert Schweitzer
Fietsen Beheer, heeft voor een oplossing ge-
zorgd, tot grote blijdschap van het verzameld
kippendom. Hij heeft twee fietsen ter beschik-
king gesteld aan onze gevederde vrienden.
Hulde daarvoor Ridder Jaap, als het aan de
kippen lag volgde er een tweede Lintje.
Rel dreigt tussen het Albert
Schweitzer Pluimvee Beheer, en
het Albert Schweitzer Houtblok Beheer.
Enige tijd geleden kwam Ridder Jaap
van het ASHB naar uw reporter toe om
te klagen over het feit dat de ruimte
die hij wil gebruiken voor de opslag van
stookhout om de zeer strenge
Nederlandse winter door te komen,
was gekraakt door Jan van het ASPB.
Jan vond het nodig om daar een groep
puberale hanen onder te brengen. Uw
reporter is het toch eens met het ASPB,
want een half haantje op z’n tijd is ge-
woon lekker.
En dan nu:
DE KIPSTRIJD
Op de volgende pagina’s vind je een
kleurplaat en een foto.
Bij de foto de volgende vraag: zoek de
kippen. De kleurplaat kun je zo mooi
mogelijk inkleuren en naar ons toesturen.
De beste inzending wordt beloont, jawel
met een kip. Inzendingen kun je in de
rode scowoordbrievenbus doen.
Veel plezier, en tot een volgende keer
maar weer.

Naam:
Leeftijd:
Scoutinggroep:

Hoeveel kippen zie jij op deze foto?

Xander Zuijdgeest, 10 jaar
Marlies Zwetsloot, 15 jaar
Cor van Gullik Stam
Kerstactie 2006
Net als voorgaande jaren heeft scouting Woerden een
kerstactie gehouden.
Dit jaar was de kerstactie anders dan andere jaren. Er was
een wedstrijd, wie de mooiste kerstkaart kon maken. De zes
mooiste of origineelste kerstkaarten zijn uiteindelijk verkocht
tijdens de kerstactie.
De winnende kerstkaarten kunt u op deze pagina bewonderen.
Maar ook alle andere kaarten waren heel mooi geworden.
Enkele hiervan hebben we op de volgende pagina afgedrukt.
Goed dat jullie allemaal zo jullie best gedaan hebben!
Op 25 november zijn onze scoutingleden langs de
deuren gegaan om de kaarsen en kaarten te verkopen.
Joyce v.d. Zon, 9 jaar
Victor Benthem, 7 jaar
Jelle Wallaart, 12 jaar

Onderstaande mooie tekeningen hebben net niet gewonnen, maar zijn natuurlijk ook heel goed.

P a r a d i j s v o g e l s
De Paradijsvogels zijn een bijzonder volkje: ze leven
graag in kleine groepjes, maximaal 10 jonkies
en 3 of 4 Big Birds, en elke woensdagavond
groeperen ze samen om de jungle en directe omgeving
onveilig te maken.
Zij zijn veelkleurig, lopen graag buiten en willen
het liefst elke week verstoppertje spelen om zo te
kijken of hun veren nog camouflagekleur genoeg
hebben. Maar ook eieren verven (lees knutselen),
wormpjes smokkelen en nestjes bouwen behoort
tot de favorieten. Elkaar plagen is ook erg leuk,
maar dat mag dan weer niet van Big Bird. Want
als je in de jungle
wilt overleven, moet je elkaar helpen en elkaar
niet uitschelden.
Paradijsvogels zijn ook ijdel. Altijd als ze bij elkaar
komen hangen ze hun foto op een bord, om te
laten zien dat ze er ook zijn. Maar dat is ook wel
weer handig: als er iemand vogelgriep heeft of
naar het Zuiden is gevlogen, dan zie je dat meteen.
Eigenlijk best slim dus van die vogels.
Verder vinden ze het ook wel wat om met elkaar
in een nest te blijven slapen. Weg van papa en
mama Bird, weg van broer en zus Bird en het
gezellig knus maken met de Big Birds. Lekker in
een donsveren slaapzak liggen, voorgelezen
worden en als de Big Birds eindelijk in de andere
boom zitten, dan kunnen ze snateren en kleppen
tot ze echt moe worden. Dat is toch wel een prima
leven, als Paradijsvogel.
Zoals jullie lezen is er genoeg te doen bij dit volkje
en vervelen ze zich geen moment. Om te laten
zien dat ik echt niet overdrijf, komen hieronder
een paar stukjes, geschreven door een paar
jonge Paradijsvogels. Veel leesplezier.
Groetjes van een trotse Big Bird.
Ik ben dylan en ik ben 13 jaar.
Ik zit 4 jaar op scouting.
Ik zit op woensdag avond op scouting.
Het leukst om te doen is een spelletje.
Ik vind de kampen leuk.
Ik vind de leiding aardig omdat ze me helpen.
Er zijn 4 mensen die leiden.
Er zijn 10 kinderen van 9 t/m14 jaar.
We hebben een jungel op scouting met een
eiland & een kampvuurkuil.
En soms gaan we knutselen als het vies weer is.
Placemat & een dromenvanger die hebben we
zelf gemaakt.
Ik ga met de tandem naar scouting.
Ik zit voorop en papa achterop.
Dit stukje is geschreven door Dylan v.d Zon
Hallo ik ben Christiaan Hensen en ben 12 jaar
Ik ben een jaar bij de scouting de paradijsvogels
Ik vind het erg leuk toen de scouting 40 jaar bestond
We op kamp geweest dat vond ik erg leuk we
hebben in een grote zaal geslapen
Dat was erg gezellig we hebben er 1 nachtje
geslapen
Van mijn had het wel langen mogen duren het
weer viel wel tegen maar daarom was het wel
Erg gezellig.
We hebben pas hutten gebouwd en dat vond
ik erg gezellig en leuk jammer dat het weer
afgebroken moest woerden en de leiding zijn
ook erg aardig en gezellig daarom ga ik graag
naar de scouting
Groetjes Christiaan

Antonia
Boulevard
Het is donderdagavond, de avond van het Beheer
en de DoaCHaos (donderdagavondverkenners,
ook wel chaos) De verkenners zijn al
naar huis en het Beheer zit nog in de bar wat
uit te rusten van hun harde arbeid en wat na te
praten. Dit samen met wat overige barplakkers
(zoals de 1/8 Surinaamse GVR die bij hoog en
laag beweert dat de bar zijn kantoor is, wat iedereen
nu ook maar aanneemt). Ook Roen is
van de partij, hij is de jongste en de nieuwste
aanwinst van het Beheer. Ondanks zijn jonge
leeftijd, niet minder vaardig dan de rest.
“Zijn vriendinnetje was een
buitenscoutse en kersvers”
Over de dijk fiets in het donker een vage schim.
Het is Kob hij is onderweg naar de boerderij. Eigenlijk
had hij deze avond moeten beheren, samen
met de andere beheerders, maar hij kon
niet. Hij had het zijn broertjes af laten zeggen,
want hij moest naar zijn vriendinnetje. Niet dat
afzeggen zo erg was, want Baloe de hoofdbeheerder
kwam ook vaak pas in de laatste minuten
aankakken om dan maar mee te doen
met het drinken van een pilsje. Zijn vriendinnetje
was een buitenscoutse en kersvers, dus hij moest
er nog even moeite voor doen. Over pak ‘m beet
Daar waar Woerden nog Woerden is met weilanden, koeien, schapen en ander
natuurlijk schoon. Daar ligt aan een kronkelig dijkje de Antoniahoeve
die nog stamt uit het jaar 1925. Vroeger een boerderij met dieren voor het
levensonderhoud van de bewoners. Heden nog steeds een boerderij, maar
door vakbekwame handen omgetoverd tot een heuse scoutingboerderij.
Waar Scouting Woerden huist en zoals u begrijpt zich heel wat afspeelt.
Wij nemen u mee terug naar een plek, waar geluk nog heel gewoon is…
een maand kon ‘ie gaan doen en laten wat hij
wilde, maar nu… Nu moest hij er nog even voor
zorgen dat ze stapel en stapelgek op hem werd.
Kob, trouw als hij was, ging natuurlijk wel nog
even langs scouting om toch even zijn gezicht te
laten zien op zijn vaste avond.
Plotseling remt hij af! Wat nu? Ik ben bij mijn
vriendin geweest en eigenlijk is er niks bijzonders
gebeurd… Hoe moet ik dit aanpakken? Hij ziet
de gezichten van al die oudere jongens al voor
zich. Hij hoort
de smalende
opmerkingen al:
“Zó Kob! Bij je
vriendin geweest?
En? mag je d’r
handje al
vasthouden?!” Nee! Dat is niet de bedoeling hij is
net nieuw bij het beheer en samen met zijn
broertje Roen de jongste van het hele stel. Als hij
er nu niet voor zorgt dat ze hem stoer vinden, dan
zou hij nooit geaccepteerd worden! Hij moet iets
bedenken en vlug, want hij ziet de lichten van
de boerderij al branden, nog even en hij is er. In
een slakkengangetje fietst hij door, de brug over,
het terrein op. Terwijl hij zijn fiets in het fietsenrek
zet, zoals het hoort, krijgt hij een geweldig
idee. Hij buigt voorover en gooit zijn haar los!
Hij kromt zijn vingers tot kammetjes en woelt
hard en grondig door zijn haar. Net zo lang totdat
alle gel eruit is en zijn haar alle kanten op
staat. Nu alleen nog met de juiste houding binnen
komen lopen en ze zullen denken dat hij
een mooie avond met zijn vriendinnetje door
heeft gebracht. Hij zet zijn fiets op slot en loopt
richting de bar, bij de deur houdt hij even in; het
is nu alles of niets! Nog één keer haalt hij diep
adem en dan gooit hij de deur open: ‘Goeden-
Hij buigt voorover
en gooit zijn haar
los!
avond!’ Nonchalant
sjokt hij naar
binnen en neemt
joviaal plaats op
een barkruk. Hij
ziet de Rooie zijn
mond open gaan, Kob houdt kort zijn adem in,
zal hij het door hebben? ‘Wat zie jij eruit!!! Bij je
vriendin geweest hè?’ Hij grijnst zijn overbekende
grijns, waardoor zijn sproeten allemaal iets dichter
naar elkaar toe schuiven op zijn gezicht. ‘Nou
die heb een mooi avondje gehad hoor, jongens!’
Hierop grijnzen alle jongens mee en volgt de rest
van de opmerkingen en fantasieën over Kob zijn
avond. Kob grijnst terug en bestelt een biertje,
mooi zo niks aan de hand. Niemand heeft door
dat hij Mens-Erger-Je-Niet heeft gespeeld met zijn

Antonia
B o u l e v a r d
vriendin en dat hij haar toen ze naar bed wilde
enkel een kusje op haar wang heeft gegeven.
Ook Roen zit erbij te grinniken, hij heeft wel een
vermoeden hoe het werkelijk is gegaan, want
van de gebroeders Lauw-Man is hij degene die
een telepathische verbinding heeft met Kob.
(...) een telepathische
verbinding heeft (...)
Ondertussen keert de rust weder in de bar en
gaan de gesprekken weer over alledaagse
dingen, totdat Don Leone opstaat met de
aankondiging dat hij naar huis moet, want zijn
vrouwtje is aan het wachten. Hij is eigenlijk al
aan de late kant en hij betwijfelt of het nog wel
een aangename thuiskomst zou worden…
Wat denkt u? Zou het een aangename
thuiskomst worden
voor Don Leone? Zal zijn relatie
stand houden? Lees het
de volgende keer in: Antonia
Boulevard!
Wegens privacyredenen zijn er andere namen gebruikt, de personen
zijn wel bekend bij de redactie De auteur stelt zich niet
aansprakelijk voor de gevolgen van dit stuk. Zij ontkent alles en
beweert het tegendeel…
SCOWO.NL SLASH FORUM
Op de website van Scouting Woerden is er een
zeer modern communicatiemiddel te vinden. Dit
gedeelte van de website staat bekend als het
forum. Deze “Digitale Bar” is er om gezellig te
praten over onderwerpen over de meest uiteenlopende
onderwerpen, net zoals in de echte Bar.
Zo gaat het hier over kippen die de boerderij
over willen nemen, verse koeien die in de sloot
gegooid worden, wijlen Cor van Gulik, optredens
van bandjes, kampjes, cultuur verschillen, de
NVDKO (Nacht Van De Kleine Oogjes), frikandellen
of frikadellen, paden die geen pad zijn (Pooltocht),
actieve Explorers, en meer van dat soort
ongelofelijke onzin.
Ook wordt er over zeer belangrijke zaken gediscussieerd
zoals Jungleplanten, de Kosharetrail,
een zeebeving, de nieuwe bestuursstructuur, het
WASkamp, cultuurverschillen, niet roken op de
boerderij, een Albert Schweitzer Groep Woerden
Logo, de BP-dag en dit nieuwe groepsblad. De
leiding heeft er zelfs een besloten forum om interne
zaken te bespreken.
Recentelijk is er een opvallende stijging in activiteit
van reagerende gebruikers waargenomen.
Er gaan geruchten dat dit komt doordat er angstige
scouts via internet, thuis, op de hoogte willen
blijven over de situatie omtrent de terror-kippen
in en om de boerderij.
Statistieken? Ons forum is gestart in maart 2004.
Inmiddels zijn er ongeveer 7500 reacties geplaatst
onder 200 verschillende onderwerpen. Er
zijn zo’n 75 gebruikers die dit forum bemannen,
hiervan hebben 25 gebruikers meer dan 10 reacties
geplaatst, 17 met meer dan 100 reacties en 5
met meer dan 500 berichten.
Ondanks alles spreekt men op cynische wijze
over dit prachtige communicatiemiddel. Niet
elke scout is op het forum vertegenwoordigd en
er zouden geen officiële beslissingen genomen
worden. Hoe zit dat dan in de bar?
See you @ www.scowo.nl/forum ;)

De jongens van het beheer
Onzichtbaar en zo snel als het licht gaan ze te
werk. Zorgvuldig nemen ze tezamen notitie van
de gebreken rondom de scoutingboerderij. Vast
op donderdagavond, en de rest van de week
zelfstandig, werken zij zich in het zweet om ons te
voorzien in het onderhoud. Is er iets mis? Sneller
dan uw schaduw is er een beheerder bij en wordt
het gerepareerd. Is dit een keer niet zo dan zijn
ze bezig met iets anders belangrijks. Of het is zelfs
niet eens kapot, omdat onze beheerdersgroep
ook preventief te werk gaat.
Zo heeft u de afgelopen tijd misschien wel opgemerkt
dat over het gehele terrein de deuren en
deurposten in de originele boerderijkleuren geschilderd
zijn. Een aantal weken is het beheer
bezig geweest met schuren en het uitsmeren van
groene en witte verf.
Ook zijn de zwakke delen in de deuren vervangen
en/of verstevigd. Hierbij wordt er naar gekeken
om alles zoveel mogelijk in de originele staat te
laten. Want wij beschikken met zijn allen
INGEZONDEN
File vorming.
Zoals bekend worden in Nederland aan de lopende
band files gevormd.
Ridder Jaap bijvoorbeeld vormt op het Scouting
terrein constant files in de vorm van lange rijen al
dan niet gevulde aanhangers. Sterker nog sinds
zijn pensioen is het aanhanger-file-probleem in
en rond Woerden en Linschoten aanzienlijk toegenomen.
Voor zijn pensioen was bij de verkeersinformatie
de Utrechtse Uithof zeer vaak onderwerp
van gesprek. Nu komt dagelijks Woerden
in het verkeersnieuws. Vreemde samenloop van
omstandigheden.
Een andere vorm van filevorming is ontstaan op
de digitale snelweg sinds een bepaalde reporter
snapt hoe het forum werkt. Geen dag gaat
voorbij, of op het subforum “praatgroep” staat
er constant “viallifc” als degene die als laatste
geantwoord heeft. Je ziet als het ware een keer
of 5 viallifc onder elkaar staan.
Dus is hier ook sprake van een vorm van filevorming,
of beter viallivorming.
Dus op snelwegen, zowel asfalt of digitaal is de
mens de oorzaak van dit ernstig oponthoud.
Nu zijn er plekken op deze aarde waar geen asfalt
is, en geen kabelnetwerken, maar waar de
natuur gewoon z’n gang kan gaan. Ook hier kan
sprake zijn van filevorming. Kijk eens naar een
groep roofmieren die zich verplaatst, daar kan
geen A12 tegenop. Of een kudde rendieren die
andere voedselrijke gronden opzoekt, daar is een
gemiddelde regenachtige maandagmorgen ook
helemaal niks bij.
Maar in Woerden is een ander merkwaardig
fenomeen geconstateerd. In de jungle van Scou-
23

over een zeer oude boerderij en persoonlijk
vind ik het een pronkstuk. Dat wil zeggen als het
beheer het op blijft knappen en onderhouden
en wij hun daarbij helpen om het ook mooi te
houden.
Zeg nou zelf, het is een beetje jammer als zij uren
werk steken in het netjes houden van de boerderij
en dat wij vervolgens alles weer smerig laten
worden of iets kapot maken.
Met ‘onzichtbaar te werk gaan’ (in de eerste
alinea) doel ik erop dat maar weinig mensen
door hebben wat het beheer allemaal voor ons
doet.
Daarom is deze rubriek in het leven geroepen,
omdat wij ongemerkt zeer veel aan onze jongens
van het beheer te danken hebben. Zonder
beheer, geen onderhoud. Zonder onderhoud,
veel ongemakken en langzaam geen boerderij
meer. Zonder boerderij, geen opkomstruimte.
Zonder opkomstruimte, geen scouting!!!
Persoonlijk houd ik het beheer in de gaten om
u vervolgens over hun werkzaamheden te verslaan.
Hierbij heb ik er notie van genomen dat
de luikjes in de vloer van de deel zijn vernieuwd
en weer veel steviger zijn gemaakt. Je hoeft als
scout of als ‘ouder van’, er dus niet bang voor te
zijn dat er ter plekke een luikje onder je voeten
wegrot, waardoor je in een diep donker gat valt.
Je hoeft ook niet meer bang te zijn om er, iets
simpeler, doorheen te zakken.
Ook is de drempel in de keuken vernieuwd,
waardoor er zoals een beheerder zei: ‘geen kans
meer is om eroverheen te vallen en met je lip aan
het aanrecht te blijven haken.’
Verder is de parkeerplaats opgehoogd, zodat u
netjes op de parkeerplaats kunt parkeren en niet
elders op het terrein wanneer dit niet nodig is.
En om in de bar niet naast de pot te pissen is er op
het herentoilet een nieuw urinoir opgehangen.
Voor de vervende mensen die hun materi-
alen netjes op willen ruimen is er in het plofhok
een plankje geplaatst waar lege verfblikken op
achtergelaten kunnen worden. Dit draagt weer
bij aan een schoon terrein, waar het beheer ook
actief in is. Zo hebben onze jongens de afgelopen
tijd ook al regelmatig de loods opgeruimd en ook
de ruimte waar het brandhout ligt. Het is ook wel
netjes dat ze een muurtje hebben gemetseld tussen
de opslag van het zand en grond, zodat dit
mooi gescheiden blijft.
Het beheer denkt ook aan de leiding, want op het
jungleplein hebben zij een picknicktafel geplaatst
waar de leiding kan zitten, zodra de kinderen een
spel in de jungle doen.
Verder is er ook nog wat aan hun werkplaats en
het boenhok waar ze hun spullen opslaan gesleuteld,
zodat ze nog efficiënter te werk kunnen
gaan.
Laatst is er een grote vergadering geweest met
al onze stoere jongens van het beheer. Hier zijn
vele plannen gemaakt, welke allemaal nog tot
uitvoering gebracht gaan worden. Het beheer
is nooit klaar met zijn taak. Maar wat er allemaal
nog gebeuren gaat, daar leest u de volgende
keer meer over.
< vervolg Ingezonden>
ting Woerden vormen lange rijen kakelend
pluimvee tegenwoordig lange files. Sinds het
ASPB zich niet meer met pluimvee, maar met
deuren en vrouwen (lees meisje) bezighoudt, is
de hoeveelheid pluimvee explosief gegroeid,
en krijg je overal pluimveefiles, maar een geruststelling:
problemen zijn er om op te eten.
Een laatste voorbeeld van een vreemdsoortig
filevormingsprobleem vindt plaats op de
vrijdag avond. Eerst worden files gevormd voor
een kop koffie met een door een stamadviseur
aangevoerd koekje. Vervolgens verplaatsen de
files zich richting Bar. En vervolgens ontstaan er
rijen wachtenden als ons aller Dirkie zich met het
product van zijn vet-uitspattingen presenteert.
Daarna vormen zich weer files als er een laatste
ronde gegeven wordt.
Het vreemde is dat er geen files ontstaan voor
de buitendeur als de laatste ronde genuttigd is
en men te horen krijgt dat het nu echt de hoogste
tijd is.
Conclusie: Het file “probleem” is zelfgekozen.
Dus moet niemand meer klagen als hij het grote
oponthoud zelfgekozen tegemoet treed of rijdt.
24

Bevernetwerkdag positief ontvangen
Het Landelijk Bever Team heeft afgelopen zondag, 29 oktober, een bevernetwerkdag
gehouden op het terrein, en in de gebouwen, van de Albert
Schweitzer Groep. Het was de eerste keer dat zo’n landelijk evenement georganiseerd
werd door het team van Midden Nederland.
Volgens Maria Winter, die aanspreekpunt was
vanuit de Woerdense groep, was de opkomst zeer
bemoedigend te noemen. Volgens haar waren
er 125 reacties gekomen op de uitnodiging van
het LBT, die 1350 beverleiders benaderd had.
Het hele terrein was in gebruik genomen deze
dag, van het grasveld, met daarop een heel
groot doek en een grote EHBO tent, die gelukkig
niet gebruikt is.
Het beheer was, tot grote tevredenheid van de
organisatie, zeer behulpzaam bij het verlenen van
service bij het aanbrengen van voorzieningen, en
het geven van advies.
De morgen stond in het teken van informatie
over Scouting Nederland in het algemeen. In de
botenloods was ook een klein scoutingmuseum
ingericht.
Na de lunch, verzorgd door de beverleiding, met
hulp van twee zeeverkensters,
werd de rest van de middag gevuld met diverse
workshops, die druk bezocht werden. Er werd
onder andere aandacht besteed aan EHBO,
maar ook aan hoe om te gaan met kinderen die
ADHD hebben. Verder werd er veel aandacht
besteed aan waar het eigenlijk echt om draait,
hoe zet je een aantrekkelijk programma in elkaar
voor je doelgroep, n.l. bevers.
Wat opviel, is dat er niet alleen beverleiding aanwezig
was, maar er werden mensen gezien in eigenlijk
alle uniformen die bij Scouting bekend zijn.
De reacties van de mensen die de dag bezocht
hebben waren over het algemeen goed tot zeer
goed. Het ging zelfs zover dat een persoon die al
13 jaar beverleiding is, en zelf al 5 jaar trainingen
geeft, beweerde dat dit de meest geslaagde
dag was die hij had meegemaakt. Een opsteker
dus voor de organisatie.
Toen de workshops afgesloten waren bleven
er nog een aantal mensen in de kampvuurkuil
napraten, en een aantal trok naar de bar. Maar
de meesten gingen in optocht de Kromwijkerdijk
af richting auto, of openbaar vervoer. Mooi gezicht,
leek een beetje op een avondvierdaagse.
Maria keek terug op een zeer drukke, maar zeer
geslaagde dag.
Redactiekantoor krijgt grondige opknapbeurt
Woerden, 19 oktober. Uw reporter was donderdag
jl. weer drukdoende op het internet, op zoek
naar wetenswaardigheden, die van nut kunnen
zijn voor het spel waar Scouting zich zo graag
mee bezig houdt. Totaal verdiept in het onder-
werp DIME, werd het redactiekantoor wreed
open gegooid en daar verscheen een persoon
met schuurpapier in de handen.
Voor uw reporter het wist baadde het kantoor
in het licht en wierpen leden van het Albert
Schweitzer Schilder Beheer zich als een kudde
hongerige wolven op het houtwerk van het Albert
Schweitzer Redactie Kantoor. Overal werd geschuurd,
gekrabd, en geschraapt.
Als het zo doorgaat krijgt het ASRK meer aanzien
dan het hoofdkantoor van welke krant dan ook,
hetgeen geheel terecht is. Er rollen tegenwoordig
nog maar weinig echte kwaliteitskranten van de
persen. @ScoWoord moet hier een uitzondering
op deze regel gaan vormen. In eerste instantie
digitaal, maar ons streven is om in de toekomst
toch weer op papier te gaan verschijnen. Financiën
houden ons in deze beginfase tegen om een
papieren medium aan de man/vrouw te brengen.
U begrijpt het al, alle hulp van binnen- of buitenaf
is van harte welkom. Als nieuwe redactie zijn wij
naarstig op zoek naar ideeën. Wat willen onze
toekomstige lezers en lezeressen graag lezen.
Heeft het hoog geëerd publiek zelf zin om af en
toe een stuk in te sturen, of leuke foto’s met een
bij behorende anekdote, of alleen een foto, de
anekdote verzinnen wij erbij. Fotostrips? Ook zijn
verhalen, of tekeningen van de jongere leden
van de groep welkom. Bespaart de leiding weer
een programma te maken.
Behalve ideeën en stukken zijn we ook op zoek
naar adverteerders om onze papieren droom te
verwezenlijken. Ken jij mensen met een bedrijf, en
een budget om Scouting te sponsoren, schroom
niet, breng deze mensen met uw reporter, en
medereporters in contact, we zijn u bijna eeuwig
dankbaar. Reacties kunnen ook gemaild worden
naar redactie@scowo.nl
Bij voorbaad dank voor de medewerking.

horoscoophoroscoophoroscoophoroscoop
Steenbok
23 december -
20 januari
Beste steenbok, het was me het jaartje wel weer.
Verhitte discussies, een hele lange hete zomer,
een hele natte nazomer, dus van alles wat. Dus
zet je bokkenpruik maar af en glimlach de feestdagen
te gemoed.
Er staat iets nieuws voor de deur, namelijk een
Nieuwjaar, maar dat geldt eigenlijk voor iedereen,
dus niets nieuws onder de zon.
Je scoutingleven kan ingrijpend veranderen, tenminste
als je daar zelf aan meewerkt, anders zal
alles bij het oude blijven.
Zo na de feestdagen zal je toch wat rustiger aan
moeten doen, culinair gezien dan.
Het zou goed voor je zijn om iets meer aan sport
te doen, zo niet, kom je eens uitleven op de Boerderij,
er is daar genoeg te doen.
Kijk uit op het terrein, vanuit onverwachte hoek
loeren tientallen kraal-ogen op je, en voor je het
weet………Op het gebied van de liefde moet je
ook op je hoede zijn, voor je het weet loop je een
blauwtje, dus kijk uit loop niet met je kop tegen de
muur, al zou een goede steenbok daar wel tegen
moeten kunnen.
Als je zelf initiatief toont bij de juiste persoon zou er
iets moois kunnen ontstaan met een medelid….
Meer zeggen we niet.
Waterman
21 januari -
18 februari
Beste waterman, hier midden in de winter met
korte dagen en erg lange nachten, moet het leven
van de zonnige zijde blijven bekijken. De dagen
lengen alweer, dus de nachten worden ook
alweer korter, dat is logisch.
De waterman heeft nu alweer wat meer gesport,
of bij de Boerderij geklust. Zo niet, foei vet zwijn,
je zou eens een middagje achter de kippen aan
moeten jagen, daar val je vanaf.
De scout waterman kijkt waarschijnlijk weer vreselijk
uit naar BP-dag, omdat er dan misschien weer
zwemmen op het programma staat, maar dat is
nog geheim.
Hou je je na iets minder dan een maand, nog
steeds aan je goede voornemens?
Als dit zo is, bravo! Zoniet, ga maar weer een middagje
achter de kippen aanhollen, dat zal je leren.
Op het gebied van de liefde moet het na het
vele achter de kippen aanrennen wel goed zitten.
Hoewel je natuurlijk ook een haan kan treffen,
vinden sommigen onder ons dat helemaal
niet erg. Ga wel voorzichtig om met het nieuw gevondene,
voor je het weet beland je nieuwe relatie
op een laag pitje, en suddert het voort, zonder
het absolute kookpunt te bereiken.
Hanig gedrag is af te raden……
Meer zeggen we niet.
Vissen
19 februari -
20 maart
Beste vissen, De lente is bijna daar, dus je zal je
wellicht wat vrijer voort bewegen. De ijzige winter
loopt op z’n eind. Een waterig zonnetje zal de komende
tijd weer wat meer licht in het leven werpen.
Vissen spartelen altijd fris en vrolijk rond, maar
beste vis kijk uit, overspartel jezelf de komende tijd
niet, want dat kan verstrekkende gevolgen hebben
voor de komende zomer.
De scout vis zal zal het in bepaalde emotionele
gavallen niet droog kunnen houden, maar een
gemiddelde vis zit daar niet zo mee. Op de Boerderij
zal misschien hulp geboden kunnen worden
bij waterwerken.
Op het gebied van de liefde zit het bij de vis wel
goed, en misschien kun je op het juiste moment
een medelid kunnen paaien, hetgeen tot een
vruchtbare zomer kan leiden. Ga de komende tijd
wel voorzichtig te werk, een reiger is snel over het
hoofd gezien, maar wees blij dat de gemiddelde
kip geen kraaloog heeft voor vissen.
Kijk in het verkeer uit met oversteken, een ongeluk
zit in een klein hoekje, en voor je het weet voel je
je nogal ingeblikt…..
Meer zeggen we niet.

BAR
Wat is dat? “De Bar”
Vanuit het centrum van Woerden zijn er eigen-lijk
twee mogelijke routes die naar het
schuurgebouw, naast de Antoniahoeve, leiden.
Het schuurgebouw is beter bekend als “De Bar”
en de Antoniahoeve is eigenlijk “De Boerderij”
van Scouting Woerden.
Wanneer ik aan vrienden moet uitleggen wat
die Bar, waar op woensdag, donderdag, vrijdag,
zaterdag en zondag een aantal vaste en
wisselende bezoekers te vinden zijn, nou precies
is, dan begin ik altijd bij het beschrijven van
die barbezoekers. Leuk is het om vervolgens te
vertellen over het beruchte bar-brierdrinktempo.
Als het moment daar is dat er al twee volle
biertjes in de wachtrij naast je glas staan, dan
moet je wel erg snel drinken om bij te blijven.
Het bier vliegt je (meestal niet letterlijk) om de
oren.
De Bar is een soort forum, maar dan real-life.
Ook zie je in de bar veel meer bezoekers dan
op het forum.
Een gemiddelde woensdagavond in de bar verloopt
als volgt. Terwijl de Paradijsvogels in het
hoofdgebouw hun opkomst hebben komen er
op onduidelijke tijdstippen wat Explorers over
de brug. Tegenwoordig zijn er ook beheerders
die overal in het rond lopen omdat ze denken
dat het al donderdag is. De officieuze directeur
van De Bar zit ondertussen al op zijn werkplek
naar het beeldscherm van de barcomputer te
staren terwijl hij zijn avondeten (salade) naar
binnen werkt. Na afloop van de Paradijsvogels
opkomst komt de leiding de bar in om de opkomst
na te bespreken of om te praten over
totaal andere zaken. De Explorers en hun leidings
zitten dan vaak ook al in de bar en zijn
uitgeput (en uitgedroogd) van hun actieve
opkomst. Enkele vaste barbezoekers druppelen
naar binnen, ik noem een Engelsman,
wat ex-explorers, de Beheergroep plus hun sigaren
rokende opper-beheerder en soms een
materiaalbeheerder. Na een gezellige avond
worden de exploleidings aan het lot van het
barschoonmaken overgelaten en keert iedereen
terug naar huis.
Vrijdagavond is weer heel wat anders. De Bar
wordt dan druk bezocht door de leden van
de Stam en hun adviseurs. Regelmatig is DJ Ed
aanwezig om, met zijn ene hand aan de volumeknop
en zijn andere aan een biertje, de
bar te vullen met gepaste muziek. In de winter
gaat de gaskachel aan en roept men “Deur
dicht!” wanneer er iemand binnen komt. In de
zomer blijft de deur naar de bartuin wagenwijd
open staan en zitten de meeste barbezoekers
rond de tuintafels te praten en drinken. Zomer
of winter, Johan zorgt elke vrijdag voor een
paar bakken vol met vetjes. Deze worden in
zeer korte tijd opgevreten dus je moet er voor
zorgen dat je snel bent. Rond twee uur luidt de
bel en is het tijd voor het laatste rondje.
De donderdagavond hangt hier een beetje
tussen in. De beheerders en materiaalbeheerders
zijn vandaag officieel actief en blijven
nadien in de bar hangen. Donderdagavond
is ook de avond dat de donderdagavondverkenners
hun opkomst hebben. Maar er
gaan geruchten dat deze groep geen leiding
heeft want het komt maar zelden voor dat ze
in de bar te vinden zijn.
Op zaterdag is De Bar ook open aan het eind
van de middag. Leidings kunnen na hun opkomsten
nog gezellig in de bar blijven hangen
en doen dat dan ook.
Zondagmiddag is het moment voor de oudste
scouts en die-hard barhangers. Volgens
hen is dit het meest gezellige moment van de
week. Bekende zaken zijn de kaasplank, speciale
biertjes en oude rockmuziek.
Trouwens, die twee meest waarschijnlijke
routes naar de bar vanuit het centrum doen
er niet toe. Er zijn namelijk wel meer wegen
die naar De Bar leiden.

Het is zaterdagavond, 28 oktober. Het is
een donkere avond.
Ook de overgang van zomer- naar wintertijd.
Dit soort tijden gaan vaak gepaard
met rituelen die al eeuwen oud zijn.
Buiten is het guur, doch vrij warm voor de
tijd van het jaar. Maar de vallende bladeren,
en de daarbij passende zo kenmerkende
geur van de Hollandse herfst is
duidelijk aanwezig.
Op dat soort momenten is het tijd voor
rituelen om een geslaagd seizoen af te
sluiten. In vroeger eeuwen toen men nog
gewoonweg in de natuur geloofde werden
er overal op de wereld op ieders
lokale wijze wel een of ander ritueel uit
gevoerd.
Een heel bekend evenement, wat wereldwijd
nog steeds op grote schaal wordt
gevierd is het overbekende Halloween.
Voor de kinderen een goede gelegenheid
om snoep te bedelen bij de mensen, hetgeen
de zorgverzekeraar toch weer minder
vindt, de tandarts daarin tegen kan
niet wachten om al die bekkies weer te
repareren.
Nu is er in Woerden ook zo’n Herfst-ritueel.
Hierbij gaan deze wat grotere kinderen
niet bij de gewone man langs om iets
te bedelen, maar zij verleggen hun doelgroep
richting tuinders, om kamerplanten
te bedelen, hetgeen dan meestal ook wel
weer lukt, want de gemiddelde tuinder uit
de omgeving van Woerden is op de hoog-
te van dit ozo belangrijke ritueel.
Deze groep mensen die zich bezighouden
met dit herfst ritueel noemen zich dan
ook heel toepasselijk “De Kamerplanten”.
Het ritueel draait om de verering van
de Heilige Bertus Bieslook, een waardig
opvolger van de jammerlijk overleden
Pieter Peterselie.
Onder het mom van “Kamerplanten hebben
ook rechten” werd de gebedsruimte
van dit Broederschap om getoverd in
een ware bloemenzee.
Onder het genot van rijkelijk vloeiende
drankjes, natuurlijk geheel samengesteld
uit planten wordt Bertus veelvuldig
geëerd.
Aan het eind van de rite krijgen de planten
die massaal in de ruimte aanwezig
zijn hun traditionele vlieglessen, want ook
daar hebben kamerplanten recht op. Na
vlieglessen, en slechte landingen, werd
het tijd om huiswaarts te keren.
Sommige verstandige ritueel-leiders
vonden het wel handig om boven de
plek van het delict te blijven slapen.
Anderen kozen de moeilijke manier, gewoon
een eigen bed te vinden, maar
waar is die dan ook alweer, nou gewoon
even bellen………Volgend jaar weer een
herfst ritueel? De tijd zal het leren. Wie
wordt dan de te vereren Heilige? Ollie
Oregano misschien?
Nou, anyway, tot volgend jaar.

Materiaalbeheer
Een avondje Materiaalbeheer, en andere
wetenswaardigheden over het materiaalbeheer!
Niet iedereen bij Scouting Woerden weet wat we
bij het materiaalbeheer allemaal doen, daarom
hier een eerste kennismaking. Voor we het hier verder
over hebben eerst een kort voorstel rondje:
Het materiaalbeheer team bestaat op dit moment
uit 5 man, Bart van Veenendaal, Robby
Wiegmans, Koen Jongma, Jaap Landman en
Paul Pennewaard.
Het Materiaalbeheer zorgt niet alleen voor het beheer
en onderhoud van het algemene kampeer
en spel materiaal, ook kunnen onderdelen bij ons
terecht voor advies en waar nodig reparaties van
onderdeel (kampeer) materiaal, kunnen wij het
niet repareren dan weten we wel een bedrijf of
een adres.
Sinds een maand hebben we een nieuwe service
en kan je als onderdeel bij ons ook terecht voor
aanschaf van (verbruiks) materiaal, de materiaalshop,
het gaat om de volgende artikelen;
Coleman kousjes, Coleman trechters, Coleman
glazen, Tent hamers, Bijlen, Houten haringen,
Grondpennen, Aluminium haringen, Kloofbijlen.
Deze artikelen kunnen jullie tegelijkertijd met je materiaalaanvraag
via de administratiepagina op
de website worden gedaan. (Deze pagina is alleen
toegankelijk voor stafleden, als je als Patrouilleleider,
Boots of Squadron leider een kamp voor je
onderdeel organiseert vraag dit dan aan je eigen
leiding, of kom op een donderdag avond even
bij ons langs.) We verkopen de artikelen tegen
kostprijs. Ze moeten contant afgerekend worden
bij het ophalen van het materiaal, betalen kan bij
Bart of Robby! Mochten jullie nog andere artikelen
in gedachten hebben die we nu nog niet hebben
dan horen wij dit graag van jullie!
Het aanvragen van materiaal is tegenwoordig alleen
nog mogelijk via de website, dit omdat het
voor ons als commissie makkelijker is en ook minder
tijd kost. Materiaal aanvragen willen we het graag
2 weken voor jullie kamp doorgekregen hebben.
Het kan natuurlijk altijd gebeuren dat jullie het een
keer vergeten, bel dan Bart even op en dan kijken
wat er kan worden geregeld!
Een normale donderdag avond!?
Een normale donderdag avond bij het materiaal
beheer bestaat niet, omdat je nooit weet of alles
volgens de door ons zorgvuldig geplande uitleen
schema’s/agenda gaat, als er eenmaal 1 groep
niet op tijd is moet de rest ook wachten! Hier volgt
toch een voorbeeld.:
Normaal gesproken, met uitzondering van de
zomerkamp periode, gaat het bijna altijd goed
en kunnen we na de uitleen van materiaal, dit
komt bijna elke week wel voor, aan onze normale
onderhoud werkzaamheden beginnen, bijvoorbeeld
het vervangen van de gasslangen van de
gasbranders, dit moet elke 3 jaar, dat zijn nou eenmaal
de wettelijke vastgestelde eisen, en kunnen
we daarna een patrouille tent, P tent, controleren
waarvan was gemeld dat er een stok klemde.
Om vervolgens de Coleman lampen te testen.
Daarna is het opruimen en wat drinken, meestal
rond 22.00 uur, het kan ook gebeuren dat we om
23.30 uur nog bezig zijn met het opruimen of het
verbeteren van het hok of materiaal.
We kunnen nooit een volledige avond van minuut
tot minuut beschrijven dat zou pagina’s leesvoer
opleveren. Voor geïnteresseerde kom eens langs!
En loop een avond met ons mee.
Als scouting Woerden mogen we niet klagen over
ons materiaal, we hebben tenten en ander materiaal
genoeg, het meeste is zelfs erg nieuw en
in goede staat. Wij hopen dat iedereen zijn best
wil en blijft doen om dat zo te houden en niet de
mentaliteit gaat krijgen zo van, het is niet mijn
materiaal dus ook niet mijn probleem! Nee, het is
inderdaad niet jou materiaal maar het materiaal
van Scouting Woerden en wel jou probleem, je
hoort bij Scouting Woerden, ga dus om met het
scouting materiaal als of het van je zelf is!
Tot zover een kort kijkje in de keuken van het Materiaalbeheer,
hebben jullie nog vragen schroom
niet en mail naar materiaalbeheer@scowo.nl, bel
Bart, 06-28706178, of kom langs op een donderdag
avond tussen 20.00 en 22.00.
Volgende keer meer over het materiaalbeheer,
dan over het wel en wee bij het materiaalbeer
voor en na de zomerkampen, of te wel spitsuur in
het materiaalhok bij het materiaalbeheer!

M i d d a g e s t a ’ s
Een interview met de Middag Esta’s.
Hoe is het begonnen?
We gaan ruim tien jaar terug in de tijd.
De wachtlijst is lang.
Er zijn twee ochtend esta leiders die wat anders
willen.
Een Bever leidster wil ook wat nieuws.
Ze komen samen, smeden plannen, zoeken contact
met een vader die wel iets wil doen .
Er komt nog een zeeverkenner aan die is uitgevaren.
En het resultaat: De Middag Esta’s.
Dit is de start van al weer 10 jaar middag esta’s.
De eerste opkomst is op 2 november 1996.
In die 10 jaar zijn er heel wat mensen leiding geweest
en vele kinderen zijn lid geweest.
Hele gezinnen hebben de afgelopen jaren bij
ons doorgebracht.
De kids van de eerste orde, zijn nu leiding.
Wat hebben jullie toch al die tien jaar gedaan?
Heel veel spelletjes, kampen, insignes, toneelstukjes,
creatieve projecten, koken, kampvuur en
van alles wat niet onder deze benamingen valt.
En de komende 10 jaar?
Heel veel spelletjes, kampen, insignes, toneel-
stukjes, creatieve projecten, koken, kampvuur en
van alles wat niet onder deze benamingen valt.
Is dat nou niet saai, zo 10 jaar lang hetzelfde?
HETZELFDE?, hoe kom je daar nu bij. Geen jaar is
hetzelfde. Het ene jaar een groep met heel veel
stoere jongens. Dan hebben een jaar de meiden
de overhand, gegiebel alom. Het jaar erop: ze
worden groot en de grote vraag is wie is op wie.
Dan hebben we een groep met kinderen die dol
zijn op gekkigheid en alles niet gek genoeg kan
zijn. Dan weer een serieuzer stel, die we op kamp
een dag de leiding kunnen geven.
Dan een jaar waar iedereen leuk met iedereen
speelt en dat je je afvraagt waarom ze geen
ruzie hebben. Dan een groep die zich heel goed
zelf weet te vermaken en dan weer een stel dat
je constant bezig moet houden.
En dit zijn dan nog maar de kinderen. (Over de
ouders gaan we het maar niet eens hebben)
Tussendoor wisselt een leiding team ook nog.
Iedereen heeft weer nieuwe ideeën en werkwijzen.
We leren bij (en leren af) en er is weer een
jaar vol afwisseling verstreken.
Hoe vier je nu 10 jaar Middag Esta’s?
Met een kampje. In het weekend van 4 en 5 november
hebben we ons 10 jarig bestaan met de
kids gevierd. Met z’n allen naar KidZcity en vooral
veel patat eten. Alles wat we deden moest met
10 of feest te maken hebben. Een 10 gangen
menu, een feestelijk ontbijt op bed, kaarsje voor
de feesttaart smokkelen, 10 staarten in je haar,
enz. Voor wie even vergat hoelang we ook alweer
bestonden, waren er speciale stickertjes
met daarop 10. Heel feestelijk want je kunt ze
overal opplakken: uniform, je haren, je ogen,
in je mond, op de trein, op de bank in de bus
(o, nee dat mag natuurlijk niet). Ze schijnen ook
lekker te smaken.
We zijn nog niet helemaal klaar met feesten,
want we gaan van de zomer voor de 10e keer
op kamp en daar willen toch ook wel iets speciaals
mee doen.
Wat dat weten we nog niet, zolang het maar
geen herhaling wordt van ons eerste kamp. Dat
kamp, dat te boek staat als rampenkamp (voor
de leiding wel te verstaan), heeft heel wat mooie
verhalen opgeleverd. (Voor een verslag, vraag
dat maar na aan de oprichters van deze groep).
Ook liever geen herhaling van het kamp in Leusden,
want toen regende het heel veel.
Misschien Soest. O nee, want toen was de wc
kapot, dat willen we niet nog eens (2 keer is wel
genoeg)
Misschien zoals het kamp in Hoek van Holland, of
Bennekom…….
Is er nog een hoogtepunt in 10 jaar?
Veel natuurlijk. Het is net een berglandschap,
maar de meest recente top is toch wel dat we
na precies 10 jaar (weer) een eigen website hebben
(http://mesta.scowo.nl).
30

U I T S M I J T E R
ZIJN OP BEZOEK BIJ DE ACTIEVE EXPLOOS
IS HET NU FRIKADELLEN ...
OF FRIKANDELLEN...