Headlines - Tweak

M i d d a g e s t a ’ s
Een interview met de Middag Esta’s.
Hoe is het begonnen?
We gaan ruim tien jaar terug in de tijd.
De wachtlijst is lang.
Er zijn twee ochtend esta leiders die wat anders
willen.
Een Bever leidster wil ook wat nieuws.
Ze komen samen, smeden plannen, zoeken contact
met een vader die wel iets wil doen .
Er komt nog een zeeverkenner aan die is uitgevaren.
En het resultaat: De Middag Esta’s.
Dit is de start van al weer 10 jaar middag esta’s.
De eerste opkomst is op 2 november 1996.
In die 10 jaar zijn er heel wat mensen leiding geweest
en vele kinderen zijn lid geweest.
Hele gezinnen hebben de afgelopen jaren bij
ons doorgebracht.
De kids van de eerste orde, zijn nu leiding.
Wat hebben jullie toch al die tien jaar gedaan?
Heel veel spelletjes, kampen, insignes, toneelstukjes,
creatieve projecten, koken, kampvuur en
van alles wat niet onder deze benamingen valt.
En de komende 10 jaar?
Heel veel spelletjes, kampen, insignes, toneel-
stukjes, creatieve projecten, koken, kampvuur en
van alles wat niet onder deze benamingen valt.
Is dat nou niet saai, zo 10 jaar lang hetzelfde?
HETZELFDE?, hoe kom je daar nu bij. Geen jaar is
hetzelfde. Het ene jaar een groep met heel veel
stoere jongens. Dan hebben een jaar de meiden
de overhand, gegiebel alom. Het jaar erop: ze
worden groot en de grote vraag is wie is op wie.
Dan hebben we een groep met kinderen die dol
zijn op gekkigheid en alles niet gek genoeg kan
zijn. Dan weer een serieuzer stel, die we op kamp
een dag de leiding kunnen geven.
Dan een jaar waar iedereen leuk met iedereen
speelt en dat je je afvraagt waarom ze geen
ruzie hebben. Dan een groep die zich heel goed
zelf weet te vermaken en dan weer een stel dat
je constant bezig moet houden.
En dit zijn dan nog maar de kinderen. (Over de
ouders gaan we het maar niet eens hebben)
Tussendoor wisselt een leiding team ook nog.
Iedereen heeft weer nieuwe ideeën en werkwijzen.
We leren bij (en leren af) en er is weer een
jaar vol afwisseling verstreken.
Hoe vier je nu 10 jaar Middag Esta’s?
Met een kampje. In het weekend van 4 en 5 november
hebben we ons 10 jarig bestaan met de
kids gevierd. Met z’n allen naar KidZcity en vooral
veel patat eten. Alles wat we deden moest met
10 of feest te maken hebben. Een 10 gangen
menu, een feestelijk ontbijt op bed, kaarsje voor
de feesttaart smokkelen, 10 staarten in je haar,
enz. Voor wie even vergat hoelang we ook alweer
bestonden, waren er speciale stickertjes
met daarop 10. Heel feestelijk want je kunt ze
overal opplakken: uniform, je haren, je ogen,
in je mond, op de trein, op de bank in de bus
(o, nee dat mag natuurlijk niet). Ze schijnen ook
lekker te smaken.
We zijn nog niet helemaal klaar met feesten,
want we gaan van de zomer voor de 10e keer
op kamp en daar willen toch ook wel iets speciaals
mee doen.
Wat dat weten we nog niet, zolang het maar
geen herhaling wordt van ons eerste kamp. Dat
kamp, dat te boek staat als rampenkamp (voor
de leiding wel te verstaan), heeft heel wat mooie
verhalen opgeleverd. (Voor een verslag, vraag
dat maar na aan de oprichters van deze groep).
Ook liever geen herhaling van het kamp in Leusden,
want toen regende het heel veel.
Misschien Soest. O nee, want toen was de wc
kapot, dat willen we niet nog eens (2 keer is wel
genoeg)
Misschien zoals het kamp in Hoek van Holland, of
Bennekom…….
Is er nog een hoogtepunt in 10 jaar?
Veel natuurlijk. Het is net een berglandschap,
maar de meest recente top is toch wel dat we
na precies 10 jaar (weer) een eigen website hebben
(http://mesta.scowo.nl).
30