de aanbidding van christus versus de antichrist. - Watchmen of the

“WACHTERS VAN DE NACHT”
GEVEN
WAARSCHUWINGEN
AAN DE KERK VAN ONZE TIJD
EEN PROFETISCHE BEDIENING AAN HET LICHAAM
VAN CHRISTUS IN DEZE LAATSTE DAGEN.
ANTICHRIST SERIES: BOEK 1B
DE AANBIDDING VAN
CHRISTUS VERSUS DE
ANTICHRIST.
De identiteit van de Antichrist in de Geschriften vanuit de
Historische School van Interpretatie. Een expositie van het
Boek Daniel, Openbaring, 2 Thessalonicenzen 2 en de
Brieven van Johannes aangaande de identiteitskenmerken
van de antichrist.
DEEL II : DE ANTICHRIST IN 2 THESSALONICENZEN 2
Terwijl de meerderheid van de Christenen nog naar de antichrist zoekt, heeft deze
antichristelijke “mens der wetteloosheid, de zoon des verderfs” reeds voor een lange
tijd “als een god” in de “tempel Gods” gezeten!
De verborgenheid der ongerechtigheid werkte al in de tijd van de Apostel Paulus, en
kwam tot volle uiting toen de weerhoudende macht van het Romeinse Rijk uit de weg
werd genomen in de 5 e eeuw na Christus, zodat de andere, Rooms Katholieke Macht
geopenbaard kon worden om haar antichristelijk werk te doen in vervulling van de
profetische geschriften aangaande deze antichrist die zou komen.
Eerste Uitgave: Mei 2011

ANTICHRIST SERIES
DE AANBIDDING VAN CHRISTUS VERSUS DE ANTICHRIST
BOEK no. 1B: De antichrist in 2 Thessalonicenzen 2
EERSTE UITGAVE, MEI 2011
DIT BOEK MAG VRIJ WORDEN VERSPREID, MITS HET IN HAAR GEHEEL WORDT
BEWAARD EN ER GEEN PRIJS VOOR WORDT GEVRAAGD.
DIT SCHRIJVEN IS EEN DEEL VAN EEN GROEIEND AANTAL BOEKEN DIE
BELANGRIJKE DINGEN AANGAANDE DE GEMEENTE VAN CHRISTUS VAN ONZE
TIJD RAKEN. VOOR MEER INFORMATIE, GA NAAR DE WEBPAGINA VAN
WATCHMEN OF THE NIGHT MINISTRIES/ WACHTERS VAN DE NACHT:
www.watchmanwhatofthenight.com
BESCHIKBARE TITELS UIT DE ANTICHRIST SERIES
TITEL: BOEK NUMBER:
- De Aanbidding van Christus versus de Antichrist, deel I. Introductie. 1A
- De Aanbidding van Christus versus de Antichrist, deel II. De Antichrist in
2 Thessalonicenzen 2. 1B
- De Aanbidding van Christus versus de Antichrist, deel III. De Antichrist
In Daniel 7. 1C
- De Aanbidding van Christus versus de Antichrist, deel IV. De Antichrist in
het boek Openbaring. 1D
ALLE VERWIJZINGEN UIT DE GESCHRIFTEN KOMEN UIT DE STATEN VERTALING
[DSV] OF DE NBG VERTALING.
WE HEBBEN INTERESSE IN UW OPMERKINGEN OF VRAGEN.
GEPUBLICEERD DOOR WATCHMEN OF THE NIGHT MINISTRIES/ WACHTERS VAN
DE NACHT, GEEN VAST ADRES.
E-mail: watchmen_min@hotmail.com Website: www.watchmanwhatofthenight.com
D I T B O E K I S N I E T V O O R D E
V E R K O O P ! “Gij hebt het om niet ontvangen, geeft het om niet”
(Mattheus 10:8).

INHOUDSOPGAVE DEEL II
“ANTICHRIST” IN 2 THESSALONICENZEN 2” ...................................................4
DE DAG DES HEREN EN DE WEDERKOMST VAN DE HERE JEZUS NIET VÓÓR DE
OPENBARING VAN DE ANTICHRIST…..............................................................................4
DE AFVAL EN DE OPENBARING VAN “DE MENS DER ZONDE, DE ZOON DES VERDERFS”....7
Afval; APOSTASIE.....................................................................................................7
Afval of Apostasie waarvan?....................................................................................10
Niet één maar een opeenvolging van meerdere Antichristen... ...............................11
Antichrist zittende in de Tempel van God... .............................................................16
Het Begin der Ongerechtigheid [Wetteloosheid], de Manifestatie van de
Ongerechtigheid [Wetteloosheid] en het Einde van de Ongerechtigheid
[Wetteloosheid]; 5 Fasen.........................................................................................20
Ad 1: “Want de verborgenheid der ongerechtigheid [het geheimenis der
wetteloosheid] is reeds in werking”......................................................................21
1. Het inbrengen van een “andere evangelie”, “andere Jezus” en een “andere
geest” .................................................................................................................23
2. Het inbrengen van andere leringen en tradities; de afwijking van het Woord
van God .............................................................................................................26
3. Onbijbelse houding tegenover zonde ............................................................30
4. Vervolging van ware Christenen...................................................................31
5. Afwijking van de oorspronkelijke orde of patroon in samenkomst van de
gemeente van Christus.......................................................................................33
6. Valse, Bedrieglijke Wonderen ......................................................................37
7. De verkoop van de genade God! ...................................................................39
Ad. 2: En nu, wat hem wederhoudt, weet gij.... Alleenlijk, die hem nu
wederhoudt, die zal hem wederhouden, totdat hij uit het midden zal weggedaan
worden...................................................................................................................42
Ad. A: Rome niet langer de hoofdstad van het Romeinse Rijk ........................45
Ad. B: De lokale macht verplaatst naar Ravenna .............................................45
Ad. C: Het einde van het Westelijke gedeelte van het Romeinse Rijk in het jaar
476 na Christus..................................................................................................45
Ad. 3: Dan zal de wetteloze zich openbaren.........................................................46
Ad. 4: dien de Here Jezus zal doden door den adem zijns monds........................48
Ad. 5: “dien de Here Jezus.......machteloos zal maken door Zijn verschijning, als
[wanneer] Hij komt” [NBG] “denwelken de Heere verdoen zal door den Geest
Zijns monds, en te niet maken door de verschijning Zijner toekomst” [DSV]....49
De Satan is de macht en kracht achter de Antichrist:..............................................50
Daarom; Houdt vast aan de overleveringen van de Apostelen en Profeten! ..........52
2 THESSALONICENZEN 2 SAMENGEVAT: .......................................................................53
3

“ANTICHRIST” IN
2 THESSALONICENZEN 2”
Dit gedeelte van de brief van Paulus aan de Thessalonicenzen wordt vaak gebruikt om aan te tonen
en te bewijzen dat de manifestatie van “de Antichrist” nog iets van de toekomst is, en dat we dan te
maken zouden krijgen met een bepaald individu, “de zoon des verderfs, de tegenstander”, of “de mens
der zonde, de zoon des verderfs”, die zich als een openlijke vijand van God en de Messias, in de nog
te herbouwen Tempel in Jeruzalem zou moeten openbaren. Dit is nu zo’n algemene lering onder de
Christenen, dat het nu moeilijk is geworden om de Christen er van te overtuigen dat deze interpretatie
voorheen niet werd geleerd. Christenen van voorbijgegane eeuwen gaven een heel andere interpretatie
van “de mens der zonde, de zoon des verderfs”!
Wij willen nu de lezer stapsgewijs door de geschriften van 2 Thessalonicenzen 2 nemen om te
onderzoeken en te toetsen of de nu populaire lering wel de juiste lering is, en of wellicht de Christenen
van voorheen de waarheid hadden verkregen aangaande de ware identiteit van deze “mens der zonde
en zoon des verderfs”. We vragen de lezer met open ogen en een open denken het tweede hoofdstuk
van Thessalonicenzen nog eens te lezen voordat we nu naar ieder vers afzonderlijk kijken.
De Dag des Heren en de Wederkomst van de Here Jezus
niet vóór de Openbaring van de Antichrist…
2 Thessalonicenzen 2:1-2: “Maar wij verzoeken u, broeders, met betrekking tot de komst van [onzen]
Here Jezus Christus en onze vereniging met Hem, dat gij niet spoedig uw bezinning verliest of in
onrust verkeert, het zij door een geestesuiting, hetzij door een prediking, hetzij door een brief, die van
ons afkomstig zou zijn, alsof de dag des Heren (reeds) aanbrak” [NBG]
“En wij bidden u, broeders, door de toekomst van onzen Heere Jezus Christus, en onze toevergadering
tot Hem, Dat gij niet haastelijk bewogen wordt van verstand, of verschrikt, noch door geest, noch
door woord, noch door zendbrief, als van ons geschreven, alsof de dag van Christus aanstaande
ware” (DSV)
Paulus instrueert de gelovigen in Thessalonica aangaande de Wederkomst van Christus en wat er
eerst nog moet gebeuren voordat die wederkomst kan plaatsvinden. Het lijkt uit deze brief alsof de
Christenen bezorgd en bewogen waren door een bepaalde prediking of brief waaruit zij blijkbaar tot de
conclusie waren gekomen dat “de dag des Heren” reeds was aangebroken in hun tijd, en dat zij de
komst des Heren elk moment konden verwachten 1 . In deze brief leert Paulus hen wat er aan deze deze
“dag des Heren’ vooraf behoort te gaan vóórdat die Dag kan aanbreken.
Wij kunnen onszelf de vraag stellen waarom de Christenen zo bewogen en bezorgd waren omtrent
zulke berichten, want men zou denken dat zij toch zeer verheugd zouden moeten zijn met de
verwachting van de spoedige wederkomst van Christus? Is het niet de kern van onze hoop in Christus,
dat wij op een dag weer met Hem verenigd zullen worden, zoals vele geschriften ons beloven? Paulus
zelf had in zijn eerste brief aan deze Christenen in Thessalonica hen de hoop gegeven aangaande de
belofte van de opstanding van de verlosten en de wederkomst van Jesjoea: “Doch, broeders, ik wil
niet, dat gij onwetende zijt van degenen, die ontslapen zijn, opdat gij niet bedroefd zijt, gelijk als de
anderen, die geen hoop hebben. Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven is en opgestaan, alzo zal
ook God degenen, die ontslapen zijn in Jezus, weder brengen met Hem. Want dat zeggen wij u door
1 Misschien naar aanleiding van de eerste brief van Paulus aan de gelovigen in Thessalonica; 1 Thess. 5...
4

het Woord des Heeren, dat wij, die levend overblijven zullen tot de toekomst des Heeren, niet zullen
voorkomen degenen, die ontslapen zijn. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des
archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen
eerst opstaan; Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden
in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. Zo dan,
vertroost elkander met deze woorden” (1 Thessalonicenzen 4:13-18).
Hier hebben wij de prachtige belofte zeggende dat al degenen die Christus waarlijk toebehoren,
Hem als Koning mogen verwelkomen zoals dat in vroegere tijden bij de komst van koningen gewoon
was..... De uitverkoren en verlosten van onze Koning Jesjoea mogen Hem als het ware naar Zijn Troon
in Jeruzalem vergezellen. “Zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, die voor Jeruzalem
ligt aan de oostzijde..... En de HERE [JHWH], mijn God, zal komen, alle heiligen met Hem. En de
HERE [JHWH] zal Koning worden over de gehele aarde..” (lees Zacharia 14). Met veranderde en
verheerlijkte en onsterfelijke lichamen (zie 1 Corinthiers 15:52) zullen wij die in Christus Jezus
overwinnen, bij Hem in Zijn Koninkrijk mogen zijn om met Hem over de aarde te regeren
(Openbaring 20). Het is nu hier in dit schrijven niet de bedoeling dat wij lang op deze prachtige
belofte van de Wederkomst ingaan, maar het gaat er nu om dat Paulus in deze brief de Christenen
trachtte te instrueren dat deze komst van Christus niet zal komen totdat er bepaalde profetische
uitingen en geschriften aangaande de “antichrist” in vervulling zouden gaan! Paulus leerde hen dat zij
de wederkomst van Jesjoea niet konden verwachten, totdat de “afval” had plaatsgevonden, en de
“mens der wetteloosheid, de zoon des verderfs” zich had geopenbaard...
Waarom waren zij zo bewogen en bezorgd? Niet alleen omdat zij, zoals wij, met verlangen uitzien
naar de Komst des Heren, maar ook omdat zij vanuit de profetische uitingen, geschriften en
waarschuwingen wisten dat “de Dag des Heren” een gevaarlijke, beangstigende en moeilijke tijd zou
zijn! Jezus had tot Zijn discipelen gezegd dat in de tijd voor Zijn komst, de mensen zullen “ bezwijken
van vrees en verwachting der dingen, die het aardrijk zullen overkomen; want de krachten der
hemelen zullen bewogen worden. En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien komen in een wolk,
met grote kracht en heerlijkheid” (zie Lukas 21:25-28). Echter, ook dat in die tijd, wanneer deze
dingen beginnen te geschieden, mogen wij onze hoofden opwaarts richten omdat onze verlossing nabij
is (vers 28).
Ook hadden deze eerste Christenen gehoord en geleerd van de komende antichrist die zulke
verschrikkelijke, gruwelijk en verleidelijke dingen zou ondernemen tegen Gods volk zodat zij met
vreze zulke tijden tegemoet gingen. Zij baden dan ook voor de instandhouding van het Romeinse rijk
omdat zij wisten dat de antichrist zich zou openbaren na de val van dit rijk. Wij spreken meer hierover
verderop in ons schrijven.
De “bewogenheid” of “verschrikking” van deze Christenen moet dan ook een mengeling van
hoop, blijdschap, en eerbiedige vreze zijn geweest, wetende dat die tijd, juist voor de komst des Heren,
een tijd is waarin al die dingen die niet in Zijn Eeuwige Koninkrijk passen, uit de weg zullen worden
geruimd. “Wiens stem toen de aarde bewoog; maar nu heeft Hij verkondigd, zeggende: Nog eenmaal
zal Ik bewegen niet alleen de aarde, maar ook den hemel. En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de
verandering der bewegelijke dingen, als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die
niet bewegelijk zijn. Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast
houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid. Want
onze God is een verterend vuur” (Heb. 12:26-29). Alles wat niet tot Zijn “onwankelbaar koninkrijk”
behoort, zal door Zijn Hand “schudden”, “wankelen” en vallen. We spreken van een periode of een
bepaalde tijd waarin de Here Jezus Zelf de Aarde zal reinigen en ontdoen van al wat Hem en Zijn
Heilige Rijk niet toebehoort. Voor zo’n tijd vreesden de Christenen met eerbiedige vreze....
Petrus ook waarschuwt met sombere en ernstige woorden: “ Maar de dag des Heeren zal komen
als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen
branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden. Dewijl dan
deze dingen alle vergaan, hoedanigen behoort gij te zijn in heiligen wandel en godzaligheid!
Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur
ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten. Maar wij verwachten,
naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont. Daarom,
5

geliefden, verwachtende deze dingen, benaarstigt u, dat gij onbevlekt en onbestraffelijk van Hem
bevonden moogt worden in vrede;(Lees 2 Petrus 3:10-14).
Het is een tijd waarin de “.. Zoon des mensen zal Zijn engelen uitzenden, en zij zullen uit Zijn
Koninkrijk vergaderen al de ergernissen, en degenen, die de ongerechtigheid doen; En zullen dezelve
in den vurigen oven werpen; daar zal wening zijn en knersing der tanden. Dan zullen de
rechtvaardigen blinken, gelijk de zon, in het Koninkrijk huns Vaders. Die oren heeft om te horen, die
hore” (Matt. 13:41-43).
Het is een tijd, een periode, waar Gods Gemeente naar mag uitzien, echter met een eerbiedige
vreze, want het is een duistere tijd, een moeilijke tijd, een tijd van Gods gericht over de naties; een tijd
waarin Hij ook een volledig einde zal maken aan al de landen waarnaar Zijn volk Israel is verstrooid:
“Gij dan, vrees niet, o Mijn knecht Jakob! spreekt de HEERE, ontzet u niet, Israel! want zie, Ik zal u
uit verre landen verlossen, en uw zaad uit het land hunner gevangenis; en Jakob zal wederkomen, en
stil en gerust zijn, en er zal niemand zijn, die hem verschrikke. Want Ik ben met u, spreekt de HEERE,
om u te verlossen; want Ik zal een voleinding maken met al de heidenen, waarhenen Ik u verstrooid
heb; maar met u zal Ik geen voleinding maken; maar Ik zal u kastijden met mate, en u niet gans
onschuldig houden” (Jeremia 30:10-11).
Volgens de “Tenach” (het Oude Testament) zijn er verscheidene “Dagen des Heren” geweest
waarin God in een bepaalde wijze de aarde met Zijn gericht or oordeel bezocht. Het is een speciale
“bezoeking” van JHWH, de God van Israel, aan de ongerechtigheden van deze wereld. De laatste
“Dag des Heren” is zowel een periode juist voor de komst des Heren, als de tijd waarin Jesjoea
werkelijk lichamelijk naar de aarde terugkeert. Het is een bepaalde, begrensde periode waarin de
aarde voorbereid wordt voor de komst van Jesjoea en Zijn Koninkrijk, maar ook de tijd waarin Hij
daadwerkelijk aan de Hemel zal verschijnen; de dag waarin Hij Zijn Engelen uitzendt om Zijn heiligen
te verzamelen, om gezamenlijk naar de Aarde te komen; de beloofde “laatste” dag van de Opstanding;
de dag een waarin Hij Zichzelf als Koning der koningen, en Heer der Heerscharen over de gehele
Aarde zal manifesteren. Er zijn zoveel geschriften omtrent de wederkomst van Christus dat wij daar
nu niet verder op in kunnen gaan. Het is nu belangrijk voor ons om te constateren, aangaande deze
brief van Paulus, dat we zo’n wederkomst van Christus niet kunnen verwachten, tenzij er bepaalde
profetische geschriften aangaande deze “antichrist” vervuld zijn geworden!
Hierdoor wordt de studie van de ware identiteit van de “antichrist” ook bijzonder belangrijk
wanneer we Gods kalender met betrekking tot het “eind der tijden” en Zijn wederkomst willen
bestuderen. Jesjoea heeft ons opgedragen om ons als “kinderen des lichts” op te stellen, zodat deze
dag des Heren ons niet als een dief zal overvallen, zoals het bij de kinderen des duisternis het geval zal
zijn (1 Thess. 5). Hij geeft ons de opdracht om Hem te blijven verwachten (Luk. 12:36-38), en om
naar Zijn komst uit te kijken (1 Cor. 1:7; 2 Thess. 3:5), om de tekenen die Hij gegeven heeft in Zijn
profetische woorden te bestuderen, om waakzaam en wakker te zijn, en om onszelf voor te bereiden
voor die Dag (Mat. 24:42; 25:13; Luk. 21:36;1 Thess. 5:6 en vele andere geschriften). Hij bestrafte de
discipelen niet toen zij Hem vroegen naar de tijd van Zijn wederkomst, maar hun Meester en Leraar
beantwoordde hun verzoek om hen te doen kennen wanneer “deze dingen zullen geschieden”. De
discipelen vroegen aan Hem wanneer de Tempel vernietigd zou worden, en wanneer het einde der
tijden en de wederkomst zou zijn, en Jesjoea beantwoordde al deze drie vragen. De antwoorden zijn
(onderandere) opgeschreven in Mattheus 24, Markus 13 en Lukas 21. Het is aan ons om de
antwoorden op deze verschillende vragen te onderscheiden en te bestuderen, zodat wij ook mogen
weten hoe ver wij tot de wederkomst van Jezus genaderd zijn. Wij mogen, en worden ook
opgedragen, om de profetische woorden te bestuderen zodat wij onderandere mogen weten waar wij
ons in Gods grote Kalender bevinden. Het is een leugen om te zeggen dat wij dit niet mogen en
kunnen weten, want als wij als Zijn discipelen dit niet mogen weten, vertel ons, waarom zijn ons dan
de profetische woorden en tekens gegeven aangaande het seizoen van Zijn wederkomst?
De studie van 2 Thessalonicenzen is daarom niet alleen belangrijk vanwege de identiteit van de
“antichrist”, maar ook om te zien of de profetische uitingen door Paulus reeds zijn vervuld of niet
zodat we in staat zijn Gods kalender correct te lezen. Paulus zegt namelijk in deze brief duidelijk
6

dat wij de Komst van Jezus niet kunnen of moeten verwachten voordat de dingen, waarover hij in
deze brief sprak, ook vervuld zijn geworden....
Vele Christelijke leraars van onze tijd vertellen ons dat de profetische woorden van 2
Thessalonicenzen 2 nog vervuld moeten worden, maar wij sluiten ons aan bij de Christenen van
voorbijgegane eeuwen die hebben gezien en geweten dat de profetische uitingen van Paulus in dit
gedeelte van zijn brief aan de Thessalonicenzen reeds vervulling hebben gevonden in de
geschiedenis van de Kerk! Wij willen de lezer nu laten zien dat de “mens der zonde [wetteloosheid],
de zoon des verderfs” zich reeds een lange tijd geleden geopenbaard heeft en dat hij met zijn
bedriegelijk werk ook nu nog onder ons is, gezeten in de “Tempel Gods”; een Tempel die niet door de
mens, maar door de Here Jezus gebouwd wordt, bestaande uit levende stenen van gelovigen in Zijn
Naam.
De Afval en de openbaring van “de mens der zonde, de
zoon des verderfs”.
2 Thessalonicenzen 2:3: Dat u niemand verleide op enigerlei wijze; want die komt niet, tenzij dat eerst
de afval gekomen zij, en dat geopenbaard zij de mens der zonde, de zoon des verderfs
“Laat niemand u misleiden”, zegt Paulus tot de Christenen, want velen, zei Jezus tot Zijn
discipelen, zullen komen en zeggen: “Alsdan, zo iemand tot ulieden zal zeggen: Ziet, hier is de
Christus, of daar, gelooft het niet. Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, en
zullen grote tekenen en wonderheden doen, alzo dat zij (indien het mogelijk ware) ook de
uitverkorenen zouden verleiden. Ziet, Ik heb het u voorzegd” (Mattheus 24:23-25)! Paulus
waarschuwt en instrueert de vroege kerk hier om niet naar zulke valse profeten en christussen te
luisteren en om hen niet na te lopen, want eerst, EERST, moeten er tenminste twee ontwikkelingen
plaatsvinden in de Christelijke gemeente voordat we de wederkomst van Christus kunnen of mogen
verwachten! Deze twee dingen of ontwikkelingen zijn:
1. De Afval
2. De Openbaring van “de mens der zonde [wetteloosheid], de zoon des verderfs”.
Wat bedoelde Paulus met “de afval”? En waarop duidde hij wanneer hij sprak over “de mens der
zonde, de zoon des verderfs? Wie of wat is “de mens der zonde, de zoon des verderfs”? Wanneer wij
deze vragen op een bevredigende wijze kunnen beantwoorden aan de hand van andere geschriften en
de feiten van de geschiedenis, dan hebben wij al een goed beeld van “de antichrist” kunnen vormen
zonder zelfs naar de boeken van Openbaring en Daniël te gaan. We zullen echter nog zien dat deze
twee laatstgenoemde boeken de interpretatie van 2 Thessalonicenzen 2 enkel bevestigen en
verhelderen zodat we zonder twijfel mogen zijn aangaande de ware identiteit van “antichrist”. Zo zijn
wij door God gewaarschuwd en op onze hoede voor deze aartsvijand van onze zielen!
Afval; APOSTASIE
Het Griekse woord dat Paulus hier gebruikt voor “afval” is: Apostasia. In het Nederlands zou je
zeggen: apostasie, oftewel: afvallligheid. Het Griekse woord “apostasion” (gerelateerd aan “apostasia)
wordt vertaald als “scheiding van iets wat staat”.
7

“Apo” = weg-gaan van, scheiden van.
“Histemi” = staan, stand houden, vestigen, gevestigd...
Met andere woorden, Paulus spreekt hier van een “afval” een weggaan, een verlaten van, een
scheiding van wat eens was gevestigd, stand had genomen, een positie had gekregen; namelijk: de
waarheid in Christus; het waarlijk geloof; de zuiverheid van geloof dat eens aan de heiligen was
overgeleverd! Daarvan zou men zich verwijderen of afvallen... Het wordt duidelijk dat Paulus de
Christelijke gemeente er voor waarschuwt, zoals hij ook in andere brieven heeft gedaan, dat er een
aanval op het ware geloof in Christus zou komen. Dit zou er toe leiden dat een “afval”, een
“apostasie”, een “wegvallen”, een “afwijking” van de apostolische waarheid zou komen.
Hetzelfde woord “apostasia” is gebruikt in Handelingen 21:21 wanneer de Joden Paulus er van
beschuldigen “afval” te prediken: “En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de
heidenen zijn, leert van Mozes afvallen [= apostasia], zeggende: dat zij de kinderen niet zouden
besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen..”. In dit geval spreekt het van een afval.. of
afwijking.. of verlaten.. een scheiding.. van de Wet van Mozes. In 1 Timotheus 4:1 wordt de apostasie
beschreven als een afval van het geloof en het volgen van dwaalgeesten (verleidende geesten) en
leringen van boze geesten, door de huichelarij van leugensprekers. (Zie ook: Hebreeen 3:12; Lukas
8:13; Handelingen 5:37).
We herinneren de lezer er aan dat Paulus zelf waarschuwde dat na zijn heengaan “uit uzelven
zullen mannen opstaan, sprekende verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken [= apospao]
achter zich. Daarom waakt, en gedenkt, dat ik drie jaren lang nacht en dag, niet opgehouden heb een
iegelijk met tranen te vermanen” (Handelingen 20:30-31). Dit is de “afval” of “apostasie” waartegen
de Apostel waarschuwde en waarover hij profeteerde in deze brief aan de Christenen in Thessalonica
(zie ook 2 Petrus 2:1-3). Het is daarom niet voor niets dat Judas in zijn brief de gelovigen er toe
aanmoedigde om vooral tot het uiterste te strijden voor “het geloof dat eenmaal den heiligen
overgeleverd is” (Judas 3-4)! De Here Jezus en Zijn eerste Apostelen wisten dat de tijd zou komen
waarin de Gemeente van Christus er toe verleid zou worden om van het pure en ware geloof zoals het
door hen was opgebouwd, af te dwalen. Zij zouden andere leringen, andere geesten, een ander
evangelie en andere tradities aannemen die niet overeenkomstig zijn met het fundament zoals Jezus en
de Apostelen hebben gelegd.
Het ware huishouden van God is gebouwd op “het fondament der Apostelen en profeten, waarvan
Jezus Christus is de uiterste Hoeksteen” (Efe. 2:20), maar Paulus waarschuwt tegelijkertijd in zijn
brief aan de Corinthiers dat een ieder er wel toe moet zien, hoe hij op dit fundament bouwt: goud,
zilver en kostbaar gesteente? Of hout, hooi en stro? Een afval van het ware geloof, het afwijken van
het fundament dat Jezus en Zijn Apostelen hebben gelegd en het inbrengen van valse, niet-Bijbelse
leringen en tradities is gelijk aan het bouwen van “hout, hooi en stro”. Uiteindelijk is in deze afval zo
veel valsheid en bedrog binnengekomen, waardoor er eigenlijk een gehele andere fundering werd
gelegd. Er bleef niets meer over dan een antichristelijk bouwwerk waarin niet de Christus, maar de
antichrist, de “mens der zonde en de zoon des verderfs” gehoorzaamd en aanbeden werd. De ware
Christenen die wel getrouw wilden blijven aan het fundament, scheidden zich van dit antichristelijk
bouwsel af.
De vraag is nu: heeft zo’n “afval” van het ware en pure geloof plaatsgevonden in de geschiedenis
van de kerk? Is er zo’n “apostasie” gekomen, of moet deze profetische uiting van Paulus nog in de
toekomst vervuld worden? Het antwoord op de eerste vraag is ongetwijfeld: ja! Ja, zo’n verwijdering
van het geloof en van het Woord van God heeft inderdaad plaatsgevonden in de geschiedenis van de
gemeente van Christus! En nee, we hoeven niet naar de toekomst te kijken voor de vervulling van dit
profetische woord want het is overduidelijk dat zo’n “apostasie” zich al heel vroeg in de Christelijke
Kerk ontwikkelde. Wanneer we de boeken over de kerkgeschiedenis openslaan, ontdekken we dat het
niet lang duurde voordat er werd afgeweken van het patroon dat de Here Jezus en de eerste Apostelen
hadden gegeven. Al snel vonden “andere leringen” en “andere tradities” en “andere geesten” ingang
in de vroege kerk van de eerste en tweede eeuw. Vanaf het begin was de strijd voor het pure geloof
intens! Vanaf het begin was het conflict met de “antichristelijke geesten en werken” aanwezig.
8

Paulus zegt zelf ook in deze brief aan de Christenen in Thessalonica dat “de verborgenheid der
ongerechtigheid” (DSV) of “het geheimenis der wetteloosheid” [NBG] “..reeds in werking [is]” (2
Thess. 2:7). Paulus zag in zijn tijd al de zaden van de “antichrist” op de akker van God gestrooid
worden. Deze eerste kiemen zouden uiteindelijk volledig tot rijpheid en volwassenheid komen in de
volle manifestatie van “de ongerechtige” of “de wetteloze” (vers 8); “de mens der zonde, de zoon des
verderfs”.
Wij hoeven ook slechts naar de situatie van de huidige Christelijke gemeente te kijken om tot de
conclusie te komen dat er inderdaad een “afval”, een “weggaan”, een “scheiding” van het pure geloof
zoals deze aan de heiligen was overgeleverd, heeft plaatsgevonden. De kerk van vandaag, is niet de
kerk van de eerste eeuw en in vele opzichten is de huidige kerk afgeweken van de apostolische kerk.
Als wij het tweede en derde hoofdstuk van het Boek Openbaring lezen, krijgen we een goed beeld
van deze strijd tussen het ware geloof en het valse; de ware kerk versus de valse, antichristelijke
kerk; het Woord van God versus de leringen en tradities van de mens; de vrijheid van de Geest
versus de controle en macht van de vleselijke mens. In deze brieven aan de “zeven kerken van Azie”
wordt deze strijd heel duidelijk zichtbaar. Wij geloven met vele andere bijbelstudenten dat deze zeven
gemeenten in werkelijkheid zeven tijdperken in de Christelijke kerk aanduiden, beginnend met het
tijdperk van Efeze en eindigend met het tijdperk van de gemeente in Laodicea. Hierover spreken we
later meer wanneer we het boek van Openbaring nader bestuderen. Het is wellicht voldoende nu om
op te merken dat vanaf het begin deze strijd tussen waarheid en leugen; de ware broeders en valse
broeders; Christus en antichristus met alle hevigheid woedde! Zo zegt de Here Jezus bijvoorbeeld aan
de gemeente in Efeze (die naar onze wijze van interpretatie naar de vroege, eerste kerkperiode
verwijst): “Dit zegt Hij, Die de zeven sterren in Zijn rechter hand houdt, Die in het midden der zeven
gouden kandelaren wandelt: Ik weet uw werken, en uw arbeid, en uw lijdzaamheid, en dat gij de
kwaden niet kunt dragen; en dat gij beproefd hebt degenen, die uitgeven, dat zij Apostelen zijn, en zij
zijn het niet; en hebt ze leugenaars bevonden; ... Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt
verlaten. Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; .... Maar
dit hebt gij, dat gij de werken der Nikolaieten haat, welke Ik ook haat” (Lees Openbaring 2:1-7).
Wat een strijd hadden deze eerste Christenen! Zij streden met valse Apostelen die als verleiders
van de gemeente van Christus, in de Naam van Christus leugens probeerden binnen te brengen! Zij
waren “Apostelen”; claimden deel uit te maken van het Lichaam van Christus, maar zij werden door
de ware Christenen getoetst en als vals bevonden. De “werken van Nicolaïeten” waren aanwezig die
op een sluwe wijze controle over de schapen probeerden uit te oefenen door de “leiders” van de
gemeente boven de gemeente te stellen. Velen hebben het woord “nico-laiten” uitgelegd als “heerser
over de laity (leken)”; oftewel; “heerser over de gemeente van God”, met als doel een (vleselijke)
hiërarchie op te stellen; een rangorde te maken in de gemeente. Deze geest begon te leren dat
bijvoorbeeld de “herder” belangrijker is dan de “schapen” en dat hij het recht en de macht heeft om
over hen te heersen. Dit antichristelijk gevaar van de lust voor controle en macht was al vroeg in de
Christelijke kerk aanwezig. Niet voor niets waarschuwde Petrus: “De ouderlingen, die onder u zijn,
vermaan ik, die een medeouderling, en getuige des lijdens van Christus ben, en deelachtig der
heerlijkheid, die geopenbaard zal worden: Weidt de kudde Gods, die onder u is, hebbende opzicht
daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk; noch om vuil gewin, maar met een volvaardig gemoed;
Noch als heerschappij voerende over het erfdeel des Heeren, maar als voorbeelden der kudde
geworden zijnde” (1 Petrus 5:1-4). In de derde brief van Johannes wordt ons ook duidelijk dat de
gemeente te kampen had met mensen die van het rechte spoor afdwaalden en antichristelijke principes
van macht en controle trachtten binnen te brengen: “Ik heb aan de Gemeente geschreven; maar
Diotrefes, die onder hen zoekt de eerste te zijn, neemt ons niet aan. Daarom, indien ik kom, zo zal ik
in gedachtenis brengen zijn werken, die hij doet, met boze woorden snaterende tegen ons; en hiermede
niet vergenoegd zijnde, zo ontvangt hij zelf de broeders niet, en verhindert degenen, die het willen
doen, en werpt ze uit de Gemeente (vers 9-10).
Als we teruggaan naar de brief aan de gemeente te Efeze en we Gods boodschap aan hen lezen,
kunnen we zien dat de “afval van het pure geloof” reeds in werking was gesteld: “ Maar Ik heb tegen
u, dat gij uw eerste liefde hebt verlaten. Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe
9

de eerste werken”. Al in de eerste eeuw, zo spoedig na de dood van de Apostelen, viel de vroege kerk
“van haar hoogte en eerste werken” waarin zij had gewandeld. Zelfs zonder dat wij naar de
ontwikkeling van de (kerk)geschiedenis kijken, is Het Woord van God al getuige van het feit dat zo’n
afval of “apostasie” al heel vroeg in de Christelijke gemeente begon!
Afval of Apostasie waarvan?
De “afval” of “apostasie” is niet enkel het afwijken van het oorspronkelijke evangelie of de
boodschap van verlossing maar omvat een weggaan van “al den raad Gods” (Hand. 20:27) op alle
gebieden en in velerlei wijze. Ja het omvat een weggaan en verlaten van Jesjoea de Messias Zelf,
want Hij Zelf is de Weg, de Waarheid en het Leven (Johannes 14:6). Zoals we gelezen hebben,
werden de Christenen te Efeze in de brief er van beschuldigd de eerste liefde verzaakt te hebben. Zij
hadden de eerste, pure en vurige liefde voor Jezus en Zijn Woord wat laten gaan. Jezus zeide tot Zijn
discipelen: “Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden” (Johannes 14:15). Jezus Zelf heeft
Zijn discipelen in veel gebieden en op velerlei manieren geïnstrueerd toen zij met Hem op aarde
wandelden. Ook later, toen Jezus reeds naar de Hemelse gewesten was opgevaren, instrueerde Hij
Zijn discipelen verder door Zijn Heilige Geest hoe zij te werk moesten gaan, en hoe de gemeente van
God zou moeten functioneren, en hoe zij geleid zou moeten worden, en opgebouwd diende te worden.
Over vele kwesties gaf de Heilige Geest kennis wat de wil en gedachte van God was aangaande Zijn
Kerk.
Deze woorden, deze instructies, opgeschreven in wat wij kennen als het Nieuwe Testament, is de
standaard waaraan wij toetsen of hetgene wat nu in de Christelijke gemeenten plaatsvindt wel
overeenstemt met Gods oorspronkelijke wil en plan of niet. Met behulp van de verlichting van de
Heilige Geest in ons en in ons midden zijn wij als Christenen er toe geroepen om alles te toetsen met
de maatstaf van het Woord van God. De Woorden van God die door Jezus Zelf zijn uitgesproken en
door Zijn Heilige Geest aan de Apostelen zijn gegeven, zijn immers de woorden waaraan wij dienen te
gehoorzamen. Wanneer wij niet volgens dat Woord leven, dan zijn wij ook “afvallig” of “apostaat”
geworden m.b.t. het pure geloof en de Architect daarvan: de Here Jezus Christus Zelf....
Zonder te claimen volledig in onze opsomming te zijn, kunnen we zeggen dat de gemeente van
Christus afvallig is geworden met betrekking tot:
1. De ware kennis van de Here Jezus, de Enige Levende God en onze liefde voor Hem en Zijn
Woord.
2. De ware en volle Evangelie, of plan van Verlossing, inclusief de Bijbelse standaard van heilig
leven.
3. Het ware doel en Bijbels functioneren van de Gemeente van Christus.
4. Onze taak om te strijden tegen de werken van Satan die vooral gestalte krijgt in de strijd
met de valse, antichristelijke kerk.
5. Het plan en doel van God met het land en volk Israel
6. De interpretatie van profetie
Op al deze gebieden is de Kerk (in meerdere of mindere mate) afgeweken van de oorspronkelijke
waarheid die door Jezus en Zijn Apostelen is gegrondvest.
Wij claimen hier dat de gehele lijn van Roomse pausen de “mens der zonde en zoon des verderfs”
vormt, die als “hoofd” van de zogenaamde Christelijke Kerk de ware Christus van Zijn heerlijkheid en
aanbidding heeft willen beroven. De Roomse pausen claimen boven de wet van zowel God als mens
te zijn. Zij trekken naar zichzelf het recht toe om over de gehele geestelijke en seculiere wereld te
regeren omdat zij, zo claimen zijn, door God als hoofd van Zijn Kerk op aarde zijn gesteld. Hierdoor
hebben zij de Goddelijke macht verkregen om over de hemelen, de aarde, de dood, en het leven, en
alles wat onder de aarde is, in Gods Naam te heersen. De paus is de manifestatie van “de mens der
10

wetteloosheid” of “zonde”, want niet alleen stelt hij zichzelf boven de wet, maar hij claimt ook het
recht te hebben om met die wet te doen zoals hij goeddunkt. Hij heeft het recht om het Woord van
God en het Evangelie te veranderen zoals hij wil. Hij zelf mag een ieder oordelen, maar hij zelf wordt
door niemand geoordeeld. Ook als hij vele zonden bedrijft (en de Pausen staan daarom bekend!), dan
worden deze hem niet toegerekend, want hij is immers “de plaatsvervangende Christus” op aarde!
De Paus is de “zoon des verderfs” en dat is ook zijn eindbestemming; de fysieke, geestelijke en
eeuwige verdoemenis, verderf en ondergang! Judas de verrader van onze Messias werd ook “zoon des
verderfs” (Johannes 17:12) genoemd, want hij ook wandelde op de weg “des verderfs” en zijn
uiteindelijke bestemming kwam overeen met de weg die hij gekozen had. Op dezelfde wijze zullen
deze “pausen” van Rome, die zoveel verraad, verderf, onheil, schade en Godslastering hebben
voortgebracht, oogsten wat zij ook gezaaid hebben, namelijk: verderf! “Dwaalt niet; God laat Zich
niet bespotten; want zo wat de mens zaait, dat zal hij ook maaien. Want die in zijn eigen vlees zaait,
zal uit het vlees verderfenis maaien; maar die in den Geest zaait, zal uit den Geest het eeuwige leven
maaien. Doch laat ons, goed doende, niet vertragen; want te zijner tijd zullen wij maaien, zo wij niet
verslappen” (Galaten 6:7-9).
We claimen dat de beginselen van “het geheimenis der wetteloosheid” en de “apostasie” of “afval”
van het ware geloof uiteindelijk heeft geleid tot de vestiging van de antichristelijke, valse afgodenkerk
van Rome, waarin met betrekking tot alle bovengenoemde gebieden zij geheel is afgeweken van de
fundering die door de Here Jezus en Zijn Apostelen is gelegd. De Rooms Katholieke kerk is
uiteindelijk het resultaat geworden van deze “afval” waartegen Paulus waarschuwde. Alleen in haar
worden al de antichristelijke kenmerken gevonden die het Woord van God aan ons geopenbaard heeft.
De “afval” had uiteindelijk de Rooms Katholieke Kerk met haar vele dochters als eindresultaat.....
De Pausen met hun Rooms Katholieke Kerk zijn geheel en totaal afvallig geworden van het
Woord van God en de Auteur daarvan; Jesjoea de Messias. De Roomse Autoriteiten hebben:
1. Gods Woord gewijzigd
2. Aan Gods Woord toegevoegd
3. Van Gods Woord afgenomen
4. Gods Woord verdraaid en verdorven
5. Gods Woord naar eigen wens fout geïnterpreteerd
6. Zichzelf boven Gods Woord gesteld.
De Roomse kerk heeft haar macht en claims enkel in stand weten te houden door de autoriteit van
Gods Woord terzijde te schuiven. Zij zou onmiddellijk in elkaar storten, met bouwsel en fundering en
al, op het moment waarin het licht van Gods Woord op haar zou schijnen. Er is niets van Gods
Koninkrijk in haar te vinden waardoor ze zou blijven staan in de tijd van Gods gericht, want in al haar
leringen en werken is zij geheel en al antichristelijk! Wij zullen daarom verderop in dit schrijven op
een praktische wijze de claims, leringen en werken van de Roomse kerk met haar antichristelijke
Pausen toetsen aan de waarheid van het Woord van God, zodat wij allen de conclusie kunnen trekken
dat de Pauselijke macht en zijn Roomse kerk inderdaad de “antichrist” belichaamt waarover de Heilige
Geschriften hebben geprofeteerd!
Niet één maar een opeenvolging van meerdere Antichristen...
Onder de Christenen van vandaag wordt nu algemeen aangenomen dat de “mens der
wetteloosheidheid [of zonde], de zoon des verderfs”, “de wetteloze”, één individu is, die zichzelf
uiteindelijk in de herbouwde Tempel van Jeruzalem zal openbaren om zichzelf als “god” te laten
zien. Dit is een concept waarmee de Christenen van onze tijd zo mee overspoeld worden dat het bijna
onmogelijk lijkt om hen de waarheid te laten zien zoals deze door de Christenen van voorbijgegane
eeuwen gezien werd. Niettemin; wat onmogelijk voor de mens mag zijn, is niet onmogelijk voor God.
De Heilige Geest der waarheid is ook nu in staat “u den weg [te] wijzen tot de volle waarheid”
11

(Johannes 16:12-13). Als de schapen die Jezus werkelijk toebehoren zichzelf openstellen voor de
werking van de Heilige Geest in hun leven, dan zullen zij ook tot de ware kennis aangaande de
antichrist komen. Het is Gods wil dat niet één van Zijn schapen verloren gaat (zie Johannes 17).
We hebben tot dusver al vanuit de brieven van Johannes en uit deze brief van Paulus aan de
Thessalonicenzen kunnen zien dat de antichristelijke geesten reeds in de vroege, eerste kerk aan het
werk waren. Deze werken zouden uiteindelijk leiden tot de “antichrist” die hier in de Tweede brief
van Thessalonicenzen “de mens der zonde, de zoon des verderfs”, “de wetteloze” wordt genoemd. Nu
is de vraag of we hier werkelijk slechts met één persoon, één individu te maken hebben, of moeten we
eerder een successie, een opéénvolging van individuen verwachten die deze mantel van antichrist
zouden passen? Is het mogelijk dat één mens, één man, al het antichristelijk werk, in één mensenleven
van zeg maar maximaal 70 jaren kan vervullen? Kunnen al de karakteristieken en werken van “de
antichrist” zoals die in de Bijbel ons gegeven zijn gestalte krijgen in het leven van slechts één
individu? En, is het tot Satan’s voordeel dat zo’n “antichrist” enkel zijn schadelijk en vijandig werk
aan het “eind der tijden”, in een beperkte tijd, onder slechts enkele Christenen zou uitwerken? Is het
niet in Satan’s belang dat hij Gods gemeente en de waarheid in Christus reeds vanaf het begin zou
tegenwerken? Kunnen wij niet uit een gezond geestelijk verstand al tot de voorkennis komen dat de
Satan zijn antichristelijk werk zo snel mogelijk tot een succes heeft willen brengen en niet zou hebben
willen wachten tot de laatste generatie Christenen voordat zijn antichristelijk meesterwerk resultaat
zou hebben?
De antichristelijke beginselen werden al in de eerste eeuwen gelegd, en kwamen tot een volledig
vrucht in de totstandkoming van het geheel antichristelijk Rooms Katholieke bolwerk van de pausen,
kardinalen, aartsbisschoppen, bisschoppen, priesters, jezuïeten, monniken en nonnen. Niet slechts één
individu, maar een machtig antichristelijk geestelijk-politiek rijk met niet één maar een reeks, een
successie van antichristelijke heersers aan de top [de pausen] is hetgene waar de Satan naar toewerkte
toen hij de funderingen daarvan al in de eerste eeuwen begon te leggen!
Wanneer de lezer klaar is met dit boek waarin we al de karakteristieken en werken van “de
antichrist” bij elkaar hebben genomen, dan kan hij of zij er niet omheen dat al dat antichristelijk werk
onmogelijk door enkel één individu vervuld kan worden. Aangezien we echter nu met de brief van
Paulus aan de Thessalonicenzen handelen, laten we eerst bekijken of deze brief het idee van een
individu of meerdere individuen ondersteunt. Daarna kunnen we onszelf de vraag stellen of andere
profetische geschriften leren dat “de antichrist” naar één of meerdere personen wijst. Hierover straks
meer.
Wat zegt Paulus hierover? Hij zegt ten eerste dat de beginselen van deze “antichrist”, deze
“wetteloze” reeds in zijn tijd in werking was (vers 7), maar dat er iets aanwezig was dat zijn
openbaring nog hinderde (vers 7). De Christenen in Thessalonica hadden al kennis van de aard van
dit obstakel of die hindernis (vers 6). “Gedenkt gij niet, dat ik, nog bij u zijnde, u deze dingen gezegd
heb? En nu, wat hem wederhoudt, weet gij, opdat hij geopenbaard worde te zijner eigen tijd. Want de
verborgenheid der ongerechtigheid wordt alrede gewrocht; alleenlijk, Die hem nu wederhoudt, Die
zal hem wederhouden, totdat hij uit het midden zal weggedaan worden. En alsdan zal de ongerechtige
geopenbaard worden, denwelken de Heere verdoen zal door den Geest Zijns monds, en te niet maken
door de verschijning Zijner toekomst”.
[NBG] Herinnert gij u niet, dat ik, toen ik nog bij u was, u dit meermalen gezegd heb? En gij gij
weet thans wel wat hem weerhoudt, totdat hij zich openbaart op zijn tijd. Want het geheimenis der
wetteloosheid is reeds in werking; wacht slechts totdat hij, die op het ogenblik nog weerhoudt,
verwijderd is. Dan zal de wetteloze zich openbaren” (vers 5-8). De sleutel tot de vraag of deze
“antichrist” zich aan het einde der tijden of al eerder zou moeten openbaren, ligt in de identificatie van
hetgene wat volgens Paulus zijn openbaring nog weerhoudt of hindert, want er staat immers hier
geschreven dat op het moment waarin deze hinderende entiteit verwijderd is, de “wetteloze” zich zal
openbaren; “de mens der wetteloosheid, de zoon des verderfs”..... Wat was nu deze hindernis
waarover de Christenen van die tijd al wisten dat die verwijderd zou moeten worden voordat deze
“antichrist” de mogelijkheid had om zichzelf te manifesteren? Het antwoord is dat het iets was
12

waarvoor zij ook baden dat het in stand zou mogen blijven, omdat zij wisten dat de verwijdering van
deze terughoudende entiteit uiteindelijk de manifestering van deze gevaarlijke, bedriegelijke en
Satanische antichrist zou zijn! Wat was nu deze hindernis, waardoor “de antichrist” zich niet ten volle
kon manifesteren?
Apostel Paulus en eerste kerk
DE AFVAL
MANIFESTATIE MENS DER ZONDE, ZOON DES VERDERFS
De verborgenheid der ongerechtigheid,
of de geheimenis der wetteloosheid
werkt reeds.
VERWIJDERING VAN DE HINDERNIS
13
* DAG DES HEREN
* WEDERKOMST
JESJOEA
* GOD'S KONINKRIJK
OP AARDE
* EINDE ANTICHRIST
Niets anders dan het Romeinse Rijk dat in de tijd van Paulus nog stevig op haar grondvesten
stond! Zo lang de Romeinse Keizers of de Romeinse heersers de scepter nog vanuit Rome over de
wereld zwaaiden, was er geen plaats voor een andersoortige troon! Zolang het seculiere, heidense
Roomse Rijk nog standhield, was er geen ruimte voor de opkomst van het andersoortige, religieuze
Roomse Rijk van de antichrist! Zolang de seculiere Romeinse Keizers nog de Babylonische titel
“Pontifex Maximus ( = Hoge Priester) droegen, kon deze niet worden overgedragen aan de de Paus als
pseudo-christelijke “Pontifex Maximus”.... Het Romeinse Rijk met haar Romeinse Heersers
belichaamde de “hij, die op het ogenblik nog weerhoudt” (vers 7)! Op dat ogenblik, in de tijd van
Paulus en de eerste kerk, was het Romeinse Rijk sterk, machtig en als het ware onverslaanbaar.
Zolang zij in die positie bleef, was er geen plaats voor de trotse en verreikende claims van de Roomse
Pausen die zij later zouden maken! De “hij, die nog weerhoudt” was op dat moment aanwezig en
enkel wanneer deze terughoudende macht verwijderd zou worden, zou de deur voor de manifestatie
van “de antichrist” openen. De val van de ene Romeinse macht, betekende de verrijzing van een
andersoortige Romeinse macht; namelijk die van de Romeinse geestelijk-politieke Pausen! Na de
ineenstorting van het Romeinse Rijk werd een andersoortig Romeins Rijk opgericht; namelijk die van
de Rooms Katholieke Kerk. Het heidens Rome van de keizers moest plaatsmaken voor het heidense
christelijk Rome van de antichristelijke pausen.
HINDERNIS MANIFESTATIE ANTICHRIST EINDE ANTICHRIST
Heidens
Romeins
Rijk
Pauselijk (Antichristelijk) Romeins Rijk
WEDERKOMST
CHRISTUS

De Christenen wisten hiervan en het is ook in verscheidene documenten opgetekend hoe deze
Christenen van de eerste eeuwen vurig tot God baden om toch vooral het Romeinse Rijk in stand te
doen houden. Zij wisten namelijk dat door de val van dit groots en machtig Rijk plaats zou worden
gemaakt voor de komst van deze “wetteloze”, deze “mens der wetteloosheid, en zoon des verderfs”!
Niettegenstaande het feit dat ook de seculiere Romeinse Keizers verschrikkelijke vervolgingen er op
na hielden waarin vele Christenen gemarteld en gedood werden, waren zij er van bewust dat dit
“antichristelijk monster” dat hen zou opvolgen erger zou zijn dan waar zij nu mee moesten leven.
Voor hen was duidelijk; na de val van het Romeinse Rijk, komt de tijd van de antichrist, die “naar de
werking des satans, in alle kracht, en tekenen, en wonderen der leugen” de mensen tot dwaling en
ongerechtigheid zou leiden (zie vers 9-10)! Zij waren bevreesd voor de verschijning en werking van
deze antichrist!
Waar hadden Paulus en de vroege Christenen deze kennis vandaan? Als Paulus het niet direct
door de openbaring van de Geest Gods deze kennis had ontvangen, dan moet hij het hoogst
waarschijnlijk uit het boek van Daniël hoofdstuk 7 hebben geleerd. Daarin wordt duidelijk
beschreven hoe na de uiteenval van het Romeinse Rijk (het vierde Beest or rijk) in tien gebieden, ook
de antichristelijke “kleine hoorn” zou opkomen die al deze vreselijke en beangstigende antichristelijke
werken zou verrichten tegen God, Zijn Woord en Zijn Geheiligd Volk! Wij spreken hier nog verder
over wanneer we bij het boek van Daniël terechtkomen in onze studie naar de ware identiteit van “de
antichrist”.
Verder kunnen wij hieruit ook leren en opmaken dat het reeds bij de eerste Christenen bekend was
dat deze “antichrist”, of “antichristelijke macht” zich in Rome zou vestigen, want zij wisten dat de
macht in Rome eerst verwijderd moest worden, voordat deze antichristelijke macht gevestigd en
geconsolideerd kon worden.
Nu stellen wij ons de volgende vraag: Wordt door de Geschriften het gebruik van enkelvoud voor
meerdere personen ook bevestigd en ondersteund of niet? Met andere woorden; zijn er voorbeelden in
Gods Woord waarin een enkelvoudige term zoals “hij” of “de koning”, in werkelijkheid op meerdere
personen doelt? Is het wel Bijbels om de enkelvoudige uitdrukking “mens der zonde, de zoon des
verderfs” (enkelvoud) te interpreteren als een opeenvolging van meerdere antichristen? Wij zullen nu
zien dat dit inderdaad het geval is.
Ten eerste, als wij binnen de brief van Paulus aan de Thessalonicenzen blijven, mogen wij zien dat
de “hij”, “die op het ogenblik nog weerhoudt” (vers 7), niet op enkel een individu maar op een
successie, een dynastie van individuen wijzen namelijk: de opeenvolging van de Keizers van Rome!
In de tijd van Paulus was het einde van de macht van Rome nog lang niet in zicht en er zouden nog
vele personen op die troon in Rome zitten voordat dit Roomse rijk uiteindelijk ineenstortte! Deze
profetisch en symbolisch uitgedrukte “hij” doelde op de gehele lijn van Romeinse Keizers die nog
moesten volgen! Pas nadat nog eens enkele honderden jaren verlopen waren, en pas nadat vele
mannen de Roomse kroon op hun hoofden hadden gezet, werden deze machtige personen
“verwijderd” (vers 7). Dus uit dit profetisch gezegde kunnen we eigenlijk al opmaken dat in de
profetische, symbolische taal van de Geschriften, enkelvoudige personen kunnen duiden op een gehele
reeks of lijn van individuen in werkelijkheid!
Verder zijn er andere Bijbelse voorbeelden waarin een enkel persoon, in werkelijkheid een
successie van personen aanduidt. Als wij naar het Boek van Daniël hoofdstuk twee gaan, zien wij dat
Daniël een droom aan koning Nebukadnezar uitlegt. In deze droom zag de koning een opeenvolging
van verschillende koninkrijken, die uiteindelijk zouden plaatsmaken voor de vestiging van Gods
Koninkrijk op aarde. Gods koninkrijk zou aan al de voorgaande koninkrijken een einde maken. In
vers 39-40 zegt Daniël tot Nebukadnezar : “Gij zijt dat gouden hoofd. En na u zal een ander
koninkrijk opstaan, lager dan het uwe...” Het antwoord op onze vraag ligt in de woorden: “na u” zal
een ander koninkrijk ontstaan... De feiten van de geschiedenis vertellen ons dat niet direct na de dood
van Nebukadnezar maar tijdens het koningschap van een van zijn latere opeenvolgers (Belsazar) “een
14

ander koninkrijk opstond” 2 . Ten tijde van Belsazar namen de Medo-Perziërs het koninkrijk van
Babylon over (538 v. Chr.). Met andere woorden, niet “na koning Nebukadnezar ”, maar na een een
lijn van koningen, een successie van opvolgers, zou een ander koninkrijk ontstaan, “geringer dan het
uwe”... In deze profetische of symbolische taal is dus het enkelvoudige woord “u” gebruikt voor
meerdere personen in werkelijkheid! Zo wordt het ons duidelijk dat in symbolische uitdrukkingen,
één persoon of één individu, in werkelijkheid een opeenvolging van meerdere individuen kan
betekenen. Daarom hoeft de profetische uitdrukking “de mens der zonde, en de zoon des verderfs”
niet noodzakelijk slechts naar één individu te wijzen. Hiermee kan ook een successie, een
opeenvolging van “mensen der zonde, en zonen des verderfs” bedoeld worden!
Babylon
Medo
Perzie
Grieks
Romeins
Opeenvolgers van Nebuchadnezzar
Nebuchadnezzar (eerste koning van Babylon)
("Na u" = na de opeenvolging van Babylonische koningen!)
Antichristelijke "kleine horen" van Pauselijk Rome
Ook in Daniël hoofdstuk 7 wordt hetzelfde principe duidelijk wanneer de Engel aan Daniël
uitlegt dat de “vier dieren”, “vier koningen” zijn (vers 17-18) maar wij weten allen uit het Woord van
God en uit de feiten van de geschiedenis dat deze Engel niet op vier individuen duidde maar op vier
koninkrijken, met een successie of opeenvolging van meerdere koningen aan het hoofd van die
koninkrijken. Vier “koningen” = Vier koninkrijken met een opeenvolging van koningen! Niet vier
individuen maar vier koninkrijken zouden op de aarde komen voordat “de heiligen des Allerhoogsten
het koningschap [zullen] ontvangen (vers 18)! Niet vier individuen maar een reeks van
troonopvolgers in vier verschillende rijken zouden elkaar opvolgen voordat de heiligen het
koningschap over de aarde zouden ontvangen. We gaan dieper op deze geschriften in wanneer we het
boek van Daniël bestuderen. We kunnen hier in Daniël 7 niettemin duidelijk zien dat met de
profetische uitdrukking “koning” in werkelijkheid een opeenvolging van meerdere koningen bedoeld
wordt.
Nog een voorbeeld: In Deuteronomium 17:14-20, wordt beschreven wat JHWH van de koning
verwacht. Wanneer de geschriften in de verzen 16-20 over “hij” spreken, dan spreken zij niet enkel en
alleen over één koning; één individu, maar over een hele lijn of opéénvolging van verschillende,
meerdere koningen! Hetzelfde principe geldt voor het gebruik van “de hogepriester” in Hebreeen 9:6-
7: “Deze dingen nu, aldus toebereid zijnde, zo gingen wel de priesters in den eersten tabernakel, te
allen tijde, om de gods diensten te volbrengen; Maar in den tweeden tabernakel ging alleen de
hogepriester, eenmaal des jaars, niet zonder bloed, hetwelk hij offerde voor zichzelven en voor des
volks misdaden”. “De Hogepriester” (enkelvoud) in dit geschrift staat voor de gehele lijn van
hogepriesters die in de Tempel dienst hebben gedaan gedurende de historie van Israel.
2 Na Nebuchadnezzar volgden andere Babylonische opvolgers: Evil-merodach, Neriglissa en Nabonadius (met zijn zoon
Belshazzar). Niet in de tijd van Nebuchadnezzar maar in de tijd van Nabonadius en zijn zoon Beshazzar viel het
Babylonische rijk in de handen van de Medo-Perziers (538 v. Chr) (zie Daniël 5).
15

Verder hebben wij de uitdrukking “de mens [of man] van God” en we moeten hier
vanzelfsprekend niet denken dat er slechts één mens of man van God zou bestaan, maar dat deze
enkelvoudige uitdrukking van “de mens”, vanzelfsprekend op meerdere personen duidt! “Al de Schrift
is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in
de rechtvaardigheid is; Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust”
(2 Timotheus 3:16-17).
We mogen dus uit Gods Woord opmaken en concluderen dat een enkelvoudig gebruik van
personen, in werkelijkheid op meerdere personen kan duiden, en dat wij daarom niet moeten denken
dat het singuliere beschrijving van “de mens der zonde, de zoon des verderfs” en “de wetteloze”,
noodzakelijkerwijs slechts één individu mag en moet zijn. Integendeel! Wij kunnen uit deze brief van
Paulus aan de Thessalonicenzen leren dat het onmogelijk is dat deze “antichrist” slechts één individu
zou belichamen. Er wordt immers door hem duidelijk beschreven dat het geheimenis der
wetteloosheid reeds in zijn tijd werkte, en dat deze wetteloze zich zou openbaren nadat de hindernis
die in zijn tijd nog aanwezig was (het Romeinse Rijk) verwijderd was, en dat uiteindelijk, na verloop
van tijd, deze “wetteloze” of “mens der zonde, de zoon des verderfs”, zijn ondergang tegemoet zou
gaan bij de wederkomst van Jezus Christus (vers 8)!
Het is natuurlijk onmogelijk dat één enkel individu zo lang kan leven! We hebben hier
ongetwijfeld te maken met een reeks, een lijn, een successie van “antichristen”. Deze manifestatie van
de opeenvolging van antichristen is vervuld in de reeks Pausen die in hun Godlasterende
antichristelijke claims en werken zich als “mens der zonde en zoon des verderfs” aan het hoofd van de
Christelijke kerk hebben gezet om vanuit die positie “zich te laten zien, dat hij een god is” (vers 4)!
Wanneer wij verder gaan met onze studie, zal het ook voor de lezer nog duidelijker worden dat deze
“antichrist” onmogelijk één individu kan zijn vanwege de lange tijdsspan en de vele werken die hij
moest verrichten.
Antichrist zittende in de Tempel van God...
“Die zich tegenstelt, en verheft boven al wat God genaamd, of als God geeerd wordt, alzo dat hij in
den tempel Gods als een God zal zitten, zichzelven vertonende, dat hij een God is” [DSV]“...de
tegenstander, die zich verheft tegen al wat God of voorwerp van verering heet, zodat hij zich in den
tempel Gods zet, om aan zich te laten zien, dat hij een god is” [NBG] (2 Thess. 2:4).
Deze “antichrist” of beter uitgedrukt, de successie van antichristen, zou zich “als een god” in de
“tempel van God” zetten. Is het nu werkelijk vanuit de Geschriften te bewijzen dat wij hier aan een
materiële, tastbare tempel van steen moeten denken? Of is het veel meer voor de hand liggend dat
Paulus hier doelde op Gods Heilige Tempel, bestaande uit “levende stenen” van al de gelovigen die
Christus toebehoren? Is de Satan gericht tegen een gebouw van steen of het heilige bouwwerk van
God? Als wij de aard en karakteristieken van de “antichrist” willen begrijpen, dan is het cruciaal om
te weten wat Paulus hier met “de Tempel Gods” bedoelt. Verwijst het naar een tempel gemaakt van
steen of, zoals in andere geschriften wordt uitgedrukt; de gemeente van God waarin Gods Heilige
Geest huist?
De geschriften maken het voor ons overduidelijk dat Paulus hier over de levende Tempel van
Christus sprak waarin deze “antichrist” of “antichristen” hun antichristelijke claims zouden maken.
“Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont? Zo iemand den tempel
Gods schendt, dien zal God schenden; want de tempel Gods is heilig, welke gij zijt” (1 Corinthiers
3:16-17).
“Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden
Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft”(2 Corinthiers 6:16).
16

“Zo zijt gij dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers der heiligen, en
huisgenoten Gods; Gebouwd op het fondament der Apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus is
de uiterste Hoeksteen; Op Welken het gehele gebouw, bekwamelijk samengevoegd zijnde, opwast tot
een heiligen tempel in den Heere; Op Welken ook gij mede gebouwd wordt tot een woonstede Gods in
den Geest” (Epheziers 2:19-22).
“Zo wordt gij ook zelven, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig
priesterdom, om geestelijke offeranden op te offeren, die Gode aangenaam zijn door Jezus Christus”
(1 Petrus 2:5).
Temidden van de uitverkoren en verlosten Gods zou de antichrist zich zetten! Niet in een
“herbouwde Joodse Tempel” maar in de levende Tempel van God heeft de Satan zijn antichristelijk
werk verricht! Het is van groot belang voor Satan als de prins der duisternis om zijn duistere werken
naar de gemeente van God te brengen. Om die reden en voor dat doel laat hij zijn “antichrist” en
“antichristen” in het midden van het levende bouwwerk Gods werken. Het is daar, in de christelijke
gemeente van Christus, waar de Paus zijn macht en claims tot uiting heeft gebracht. Het is daar,
temidden van de Christelijke gemeente, waar hij zichzelf op de stoel van geestelijke leider, leraar,
profeet, rechter, priester en heerser heeft gezet. De antichristelijke pausen hebben zichzelf temidden
van de Tempel Gods getroond en de claims en rechten die enkel de ware Messias Jezus Christus
toebehoren naar zichzelf toe getrokken!
Het “zitten” in de Tempel van God, oftewel, het “zitten” in de Gemeente van Christus, betekent
een positie, een macht, een autoriteit temidden van de verlosten Gods. Zo’n “nederzetten” beslaat
verscheidene funkties:
De geschriften spreken over een nederzetten in de stoel van een “rechter”; “Als Pilatus dan dit
woord hoorde, bracht hij Jezus uit, en zat neder op den rechterstoel, in de plaats, genaamd
Lithostrotos, en in het Hebreeuws Gabbatha” (Joh. 19:13. Voor andere voorbeelden zie ook: Matt.
27:19; Hand. 12:21, 23:3, 25:6,17.) De antichrist “zit” in de Tempel van God als “rechter”. Hij
beoefent de positie van rechter over de zielen van mensen hoewel zo’n positie echter enkel God
toekomt! De Roomse Paus claimt Gods plaats als rechter over de zielen op aarde, in de hemel en in de
“hel” te hebben. Hij heeft de macht om zielen vrij te spreken, te vergeven, dan wel te veroordelen!
De Paus leert dat hij als hoofd van de Kerk, als Gods representatieve op aarde, het recht en de
autoriteit heeft verkregen om over zowel de geestelijke en de seculiere wereld te oordelen. Alle
mensen behoren voor zijn troon te buigen om van hem het “woord en gericht” van God te vragen.
Zijn stem is als het ware Gods stem op aarde. De Paus zet zich temidden van de Tempel Gods om
hemzelf daar als “god” te laten zien, omdat hij de rechten en machten van God zegt te hebben
verkregen als Gods representatieve op aarde. Het zet zich als rechter over het geweten van de mens,
en houdt hierdoor de mens onder zijn controle door middel van manipulatie en vrees.
Ten tweede zet hij zich in de Tempel als “leraar”, als geestelijke onderwijzer voor de mensen die
in de “duisternis wandelen”. Jezus Zelf zette Zich meestal neder wanneer Hij het volk onderwees
(Matt 5:1; 13:1; 15:29; 24:3; 26:55; Marcus 4:1; 9:35; 13:3; Lukas. 5:3; Johannes 6:3; 8:2). Van de
schriftgeleerden en de Farizeeën wordt geschreven dat zij “zijn gezeten op den stoel van Mozes”
(Mattheus 23:2). Zij claimden dat zij de autoriteit en kennis bezaten om de Wet te interpreteren en te
leren. De “antichrist” zet zich als plaatsvervangende “christus” in de leerstoel die enkel Jezus
toebehoort! De Pausen en al zijn ondergeschikte dienaren de kardinalen, aartsbisschoppen,
bisschoppen en priesters, zetten zich gezamenlijk in de stoel van leraar en profeet om de mensen
Gods woord en weg te onderwijzen. De Paus claimt dat enkel hij het inzicht en autoriteit heeft om de
geschriften te interpreteren, en dat de “gewone” mensen, de “leken” hier niet toe in staat zijn!
Wanneer de Paus zich in zijn bisschopszetel zet, wat men “ex cathedra” noemt, en in die positie een
uitspraak doet dan moet die uitspraak als een woord en absolute waarheid van God worden
aangenomen. Het doet er niet toe of zo’n uitspraak of lering of onderwijzing geheel en compleet tegen
het Woord van God ingaat (!), want, zo zegt de Pauselijke autoriteit, hij kan met het Woord van God
doen zoals hij wil. Hij is immers boven het Woord van God! Hij heeft toch als Gods representatieve
17

op aarde de macht gekregen om Gods Woord te veranderen zoals hij dat goeddunkt! Op deze manier
is een heel stelsel van Roomse leringen en tradities ontstaan, die niets met de waarheid van God te
maken hebben, maar die wel als waarheid aan de mensen worden voorgehouden. Het is om die reden
dat voor honderden jaren de Roomse kerkelijke autoriteiten de Bijbel van de mensen hebben trachten
te verbergen. Zodra de gewone mensen het Woord van God voor zichzelf zouden lezen, dan zouden
zij onmiddellijk ontdekken dat de Roomse Pauselijke claims en leringen deel uit maken van een groot,
gruwelijk en Godlasterend antichristelijk systeem! De Roomse kerk haat de Bijbel, het Woord van
God, want het licht van de waarheid zou haar duistere werken en leringen ongetwijfeld aan het licht
brengen.
Om deze reden was de 16 e eeuwse Protestantse Reformatie zo succesvol en krachtig, want dat
moment van de herontdekking van het Woord van God en het ware Evangelie ging gepaard met de
uitvinding van de boekdrukkunst. Het was voornamelijk door de snelle verspreiding van het
geschreven Woord van God in de eigen talen van de mensen dat de Protestantse reformatie zo’n
krachtige uitwerking had op zo vele zielen. Zij vonden door ditzelfde Woord der Waarheid bevrijding
uit de macht en controle van de Roomse antichrist! Het Woord van God als leraar ontmaskerde de
“leraar” van Rome als vals en antichristelijk! Honderdduizenden mensen begonnen te doorzien dat de
Roomse zetel als geestelijke leraar en profeet tegenstrijdig was met het Woord van God. De
“antichrist” die de ware Christus en Zijn Heilige Geest van Zijn zetel als Leraar uit Zijn Tempel wilde
stoten, werd als vals bevonden en uit de Gemeente gezet.....
Ten derde “zet” de “antichrist” zich op de stoel of troon als “heerser” over de gehele wereld. In
de Geschriften “zitten” koningen en koninginnen, of de geliefden van de heerser, op “tronen”. Aan de
Messias Jesjoea is de Allerhoogste Troon en Koningschap gegeven: “ ..den Zoon, Welken Hij gesteld
heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft; Dewelke, alzo Hij is
het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid, en alle dingen
draagt door het woord Zijner kracht, nadat Hij de reinigmaking onzer zonden door Zichzelven te weeg
gebracht heeft, is gezeten aan de rechter hand der Majesteit in de hoogste hemelen; Zoveel
treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geerfd heeft” (Heb. 1:2-4),
en: “De hoofdsom nu der dingen, waarvan wij spreken, is, dat wij hebben zodanigen Hogepriester,
Die gezeten is aan de rechter hand van den troon der Majesteit in de hemelen: Een Bedienaar des
heiligdoms, en des waren tabernakels, welken de Heere heeft opgericht, en geen mens” (Heb. 8:1-2).
JHWH; de Here Jezus, de Schepper van alles wat bestaat, is de Allerhoogste en Heerser over alles
wat Hij geschapen heeft. Er is geschreven in het Woord der Waarheid dat “de Allerhoogste
heerschappij heeft over de koninkrijken der mensen, en geeft ze aan wien Hij wil, ja, zet daarover den
laagste onder de mensen” (Dan. 4:17. Zie ook: Mat. 26:64; Mar. 14:62; Luk. 22:69; Col. 3:1; Heb.
10:12; 12:2; Op. 11:15). De Paus echter laat zichzelf als “Koning der koningen, en Heer der heren”
toezingen en claimt dat alle tongen, en naties en volkeren voor hem dienen te buigen. Hij zegt de van
God gegeven macht te hebben verkregen om over de naties te regeren, om koningen op hun tronen te
zetten, en om hen daar van af te werpen. De Paus als plaatsvervangende Christus claimt het
alleenrecht om over deze wereld te regeren. Hij heeft de macht om gehele naties te
“excommuniceren” en onder de ban of de vloek te leggen. Dit doet hij in Gods Naam want hij heeft
immers dezelfde macht en recht als God zelf!
Gedurende bepaalde perioden in de Middeleeuwen werd deze claim ten volle benut. Vele naties
beefden voor de stem, de uitspraken en beslissingen van de “god” in Rome! Ook nu, in onze
“moderne” tijd, heeft de Roomse kerk veel macht achter de politieke schermen van de naties. De
Roomse kerk is een welvarend en goed georganiseerd en wijdverpreid systeem waarin de Roomse
gezanten veel invloed weten uit te oefenen op alle takken van de maatschappij. Het is niet zonder
reden dat de hoofden of leiders van zo veel landen een bezoek hebben gebracht aan de Paus in Rome
om zijn gunsten, eer en medewerking te vragen! Wij kunnen nu hier niet ingaan op de vele armen van
Rome in de wereld van nu, maar we kunnen er zeker van zijn dan de claims van de Roomse Paus als
leider en regeerder over de wereld niet veranderd zijn. De Roomse kerk is nog steeds het machtigste
instituut op aarde.
18

Ten vierde zet de antichristelijke Paus zich in de Tempel van God als plaatsvervangend
Hogepriester! Hij berooft de ware Messias van Zijn Priesterlijke mantel door zichzelf als
bemiddelaar tussen God en de mens op te stellen! Zonder de Paus en zijn “bemiddelaarsteam” van de
overige Roomse geestelijke autoriteiten is er geen verlossing mogelijk, zo leert Rome! De Paus heeft
de macht om zonden te vergeven, en om de ziel naar “hel”, “hemel” of “vagevuur” te zenden! Door
middel van de “mis” wordt Christus telkens weer “geofferd” voor de zonden van de mens, en zonder
deze Roomse mis is er geen vergeving, verzoening en verlossing mogelijk! De Roomse priester stelt
zichzelf op als bemiddelaar tussen God en mens, en leert hierdoor dat het offer van Jezus aan het
kruis niet volledig, perfect of compleet was. Jezus moet als het ware iedere dag, elke keer als de
Roomse mis wordt gediend, weer als offer op het Roomse altaar worden gebracht!
Deze claim als plaatsvervangend Hogepriester moet wel een van de meest gruwelijke
Godslastering zijn die de Satan heeft bedacht! Door deze claims berooft de antichrist de ware Christus
van Zijn Heerlijkheid in Zijn Heilig Priesterschap. Hiermee wordt onderwezen dat Zijn Heilig Offer
als het Lam van God eigenlijk niet goed genoeg en volledig was. Jezus moet immers door de hand en
uitspraken van de Roomse priesters, ZONDIGE (!) Roomse priesters, telkens weer voor de mensen
opgeofferd worden in de Roomse mis! In de Roomse mis of “eucharistie” wordt een stukje brood
door enkele “magische” uitspraken van de Roomse priester werkelijk veranderd in het lichaam van
Christus. Dit dient de mens vervolgens te aanbidden en te eten om verlossing en vergeving te vinden!
Wanneer het “stukje brood” door de macht en het toedoen van de priester in het lichaam van Christus
is veranderd, dan aanbidden de Roomsen hun “god” in dit stukje brood. Daar is immers de werkelijke
aanwezigheid van Christus met Zijn lichaam, ziel en geest...! Op dezelfde wijze, zoals de lezer toch
hoogstwaarschijnlijk wel weet, wordt de wijn in het ware bloed van Christus veranderd.
Deze leringen en werken vormen een gruwel en Godslastering die niet in woorden uit te drukken
zijn. Vanwege deze gruwel waren honderden duizenden ware Christenen bereid om hun leven te
verliezen om maar niet met zo’n lastering besmet te worden! In de geschiedenis van de Kerk hebben
ontelbare Christenen geweigerd aan deze Roomse afgoderij deel te nemen omdat zij wisten dat zij
hiermee hun ware Verlosser Jezus Christus zouden verloochenen en lasteren en zij hierdoor hun ziel
zouden verliezen. Hun liefde voor de Here Jezus was te groot en hun zorg voor de verlossing van hun
ziel te belangrijk, om aan zo’n Satanische leugen van de Roomse mis deel te nemen! Zij bleven
vertrouwen op hun ware Priester in de Hemelen en hadden hun leven niet lief tot de dood. Door deze
standvastige en volhardende houding zouden zij voor eeuwig behouden worden. Gewapend met deze
kennis en liefde waren zij bereid om te worden gemarteld, verbrand en geroosterd omdat zij wisten dat
de deelname aan de Roomse mis en de onderwerping aan de onrechtmatige Roomse priester de
eeuwige verdoemenis en dood als gevolg zou hebben!
Moge het Woord van God en de ontelbare getuigen van Christenen die aan ons vooraf zij gegaan
ons bewaren van deze antichristelijke gruwel! Moge de lezer hierdoor gewaarschuwd worden om
geheel vrij te blijven van de Roomse praktijken en leringen. Laten we integendeel een luide
protesterende stem tegen haar opheffen zodat ook andere zielen die door haar gevangen zijn genomen
vrij mogen worden gemaakt door Jezus, onze ware Hogepriester, gezeten in de Hemelen aan de
rechterhand van God!
Op deze manier, in deze wijze, zet de pauselijke antichrist zich in de Tempel Gods, om zichzelf
als “god” te verheffen, want deze antichrist claimt de rechten en autoriteit die ENKEL EN ALLEEN
DE WARE MESSIAS JESJOEA, DE KONING VAN ISRAEL toebehoren! Het is op deze wijze dat
de Satan er voor heeft gezorgd dat niet God maar hijzelf aanbeden wordt. Terwijl de mensen in de
veronderstelling zijn dat zij niet de Satan, maar Jezus gehoorzamen en aanbidden, hebben zij zich
overgegeven aan de antichrist. De misleiding is groot! De blindheid is onbeschrijfelijk! De
Godslastering onbegrijpelijk! De antichrist wordt al eeuwen in de Tempel van God aanbeden maar de
Christenen van onze tijd zien het niet meer. Zjj zijn met blindheid geslagen en verleid door vele
wereldgeesten. Nu wordt door velen een oecumenische religieuze eenheid gezocht met deze valse
“god” zonder dat zij weten wat ze doen. Het is om deze reden dat wij de vraag aan de lezer hebben
gesteld aan het begin van dit schrijven: “wie wordt er in de gemeente van Christus aanbeden”, want de
Satan wordt meer aanbeden dan de Christen zich bewust van is! Het is echter nog niet te laat om de
19

invloed van deze onrechtmatige “mens der zonde en wetteloosheid” uit de ware Gemeente van God te
werpen en de ware Christus weer op Zijn rechtmatige Troon te laten! De Roomse kerk zal nimmer
veranderen (!), maar laten wij, als de vrijgekochten Gods, er zeker van zijn dat wij deze antichrist uit
ons midden bannen! Weg met zijn leringen en tradities! Weg met zijn claims! Weg met zijn invloed
en macht! Weg met zijn wereldgeesten! Weg met compromis en valse eenheid! Weg met Rome en
haar Paus uit de Heilige Tempel van God! En, weg met de oecumenische beweging die een relatie
met deze Roomse antichrist tracht aan te gaan! “Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u
af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen. En Ik zal u tot een
Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige (2 Cor. 6:17-18).
“En ik hoorde een andere stem uit den hemel, zeggende: Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan
haar zonden geen gemeenschap hebt, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt. Want haar zonden
zijn de ene op de andere gevolgd tot den hemel toe, en God is harer ongerechtigheden gedachtig
geworden (Op. 18:4-5).
De “mens der zonde en wetteloosheid, de tegenstander, de antichrist” heeft zich in de Tempel van
God weten te zetelen. De claims die enkel bij de ware Goddelijke Majesteit passen heeft hij naar
zichzelf weten toe te trekken. Al heel vroeg in de eeuwen na de hemelvaart van Christus heeft de
Satan er voor gezorgd dat zijn antichrist op de zetel in Rome werd geplaatst waarin hij de positie van
de Messias als Bemiddelaar, Koning, Leidsman, Leraar, Profeet en Rechter naar de “antichrist” heeft
overgeheveld. Wanneer wij de geschiedenisboeken aangaande de vroege kerk bestuderen, kunnen we
leren hoe, op welke wijze, de Christelijke gemeente in Rome en de bisschoppen van die Roomse kerk
zich uiteindelijk ontwikkelde in een gruwelijk antichristelijk systeem dat over de gehele wereld haar
macht zou gaan uitoefenen. Later zullen wij wat dieper in deze geschiedenis gaan, maar voor nu is het
voldoende om te begrijpen dat de Roomse Paus degene is die zich als “mens der zonde en
wetteloosheid” in de Levende Gemeente, oftewel Tempel van God heeft gezeteld, om zichzelf als een
“god” te laten zien en te laten aanbidden.
Wanneer we aan het begin van de vierde eeuw de periode van de Romeinse Keizer Konstatijn
bereiken, dan zien we het antichristelijke systeem in Rome al zo ver gevorderd, dat de ware Christenen
niet langer deel wilden uitmaken van dit corrupte, geestelijke politieke systeem. Zij begonnen zich
van de gevestigde, uiterlijk zichtbare antichristelijke kerk af te scheiden. In de “wildernis” of de
bergen van Italie en Zuid Frankrijk bouwden dezen een leven op waar de ware getuigenis van Christus
en Zijn Woord in stand werd gehouden. Hoewel de strijd tussen de “ware kerk” en de “valse kerk”, of
de “ware broeders” en de “valse broeders” al vanaf de geboorte van de kerk aanwezig was, werd sinds
de tijd van Konstatijn de Grote deze scheiding overduidelijk. We kunnen zeggen dat we vanaf dit
moment [312] te maken krijgen met een corrupte, antichristelijke pseudo-Christelijke religie aan de
ene kant, terwijl aan de andere kant de ware Christelijke gemeente “ondergronds” ging. Voor de
buitenwereld was de Roomse religie de Christelijke religie, maar voor Gods ogen was Zijn gemeente
“in de wildernis gevlucht” (zie Op. 12). Vanuit die wildernis wist zij de fakkel van de waarheid in
Christus brandende te houden temidden van een steeds duister wordende antichristelijke Roomse
wereld....
Het Begin der Ongerechtigheid [Wetteloosheid], de Manifestatie van de
Ongerechtigheid [Wetteloosheid] en het Einde van de Ongerechtigheid
[Wetteloosheid]; 5 Fasen.
“Herinnert gij u niet, dat ik, toen ik nog bij u was, u dit meermalen gezegd heb? En gij weet thans
wel, wat hem weerhoudt, totdat hij zich openbaart op zijn tijd. Want het geheimenis der wetteloosheid
is reeds in werking; wacht slechts totdat hij, die op het ogenblik nog weerhoudt, verwijderd is. Dan
zal de wetteloze zich openbaren, dien de Here Jezus zal doden door den adem zijns monds en
machteloos zal maken door Zijn verschijning, als [wanneer] Hij komt”[NBG]
20

“Gedenkt gij niet, dat ik, nog bij u zijnde, u deze dingen gezegd heb? En nu, wat hem wederhoudt,
weet gij, opdat hij geopenbaard worde te zijner eigen tijd. Want de verborgenheid der
ongerechtigheid wordt alrede gewrocht; alleenlijk, Die hem nu wederhoudt, Die zal hem
wederhouden, totdat hij uit het midden zal weggedaan worden. En alsdan zal de ongerechtige
geopenbaard worden, denwelken de Heere verdoen zal door den Geest Zijns monds, en te niet maken
door de verschijning Zijner toekomst [DSV] (2 Thes. 2:5-8).
Wetteloosheid [ongerechtigheid DSV] betekent, simpel uitgedrukt, de weigering om zich aan God en
Zijn Woord, Raad en Geest te onderwerpen. Een “wetteloze” plaatst zich buiten en zelfs boven Gods
autoriteit. We lezen hier van tenminste vijf fasen waarlangs deze antichristelijke “wetteloosheid” zich
zou ontwikkelen:
1. Het geheimenis der wetteloosheid reeds in werking in de tijd van Paulus.
2. De verwijdering van het obstakel dat de openbaring van de wetteloze weerhield.
3. De openbaring van de wetteloze; “de mens der zonde, de zoon des verderfs”.
4. De doding van de wetteloze door “den adem” van de “mond” van Jezus.
5. Het machteloos maken van de wetteloze door de verschijning of wederkomst van Jezus.
Zoals het Roomse Rijk van de Keizers niet in een dag was gebouwd, zo kwam het antichristelijke
rijk van de Roomse Pausen ook niet plotsklaps uit de lucht vallen. De satan bracht zorgvuldig, stap
voor stap, de beginselen of eerste principes van zijn antichristelijk werk in de gemeente van Christus.
Na verloop van tijd groeiden deze uit tot dat gruwelijke antichristelijke afgodentempel van de Roomse
pausen. Ongeveer 5 eeuwen verstreken voordat de Roomse bisschop stevig op zijn antichristelijke
zetel zat. We hebben reeds geleerd dat eerst het Romeinse rijk diende te wijken voordat de openbaring
en manifestatie van de religieuze romeinse “keizers” in de vorm van de “Pausen” tot stand kon komen.
Na de val van heidens Rome, groeide de Roomse kerk uit tot een kracht en macht waar de prinsen
dezer wereld rekening moesten houden. In de tijd voor de Reformatie werd dit antichristelijk bolwerk
nauwelijks aangetast. De zielen die zich niet aan haar macht wilden onderwerpen maar aan Christus
getrouw wilden blijven, werden zonder genade afgeslacht en uit de weg geruimd. Niettemin zou haar
bestaan niet voor eeuwig zijn. Tot onze vreugde heeft de Raad van God bepaald dat zij door de adem
van Gods mond en met de verschijning van Jezus tijdens Zijn wederkomst een volledig einde zal
vinden. We gaan nu kijken wat de geschiedenis en de Heilige Geschriften te zeggen hebben over deze
vijf fasen waarlangs de “antichrist” zich zou ontwikkelen.
Ad 1: “Want de verborgenheid der ongerechtigheid [het geheimenis der wetteloosheid] is reeds
in werking”.
De “verborgenheid der ongerechtigheid” (DSV) of het “geheimenis der wetteloosheid” (NBG)
was reeds in de tijd van de Apostel Paulus in werking. Het “geheimenis” zouden we tegenover de
“openbaring”, of “manifestatie” van deze “wetteloosheid” en “de wetteloze” kunnen zetten. Het was
in de eerste kerk nog niet duidelijk waar dit antichristelijk werk naar toe zou leiden, maar bij de volle
manifestering van “de wetteloze” of “de antichrist” werd dit geheimenis ook openlijk bekend gemaakt
aan een ieder die ogen had om te zien.
Ook met betrekking tot de ware Messias, of Christus, spreekt de Bijbel over “geheimenissen”, die
met de komst van God in het vlees, in Christus Jezus, duidelijk werden aan allen waarvan de ogen
werden geopend. In de eerste brief van Paulus aan de Corinthiers bijvoorbeeld, schrijft hij: “En wij
spreken wijsheid onder de volmaakten; doch een wijsheid, niet dezer wereld, noch der oversten dezer
wereld, die te niet worden; Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die
bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was; Welke
niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij
den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben. Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft
21

gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God
bereid heeft dien, die Hem liefhebben. Doch God heeft het ons geopenbaard door Zijn Geest; want de
Geest onderzoekt alle dingen, ook de diepten Gods” (1 Cor. 2:6-10).
De geheimenis van de verborgen wijsheid Gods werd door de Heilige Geest geopenbaard aan de
heiligen, wiens ogen geopend waren. De geheimenis van Christus die eeuwenlang bij God in het
verborgene lag, werd bij de komst van Christus geopenbaard: “Hem nu, Die machtig is u te bevestigen,
naar mijn Evangelie en de prediking van Jezus Christus, naar de openbaring der verborgenheid, die
van de tijden der eeuwen verzwegen is geweest; Maar nu geopenbaard is, en door de profetische
Schriften, naar het bevel des eeuwigen Gods, tot gehoorzaamheid des geloofs, onder al de heidenen
bekend is gemaakt” (Rom. 16:25-26). Lees ook Efeze 3:1-7, waarin paulus spreekt over het
geheimenis van Christus, “Welke in andere eeuwen den kinderen der mensen niet is bekend gemaakt,
gelijk zij nu is geopenbaard aan Zijn heilige Apostelen en profeten, door den Geest” (vs. 5).
Op dezelfde wijze kwam “het geheimenis der wetteloosheid”, oftewel, “het geheimenis van de
antichrist”, uit het verborgene tevoorschijn bij de volle manifestering van “de wetteloze”, oftewel, “de
antichrist”. Wat eerst een “geheimenis” was, werd later door de ware Christenen duidelijk
geïdentificeerd als de manifestatie van de antichrist. De eerste “afval” van het geloof kwam later
duidelijk tot uiting in de volle manifestering van de Roomse antichrist.
We hebben al gezien dat de eerste gelovigen in Jesjoea de Messias tijdens de Apostolische
kerkperiode reeds met antichristelijke geesten en werken te kampen hadden. Zij werden door de
apostelen gewaarschuwd altijd op hun hoede te zijn! Vanaf het begin was het geloof een STRIJD en
kon niemand zich veroorloven om het geloof dat zij verkregen hadden lichtvaardig en onverschillig te
benaderen. “ Zijt nuchteren, en waakt”, zei Petrus aan de discipelen, “want uw tegenpartij, de duivel,
gaat om als een briesende leeuw, zoekende, wien hij zou mogen verslinden; Denwelken wederstaat,
vast zijnde in het geloof, wetende, dat hetzelfde lijden aan uw broederschap, die in de wereld is,
volbracht wordt” (1 Petrus 5:8-9). Vanaf het begin waren er “ketterijen”, “scheuringen”, “valse
broeders”, valse “profeten en leraars”, zodat, zo zegt Paulus aan de Christenen in Corinthie, “het [zal]
blijken wie onder u den toets kunnen doorstaan” [NBG], of anders vertaald: “opdat degenen, die
oprecht zijn, openbaar mogen worden onder u” (1 Cor. 11:19).
Al eerder moesten ook de stammen van Gods volk Israël op deze manier beproeving en toetsing
doorstaan, om te laten zien of zij God en Zijn stem zouden gehoorzamen of niet.... JHWH, de God van
Israël, liet hen opzettelijk in aanraking komen met “leugenachtige geesten” opdat zij getest zouden
worden of zij wel getrouw aan JHWH hun God zouden blijven. “Wanneer een profeet, of dromendromer,
in het midden van u zal opstaan, en u geven een teken of wonder; Deu 13:2 En dat teken of
dat wonder komt, dat hij tot u gesproken had, zeggende: Laat ons andere goden, die gij niet gekend
hebt, navolgen en hen dienen; Gij zult naar de woorden van dien profeet, of naar dien dromen-dromer
niet horen; want de HEERE, uw God, verzoekt ulieden, om te weten, of gij den HEERE, uw God,
liefhebt met uw ganse hart en met uw ganse ziel. Den HEERE, uw God, zult gij navolgen, en Hem
vrezen, en Zijn geboden zult gij houden, en Zijn stem gehoorzaam zijn, en Hem dienen, en Hem
aanhangen. En diezelve profeet, of dromen-dromer, zal gedood worden; want hij heeft tot een afval
gesproken tegen den HEERE, uw God, Die ulieden uit Egypteland heeft uitgevoerd, en u uit het
diensthuis verlost; om u af te drijven van den weg, dien u de HEERE, uw God, geboden heeft, om
daarin te wandelen. Zo zult gij het boze uit het midden van u wegdoen” (Deuteronomium 13:1-5)!
Op dezelfde wijze worden wij als de verlosten en uitverkorenen Gods opgedragen om “de geesten
te toetsen” of zij wel uit God voortkomen of niet! “Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar
beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld” (1 Joh.
4:1). “Beproeft alle dingen; behoudt het goede” (1 Thess. 5:21)! Ook wij zijn verantwoordelijk alle
duisternis uit ons midden weg te doen. Niet alles wat bovennattuurlijk of wonderlijk is, komt van
God. Niet alles wat in de Naam van Christus ons wordt geleerd en gebracht, komt ook werkelijk van
Hem! De geestelijke strijd tegen de antichristelijke geesten was vanaf de geboorte van de kerk
aanwezig en wij die nu aan het einde der tijden leven, worden op dezelfde manier er toe geroepen om
waakzaam te zijn tegen de werken en leringen van de “antichrist” die zich al voor vele eeuwen in de
“Tempel Gods” heeft gezet!
22

Wij kunnen weten vanuit het Woord der Waarheid dat een ieder die in de Naam van Christus
mensen er toe aanzet om “andere goden achterna te lopen en te dienen, die gij niet gekend hebt”, niet
uit God komt. Zo’n verleidende en valse stem behoren wij uit ons midden weg te doen! Een ieder die
ons er toe aanmoedigt om een relatie met dat afgodensysteem van de Pauselijke Roomse kerk aan te
gaan, predikt afval van den Here, onze God; van Hem Die ons uit “Egypte”, oftewel, uit deze duistere
wereld van Satan heeft verlost, ..om ons af te drijven van den weg, dien de HEERE, onze God,
geboden heeft, om daarin te wandelen... Wij dienen zo’n valse profeet en dromer schielijk uit ons
midden te verbannen! Wij roepen de gemeente van Christus op tot WAAKZAAMHEID! WORD
WAKKER, HUIZE GODS! “Want gij waart eertijds duisternis, maar nu zijt gij licht in den Heere;
wandelt als kinderen des lichts. (Want de vrucht des Geestes is in alle goedigheid, en
rechtvaardigheid, en waarheid), Beproevende wat den Heere welbehagelijk zij. En hebt geen
gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer. Want hetgeen
heimelijk van hen geschiedt, is schandelijk ook te zeggen. Maar al deze dingen, van het licht bestraft
zijnde, worden openbaar; want al wat openbaar maakt, is licht. Daarom zegt Hij: Ontwaakt, gij, die
slaapt, en staat op uit de doden; en Christus zal over u lichten” (Ef. 5:8-14)!
Laten wij nu zien hoe, op welke manier, de eerste Christenen al met de antichristelijke geesten te
maken kregen, en hoe uiteindelijk deze eerste antichristelijke werken tot dat massale antichristelijk
bolwerk van de Roomse kerk konden uitgroeien. We stellen de vraag hoe deze “afval” of “apostasie”
die in de gemeente van Christus al vroeg plaatsvond, uiteindelijk heeft kunnen leiden tot de volle
manifestatie en openbaring van het Satanisch antichristelijk werk in “de mens der zonde, de zoon des
verderfs”? Met andere woorden, hoe is deze vroege verlating van de eerste principes van het
christelijk geloof geëindigd in het opzetten van dat extreem afwijkend monsterlijk en Godlasterend
Rooms afgodensysteem, waarin uiteindelijk niet Christus, maar de antichristelijke pausen als hoofd
van de christelijke kerk worden aanbeden? Hoe zijn de eerste zaden van “afval” uiteindelijk
uitgegroeid tot de volle manifestatie van de antichrist met al zijn rijpe, bittere vruchten?
Laten wij de Here Jezus, ons Licht, ook vragen of onze eigen ogen geopend mogen worden
aangaande de mogelijke aanwezigheid van antichristelijk werk in ons eigen leven en in de Christelijke
lokale gemeente waartoe wij behoren, zodat wij de duistere werken van Satan aan het licht mogen
brengen en uit ons midden mogen doen, opdat wij God weer in “geest en waarheid” kunnen aanbidden
en wij als getrouwe getuigen en ambassadeurs van Jezus Christus, Zijn Naam weer met puurheid,
eenvoud, kracht en liefde mogen verheerlijken.
Het valse antichristelijke kerksysteem is opgebouwd uit een combinatie van Satans werk in
samenwerking met de zondige, gevallen mens die dan gezamenlijk tegen Gods koninkrijk vechten.
1. HET INBRENGEN VAN EEN “ANDERE EVANGELIE”, “ANDERE JEZUS” EN EEN “ANDERE GEEST”
“Ik verwonder mij, dat gij zo haast wijkende van dengene, die u in de genade van Christus geroepen
heeft, overgebracht wordt tot een ander Evangelie; Daar er geen ander is; maar er zijn sommigen, die
u ontroeren, en het Evangelie van Christus willen verkeren. Doch al ware het ook, dat wij, of een
engel uit den hemel u een Evangelie verkondigde, buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij
vervloekt. Gelijk wij te voren gezegd hebben, zo zeg ik ook nu wederom: Indien u iemand een
Evangelie verkondigt, buiten hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt” (Gal. 1:6-8).
Paulus en de eerste Christenen kregen al snel te maken met valse broederen, ditmaal van Joodse
achtergrond, die de vrijheid in Christus aan banden probeerden te leggen. Zij leerden hen dat zij zich
aan de Wet van Mozes dienden te houden en zij zich behoorden te besnijden om God te kunnen
behagen. Zij trachtten het Nieuwe Verbond in het bloed van Christus te vermengen met het Oude
Verbond dat God met Israel had gemaakt. Op deze manier brachten zij een “ander evangelie” dat niet
overeenstemde met wat Jezus en de Apostelen hen geleerd en gebracht had. Van zulke valse
boodschappers die het pure evangelie trachten te verdraaien, zegt Paulus dat zij vervloekt zijn! De
Roomse kerk heeft zich uitermate schuldig gemaakt aan de vervalsing en verdraaiing van het
23

evangelie! Eigenlijk is daar niets van de onvervalste, pure booschap van verlossing overgebleven!
Zowel het bouwwerk als het fundament is geheel verrot. Om deze reden alleen al ligt zij onder Gods
vloek! De Roomse kerk leert een “evangelie” van werken en eigen-gerechtigheid. It dit
“verlossingsstelsel” is het mogelijk voor de mensen om hun verlossing als het ware te verdienen en te
kopen. Het is de Roomse kerk waarin deze “middelen of verdiensten van genade” beschikbaar worden
gemaakt voor de “verkoop”. Tot haar staat een grote “schatkist” met “verdiensten” 3 ter beschikking,
die op bevel en autoriteit van de Paus en zijn hiërarchie van Roomse dienaren aan de zondaren kunnen
worden gegeven, veelal tegen betaling of het doen van bepaalde “goede werken”. Het heil en de
verlossing wordt afhankelijk gesteld van het aantal goede werken dat een persoon zou hebben gedaan,
of het aantal bedevaartsreizen naar R.K. oorden, of het bedrag aan geld dat zij aan de R.K. kerk
gegeven hebben, of het aantal gebeden die zij aan Maria of een van de andere heiligen hebben gericht.
Het Rooms Katholieke plan van verlossing is een complex systeem van verdiensten. Zonder de
Roomse Sacramenten en de dienstverlening van de gehele Roomse hiërarchie kan een ziel geen
verlossing vinden. De Roomse kerk heeft de macht, kracht en autoriteit om de ziel ofwel naar de
“hemel” of naar “de hel” en “het vagevuur” te sturen, en wie zich niet aan haar autoriteit onderwerpt,
zal de verzoening met God en het eeuwige leven niet vinden.
De Roomse kerk heeft een gigantisch aantal leringen en tradities die simpelweg niet in het Woord
van God geschreven staan. Zij zegt echter dat deze onontbeerlijk zijn voor de verlossing van de ziel.
We denken hier aan de biecht, het branden van kaarsen en wierook, het bidden naar heiligen, het
kopen van aflaten voor de doden en de levenden, de deelname aan de mis, het geven van geld (veel
geld) aan de Roomse kerk, het maken van pelgrimsreizen naar de zogenaamde heilige oorden, het
aanbidden van Maria, “de moeder van God”, zonder wie, zo leert Rome, de verlossing niet compleet
is, de onthouding van het eten van vlees op vrijdag, het verbieden van het huwelijk voor de
“geestelijken” en zo zijn er nog meer ontelbare Roomse leringen en tradities die niets met het pure en
eenvoudige evangelie van Christus te maken hebben. Niettemin hebben miljoenen mensen zich aan
dit valse stelsel onderworpen met de overtuiging dat deze noodzakelijk en onmisbaar zijn voor hun
eeuwig heil.
Sommigen van ons denken wellicht dat dit iets van het “vage verleden”, van de “donkere
Middeleeuwen” is, alsof deze dingen nu niet meer geleerd of gedaan zouden worden... Het is
belangrijk om te weten dat de Roomse kerk in geen enkel opzicht is veranderd in haar onbijbelse,
antichristelijke leringen en stellingen! Integendeel; zij heeft eigenlijk de een na de andere leugen aan
haar lange lijst van gruwelen toegevoegd, zodat zij niet minder, maar meer schuldig is geworden in de
ogen van God! Wat begon als een geestelijke strijd tussen de ware Christenen en enkele valse
broeders die met een vals evangelie kwamen, groeide uiteindelijk uit tot een strijd tussen de ware
Christenen en een buitengewoon goed georganiseerd, krachtig en machtig instituut van de Rooms
Katholieke Kerk. In deze strijd zijn intussen vele slachtoffers gevallen. Van de vele stemmen die
tegen dit antichristelijk instituut protesteerden, werden de mond gesnoerd door middel van vervolging,
dreiging, marteling en een gewelddadige dood. Deze strijd is ook nu nog steeds gaande maar wij
moeten met droefheid constateren dat in onze tijd de Roomse kerk met haar valse leringen en werken
een geweldig succes heeft geboekt in de harten en gedachten van ontelbare mensen, inclusief
Christenen. Haar grootste success is toch wel de recente oecumenische beweging waarin Christenen
er toe worden verleid om een relatie of dialoog met deze Roomse “hoer” (Openbaring 17) aan te gaan.
Het moet voor een ieder duidelijk worden dat de Roomse Kerk geen waarlijk geestelijk leven
biedt, want zij leert niet het ware evangelie, maar komt met een ander stelsel van verlossing dat geheel
en al afwijkt met wat Jesjoea Zelf leerde en sprak. Wie zich aan zo’n vals systeem onderwerpt, heeft
geen deel aan Christus en Zijn Eeuwig heil en zal hiervan de eeuwige consequenties moeten dragen.
Om de lezer een voorbeeld te geven van de valsheid die in deze Roomse kerk huist, nemen we u mee
naar Rome in het jaar 2000.
Wij waren ook in Rome, in dit “jubileum-jaar” en wij zagen met onze eigen ogen hoe duizenden
mensen door de zogenaamde “Heilige Deur” wandelden. Door deze handeling, zo leert de Roomse
3 Deze verdiensten zijn het “surplus” van goede werken van de heiligen die reeds zijn gestorven. Dit “overschot” kan dan
door de Roomse kerk worden aangesproken en gebruikt voor het bedienen van “genade” aan de nog levende zondaren. Zie
Cathechismus van de Rooms Katholieke kerk.
24

kerk, worden al hun zonden vergeven. Eén keer in de 25 jaar roept de Paus zo’n jubileum-jaar uit en
opent hij de “heilige deuren” van de Basilica’s en de “St. Pieter” in Rome. Degenen die door deze
“geheiligde deur” wandelen (eigen werken) kunnen vergeving voor hun zonden vinden. Loop
simpelweg door deze deur, prevel enkele “ave-maria” gebeden, en, niet te vergeten, werp wat geld in
de schatkist van Rome, en al uw zonden zijn vergeven.... Dit is niet iets van de “duistere
Middeleeuwen”, maar van onze tijd (!). We hebben dit met onze eigen ogen mogen aanschouwen. Op
deze manier worden miljoenen mensen op het pad van eeuwig verderf geleid terwijl zij zelf denken dat
zij hiermee God behagen en een plaats in Zijn koninkrijk zullen verwerven. Wanneer worden de
(ware) Christenen van onze tijd wakker en komen zij tot kennis en inzicht aangaande de ware aard van
de valse Roomse, Satanische kerk? Hoe is het mogelijk dat de Christenen van vandaag de dag,
meegesleept met hun moderne sentimenten en ideeën, zo gemakkelijk in deze val van Satan lopen?
Waar is het geestelijk onderscheidingsvermogen, en waar is de kennis van het Woord van God bij
hen? Slechts één bezoek aan een Roomse kerk zou de levende stenen van de Tempel Gods moeten
laten inzien dat de R.K. kerk geheel en volledig Satanisch en antichristelijk is! Geen goed kan in haar
gevonden worden, laat staan het ware en pure evangelie van Christus!
“Want ik ben ijverig over u met een ijver Gods; want ik heb ulieden toebereid, om u als een reine
maagd aan een man voor te stellen, namelijk aan Christus. Doch ik vrees, dat niet enigszins, gelijk de
slang Eva door haar arglistigheid bedrogen heeft, alzo uw zinnen bedorven worden, om af te wijken
van de eenvoudigheid, die in Christus is. Want indien degene, die komt, een anderen Jezus predikte,
dien wij niet gepredikt hebben, of indien gij een anderen geest ontvingt, dien gij niet hebt ontvangen,
of een ander Evangelie, dat gij niet hebt aangenomen, zo verdroegt gij hem met recht. Want ik acht,
dat ik nergens minder in ben geweest dan de uitnemendste Apostelen” (2 Cor. 11:2-5).
“ Maar wat ik doe, dat zal ik nog doen, om de oorzaak af te snijden dengenen, die oorzaak hebben
willen, opdat zij in hetgeen zij roemen, bevonden mochten worden gelijk als wij. Want zulke valse
Apostelen zijn bedriegelijke arbeiders, zich veranderende in Apostelen van Christus. En het is geen
wonder; want de satan zelf verandert zich in een engel des lichts. Zo is het dan niets groots, indien
ook zijn dienaars zich veranderen, als waren zij dienaars der gerechtigheid; van welke het einde zal
zijn naar hun werken”(2 Cor. 11:12-15).
“Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet..” (Rom. 9:32).
De Rooms Katholieke kerk predikt een “anderen Jezus”, en geeft “een anderen geest”, en brengt
een “ander evangelie”. Zij plaatst zichzelf hierdoor in de categorie “schijn-apostelen”, en
“bedrieglijke arbeiders”. Haar werkers trachten zich wel voor te doen als dienaren van Christus, maar
zij brengen in werkelijkheid de werken van de Satan voort. Het is een “anderen Jezus”, omdat de R.K.
kerk niet Jezus maar de satan dient. Zij plaatst zichzelf boven het Woord van God en leert van een
“Jezus” die niet overeenkomt met de ware Bijbelse Here Jezus gezeten aan de rechterhand Gods. Het
is een “anderen geest” omdat in de R.K kerk niet de Heilige Geest maar de antichristelijke geest van
Satan werkt. Het is een “ander evangelie”, omdat in de R.K. kerk het ware evangelie niet gepredikt of
geleefd wordt. Zij predikt een religieus systeem van werken, overeenkomend met de geesten en
religies van deze wereld. Het verschil is dat zij haar vele valse leringen in de Naam van Christus geeft
en niet in de naam van bijvoorbeeld “Allah”, “Mohammed”, “Boedha” of andere religieuze
hoofdfiguren. De R.K. kerk geeft een antichristelijke evangelie, omdat zij niet werkelijk naar de
Messias Jesjoea, maar de “anti-messias”, oftewel, de “antichrist” wijst. Zij zet de mensen er toe aan
om zich niet aan God en Zijn Woord maar aan de Paus en zijn valse, niet-Bijbelse leringen en tradities
te onderwerpen! Door haar worden zielen niet aan de Christus, maar aan de Anti-Christus
gebonden.... Met het brengen van een “andere Jezus” en een “andere Geest” en een “ander Evangelie”
ligt zij al voor vele eeuwen onder Gods vloek.
25

2. HET INBRENGEN VAN ANDERE LERINGEN EN TRADITIES; DE AFWIJKING VAN HET WOORD VAN
GOD
We kunnen de lezer er maar niet genoeg op wijzen dat de Bijbel ons leert en waarschuwt dat wij
als Christenen altijd en constant waakzaam behoren te zijn tegen valse leringen en werken die niet
overeenkomen met het geloof dat eenmaal aan de heiligen is overgeleverd. Ziet toe, zei Paulus, hoe je
op het fundament van Jezus Christus bouwt, en wees er van bewust dat het mogelijk is om “hout, hooi
en stro” te bouwen, wat geheel en al “verbrand” zal worden tijdens Gods bezoeking en toetsing van
ons leven in Christus (zie 1 Cor. 3)! Er is veel in de gemeenten van Christus wat de test van het
Heilige vuur van God niet kan doorstaan. Er zijn vele tradities en leugens binnen gekropen en
gevestigd die niets te maken hebben met Gods Koninkrijk. Hoe kunnen onze ogen worden geopend
als wij Gods Woord niet kennen of aannemen als de absolute waarheid en standaard? Hoe kunnen wij
toetsen of wij wel in de volheid van Christus en het pure geloof wandelen zoals God dat bedoeld heeft,
als wij ons leven en het leven van de gemeente niet aan Zijn Woord meten? De Here Jezus roept ons
op om terug te keren naar “de oude paden” (zie Jer. 6:16) en om al het werk der duisternis uit ons
midden weg te doen. Moge de God van het Licht onze ogen openen en ons laten zien waar wij van
“het oude en goede apostolische pad” zijn afgeweken en ons vervolgens terugbrengen naar Hemzelf,
want Jesjoea is de Weg, het Leven en de Waarheid!
De R.K. kerk wandelt niet in die Weg, dat Leven en die Waarheid maar heeft haar eigen weg
gebaand. Dit is een weg van verleidingen die niet naar Leven maar naar de dood en verdoemenis leidt.
De R.K. kerk is vol met leringen en tradities die niet alleen absent zijn in het Woord van God, maar
ook totaal tegen de Heilige Geschriften ingaan! Wij weten bijna niet waar te beginnen, want het
aantal gruwelijke, leugenachtige leringen en werken in de R.K. kerk is bijna ontelbaar! Waar, zeg
ons, staat in het Woord van God geschreven van: De Paus; de Biecht; het Vagevuur, het aanbidden
van mensen, dood of levend; het neerknielen voor beelden; de Mis voor de levenden als de doden; de
Transsubstantiatie; de bedevaarten; het Oliesel; het Vormsel; de Doop met olie, zout, speeksel en
allerlei raadselachtige spreuken; het Priesterschap; de Absolutie (de macht van de Roomse diennaar
om zonden te vergeven); het Roomse jubeljaar; de verering en aanbidding van Maria en ontelbare
relikwieën....., en zo kunnen wij nog wel even doorgaan met de lijst van valse, duivelse leringen en
tradities van mensen.....
Zoals we al eerder hebben gelezen, waren onder de eerste Christenen ook valse broeders aan het
werk die duisternis in de gemeenten van Christus trachtten te brengen. De vroege kerk echter was
waakzaam en op haar hoede. Zij ontdekte “de kwaden” “die zeggen ,dat zij apostelen zijn, maar het
niet zijn”.. als “leugenaars”. Ook haatte zij de werken der “Nicolaiten”. Niettemin maakten ook de
eerste gemeenten zich op den duur schuldig aan de verzaking van “de eerste liefde” (zie Op. 2:1-7).
Deze “eerste liefde” heeft veel te maken met hun getrouwheid aan de geboden en woorden van God.
Op welke manier verzaakten zij “de eerste liefde”? Niet veel tijd ging voorbij voordat de Christenen
corruptie binnen de gemeenten brachten. Valse, niet Bijbelse leringen en werken druppelden de
gemeenten binnen. Het Woord van God zegt: een beetje zuurdeeg maakt het gehele deeg zuur (Gal.
5:9)! Een beetje gif in een glas water maakt al het water ondrinkbaar. Het mengen van Gods
waarheid en Geest met de leugens en werken van Satan is voor Hem onaanvaardbaar!
Wij moeten leren te gaan zien met Gods ogen. In Zijn ogen is een vermenging van “geest en
vlees”; “waarheid en leugen”, “Gods Koninkrijk en de duistere wereld van Satan” niet aanvaardbaar!
Van de eerste Christenen werd door God gezegd dat zij hun eerste waakzaamheid en zuivere werken
van geloof verzaakten door de beginselen van Satanische valsheden en duisternis binnen te laten. De
“afval” van het pure geloof waar Paulus voor had gewaarschuwd, was reeds begonnen.
Volgens historische bronnen duurde het niet lang voordat de Christenen gebeden naar de doden
begonnen te zenden. Al vroeg werd aan de “heiligen” een eer en aanbidding gegeven die niet gepast
is voor een sterfelijk, zondig mens. Men bezocht de graven van de gestorven Christenen en al snel
kwam de “wierook” tevoorschijn die zij ter ere van de gestorvenen verbrandden. Deze plekken
groeiden uit tot bijzondere “heilige plaatsen” waar naar verloop van tijd ook de eerste “kapellen” of
“kerkgebouwen” begonnen te verschijnen. Na enkele eeuwen werden de beelden geïntroduceerd, en
26

ook Maria begon boven haar echte positie verheven te worden. Langzaam maar zeker nam de
“controle” en “macht” van de leiders toe en ontstond er een mentaliteit onder hen die een verschil
maakte tussen de “geestelijkheid” en de “leken”, oftewel, tussen de geestelijke leiders en de “gewone
schapen”... De leiding van de Heilige Geest werd meer en meer verdrongen door de methodes en
uitvindingen van mensen. Men begon af te wijken van het patroon dat door Jezus en Zijn profeten en
apostelen was getoond.
We hebben hier te maken met een groot en groots onderwerp en er zijn vele boeken beschikbaar
aangaande de geschiedenis van de kerk. We doen er goed aan als wij ons zelf op de hoogte stellen van
deze geschiedenis! Wij moeten ons wapenen met de kennis hoe de Christelijke kerk zich ontwikkeld
heeft in de loop der geschiedenis zodat wij beter kunnen inzien waarom de situatie van vandaag is
zoals het is. Zonder kennis van de kerk geschiedenis is het onmogelijk om de profetische geschriften
te begrijpen en juist te interpreteren. Zonder de kennis van de eeuwenlange strijd tussen de “ware
kerk” en de “valse kerk van Rome” blijft bijvoorbeeld het boek van “Openbaring” een gesloten boek.
Het is van groots belang te weten waar de niet-Bijbelse tradities en leringen, die ook nu in de
gemeenten van Christus werken, eigenlijk vandaan komen. Door de geschiedenis van de kerk te
bestuderen, leren wij ook hoe God met Zijn volk, Zijn uitverkorenen heeft gehandeld, en hoe, op
welke wijze zij met hun vijanden streden. Wij leren hoe God in het verleden de valse, antichristelijke
kerk heeft geoordeeld en wat haar nog te wachten staat. We leren onze wandel met Christus in een
breder perspectief te plaatsen; een hemels perspectief, van waaruit we duidelijk kunnen zien wat in
overeenstemming met Gods plan en patroon is, en wat niet. Op deze manier kunnen we aan de hand
van kerkgeschiedenis, en met behulp van het Woord van God en Gods Heilige Geest alle werken en
leringen van de duisternis herkennen en wegwerpen! Wij moeten weet hebben van de aard van onze
strijd; wij moeten er van op de hoogte zijn waartegen wij eigenlijk vechten. Wat is het waarvoor wij
op onze hoede moeten zijn? Hoe kunnen wij de werken der duisternis aan het licht brengen? De
geschiedenis van de kerk is de geschiedenis van de ontwikkeling van Gods koninkrijk en de
geschiedenis Gods koninkrijk is onlosmakelijk verbonden met de strijd tussen Christus en Satans
antichrist. Zouden wij daarom hiervoor niet de grootste interesse moeten hebben? 4
Honderdenduizenden broeders en zusters, jong en oud, hebben gestreden en verschrikkelijke
geleden in deze strijd. Velen van hen hebben hun leven willen geven zodat de getuigenis van de
waarheid in Christus kon blijven voortbestaan. Zouden wij daarom niet met warme harten en diep
respect in de feiten van de geschiedenis moeten kijken? Voor al deze redenen, en meer, moedigen wij
de lezer aan om tijd en aandacht te geven aan de geschiedenis van onze broeders en zusters zodat wij
onze gemeenschappelijke Verlosser en Zijn weg en waarheid op een diepere wijze mogen leren
kennen. Hierdoor mogen wij ook leren wat van onszelf gevraagd wordt in deze tijd waarin waarheid
en getrouwheid aan God en Zijn Woord niet meer hoog wordt geacht!
Het grootste gruwel dat de R.K. kerk in de wereld heeft gebracht in de Naam van Jezus is toch
wel: AFGODERIJ! Het is overduidelijk in de geschriften en in de wijze waarop JHWH met Zijn
volk Israel heeft gehandeld, dat de Heilige God van Israel, de Schepper der Hemelen en der Aarde,
AFGODERIJ HAAT! God haat afgoderij en ontrouw! Wie wordt aanbeden? God of Satan? Het
moet duidelijk zijn voor ieder mens dat het aanbidden van “beelden” en “afgoden” tot Satan’s afdeling
behoort! Israel werd voor vele overtredingen vergeven. Echter, ontrouw worden aan de Enige God
door andere goden te dienen en afgodsbeelden te maken, werd met gestrengheid gestraft. God bezocht
deze zonde met een gepast oordeel en doeltreffende kastijding. De geschiedenis van Israel is
4 In de studie van kerkgeschiedenis is het belangrijk om te weten dat we daarmee worden geconfronteerd met de
geschiedenis van de ware en de valse kerk. Vele kerkgeschiedenissen concentreren zich op de officiele, zichtbare,
georganiseerde kerk en geven aan de groepen Christenen die daarbuiten leefden geen aandacht. Dit geeft een verkeerd
beeld van de kerkgeschiedenis voor de 16 e eeuwse Reformatie! Wel degelijk bestond ook voor deze Reformatie een kerk,
de ware kerk, die niets te maken had met de officiele kerk van Rome! Elke eeuw had haar eigen getrouwe getuigen van
Christus en Zijn Verlossing maar omdat deze niet in een machtspositie stond zoals de Roomse kerk, is er niet zo veel
schriftelijk materiaal van of aangaande hen overgebleven. Niettemin komen zij nog voldoende tevoorschijn in
bijvoorbeeld de kerkelijke rechtbankzaken (waar zij ondervraagd werden) om te kunnen weten dat zulken bestonden.
Wanneer we de “twee getuigen” van Openbaring 11 bespreken, zal het een en ander duidelijker worden.
27

onlosmakelijk verbonden met de vraag of zij de God van Israel of andere goden zouden volgen en
gehoorzamen.
Het is voor ons bijna onvoorstelbaar en onverklaarbaar hoe de Christen van vandaag zich durft in
te laten met die gruwelijke Roomse afgodentempel..... De R.K. wereld is vol met afgoden! In elk
gebouw, of huis, of instituut staat wel een beeld van Maria, Jezus of een van de “heiligen” waarvoor
men knielt, wierook aansteekt en geld geeft. Je hoeft in een Rooms gebied niet ver te wandelen
voordat je op de gevels van de huizen en in de straten tegen een R.K. afgod aanloopt die de Rooms
Katholieken aanbidden en naar wie zij ook hun gebeden richten. Zo is er een “god” (“een heilige”)
voor gezondheid, en een “god” voor geluk. Er bestaan “goden” (heiligen”) voor het vinden van
verloren voorwerpen, voor een goede oogst, voor welvaart, voor vruchtbaarheid en voor tientallen
andere behoeften van de mens. Er is geen nood of er is wel een “god”, “een heilige”, waar de Roomse
Katholieken terecht kunnen met hun gebeden, en hun geld, en hun kaarsen en wierook.... De Paus zelf
wordt als “god op aarde” aanbeden! Wij hebben met onze eigen ogen gezien hoe de mensen voor hem
neerknielen, zijn hand kussen, en hem als een “god” toezingen! Wij hebben ook met onze eigen ogen
gezien hoe op bepaalde gezette tijden de Rooms katholieke dorpen of steden hun “goden” uit de kast
halen en op hun schouders in een processie door de stad brengen. Terwijl de “god” zo op de
schouders van mensen wordt gedragen (immers, deze god kan zelf niet lopen), staan er honderden
mensen gereed aan de kant van de straten om hun “god” toe te juichen en eer te geven. Wat is het
verschil met het heidendom?
Het is overduidelijk en er is geen twijfel over mogelijk dat de Rooms Katholieke “kerk” een
tempel vol met afgoden is..... Hoe komt het dan toch, vragen wij ons af, dat een Christen van vandaag
een relatie of dialoog met deze Satanische tempel zoekt aan te gaan? Hoe is het mogelijk dat de
meeste Christelijke gemeenten van deze tijd de Rooms Katholieke kerk als deel van het “lichaam van
Christus” op aarde wenst voor te stellen? De blindheid en onwetendheid is onbegrijpelijk!
Een van de gevaarlijkste en meest verfoeilijke antichristelijke leringen en werken die de Roomse
“antichrist” heeft gebracht is dan ook: afgoderij! De Apostel Johannes waarschuwde: “Daarom, mijn
geliefden, vliedt van de afgodendienst” (1 Cor. 10:14). En, bedrieg uzelf niet: afgodendienaars zullen
het Koninkrijk Gods niet beërven (1 Cor. 6:10-11)! JHWH, de Enige en Levende God gebiedt in het
eerste gebod: “Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben”, en in het tweede gebod zegt
Hij: “Gij zult u geen gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken, van hetgeen boven in den hemel is,
noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de aarde is. Gij zult u
voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de HEERE uw God, ben een ijverig God, Die de
misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde, en aan het vierde lid dergenen, die Mij
haten; En doe barmhartigheid aan duizenden dergenen, die Mij liefhebben, en Mijn geboden
onderhouden” (Exo. 20:1-6).
Afgoden maken en dienen is gelijk aan het haten van God, volgens dit woord. Wat doet de R.K.
kerk met dit Gebod van God? De Rooms Katholieke kerk heeft ten eerste, zoals de lezer weet, de
Bijbel voor eeuwen van de mensen verborgen gehouden omdat zij wist dat het Woord van God haar
valsheden zou ontmaskeren. Toen echter het Woord van God werd “herontdekt” in vooral de tijd van
de 16 e eeuwse Hervorming en de uitvinding van de “boekdrukkunst”, kwam de R.K. kerk met haar
eigen versie van de Bijbel. In deze versie werd dit tweede gebod simpelweg uit “hun Bijbel”
geschrapt! In sommige R.K. Bijbels is dit tweede gebod gehandhaafd maar wordt het wel toegelicht
met een voetnoot waarin staat dat het maken van gesneden beelden aanvaardbaar is als het de mensen
helpt en aanmoedigt in hun aanbidding van God....!!
In de Rooms Katholieke Cathechismus heeft zij het volgende te zeggen over Gods Tweede gebod
aangaande andere goden en afgoden. In de Roomse cathechismus IV, no. 2129 t/m 2132 kunnen we
lezen:
2129
300
2500
28

Gods verordening bracht het verbod met zich mee door mensenhand enige afbeelding van God te
maken. Het boek Deuteronomium geeft hiervan de verklaring: “Omdat gij geen gestalte gezien
hebt, toen Jahwe u bij de Horeb uit het vuur heeft toegesproken, moet gij zorgen u niet te
bezondigen door beelden te maken van welke gestalte dan ook...” (Deut. 4,15-16). Het is de
volkomen transcendente God die zich aan Israël heeft geopenbaard. “Hij is alles” maar
tegelijkertijd “is Hij groter dan al zijn werken” (Sir. 43,27-28). Hij is de oorsprong van alle
geschapen schoonheid (Wijsh. 13,3).
2130
Toch heeft God, al in het Oude Testament, het bevel of de toestemming gegeven afbeeldingen te
maken, die op symbolische wijze de komst van het mensgeworden Woord zouden voorbereiden:
de bronzen slang bijvoorbeeld, cit. de ark van het verbond en de cherubijnen. cit.
2131
476
Steunend op het mysterie van het mensgeworden Woord heeft het zevende oecumenisch concilie,
gehouden in Nicea (787), tegen de iconoclasten, de beeldenverering goedgekeurd: van Christus,
maar ook van Gods Moeder, van de engelen en van alle heiligen. Want door mens te worden
heeft de Zoon van God een nieuwe “ordening” wat betreft beelden ingesteld.
2132
De christelijke beeldenverering is niet in strijd met het eerste gebod dat de afgodenbeelden
veroordeelt. Want “de eer die aan het beeld wordt bewezen, is bestemd voor degene die
afgebeeld wordt” cit. en “wie het beeld vereert, vereert daarin de persoon die erin afgebeeld
wordt”. cit. De eer aan de afbeelding van heiligen bewezen is een “respectvolle verering” en geen
aanbidding. Die komt alleen aan God toe:
“Gezegd moet worden dat de godsdienstige verering niet bewezen wordt aan de afbeeldingen, voorzover deze op
zichzelf als bepaalde dingen beschouwd worden, maar op de afbeeldingen voorzover ze ons leiden naar de
mensgeworden God. De beweging echter die naar de afbeelding gaat, voorzover zij afbeelding is, blijft niet staan bij
de afbeelding zelf, maar gaat uit naar datgene waarvan ze de afbeelding is”. cit.
[einde citaat]
Niettegenstaande de vele Bijbelse waarschuwingen tegen afgoderij en beeldendienst, heeft Rome
besloten dat dit geheel aanvaardbaar en zelfs aanbevelingswaardig is in Gods ogen! Zegt Christus een
ding, de Antichristus gaat daar zonder blozen tegenin omdat hij immers “als god op aarde” spreekt!
Met deze verdraaiingen van Gods geboden hebben miljoenen mensen zich schuldig gemaakt aan de
meest grove afgoderij en valse aanbidding onder de noemer van Christendom. Een ieder die zich op
welke wijze dan ook inlaat en associeert met de R.K kerk, maakt zich schuldig aan AFGODERIJ, en
moet vervolgens daarvan ook de directe en eeuwige consequenties dragen.....
“ Als iemand de wet van Mozes heeft te niet gedaan, die sterft zonder barmhartigheid, onder twee of
drie getuigen; Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zoon van
God vertreden heeft, en het bloed des testaments onrein geacht heeft, waardoor hij geheiligd was, en
den Geest der genade smaadheid heeft aangedaan? Want wij kennen Hem, Die gezegd heeft: Mijn is
de wraak, Ik zal het vergelden, spreekt de Heere. En wederom: De Heere zal Zijn volk oordelen.
Vreselijk is het te vallen in de handen des levenden Gods” (Heb. 10:28-31).
29

3. ONBIJBELSE HOUDING TEGENOVER ZONDE
Bekeert u! Dit is de roep van God aan zondaars. Gods Geest overtuigt een mens van zonde en
wijst ons vervolgens naar het Goddelijke Lam Die voor zondaars is gestorven. God leert ons dat wij
zondaars NOOIT EN TE NIMMER onze schulden kunnen aflossen, maar dat een Ander de prijs voor
onze vergeving en verlossing heeft betaald: Jesjoea de Messias. God kwam in het vlees als mens om
voor onze zonden te sterven..... Enkel door het bloed van Jezus ontvangen wij vergeving. Enkel door
Zijn offer worden wij met Hem verzoend.
Nu is het zo dat in de Roomse wijze een ziel (meestal als pasgeboren baby) automatisch tot de
kerk gaat behoren op het moment waarop deze de Roomse “doop” ontvangt. Dit ritueel geeft een
zondaar recht op deelname aan het Lichaam van Christus... Wanneer een ziel zondigt, gaat deze (na
een bepaalde minimale leeftijd te hebben bereikt) naar de priester om de biecht af te leggen. De
priester geeft dan vergeving in Gods Naam na de biechteling wat “straffen” of “boetedoening” te
hebben opgelegd. Deze boete-doening kan bestaan uit: een bedevaart afleggen; een som geld geven;
een gebedje herhalen; Maria aanbidden enzovoort.
Is dit de wijze waarop wij met God verzoend worden en blijven? Is dit wat de Bijbel ons leert
aangaande zonde, schuld en vergeving? Waar is het geloof in het bloed van het Lam dat onze zonden
wegneemt? Waar is de oprechte bekering en overgave aan Hem die ons gekocht heeft met Zijn bloed?
Waar is het oprecht berouw dat wij voor Zijn genadetroon mogen uitstorten? Waar is de troost die wij
vinden in de zekerheid van onze aanvaarding bij God vanwege het bloed van Jezus voor ons vergoten?
Waar is het werk van heiliging door Zijn Heilige Geest; dat proces van reiniging door Gods genadige
werking in ons?
In de Roomse kerk wordt op een niet-Bijbelse manier met zonde omgegaan. Ten eerste wordt
zonde als een lichtvaardig iets voorgesteld omdat het immers kan worden weggedaan door een woord
van de priester en het doen van bepaalde werken. De ziel die denkt vergeving van God te kunnen
ontvangen door het verrichten van bepaalde werken, ziet de ernst van zonde en rebellie niet in. God
heeft overvloedig geopenbaard hoe Hij zonde ziet, en wat er voor nodig is om de mens te kunnen
vergeven. Kijk naar het Lam Gods: in onze plaats geslagen en gedood op het kruis! Dat alleen neemt
de zonde weg van een ieder die daarin het vertrouwen stelt! “Het bloed van Jezus reinigt ons van alle
zonde” (1 Joh. 1:7. Zie ook: Mat. 26:27; Rom. 3:25; Rom. 5:9; Ef. 1:7; Col. 1:14, 20; Heb. 9:14; Heb.
13:12; 1 Pet. 1:18-19; Op. 1:5; 5:9). De Roomse kerk echter leert dat zonden weggenomen worden
door de biecht aan de priester en het doen van bepaalde werken... Dit is niet de ware Bijbelse genade
maar antichristelijk bedrog!
Ten tweede wordt de ziel in een staat van constante vrees gehouden. Bij de Roomse kerk is nooit
zekerheid aangaande de geestelijke situatie van een persoon. Een zondaar kan volgens de Roomse
lering van het ene tot het andere moment in een “doodzonde” vallen. Hiervoor moet dan onmiddellijk
vergeving worden gevraagd door de bemiddelaars bediening van de priester. In de Roomse weg van
verlossing kan een ziel op een en dezelfde dag zo van de hemel naar de hel, of beter gezegd, van het
vagevuur naar de hel vallen 5 . Als deze geen “absolutie” (vergiffenis) van de priester ontvangt, dan is
deze voor eeuwig verloren. Een waarlijk verontrust persoon die echt overtuigd is van zonde tegen
God, zal in de Roomse kerk nooit rust vinden. Hij of zij blijft immers geketend aan een lange weg van
“biechten” en het doen van “werken” die de begane zonden weer wegnemen.
Aan de andere kant is er in het Roomse systeem meer dan voldoende ruimte voor de lichtzinnige
mens die de zonde niet zo ernstig neemt. Zonden van allerlei aard kunnen immers op een simpele
manier worden kwijtgescholden door een bezoekje aan de priester? Zo lang de ziel zich maar
onderwerpt aan de autoriteiten van de Roomse kerk, zal het goed gaan en kunnen allerlei zonden
vergeven worden. Echter zodra de ziel zich onttrekt van de Roomse autoriteit, dan is deze verloren.
5 In de Roomse kerk wordt er geleerd dat een ziel na de dood een tijd in het “vagevuur” moet doorbrengen voordat deze
naar de hemel mag gaan. Dit vagevuur is een plaats van verdere reiniging. Dat is de toekomst voor alle katholieken... De
niet gelovigen gaan direct naar de hel; de verdoemenis. Alleen de allerbesten onder de heiligen, waaronder natuurlijk ook
Maria, gaan direct naar de hemel. Zij zijn degenen die daar een goed woordje doen voor de zondaars op aarde.... Leugens
van de vader der leugens....
30

Zo heeft de antichrist een religieus stelsel opgebouwd waarin de mens de hoop op behoud en
verlossing kan behouden terwijl hij of zij vrijmoedig doorgaat met zondigen.
De Roomse kerk heeft grote baat bij dit valse verlossingsstelsel, omdat het veel geld in het laatje
brengt. Zo lang zij de ziel in vreze kan houden, zal er veel geld binnenkomen. Immers veel van de
“goede werken” die de biechtelingen doen bestaat uit iets wat geld kost en dit geld komt terecht in de
Roomse schatkist. Rome is er op gericht om de ziel in haar macht en controle te houden. De biecht is
hierin een van het belangrijkste instrument! Zowel de vrezenden als de lichtzinnigen vinden in de
biechtstoel een oplossing voor hun overtuiging van zonde. Aangezien Rome nooit absolute zekerheid
van verlossing kan geven, zullen zij tot het einde van hun leven aan de Roomse diensten gebonden
blijven voor het welzijn van hun zielen. Hierdoor is Rome verzekerd van een constante instroom van
middelen en is zij tot een welvarende religieuze stad uitgegroeid. Ook kan zij door zo’n biechtsysteem
grote controle over de zielen houden want de priester weet alles van het innerlijke leven van de
biechteling en is in een positie om het leven van de biechteling te sturen zoals Rome dat wil.
Wij zouden hier de lezer het schrijven van de ex-priester Chiniquy willen aanraden! Hij heeft voor
vele jaren door eigen ervaring als priester het Roomse systeem van binnenuit meegemaakt en
bestudeerd. Toen hij eenmaal hiervan bevrijd werd, heeft hij zijn bevindingen opgeschreven in
verscheidene boeken. Enkele daarvan zijn ook vertaald in het Nederlands, waaronder: “Vijftig jaren in
de kerk van Rome” en “De vrouw, de priester en de biechtstoel”. Hij legt ons als geen ander duidelijk
uit waarom de Roomse religie zo gevaarlijk is! Het eerstgenoemde boek (in de Nederlandse taal) is
moeilijk verkrijgbaar. We hebben zelf een digitale copie en hebben ontdekt dat er nog wat
exemplaren in enkele bibliotheken liggen die men zou kunnen lenen via de eigen bibliotheek.
Engelstalige vertalingen zijn gemakkelijker te verkrijgen.
We hebben uit zijn boek ook kunnen leren dat het zondigen juist TOENEEMT door het
biechtsysteem! In het biechten moeten ALLE zonden waarvan men bewust is ook aan de priester
geuit worden. Chiniquy vertelt in zijn boek dat dit biechten enkel de zondige gedachten en daden
sterker doen worden vooral als de priester gaat spreken of vragen over dingen waarover de biechteling
nog niet eens had gedacht! Dit effect is met name sterk bij de vrouwelijke biechtelingen die blijkbaar
vragen moeten beantwoorden op het gebied van relaties en seksualiteit waardoor hun zielen niet
afnemen maar toenemen in duisternis!
4. VERVOLGING VAN WARE CHRISTENEN
Gods uitverkorenen zijn vanaf het begin van de schepping gehaat en vervolgd. Hierover moeten
wij ons niet verwonderen, waarschuwt Jesjoea, want de kinderen van deze wereld zijn van nature,
geboren in zonde, kinderen des toorns (Zie Efe. 2:1). Zij kunnen het Licht en de kinderen van het
Licht niet verdragen. “De wereld kan ulieden niet haten, maar Mij haat zij, omdat Ik van dezelve
getuig, dat haar werken boos zijn” (Johannes 7:7). En, “Indien u de wereld haat, zo weet, dat zij Mij
eer dan u gehaat heeft. Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch
omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.
Gedenk des woords, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien zij Mij
vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij Mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het
uwe bewaren. Maar al deze dingen zullen zij doen om Mijns Naams wil, omdat zij Hem niet kennen,
Die Mij gezonden heeft” (Joh. 15:18-21. Zie ook: 2 Tim. 4:15; 3:12; Gal. 4:29; 6:12; 5:11; Joh. 16:33;
Mat. 10; Luk. 6). Op velerlei wijzen heeft Jezus Zijn discipelen geïnstrueerd en gewaarschuwd dat
een ieder die Hem waarlijk toebehoort ook zal lijden voor deze getuigenis van Zijn Naam. “En ook
allen, die godzalighlijk willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden (2 Tim. 3:12). Wij
die tot het huishouden van God behoren en het burgerschap van Israel hebben ontvangen (Efe. 2:12),
zijn geroepen om niet alleen in onze Verlosser en Leidsman Jesjoea de Messias te geloven, maar ook
om voor Hem te lijden, in overeenstemming met de geschriften (zie Fil. 1:29).
Nu is het een feit in de geschiedenis en de Geschriften dat de volgelingen van Christus op een vaak
onbeschrijfelijke manier zijn vervolgd, verdrukt en zelfs gedood door de kinderen van deze wereld.
Wij hoeven slechts de getuigenis van Filippus, of van de Apostel Paulus te lezen om te weten op
31

welke manier zij moesten lijden voor hun belijdenis van de Naam van Jezus. Zowel de ongelovigen
onder de Joodse natie als de heidenen onder de andere naties konden de discipelen van het Licht en het
Evangelie niet verdragen. Zij brachten hun intense haat tot uitdrukking door middel van de meest
gewelddadige en gruwelijke wreedheden. In bijvoorbeeld de boeken “Foxe’s Book of Martyrs”, en
“Historie der martelaren” (Haemstedius, Braght), kunnen we uitgebreid lezen hoe en op welke wijze
de getrouwe Christenen moesten lijden en sterven aan de handen van de ongelovigen uit de Romeinse
en de latere Romeins katholieke wereld. Een ieder die de Naam van Jezus aanroept, zou weet moeten
hebben van de geschiedenissen van onze broeders en zusters die voor de getuigenis van Jezus Christus
hun leven hebben neergelegd tot in de dood.
De Satan heeft op deze manier vanaf het begin getracht de gemeente van God uit te roeien met
geweld en de dood. Het is een echter bekend gezegde geworden dat het bloed van de ontelbare
martelaren tot het zaad van de kerk is geworden waaruit vele nieuwe gelovigen voortsprongen die de
de fakkel van het evangelie doorgaven aan de volgende generaties.
Waar willen wij met deze gezegden naar toe? Welk punt willen wij hier nu duidelijk maken? Het
moet duidelijk zijn voor de lezer dat de Satan op vele manieren heeft getracht om de gemeente van
Christus uit te roeien ter vure en ter zwaard. Er is echter geen gruwelijkere manier door hem
uitgedacht dan de wijze waarop de Satan door zijn antichristelijke tempel van Rome systematisch
tegen de Christenen heeft gevochten! Het “geheimenis der wetteloosheid” in de vorm van wrede
vervolgingen was “reeds in werking” in de tijd van de eerste kerken, want ook toen waren er valse
apostelen en profeten en valse broeders die de ware Christenen vervolgden en weerstonden. Jezus
waarschuwde ook dat de tijd zou komen waarin deze valse broederen in de Naam van Christus, de
ware volgelingen van Christus als schapen zouden slachten, denkende daarmee God een dienst te
doen: “Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat gij niet geergerd wordt. Zij zullen u uit de
synagogen werpen; ja, de ure komt, dat een iegelijk, die u zal doden, zal menen Gode een dienst te
doen. En deze dingen zullen zij u doen, omdat zij den Vader niet gekend hebben, noch Mij. Maar deze
dingen heb Ik tot u gesproken, opdat, wanneer de ure zal gekomen zijn, gij dezelve moogt gedenken,
dat Ik ze u gezegd heb; doch deze dingen heb Ik u van het begin niet gezegd, omdat Ik bij ulieden was”
(Joh. 16:4).
Er is niets of niemand méér schuldig geweest aan het voldoen van deze “heiligen dienst” dan
de pausen en bisschoppen van de Rooms Katholieke kerk! Wie weet niet hoe (of is men dit
vergeten?) de Rooms Katholieke kerk voor honderden jaren alle mogelijke gewelddadige middelen
heeft aangewend, in de poging om de “ketters” die niet aan de R.K kerk wilden onderwerpen met
wortel en al uit te roeien? De opeenvolging van “mensen der wetteloosheid”, oftewel de Roomse
pausen, hebben meer onschuldig bloed aan hun handen dan de Roomse keizers tezamen. De eenmaal
stevig gevestigde antichristelijke Rooms Katholieke troon heeft meer onschuldige lammeren van
Christus naar de slachtbank geleid dan welk ander instituut op aarde ook. Miljoenen slachtoffers staan
op haar naam en zij is inderdaad dronken geworden van het bloed van de heiligen zoals de geschriften
voorspeld hebben (zie Op. 17; Dan. 7; Op. 13). Deze “heilige dienst” deden zij in de Naam van Jezus!
Een van de meest ziekelijke en duistere karakteristieken van de Roomse antichrist is dan ook dat hij
zogenaamd in de Naam en Autoriteit van Christus ontelbare ware schapen van Christus tot een
gruwelijk, pijnlijk en onbeschrijfelijk einde heeft gebracht. Wat begon met een “geheimenis der
wetteloosheid” in de tijd waarin de volheid van de plannen van Satan nog niet geheel tot uiting
kwamen, groeide uit tot een groots en gruwelijk moorddadige machine waarin de pausen en de vele
andere roomse dienaren als geoliede instrumenten werden gebruikt om de ware kerk te verbrijzelen.
Wat begon met twistgesprekken van woorden, groeide uit tot een goed-georganiseerd leger. Door dit
efficiente religieuze leger werden niet enkel woorden maar ook de pijnigings- en doodsinstrumenten
als wapenen ingezet in de strijd tussen de antichrist en de volgelingen van Christus. Met andere
woorden; de Pauselijke antichrist groeide uit tot de “generaal” van Satan’s leger in mensenvorm.
Door toedoen van deze generaals, hebben vele Christenen hun leven als offer op het altaar van God
gelegd, ter ere van de Naam van Christus, en zij zullen in de opstanding, volgens de beloftes van God,
met Hem als koningen regeren voor duizend jaren lang (zie Openbaring 20:4-6).
Wij zullen dieper op dit moorddadige en bloeddorstige kenmerk van de antichrist ingaan wanneer
we de profetische geschriften van Openbaring en Daniël bespreken.
32

5. AFWIJKING VAN DE OORSPRONKELIJKE ORDE OF PATROON IN SAMENKOMST VAN DE GEMEENTE
VAN CHRISTUS
Waar twee of meer samenkomen in de Naam van Christus, daar is Hij ook in hun midden (Mat.
18:20), en waar de Geest van God is, daar is vrijheid. Wanneer er vrijheid is, dan zal de Here Jezus
ook in hun midden doen wat Hem behaagt. De eerste Christenen leefden door de Geest van God. Zij
hadden ook de gaven van de Geest voor de opbouwing van de gemeente tot een Heilige Tempel. Deze
gaven waren geen doelen op zichzelf, maar middelen om de gemeente te stichten, te vermanen, te
instrueren, te verlichten, te waarschuwen, aan te moedigen en dergelijk, zoals wij kunnen lezen in
bijvoorbeeld Romeinen 12, 1 Korinthiers 12 en Efeze 4. Zij kwamen veelal bijeen in huizen en de
lokale gemeente had alles gemeen. Zij deelden hun bezittingen en levens en waren dagelijks dicht bij
elkaar betrokken. Wanneer zij samenkwamen dan had één, door de Geest van God, een lied, een
ander een profetisch woord, weer een ander een openbaring of een uiting van een tong en de
interpretatie van een tong, zoals de Heilige Geest hen leidde (1 Kor. 14:26). Op deze manier was de
samenkomst een hemelse samenkomst waarin zij samen hemelse dingen deelden. Christus was in hun
midden als Hoofd en Leidsman. Vanuit Zijn hoogste positie aan de rechterhand van God in de
hemelen was Hij ook temidden van Zijn gemeente door Zijn Heilige Geest. Door de kracht van de
Heilige Geest volhardden zij in de verwachting van de beloofde wederkomst van Jesjoea als hun
Koning en Heerser over de gehele aarde.
De eerste gemeenten van Christus leefden en functioneerden in alle eenvoud. Zij waren niet van
deze wereld en leefden ook niet in overeenstemming met de methodes en wijze van deze wereld. Zij
geloofden in de Koning van die andere wereld, en waren zich er van bewust dat het leven op deze
aarde enkel een voorbereiding is, een fase, waarin zij werden voorbereid voor dat eeuwige Koninkrijk
dat spoedig komen zou. Zij geloofden in de beloftes van Gods Woord en hun geloof bracht vruchten
voort. Zij gebruikten de dingen van deze wereld om te leven maar deze werden niet als uiteindelijke
doelen gesteld. Hun visie en hoop was namelijk hemelwaarts. Terwijl zij op aarde leefden, wilden zij
hun Heer in de Hemelen verheerlijken door hun geloof en werken. Velen van hen leefden samen in
huizen of gingen van huis tot huis om ter gedachtenis van de offerande van Christus de liefdesmalen te
delen, het Woord van God te horen, onderwijs te genieten, de bediening van een profeet, apostel, of
leraar te ontvangen of wat de Here ook maar voor hen bereid had. Deze gemeenten waren flexibel en
niet gevestigd of geconcentreerd rondom een gebouw of mens (!) maar om Christus en Zijn Woord.
Toen de vervolging uitbrak, werden de gemeentes uit elkaar gedreven en op deze manier kon het
evangelie snel verspreid worden “tot de uithoeken van de wereld”... De intense vervolgingen die van
tijd tot tijd uitbraken in de vroege kerk zorgden er voor dat de gemeente tot op grote hoogte puur bleef.
Er was geen plaats voor geveinsdheid want de belijdenis van Christus betekende vaak vervolgingen tot
de dood! Op deze manier konden de schapen van de geiten worden onderscheiden want de
vuurproeven brachten hun ware aard aan het licht.
Niettemin duurde het niet lang voordat menselijke instellingen, tradities, leringen en organisatievormen
de invloeden en leiding van de Heilige Geest van God verdrongen en uiteindelijk zelfs
vervingen. Na vele honderden jaren groeiden deze uit tot dat massale antichristelijke bouwwerk van
de Roomse kerk waarin eigenlijk niets meer gevonden kan worden van het oorspronkelijke patroon dat
Christus had ingesteld! De lezer kan zich terecht afvragen hoe het mogelijk is geweest dat zo’n
religieus instituut zoals de Roomse kerk kon voortspruiten uit die simpele eenvoud van de eerste
Christelijke samenkomsten. Het is een satanisch wonder dat de religieuze tempel van Rome nog de
naam van Christen weet te dragen, terwijl het compleet is afgeweken van het fundament dat was
gelegd door de Apostelen en profeten, Jezus Christus de hoeksteen zijnde.... Een zware geestelijke
verblinding heeft miljoenen mensen er toe gebracht om het Rooms Katholieke bolwerk als de ware
kerk van Christus op aarde te erkennen, terwijl daar niets en dan ook niets is te vinden wat nog
overeenkomt met de Bijbelse gemeente van Christus. In alle mogelijke wijzen en vanuit elk
gezichtspunt, of het nu de lering betreft, de organisatie, de levenswijze, of de handelingen, kunnen we
observeren dat de antichristelijke Roomse synagoge van Satan is afgeweken van Gods bedoelingen
33

met Zijn gemeente. Een simpele vergelijking van het Woord van God met de handel en wandel van
dat Rooms instituut zou een ieder er van moeten overtuigen dat de christelijke claims van de Roomse
kerk op valse gronden zijn gebaseerd. Immers, alles waar de Rooms katholieke kerk voor staat, komt
niet overeen met de handel en wandel van de eerste apostolische gemeenten van Christus! Willen wij
als discipelen van Christus Hem getrouw dienen, dan moeten wij terug naar het patroon zoals de Grote
Ontwerper en Architect dat voor ons heeft neergelegd. Dit patroon is opgeschreven in de Heilige
Geschriften zodat wij daarvan niet zouden afwijken. Het is de grootste arrogantie en lastering en het
tegenovergestelde van ootmoed en nederigheid, om te denken dat wij beter zouden weten dan Hem
Die alles gemaakt heeft in overeenstemming met Zijn Eigen Eeuwige Raad!
Het geheimenis der wetteloosheid was reeds in werking in de samenkomsten ten tijde van de
apostelen. We kunnen dit constateren uit de geschriften waarin staat beschreven hoe de Christenen al
vroeg te maken kregen met valse broeders en leraren die valse leringen, verordeningen en werkwijzen
trachtten in te brengen. Zo had de Apostel Johannes te maken met een man die zichzelf onder de
Christelijke broederen begaf maar die het vleselijke verlangen had om controle en macht over de
anderen uit te oefenen: “Ik heb aan de Gemeente geschreven; maar Diotrefes, die onder hen zoekt de
eerste te zijn, neemt ons niet aan. Daarom, indien ik kom, zo zal ik in gedachtenis brengen zijn
werken, die hij doet, met boze woorden snaterende tegen ons; en hiermede niet vergenoegd zijnde, zo
ontvangt hij zelf de broeders niet, en verhindert degenen, die het willen doen, en werpt ze uit de
Gemeente” (3 Joh. 1:9-10). Deze zondige drijfveren van menselijke controle, macht, manipulatie en
eerzucht zijn uiteindelijk uitgegroeid tot dat tiranniserend antichristelijk pseudo-christelijke religieus
instituut waarin de Rooms Katholieke autoriteiten macht en controle wisten en weten uit te oefenen
over het leven en zielen van miljoenen mensen over de gehele aardbol! Deze geest van de
“Nicolaïeten” 6 , uitgedrukt in de heerszucht over mensen, is reeds lange tijd onder de mensheid
werkzaam geweest. Deze zondige vleselijke drijfveren kunnen wij bijvoorbeeld goed zien in het
denken en werken van de Joodse geestelijke leiders in de tijd waarin Jezus op aarde wandelde. In het
bolwerk van de Kerk van Rome zijn deze zondige, antichristelijke houdingen en motieven uiteindelijk
perfect tot uiting gekomen. In haar en door haar werd en wordt over de zielen, gewetens en lichamen
van mensen geregeerd als geen ander. Satan werkt samen met de zondige natuur van de mens; deze
twee zijn met elkaar samengespannen tegen het Koninkrijk van God! De antichrist is een manifestatie
van deze samenzwering tussen de rebellerende mens en de Satan.
Het is belangrijk om in te zien hoe deze geest van de “nikolaieten” reeds in de eerste gemeenten
werkzaam was (zie Openbaring 2:6 en 2:15), en hoe deze werken uiteindelijk met een krachtig en
machtig bouwwerk werden bekleed in de vorm van de Roomse kerk waarin deze antichristelijke geest
een vernietigend en tiranisernd bewind kon voeren over miljoenen mensen. Waar in de geschriften
zien wij samenkomsten zoals in de Rooms Katholieke kerk? Waar in het Woord van God zien wij de
hooggeplaatste Paus, de Kardinalen en het gehele Roomse leiderschap, opgedost in paars, scharlaken
en rood? Waar zien wij de oprichting van een altaar, en een hoogmoedig priesterschap volgens het
patroon van de Roomse kerk? Waar zien we de trotse kathedralen en basilica’s? Waar zien we de
machtige biechtstoelen, de lasterende mis, de mens-gerichte processies, de beelden en afbeeldingen
van Jezus, Engelen, heiligen en ook Maria? Waar zien we de toegevoegde kandelaren, de wierook, de
offerdozen, de kaarsen en wat niet al? Al deze uitvindingen en tradities komen niet van de Christelijke
kerk maar van Babylon en daarom wordt zij ook genoemd; “het grote Babylon; de moeder der
hoererijen (of hoeren) en der gruwelen der aarde” (Op. 17:5)
Nergens wordt meer macht, manipulatie en controle uitgeoefend in de Naam van Christus als in de
Roomse kerk. Wanneer iemand zich niet onderwerpt aan de Paus en zijn handlangers, dan ben je
“vervloekt” en zul je “branden in het vagevuur en hel”.... Zij heersen over mensen door vrees in hun
6 Nikolaieten betekent: de onderwerping, verovering, van de “laity”, de “leken”, de “gewone mensen”, een onderscheid
makende tussen de positie van de geestelijke leiders en de rest van de gemeente; een werk en geest waarin de geestelijke
leiding door manipulatie, macht en controle, over de kudde van Christus wil en tracht te heersen, in vijandschap met de
woorden van de apostel Peter Wie zei: “De ouderlingen, die onder u zijn, vermaan ik, die een medeouderling, en getuige
des lijdens van Christus ben, en deelachtig der heerlijkheid, die geopenbaard zal worden: Weidt de kudde Gods, die onder
u is, hebbende opzicht daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk; noch om vuil gewin, maar met een volvaardig
gemoed; Noch als heerschappij voerende over het erfdeel des Heeren, maar als voorbeelden der kudde geworden zijnde”
(1 Pet. 5:1-3).
34

harten te leggen. Deze vrees doet hen niet naar de Enige Bemiddelaar en Verlosser Jezus Christus
rennen, maar naar de gruwelijke en Godlasterende grote “schatkist” van Roomse “genade middelen”.
Zonder de grote voorraad van verdiensten die Rome uitdeelt (tegen meestal een aardige prijs) kan een
ziel niet gered worden, zo leert zij. De Roomse kerk is een slim en sluw commercieel bedrijf waarin
op een lucratieve wijze wordt gehandeld in de zielen van mensen. Het fundament van de Roomse kerk
is zo opgezet om ten koste van ontelbare zielen, rijkdommen en macht te vergaren, terwijl de
slachtoffers van haar vele leugens aan donkere ketens gebonden blijven! Door middel van leugens,
intimidatie en machtsuitoefening, zijn vele mensen naar de Roomse boezem getrokken om daar hun
middelen van genade als het ware af te kopen met geld of bepaalde ‘werken’.
Wanneer de lezer over de leringen en werken van de Roomse kerk leest en leert, dan wordt het
overduidelijk dat het apostolische voorbeeld van Christelijke samenkomsten geheel niet meer
gevonden kan worden in de Rooms Katholieke afgodentempels. Vele andere (niet Roomse)
Christelijke gemeentes zijn door de antichristelijke invloed van de Roomse kerk ook ver van het
nieuwe testamentische patroon afgedwaald. Die invloed is door deze “hervormde” of “protestante” of
“evangelische” groepen Christenen helaas niet voldoende afgeschud en verwijderd. Integendeel; de
vele Christelijke denominaties van vandaag de dag gaan meer en meer op die van Rome lijken m.b.t.
de wijze waarop zij samenkomen en functioneren. Zij zijn ook niet vrij van de vele antichristelijke
werken zoals: menselijke controle, structuren en uitvindingen; lust naar macht en welvaart; tradities;
niet-Bijbelse rituelen en visies.... en dergelijke. De Antichrist en de geest van Antichrist zit en werkt
inderdaad in de “Tempel van God”.....
Als de lezer wil leren hoe de eerste primitieve Christelijke gemeente van Rome kon uitgroeien tot
zo’n dictatoriaal en Godlasterend monster, moeten wij door de feiten van kerkgeschiedenis gaan.
Door de studie van de ontwikkelingen in de kerk van de eerste eeuwen na Christus zal het ons meer
duidelijk worden hoe Rome zich zo hoog boven de andere gemeenten wist te verheffen.
De Roomse antichristelijke tempel van Satan was niet in één dag geboren of gemaakt. Er gingen
honderden jaren overheen voordat de bisschop van Rome zich kon verheffen boven de andere
geestelijke opzieners. Jaren van voorbereiding en antichristelijke werken bereidden de weg voor de
uiteindelijke openbaring en manifestatie van de “mens der wetteloosheid” die zich als hoofd in de
Christelijke gemeente, ofwel: “de (levende) Tempel van God” nederzette. Het ware Geestelijke
“Hoofd” van de kerk is in de hemelen gezeten, zittende aan de rechterhand van God (Col. 1:18), maar
het “hoofd” van de antichristelijke kerk vond zijn plek en troon op de zeven heuvelen van Rome.....
(Op. 17:18) We kunnen stellen dat de antichrist vrij stevig op zijn troon begon te zitten wanneer we
de 6 e en 7 e eeuw na Christus bereiken.
We hebben niettemin niet alleen met het “hoofd” van het antichristelijk werk te maken, maar ook
met allerlei andere antichristelijke werken en geesten die er voor gezorgd hebben dat de afval van het
oorspronkelijke patroon compleet werd. De verhouding tussen de geestelijke leiding en de “gewone”
volgelingen van Christus veranderde; de wijze waarop de Christenen samenkwamen werd meer
gereguleerd door methodes, menselijke werkwijzen en tradities dan door de Heilige Geest; er
ontstonden speciale gebouwen waarin de gelovigen samenkwamen; er werden aparte structuren
gebouwd die wij nu kloosters noemen waarin de christenen zich wilden afscheiden van deze wereld
om op die manier zogenaamd “heilig” te kunnen leven; er kwam een machtsstrijd tussen de leiders of
bisschoppen (overzieners) van verschillende gemeentes, strijdende om de vraag wie er belangrijker
was en meer gewicht zou moeten hebben in bepaalde beslissingen over geestelijke zaken. Zo
gebeurde het in de eerste eeuwen na Christus dat het (vleselijke) idee begon te rijzen dat de gemeentes
in de grotere steden of plaatsen, belangrijker zouden zijn dan de kleinere gemeentes in kleinere
plaatsen. De bisschoppen van de gemeentes in Jeruzalem, Antiochie, Konstantinopel, Karthage en
Rome verkregen uiteindelijk de naam: “patriarchen”. De bisschoppen van deze plaatsen werden als
belangrijker geacht dan de leiders van andere gemeentes. Uit deze strijd tussen de gemeentes kwam
op den duur de bisschop van Rome als overwinnaar tevoorschijn. Hij riep constant dat de gemeente in
Rome als het hoogste en belangrijkste zou moeten worden beschouwd omdat de stad Rome toch ook
de voornaamste positie in het Romeinse rijk innam. Deze strijd ging niet zonder slag of stoot, en zoals
we al eerder zeiden, eeuwen gingen voorbij voordat de Satan zijn antichrist en zijn antichristelijke
35

kerk stevig wist te gronden. Wanneer we echter de 6 e eeuw bereiken, is het fundament van zijn
antichristelijk bouwwerk toch al diep en sterk gelegd.
Rondom deze tijd bevestigden de wereldlijke keizers van het Oost Romeinse Rijk 7 de bisschop van
Rome als algemeen “hoofd” van de gehele Christelijke kerk, en deden zij officiele verklaringen
rondgaan waarin de Christenen als het ware werden bevolen om zich aan dit hoofd te onderwerpen. In
533 na Christus proclameerde de Romeinse keizer Justinius (van het overgebleven oostelijk rijk) de
bisschop van Rome als “hoofd van al de heilige kerken en van al de heilige priesters van God”. Enkele jaren
later in 607 herhaalde keizer Phocas deze verklaring dat de bisschop van Rome als hoofd van alle
kerken moet worden aanvaard..
Het grootste keerpunt in de geschiedenis en ontwikkeling van de vroege kerk kwam toch wel met
de zogenaamde bekering tot het Christendom van de Romeinse Keizer Konstatijn de Grote in het jaar
312 n. Chr. Door deze gebeurtenis werd het “christen zijn” aanvaardbaar, voordelig en winstgevend.
Hierdoor stroomden ontelbare “heidenen” in de “christelijke kerk”! Sinds het “christendom” door
latere opvolgers als staatsgodsdienst werd vastgelegd (sinds 380), waren er sociale, economische en
politieke voordelen te behalen uit het “Christen zijn”. Met deze nieuwe ontwikkelingen in de
wereldpolitiek werd de christelijke kerk (als het nog een kerk kan worden genoemd) een politiekreligieus
systeem, waarin slechts aan de oppervlakte nog een schijn van “christelijkheid” te zien was.
Enkele termen en namen uit het Christelijk geloof bleven nog als enkele verouderde en stoffige
webben hangen, maar voor het grootste gedeelte was deze vorm van Christendom die nu geboren werd
niets anders dan een afgodisch Babylonische heidendom met een Christelijke verpakking. Voormalige
heidense tempels werden omgezet in “christelijke” tempels. Heidense roomse afgoden, werden
vervangen door zogenaamde “christelijke” beelden. De afbeeldingen van “heiligen”, heidense feesten
en heidense tradities verkregen een “christelijke” teint en benaming. Zo konden vele heidenen de
Christelijke (?) kerk binnentreden zonder dat er veel van hun oude leven veranderd of opgeofferd
hoefde te worden. Kwantiteit ging ten koste van de kwaliteit.
De corrupties en schandalen die zich sinds die tijd inzetten, zijn bijna niet te beschrijven. De
zogenaamde christelijke kerk werd één groot Babylonische afgodentempel waarin zeker niet Jezus,
maar de Satan aanbeden werd, onder de noemer van een Christelijke naam. Vele beelden van de
zogenaamde “heiligen” en natuurlijk die van Maria werden in deze gebouwen aanbeden in plaats van
de oudere Romeinse afgoden waaraan de mensen gewend waren. De zetel van antichrist was
gevestigd. De christelijke religie werd een sociale, religieuze en politieke club waaruit de leden hun
wereldlijke voordelen trokken. Het is de tijd van de “verheidening” van de Christelijke gemeente, en
we kunnen zeggen dat de strijd tussen de ware kerk en de valse antichristelijke kerk nu in alle ernst
was begonnen. De ware gemeentes van Christus vluchtten in deze tijd aan het begin van de vierde
eeuw als “de vrouw in de wildernis” (Op. 12) uit deze officiele gevestigde vorm van christendom. Zij
gingen als het ware ondergronds. Hier bleef zij voor zo’n 12 eeuwen, terwijl de antichristelijke kerk
van Rome zich meer en meer voor het publieke oog vestigde, uitbreidde en manifesteerde in haar
macht, kracht en Godlasterende werken.
Om een goed beeld te krijgen van deze crisis in de christelijke kerk zou de lezer enkele boeken en
verslagen van deze gebeurtenis rondom de tijd van Konstatijn de Grote moeten lezen. Wij raden het
boek van dhr. Edward Gibbon, “The Decline and Fall of the Roman Empire” (De verval en ondergang
van het Romeinse Rijk) ten zeerste aan! De zogenaamde “bekering” van Konstatijn was een crisis;
een keerpunt. Daar de vervolgingen van de Christelijke gemeentes min en meer ophielden met de
“bekering” van Konstatijn, verdween ook het beproevende vuur om de echtheid en oprechtheid van de
gelovigen de bepalen. Als gevolg stroomde de wereld en de dingen dezer wereld de christelijke kerk
binnen waarvan zij niet meer hersteld is. De ware Christelijke groepen scheidden zich van deze
corrupte vorm af en trokken naar onderandere de bergen van Italie en Frankrijk om daar hun ware en
getrouwe getuigenis van Jezus voort te zetten. Wij hebben veel te danken aan deze Christenen die
zich van de antichristelijke kerk afscheidden want door hen is toch de fakkel van de waarheid en het
licht doorgegeven aan volgende generaties. Uit deze getrouwe getuigen is toch het licht van de 15 e -
7 Het Westelijke gedeelte van het Romeinse Rijk kwam officieel aan haar einde in het jaar 476 n. Chr.
36

16 e eeuwse reformatie en hervormingen voortgesprongen! Zonder deze ware getuigen en hun werken,
zou de wereld zonder licht en zout zijn geweest. De belofte van God zeggende dat de krachten van
Satan de kerk van Christus niet zal kunnen overwinnen, werd in dezen bewaarheid. Wij spreken over
deze getrouwe getuigen van Christus nog meer wanneer wij tot het boek van Openbaring komen.
Wellicht is het nu voldoende om te weten dat de eerste beginselen van de “geheimenis der
wetteloosheid” en “afval” van het pure en ware geloof ook tot uiting is gekomen in de gehele wijze
waarop de kerk zou moeten functioneren. Het patroon, zoals God dat had laten zien, is door de
Satan vervangen met zijn eigen werken en wijzen die geheel en al niet overeenkomen met het Woord
van God. God heeft een doel met Zijn kerk en de Satan met de zijne... De Rooms Katholiek kerk is
Satan’s uitdrukking en manifestatie van een gemeente die God niet toebehoort of gehoorzaamt en toch
de naam van Christus draagt. Op deze wijze wordt zij en haar hoofd de paus terecht beschuldigd en
aangewezen als “de antichrist” of “mens der wetteloosheid” waarvan de geschriften ons
gewaarschuwd hebben! Als wij deze verdraaiingen van Gods plan volgen, dan onderwerpen wij ons
aan de antichrist en niet aan Christus.
6. VALSE, BEDRIEGLIJKE WONDEREN
Was de “geheimenis der wetteloosheid” reeds met valse, bedrieglijke, leugenachtige wonderen aan
het werk in de tijd van de apostel Paulus? We weten nu vanuit de geschiedenis en vanuit hedendaagse
observaties van de Roomse kerk dat bedrieglijke wonderen deel uitmaken van haar antichristelijk
systeem. Wie heeft niet gehoord van de huilende maria’s; de bloedende wonden van Christus in de
handen en voeten van mensen; de bezoekingen en visioenen van Maria aan mensen; de vele ontelbare
overblijfselen van de lichamen of voorwerpen van de apostelen, Maria of Jezus die zij relieken
noemen; de claims van genezingen door de “heiligen”; het “wonder” van de verandering van het brood
en wijn in het werkelijke lichaam van Jezus in de zogenaamde “Roomse mis”......
Er werd eens opgetekend hoe de priesters kaarsen op de rug van enkele schildpadden bonden, en
deze in de nachtelijke duisternis in de achtertuin van de roomse kerk lieten wandelen. De priesters
vertelden het bijgelovige volk dat deze wandelende lichten de verloren en verdwaalde zielen waren die
geen rust konden vinden omdat zij henzelf niet aan de Roomse autoriteiten hadden onderworpen......
De Roomse kerk is vol van leugenachtige wonderen met het doel om de onwetende ziel in haar
donkere labyrinth van Satan te trekken.
Christenen weten en onderkennen dat er een geestelijke, bovennatuurlijke wereld is, maar vergeten
vaak om onderscheid te maken tussen de geestelijke wereld van Satan en de geestelijke,
bovennatuurlijk wereld die God toebehoort! Niet alle bovennatuurlijke verschijnselen of
gebeurtenissen zijn vanzelfsprekend van God en Zijn Heilige Geest! Christenen zijn geroepen om de
geesten te onderscheiden, en om te toetsen of wat zij zien, horen of ervaren wel van God, of wellicht
van een andere bron komt. “Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar beproeft de geesten, of
zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld” (1Joh. 4:1).
Het doel van Satan met zijn bovennatuurlijke, bedrieglijke krachten en machten is om een ziel in
de leugen te houden of te brengen. Het Woord van God vertelt ons dat de Here dit toestaat om Zijn
volk te toetsen en te testen of zij Hem en Zijn Woord werkelijk liefhebben en volgen. “Wanneer een
profeet, of dromen-dromer, in het midden van u zal opstaan, en u geven een teken of wonder; En dat
teken of dat wonder komt, dat hij tot u gesproken had, zeggende: Laat ons andere goden, die gij niet
gekend hebt, navolgen en hen dienen; Gij zult naar de woorden van dien profeet, of naar dien dromendromer
niet horen; want de HEERE, uw God, verzoekt ulieden, om te weten, of gij den HEERE, uw
God, liefhebt met uw ganse hart en met uw ganse ziel. Den HEERE, uw God, zult gij navolgen, en
Hem vrezen, en Zijn geboden zult gij houden, en Zijn stem gehoorzaam zijn, en Hem dienen, en Hem
aanhangen. En diezelve profeet, of dromen-dromer, zal gedood worden; want hij heeft tot een afval
gesproken tegen den HEERE, uw God, Die ulieden uit Egypteland heeft uitgevoerd, en u uit het
diensthuis verlost; om u af te drijven van den weg, dien u de HEERE, uw God, geboden heeft, om
daarin te wandelen. Zo zult gij het boze uit het midden van u wegdoen (Deut. 13:1-5).
37

“Want er moeten ook ketterijen onder u zijn, opdat degenen, die oprecht zijn, openbaar mogen worden
onder u” (1 Kor. 11:19).
De Roomse kerk is vol met leugenachtige bedrieglijke wonderen die soms door de priesters
bewust met voorbedachte rade werden opgezet met het doel de mensen onder controle te houden. In
andere gevallen hebben we te maken met de werkelijke bovennatuurlijke kracht van Satan die ook in
staat is om zulke ander-wereldse wonderen te bewerkstelligen. Het verkrijgen van een visioen en
boodschap van Maria bijvoorbeeld is niet iets wat een priester kan imiteren. Dit komt werkelijk van
die geesteswereld maar niet van God.
De Woorden van Jezus leren ons dat het mogelijk is voor een mens om bepaalde wonderen, tekens
en krachten te verrichten zonder dat die mens zelf aan het Koninkrijk van Jezus deel heeft of deel zal
hebben! We lezen in Mattheus 7 waarschuwende woorden die ons allen zou moeten raken met een
eerbiedige vrees en ons zou moeten doen afvragen of wij zelf wel in het ware geloof van Jezus
wandelen! Jezus zegt: “Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk
der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Velen zullen te dien
dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam
duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen:
Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt” (Matt. 7:21-23)!
Het is dus mogelijk om te “profeteren”, “boze geesten uit te drijven” en “vele krachten” te doen in
de Naam van Jezus, zonder dat wij uiteindelijk bij Hem in Zijn Koninkrijk mogen treden! Aan hun
vruchten zult gij de oprechte, ware volgelingen van Christus kennen, zegt Jezus (vers 23) en niet aan
hun bovennatuurlijke krachten of werken.... Een waarlijk werk van genade en een wandel in liefde en
gehoorzaamheid aan God, Zijn Woord en Zijn wil zijn dingen die de ware Christen kenmerken. Velen
zullen volgens dit Woord tot hun schrik ontdekken dat zij Jezus niet werkelijk liefhadden en volgden
in die tijd waarin zij op aarde leefden en werkten... Judas deed ook bovennatuurlijke werken in de
Naam van Jezus, maar hij werd uiteindelijk verworpen omdat zijn hart niet met Jezus was... “Gaat
weg van Mij, gij werker der wetteloosheid”, gij “zoon des verderfs”, zegt Hij ook tot de Judas-kerk...
De Rooms Katholieke kerk is zo’n Judas kerk, zo’n “zoons des verderfs” want zij heeft Jezus en
Zijn Woorden niet lief. Zij zit vol met leugens en werkt in de kracht van de Satan. Zij bindt de
mensen aan afgoden en niet aan Christus. Door Satanische werkingen en krachten, ook in de vorm
van bedrieglijke, verleidelijke leugens, maakt de Roomse afgodenkerk de mensen dronken met haar
geestelijk overspel en onreinheid. Het gehele Roomse systeem is een bovennatuurlijk leugen! Zonder
de kracht en macht van Satan achter haar zou zij niet zo succesvol zijn geweest. Haar toverachtige
leugens en wonderen werken als een bedwelmende wijn in de harten en gedachten van mensen
waardoor zij niet meer kunnen zien of horen. Zij worden hierdoor overgeleverd aan de grootste
dwaasheid. Mensen geven zich over aan diepe bijgelovigheid en kortzichtigheid die zij voor hun
ganse levens als zware ketens aan hun voeten moeten voortslepen tenzij zij door Gods genade het
Licht en de Waarheid in Christus vinden en ontvangen en zij zich hiervan bekeren.....
Afgoderij is een leugenachtig wonder op zichzelf. Er moet al een bepaalde geestelijke
bedwelming van het denken plaatsvinden voordat een mens zich kan overgeven aan zo’n donker, blind
en waanzinnig gedrag zoals het aanbidden van een stukje klei of hout of steen!! (zie Jes. 44). Het gaat
het verstand te boven hoe een intelligent wezen kan buigen en bidden voor een dood ding door
mensenhanden gemaakt. En toch, zo zijn wij van nature; Goddeloos en afgodisch.... De god van deze
wereld heeft de beklagenswaardige mensen met blindheid geslagen (2 Kor. 4:4). Afgoderij is
inderdaad een Satanisch wonder. Dit wonder is wijd verspreid in de gehele wereld in de vorm van de
vele verschillende religies maar het is in de Roomse kerk waarin deze leugen wordt geleerd in de
Naam van Christus (!) Die ons juist heeft bevrijd van zulke afgoderij. Hiermee voldoet de kerk van
Rome perfect aan de term “antichrist”. De bestaande wereldreligies van Boeddha of Hindoeïsme
kennen wel afgoderij tegen de ware God, maar deze zijn niet antichristelijk in de ware zin van het
woord. Zij doen of leren deze dingen immers niet in de plaats of naam van Christus. De Roomse kerk
maakt zich hieraan echter wel schuldig. Zij claimt met de mond tot Christus te behoren maar in
38

werkelijkheid bindt zij mensen aan de Satan door haar vele leugenachtige wonderen en leringen.
Hiermee vervult zij een waarlijk antichristelijk werk.
[Hier volgen wat geschriften die ook over zulke “leugenachtige wonderen” spreken: zonen van
Sceva Hand. 19:13-16; wonderen en afgoderij Deut. 13; waarzeggende geest Hand. 16:17-18; kracht,
tekenen en wonderen van Satan 2 Thess. 2:9; Egyptische tovenaars Ex. 7:11; gaven van de Geest,
maar geen deelname aan Verlossing Mat. 7:22; 23:28; 13:41; en de meest algemene en
overkoepelende toverij en afgoderij: wederspannigheid en wederstreven: Want wederspannigheid is
een zonde der toverij, en wederstreven is afgoderij en beeldendienst. Omdat gij des HEEREN woord
verworpen hebt, zo heeft Hij u verworpen, dat gij geen koning zult zijn (1 Sam. 15:23).]
7. DE VERKOOP VAN DE GENADE GOD!
Reeds in de vroege periode waarin “de geheimenis der wetteloosheid” in werking was, werd er een
extreem gevaarlijk en zondig principe zichtbaar binnen de gemeente van Christus. Deze vleselijke en
zondige drijfveer van de mens zou in latere eeuwen tot geweldige proporties leiden en zelfs tot één
van de hoekstenen van het antichristelijk bouwwerk worden! We spreken hier van de lust naar geld,
materiële welvaart en macht. “Want de geldgierigheid is een wortel van alle kwaad, tot welke
sommigen lust hebbende zijn afgedwaald van het geloof, en hebben zichzelven met vele smarten
doorstoken” (1 Tim. 6:10). “En zij zullen door gierigheid, met gemaakte woorden, van u een
koopmanschap maken; over welke het oordeel van over lang niet ledig is, en hun verderf sluimert
niet” (2 Pet. 2:3).
Het antichristelijke R.K. systeem is gebouwd op deze zondige lust naar materiële rijkdom en
macht. De R.K. kerk is een groot geestelijk warenhuis waar allerlei “geestelijke verdiensten en
diensten” verkocht en gekocht worden. Alles is mogelijk in de R.K. tempel als je maar vrijgevig bent
met je materiële giften aan de kerk. Vergeving kan gekocht worden; een “heilige” zal gebeden
verhoren als je maar voor wat geld een kaarsje voor hem of haar aansteekt; de vader, moeder, of
andere geliefden kunnen uit het “vagevuur” bevrijd worden voor een bepaalde som geld; de r.k.
priester zal je zonden vergeven (!) nadat je aan de opgelegde straf, bestaande bijvoorbeeld uit het
geven van een bepaalde som geld, voldaan hebt.... Allerlei voorwerpen van verering, plaatjes,
kaartjes, beelden, kaarsen, wierook, kandelaars, portretten van pausen en “heiligen”, kalenders, en wat
niet al kan voor een bepaald bedrag gekocht worden in de ontelbare R.K. winkels en kraampjes
verspreid over de gehele wereld. Pelgrimsoorden bieden in allerlei soorten en vormen en groottes
kaarsen aan die je, natuurlijk voor een mooi rond bedrag zoals 2,5,10, en zelfs 100 euro’s, kunt kopen
en aansteken voor je favoriete “heilige” die dan voorspraak bij God voor u zal doen. Deze zal voor
zo’n gulle gift de gebeden zeker horen..., zo leren de R.K. leiders hun schapen.... “Heilig water” is
overigens ook te koop... Wij hebben al deze dingen met onze eigen ogen gezien en weten ook dat
deze verkoop van “geestelijke diensten” niet enkel iets van het verleden is (wat overigens Maarten
Luther er toe aanzette om de 95 Stellingen op de deur van de “Schlosskirche” in Wittenberg te
hangen...). “Aflaten” (een papier, of bewijs voor de kwijtschelding van zonden, waardoor het verblijf
in het vagevuur kan worden verkort of overgeslagen door de verrichting van bepaalde werken vaak in
combinatie met de betaling van een bepaalde som geld..) is een Roomse antichristelijke uitvinding die
vandaag ook nog bestaat. Zij zijn zelfs op het internet in een gemoderniseerde vorm verkrijgbaar...!
(zie Rooms Katholieke cathechismus paragrafen 1471-1479; en de “enchiridian Indulgentiarum” =
handboek m.b.t. aflaten, ook vertaald in het Engels; of: www.ourladswarriors.org en vele andere
gelijksoortige webpagina’s waar een lange lijst vermeldt op welke manieren je “aflaten” kunt
verkrijgen).
Ja, de R.K. kerk is een “huis van koophandel” waar haar leugenachtige religieuze diensten
gekocht kunnen worden met materiële dingen. Zij is één van de rijkste en machtigste instituten in de
wereld omdat zij een winst heeft kunnen maken uit de verontruste gewetens van mensen die van hun
schuldgevoelens over hun zonde af willen. De R.K. autoriteiten hebben hier op een sluwe wijze
39

ingehaakt en hen middelen aangeboden om hen van hun gewetenslasten te verlichten. Met een
gebedje naar Maria en een paar “euros” in de tinnen doos, kun je wel weer een paar dagen vooruit
totdat het besef van zonde en schuld weer terug komt en je weer naar de R.K. priester moet om te
biechten. Deze “bemiddelaar” tussen God en de ziel zal u vervolgens weer vertellen wat te doen om
van dat schuldbesef af te komen. De mensen worden hierdoor door angsten en verontrustheid
gebonden aan een religieus systeem waarin je voortdurend je schuld als het ware moet aflossen door
het verrichten van bepaalde werken en het geven van materiële giften. Op deze wijze zijn de
schatkisten van de R.K. afgoden tempel volgestroomd met rijkdom. Zij handelt in “zielen” en in de
“gewetens van zielen” op zo’n manier dat het een lucratieve onderneming is geworden. De R.K. kerk
is waarschijnlijk de meest succesvole zaak of onderneming in de wereld. Voor vele mensen, vooral
voor hen die in een positie van autoriteit en leiderschap zijn, is het een bron van welvaart, macht en
prestige geworden. Het is diep triest om te aanschouwen hoe miljoenen mensen in haar valstrik
terecht zijn gekomen. Het is echter nog betreurenswaardiger om te zien hoe ook de ware opnieuw
geboren Christenen verleid worden om een relatie met dit geestelijk warenhuis van Rome aan te gaan
waar niets ander dan een pakket van leugens gekocht en verkocht worden aan vele mensen die door
haar zijn gestrikt.
Deze mentaliteit van geld willen verdienen door middel van het evangelie is zo’n gruwelijke
misdaad in Gods ogen die dan ook om Zijn grootste toorn en gericht vraagt! Dit aspect van de
beginselen van de “geheimenis der wetteloosheid” was reeds in werking in de tijd van de eerste kerk.
Dit werd bijvoorbeeld zichtbaar in de man genaamd Simon Magis. Hij sloot zich uiterlijk wel aan bij
het geloof van de Apostelen maar tegelijkertijd liet hij zien dat zijn hart nog in deze wereld van
verderf lag. Hij bood geld aan voor het verkrijgen van de gave en kracht van de Heilige Geest! Toen
Simon Magis de gave van de Heilige Geest met geld wilde kopen, zei Petrus met heilige
verbolgenheid: “Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt,
dat de gave Gods door geld verkregen wordt! Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart
is niet recht voor God. Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze
overlegging uws harten vergeven wierd. Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en
samenknoping der ongerechtigheid. Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den
Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt” (zie Handelingen 8:17-24).
In latere eeuwen is deze verkoop en koop van geestelijke posities in de Roomse kerk als “simonie”
bestempeld, verwijzende naar deze man “Simon” die geestelijke autoriteit van Petrus wilde kopen.
Het werd de gewoonte in de Roomse kerk van de Middeleeuwen om de positie van “bisschop” of
andere functies te geven aan de “hoogste bieder”. Zo werd de R.K. wereld als het ware een veiling
waarin de geestelijke leiderschapsfuncties als dienaren van Christus (?) gekocht konden worden.....!
Ananias en zijn vrouw Saphira moesten het met de dood bekopen toen zij zichzelf lieten meeslepen
door deze binding aan geld. Zij logen voor het aangezicht van God over het bedrag waarmee zij een
stuk land hadden verkocht.... God oordeelde hen direct met de dood. Het overige deel van de
gemeente leerde hierdoor God met eerbied te vrezen (Handelingen 5:1-11)!
Als God hen op deze manier oordeelde, hoe zal dan dit antichristelijk systeem van Rome gericht
en bestraft worden daar zij denkt de genade en gift van God voor geld te kunnen verkopen en kopen,
alsof de geestelijke schatten met “goud en zilver” verkrijgbaar zouden zijn??! “Daarom dat er
geschreven is: Zijt heilig, want Ik ben heilig. En indien gij tot een Vader aanroept Dengene, Die
zonder aanneming des persoons oordeelt naar eens iegelijks werk, zo wandelt in vreze den tijd uwer
inwoning; Wetende dat gij niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost zijt uit uw ijdele
wandeling, die u van de vaderen overgeleverd is; Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van
een onbestraffelijk en onbevlekt Lam”(1 Peter 1:16-19). De R.K. kerk leert dat de middelen voor
verlossing met materiële dingen gekocht kunnen worden! Er staat echter geschreven: “Niemand van
hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;
(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden)”(Psalm 49:8-9). En:
“Indien iemand een andere leer leert, en niet overeenkomt met de gezonde woorden van onzen Heere
Jezus Christus, en met de leer, die naar de godzaligheid is, Die is opgeblazen, en weet niets, maar hij
raast omtrent twist vragen en woordenstrijd; uit welke komt nijd, twist, lasteringen, kwade
40

nadenkingen. Verkeerde krakelingen van mensen, die een verdorven verstand hebben, en van de
waarheid beroofd zijn, menende, dat de godzaligheid een gewin zij. Wijk af van dezulken” (1 Tim. 6:3-
5).
Met grote toorn en woede dreef Jezus de “geestelijke zakenmensen” uit Zijn Tempel in Jeruzalem
en met grote toorn en woede zal Hij dit nogmaals doen! “O, alle gij dorstigen”, zegt God, “komt tot
de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet: ja komt, koopt zonder gelden zonder prijs,
wijn en melk. Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is en uw arbeid voor hetgeen
niet verzadigen kan” (Jes. 55:1-3)? Het christelijke geloof is voor velen een lucratieve bron van
inkomsten geworden en dit fenomeen is helaas niet binnen de straten van de Roomse kerk gebleven!
Met de opkomst van het zogenaamde “welvaartsevangelie” zijn deze antichristelijke werken van de
verkoop van geestelijke gaven en verdiensten ook diep binnen de zogenaamde evangelische kringen
gedrongen. Er wordt nogal veel over geld gepredikt de laatste tijd, en sommige “dienaren” van
Christus (?) gaan zelfs zo ver dat zij hun gebeden te koop aanbieden! We hebben gelezen dat zij voor
individuen zo veel minuten zullen bidden als zij zo en zo veel geld op de bankrekening hebben
gestort... Dit is directe Godslastering en wij vrezen het allerergste voor zulke valse “apostelen” van
Christus en voor allen die in zulke verleiders geloven. Wij zelf hebben vele Christelijke gemeenten in
vele delen van de wereld bezocht en moeten helaas constateren dat het onderwerp geld een zeer
belangrijke plaats heeft ingenomen in de harten van hen die Christenen genoemd willen worden...
“Maar het oordeel houdt zich reeds lang met hen bezig en hun verderf sluimert niet” (NBG, zie 2 Pet.
2:1-3). Jezus gebood de twaalf discipelen: “En heengaande predikt, zeggende: Het Koninkrijk der
hemelen is nabij gekomen. Geneest de kranken; reinigt de melaatsen; wekt de doden op; werpt de
duivelen uit. Gij hebt het om niet ontvangen, geeft het om niet. Verkrijgt u noch goud, noch zilver,
noch koper geld in uw gordels” (Matt. 10:7-9).
Wat denkt de Here van een gemeente die een relatie met die geldgierige en machtlustige tempel
van Rome zoekt en de ‘machtige dollar’ najaagt? “Zoudt gij den goddeloze helpen, en die den HEERE
haten, liefhebben? Nu is daarom over u van het aangezicht des HEEREN grote toornigheid” (2 Kron.
19:2). Maar, protesteert de lezer wellicht, zei Jezus niet dat wij iedereen, zelfs onze vijanden, moeten
liefhebben? Ja, door hen in liefde de waarheid te laten zien maar niet door een ongepaste, intieme
relatie met hen aan te gaan die de weg des Heren lasteren en verduisteren; “Trekt niet een ander juk
aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat
gemeenschap heeft het licht met de duisternis? En wat samenstemming heeft Christus met Belial, of
wat deel heeft de gelovige met den ongelovige? Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de
afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods” zegt God (Zie 2 Cor. 6:14-18). De R.K. kerk is
geheel vervloekt en ligt onder Gods toorn en de komende jaren zullen ons laten zien op welke wijze
God haar lasterende werken zal oordelen!
Israel lag onder een vloek en Gods ban toen één persoon, Achan, uit begeerte van het gebannene
nam (lees Jozua 7): “Want ik zag onder den roof een schoon sierlijk Babylonisch overkleed, en
tweehonderd sikkelen zilvers, en een gouden tong, welker gewicht was vijftig sikkelen; en ik kreeg lust
daartoe, en ik nam ze; en zie, zij zijn verborgen in de aarde, in het midden mijner tent, en het zilver
daaronder” (Joz. 7:21). Hierdoor ontbrandde de toorn des HEEREN (JHWH) tegen de Israelieten en
konden zij niet langer stand houden tegen hun vijanden. JHWH was voortaan niet langer met Israel in
haar strijd tegen de vijanden totdat zij de oorzaak van de vloek en de ban uit hun midden weg zouden
doen! Er vond een gericht plaats. De schuldige werd aangewezen, geoordeeld, en de vloek was
opgeheven. JHWH, de God van Israel, gaf hen vervolgens weer de overwinningen over hun
vijanden.....
Dit gebeuren laat ons de macht en het gevaar van de lust naar materiële dingen zien omdat deze
zonde ons wegtrekt van onze liefdevolle gehoorzaamheid aan de Here Jezus, de God van Israel. De
Christenen van vandaag zijn in gelijksoortige zonden gevallen en hebben hierdoor een vloek over
zichzelf uitgeroepen door heimelijk dan wel openlijk van “het gebanne” en van “Babylon” te nemen.
Zowel het eerste (geldzucht) als het laatste (de Babylonische mantel) is in de Heilige Tempel van God
terecht gekomen! Hierdoor kan zij niet langer stand houden tegen de vijanden want Gods toorn rust
41

op hen. Later in dit document wanneer wij Openbaring17 bestuderen, zal de lezer duidelijk worden
dat “Babylon” (“de moeder der hoeren”) gerelateerd moet worden aan de Roomse kerk. God roept
Zijn volk op om het gebannene uit hun midden weg te doen zodat Hij Zijn brandende toorn zal laten
varen en ons zal zegenen met geestelijke zegeningen. Zo zullen wij in Zijn Naam over onze vijanden
zegevieren. Amen.
In al deze bovengenoemde punten is de “verborgenheid der ongerechtigheid” of “de geheimenis
der wetteloosheid” uitgegroeid tot een effectief georganiseerd antichristelijk systeem. De
antichristelijke kiemen waren reeds in de vroege kerk aanwezig. Deze konden in de loop der eeuwen
groeien tot de volle manifestatie van die “mens der wetteloosheid, de zoon des verderfs” in de reeks
van roomse pausen die zichzelf als god in de Tempel hadden nedergezet. De kerk dwaalde af van de
apostolische waarheid in alle gebieden totdat we in de officiële, gevestigde kerk niet veel meer van het
ware Christen-zijn herkennen. Vanaf de tijd van Konstatijn kunnen we stellen dat we duidelijk te
maken krijgen met een tweedeling in het Christendom: de ware kerk versus de valse, afvallige kerk; de
kerk van Christus, versus de kerk van Antichristus. Het is uiterst belangrijk om dit te herkennen zodat
wij hierin niet dwalen. Niet alles wat de naam “Christelijk” draagt is Christelijk, ofwel: waarlijk
gezalfd met de Geest van God..... De strijd tussen de Christelijke en de Antichristelijke kerk heeft
sindsdien niet opgehouden. Ook nu hebben wij als Christenen te maken met deze geestelijke oorlog.
Deze zal woeden totdat Jesjoea terugkomt en Hij een volledig einde maakt aan het antichristelijke
Babylon.
Nu gaan we zien hoe de “antichrist” snelle vooruitgang kon maken nadat een bepaalde “hindernis”
werd weggenomen.
Ad. 2: En nu, wat hem wederhoudt, weet gij.... Alleenlijk, die hem nu wederhoudt, die zal hem
wederhouden, totdat hij uit het midden zal weggedaan worden. [DSV] “En gij weet thans wel,
wat hem weerhoudt... (Wacht) slechts, totdat hij, die op het ogenblik nog weerhoudt, verwijderd
is...” [NBG];
“En nu, wat hem wederhoudt, weet gij, opdat hij geopenbaard worde te zijner eigen tijd. Want de
verborgenheid der ongerechtigheid wordt alrede gewrocht; alleenlijk, Die hem nu wederhoudt, Die
zal hem wederhouden, totdat hij uit het midden zal weggedaan worden. En alsdan zal de
ongerechtige geopenbaard worden..”(2 Thess. 2:6-8).
Wanneer de christelijke kerk van vandaag niet geinfiltreerd zou zijn geworden met allerlei
verwarrende valse leringen aangaande dit schrijven van de Apostel Paulus, dan zou de interpretatie
van dit zeggen in 2 Thesslonicenzen 2 vers 6 en 7 eigenlijk voor de hand liggen en door niemand
betwist of gewantrouwd worden!
Er was “iets” aanwezig in de tijd van Paulus en de vroege Christelijke gemeente wat de volle
manifestatie van deze “antichrist” nog weerhield, nog in de “houdgreep” hield, nog tegenwerkte...
Deze Christenen wisten al, zegt Paulus, wat die macht of entiteit was! “Gij weet...” (vers 6). Reeds
de eerste Christenen waren ervan op de hoogte dat er in hun tijd iets was dat de volle ontwikkeling en
openbaring van de “mens der wetteloosheid” ernstig hinderde. Zij waren er ook van op de hoogte dat
de verwijdering van deze entiteit de volle manifestatie van de antichrist met al zijn gruwelijke werken
het gevolg zou zijn.
Wat was nu deze hindernis, deze “hij” die de volle openbaring van de “wetteloze” nog voor een
tijdje tegenhield? Dit was simpelweg niets meer en minder dan het Romeinse Rijk en haar Romeinse
Keizers die in Rome waren gezeteld! Zo lang deze macht nog in Rome en het toenmalige Roomse
territorium heerste, zou de mogelijkheid niet bestaan voor de verrijzenis van een andere macht. Zo
lang de Romeinse “Pontifex Maximus” (Hoge Priester) nog stevig op zijn troon zat, was er geen
ruimte voor de ontwikkeling van de antichristelijke Pauselijke “Pontifex Maximus”! Het Romeinse
rijk was zonder twijfel de hindernis waarover de Apostel Paulus hier sprak. Paulus en de Christenen
42

van deze vroege kerk waren er zich goed van bewust dat het bestaan van het Romeinse rijk de macht
van het antichristelijke rijk zou weerhouden. Het is ook opgeschreven in verscheidene bronnen hoe
deze Christenen van de eerste eeuwen na Christus vurig tot God baden dat het Romeinse rijk in stand
zou mogen blijven. Zij WISTEN namelijk dat het einde van het Romeinse Rijk het begin zou zijn van
het gruwelijke, Godlasterende en wrede rijk van de Antichrist! In het schrijven van hen die nu bekend
staan als ‘kerkvaders’ (Justin Martyr, Irenaeus, Tertullian, Hippolytus..) kunnen we de verwachtingen
van hun tijd aangaande de antichrist weerspiegeld zien. Zij ook legden verband tussen de “antichrist”,
“de kleine horen” van Daniël 7, het “beest” van Openbaring 13 en “de mens der zonde, de zoon des
verderfs” van 2 Thessalonicenzen 2. In Elliott’s Engelstalige boek “Horae Apocalyptica” (= uren met
de Openbaring), Volume 1, pag 227-232 en Volume 4, Appendix 1, kan de lezer meer vinden over de
interpretaties van de vroege kerk van de eerste eeuwen. Ook het boek van H. Grattan Guinness,
“History unveiling prophecy, or Time as an Interpreter” geeft hiervan een algemeen overzicht. Zo
schrijft hij op pagina 36: “The continued existence of the Roman Empire was commonly regarded by the
early fathers as the “let” or hindrance to the manifestation of “the Man of Sin” or Antichrist. In his magnificent
apology addressed to the rulers of the Roman Empire, Tertullian says that the Christian Church prayed for the
stability of the empire, because they knew “that a mighty shock impending over the whole earth – in fact the
very end of all things, threatening dreadful woes – was only retarded by the continued existence of the Roman
Empire. We have no desire to be overtaken by thse dire events; and in praying that their coming may be
delayed we are lending our aid to Rome’s duration.” As to the “let” or hindrance to the manifestation of the
“man of Sin” “ we have the consenting testimony of the early Fathers”, says Elliott, “from Irenaus, the disciple of
the disciple of St. John, down to Chrysostom and Jerome, to the effect that it was understood to be the imperial
power ruling and residing at Rome”.
Elliott, Volume 1, pag 228-229 aangaande de interpretaties van de vroege kerk: “First, they judged
with one consent that Daniël ’s fourth wild Beast symbolized the Roman empire; as also that the little horn of
this wild Beast, or its equivalent the last head of the Apocalyptic Beast, symbolized one and the same
antichristian power as St. Paul’s Man of Sin, and St. John’s Antichrist. Further they judged that the Roman
empire, in its then existing state, was the let or hindrance meant by St. Paul, standing in the way of Antichrist’s
manifestation; and that its removal would take place on the empire’s dissolution into a new form of ten
kingdoms: among which, or contemporarily with which, Antichrist, the Man of the Apostasy, would forthwith
arise, and reign over the Roman world and empire in this its latest form; Rome itself, and its empire, (so the
most learned thought), having been revived to supremacy under him. Moreover they were agreed that this
Antichrist would persecute the Christian Church with a fierceness altogether unparalleled: and thus there would
be a second series of Roman persecutions, and a second series of martyrs slain under Roman oppression;
persecutions that would only terminate in Christ’s coming and taking vengeance at the end of the world”. ……
“This time they inferred to be very nigh at hand. For nothing, they reasoned, prevented Antichrist’s
development but the intervention of the Roman empire in its then existing state which state they thought would
pass away speedily..” (230).
Deze “antichrist” zou volgens Hippolytus, bisschop van Portus Romanus (3e eeuw) in alles op
Christus trachten te lijken: “The seducer will seek to appear in all things like the Son of God. As Christ a
Lion, so he a lion; as Christ a King, so he a king; as Christ a Lamb; so he as a lamb, though inwardly a wolf; as
Christ sent out apostles to all nations, so will he similarly send out false apostles” (Elliott Vol 4, pag 283-
284).
43

Romeins
Rijk
Romeins
Rijk
Antichrist
Tien rijken
Antichrist
Tien rijken
Model vervulling profetie aangaande
de komst van de antichristus na de val van het Romeinse rijk.
Wederkomst Christus en
het einde van Antichristus
Model interpretatie vroege kerk aangaande de komst
en het einde van antichristus na de val van het Romeinse rijk
44
Wederkomst Christus en
het einde van Antichristus
Niettegenstaande het feit dat de autoriteiten van het Romeinse Rijk ook de Christenen niet konden
dulden, en dat velen van hen in opdracht van deze Romeinse heersers ook op een wrede wijze
vervolgd en gedood werden, WISTEN de eerste gemeenten van Christus dat na de val van het
heidense Rome een gruwelijker “beest” [=heerschappij] (zie Dan. 7) zou verrijzen. Deze
antichristelijk macht zou de wreedheden en gruwelen van het Romeinse monster vele malen en in
velerlei wijzen overtreffen! 8
De voornaamste bron voor deze kennis onder de eerste Christenen was de profetie zoals die is
opgetekend in het 7 e hoofdstuk van Daniël . Zij hadden hierin gelezen en geleerd dat het vierde beest
het Romeinse Rijk besloeg. Zij leefden in het tijdperk van het vierde beest. Wanneer dit Romeinse
Rijk uiteen zou vallen in tien onafhankelijke gebieden zou er een antichristelijke “hoorn” of macht
verrijzen die zich schuldig zou maken aan al die antichristelijke werken die in de rest van hoofdstuk 7
beschreven staan. Zij vreesden de opkomst van deze verleidelijke en Godlasterende macht en baden
daarom voor de instandhouding van het heidense Romeinse Rijk!
Uit dezelfde en andere bronnen kunnen we opmaken dat de eerste Christenen er van overtuigd
waren dat deze antichrist of antichristelijke macht zou verrijzen na de val of ineenstorting van het
Romeinse Rijk. Zij verwachtten dat het Romeinse rijk opgevolgd zou worden door het antichristelijke
Roomse rijk. Deze zou dan uiteindelijk met de terugkomst van Jezus vernietigd zou worden. Dit was
het algemeen aanvaarde denkpatroon onder de Christenen; dit was de algemeen aanvaarde
verwachting en interpretatie van deze profetie. Dit weten en dit onderwijs werd als waarheid in de
Christelijke kerk aangenomen totdat sommigen in het begin en midden van de 19 e eeuw aan de
profetische interpretaties begonnen te sleutelen! Wij moeten weten en ons ervan bewust zijn dat vele,
vele Christenen van voorbijgegane eeuwen geloofden en leerden dat deze hindernis zonder twijfel
naar de aanwezigheid en het bestaan van het Romeinse Rijk verwees.
8 De lezer dient voor ogen te houden dat de eerste Christenen de spoedige wederkomst van Christus verwachtten en dat hun
vooruitblik op het tijdsaspect van de heerschappij van antichrist maar beperkt was. Feiten van de geschiedenis hebben ons
echter doen laten weten dat het antichristelijke rijk langer zou heersen dan de eerste Christenen hadden verwacht en dat de
wederkomst van Christus verder in de tijd moet worden geplaatst dan de vroege kerk hoopte.

Nu zijn er meerdere fasen geweest waarin deze hindernis of weerhoudende macht van het
Romeinse Rijk stap voor stap verwijderd werd. Het Romeinse rijk nam af en de antichristelijke plant
van Satan kwam op. We spreken hier in het kort van:
A. De zogenaamde “bekering” van Konstatijn de Grote (312) en zijn beslissing om Konstantinopel
(huidig Istanboel) de hoofdstad van het Romeinse Rijk te maken in het jaar 330 na Chr.
B. De verwijdering van de lokale macht naar Ravenna (408) ten tijde van Theodoric, koning van de
Goten.
C. De complete ineenstorting van het Romeinse Rijk in het Westen, die meestal officieel geplaatst
wordt in het jaar 476 n. Chr.
AD. A: ROME NIET LANGER DE HOOFDSTAD VAN HET ROMEINSE RIJK
Keizer Konstatijn de Grote “bekeerde” zich zogenaamd tot het Christelijke geloof in het jaar 312
na Christus. Het verhaal rondom zijn bekering is gerelateerd aan Konstatijn’s geloof dat hij de strijd
tegen zijn rivaal Maxentius gewonnen had met behulp van de “God van de Christenen” aangezien hij
een teken van het kruis in de lucht had gezien voordat hij het zwaard uit zijn schede trok. Deze keizer
maakte het Christelijk geloof zijn officiele religie. Met deze revolutionaire daad werden de deur van
de Christelijke gemeente wijd geopend voor de binnenkomst van de heidense wereld. Deze zelfde
Konstatijn verplaatste de hoofdstad van het Romeinse Rijk naar een stad die hij naar zijn eigen naam
vernoemde; Konstantinopel (het latere Byzantium en huidige Istanboel). Deze werd aangewezen als
“het nieuwe Rome”. Deze nieuwe hoofdstad werd in het jaar 330 door hem ingewijd. Met deze
verplaatsing van het centrum van de Romeinse macht naar een andere plek kwam er meer ruimte en
vrijheid voor de bisschoppen van Rome om hun autoriteit te doen gelden in die stad waarin zij waren
gezeteld; Rome! Niettemin was dit slechts het begin want de stad Rome en het gebied rondom was in
deze tijd nog steeds onderworpen aan oftewel de Romeinse keizers, dan wel de plaatselijke koningen.
AD. B: DE LOKALE MACHT VERPLAATST NAAR RAVENNA
Het Romeinse Rijk was nog niet ten einde en hoewel de hoofdstad nu meer ten Oosten van Rome
lag, was Rome toch nog steeds een stad waarin de Roomse afgevaardigde macht was geconcentreerd
totdat deze verplaats werd naar een stad ten Noorden van Rome, Ravenna genaamd. Met deze
verplaatsing van macht rondom het jaar 408 kregen de bisschoppen van Rome nog meer vrij spel om
hun eigen macht en rijk te vestigen. We spreken hier over een lange en ingewikkelde geschiedenis, en
de lezer zal er mee geholpen worden om zelf wat achtergrondinformatie over deze eerste
ontwikkelingen in de kerkgeschiedenis en het Romeinse Rijk te bestuderen.
AD. C: HET EINDE VAN HET WESTELIJKE GEDEELTE VAN HET ROMEINSE RIJK IN HET JAAR 476 NA
CHRISTUS.
Uiteindelijk kwam het (Westelijke) Romeinse Rijk geheel ten val door de toenemende
aanwezigheid en macht van de zogenaamde “barbaarse” volkeren. Velen onder ons hebben al op de
basisscholen kunnen leren dat de “barbaren” uiteindelijk een einde maakten aan het Westelijke
Romeinse Rijk. Hoewel de werkelijkheid wat ingewikkelder in elkaar steekt, is het voldoende om de
weten dat het Westelijke Romeinse Rijk ophield te bestaan rondom het jaar 476 na Christus. Dit
uiteenvallen van het eens sterk en machtig Roomse rijk baande de weg voor de opkomst van een ander
“Rooms” rijk; namelijk het Roomse rijk van de Pausen en hun Rooms Katholieke kerk. Het Romeinse
Rijk continueerde als het ware als een “Romeins Rijk”, zij het onder een ander “hoofd”. Niet langer
de keizers maar de bisschoppen van Rome zouden de touwtjes in handen nemen. Niet langer de
seculiere Romeinse autoriteiten, maar de Rooms-katholieke bisschoppelijke en priesterlijke
autoriteiten zouden de verschillende provincien van het voormalige Roomse rijk gaan besturen. Het
seculiere Romeinse rijk werd, simpel gezegd, op den duur, na verloop van tijd, overgenomen door het
politieke-religieuze systeem van de Rooms Katholieke kerk. Nogmaals, ook hier moeten wij de lezer
45

er aan herinneren dat we hier spreken over honderden jaren ingewikkelde en gecompliceerde
geschiedenis waarin wij nu hier niet zo diep kunnen ingaan. Wij raden een ieder die dit cruciale
onderwerp van de identiteit van de antichrist beter wil begrijpen aan om enkele geschiedenisboeken
open te slaan om zo voor zichzelf gewapend te worden met de feiten van de ontwikkelingen in de
Christelijke kerk temidden van haar antichristelijke vijanden.
Zonder hier diep op de geschiedenis te willen ingaan, hebben wij de lezer duidelijk willen maken
dat de apostel Paulus hier duidde op de aanwezigheid en het bestaan van het (heidense) Romeinse Rijk
toen hij over een hindernis, obstakel of weerhoudende entiteit of macht sprak. De Christenen van zijn
tijd wisten dat het bestaan van het Romeinse Rijk de komst van de “mens der zonde, zoon van
verderf” zou weerhouden totdat dit Rijk, waarvan de macht in Rome was geconcentreerd, verwijderd
zou worden. Wanneer we het midden van de 5 e eeuw bereiken, kunnen we met zekerheid stellen dat
deze “weerhoudende” macht zodanig van het wereldtoneel verwijderd was, dat het voldoende ruimte
voor de manifestatie van de antichrist op de zeven heuvelen van Rome schiep. Hoe meer de macht
van de Romeinse keizers afnam, des te meer de macht van de Roomse antichrist toenam. Het ene
Satanische bolwerk moest plaats maken voor een ander(soortig) Satanisch bolwerk. De taktieken van
de Satan werden zodanig gewijzigd dat de Christelijke gemeenten niet langer te maken hadden met de
seculiere Romeinse vijanden, maar met een pseudo-Christelijk religieus bolwerk dat in de Naam van
Christus tegen hen zou strijden.
Nu de weg was gebaand voor de volle ontwikkeling van dit antichristelijk vals religieus systeem
kwam er meer en meer een scheiding tussen de ware kerk en de valse kerk. Voor de ware Christenen
werd het in de loop der tijd overduidelijk dat de antichrist zich in hun midden manifesteerde in de
vorm van de bisschoppen (later Pausen genoemd) van Rome. Deze kennis was reeds vroeg aanwezig
en deze kennis werd door de eeuwen heen levend gehouden door ontelbare getrouwe getuigen van
Christus die voor deze waarheid vaak van hun leven werden beroofd door deze zelfde antichrist. Op
deze manier vervulden de Roomse antichristen de profetische geschriften door datgene te doen wat de
profetische geschriften voor gewaarschuwd hadden, namelijk; de oorlogsverklaring aan de ware
heiligen van God! Wij spreken hierover meer wanneer we de boeken van Openbaring en Daniël
bestuderen.
We concluderen dat de instandhouding van het Romeinse Rijk met haar Romeinse Keizers in de
stad van Rome, de manifestatie van de antichristelijke “wetteloze” weerhield, totdat zij geheel
verwijderd werd door de inval van de Barbaarse, Germaanse volkeren uit het noorden. Zonder deze
verwijdering van de Romeinse Keizers zou de opkomst van de Rooms Katholieke kerk en haar macht
niet hebben kunnen plaatsvinden! Zie hier de wijsheid van God Die in Zijn Heilige Geschriften Zijn
kudde schapen duidelijk waarschuwt voor de dingen die komen zouden, zodat zij voorbereid en
bewapend konden zijn met de waarheid. Wij hopen en bidden dat de Here Jezus ook u de ogen moge
openen aangaande de ware identiteit van de Antichrist zodat ook u van hem verschoond kunt blijven,
en tegen hem kunt strijden met het zwaard van de Geest; het Woord der Waarheid.
Ad. 3: Dan zal de wetteloze zich openbaren
Wanneer de weerhoudende entiteit uit de weg zou zijn, dan zou deze “wetteloze”; de “zoon des
verderfs, de tegenstander” zich ten volle openbaren. Wanneer de successie van Romeinse Keizers ten
einde zou komen, dan zou een nieuwe lijn, successie of opeenvolging van “keizers” of “heersers”
ontstaan, namelijk die van de Roomse Pausen! Vanaf de 5 e eeuw zien we dan ook hoe de claims en
macht van de Roomse bisschoppen (pausen) zich meer en meer uitbreiden, zowel in de geestelijke als
de wereldlijke sferen. Wij die nu in het begin van de 21 e eeuw leven, kunnen terugkijken op
honderden jaren geschiedenis waarin de ontwikkelingen van deze antichrist voor onze ogen worden
geschetst. De eerste Christenen konden niet weten tot welke hoogtes deze antichristelijke macht zou
komen. Wij die nu ongeveer 2000 jaren kerkgeschiedenis achter ons hebben, zijn wel in staat om te
zien tot welke proporties deze “geheimenis der wetteloosheid” zich heeft ontwikkeld! Wij zien
namelijk een goed en strak georganiseerd gruwelijk en Godlasterend pseudo-christelijk systeem
waarin het “hoofd” of de “heerser” ten volle is geconcentreerd in een man: de Paus van Rome. Voor
46

hem moet elke knie buigen, en elke tong belijden dat hij Gods plaatsvervangende messias is op
aarde.....
Deze “wettelozen” hebben een pseudo-christelijk systeem ontwikkeld dat compleet buiten de
autoriteit van God staat. Het is daarom het werk van de Satan. Wetteloosheid is rebellie tegen Gods
autoriteit en de R.K. kerk is daarom buitengewoon rebellerend omdat zij in geen enkele wijze
onderworpen is aan God en Zijn Woord! Wanneer een persoon of groep van personen wel met hun
mond de Naam van Christus belijden, maar in werkelijkheid niet aan Zijn wil en Zijn woord
gehoorzaam zijn, dan zijn deze nog handlangers van Satan en zijn rijk.
Nee, er is geen twijfel over mogelijk. Als we alle geschriften aangaande de antichrist of
antichristelijke macht samennemen, dan zien we dat de Paus met al zijn diennaars de volle uitdrukking
van de antichrist zijn. Zij onderwerpen zich niet aan de wet van God maar claimen toch leraars en
bemiddelaars te zijn van de geestelijke goederen en diensten.... De Rooms Katholieke kerk en haar
diennaars zijn zodanig “wetteloos” dat zij vrijwel alle woorden van Jezus onder hun voeten hebben
getreden. Haar hoofd (de paus) zegt dat hij de macht heeft verkregen om te doen met Gods Woord
zoals het hem behaagt. Hij is immer degene die in de plaats van Christus (anti-christus) hier op aarde
regeert... Hij heerst over zowel de “kudde van Christus” als de “koningen dezer wereld”. De Pausen
van Rome hebben geclaimd dat zij in alle dingen, in zowel geestelijke als wereldlijke zaken
gehoorzaamd moeten worden. Voor vele honderden jaren gedurende vooral de middeleeuwen werden
deze claims voor een groot gedeelte werkelijkheid. Zij regeerden over de mensen met instrumenten
van angst en intimidatie en regeerden over vele seculiere autoriteiten door middel van manipulatie,
macht en rijkdom.... Een ieder die de geschiedenis van de Rooms Katholieke kerk bestudeert, kan
zien hoe zij onlosmakelijk verbonden was (en is) met de politieke leiders en machten van deze wereld.
Zij is waarlijk die “antichristelijke wetteloze” die zou komen in de naam van Christus.... Alle
“beginselen van wetteloosheid” zoals we hiervoor beschreven hebben en die al tot op zekere hoogte
aanwezig waren in de vroege kerk, zijn tot volle wasdom gekomen in de antichristelijke Tempel van
Rome! De afwijking van het Woord van God; de inbreng van valse leringen en werken; het opzetten
van een niet-Bijbels systeem; de toename van macht, geldlust en controle; de afgoderij; het schuldig
maken aan vele zonden; het wrede vervolgen van de ware Christenen.... Al deze antichristelijke
kenmerken die reeds in de vroege gemeenten van Christus wortel schoten, begonnen tot een grote
boom te groeien nadat de weerhoudende of hinderende macht van het Romeinse Rijk van de
wereldkaart verdween..
De “geheimenis” is een woord dat tegenover “openbaring” staat. Het verborgene maakte plaats
voor een publieke manifestatie. Voor een ieder die ogen had om te zien, en oren had om te horen,
werd dit alsmaar duidelijker. Het masker van de “geheimenis der wetteloosheid” werd als het ware
afgelegd op het moment toen de Roomse kerk machtig en krachtig genoeg was om haar ware gezicht
te tonen. Wat in het verborgene op een subtiele en sluwe wijze begon, werd later ten volle openbaar in
de woorden en werkwijzen van de Paus en zijn hiërarchie van diennaars. De sluier werd opgelicht; de
ware aard van Satan’s valse kerk werd openbaar; de naam geschreven op haar voorhoofd werd
leesbaar: “Geheimenis, HET GROTE BABYLON, MOEDER VAN DE HOEREN EN VAN DE GRUWELEN DER
AARDE” [NBG]; “Verborgenheid, HET GROTE BABYLON, MOEDER HER HOERERIJEN EN DER GRUWELEN
DER AARDE” (Openbaring 17:5), de “MENS DER WETTELOOSHEID, DE ZOON DES
VERDERFS”.....
Zoals vele kleine druppels water bij de wijn de kwaliteit van de wijn uiteindelijk zal doen
afnemen, en zoals vele kleine druppels vergif toegevoegd aan puur water, het water uiteindelijk
ondrinkbaar en dodelijk maakt, zo hebben de vele subtiele binnengeslopen valse leringen, tradities en
handelingen de eens pure Christelijke gemeente tot een gruwelijk antichristelijk monster kunnen
maken. De ware christelijke gemeenten hoefden slechts te wachten totdat de weerhoudende invloed
van het Romeinse Rijk weggenomen was om de snelle carrière van Satan’s antichristelijke kerk met
hun eigen ogen te kunnen volgen. We hebben zelfs schriftelijke overleveringen van Christenen uit de
7 e /8 e eeuw die de Roomse kerk en haar bisschoppen als de antichrist bestempelden en voor deze
47

getuigenis ook moesten sterven. De wrede vervolgende hand van de antichrist begon al vroeg.... (zie
bijvoorbeeld Elliott’s “Horae Apocalyptica” aangaande deze eerste slachtoffers van de antichrist).
In het jaar 416 eist “Innocent de 1e”, bisschop van Rome dat alle Westelijke kerken zich naar de
gewoontes van de Roomse kerk moeten voegen; in 425 verklaart Valentinian III dat alle bisschoppen
van het Westelijke gedeelte van het Romeinse rijk de bisschop van Rome moeten gehoorzamen; in
533 verordent Keizer Justinian (van het Oostelijke gedeelte, want, de lezer herinnert hoe het westelijke
gedeelte tot haar einde kwam in 476) uit pragmatische politieke overwegingen dat de bisschop van
Rome “het hoofd van alle heilige kerken en van alle heilige priesters van God” constitueert; tussen de jaren
536 en 555 verzekeren de generaals van (Oostelijke) Keizer Justinian deze verordening door Italie te
veroveren; in het jaar 590 wordt Gregorius de Grote bisschop van Rome en hij versterkte de macht en
claims van de Roomse kerk ten zeerste; in 607 stelt Keizer Phocas de paus “Bonifatius III” aan als
hoofd over de gehele Christelijke kerk; in 756 verkrijgt de Paus van Rome voor het eerst een
geografisch gebied wat als het begin van zijn wereldlijke/seculiere macht kan worden gezien. Met
andere woorden, we kunnen stellen dat in de periode van 527 - 607 - 756 de Pauselijke macht op zijn
troon werd gezet die vanaf die tijd gestadig toenam. De “wetteloze”, of “zoon des verderfs, de
tegenstander” openbaarde zich in Rome als de antichrist die zou komen.
Het is bijna onvoorstelbaar hoe een eens eenvoudige en ootmoedige, liefdevolle “bisschop” of
geestelijke overziener van een lokale Christelijke gemeente kon uitgroeien tot een pompeus en grotesk
figuur dat onder de naam van “Paus” bekend is geworden. Enkel de macht en intelligentie van de
Satan in combinatie met de rebellie en verdorvenheid van de menselijke natuur kon zoiets
weerzinwekkends tot stand brengen en staande houden... De Rooms Katholieke kerk is Satan’s
bedrieglijk wonder en de Paus is zijn mond waardoor de Satan vele antichristelijke werken en leringen
in de wereld heeft weten te brengen. De Roomse kerk en haar successie van pausen is de volle
belichaming en uiting van Satan’s wetteloosheid, ongehoorzaamheid en duisternis. Door haar doen is
er een valse aanbidding ontstaan waarin mensen denken God te aanbidden terwijl zij in werkelijkheid
de Satan, de prins der duisternis aanbidden en gehoorzamen. Om deze en andere redenen heeft de
Here Jezus verscheidene malen gericht over haar doen komen. Haar compleet einde ligt echter nog
voor ons volgens de beloftes van het Woord van God.
Ad. 4: dien de Here Jezus zal doden door den adem zijns monds
De woorden in 2 Thessalonicenzen 2 lijken te leren dat er twee soorten gerichten over de Roomse
antichrist zouden komen, namelijk; 1. De doding door de adem Zijns Monds en 2. Het machteloos
maken ten tijde van Jezus’ wederkomst.
Vele geschriften, zowel in het oude als het nieuwe testament profeteren over de vraag wanneer en
op welke wijze deze “antichrist” tot zijn einde zal komen. Hierover zullen we in dit manuscript nog
meer spreken wanneer we de profetische uitingen in het boek van Daniël en de Openbaring
bestuderen. Hier in het schrijven van Paulus zegt hij dat één van de wijzen waarop de Here Jezus deze
“antichrist” zal richten is door het “doden door den adem Zijns Monds”.
We leren vanuit andere geschriften dat de “adem” van God naar Zijn Geest verwijst. De “adem”
hier is een symbolische representatie van Gods Geest waarmee Hij de antichrist zal “doden”,
“vernietigen”, “consumeren”.... “...doch Hij zal de aarde slaan met de roede Zijns monds, en met den
adem Zijner lippen zal Hij den goddeloze doden” (Jes. 11:4). De “mond” van de Here Jezus spreekt
Zijn Woord met kracht en zalving. Wanneer God spreekt, zal het gesprokene ook zonder twijfel een
werkelijkheid worden.
Andere Bijbelteksten spreken over de “mond” van de Here: “..uit Zijn mond ging een tweesnijdend
scherp zwaard” (Op. 1:16); “Bekeer u; en zo niet, Ik zal u haastelijk bijkomen en zal tegen hen krijg
voeren met het zwaard Mijns monds” (Op. 2:16); “En uit Zijn mond ging een scherp zwaard,opdat Hij
daarmede de heidenen slaan zou” (Op. 19:15); “En de overigen werden gedood met het zwaard
Desgenen, Die op het paard zat, hetwelk uit Zijn mond ging” (Op. 19:21). Het “zwaard van de Geest”
is het “woord van God” (Eph 6:17). “Door het Woord des HEREN zijn de hemelen gemaakt, door den
48

Geest Zijns monds al hun heir” (Psalm 33:7). “De Geest is het, die levend maakt, het vlees is niet nut;
De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven” (Joh. 6:63).
De eerste wijze waarop de “antichrist” zou worden gericht, was dan ook door het krachtige en
gezalfde Woord van God. We kunnen dit gericht wellicht op twee manieren opvatten: Als eerste is elk
Woord dat uit de mond van God komt een Woord dat ook tot stand brengt wat gesproken is in de raad
van God. “Want”, zegt JHWH, “gelijk de regen en de sneeuw van den hemel nederdaalt, en
derwaarts niet wederkeert; maar doorvochtigt de aarde, en maakt, dat zij voortbrenge en uitspruite,
en zaad geve den zaaier, en brood den eter; Alzo zal Mijn woord, dat uit Mijn mond uitgaat, ook zijn,
het zal niet ledig tot Mij wederkeren; maar het zal doen, hetgeen Mij behaagt, en het zal voorspoedig
zijn in hetgeen, waartoe Ik het zende” (Jes. 55:10-11). Wanneer de Here Jezus Zijn gericht over de
antichrist heeft uitgesproken, overeenstemmend met Zijn eeuwige raad, dan zal zo’n gericht ook belist
plaatsvinden. God heeft de Roomse antichristelijke wereld reeds op meerdere en verschillende wijzen
gericht waardoor zij sterk verzwakt en vernederd werd. Deze gerichten staan opgeschreven in het
boek van Openbaring en in de feiten der geschiedenis. Wij spreken uitgebreid over deze
Godsoordelen over de antichrist wanneer we de desbetreffende hoofdstukken bespreken. Het is echter
een feit dat geen van deze (zware) gerichten een volledig einde aan het antichristelijke rijk hebben
gemaakt. De opkomst van het antichristelijke roomse rijk was in fasen, en haar einde zal ook in fasen
verlopen, want zo heeft “Gods Mond” gesproken.
Naast Gods directe gerichten over de antichristelijke wereld (door bijvoorbeeld oorlog, ziekte,
honger..), was er een tweede wijze waarop de “antichrist” gedood zou worden: “met de adem Zijns
monds”. Hierbij denken we aan de geestelijke strijd die de ware getuigen van Christus hebben
geleverd tegen de leugens en gruwelen van de antichrist en zijn rijk. De monden van vele Christenen
zijn door Jezus gebruikt om tegen de Roomse antichrist te getuigen. Door deze strijd, door deze
confrontatie tussen Licht en Duisternis; waarheid en leugens, werd het werk van de antichrist
“gedood” of “geconsumeerd”... Nu heeft deze strijd vele eeuwen gekend maar wanneer we in de tijd
van de “Reformatie” komen, wordt het Zwaard van de Geest doeltreffend midden in het hart van de
Roomse “mens der wetteloosheid” gestoken. Hierdoor raakte hij ernstig gewond. Hij verloor veel van
zijn macht en claims en autoriteit! Het boek Openbaring spreken van een “dodelijke wond” die dit
antichristelijke systeem zou worden toegebracht (waarvan zij overigens ook weer zou herstellen; zie
Op. 13). Deze “dodelijke verwonding” door de “Geest van God” werd vooral in de 16 e eeuwse
Protestantse Reformatie toegebracht toen vele Christelijke monden gezamenlijk openbare getuigenis
aflegden tegen de Rooms Katholieke antichrist en hiervoor ook hun levens verloren. Door de
prediking van de waarheid, in combinatie met de zalving en werking van Gods geest werden vele
zielen uit de Roomse afgodentempel bevrijd. Zij verloor hierdoor meer en meer macht en invloed.
Gehele landen zoals Engeland en de Nederlanden braken weg van de Roomse Stad en stelden een
meer zuivere godsdienst in haar plaats. Deze reformatiebeweging was ongetwijfeld een bezoek van
Hogerhand en een uiting van de “mond” des Heren in de vorm van het leren van het ware evangelie en
weg van verlossing. Door de prediking van het ware eenvoudige evangelie werden vele bouwwerken
van het Roomse bolwerk weggeslagen. Rome ondervond hierdoor inderdaad een ernstige verwonding.
Niettemin kwam de Rooms Katholieke kerk hierdoor niet ten einde. Zij kon zichzelf vrij snel
herstellen met als gevolg dat in onze tijd wij haar weer hoog op haar troon zien verheven, zeggende:
“Ik zit [troon] als koningin, en ben geen weduwe en zal geen rouw zien” (Op. 18:7)... De “mond des
Heren” deed haar grote schade aan door middel van Zijn getrouwe diennaars en getuigen, maar de tijd
voor haar volledig einde was nog niet. Dit gericht was, zo lijkt het, gereserveerd voor de tijd van de
wederkomst van Christus. Niettemin, nog voor de spoedige wederkomst van onze Heer en Koning zal
nog eenmaal het geroep voortgaan: “Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan haar zonden geen
gemeenschap hebt, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt” (Op. 18:4), en wij hopen en bidden dat
dit manuscript deel mag uitmaken van deze hartekreet van God aan Zijn Volk!
Ad. 5: “dien de Here Jezus.......machteloos zal maken door Zijn verschijning, als [wanneer] Hij
komt” [NBG] “denwelken de Heere verdoen zal door den Geest Zijns monds, en te niet maken
door de verschijning Zijner toekomst” [DSV]
49

De Roomse antichrist ligt onder een vloek; de toorn van God rust op hem; zijn zonden hebben zich
opgehoopt tot aan den hemel, en de tijd zal komen - en is niet ver van ons verwijderd- waarin het
Roomse antichristelijke rijk een volledig en compleet einde zal vinden door middel van Gods laatste
gericht over haar. De profeten Jeremia, en Jesaja, Daniel, en ook Johannes in het boek van
Openbaring, beschrijven de wijze waarop zij tot haar einde zal komen. Na dit laatste gericht zal zij
niet meer herrijzen tot in eeuwigheid. Het volgende Goddelijke bezoek aan haar is de laatste want van
dit gericht zal zij zich niet meer kunnen herstellen!
Andere vertalingen in het Engels geven deze uiting weer als volgt: (KJV) And then shall that
Wicked be revealed, whom the Lord shall consume with the spirit of his mouth, and shall destroy with
the brightness of his coming; (ALT) And then the lawless [one] will be revealed, whom the Lord will
consume with the breath of His mouth and will destroy by the appearance of His Arrival;(WEBSTER)
And then shall that Wicked be revealed, whom the Lord will consume with the spirit of his mouth, and
will destroy with the brightness of his coming; (YLT) and then shall be revealed the Lawless One,
whom the Lord shall consume with the spirit of his mouth, and shall destroy with the manifestation of
his presence.
Een ding is zeker; wanneer Jezus naar de aarde terugkeert om Zijn eeuwig Koninkrijk op te
zetten, zal er geen plaats zijn voor het antichristelijke afgodensysteem van de Rooms Katholieke
kerk! In die tijd zal er niets van haar te vinden zijn, want er staat geschreven dat alles wat niet
overeenkomt met Gods koninkrijk, verwijderd zal worden (Mat. 13:41). We kunnen er zeker van zijn
dat de antichrist en zijn rijk vernietigd zal zijn met de wederkomst van Jezus. Haar Godlasterende
woorden, bloeddorstige daden en gruwelijke werken zullen eindelijk ophouden te bestaan.
Gods laatste gericht over haar moet nog moet plaatsvinden. Zij zit vandaag nog redelijk
comfortabel op haar troon, denkende dat zij daar nog wel voor een lange tijd ongestoord kan blijven.
Het profetische Woord van God leert ons echter dat het laatste en ZWAARSTE gericht over haar nog
moet plaatsvinden juist voor de terugkomst van Christus! God gaat haar nog een keer bezoeken; niet
met zegeningen maar met Zijn toornig aangezicht. Deze laatste bezoeking zal zij niet overleven!
Gods woorden van Openbaring 18 zullen in vervulling gaan, “Aldus zal de grote stad Babylon met
geweld geworpen worden, en zal niet meer gevonden worden” (vers 21).... Gods gericht over de
antichrist zal hem zo nederwerpen dat deze niet meer gevonden kan worden. We spreken uitgebreid
hierover in het hoofdstuk aangaande Gods gericht over antichristelijk Babylon.
Voor nu is het voldoende om te weten dat de Here Jezus tegen dit antichristelijke rijk heeft
gevochten met de Geest Zijner Monds. Hij zal dit ook nog blijven doen totdat Hij dit antichristelijke
bouwwerk met de grond gelijk zal maken juist voor en tijdens Zijn wederkomst. Het bloed van de
ontelbare martelaren zal gewroken worden; de vele Godslasteringen zullen geoordeeld worden; de
valse fundamenten zullen blootgelegd worden; de gruwelijke antichristelijke werken zullen verbrand
worden... Ja, God gaat Zijn antichristelijke vijand nog eenmaal met gericht bezoeken en hierna zal hij
niet meer zijn. Wanneer de ware Christus op Zijn troon in Jeruzalem is gezeten, is er vanzelsprekend
geen ruimte voor een antichristelijke troon in Rome! Wanneer Jezus Christus Zijn Koninschap
aanvaardt, zal de heerschappij van de antichrist moeten verdwijnen. De komst van Christus betekent
daarom vanzelfsprekend het einde van de antichrist! Willen wij deel uit maken van dat Eeuwige
Koninkrijk van Christus, dan moeten we er nu zeker van zijn dat we niets te maken hebben met het
rijk van de antichrist! Moge Jesjoea uw ogen openen!
De Satan is de macht en kracht achter de Antichrist:
“Daarentegen is diens komst naar de werking des satans met allerlei krachten, tekenen en bedrieglijke
wonderen, en met allerlei verlokkende ongerechtigheid, voor hen, die verloren gaan, omdat zij de
liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden. En
daarom zendt God hun een dwaling, die bewerkt, dat zij de leugen geloven, opdat allen worden
50

geoordeeld, die de waarheid niet geloofd hebben, doch een welgevallen hebben gehad in de
ongerechtigheid” [NBG]
“Hem, zeg ik, wiens toekomst is naar de werking des satans, in alle kracht, en tekenen, en wonderen
der leugen; En in alle verleiding der onrechtvaardigheid in degenen, die verloren gaan; daarvoor dat
zij de liefde der waarheid niet aangenomen hebben, om zalig te worden. En daarom zal God hun
zenden een kracht der dwaling, dat zij de leugen zouden geloven; Opdat zij allen veroordeeld worden,
die de waarheid niet geloofd hebben, maar een welbehagen hebben gehad in de
ongerechtigheid”[DSV] (2 Thess. 2:9-12)
De antichrist en zijn antichristelijk rijk is ongetwijfeld door de Satan is opgezet! Nu ligt wel de
“gehele wereld onder de invloed van de Satan” (zie 1 Joh. 5:19) maar dit antichristelijk werk is
Satan’s subliem meesterwerk omdat deze antichristelijke werken in de Naam van Christus gedaan en
geleerd worden! Als we ervan overtuigd zijn, als we kunnen aanvaarden dat de Rooms Katholieke
kerk met haar Pauselijke hoofden de belichaming van de antichrist is die zou komen, dan kunnen we
uit bovenstaande geschriften tot de conclusie komen dat de R.K. kerk door de Satan bestuurd wordt en
dat de leden daarvan niet God maar de Satan toebehoren! Een ieder die Jezus waarlijk liefheeft,
scheidt zich af van dit antichristelijk instituut en haar vele gelijkende dochters.... Dit is wellicht een
schokkende conclusie voor velen maar niettemin overeenstemmend met het Woord en Getuigenis der
Waarheid. Deze leren ons dat wij niet alleen in de ware God moeten geloven maar Hem ook moeten
liefhebben. Wij gelovigen zijn geroepen om ons aan Zijn Woord en Wil te onderwerpen want de
“duivelen geloven ook en sidderen”! Het betekent NIETS om de Naam van Jezus met de mond te
belijden als het hart en de mond en de werken niet overeenstemmen met de principes van Zijn
Koninkijk; Waarheid, Liefde, Gerechtigheid, Heiligheid, Trouw, Gehoorzaamheid....
De komst van de antichrist wordt hier tegenover de komst van de ware Christus gezet. Paulus zegt
hier dat de antichrist in de kracht van de Satan zou komen! Met allerlei krachten, tekenen en
bedrieglijke wonderen, en met allerlei verlokkende ongerechtigheid zou de Satan door deze antichrist
velen tot de leugen van ongerechtigheid gevangen houden. Zij denken behouden te zijn maar in
werkelijkheid is Gods toorn nog tegen hen! Hun hoop is een valse hoop omdat die niet op de ware
Rots is gebouwd. Het is een geheimenis maar God ZELF zendt hen deze leugen, omdat deze geen
liefde voor de waarheid hebben gehad..... (vs.11-12). Wanneer we de Here Jezus en Zijn Woord niet
geloven en ons niet aan Hem en aan Zijn wil onderwerpen dan maken wij God een leugenaar! De
Rooms Katholieke antichrist heeft er voor gezorgd dat ontelbare zielen God voor een leugenaar
hebben uitgemaakt, omdat zij liever de (valse) woorden van mensen dan de woorden van God hebben
willen aanvaarden. Voor zo’n houding zullen zij geoordeeld worden.
Dit geschrift zou een ieder Christen vurig moeten aansporen om Gods Waarheid te zoeken en ook
ernstig te nemen. Wij behoren God te bidden dat wij een liefde voor de waarheid, de gehele waarheid,
mogen hebben, zodat wij niet zo gemakkelijk door de Satan in zijn ontelbare dwaalleringen en
verleidingen worden getrokken! Wij zijn geroepen om waakzaam te zijn en om alle dingen te toetsen
of zij wel overeenkomen met het Woord van God. Wij behoren ons met behulp van het Licht van de
Heilige Geest der Waarheid te bewapenen met de kennis van het Woord van God. Hoe zullen wij
anders weten wat waar is en wat niet? Willen wij zulke schokkende Satanische dodelijke werken
vermijden, dan moeten wij Jezus liefhebben met geheel ons hart, onze ziel en ons verstand. Laten wij
Hem ook volgen en gehoorzamen. Vraag om vervuld te worden met de Geest der Waarheid en word
bewapend met de kennis van het Woord. Er zijn vele werken in de Christelijke gemeenten die niet
overeenkomen met het Woord van God. Als Christenen hier onverschillig tegenover staan en de liefde
voor de waarheid niet hebben dan vallen zulke lauwwarmen in de valstrikken van de Satan.
Wij worden hier geconfronteerd met het pijnlijke feit dat de Rooms katholieke “kerk” het werk
van Satan is! De Rooms Katholieke kerk is Satan’s antichristelijk bolwerk op aarde, en de Paus is de
antichrist. In dit instituut en door de werken van dit instituut, heeft de Satan in de Naam van Christus
51

een valse aanbidding opgezet waarin niet Jezus, maar de Satan wordt aanbeden! Niet de ware Messias
maar de plaatsvervangende messias, de “anti-messias” wordt daar aanbeden. Wanneer een mens zich
niet van dit antichristelijk instituut afscheidt, maar bij deze Roomse anti-messias de vergeving en
verlossing en eeuwig leven zoekt, dan zal Gods toorn en oordeel op zo’n persoon blijven!
Vlucht dan toch weg van zo’n Satanisch leugen voordat het te laat is. Werp u op Jezus Die voor u
gestorven en ook opgestaan is. Hij is gezeten aan de Rechterhand Gods in de hemelen vanwaar wij
Hem verwachten terug te komen om te oordelen de levenden en de doden (2 Tim. 4:1; 1 Petr. 4:5).
We kunnen het niet anders stellen; het Woord van God overtuigt ons: wanneer u uw vertrouwen blijft
stellen op de Roomse Paus dan gaat u voor eeuwig verloren. Wanneer u een relatie met deze
antichristelijke troon zoekt of aangaat (door bijvoorbeeld de oecumenische beweging) dan zult u
daarvan de eeuwige consequenties moeten dragen. Onze God is een jaloers God, sprekende: “Ik ben
de HEERE [JHWH], dat is Mijn Naam; en Mijn eer zal Ik geen anderen geven, noch Mijn lof den
gesneden beelden” (Jes. 42:8-9)! “ Of weet gij niet, dat de onrechtvaardigen het Koninkrijk Gods niet
zullen beerven? Dwaalt niet; noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch
ontuchtigen, noch die bij mannen liggen, noch dieven, noch gierigaards, noch dronkaards, geen
lasteraars, geen rovers zullen het Koninkrijk Gods beerven” (1 Cor. 6:9-10)! God is geen aannemer
des persoon! Laten wij die Jezus waarlijk toebehoren Hem daarom liefhebben en vrezen, en ons van
alle werken der ongerechtigheid, inclusief die van Roomse afgoderij en geestelijk overspel,
AFSCHEIDEN, zodat wij door Jezus in Zijn eeuwig Koninkrijk zullen worden ontvangen. “Daarom
gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik
zal ulieden aannemen. En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt
de Heere, de Almachtige” (2 Cor. 6:17-18). Amen.
Daarom; Houdt vast aan de overleveringen van de Apostelen en Profeten!
Maar wij behoren God te allen tijde om u te danken, door den Here geliefde broeders, dat God us als
eerstelingen Zich verkoren heeft tot behoudenis, in heiliging door den Geest en geloof in de waarheid.
Daartoe heeft Hij u ook door ons evangelie geroepen tot het verkrijgen van de heerlijkheid van onzen
Here Jezus Christus. Zo dan, broeders, staat vast en houdt u aan de overleveringen die u door ons,
hetzij mondeling, hetzij schriftelijk, geleerd zijn. En Hij, onze Here Jezus Christus, en God, onze
Vader, die ons heeft liefgehad en ons eeuwigen troost en goede hoop door Zijn genade verleend heeft,
trooste uw harten, en make ze sterk in alle goed werk en woord” [NBG].
“Maar wij zijn schuldig altijd God te danken over u, broeders, die van den Heere bemind zijt, dat u
God van den beginne verkoren heeft tot zaligheid, in heiligmaking des Geestes, en geloof der
waarheid; Waartoe Hij u geroepen heeft door ons Evangelie, tot verkrijging der heerlijkheid van
onzen Heere Jezus Christus. Zo dan, broeders, staat vast en houdt de inzettingen, die u geleerd zijn,
hetzij door ons woord, hetzij door onzen zendbrief. En onze Heere Jezus Christus Zelf, en onze God
en Vader, Die ons heeft liefgehad, en gegeven heeft een eeuwige vertroosting en goede hoop in
genade, Vertrooste uw harten, en versterke u in alle goed woord en werk” [DSV] (2 Thess. 2:13-17).
Zo sprak de Apostel Paulus aan de gelovigen van zijn tijd; de “eerstelingen” van Christus. Hij
vermaande hen om de woorden van God die hen mondeling dan wel schriftelijk gegeven waren goed
te bewaren en daarvan niet af te wijken. Zij wisten immers dat er een afval van het pure geloof zou
plaatsvinden en er een gruwelijk antichristelijke apostasie zou worden opgezet in het midden van de
Christelijke gemeente... Paulus waarschuwde hen keer op keer om op hun hoede te zijn; om
waakzaam te zijn; om alles te toesten aan het Woord van God en om het goede te behouden, en het
kwade te vermijden en buiten te werpen, zodat de Gemeente van Christus in de zuivere leer zou
wandelen.
52

Tot de Christenen van onze tijd echter zou de Apostel Paulus zeggen: houdt u aan de
overleveringen van de apostelen en profeten, maar houdt u niet aan de overleveringen die door mensen
bedacht en ingesteld zijn! Wij leven in een tijd waarin de slechte vruchten van de antichrist tot volle
rijpheid zijn gekomen. Wij worden geconfronteerd met een antichrist waar de eerste Christenen in de
tijd van Apostel Paulus nog niet mee te maken hadden. De eerste kerk was een nieuwe schepping.
Hoewel ook zij te kampen hadden met vele valse broederen, profeten, apostelen en leringen, was het
toch niet zo dat zij eeuwen van ernstige apostasie achter de rug hadden. De roep aan ons is: verwerp
de menselijke tradities, leringen en instellingen die de gemeente van Christus zijn binnengeslopen!
Ga terug naar de goede oude paden, en sta weer op het fundament van de apostelen en profeten, Jezus
Christus de hoeksteen zijnde (zie Ef. 2:20; 2 Pet. 3:2). Reinigt u van alles wat niet met Gods
Koninkrijk te maken heeft; toets wat welbehagelijk is in de ogen van God en neemt het Woord van
God als standaard of meetstok om te beoordelen wat wel of niet overeenstemt met Gods wil. De
gemeente van onze tijd is beinvloed door de eeuwenlange werken van antichrist en nu is het onze taak
en verantwoordelijkheid om met de hamer en het vuur van Gods Woord de bolwerken van Satan te
slechten en op te bouwen dat wat goed is.
Staat vast, weest standvastig, en klemt u stevig aan de apostolische overleveringen zoals die in de
Heilige Geschriften bewaard zijn gebleven. Weest ijverig in de liefde voor de waarheid en strijd voor
het geloof dat eens aan de heiligen was gegeven (Jud. 3). Bekeer van de duistere kwade werken van
de Roomse Antichrist; breek met de trouweloze en overspelige op Rome gerichte oecumenische
beweging en keert weder naar het rechte pad der waarheid en gerechtigheid. Laten wij terugkeren
naar het eenvoudige leven in Christus zoals deze in de Apostlische tijd bestond.....“En onze Heere
Jezus Christus Zelf, en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad, en gegeven heeft een eeuwige
vertroosting en goede hoop in genade, Vertrooste uw harten, en versterke u in alle goed woord en
werk”... (2 Thess. 2:16-17)!
2 Thessalonicenzen 2 Samengevat:
We hebben kunnen zien dat de apostel Paulus Zijn gemeente waarschuwde dat er een afval of
apostasie van het ware geloof zou plaatshebben. Deze afval zou uiteindelijk uitlopen in de volle
manifestatie van de antichristelijke “mens der wetteloosheid”, “zoons des verderfs, de tegenstander”,
of “de wetteloze”. Door Satanische werken en bedriegerijen zou deze vele zielen naar de eeuwige
verdoemenis leiden. Het is duidelijk dat de Here Jezus in deze profetische uitingen op de successie
van Pausen en zijn valse Roomse kerk doelde die zich als “antichristen”, of “plaatsvervangende”
christussen in de Tempel of Gemeente van God hebben gezeteld om daar de claims en eer van Jezus
Christus naar zichzelf toe te trekken.
Wanneer wij Jezus in alle zuiverheid verlangen te aanbidden dan mogen wij niets te maken
hebben met de werken en leringen van de antichrist! Het is aan ons om met behulp van de Heilige
Geest en het Woord van God te toetsen en te bepalen of we wel in het zuivere geloof leven. Het is aan
ons om te toetsen en te bepalen of er wellicht valse (antichristelijke) tradities en werken zijn
binnengeslopen die niet overeenstemmen met het Woord der waarheid. De tijd om voort te kabbelen
in de hedendaagse lauwwarme, onverschillige Laodiceaanse houding (Op. 3:14-22) is voorbij! Nu is
de dag aangebroken om ons te BEKEREN en ons te kleden met vurige waakzaamheid en ijver; om de
“lendenen van ons verstand” te omgorden, en de gave Gods die in ons is op te wekken. Laten we de
Here Jezus te zoeken met geheel ons wezen nu er nog wat tijd is, zodat wij mogen ontsnappen aan de
vele onreinheden die ons omringen en onbevlekt en onberispelijk voor Hem mogen staan in die Dag!
Moge de profetische woorden van Paulus in deze brief aan de Christenen van Thessalonica diep in
onze harten en gedachten doordringen zodat wij met zijn ernstige waarschuwingen de rechte weg
mogen vinden en van de slipperige paden van de antichrist bewaard mogen worden totdat Jezus komt
om ons tot Hemzelf te nemen. Amen.
53

We gaan nu verder met de ontmaskering van de identiteit van de “antichrist” met behulp van de
desbetreffende geschriften in het boek van Daniël . Daniël was een van de jonge prinsen van Israel
die aan het einde van de 7 e eeuw voor Christus in Babylonische ballingschap ging. Hij bleef daar tot
zijn dood rondom het midden van de 6 e eeuw voor Christus. Het boek van Daniël is een prachtig
profetisch boek waarin de carrière van de grote “heidense” (niet-Joodse) koninkrijken worden
voorspeld voordat zij geboren waren. Gods volk, zowel Israel als de Christelijke kerk, zou met dezen
te maken krijgen totdat de God van Israel, Yeshua de Messias, zou terugkeren om Zijn Eigen
Koninkrijk op aarde te vestigen. In dat rijk zou geen plaats meer zijn voor de eens machtige en
uitgebreide menselijke koninkrijken. In het boek van Daniël zien we de rijken van Babylon, Medo-
Perzie, Griekenland, het Romeinse Rijk, en de rijken van de Rooms Katholieke kerk en Islam aan onze
ogen voorbij trekken. Daniël kreeg zicht op ongeveer 25 eeuwen toekomst. Hij zelf begreep niet wat
hij zag, maar voor ons die aan het einde van deze lange periode van 25 eeuwen leven en de profetische
woorden in vervulling hebben zien gaan, zijn de visies bevattelijk en duidelijk geworden.
We slaan nu het zevende hoofdstuk van Daniël open omdat in dit gedeelte ook in grote lijnen en
met verbazingwekkende nauwkeurigheid de carrière van de Godlasterende en vervolgende
antichristelijke Roomse kerk wordt geschilderd. Deze profetieën kwamen tot stand in een tijd waarin
Rome nog niet eens een bijrol op het wereltoneel speelde! Wij zullen zien dat de Roomse kerk en haar
pausen perfect aan het profetische plaatje van Daniël hoofdstuk 7 voldoen en dat er geen reden is om
naar een ander te zoeken. Om onze zoektocht naar de ware identiteit van de “antichrist” volledig te
maken, kunnen we na deze studie van Daniël naar de meer gedetailleerde beschrijvingen van de
antichrist in het boek van de Openbaring gaan, zodat er (hopelijk) geen twijfel meer zal bestaan in het
hart en denken van de lezer aangaande het feit dat de Rooms Katholieke kerk en al haar dochters deel
uit maken van de grote Apostasie die zou komen en dat de Paus die “antichrist” belichaamt.....
Apostel Paulus en eerste kerk
DE AFVAL
MANIFESTATIE MENS DER ZONDE, ZOON DES VERDERFS
De verborgenheid der ongerechtigheid,
of de geheimenis der wetteloosheid
werkt reeds.
Vierde Beest
Westelijk
Romeins Rijk
1e Fase
VERWIJDERING VAN DE HINDERNIS
476 n .Chr.
"Kleine horen" temidden van de tien horens
Uiteenvalling in tien horens; tien koninkrijken
Opkomst en ontwikkeling antichristelijke "kleine horen"
Pauselijke Roomse heerschappij
54
* DAG DES HEREN
* WEDERKOMST
JESJOEA
* GOD'S KONINKRIJK
OP AARDE
* EINDE ANTICHRIST