download PDF - dwars - Universiteit Antwerpen
download PDF - dwars - Universiteit Antwerpen
download PDF - dwars - Universiteit Antwerpen
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
4<br />
De UA houdt van haar adverteerders<br />
Hoe de universiteit een kritische column (niet) censureerde<br />
TeksT: Ya n n i c k Dekeukelaere • FoTo: liza Van D e r sTock<br />
Op zaterdag 24 september verscheen in De Standaard<br />
een opiniestuk van Sven Speybrouck, waarin<br />
hij de universiteit – met rector Verschoren op<br />
kop – ervan beschuldigt uit zakelijke belangen<br />
zijn column voor het nieuwe Magazine <strong>Universiteit</strong><br />
<strong>Antwerpen</strong> te hebben geweigerd. Met andere<br />
woorden, de universiteit censureert. Of niet? Een<br />
welles-nietesspelletje.<br />
Het verhaal begint in het tweede semester van vorig<br />
academiejaar. Op het Departement Communicatie van<br />
de UA wordt dan nagedacht over de invulling van het<br />
nieuwe Magazine <strong>Universiteit</strong> <strong>Antwerpen</strong>, een glossy<br />
blad waarmee de universiteit vanaf september 2011<br />
haar personeelsleden, alumni en externe relaties wil<br />
bereiken. Hoewel zowel de hoofdredactie van het blad,<br />
Peter De Meyer en Valérie Gillis, als departementshoofd<br />
Jan Dries zich bewust zijn van het lastige karakter<br />
ervan, besluiten ze toch een column in hun corporate<br />
magazine op te nemen. Radio- en televisiemaker<br />
Sven Speybrouck wordt benaderd met de vraag of hij<br />
de column wenst te schrijven. Speybrouck, alumnus<br />
van de universiteit, en zijn collega Koen Fillet ontvin-<br />
gen in 2004 nog een prijs van de Raad Dienstverlening<br />
voor hun programma ‘Jongens en wetenschap’. Kortom,<br />
Speybrouck is de geknipte man om het magazine<br />
op een luchtige manier af te sluiten, zo redeneert de<br />
hoofdredactie.<br />
Twee maanden gaan voorbij alvorens Speybrouck weer<br />
van zich laat horen. Drukke zomer gehad, klinkt het.<br />
Enkele dagen voor de deadline levert hij zijn column<br />
in. Valérie Gillis, die het stuk als eerste leest, moet een<br />
“Luchtigheid is geen<br />
kernwaarde van de universiteit<br />
”<br />
keer slikken: het stuk is heel wat kritischer dan ze had<br />
verwacht. De column gaat over het belastingsgeld dat<br />
nodig is om hoger onderwijs te financieren. Het eerste<br />
deel van Speybroucks column is een anekdote uit 1986.<br />
Hij vertelt dat een professor in een les Nederlandse<br />
taalkunde in een Franse colère schoot, omdat een student<br />
al suffend een heleboel belastingsgeld zat te verkwisten.<br />
Vijfentwintig jaar later, zo vervolgt Speybrouck<br />
in het tweede deel, zijn er in België een heleboel grote<br />
bedrijven die 0 procent vennootschapsbelasting betalen<br />
– in plaats van 33,99 procent – en dus financieel<br />
niets bijdragen aan de opleiding van hun werknemers.<br />
Twee van de bedrijven die worden vermeld zijn KBC en<br />
Umicore, adverteerders in het nieuwe Magazine <strong>Universiteit</strong><br />
<strong>Antwerpen</strong>.<br />
VRIEnDELIJK VERzOEK TOT zELFCEnSUUR<br />
Op dinsdag 30 augustus stuurt hoofdredacteur Gillis,<br />
die ook verantwoordelijk is voor de adverteerders,<br />
een e-mail met daarin elf lijnen die Speybrouck moeten<br />
overhalen een meer ludieke column te schrijven. Het<br />
tweede deel van die column, zo schrijft de hoofdredacteur,<br />
kreeg namelijk een meer sociaal-economische<br />
wending: “Onze rector vond dat de toon in de tweede<br />
helft van de tekst ook wat (te) scherp was”, staat<br />
in de mail. “Volgens ons aanvoelen mocht het geheel<br />
wat luchtiger.” De meest tot de verbeelding sprekende
Change language