NEEMMEE - Libero Magazine

21
Vooruit scheids
De Haarlemse arbiter Ruud Bossen van de seniorlijst van de KNVB
geeft elk magazine zijn visie op een (semi-)actueel onderwerp in
de ‘scheidsrechterswereld’. Deze keer: ‘Eerste sleutelduels zijn alweer gespeeld’
We zijn nog maar nauwelijks op weg in het nieuwe seizoen of de
eerste ‘sleutelduels’ zijn alweer gespeeld. Ik bedoel dat een beetje
sarcastisch, want het is toch eigenlijk te gek dat de druk voor
elke wedstrijd al zo vroeg wordt opgevoerd. Zo lees ik nu al in
kranten berichten over de ‘benauwde positie onder de streep’ of het
‘rondwarende degradatiespook’. Bestuurders gaan daar in mee,
coaches voelen zich onder druk gezet en spelers staan vaak vanaf het
begin al onder hoogspanning.
En ook scheidsrechters komen daardoor onder een vergrootglas te
liggen. Met als extra nadeel, dat de zwarte piet in de dagelijkse
voetbalpraktijk soms simpel wordt doorgeschoven naar de wedstrijdleiding,
om zo de eigen fouten te verdoezelen.
Dat is jammer want alle opgepompte wedstrijdspanning komt vaak
de prestaties van geen van de betrokkenen ten goede. Zelf floot ik al
vroeg in de competitie een wedstrijd, waarbij duidelijk merkbaar was
dat beide ploegen niet vrijuit durfden te voetballen. Het onderlinge
treffen was vooraf bestempeld als een cruciaal duel voor het verdere
verloop van de competitie. Maar beide clubs hadden daarna nog
driekwart van het seizoen voor de boeg! Waar hebben we het dan
over?
Ik zie die wedstrijddruk in het amateurvoetbal terug, ook in de regio
Kennemerland. Er worden bijvoorbeeld steeds zwaardere koppen
gebruikt in de krant bij een tegenvallend resultaat. Neem KHFC en
EDO, die gelukkig weer allebei in de Hoofdklasse spelen. Daar mogen
we trots op zijn en daar mogen we ook best van genieten, maar
in de reacties in de wedstrijdverslagen worden soms wel heel vlot
vergaande conclusies getrokken. Er lijkt geen tijd meer om een team
op te bouwen of om spelers aan een hoger niveau te laten wennen.
Zeker op amateurniveau wordt in mijn ogen te gemakkelijk voorbij
gegaan aan het belangrijkste ingrediënt van het voetbal: spelvreugde.
Daarvoor staan we toch elk weekend op en om het veld?
Toch blijf ik er zelf altijd nog plezier in hebben. Ik mocht bijvoorbeeld
ook de bekerwedstrijd Achilles’94 – PSV (2-3) fluiten. Dat is weer
een mooi voorbeeld hoe verrassend voetbal ook kan zijn. Het had
niet veel gescheeld of de Eindhovenaren waren uitgeschakeld. Zo’n
grillig wedstrijdverloop is de charme van het voetbal. En daarin ligt
misschien een deel van de oplossing opgesloten. Focus niet alleen op
de prestatie, maar houdt ook oog voor het spelplezier.
Ik wens daarom alle voetballers en scheidsrechters in Kennemerland
dan ook zo veel mogelijk leuke wedstrijden toe in het vervolg van de
competitie, die in mijn ogen overal nog helemaal open ligt. l
Praatgrage doelman, kan als
scheidsrechter wél incasseren
Als Mario Doornebosch (26) eerlijk is, heeft het fluiten hem niet
milder gemaakt. De doelman van het zondag eerste van Olympia
Haarlem, volgde een scheidsrechterscursus bij de KNVB en leidde
dit seizoen al verschillende wedstrijden in de reserve Derde
Klasse. “Ik kreeg er vorig jaar eigenlijk steeds meer lol in om de
thuiswedstrijden van zaterdag 2 te leiden, waarin mijn broer Tim
speelt. Toch heeft het me als keeper niet veranderd. Ik vrees dat ik
per seizoen nog steeds goed ben voor vier of vijf gele kaarten voor
commentaar op de leiding. Ik kan mijn mond gewoon niet houden.
Dat zit gewoon in de aard van het beestje. Ik denk wel dat ik als
scheidsrechter meer kan incasseren, omdat ik weet hoe dat gaat in
het heetst van de strijd. Ik wil zeker nog wel wat hogerop met het
fluiten, maar keepen blijft mijn grootste hobby.” l