NEEMMEE - Libero Magazine

TerrasvOgels Sjoerd Kolkman (24) is bezig aan zijn
vierde en laatste seizoen als clubgrensrechter van het
vlaggenschip van sv Terrasvogels uit Santpoort-Zuid. “Op
zaterdag fluit ik nu al jeugdwedstrijden, tot in de hoofdklasse
aan toe. Ik wil hogerop en ga daarom de cursus Assistentscheidsrechter
Betaald Voetbal volgen. Dat valt op zondag
niet meer te combineren met vlaggen bij Terrasvogels, al zal
dat voor mij als Santpoorter altijd mijn cluppie blijven.”
Kolkman is nog nooit fysiek belaagd, laat staan door een
oud vrouwtje met een paraplu, maar erkent dat er vooral
bij uitwedstrijden regelmatig heetgebakerde supporters
zijn die zijn vlagsignalen aanvechten. “Ik ga nooit met ze in
discussie, dat heb ik op eerdere cursussen geleerd. Neem
van mij aan: ik vlag zo eerlijk mogelijk. Negen van de tien
keer gaat het goed. Heel af en toe zal ik er ook wel eens
naast zitten, want buitenspel is een kwestie van tienden van
seconden, maar nooit met opzet. Zo zit ik niet in elkaar.”
Kolkman weet dat een club grensrechter zeker in de lagere
klassen punten bij elkaar kan sprokkelen voor zijn club. “Dat
is mijn eer te na. Ik probeer echt zo goed en eerlijk mogelijk
te vlaggen. Pressie vanuit de club? Nee hoor. Trainer noch
spelers van Terrasvogels hebben ooit invloed proberen uit te
oefenen op mijn manier van vlaggen.”
‘M’N RUG FUNGEERT
ALS GELUIDSWAL’
33
WAT SPEELT ER… LANGS DE LIJN
Als grensrechter bij het eerste werd Bloemendaal-clubicoon Kees Leenheer ooit door een 80-jarige dame met een paraplu
in zijn nek geslagen, omdat hij vals gevlagd zou hebben. Zo heet wordt de soep meestal niet gegeten maar vast staat dat
clubgrensrechters het vaak niet makkelijk hebben, zeker bij uitwedstrijden. Een rondje langs de velden.
Olympia Haarlem In de topper van ‘zijn’ Olympia
Haarlem tegen DSK, op zondag 14 oktober 2012, steekt
clubgrensrechter Franklin van der Erf halverwege de tweede
helft resoluut zijn vlag in de lucht. DSK scoort daarna nog
wel, maar het doelpunt wordt vanwege buitenspel afgekeurd.
Het blijft daardoor 2-3 voor Olympia Haarlem en dat zal
ook de eindstand worden. Van der Erf (45) wordt de rest van
de wedstrijd flink uitgescholden door de fanatieke DSKsupporters
die zich achter hem hebben geposteerd. “Ze
proberen me te intimideren én te beïnvloeden,” haalt hij na
afloop zijn schouders op. “De kans daarop is klein. Ik hoor
wel wat ze allemaal roepen, maar toch ook weer niet. M’n rug
vOgelenzang Een oud vrouwtje met een paraplu heeft nog
nooit achter hem aan gezeten. Maar clubgrensrechter Kees van der
Raad van zondag 1 van sv Vogelenzang kreeg vorig seizoen in de
uitwedstrijd tegen Waterloo wél een volle bidon naar zijn hoofd
geslingerd. “Het was nog raak ook. Ik was zelfs even van de wereld.
We hebben er nog werk van gemaakt, er waren zelfs foto’s van het
incident, maar dat schoot niet op. Uiteindelijk hebben we het er maar
bij laten zitten.” Voor Van der Raad was het kwalijke incident geen
aanleiding om te bedanken als clubgrensrechter. “Daarvoor vind ik
het na zes, zeven jaar nog steeds veel te leuk. Vogelenzang draait
momenteel bovenin mee in de 5e klasse KNVB. Veel jongens die nu
in het eerste spelen, heb ik vroeger als F-pupillen nog begeleid en
getraind. Dat geeft er een extra dimensie aan.” Als clubgrensrechter
laat Van der Raad zich nooit gek maken door het uitpubliek. “Ik ga
ook nooit de discussie aan. Zolang de toeschouwers achter de hekken
staan mogen ze alles naar je roepen, lijkt wel. Nee, ik ben niet
iemand die de scheidsrechter er bij haalt als het me te gek wordt.
Ach, het meeste gaat het ene oor in en het andere oor uit. Als we in
Amsterdam tegen een Turkse club spelen, versta ik bovendien niet
eens wat ze allemaal naar me roepen.”
fungeert als een soort geluidswal, die mij in staat stelt om me
op de wedstrijd te concentreren.”
Van der Erf Van der Erf voetbalt zelf op zaterdag in de veteranen
van Olympia Haarlem, dat in 2008 ontstond door een fusie van
DCO, TYBB en DSC’74. Hij maakte dit seizoen zijn comeback als
clubgrensrechter. “Toen ik 18 was heb ik één seizoen gevlagd bij
DCO, dat toen in de 3e klasse KNVB speelde. Achteraf denk ik
dat ik toen te jong was. Tot dusver gaat het dit seizoen lekker.
Ik ben toch een stuk ouder, meer ervaren en zelfverzekerder.
Wat voor cijfer ik mezelf als vlagger geef op een eerlijkheidsschaal
van 1 tot 10?” Van der Erf denkt heel even na.
“Eh… een 8.” l TEKST & BEELD: CEES DE GEUS