Akta 24 - Karpe Noktem

Akta Nokturna
Periodiek Traktaat van Alternatieve Studentenvereniging Karpe Noktem
3e editie, 7e jaargang, Juni 2011 - Juli 2011
Provincie
Inhoud
Extreme Playbackshow
2011
Pagina 6
Open Podium: een
cavalcade van artistiek
talent
Pagina 16
Thema: Provincie
Gelderse geschiedenis
in een notedop
Pagina 7
Afgevaardigden
- Leden over hun
provincie
Pagina 9
Rubrieken
De alternatieve route
Pagina 17
Leden Doorgelicht
Pagina 18
Quotes
Pagina 19
-----------------
Colofon
Akta Nokturna is het
tweemaandelijkse
ledenblad van
Alternatieve
Studentenvereniging
Karpe Noktem. Oude
Akta’s vind je op de
website. Heb je kopij?
Mail dan naar kopij@
karpenoktem.nl
Hoofdredactie
Yurre Wieken [YW]
Redactie
Shane Bozelie [SB]
Marlies van der Burgh [MB]
Michiel van Lierop [ML]
Noêma Neijboer [NN]
Chaim van Rens [CR]
Iris Smits (IS)
Rik Sprenkels [RS]
Jan-Hendrik Venhuizen
(JHV)
Eindredactie
Susanne Geuze [SG]
Vormgeving
Paul van Leeuwen [PL]
Voorkant
Loesje Jacobs [LJ]
Redactieadres
aktanokturna@
karpenoktem.nl

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
Proloog
De provincie heeft voor iedereen
een andere betekenis.
Voor de een is het zijn
ware thuis, voor de ander
slechts landelijk gebied met
rare accenten. De een wil ze
afschaffen, de ander pleit
voor onafhankelijkheid voor
zijn of haar thuisprovincie.
De een is eraan verknocht,
de ander hecht sterker aan
eigen dorp of stad, of zelfs
aan Nederland als geheel.
En dan zijn er natuurlijk ook
nog de wereldburgers onder
ons.
Een paar maanden geleden
stond de provincie volop
in de belangstelling: de verkiezingen
voor Provinciale
Staten werden door zowel de
oppositie als de regering plus
gedogers gebombardeerd tot
een grootscheeps referendum
over het kabinet-Rutte,
dat een meerderheid nodig
had in de Eerste Kamer. Wat
er nu eigenlijk in de provincies
zelf speelde was helaas
verworden tot bijzaak. Zoals
gewoonlijk domineerden nationale
thema’s de verkiezingen.
Nachtpost
Beste redactie,
Ik ben nu enige tijd lid
van Karpe Noktem en
voelde mij tot nu toe behoorlijk
op mijn plaats.
De meeste mensen zijn
aardig en het is iedere
maandag weer heel gezellig.
Ook de Akta lees
ik altijd met veel plezier.
Ik kan mij echter
absoluut niet vinden in
de politieke inhoud van
jullie vorige editie.
Het opiniestuk over de
boete voor luie studenten
raakt kant nog wal.
De beschreven demonstratie,
gekaapt door
relschoppers en extreemlinkse
activisten,
wordt opgehemeld als
een heldhaftig verzet
tegen het grote boze
rechtse kabinet wat alles
van ons af komt
pakken. Ik vind het
schandalig zoals dit geschreven
is. Dit had zo
in het partijblad van de
SP kunnen staan. Pure
indoctrinatie. Het verenigingsblad
van Karpe
Noktem is geen plaats
voor politieke propaganda.
Als hardwerkende student
vind ik niet dat de
maatschappij moet betalen
voor luie medestudenten
die de hele
dag dronken in hun
kamer liggen en geen
moer uitvoeren. Dus die
boete mag er van mij zo
2
In deze editie: de Akta
toont zich van haar meest
provinciale kant, met alle
bijbehorende accenten, excentriciteiten
en interessante
weetjes. Naast de gebruikelijke
vaste rubrieken Leden
Doorgelicht en de Alternatieve
Route worden Karpe
Noktem-leden uit verschillende
provinciën onder de
loep genomen. Tevens wordt
onze eigen provincie Gelderland
nader beschouwd. En
natuurlijk wordt ook in deze
editie, alweer de laatste van
het jaar, teruggekeken op
het wel en wee van onze
komen. Mensen die zich
er ‘niet op konden voorbereiden’
hadden dan
maar harder moeten
studeren. Helaas hoor ik
er volgens de Akta niet
meer bij door mijn politiek
incorrecte mening.
Ik voel mij op deze manier
aan de kant gezet
door de redactie. Jullie
horen héél Karpe Noktem
te vertegenwoordigen.
Niet alleen de
verdwaalde quasi-intellectuelen
die denken dat
ze hip zijn door tegen
beter weten in toch lekker
links te stemmen.
Ik ben geen rechtse bal
of domme tokkie, ik ben
een student en Karpe
Noktem-lid met recht op
vereniging sinds de vorige
editie.
Tot slot bevat deze Akta niet
één maar twéé bijzonder
gastbijdragen!
[YW]
mijn mening. Ik wil dat
dit recht erkend wordt,
ook in het verenigingsblad.
Zoals het nu gaat, voel
ik mij hier niet meer
welkom.
Met vriendelijke groet,
een verontwaardigd lid

Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
Karpe Rockt’em: feesten door de jaren heen
De geschiedenis van Karpe
Noktem wordt afgebakend
door gezellige borrels, aparte
activiteiten en gezelligheid,
maar wellicht nog wel het meest
door de feesten die door de jaren
heen georganiseerd werden.
Karpe Rockt’em, dat het midden
houdt tussen een dansfeest
en een bandjesavond, is hierin
een aanblijvende constante geweest.
Tijd voor een korte terugblik
na jaren feestgevier.
Ik stond achter de bar bij wat
ik na enige research kon vaststellen
als Karpe Rockt’em nummer
zeventien - de feesten in
de intro niet meerekenend. De
band Judas’ Wolf trad op: een
beginnende rockband die maar
al te graag op ons podium optrad.
De kracht van KR is dan
ook dat het beginnende bands
een kans geeft om voor een enthousiast
publiek - want, toegegeven,
dat zijn de leden van KN
wel - een show neer te zetten:
low profile, zonder rompslomp,
alles is mogelijk.
Karpe Rockt’em is echter
begonnen als een (dans)
feest. De eerste vier edities,
die plaatsvonden in het tweede
jaar van KN, vonden plaats in
wat de huidige studenten kennen
als de NDRGRND: toen een
nog alternatievere locatie, waar
de toenmalige leden zich erg
op hun gemak voelden. Toen
NDRGRND van eigenaar wisselde,
en meer in de mainstream
treedde, maakte KR de sprong
naar Merleyn, wat toen meer
nog een alternatieve danszaal
was dan een poppodium.
Merleyn, met haar gerenommeerde
podium, gaf het
derde en vierde bestuur de mogelijkheid
om het concept Karpe
Rockt’em uit te breiden. Dit is
dan ook het moment dat KR een
formule wordt: live rockbands
plus dansen op de muziek van
alternatieve dj’s - merk op dat
ook toen al Jesper en Stonehead
3
(Pieter-Paul) achter de draaitafels
stonden. Enkele plaatselijke,
beginnende bandjes passeerden
de revue op het podium van
Merleyn. Het grafisch design van
Bram Balk en de oprichting van
de ProCo zorgden ervoor dat de
Karpe Rockt’em bleef draaien,
en langzaamaan een concept
werd in een substantiele niche
van de studentenbevolking.
Toen werd de sprong naar de
Villa van Schaeck gemaakt.
Borrels werden niet langer in cafetjes
gehouden, maar in de ons
bekende kelderzaal. Een goede
reden om de Karpe Rockt’em
ook te verplaatsen, zou je denken.
Dit ging echter niet zonder
horten of stoten.
Merleyn, dat intussen overgenomen
was door Doornroosje
en daarmee gered van
een faillissement, zag het risico
van het hosten van Karpe
Noktem-feesten steeds minder
zitten. Er werden winstgaranties
gevraagd: de populaire
KR 9 - Navarone en The Analog Project
donderdagavonden moesten
geld in het laatje brengen. Toen
door miscommunicatie een feest
niet door kon gaan werd in het
vijfde jaar besloten om de Karpe
Rockt’em naar de Villa te verplaatsen.
Er waren echter genoeg obstakels,
want: hoe host je
een feest? Tot nu toe hadden
de feestlocaties voor vrijwel alles
gezorgd: een garderobe,
dj-apparatuur, backstageruimte
en -voorzieningen voor artiesten,
barpersoneel, om nog niet
te spreken van alle technische
voorzieningen die nodig zijn om
een band te laten spelen: ineens
moest KN het allemaal zelf regelen.
Het bestuur, dat ineens wekelijks
een horecalocatie moest
runnen en pandcontacten moest
onderhouden, was niet in de gelegenheid
om deze taak op zich
te nemen.
Toen is dan ook besloten om
de feestcommissie op te
richten, die zich zuiver bezig

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
zou gaan houden met het organiseren
van de KN-feesten.
De architect en initiatiefnemer,
alsmede het eerste hoofd van
de commissie, was Danielle Notenboom,
en onder haar leiding
vond in de intro tussen het vijfde
en het zesde jaar de eerste Karpe
Rockt’em in de Villa plaats,
met een nog steeds legendarisch
optreden van de band At
Zero.
De rest is ons allen bekend.
De feesten bestaan nog:
zeventien reguliere en vijf introedities.
De feestcommissie bestaat
nu uit twee taakgroepen,
een voor de bandjesavonden en
een voor de Karpe Rockt’em. Ze
programmeren nog steeds opkomende
artiesten en maken
nog steeds furore met hun feesten.
Tot slot de lijst van Karpe
Rockt’ems. Hij is niet compleet,
maar hij geeft een goed
beeld van wat er allemaal gebeurd
is de afgelopen zeven
jaar:
[RS]
KR 14 - Two And A Half Each en Volt Violin
In de (huidige) NDRGRND
KR 1 2005-09-22
KR 3 2006-05-24
KR 4 2006-08-24 (ook: int'rock 1)
In Merleyn, met als band of thema:
KR 5 2007-02-21 Plastic Halo
KR 6 2007-05-23 Driejarig jubileum
int'rock 2 2007-08-21 Radio Blackout
KR 7 2007-10-31 Halloween-thema
KR 8 2007-12-19 Mark & The Spies
KR 9 2008-04-23 Navarone en The Analog Project
KR 10 2008-06-04 Bagger United
int'rock 3 2008-08-18 Navarone
KR 11 2008-10-30 Dialogue
KR 12 2009-02-18 Innerstate
In de Grote Zaal van de Villa van Schaeck, met als band:
int'rock 4 2009-08-24 At Zero
KR 13 2009-11-26 Myrkvar en Xylo
KR 14 2010-02-11 Two And A Half Each en Volt Violin
KR 15 2010-05-27 Deadbeat
int'rock 5 2010-08-18 Volt Violin
KR 16 2010-11-18 Easy Trigger
KR 17 2011-03-24 Judas' Wolf en The Earphone
Heads
4

In het Nijmeegse studentenleven
geldt zoals op zoveel
plekken het aloude devies: heb
je een jubileum, vier dan een
feestje. Zo ook de stichting Villa
van Schaeck. Na vijf roerige
jaren beheer van een studentensociëteit
is het tijd voor een
gezellig drukke lustrumweek.
De redactie van de Akta maakte
de balans op, samen met
KN-bestuurslid Robin, VGSNpraeses
Jacco en Villa-stichtingsvoorzitter
Caroline.
Caroline Jongejan, stichtingsvoorzitter,
weet te
melden dat de geschiedenis
van de Villa van Schaeck zoals
die in haar huidige vorm bestaat
weinig gedocumenteerd
is. Ze vertelt dat nadat Diogenes
het pand verliet, het beheer
overgenomen werd door
een stichting opgericht door
NSN en Phocas. Daarna betrokken
ook andere verenigingen
het pand, waarbij onderlinge
afspraken met de Stichting Nijmeegs
Universiteitsfonds - de
eigenaar van de Villa - werden
gemaakt.
Het is een van de eerste keren
dat de Villa naar buiten
treedt zoals ze in deze week
deed. Voor het eerst organiseren
ze een formele receptie,
waar ook het bestuur van
KN voor uitgenodigd was. ‘We
vonden het leuk om iets te
doen voor de verenigingen,’
vertelt Caroline, ‘en het is dan
natuurlijk leuk om een receptie
te doen en wel lekker studentikoos
te zijn.’
De receptie bleek niet bijzonder
druk bezocht;
vooral de Villa-verenigingen en
-organisaties waren vertegenwoordigd.
Wel bleek de besloten
sfeer geijkt om nader kennis
te leren maken.
Vooral Caroline, wier functie
van voorzitter niet erg
zichtbaar is, vond het erg leuk
om meer van de bestuurders
in de Villa te ontmoeten. ‘Ik
ben hier natuurlijk niet zo vaak
in de Villa. Het contact dat ik
heb vind ik wel leuk; je leert
nieuwe mensen kennen die
echt wel passie hebben voor
hun vereniging.’ Veel conflicten
komt ze niet tegen in haar
Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
Villa van Schaeck: een succesverhaal
bestuurswerk, ruzie is er nooit.
‘Je wilt natuurlijk allemaal het
beste en het meeste, dus het
is belangrijk om je afspraken
duidelijk te hebben.’
Jacco Dijkema, praeses van
de VGSN-TQ, deelt een kantoor
met het bestuur van KN.
Hij omschrijft zijn vereniging
als een hechte club. ‘Op onze
borrel is gemiddeld 80 procent
van onze leden aanwezig.
Daarnaast worden er veel per-
soonlijke dingen gedeeld tijdens
Bijbelstudies.’
Behalve voor professionele
zaken, zoals boekhouden
en archiveren, is er weinig contact
tussen de bestuursleden
van de VGSN-TQ en Karpe Noktem.
Wel ziet Jacco gemeenschappelijke
belangen. “Binnen
VGSN-KN is er veel steun.
Op veel vlakken zijn we het
met elkaar eens, en strijden
we voor hetzelfde, mooie doel.”
Hij verklaart deze wederzijdse
steun door het feit dat we in
eenzelfde situatie zitten: twee
gezelligheidsverenigingen die
te maken hebben met dezelfde
andere Villa-verenigingen. ‘In
dat opzicht heb je te maken
met dezelfde problemen, met
dezelfde lagen waar je je doorheen
moet worstelen om iets
voor elkaar te krijgen.’
Behalve de receptie werden
er in de lustrumweek een
cantus (niet doorgegaan), een
24-uurs-borrel, een lustrumfeest
en een barbecue georganiseerd.
Het falen van de
5
cantus verklaart Caroline aan
gebrekkige communicatie van
de Villabesturen. ‘We gaan
voortaan beter promoten. Met
posters bijvoorbeeld. Dit was
natuurlijk een eerste keer, en
dan loopt niet alles goed.’
Over ‘Viva la Villa’, het gemeenschappelijke
feest,
was vrijwel iedereen erg enthousiast.
Caroline: ‘Echt een
heel goed feest.’ Ook Robin
Nazarski, pandcommissaris
van Karpe Noktem, is er over
te spreken. ‘Het was heel druk:
de kelder ging zelfs open. Er
was goed voor gepromoot, er
waren ook veel mensen van
andere verenigingen.’ Ze vertelt
verder dat Phocas en KN
de best vertegenwoordigde
verenigingen waren.
Robin ziet de Villa eerder als
een faciliteit waar Karpe
Noktem gebruik van maakt,
dan als een instantie die belangrijk
is voor de leden. ‘Het
grootste deel van onze leden
heeft zoiets van, ja prima, hoeft
niet per se. Als je niets doet
met bestuurswerk of commissiezaken,
dan weet je ook niets
af van de rest van het studentenleven.’
Robin vertelt over enkele
plannen die het bestuur
heeft om de Villa te verbeteren.
‘Jille is met een paar mensen
de Technische Commissie
aan het oprichten. Verder is
er binnenkort algemeen Villainternet
(ook een initiatief van
KN, red.). Ook is Jille de LAN
aan het proberen te regelen
met alle Villaverenigingen.’ Het
Villabestuur is erg enthousiast
over de Technische Commissie.
Caroline: ‘De TC is echt super
fijn, omdat we niet veel weten
over licht en geluid. De toegevoegde
waarde is dat alles
goed wordt onderhouden, want
we hebben best kostbare spullen
waar niet altijd zuinig mee
omgegaan wordt.’ Ook denkt
ze dat er enige tijdsbelasting
van het Villabestuur weggenomen
kan worden door de TC.
Robin is zeer tevreden met
de initiatieven die KN ontwikkelt
binnen de Villa. ‘De
stichting is heel blij dat we allemaal
dingen proberen te doen
om de Villa te verbeteren. In
eerste instantie vinden ze dit
lastig, maar achteraf zijn ze er
blij mee. De rest van de verenigingen
doet dit helemaal niet.’
Alle drie de bestuursleden
zien nog een flinke inhaalslag
voor de Villa van Schaeck
als sociëteitspand, op verschillende
vlakken. Caroline zegt
dat ze vooral bezig is met het
vastleggen van kennis, het
schrijven van draaiboeken en
het professionaliseren van de
stichting. De nieuwe website,
een evaluatie met het SNUF
en zijn daar onderdelen van.
‘Vooral de kennis heel goed
vastleggen, zodat die doorgegeven
kan worden.’
Robin ziet dat het Villabestuur
meer saamhorigheid
wil brengen. ‘Ze vinden het gewoon
erg belangrijk om de verenigingen
dichter bij elkaar te
brengen. Ze vinden dat de Villa
gezellig moet zijn.’
Ook Jacco ziet de Villa als
een succesverhaal, waar
nog veel groei in mogelijk is.
‘De kracht van de Villa ligt erin
dat ze binnen de stad een naam
neer gaan zetten. Dat hebben
ze de afgelopen vijf jaar gedaan,
en dat wordt alleen maar
meer. Je moet ervoor zorgen
dat alle studenten in Nijmegen
bekend raken met de Villa van
Schaeck. Dan doe je het goed.’
[CR], [RS]

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
Extreme Playbackshow 2011
Door vele leden werd reeds
geruime tijd reikhalzend
uitgekeken naar 26 april jl. De
zevende editie van Karpe Noktem’s
jaarlijkse Extreme Playbackshow
zou plaatsvinden!
Niets menselijks is alternatieve
studenten vreemd en de meest
zonderlinge acts zijn ons dan
ook al voorgegaan. Artiesten
als Kiss, De Kleine Zeemeermin,
K3 en Bassie & Adriaan
hebben reeds de plankenkoorts
getrotseerd en ook deze avond
zou een grote verscheidenheid
aan artiesten acte de présence
geven. Aan Alette de taak om
de verschillende nummers aan
elkaar te praten en ook een
meedogenloze jury stond paraat
om elk nummer zo vakkundig
mogelijk op waarde
te schatten. Er kan tenslotte
maar één winnaar zijn dus
diende uiterste zorgvuldigheid
betracht te worden. Olivier
stak zijn geaardheid niet onder
stoelen of banken waardoor de
verleidingstechnieken van de
mannelijke deelnemers tot het
uiterste op de proef werden
gesteld
De openingsact bestond uit
Bram Balk en Wiekie die,
gehuld in tiroler outfits, een
klassiek jodelnummer ten gehore
brachten. Bram acteerde
zo overtuigend in zijn alpenmeisjeskostuum
dat de argeloze
toeschouwer zich kon afvragen
of hij in verloren uurtjes
niet vaker voor de spiegel is
te vinden. Dit werd door Bram
met verve ontkend dus laten
wij zijn prestaties voor puur
talent houden. Aan Wiekie was
eveneens te zien dat het podium
haar niet vreemd was.
Rik – de winnaar van vorig
jaar – deed opnieuw een
gooi naar de felbegeerde eerste
plaats met het nummer ‘The
Black Parade’ van My Chemical
Romance. Wit plamuur verzekerde
een verschijning die even
sinister als spookachtig was en
zijn sombere gelaatsuitdrukking
completeerde het geheel.
Zijn playbacken was dermate
natuurgetrouw dat je je kon
afvragen of zijn microfoon niet
gewoon was aangesloten.
Frank Mensing verzorgde
eveneens een solo-optreden.
Het nummer ‘Hurt’ van
Johnny Cash werd door hem
opgevoerd waarna het tijd
werd voor een korte pauze.
Floris moet flink gegrasduind
hebben in de kledingkasten
van zijn voorvaderen, daar
hij een authentiek ouderwets
kostuum had opgescharreld.
Heupwiegend als een vertrouwde
‘Elvis Pelvis’ met op de achtergrond
zijn eigen zorgvuldig
geprojecteerde schaduw vergastte
hij ons op het nummer
‘In Dreams’ van Roy Orbinson.
De bühne lijkt hem niet onbekend,
met zoveel overtuiging
bracht hij zijn imitatie dat hij
zou moeten overwegen zich
voor Idols op te geven. Verder
succes kan niet uitblijven!
Een bende barbaren bestaande
uit Hugo, Michiel, Steef
en Bart bestormde vervolgens
het podium. Als dronken berserkers
in hun onverklaarbare
bezetenheid deden zij de planken
bijna bezwijken bijna onder
het geweld. Een uitstekende
basis voor het nummer ‘En
Maktig Har‘ van Finntroll. Met
stemmen als donderbussen
Bestuur
6
werd de geïntimeerde jury te
woord gestaan. Een daverend
aplaus, maar deze baardige
heren zouden nog van zich
doen spreken.
Lisette, Myrthe, Annemieke,
Loesje en Robin deden een
beroep op het jeugdsentiment
van de oudere leden met het
nummer ‘Wannabe’ van de
Spice Girls. Als ware bakvissen
gaven zij aan de hoge drempel
naar volwassenheid nog niet
geheel geslecht te hebben.
De vrijgekomen testosteron
zocht een uitweg en in een
oogwenk werd Myrthe op krachtige
vikingschouders gehesen
en weggevoerd. Welke rechtgeaarde
viking zou zo’n mooi
stukje oorlogsbuit versmaden?
Met brede grijnzen die blikkerende
tanden ontblootten werd
Myrthe toch maar weer op het
podium geplaatst, dit tot haar
zichtbare opluchting.
Als volgende act waren
Daan, Remco, Chris en
Paul S. aan de beurt met het
hummer ‘Bearforce1’ van de
gelijknamige band. Hun choreografie
was nog strakker
dan het prikkelende pakje van
Myrthe en ongetwijfeld zullen
vele uren in gezamelijke oefening
zijn doorgebracht.
Zoals elk jaar maakte ook
Jorg zijn opwachting met
een nummer van Kinderen voor
Kinderen en ook ditmaal wist
hij slechts bij aanvang welk
nummer dit zou zijn. Het was
te verwachten dat vroeg of laat
het nummer ‘Podiumbeest’ de
revue zou passeren. Jorg deed
Bearforce1
als vanouds zijn best maar zijn
geheugen liet hem enigszins in
de steek. Wellicht zou hij met
dubbele moed opnieuw op de
vele honderden Kinderen voor
Kinderen-nummers moeten
aanvallen.
Ook Het bestuur ontkomt
niet aan een optreden, met
traditie valt immers niet te
spotten! Het welbekende nummer
‘Poison’ van al even bekende
Alice Cooper werd opgevoerd.
Chaim hees zich in strak
leer met metalen versieringen
en ook Robin was zonder meer
op haar best. De oproepen tot
een moshpit werden gretig beantwoord
en het enthousiaste
publiek liet andermaal zien
waartoe de leden van Karpe
Noktem in staat zijn.
Vervolgens was het de beurt
aan Bart en Stan, die een
poging waagden hun langharige
imago aan diggelen te
doen versplinteren met een
vertolking van Britney Spears
en Eminem. Hun oorspronkelijke
keus – Bearforce1 – was
reeds ingepikt door Daan c.s.,
zodat ze slechts konden improviseren.
Met even verleidelijke
als bizarre kronkels werd
getracht indruk te maken op
het vrouwelijke en homosexuele
publiek. Ik zou hen aanbevelen
de vacaturebank van de
Chippendales te raadplegen,
met een dergelijk talent ligt
een flitsende carrière voor het
oprapen! Moe maar voldaan
werd het laatste optreden afgewacht.
Niek, Koen, Tim, Hugo en
Wim waren als laatste de

klos en Kinderen voor Kinderen
met het controversiele Tietenlied.
Een aangenaam stukje
verstrooiing voor het eind van
de avond, want hierna restte
nog slechts het bekendmaken
van de winnaars.
Daan, Remco, Chris en Paul
S. streken met de eer en
gingen er met de lauwerkrans
vandoor. Michiel, Hugo, Steef
en Bart ontvingen de tweede
prijs en Stan en Bart de derde,
dit ter compensatie voor het
feit dat zij hun origineel geplande
nummer niet konden
brengen.
Al heel mijn leven woon ik
in Gelderland. Maar een
provinciaal gevoel? Nee, dat
heb ik niet. Er is zowaar een
Gelders volkslied, maar ik vind
zelf de versie van Heidevolk
leuker. Ik heb veel meer gevoel
bij Nijmegen, bij Nederland
misschien zelfs bij Europa.
Nu heb ik het gevoel dat
mensen uit Limburg of Friesland
meer voor hun provincie
voelen. Wellicht dat er na
wat graafwerk in het Gelderse
verleden toch passie ontstaat
voor de grootste provincie van
ons land.
Al duizenden jaren wonen
er mensen in het gebied
dat wij nu als Gelderland bestempelen.
Nijmegen is de
plek in Gelderland waar de
oudste vondsten worden gedaan,
maar de eerste vermelding
van Gelderland komt uit
1021 onder de naam ‘Land
van Gelre’. Langzaam maar
zeker wordt dit gebied steeds
groter, tot 1288: dan stopt de
gebeidsuitbreiding na een militaire
nederlaag . Door slim
te trouwen met de zus van de
koning van Engeland wist Reinald
II, Graaf van Gelderland,
in 1339 voor Gelderland de
hertogstitel binnen te slepen.
Niet dat we daar tegenwoordig
nog veel aan hebben, maar
het klinkt sjiek, nietwaar?
Zo zag Gelderland er rond
1350 uit:
De kaart ziet er in onze
ogen wat apart uit. Hij is
Provincie Akta Nokturna
Wederom een succes, de
zevende Extreme Playbackshow!
Met dank aan de
FeestCie die zich geen enkele
moeite had getroost omd eze
avond tot een succes te maken.
Laten we uitkijken naar de
editie van volgend jaar!
[PL]
opgedeeld in vier zogeheten
kwartieren: Arnhem, Zuthpen,
Nijmegen en Roermond. De
eerste drie behoren geheel of
ten dele nog steeds bij het hedendaagse
Gelderland.
In 1543 kwam er een einde
aan de Gelderse zelfstandigheid
door Spaanse bezetting.
Toch wist Gelderland het
verzet (dankzij Franse hulp)
het langste van alle provincies
vol te houden. Er is aan
het Spaanse hof zelfs sprake
geweest het op te geven en
Gelderland met rust te latenmaar
een what if-theorie hier
7
op los laten past beter bij de
vorige Akta...
In 1543 sloot Gelderland zich
aan bij de Repulbiek der Zeven
Verenigde Nederlanden.
Volgens het akkoord zou iedere
provincie evenveel te
vertellen hebben, maar al snel
bleek dat vooral Holland, met
al zijn handel en macht, het
voor het zeggen kreeg. Hierdoor
verzwakte de positie van
Gelderland verder. In 1802
verloor Gelderland door een
administratieve herindeling
zelfs het gehele kwartier Roermond.
Toen kreeg de provincie
Spice Girls
Gelderse geschiedenis in een notendop
de grote zoals we die nu kennen.
Vanaf dit punt gaat de Gelderse
geschiedenis vooral
over in die van Nederland. Alleen
tijdens de Tweede Wereldoorlog
heeft Gelderland
door zijn rivieren nog een belangrijke
rol gespeeld – denk
aan operatie Market Garden.
Dat zal jullie in grote lijnen
wel bekend zijn, en zo niet dan
mag je nu in een hoekje gaan
zitten en je schamen.
Maar is er na dit kleine onderzoekje
bij mij meer
passie ontstaan voor mijn provincie?
Om eerlijk te zijn, nee.
Vooral het feit dat Gelderland
al een paar honderd jaar opgeslokt
is door Nederland en
het (in mijn ogen) gebrek aan
Gelderse tradities en eigenzinnigheden
geven mij geen gevoel
van trots. Maar wie weet
krijgt Gelderland ooit nog zijn
renaissance en komt er dan bij
mij wel gevoel van regionalisme
naar boven.
[CR]

Akta Nokturna Provincie
Op bezoek bij Biton
Dat Karpe Noktem niet alleen
staat in de wereld
van alternatieve studenten
blijkt wel uit de zusjesfeesten,
welke regelmatig door gelijkgeaarde
verenigingen elders
in het land worden georganiseerd.
Donderdag 26 mei zou
een delegatie van Karpe Noktem
zijn opwachting maken
bij Biton, ons zusje in Utrecht.
Ruim vijftien leden zouden te
acte de présence geven zodat
gelijk van de gelegenheid
gebruik gemaakt kon worden
Karpe Noktem wederom op de
kaart te zetten. De zwarte kledij
waar menig lid zich graag in
hult zou echter in tegenspraak
zijn met de aanbevolen dresscode,
welke wit voorschreef.
Een bonte verzameling werd
het echter toch daar ook de
kleur roze zwaar vertegenwoordigd
was. Olivier en Sara
hadden complete koffers met
make-up en andere attributen
bij zich en zelfs felroze vleugels
ontbraken niet! De tijd
Nieuws uit de provincie
Wie onder een dikke geluidsdichte
steen gelegen
heeft de afgelopen paar maanden,
kent ze wellicht niet. Maar
de rest van het platteland
wordt al weken vastgehouden
door de dreigende bastonen en
snelle gitaarsolo’s van Moord-
Ploeg. Hun nieuwste album,
Loeihard, staat nu een maand
steevast 2e in de Noord-Brabantse
Top 10 en is ongekend
populair in de Achterhoek. Alleen
het nieuwste album van
Guus Meeuwis, Jengelde mijn
gitaar maar net zo hard als
ik, trotseert het succes van
de jongens nog. ‘Moar ook
die kriegen we d’r wel onder,
heur.’ lacht frontman Teun van
Bloedakker (artiestennaam).
Het ontstond allemaal in
een vriendelijke lokale
competitie, meldt Teun ons.
‘Die jong’s ût Hoogeloon ha’n
geweun hun dikke kutko’n
ha’ moe’n houwûh, dan war’t
gedurende de treinreis werd
dan ook gedood met uitbundige
zelfdecoratie.
Na de treinreis bracht een
korte busreis ons tot het
hol van Biton, dat al afgeladen
met mensen bleek te zijn.
Voor ons was er gelukkig nog
plaats genoeg dus ook wij
zouden terstond deel gaan uitmaken
van het feestgedruis.
De plaatselijke DJ’s draaiden
een gevarieerd repertoire van
oud jeugdsentiment – jammer
genoeg uitgerekend de
Backstreet Boys – tot krachtige
gitaarmuziek, dus voor elk
wat wils toch (al moet gezegd
worden dat gitaren een heftiger
effect hebben op onze leden
dan jongenskelen).
Het natuurkundige noodlot
trof het feest toen een enkele
zekering doorsloeg waardoor
zowel de ventilatie in de
zaal als de verlichting op het
toilet de geest gaf. Bijlichten
ook allemoal nie zo beroerd
afgeleu’n veur hullie.’
De vriendengroep uit Casteren
werden naar eigen
zeggen verteld ‘da ze nog
gène drol op ‘nuh beat zou’n
kunnûh legge.’ en nadat ze de
rivaliserende groep uit Hoogeloon
enkele malen (ritmisch)
in een vlaai koeienstront hadden
geduwd, besloten ze een
trap na te geven door een metalband
op te richten.
Hun naam, MoordPloeg, is
een woordspeling op het
eeuwenoude agraïsche instrument
en de gewoonte om hun
vriendengroep “de knokploeg”
te noemen. Uit nostalgie, volgens
gitarist Willem Zwart: ‘‘n
overblijfsel ût de tijd da’ we in
‘t weekend nog noar Eindheuve
ginge. Moar doar motte ze
ôs nu nie meer.’
Hoewel het eerste album
Wie vinne da Hoogeloon
met mobiele telefoons werd ter
plekke dan ook noodzakelijk en
af en toe een frisse neus halen
buiten werd ook wel aangenaam.
een gezellig feest hindert
Op het niet dat de NS je pas
tegen zessen terug naar Nijmegen
kan brengen. Enkelen
bleven zelfs nog een uurtje langer.
Ver weg van de drank, de
muziek en met het opkomende
daglicht sloeg al snel de slaap
8
hûllemoal kapot geskûpt ken
wurre vooral werd gezien
als een veelbelovende, maar
amateuristische act binnen de
boerengrind scene, is Loeihard
eerder te categoriseren als
agraïsche death metal. Harde,
ongenadige nummers als “Minne
traktor, uw gezicht” hebben
plaatsgemaakt voor meer verhalende
als “’t incident mèh
d’n maaidorser” en “Schreeuw
maar, Poolse loonwerker”. De
komst van drummer Joep veranderde
veel. ‘Veurda Joep d’r
war, ha’n we ûne opname von
‘n Traktor-pulling wedstrijd. As
we ginge optrede dan zette we
dien an, en dan ginge we helemoal
los.’
Volgens critici is het succes
van de band vooral te
danken aan hun muzikale ontwikkeling.
Aardschok meldt:
‘Het scheelt echt enorm dat
Willem nu weet hoe hij zijn
gitaar moet vasthouden.’ En
op blastbeat.nl valt te lezen:
toe en ondergetekende heeft
het aan Mike K. te danken dat
hij niet op een volkomen willekeurige
locatie in Nederland
wakker werd. Enkele uurtjes
slaap waren inmiddels wel welkom
en met genoegen werden
dan ook de bedden opgezocht.
Een nachtje slaap minder maar
een mooi feest rijker, een zusjesfeest
ten voeten uit!
[PL]
‘Teun, Willem en Joep hebben
geleerd dat ze wel tot vier
kunnen tellen, maar dat dat
vooral nuttig is als ze het allemaal
tegelijk en op dezelfde
snelheid doen. Dat is een belangrijke
les, die iedere band
vroeg of laat een keer leert.’
Verassend genoeg is Moord-
Ploeg ook erg populair onder
de populatie van Nederlands
sprekende Indiërs. ‘De
ruwe tonen vermengd met het
manische geloei van koeien in
de titelsong van Loeihard zijn
precies wat ik nodig heb om
me terug te transporten naar
de gravelpaden van India,’
meldt één van de 38 leden van
Taj-Metal.nl, het grootste forum
voor metal-liefhebbende
Indiërs in Nederland.
MoordPloeg is de komende
maanden te zien in vrijwel
alle bekende bierschuren
in Nederland.
[ML]

Provincie Akta Nokturna
Afgevaardigden
Leden over hun provincie
Karpe Noktem telt momenteel
zo’n 150 leden en hoewel
vaak wordt gezegd dat het
grootste deel van de Nijmeegse
studenten uit Brabant of Limburg
afkomstig is, kan het niet
anders dan dat binnen onze
vereniging ook andere provincies
vertegenwoordigd zijn.
Akta maakte een digitale roadtrip
door Nederland en stuitte
onderweg op een aantal leden
die bereid bleken in geuren en
kleuren over hun afkomst te
vertellen.
Groningen
‘
Er gaat niets boven Groningen,’
zo luidt de slogan van
deze provincie, aarzelend nagesproken
door Renate Jansen. ‘Ik
vind het dialect niet mooi: het
klinkt een beetje zeurderig. De
meeste dorpen zijn echt gaten
en we hebben veel rare plaatsnamen:
denk aan Bierum, Doodstil
en Lutjegast. Daarentegen is
de stad Groningen wel leuk en
mooi – en groter dan Nijmegen!
In de binnenstad word je bijna
omver gefietst door studenten,
ongeveer één op de zes Grunningers
is namelijk student.’
Groninger koek is natuurlijk
alom bekend in Nederland
en ook worst en mosterd uit het
noorden vind je in menig supermarkt.
Dacht je dat we in Nederland
al genoeg feestdagen
hadden, in Groningen doen ze
er nog een schepje bovenop: elk
jaar op 28 augustus viert men
Bommen Berend. Met Gronings
Ontzet, zoals deze dag officieel
heet, wordt gevierd dat de stad
in het rampjaar 1672 het beleg
door de bisschop van Münster
(‘Bommen Berend’) heeft
doorstaan. Renate: ‘Op deze
dag liet hij zijn troepen terugtrekken
uit Groningen. Tijdens
Bommen Berend zijn de meeste
Groningers vrij en er is kermis
en vuurwerk in de stad.’
Overijssel
Ook Overijssel is niet dichtbevolkt.
Of je nu graag
naar het bos gaat of lekker op
de heide wilt rondstruinen, in
Overijssel ben je altijd in notime
midden in de natuur. Rik
Harink prijst zijn provincie om
deze kwaliteiten. ‘De rust op het
platteland vind ik heerlijk. Tegelijkertijd
is er genoeg te beleven
in steden als Deventer en Zwolle.’
Als typische kenmerken van
zijn provincie noemt hij het conservatieve
milieu en het behoud
van tradities. ‘We hebben veel
feesten, variërend van tentfeesten
tot streekvieringen. Tijdens
dorpsfeesten worden er beruchte
spellen gespeeld: zwientje
tikken bijvoorbeeld, waarbij je
geblinddoekt op je knieën zo
snel mogelijk een zwijn moet
tikken, en gat graven, een wedstrijd
wie het diepste gat graaft
in een bepaalde tijd.’
Het streekgerecht ‘Kruutmoes’
valt bij Rik in de
smaak, al geeft hij toe dat niet
elke Overijsselnaar er gek op is.
Wie zich afvraagt wat dit woord
te betekenen heeft, kan vast bij
de informaticastudent te rade.
‘Ik ben opgegroeid met het Sallands’
dialect: mijn opa’s en
oma’s spreken het allemaal. Al
heb ik het zelf nooit leren spreken,
ik kan het prima verstaan.’
Gelderland
Ook Annemiek Arfman is te
spreken over het dialect
uit haar streek. ‘Mijn favoriete
Achterhoekse dialect-woord is
‘alibanterije’, dat betekent ‘kattenkwaad’.
Het dialect is een
belangrijke traditie en ik vind
het heel jammer dat deze taal
verloren gaat. Daarmee vervalt
een deel van de Gelderse
identiteit.’ Toch is Annemiek blij
dat ze gewoon Nederlandstalig
is opgevoed, net als de meeste
andere jongeren. ‘Van mensen
van mijn leeftijd die dialect
spreken heb ik toch vaak het
idee dat ze in een klein wereldje
leven en niet verder komen dan
het dorp waar ze geboren zijn.’
De studente Algemene Cultuurwetenschappen
noemt
haar provinciegenoten nuchter
en koestert de hardwerkende
landbouwers. ‘Veel mensen
denken dat er alleen lompe,
achtergestelde boeren wonen
in de Achterhoek. Dat valt erg
mee. Ik heb ontzettend veel bewondering
voor boeren en kan
er slecht tegen als zij belachelijk
worden gemaakt. Het zijn mensen
die hard werken, die geven
om hun land en dieren. Ze runnen
een eigen bedrijf en zorgen
mooi wel voor ons eten.’ Verder
vertelt Annemiek dat buurt
9
en familie erg belangrijk zijn in
Gelderland. ‘Bij mijn grootouders
was het heel belangrijk om
een goede buurt te hebben. Zo
slachtte men bijvoorbeeld samen
een koe, zodat het vlees
kon worden verdeeld en niet
zou bederven.’ Wel geeft ze toe
dat er de afgelopen decennia
het een en ander veranderd is.
‘Nu lijkt het alsof we één grote
gezellige buurtschap zijn, maar
dat valt flink mee.’ Annemiek
vindt dat alle provincies van Nederland
hun eigen waardevolle
natuur en tradities hebben. ‘Al
heb ik soms wel het gevoel dat
de Achterhoek een beetje wordt
onderschat.’
Brabant
Ook Brabant ontkomt als landelijke
provincie niet aan de
nodige vooroordelen. Veel Nederlanders
denken wellicht aan
gekke boeren die met carnaval
helemaal losgaan. Anke Pieck
nuanceert dit beeld: ‘Brabant
is net één groot dorp, maar je
moet niet vergeten dat we met
Eindhoven en Tilburg toch de
respectievelijk vijfde en zesde
stad van Nederland zijn.’ Ze omschrijft
haar provincie als ‘gezellig,
vol open en gastvrije mensen’.
Uiteraard erkent ze het
belang van carnaval, een feest
dat ooit is ontstaan als uitbundige
vooravond van de vastentijd.
‘Al wordt de vastenperiode door
bijna niemand meer in acht genomen.’
Anke voelt zich meer Nederlander
dan Brabander. Ze
begrijpt dan ook dat het Brabants
woorden heeft die voor de
rest van Nederland wat vreemd
in de oren klinken. ‘Houdoe als
je weggaat, bijvoorbeeld.’ Zelf
vindt ze dat ze niet erg Brabants
praat. ‘Al maak ik mij wel schuldig
aan het gebruik van houdoe.
Ook zeg ik ‘ons mam’ in plaats
van ‘mijn moeder’ en ‘jullie pap’
in plaats van ‘jouw vader’. Dat
kun je trouwens toepassen op
alle mogelijke familieleden.’
Limburg
‘
Het dialect is geweldig!’, zegt
Robin met haar zachte g over
de Limburgse taal. ‘Het klinkt
zangerig en articuleren is soms
compleet overbodig. Ik mis het
soms wel om Limburgs te praten.
Het dialect dat ik vroeger
met familie en vrienden sprak
heeft toch iets intiems.’ De
pandcommissaris van bestuur 7
gebruikt de woorden ‘landelijk’
en ‘kleinschalig’ om haar provincie
te omschrijven, al voegt ze
er aan toe dat de termen ‘boers’
en ‘dorpelijk’ wellicht meer op
z’n plaats zijn. ‘Limburg heeft
veel heuvels en zelfs een heuse
berg. Nou ja, in naam dan. Typisch
Limburgs is natuurlijk de
vlaai, maar we hebben ook een
paar bierbrouwerijen: Brand,
Gulpener en Lindeboom.’
Robin vertelt dat ze zich de
afgelopen jaren meer bewust
is geworden van haar zuidelijke
achtergrond. ‘Toen ik in
Nijmegen ging wonen, merkte
ik pas dat er een verschil is tussen
Limburg en niet-Limburg.
Ik voel me in de eerste plaats
Nederlander, maar vergeet niet
wat Rowwen Hèze zong: het is
een kwestie van geduld, rustig
wachten op de dag, dat heel
Holland Limburgs lult.’
Utrecht
Bram Balk ten slotte, is ook
trots op zijn g, die een stuk
rauwer klinkt. ‘Ik ben trots op
die grommende g. Utrechters
zijn doorgaans hard en eerlijk,
tot op het lompe af. Daar past
het platte halve dialect goed
bij. Ik heb zelf minder met de
streektaal, maar die g! De grove
g is het kaarsje op de taart
die Utereg heet.’
Het mag duidelijk zijn: Bram
spreekt in niets dan lof over
zijn provincie. ‘Da’s logisch:
Utrecht is het pompende hart
van het land. Als Utrecht plat
ligt, staat Nederland stil.’ Voorbeelden
over beroemdheden uit
zijn provincie heeft hij dan ook
te over. ‘Herman van Veen, Annie
M.G. Schmidt, Paus Adrianus
VI, Affelay, Inna Bakker-Boudier,
Dick Bruna, Ingmar Heytze,
Spinvis, Wim Sonneveld,
Biton… moet ik doorgaan?’ Desondanks
wil hij niet per se terug
verhuizen naar zijn stad. ‘Voor
mijn gevoel ben ik altijd Utrechter
gebleven, maar ik erg nationalistisch
ingesteld ben ik niet.
Ik ben liever Utrechter dan Nederlander,
maar het liefste mezelf.
Mag ik zo cliché zijn?’
[SG]

Akta Nokturna Provincie
Pieperpraat
Vraag je Nederlanders naar een typisch gerecht uit ons land,
dan zullen velen zonder aarzelen ´aardappels´ antwoorden.
Toch zal de gemiddelde persoon ook weten dat dat historisch
gezien niet helemaal juist is: Spaanse ontdekkingsreizigers
brachten de welbekende knol in de zestiende eeuw mee uit
Zuid-Amerika. Aanvankelijk moesten Nederlandse boeren niets
van aardappels hebben. De stengels en bessen van aardappels
zijn immers giftig. Toch zou je kunnen zeggen dat hij een lifesaver
was, die aardappel. Door zijn rijkdom aan voedingstoffen
en efficient gebruik van landbouwgrond konden met aardappels
per hectare meer caloriëen worden verbouwd – en dus meer
monden worden gevoed – dan met bijvoorbeeld graan. In de
achttiende eeuw werden aardappels dan ook een veelgegeten
product in heel Europa.
De aardappel werd in alle Nederlandse provincies verbouwd -
natuurlijk met uitzondering van Flevoland, dat tot de eerste
helft van de twintigste eeuw verscholen lag in de dieptes van
de Zuiderzee.
Hoewel veel studenten vaker een pak pasta zullen koken dan
een pan piepers, zijn aardappels juist voor ons prima voedsel.
Ze zijn goedkoop, mits je geen voorverpakte excellent barbecuekrieltjes
kiest. Daarbij is het niet moeilijk om aardappels
te bereiden en het hoeft ook helemaal niet lang te duren. Heb
je geen geduld om twintig minuten te wachten, kook je aardappels
dan eens in de magnetron. Doe ze in een half-afgedekt
bakje met een laag water en kook ze in vijf (!) a zeven minuten
gaar. Heb je een hekel aan aardappels schillen? In veel gevallen
kun je ze prima in hun jasje eten. Sterker nog, aardappels houden
dan meer smaak en zijn bovendien gezonder, aangezien
veel vitamines vlak onder de schil zitten.
Aardappels blijven trouwens langer goed dan je denkt. Iedereen
heeft zich waarschijnlijk wel eens verwonderd afgevraagd
waar die bijna buitenaardse vergroeiïngen vandaan
komen die je op aardappels aantreft als je ze een paar weken
onopgemerkt in een hoekje van je keukenkast laat liggen.
‘Zonde’, zul je denken, alvorens je de zak de prullenbak in mikt.
Nu is dat niet nodig! Meestal volstaat het om de wortels – want
dat zijn het – van de knollen te halen met een mesje. Schil ver-
10
volgens wel de aardappel, deze kan als ‘ie wat ouder is droog
smaken.
Na deze lofzang op de aardappel vraag je je vast af: gaat ze
me dan nu vertellen hoe ik aardappels kook? Nee, ik mag
hopen dat een beetje twintiger dat stukje culinaire opvoeding
wel heeft gehad. Vaak hoor ik dat mensen aardappels ‘saai’
vinden smaken. Het is echter heel simpel om ze op smaak te
brengen. Bijvoorbeeld met rozemarijn, zeezout en olijfolie.
Aardappeltjes uit de oven
Nodig:
aardappels (zo veel je wilt)
gedroogde rozemarijn naar smaak (ca.
1-2 tl per persoon)
zeezout, liefst grof uit de molen
olijfolie
1. Snijd de aardappels in blokjes,
eventueel geschild. Kook ze voor, ca. 8
minuten op het fornuis of 3 minuten in
de magnetron.
2. Bedek een bakplaat of ovenschaal
met aluminiumfolie en vet deze in
met olijfolie. Verdeel de aardappelblokjes
erover.
3. Bestrooi de aardappeltjes met
voldoende rozemarijn en zeezout. Versgemalen
zwarte peper is ook lekker!
4. Zet de aardappeltjes in de oven,
ca. 30 min op 170 graden. Langer kan
ook – is alleen maar lekkerder. In dat
geval verlaag je de temperatuur van
de oven naar 150 graden. Je gerecht is
klaar als de aardappels een licht krokant
korstje hebben en lekker ruiken. ;)
[SG]

Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
Familieleden Karpe Noktem plukken de dag
Op 16 april vond Karpe
Noktem het tijd worden
de ouders van haar leden uit
te nodigen zodat die eens konden
zien hoe hun studerende
kroost de vrije tijd doorbrengt
in het Nijmeegse. Ook andere
familieleden, waaronder een
bijna 80-jarige oma op een
scootmobiel, kwamen nieuwsgierig
een kijkje nemen.
De aanhang van de karpe
Noktemleden werd naar
de kelder van de Villa geloodst
waar op maandagavond altijd
geborreld wordt. Aldaar kon
men – onder het genot van
thee, fris en borrelnootjes -
uitwisselen wat de kinderen
zoal studeerden en enigszins
weemoedig terugdenken aan
de eigen studietijd.
Vanwege de grote opkomst
werd de groep in tweeen
gedeeld. Eén groep ging
meteen Nijmegen verkennen
en de andere groep begon
met een rondleiding door
het historische pand waarvan
je toch wel stiekem dacht
dat het misschien beter niet
aan studentenverenigingen
verhuurd kon worden. Van
de biervoorraad in de kelder
ging het trapsgewijs omhoog
langs verschillende ruimtes
die door diverse verenigingen
gebruikt worden. Daaronder
was een keuken die de naam
studentenkeuken eer aan
deed tot een zolderruimte die
naast werkruimte ook uitzicht
bood op een prachtige kastanjeboom.
Buiten werd ook vol
trots de Karpe Noktembakfiets
getoond die haar dienst
bewees als snel en schoon
transportmiddel.
11
Weer in de kelder beland
werd de aanwezigen een
quiz voorgeschoteld, een ware
overhoring over alle Karpe
Noktemfeiten en –historie die
tijdens de rondleiding waren
gespuid. De antwoorden werden
ijverig op papier gezet.
Vervolgens ging groep twee
ook op pad voor een lange
stadswandeling die uitstekend
werd geleid door Chaim
van Rens die zijn zaakjes als
student geschiedenis uitstekend
kende. Ondergetekende
heeft als frequent bezoeker
van Nijmegen toch nog het
nodige bij kunnen leren. Het
Nederlandse weer werkte
ook volle kracht mee en dat
maakte het tot een meer dan
aangename gebeurtenis.
Ondertussen wisselden ouders
ervaringen uit over
hoe anders het studeren tegenwoordig
is, hun zoon- of
dochterlief op kamers, de
behaalde studiepunten en
wat dies al meer zij. Dap-
per probeeren zij niet al te
buitensporig trots te lijken.
Ietwat moe, maar zeker voldaan
eindigde groep twee
na de wandeling weer in de
kelder waar groep één al was
teruggekeerd. De winnaar van
de quiz werd bekendgemaakt
en verblijd met een heus Karpe
Noktemt-shirt.
Veel van de bezoekers namen
ook nog deel aan het
laatste programmaonderdeel:
de warme maaltijd. De pizzeria
die Karpe Noktem and family
die avond te eten kreeg,
heeft goede zaken gedaan.
Al met al een zeer geslaagde
dag om op terug te kijken.
Gastbijdrage door Ginette
Wieken

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
In het hart geraakt
Toeschietelijke momenten tijdens een wapenworkshop
Ik moet eerlijk toegeven: in
mijn leven heb ik nooit veel
verder gekeken dan een kettingzaag
of mes. Deze instrumenten
hebben, indien vaardig
gehanteerd, iets directs
en bruuts. Men houdt via het
medium contact met de getroffene,
voelt meegeven en
weerstand naargelang het
soort weefsel dat wordt binnengedrongen
en, wanneer
men de plaats van handeling
na afloop beschouwt, kan de
schepper ervan van gesoigneerdheid
niet beticht worden.
U kunt zich dus wellicht indenken
dat geweren mij altijd zo…
schoon en afstandelijk leken.
Iets voor laffe heren die hun
cravat onbevlekt wilden houden.
Met de nodige reserve,
maar desondanks niet
ongeïnteresseerd plaatste
ik mij in het bestand van de
SportCo, die spoedig een
schietworkshop zou organiseren.
Wat was het toch aan
vuurwapens dat zoveel mannen
deed sidderen in anticipatie?
Om welke reden liep het
zever hen over de kaken bij de
gedachte aan het overhalen
van een trekker? Welke magie
schuilde er in het duister van
een loop?
Schietvereniging Strijdlust
aan de Suikerbergseweg
bood een luilekkerland aan
lieden die liever Gunweek dan
Hustler op het watercloset lezen.
In de kelder (altijd een
kelder) openbaarde zich een
achtbaans schietzaal waar vegetale
muflucht en kruitbouquet
een karakteristiek assemblage
vormden. Zonder
gebeuzel ging de eerste groep
aan de buks. Achter het geluidswerende
glas nam ik waar
dat zodra het eerste vuurwapen
binnen handbereik kwam,
er een tot dan toe onbekende,
vastberaden blik in de ogen
der jongelingen verscheen. De
rug rechtte zich. De schouders
ontspanden. De voeten stonden
steviger in de aarde.
Links schoot een losgeslagen
Frank direct in de roos.
Rechts toonde Robert een
voortdurende grijns op het
gezicht die eenvoudigweg niet
natuurlijk kon zijn. In het midden
transformeerde Wiekie
van een zachtaardig hippiemeisje-met-blom-in-het-haar
tot een halfautomaatslingerende
maniak. En pinkte Steef
daar in de wachtrij met zwetende
handjes een traantje
weg?
Vol verwachting trad ik
de schietruimte binnen
en nam mijn positie in op de
baan. Nochtans teleurgesteld
bemerkte ik geen noemenswaardig
adrenalineshot bij
het ter hand nemen van de
Magnum .357 revolver. Ook
niet bij het mikken. En niet bij
het vuren. Enige plofjes later
bleek ik ook geen noemenswaardig
schutter te zijn, aan
het doelwit te zien. Mijmerend
over mijn zaag stiefelde
12
ik desalniettemin naar de balie
waar het 6 mm wedstrijdgeweer
rustte. Ik laadde slordig
een kogel, legde de kolf
halfhartig tegen de schouder,
kneep een onwillig oog dicht,
tuurde lusteloos door het vizier
en haalde met een slap
vingertje de trekker over.
Ik voelde een milde terugslag.
Ik rook hoe de geur van hout
en kruit zich vermengde. Ik
voelde mijn armen protesteren
onder het gewicht van het
hout en metaal. Het begon me
te dagen. Dit was geen koele
afstandsbediening met destruct-
knop. Dit was een vage
kennis die ik wel mocht. En hij
mocht mij ook, zo toonde de
roos. De M1 Garand herkende
ik vanaf de eerste aanraking
als een trouwe metgezel, met
zijn luidruchtige, doch zuivere
bastoon, zijn vriendschappelijke
gewicht tegen de schouder,
zijn terugslag als een ferm
schouderklopje: ‘goed gedaan
meid, maar dit is slechts het
begin.’ Ik was verkocht. Maar
dit was ongelukkigerwijs al
het einde van de workshop en
het luidde de wederzijdse verwijdering
in van mij en mijn
nieuwe beste vriend. Het enige
herinneringsgeschenk dat
ik van hem had was een aan
flarden geschoten stuk karton.
Weemoedig kruiste mijn
blik die van mijn medecursisten,
die al even aangedaan
de eenmaligheid contempleerden.
Op sommige
roodorige mannen na, die
verklaarden ‘vooral kleine
meisjes met grote geweren
spannend te vinden’ en Jille,
die heimelijk een teddybeer
had willen winnen. We verlieten
het Wijchense voor het
Nijmeegse onder het vooruitzicht
dat Karpe Noktem ooit,
óóit een eigen schietbaan zal
aanleggen. ‘Want we zitten
toch al in een kelder.’
[MB]

Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
Middeleeuwse avond
Vroeg ging die dag de wekker.
Het mocht voor de
meeste Karpe Noktemleden
dan een middeleeuwse avond
zijn, voor Aukje en mij was
het een middeleeuwse dag.
Tijdens het boodschappen
doen in de AH XL wenste ik
dat ik de avond van te voren
begonnen was, maar ik een
waas van waanzin was ik toch
naar het BeestFeest gegaan.
Niets meer aan te doen, wat
moest ik nu ook alweer allemaal
hebben? Ah juistem: kipfilet,
bramen, gember, wafels,
aardbeien en dat lijstje ging
nog even zo door. Eenmaal in
mijn keuken aangekomen (en
de zooi van huisgenoten aan
de kant geschoven te hebben)
kon het koken beginnen. Of
nouja, eerst eigenlijk het bakken.
Twee quiches verder en
ik kon beginnen met de saus
voor de kipfiltet. Een bramen/
gembersaus, heel apart maar
(in mijn optiek) wel lekker. Na
de saus was er alleen nog een
appel- en-uisalade te maken
en het was op naar de Villa.
Daar aangekomen bleek
de Villakeuken een grote
puinzooi te zijn en stond een
groep mannen in pak met een
elektrisch broodmes stokbrood
te snijden. Ik vroeg of
ze nog veel werk hadden en
na een belofte van om 18:00
weg te zijn en een tip vanuit
mij dat je stokbrood ook
gesneden kon kopen ging ik
samen met Aukje de stad in
voor de laatste paar boodschappen.
Na terugkomst waren de
heren uit de borrelruimte
en de keuken verdwenen maar
helaas lag hun zooi er nog wel
dus na wat miepen werdt in elk
geval de borrelruimte schoongemaakt
maar bleef de keuken
een zooi. Dit maakt het
koken wat uitdagender maar
gelukkig niet onmogelijk. Op
dat moment kwamen de mensen
voor de boekbind- en kalligrafeerworkshops
binnen en
trok ik mijn middeleeuwse
kloffie maar aan. Het koken
in de Villa kon nu beginnen.
De koolsoep ging op het vuur
en terwijl de bar werd opgebouwd
en de leden langzaam
kwamen werden ook de voorbereidingen
voor de andere
drie gangen getroffen.
Tijdens het eten werd er
vanalles geserveerd met
13
vooral de intentie om met een
bepert budget toch wat gekke
middeleeuwse smaakcombinaties
op tafel te zetten.
Bijvoorbeeld gepocheerde
kipfilet met de bramen/gembersaus,
koolsoep met kaneel
en suiker, middeleeuwse slagroom
met rozewater en eieren
gevuld met onder andere appel.
Een gevulde buik en wat
kennis over de middeleeuwse
tafel rijker kon er worden begonnen
met de workshops.
H et boekbinden ging prima
en na het vouwen en
scheuren van papier, en het
aan elkaar naaien van de vellen,
ben ik een zelfgemaakt
middeleeuws boekje rijker.
Na het boekje gingen we aan
de slag met kalligraferen. Het
overschrijven bleef lastig, al
baart oefening kunst en ging
het gaandeweg beter. Al vermoed
ik dat ik nooit een fatsoenlijke
middeleeuwse A zal
kunnen kalligraferen. Om mij
heen kijkende viel het me opeens
op hoe stil het was. De
mensen van de Papieren Eenhoorn
waren nog bang geweest
voor een stel aangeschoten
studenten die alles halfslachtig
zouden doen. Niets bleek
minder waar, mensen waren
ongeloofelijk geconcentreerd
bezig en voorbijkomende bestuursleden
van Phocas keken
vol verbazing toe. Rik was al
helemaal enthousiast geworden
en begonnen met overschrijven
van de statuten in
middeleeuws schrift. Wellicht
dat we deze ooit nog eens geheel
in middeleeuws schrift
kunnen uitprinten en laten inbinden.
Het geheel kalligraferen
gaat mij te ver, maar wie
wil mag zich er van mij best
aan wagen. Een fles mede
voor degene die het lukt.
Na de workshops was er
nog een kleine groep
mensen over waarmee ik nog
een kleine tarveernequiz heb
gedaan. Na wat euhm’s en
ah’s aan mijn kant en tussendoor
zowaar wat vragen
die me teboven kwamen (de
vragenlijst was ik namelijk
vergeten mee te nemen) wist
Marlies de tarveernequiz te
winnen. Een glas mede en
wat opruimwerk later en de
reis ging weer huiswaarts.
[CR]

Akta Akta Nokturna, Nokturna Maart - Juli 2011
Gluren bij het bestuur
een kijkje in het dagboek van KN-voorzitter Remco
1-apr De hele dag onderweg geweest om de bakfiets op te halen in de middle of nowhere. Allemaal goed gegaan - is een mooi ding.
We wilden eigenlijk bij de spelletjesavond vanavond een goede 1 april-grap uithalen, maar dat faalde bij het 'goede' in 'goede
1 april-grap'. Ik had uiteindelijk even geen zin in gezellig doen bij de spelletjesavond, vroeg weggegaan nadat ik bezig was
met de kookspullen op te ruimen terwijl ik er niet had gegeten.
2-apr Gedoe rond het boetereglement van de Villa houdt aan, ik hoop dat er binnenkort iets goeds uit komt. We begrijpen de Villa
best, maar onze belangen zijn nou eenmaal tegengesteld.
3-apr Goede bestuursvergadering gehad, wat moeilijke puntjes afgesloten en leuke dingen in gang gezet. Jammer dat de Mannen-
en Vrouwenavond weer niet gelukt is…
4-apr Toffe borrel. Ondanks dat het niet zo druk was, was de loterij een succes.
5-apr SollicitatieCommissie(SoCo)-vergadering: al een aantal sollicitaties binnen, verder afgesproken welk SoCo-lid, welk potentieeltje
benadert (ofwel: 'pakt'). Een gezellige vergadering verder.
6-apr Rik blijkt al in een vergevorderd stadium wat betreft een sushi-avond op 11 april, maar we weten er op een verzoek een tijd
geleden na niks van… Binnen het bestuur wat onenigheid hierover, maar we proberen het zo goed mogelijk in banen te leiden.
Verder bestuursvoorlichtingsavond gehad, goede opkomst en zeer vruchtbaar.
7-apr Overdag een afspraak met de KasCo, ging best prima: constructief overleg en geen grote problemen. 's Avonds Beestfeest:
Normaal erg fijn feestje zonder verantwoordelijkheden, helaas grotendeels verpest door persoonlijke issues.
8-apr Middeleeuwse avond was erg gaaf! Leuk georganiseerd en gezellig. Vanwege zelfde reden als gisteren helaas weer vroeg weg
gegaan.
9-apr Sushi-avond-spanningen lopen op tussen bestuursleden onderling en met Rik. Uiteindelijk niet gelopen zoals ik graag wilde,
maar verder wel opgelost. Zeker een van de pittigere situaties dit jaar.
10-apr Robin, Bente en Jille hebben gezocht naar nieuwe leden voor commissies, was een goed idee. Bestuursvergadering ging
goed, maar er zat nog wel spanning vanwege het sushi-incident. Gelukkig alles goed uitgesproken en uiteindelijk begrepen
we elkaar wel. Verder geen superspannende vergadering maar wel prima.
11-apr Niet bij de borrel geweest, wat behoefte aan rust voor m’n tentamen de volgende dag. Was wel een coole borrel naar ik hoorde,
alles overstroomd. De -officieel niet van KN zijnde- sushi-avond was wel gezellig. Gelukkig werd het bestuurlijke gedoe
niet te persoonlijk opgevat. Ik hoorde dat de overstroming wel even een uitdaging was, maar ze zijn er in geslaagd iedereen
te betrekken bij de verhuizing naar de grote zaal, en een gratis drankje maakte de sfeer er meteen beter op.
12-apr Tentamen ging prima, goede nachtrust hielp. 's Avonds SoCo-vergadering: Wel relaxte vergadering, een van de SoCo-leden
besloot er uit te stappen om zelf te solliciteren. Verder kandidaten doorgenomen en vragen bedacht voor de sollicitatiegesprekken.
Duurde niet al te lang, nog een lekker biertje gedronken achteraf.
13-apr Te horen gekregen dat we niet in het introductieboekje van het BOS (koepel studentengezelligheidsverenigingen) komen,
omdat we al via CHECK (koepel culturele studentenverenigingen) vertegenwoordigd zijn. Interessante discussie over hoe
wenselijk dit is.
14-apr Borrel gehad met het College van Bestuur. Erg leuk en decadent in Huize Heyendaal. Lekker in discussie geweest met Kortmann
en andere piefen over de bezuinigingen op studenten en het verenigingsleven. Stomme Bavaria heeft wéér malt bier
geleverd.
15-apr Eindelijk reactie van de DJ-apparatuurwinkel. Na de aangetekende brief was de garantie op de kapotte CD-speler spontaan
twee jaar, in plaats van één.
Schietworkshop met de SportCo: erg vet! Leuke originele activiteit. Daarna niet meer naar de afterparty geweest maar naar
de afstudeerborrel van Paul van Leeuwen: gezellig en lekker bier.
16-apr IntegraCie familiedag! Leuke dag gehad, niet alles was perfect maar zeker voor zo'n originele activiteit goed geregeld. Achteraf
nog een lekker biertje gedronken bij Samson. Een van de meest ontspannen dingen die ik die week heb gedaan.
17-apr Robin is jarig! Vergadering stond verder in het teken van geslaagde activiteiten en goede vooruitzichten, was wel een opsteker.
Natuurlijk loopt niet alles flex, maar vrijwel overal zit wel schot in. Goede vooruitzichten voor de open borrel in ieder
geval en op tijd klaar met vergaderen, nog tijd voor een biertje.
14

Maart - Juli 2011, Akta Nokturna
18-apr Me nogal gehaast en in bochten gewrongen voor een eetvergadering met de SoCo: twee afwezigen en matig efficiënte vergadering.
Dat was niet superchill maar gelukkig was de open borrel er na wel een succes, veel mensen in thema en leuke
aankleding. Van openen tot sluiten gebleven, was heftig maar wel leuk. Ook de Lustrumborrel van de Villa nog even meegepakt,
praatje gehouden. Ze waren erg blij met hun nieuwe wc-onstopper van ons.
19-apr Robin, Bente en Chaim zijn begonnen de bakfiets te schilderen: ziet er goed uit! Daarna lekker park gehangen. Villa-cantus
ging niet door - wij dachten dat onze vijf aanmeldingen weinig waren, bleek dat het meeste te zijn van alle verenigingen…
Dit bood wel tijd om iets leuks voor mezelf te doen, was erg fijn - kwam er de laatste tijd weinig van.
20-apr Eerst korte Pluk de Nacht-vergadering gehad en vervolgens evaluatiegesprekken binnen het bestuur (zogenaamde 'speeddates'),
was interessant. Daarna dingen besproken voor de bestuursact voor de playbackshow, potentie heeft het zeker maar
ben benieuwd wat er van komt...
21-apr Voorbereidingen voor de Diespicknick door Chaim in volle gang, gaat vet worden. Bakfiets komt goed van pas. Vanavond Villa
Live, uiteindelijk gelukkig net genoeg vrijwilligers kunnen bereiken. Ga morgenvroeg naar Duitsland dus kan er helaas niet
heen…
22-apr
D o o r
Chaim
23-apr
24-apr
De Dies was geslaagd, er was bij deze luxe picknick meer dan genoeg te eten en te drinken en tijdens het paaseieren zoeken
kwam bij menig KN-lid een prachtig enthousiasme naar boven. De bakfiets blijft wel een eng ding om mee te rijden.
25-apr Op de weg terug van Duitsland al weer bezig met KN, we zouden dinsdag vergaderen maar dat lijkt er niet van te komen. Niet
ideaal, maar goed, een keer per jaar moet dat wel kunnen, hebben ook wel wat vakantie verdiend. Wel bijzonder vervelend
dat het uiteindelijk niet goed naar iedereen gecommuniceerd bleek. Vier dagen in het Duitse bos waren erg chill, maar vanaf
de avond alweer druk met e-mailen en kleine dingetjes. 's Avonds oefenen voor de playbackshow was vet, maar was daarna
helaas te kapot om naar de borrel te gaan.
26-apr Extreme playbackshow! Ook nog een goed feestje achteraf geworden, mooie avond.
27-apr Eerste dag na m’n tripje om serieus e-mail en actiepuntjes bij te werken, dag mee bezig geweest. Alle relaxtheid van toen
is er alweer uit, gelukkig gaat het allemaal wel goed. 's Avonds de eerste sollicitatiegesprekken. Jammer dat een groot deel
van de SoCo er niet was, maar desondanks goede gesprekken. Daarna nog bij Stan gaan wijnen.
28-apr Dag aan studie gewerkt. 's Avonds overleg met de BarCo (Anke) over het vergroten van de verantwoordelijkheid van de
BarCo en de uitbreiding van de BarCo zelf. Prima en vruchtbaar overleg, al liep het uit waardoor ik een afspraak miste met
vrienden die ik al maanden niet fatsoenlijk had gesproken. Baalde wel ik wel hard van.
29-apr Rustig dagje, 's avonds drie sollicitatiegesprekken (half ten koste van eetdate, maar was gelukkig geen probleem door een
compromisje) en Disneyavond. Sollicitatiegesprekken gingen goed, we waren goed voorbereid en wisten van aanpakken.
Disneyavond met de ballonnen was leuk, ondanks dat er geen grote Disneyfan in me schuilt.
30-apr Bier drinken in het zonnetje, zoals dat hoort op Koniginnedag.
1-mei Vroeg begonnen met vergaderen, 12:00. ALV goed doorgesproken. Lekker op tijd klaar en de avond nog vrij voor wat chillen
en de leden uit te nodigen voor alternatieve TranietCie.
2-mei Vergaderd met de spelletjescommissie, zeer productief. Als alles doorgaat komen er veel vette dingen van ze aan, van wat
voor spelletjes je ook houdt. Helaas al een tijdje matig geslapen en een keelonsteking dus weer de borrel moeten skippen…
3-mei -insert ontoelaatbaar gevloek hier- De bakfiets is gejat! Ben zowel pissed off als verslagen tegelijk, echt een kutstreek van
wie dan ook om dat ding van ons af te pakken...
Het laatste sollicitatiegesprek gehad. Ging wederom goed, achteraf nog vergaderd over de kandidaten. We zijn er nog lang
niet uit, maar potentie heeft het zeker!
4-mei Na wat wijzigingen van plannen de uitnodiging voor de actieve ondersteunende commissieledenparty de deur uit gedaan -
deze loopt gelijk goed met de aanmeldingen, is wel vet. Vanavond lopende zaken-hoofdenoverleg. Ben benieuwd, hoop dat
we goed kunnen overbrengen wat het doel is.
5-mei Hoofdenoverlegje gisteren was een succes. De aanwezige hoofden waren er ook blij mee dus dat is vooral mooi. Vanmorgen
naar DSZ geweest voor bestuursmaanden - was ‘ie dicht... Rest van de dag chillen.
15

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
Open Podium: een cavalcade van artistiek talent
Na het grote succes op de
folkborrel weet de onvolprezen
MusiCie weer een podium
te vullen met muzikaal
en podiumtalent: ditmaal van
leden zelf! Een schier onbeperkte
variëteit van artistieke
uitspattingen worden opgevoerd
op het podium van de
Grote Zaal: muziek, dans en
poëzie.
Vele leden weten ons te
vertederen met mooie,
meeslepende zang: van Bente’s
rauwe zangstijl tot Annemieke’s
prachtig uitgewerkte
Disney-nummer, allen tonen
hun talent. De acts van
Bram – met zijn vertolking
van Suzanne van Herman van
Veen – en Floris (Like a Rolling
Stone) staan niet alleen
als een huis, maar zijn ook
overspoeld met inlevingsvermogen
en intimiteit. Om nog
niet te spreken van de sardonische,
zelf gecomponeerde
muziek van Alette en Marlies,
die dood en verderf prediken
aan de volle zaal luisteraars.
Dat niet alleen muziek
maar ook de andere podiumkunstenvertegenwoordigd
zijn, tonen Tijn en Rik
met hun gedichten. Ook Noëlle,
die met vakkundige dictie
een Frans gedicht voordraagt
en uitlegt, toont zich een
meesteres van het gesproken
woord.
Dat niet alleen kleine, intieme
opvoeringen hun
plaats kennen binnen Karpe
Noktem wordt duidelijk met
de act van Steef, die zijn band
Comitatus ten tonele voert.
Snoeiharde trash metal vult
de feestende – gepast van
stoelen gekwijte – grote zaal,
16
met een heuse mosh pit als
hoogtepunt.
Ook de act van Max en
Wiekie, die hun eigen
interpretatie geven van het
nummer Still Day Beneath
The Sun van Opeth, is ronduit
verpletterend. Onversterkt (!)
vult Wiekie de zaal met haar
fantastische stemgeluid, hoewel
ze toch de tederheid van
het nummer volledig recht
blijft doen.
Visueel nog het sterkst is
de act van Tijn. De lichten
worden gedimd, en met
lichtgevende poi en glowstrings
weet hij met snelheid
en behendigheid ieders ogen
op hem gericht te krijgen. Een
lichtgevend spektakel volgt,
waarbij we zijn poi nauwelijks
bij kunnen houden met onze
ogen.
Als ten slotte de lichten
weer aan gaan, sluiten Judith
en Annemiek de avond af
met een ietwat homo-erotisch
nummer (waarom ook niet)
uit de musical Rent, waarmee
ze het spektakelgehalte van
de avond nogmaals flink bestempelen.
We wisten dat Karpe Noktem
innig verbonden is
met de podiumcultuur. Het
grote succes van het Open
Podium benadrukt dit, en belooft
ons nog vele avonden
vol talent in de toekomst.
Een hartelijk applaus aan alle
deelnemers!
[RS]

Elke editie van Akta
Nok¬turna zal de favoriete
hangplek, wandelroute,
werkruimte, slaapstek
of andere locatie binnen
Nij¬megen van een van
onze Karpe Noktemleden
wor¬den uitgelicht. Samen
vor¬men zij de Alternatieve
Route langs plaatsen waar
wij alternatievelingen ons
het liefst ophouden. Deze
editie van de Alternatieve
Route leidt ons naar de favoriete
plek van…Anne Rözer
Er zijn veel plekken in Nijmegen
waar ik mij prettig
voel: op een mooie dag het
Kronenburgerpark bijvoorbeeld.
Als ik moet studeren,
dan graag op de paarse banken
in de UB (net kleine huisjes
waarin ik lekker kan wegkruipen)
en mijn bed na een lange
dag is zeker ook een favoriet.
Ik wist niet wat ik moest kiezen
om hier over te vertellen, tot
ik bij mijn oudere dame weer
eens in de tuin mocht werken.
Ik kom nu al twee jaar lang
bij deze dame van 80 jaar om
huis- en tuinklusjes voor een
vriendenprijsje te doen. Mijn
lichaam vervult zich altijd met
Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
De alternatieve route Column
vreugde als ze aan mij vraagt
of ik voor haar in de tuin wil
werken. Haar tuinman is een
beetje vreemd, hij wil namelijk
niet bukken, dus mag ik al
het grondwerk doen. Dit houdt
in dat ik lekker op mijn knieen
in het zand mag wroeten,
onkruid eruit halen, blaadjes
opruimen, de grond losmaken
zodat de planten beter kunnen
ademen. Daarom in deze editie
de tuin van een oudere
dame!
Tuinieren in deze tuin is
voor mij een van de activiteiten
waarbij ik volledig
zen ben. Ik denk dat dit komt
omdat ik nergens aan hoef
te denken behalve dat ik niet
de verkeerde plant eruit trek
en omdat ik gewoon met m’n
handen mag werken met het
warme gevoel van de zon op
mijn lichaam. Een van de fijne
dingen van werken in de
tuin is dat je meteen resultaat
ziet: dit geeft me een voldaan
gevoel. Daarnaast vind ik het
heerlijk om met zwarte knieën
en handen (je weet wel, van
die vingers die volledig zwart
zijn met dikke zwarte randen
onder de nagels) en onder de
schrammen thuis te komen.
17
Dan heb ik pas echt het gevoel
dat ik een goede dag heb gehad.
Vies worden is fijn op zijn
tijd ! Natuurlijk ga ik wel douchen
voordat ik verdere activiteiten
onderneem.
Nu werk ik nog in andermans
tuin, maar een van
mijn dromen is dat ik later een
grote tuin heb waar ik dagenlang
in kan werken, nergens
aan hoef te denken, vies kan
worden en kan verdwalen. Ik
stel me voor dat ik na een lange
dag werken in de tuin voldaan
kan zitten op mijn mooie
terras, genietend van de ondergaande
zon en m’n tuin
met een lekker wijntje en fijn
gezelschap.
Jammer genoeg is mijn huidige
tuin een echte studententuin
- en veel te groot om
ook maar enigszins in te werken.
Gelukkig heeft deze tuin
wel een grote vuurplaats waar
we warme dagen kunnen afsluiten.
Hiernaast vind je een
foto van deze verwilderde
tuin. Zo lang ik nog geen echt
eigen tuin heb waar in ik kan
werken, is de tuin van de oude
dame mijn place to be.
De nasmaak, deel 9: hoe lang nog?
Het is jammer dat we het niet toe
durven geven, maar de studentenprotesten
tegen de onderwijsbezuinigingen
– ongeacht of deze bezuinigingen
er gaan komen, en in welke
vorm – zijn mislukt. Op de spaarzame
tijdstippen en plekken dat er al
geprotesteerd werd, was dit zonder
de gepaste daadkracht die een idealistische
student zou hebben gehad.
Ons rest dus de vraag, als weldenkende,
zelfbewuste studenten, of wij
wel zo idealistisch gehandeld hebben
toen wij naar Den Haag zijn afgereisd.
Enkele avonden geleden bezocht ik
een cabaretvoorstelling, waarin ik er
nogmaals – ik zeg bewust niet ten
overvloede – aan herinnerd werd dat
wij als Europeanen wederom beestachtig
om aan het gaan zijn met de
zwakkeren in onze samenleving. Intolerantie,
deportatie van Roma en
een toename van angst jegens alles
wat vreemd is zijn hier tekenen van.
Lees de krant en je zult het niet anders
dan met mij eens kunnen zijn.
Alhoewel we als Nijmeegse studenten
graag beweren dat we hierboven
staan en dat we ons van dit soort
tendensen niets aantrekken, zijn
er tekenen dat ook wij ons steentje
bijdragen aan de segregatie. Ik heb
bijvoorbeeld als student-bestuurder
nooit een vertegenwoordiger van de
moslimstudentenvereniging ontmoet
op een constitutieborrel.
Nederlandse studenten willen blijkbaar
wel gaan schreeuwen als ze zelf
gekort worden, maar niet als hun
mede-Nederlanders (zelfs: medestudenten!)
met veel grotere problemen
zitten: deportatie bijvoorbeeld.
Geert Wilders is druk bezig ons land
te zuiveren van alles wat niet in zijn
judeo-christelijke plaatje past. Ik
neem aan dat dit, nu net na vijf mei,
mensen wel bekend in de oren zou
moeten klinken.
Na vele decennia in de watten gelegd
te zijn, is de Nederlandse student
lui geworden, en wil hij alleen nog
vechten tegen de teloorgang van zijn
eigen verworvenheden. Idealisme
heeft plaats gemaakt voor een laffe
graaicultuur. De student zou moeten
opstaan voor wat belangrijker is dan
dat: het langzame kwijten van de
Nederlandse tolerantie, gastvrijheid
en openheid van geest.
Onderwijs is belangrijk; de Nederlandse
cultuur lijkt mij echter een
stuk belangrijker. We moeten niet
protesteren tegen economische achteruitgang,
maar intellectuele achteruitgang.
Gaan jullie mee? [RS]

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
Leden doorgelicht
Met deze keer… Louise
Mouthaan!
1. Uit welke provincie
kom je? Gelderrrrland
2. Gij zult nooit….
Insecten eten, bah!
3. Welke provincie
mogen ze van jou afschaffen?
Friesland
want dat is heel ver weg
en hebben de mensen
moeilijke namen en een
rare taal
4. Liever een broodje
poep dan….. poep
zonder broodje
5. Mijn grootste geheim…
zou geen geheim
meer zijn als ik het
zou vertellen
6. Wil jij onsterfelijk
zijn? nee
7. Mijn provincie is
cool, want….. KN is er
ontstaan en omdat ik er
geboren ben :-)
8. Welke provincie
past het beste bij KN?
Brabant, want daar gaan
we bijna met elk uitstapje/weekend
heen.
9. Het monster onder
mijn bed heet Lucie
en ze slaapt de hele
18
Over de vlaktes van groene zee en gretig graan,
het vredige vee en de penetrante odeur,
aan de horizontaal gesneden lucht de zon met pa-
noramisch licht
Een wezen klein in zijn habitat
Gebogen rug en eeltige vingers
Gebarsten huid en ruitjespatronen blouse
De oogst verdwijnt in de winkels
dag onder mn bed totdat
het etenstijd is
10. Waar is vraag 10
gebleven? eruit ge-ctrlxt
11. Wie is je favoriete
KN-lid? Ik hou van
iedereen evenveel
12. Dit zou ik nou
altijd eens willen
doen…..een rondreis
door Canada/Amerika
maken en alle geweldi-
De oorsprong vergeten
De geschiedenis gewist
[NN]
ge natuurplekken daar
zien.
13. Hoe provinciaal
ben jij? Elk jaar met
Koninginnedag naar de
rommelmarkt in mijn
dorp gaan om te zien
hoe saai het toch elk
jaar weer is….
14. Teken jezelf.

Quotes
De DAK zoekt leden.
Bas 1.0: `Je moet bellen.`
Rik 1.0: `Dat kan veel praktischer.`
Annemiek: ´Anrufen!´
Remco: “Antal, mag ik je leren broek lenen?”
Antal: “Hoezo, heb je een date?”
Juni - Juli 2011, Akta Nokturna
Ed (verontwaardigd): “Voor vier uur college doe ik mijn broek niet uit!”
Roel: “Ik denk dat je als je je oma gaat penetreren om haar steunkousen aan te krijgen verkeerd
bezig bent.”
Karpe Noktem speelt ‘Ik heb nog nooit…’
“Ik heb nog nooit… mijn partner een seksueel getint cadeau gegeven.”
Remco: “Is seks zelf ook een cadeau?”
Yurre: “Er schijnen meer bacteriën in de mond van de mens te zitten dan in de bek van een hond.”
Janneke: “Dus je kunt beter een hond zoenen dan een mens. Ik ben het daar denk ik wel mee eens.”
Noêma: “Ja, dat is zoveel lekkerder!”
Sara: “Lekkere worst hè, Stan? Jammer dat we geen seks hebben gehad, dan was het nog lekkerder
geweest…”
Ruud: “Shane, houd nou eens op met aan je kruis te sabbelen!”
Yurre: ´De Akta heeft een heel mooie illustrator. Ehm…ik bedoel, ze maakt ook heel mooie illustraties.´
Mike L.: “Dit is kogelvrij glas. Zie je ergens kogels?”
Ids (tegen Bram W.): `Jij bent de badger die zich vanuit het vuil van onze lijken heeft omhooggewerkt!`
Michiel 1.0 (wachtend tot de wc vrijkomt): “Minder zingen, meer poepen!”
Judith vS.: “Ik kan multitasken!”
Janneke: “Ik heb vandaag gedoucht. Ik kan er weer een maand tegenaan!”
Noëlle: `Ik ben net zo sexy als pudding!`
Robin: `…oh ja, dat lijkt me handig - dan hoeft men niet steeds het ei opnieuw uit te vinden.`
Paul vL (tegen Marlies): `Pff. Als je al geen sekteleider wil worden, ben je als politicus al helemáál
niet geschikt.`
Yurre: `Buiten het journaal kijk ik niets fictiefs op televisie.´
19

Akta Nokturna, Juni - Juli 2011
Noktiviteiten
Donderdag 16 juni - Karpe Rockt’em
Vanavond hebben we een band voor jullie neergezet die de veelzijdige eigenschappen rauw, melodieus, melancholisch en
keihard allemaal in één avond kan laten zien. Knuckles of Frisco maakt indierock die je doet verrassen. Een paar weken
geleden wonnen ze nog de finale van de bandjeswedstrijd Pocketpop en nu mogen ze het podium van de Villa betreden.
Voor en na het optreden zal de DisCo de avond opsieren met haar muziek, zodat het feest compleet wordt!
Entree: leden 1 euro, externen 2 euro
Aanvang: 21.00
Locatie: Grote zaal, Villa van Schaeck
Zaterdag 18 juni - Windsurfen
Altijd al een keer willen leren windsurfen? Wij hebben voor jullie geregeld dat de windsurfvereniging Aeolus jullie hier les
in gaat geven. Je hebt dus geen enkele ervaring nodig! Maar mocht je wel ervaring hebben, zullen er ook een paar gevorderdenplanken
zijn. Achteraf wordt er door ons nog een barbecue voor jullie geregeld. De plaatsen zijn niet onbeperkt, dus
meld je snel aan!
Aanvang: 10.30 of 12.30 (afhankelijk van de grootte van de groep)
Locatie: op de fiets vertrekken bij het sportcentrum naar De Kraaij
Aanmelden: zie ledenmail
Dinsdag 21 juni – Omgekeerd Diner Rouler
Eten verbroedert, en daarom organiseert de IntegraCie op 21 juni een diner rouler! Echter, deze unieke keer betreft het
festijn de omgekeerde variant op die van eerder dit jaar, wat betekent dat eerstejaars leden de kooklinies zullen vullen!
Jullie vriendjes in spe zullen deze avond de voedselverzorging voor elk geïnteresseerd mede-lid voor hun rekening nemen.
Dus, wil je goed(koop) en onder goed(koop) gezelschap schransen en daarbij roem verwerven onder de eerstejaars, meld
je dan hier aan! Nadere info zal later volgen. Pak je fiets en rijd voor je maaltijd! IntegraCie zegt: doen!
Tijd: volgt nog
Locatie: Wisselend. Startplek volgt nog
Aanmelden: zie ledenmail
Vrijdag 11 februari - Pokeravond
Meer informatie volgt
Begin: 21.00
Locatie: Kelder, Villa van Schaeck
Vrijdag 24 juni - Speciaalbierproeverij
Het studiejaar is alweer bijna ten einde en om het studentenleven nog eens te vieren hebben wij nog een heerlijke speciaalbierproeverij.
Drink met ons een biertje mee, geniet van wat hapjes en creëer een interessante diversiteit Belgische
bieren in je maag! Meld je snel aan want er zijn maar 15 plaatsen. LeChaim!
Begin: 21.00
Locatie: Borrelruimte, Villa van Schaeck
Schade: €10,-
Zaterdag 25 juni - Waas aan de Waal
De zesde edities alweer! Wederom zal de Zwarte AktiviteitenKommissie Karpe Noktem voorbereiden op de vakantie met
een bedwelmende avond op het Waalstrandje. Bij Waas aan de Waal kan iedereen van zijn genotsmiddel naar keuze genieten.
Is voor jou de avond pas compleet met een portie geestverruimende dr. Oetker, joint, waterpijp, herbal pretpakket,
biertje of andere versnapering: voeg je dan bij deze ZAKtiviteit!
We verzamelen rond 21.00 uur op een nog te noemen locatie, waarna we, afhankelijk van het weer, een rustig plekje zullen
opzoeken bij de Waal. Zorg dat je je favoriete drankje en/of snack meeneemt.
Tijd: 21u00
Locatie: verzamelijkplek volgt nog
Aanmelden: E-mail zak@karpenoktem.nl
Zaterdag 9 juli - Eindfeest
Na een spetterend verenigingsjaar hoort ook een spetterende afsluiting en Karpe Noktem heeft daar ook dit jaar een erg
gaaf eindfeest voor. Dus neem je avond en de twee dagen daarna vrij en kom naar dit feest dat zelfs ons kerstgala zal
overtreffen!
Drank is uiteraard afgekocht.
Tijd: 22.00
Locatie: Vivaldi’s, waalkade
Schade: €15,-
20