6 - Ethibel

“ ONDERAAN DE MOOISTE EN
GEKSTE DINGEN DENKBAAR”
[professor logica en wetenschapsfilosofie]
Over het hebben van een vacht
Terwijl ik deze tekst schrijf, is één van onze
twee poezen rond mijn benen aan het
draaien om streeltjes te krijgen (wat altijd
lukt, laat dat duidelijk zijn). Ik kijk naar haar
en vraag mij af wat het moet betekenen om
een vacht te hebben, een haargroei die zo
goed als het hele lichaam bedekt. Als je
naar buiten wil, hoef je helemaal geen jas of
welke andere bescherming ook aan te trekken,
je stapt gewoon naar buiten. Dat is
toch verdomd gemakkelijk. Er is natuurlijk
wel het onderhoud: het bijna continu proper
houden van de beharing, ook al is onze ene
poes pikzwart. Stel je het even voor dat de
mens ook zo’n beharing had. Zie je ons al
bezig in het park, op café of op het werk
met het onderhoud van die beharing? Wassen,
wassen, wassen. Maar bekijk het ook
zo: wat een besparing op overjassen, enfin,
kleren zonder meer, en op energie want de
verwarming kan een stuk lager, om maar
deze twee te noemen. Maar zo is het dus
niet. Jammer. Wij mensen zijn erin geslaagd
het grootste deel van onze beharing kwijt te
spelen met heel curieuze gevolgen.
Haar vanboven
Boven op onze kop is het haar gebleven,
toch bij de meesten onder ons. Doorgaans
weliger bij de vrouw dan bij de man. Dus
zou het wel eens met seks kunnen te
maken hebben. Wat trouwens voor de hand
ligt, want hoe gezonder het haar eruitziet,
hoe gezonder de persoon zelf wel zal
wezen. Dus wordt er onvermijdelijk ongelofelijk
veel aandacht aan besteed. Is het niet
wonderbaarlijk dat we aparte ruimtes hebben
bedacht – kapperszaken, dat bedoel ik
– waar vrouw én man naartoe trekken om
dat haar vanboven te laten behandelen zo
dat we aantrekkelijker worden voor de
ander. We kleuren het, we krullen het, we
draaien het in vlechten, we smeren er van
alles in en, als het ons dan nog niet bevalt,
zetten we er zonder probleem het haar van
iemand anders bovenop. Ik bedoel dus een
pruik. Wat een curieus contrast met het
haar dat zich aan de andere kant bevindt,
namelijk onderaan.
Haar vanonder
Als we ‘afdalen’ naar de regionen van de
geslachtsdelen – ik verkies deze term boven
schaamdelen omdat het mij totaal onduidelijk
is wat haar met schaamte kan te maken
hebben – is de duidelijke tendens vandaag
dat dat haar er niet meer thuishoort. Wie
vanuit een puur wetenschappelijke interesse
pornografie bestudeert, een groep onderzoekers
waartoe ik mijzelf reken, dan zie je
een duidelijke verschuiving in de pornografisch-erotische
visuele voorstellingen van
‘met-haar-en-het-mag-serieus-wat-zijn’
naar ‘zo-kaal-dat-je-er-moet-op-uitglijden’.
Ongetwijfeld heeft dit te maken met een
doorgedreven vorm van lichaamshygiëne. In
haar kan zich van alles nestelen dat er niet
thuishoort, wat trouwens de reden is
waarom een aantal mannen en vrouwen
niet graag, respectievelijk, baarden hebben
of zien. Je wilt toch niet weten wat iemand
die ochtend als ontbijt heeft genuttigd?
Laat jouw fantasie op hol slaan
Deze korte beschouwing leidt tot een
vreemde conclusie. Hoe we met lichaamsbeharing
omgaan, hangt blijkbaar erg af van
waar het haar zich bevindt, vanonder of
vanboven. Wat voor een wereld zou je krijgen
indien het omgekeerde het geval was?
Zie je het al? Iedereen zo kaal als een knikker,
man en vrouw gelijk, omwille van hygiënische
redenen en onderaan de mooiste en
gekste dingen denkbaar. Wie zou er dan
nog aan schaamte willen denken?
de mening
Jean Paul Van Bendegem over lichaamsbeharing
“Je wilt toch
niet weten
wat iemand
die ochtend
als ontbijt
heeft
genuttigd?”
deMens.nu Magazine | 17