Editie 5 - De Weimarse Staande Hond

Clubblad van de Vereniging ‘de Weimarse Staande Hond’
Opgericht 24 mei 1970, Koninklijk goedgekeurd. Lid van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland.
Ingeschreven in het verenigingsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar onder nummer V.40634925
Lid van Jachthonden Wedstrijd Raad sinds 1982, wedstrijd organiserende vereniging in ORWEJA-verband.
Verschijnt 6 keer per jaar in een oplage van 750 Druk: Drukkerij Driedijk, Heinkenszand
Voorwoord
Mijn voorwoord is dit keer geheel gewijd aan onderstaande belangrijke
mededeling. We hebben daarom het clubblad ook iets later uitgebracht
dan u van ons gewend bent.
BELANGRIJKE MEDEDELING VAN HET BESTUUR
Betreft:
schorsing verplichting deelname aan bloedonderzoek
Pro BNP waarde voor fokdieren
In 2009 is er tijdens de Kampioenschapsclubmatch en de Jongehondendag
bloed afgenomen van een aantal van onze voor de fokkerij ingezette
honden. Op 16 oktober 2009 is het bloed in het European Veterinary
Laboratory (EVL) te Woerden onderzocht op de ProBNP waarde in het
kader van het onderzoek naar het vóórkomen van Dilatoire Cardiomyopathie.
De uitslagen zijn inmiddels schriftelijk aan de eigenaren van
de honden bekend gemaakt.
Naast het feit dat het bestuur lang op de uitslagen heeft moeten wachten,
zijn de uitkomsten ervan dusdanig slecht te interpreteren, dat het bestuur
heeft moeten besluiten de onderzoeksverplichting voor fokdieren op te
schorten.
Tot nu toe ging het EVL er van uit, dat waarden boven de 566 p/mol/L
zouden kunnen wijzen op een mogelijk hartfalen. Op dit moment zijn
echter de onder- en bovenwaarden weer bijgesteld, waardoor waarden
boven de 566 pmol/L niet meer kunnen worden aangemerkt als zijnde
een direct gevolg van enige vorm van hartfalen. Er zijn nl. teveel randfactoren
die kunnen zorgen voor een afwijkende uitslag. Als gevolg hiervan
kan het bestuur de uitkomsten niet gebruiken voor het leggen van verbanden
tussen de waarden en het eventueel voorkomen van DCM en
dus ook niet hanteren als eventuele leidraad voor het selecteren danwel
uitsluiten van fokdieren.
EVL heeft aangegeven zelf onderzoek te willen doen naar een nieuwe
manier van het detecteren van hormonen van de BNP-groep, ondermeer
door het proberen te vinden van een genetische marker. Het bestuur is
hierin zeer geïnteresseerd, maar een dergelijk onderzoek kan nu niet
gebruikt worden in plaats van de tot nu toe gebruikte ProBNP test. Het
bestuur zal zeer nauw in contact blijven met EVL, en eventueel in een
later stadium een klein deel van het opgeslagen bloed van de DNA onderzoeksdatabank,
dat in eigendom is van de Weimaranervereniging, ter
beschikking stellen aan EVL.
Op de eerstvolgende Algemene Ledenvergadering zal het bestuur de
leden vragen de onderzoeksverplichting definitief te schorsen.
Resumerend wil het bestuur u er op wijzen dat wanneer een hond een
Inhoud
Sluitingsdata kopij clubblad voor de 15e van de oneven maand
Voorwoord voorzitter 1
Secretariaats- & Bestuursmededelingen 2
Van A nar Beter 2
Voorlichting 3
WSH KNJV Jachthondenproef 4
Troy 4
Aanlegproef Veldwerk WSH 5
Zoutkamp 6
Hondenleven 8
Bella Donna v.d. Heikamp 9
Allergieën 12
Foto’s 13
Hondenbezitters zijn gezelliger 14
Het tweede jaar van Autumn Bells 16
Een druppeltje in de nek 17
Autorijden 17
Burgerlijke stand 18
Hondenhalsters 20
Hoe leert een hond 21
Reuenlijst 23
Tentoonstellingsagenda 2009 24
WSH Fokkerslijst 24
Colofon 24
Bezoek onze Website: www.weimaraners.nl
uitslag heeft van boven de 566 pmol/L dit niet per definitie betekent
dat deze hond lijdt of in de toekomst gaat lijden aan een
vorm van hartfalen. Er zijn veel zaken die de uitslag kunnen hebben
beïnvloed en alhoewel hartfalen niet kan worden uitgesloten,
hoeft er geen direct verband te zijn tussen een eventuele hoge
uitslag en hartfalen.
Wanneer u vragen heeft over de gang van zaken rond het DCM
onderzoek of de uitslag van uw eigen hond, dan kunt u contact
opnemen met Paulien Jansen (bestuurslid Fokinformatie) of met
Jos de Jong (algemeen bestuurslid en dierenarts).
Namens het bestuur,
Inzending kopij: Ruiter 15, 3232 RH BRIELLE, E-mail: clubbladredactie@weimaraners.nl
Madzy Bus,
voorzitter
Kopij welke na de sluitingsdatum binnenkomt gaat automatisch mee voor het volgende clubblad.
De redactie vraagt of mensen bij het inzenden van foto’s die zij retour wensen te ontvangen dit duidelijk willen aangeven en een retour postzegel kunnen bijvoegen.
In verband met het aanleveren van teksten via de mail vragen wij u deze bij voorkeur als ‘platte tekst’ te maken in Word
Het Bestuur behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen niet op te nemen of in te korten. Plaatsing betekent niet automatisch instemming. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd
en/of openbaar gemaakt, d.m.v. druk, fotokopie of welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.
Degene die foto’s en artikelen in het clubblad inzendt vrijwaart de vereniging WSH dat publicatie van de artikelen/foto’s geen inbreuk op het auteursrecht of enig ander recht van een derde persoon
zal opleveren.
WSH Ere-leden: Clubblad Harko nr. 5 de – Vlaming, oktober Jur 2009 Deckers, Els Theel-Handgraaf, Claire Jurgen-Petit, Jo Jurgen, Leo van Gogh, Theo van der Horst en Theo Molenaar 1
Clubblad nr. 5- oktober 2009

Secretariaats- & bestuursmededelingen Clubblad nr. 5 - oktober 2009
Nieuwe Leden vanaf 15-08-2009 tot en met 11-10-2009
Mevr T van de Velde, Robijnring 68, 5629-GK Eindhoven
CA van Ginkel, Leeuwerikstraat 34, 2851-VK Haastrecht
Mevr M Veldhuis, Notengaarde 37, 3992-JR Houten
Dhr D Veldhuis, Notengaarde 37, 3992-JR Houten
Mevr I Klos, Heerengracht 5, 7941-JH Meppel
Mevr K Haccou van der Linden, Weerdingerzandweg 4, 7872-TB Valthe
Dhr M van den Berg, Vuurvlinderronde 38 3905-KN Veenendaal
Mailadres redactie wijzigt
Het mailadres voor de redactie van het
clubblad ‘wsh@hetnet.nl´ zal t.z.t. komen
te vervallen.
Mails ten behoeve voor het clubblad kunnen
in het vervolg worden gestuurd naar:
clubbladredactie@weimaraners.nl
Deze komen dan automatisch bij mij terecht.
Monique Jongenelen, (Redactie)
Van A naar Beter
Wellicht heeft u dit wel eens zien staan
langs de snelwegen. Vaak staan deze borden
op routes waar gewerkt wordt aan de
weg. Onderweg naar een KNJV proef kwam
ik ook zo’n bord tegen.
Het is een zin die ook van toepassing is op
het KNJV werk: wanneer je begint met de
KNJV training, met je allereerste jachthond,
dan is het behalen van een C diploma je
eerste doel. Aangelijnd en los volgen, komen
op bevel, netjes down blijven, het apport
te land en uit water, je bent natuurlijk
supertrots op je (vaak nog jonge) hond als
dat allemaal lukt op één dag.
Voorjagers met iets meer ervaring en/of
ambitie gaan vaak gelijk voor het B diploma;
op de KNJV proef van de vereniging in
Heerle op 13 september wisten 13 van de
30 honden een B diploma te behalen.
En uiteindelijk komt dan het “A werk”. Het
lijnen lopen, het oppakken en uitwerken van
een sleepspoor; een balans vinden tussen
balans en zelfstandigheid. Door de voorjagers
worden er vele uren in de training gestoken,
waarbij we allemaal weten dat het
een kwestie is van “twee stappen vooruit, en
één weer terug”.
Een hond met een aantal goede KNJV
diploma’s is op de goede weg; maar nog
lang niet uitgeleerd!
Van veel voorjagers hoor je dat de zogenaamde
MAP’s (Meervoudige Apporteer-
Proeven) een echte uitdaging zijn. En dat
vergt dus nog meer training! De hond moet
Mevr C Brussé, Pasteurlaan 34, 5644-JE Eindhoven
Mevr DJ Vielvoije- Kwakernaat, Rnnberg 83, S-68597 Stmark
Dhr CH Maldonado, Pieter de Hooghweg 6, 6562-BV Groesbeek
Eventuele bezwaren tegen bovenstaande leden moeten binnen een maand schriftelijk
bij het secretariaat worden ingediend.
Verhuisbericht vanaf 16-08-2009 tot en met 11-10-2009
Mevr AJ Slagman-Slotboom, Polhaarweg 4: 7161-MC: Neede naar Kooweide , 7152-KH Eibergen
Mevr A de Groot-Bosma, Opril Westwal 2a: 4461-CL: Kortgene naar Keten 2, 4484-BD Kortgene
Dhr H Molema, Putterweg 52: 3886-PD: Garderen naar Bikbergerweg 23, 1279-PL Huizen
PRC Mangelschots, Bistberg 32: B-2260: Westerlo: België naar Binnenveld 3, B-2431 Laakdal
Dhr R den Boef, van Anrooylaan 112: 5012-HL: Tilburg naar Vondelplein 2, 5052-TB Tilburg
Mevr MK van Dijk, Veilingstraat 3: 3521-Be: Utrecht naar Alaskahof 36, 3404-WC IJsselstein
Het bestuur verzoekt vriendelijk doch dringend om adreswijzigingen, opzeggingen van het lidmaatschap e.d. tijdig
en volledig aan de ledenadministratie door te geven. Bij voorbaat dank
aan de praktijk gerelateerd gaan werken: hij
moet meedenken, het appèl blijven accepteren,
maar zelfstandig werken en initiatief nemen
waar dat nodig is. Bepaald geen sinecure!
Zeker voor betrekkelijk onervaren voorjagers
geldt dat de MAP trainingen en het ervaring
opdoen op de wedstrijden in het begin het
belangrijkst is. Maar als dan een MAP diploma
behaald wordt is de blijdschap en de trots
alle training zeker waard geweest.
Wanneer dan zelfs een tweetal MAP A
diploma’s zijn behaald, dingt men mee naar
een uitnodiging voor de prestigieuze NIMROD
wedstrijd, die elk jaar in november plaatsvindt
en waaraan alleen de beste honden van het
afgelopen jaar van elk ras worden uitgenodigd.
Een hond mag in zijn leven slechts eenmaal
mee doen aan de NIMROD.
In 2007 was Yookinainu des Crocs Mignons
(The Rise and Grayshar Royal Heir X Quasida
du Gue les Combes, eig/vj R. Heidinga) de
allereerste Weimaraner die alle apporten
tijdens de NIMROD binnenhaalde en daarmee
het AA diploma behaalde.
Op dit moment hebben we enkele Weimaraners
die dit seizoen al één of meer KNJV A
diploma’s hebben behaald en op dit moment
proberen ook MAP A diploma’s te behalen om
de felbegeerde NIMROD uitnodiging in de
wacht te slepen.
Het Bestuur en de Jachthondencommissie
vermelden hierbij graag (in alfabetische volgorde)
de namen van deze honden, omdat zij
trots zijn op de door de voorjagers en hun
honden geleverde prestaties.
Comatsu Matsu Van De Pauwenkamp (Celine
Isis Vom Stapelbroek X Golo Vom Zehnthof,
fokker H. Haleber, eig wijlen J.C. Gosens-
Elderman, vj C. Gosens
Felisin’s Mackerel Sky (Zoey Vom Rheinhardswald
X Aristocrat Troy Van De Runnenburgh,
fokker I.M. Schierbeek, eig/vj R. Van
Uitert) Deze hond werd in 2008 voor de NIM-
ROD uitgenodigd, maar de eigenaar besloot
voor deelname te bedanken, de hond verder
door te trainen om dan wellicht in een later jaar
de uitnodiging alsnog in de wacht te slepen en
dan te accepteren.
Hummer Van De Tuindershof (Bill X Beau Of
Kyrndors Home, fokker C. Meijer, eig /vj H.
Van Dongen) Meander Valerie Tessa
(Win'Weim-Nani Foreign Affair X Meander
Always the Best, fokker M.H.A. De Gruyter, eig
B. Van Marion, vj F. Van Marion)
Meander You Leasa it Yoentje Aymar ( Meander
Pride and Prejudice X Meander Little
Queen Georgette, fokker M.H.A. De Gruyter,
eig/vj H. Van Veen)
En of er een Weimaraner met zijn of haar
voorjager wordt uitgenodigd voor de NIMROD,
daarover de volgende keer meer! Wij wensen
de voorjagers nog heel veel succes en vooral
heel veel plezier bij de africhting en op de
wedstrijden!
Namens het bestuur, Paulien Jansen
2 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Voorlichting
Als aanspreekpunt voor aspirant pupkopers, krijg
ik allerlei vragen op mij afgevuurd. Sommige vragen
zijn heel logisch, maar er zijn vragen die mij
de wenkbrauwen doen fronsen. Wilt u er een paar
horen?
Wij willen aankomend weekend een Weimaraner
pup hebben. Waar kan ik die halen?
Zijn ze er alleen in het grijs? Ik vind een bonte
hond mooier.
Worden alle langharen dan geschoren of bestaat
de kortharige variant echt?
Moet zo een Weimaraner echt iedere dag een
stuk lopen of alleen als-ie jong is?
Ik wil zelf graag een Weimaraner maar mijn vrouw
is er bang voor.
Kan ik de hond leren mijn vrouw te negeren en
zich alleen aan mij te binden?
Ja, al deze vragen zijn echt gesteld.
Vaak verwijs ik mensen naar de fokkers op de
fokkerslijst of naar aankomende evenementen om
de Weimaraner eens in het echt te bekijken en
contacten te leggen met fokkers en eigenaren.
Soms kom ik deze mensen dus zelf weer tegen op
bijvoorbeeld de Clubmatch. Dat is leuk, want dat
geeft aan dat de mensen serieus geïnteresseerd
zijn en hun best doen zoveel mogelijk informatie
te verzamelen voordat ze hun keuze voor het ras
definitief maken.
Ook krijg ik wekelijks mensen aan de telefoon die
tegen problemen aanlopen: het najagen van wandelaars,
fietsers en schapen, overdreven verdedigingsdrang
en het “stellen van de visite” zijn zaken
die ik regelmatig hoor.
Soms kan ik tips geven, maar meestal stuur ik de
mensen door naar een gedragstherapeut of –
begeleider.
Wat opvalt is dat ik regelmatig mensen spreek, die
(nog) onvoldoende kennis hebben van het ras in
het algemeen. Het feit dat de Weimaraner een
voorstaande jachthond is die over een bepaalde
mate van verdedigingsdrang kan beschikken zijn
toch dingen die elke eigenaar zou moeten weten!
Toch ontbreekt bij sommige mensen deze kennis.
Dit jaar zijn er al 13 Weimaraners herplaatst met
de tussenkomst van de Afdeling Herplaatsing
(telling augustus 2009). Ter vergelijking, in heel
2008 zijn er slechts 6 Weimaraner herplaatst via
de vereniging!
Een (naar mijn mening) te groot aantal oudeigenaren
gaf aan moeite te hebben (gehad) met
het karakter van hun Weimaraner. Ze gaven aan
zich verkeken te hebben op het ras en de opvoeding
te hebben onderschat.
Hierbij dus een (hopelijk overbodige) oproep aan
alle fokkers: investeer veel tijd in het informeren
van uw pupkopers, geef ze desnoods alle informatie
over het ras op papier mee naar huis (we weten
allemaal dat het slecht informatie opnemen is
als we midden tussen de pups zitten), en laat ze
het boek “De Weimaraner” lezen.
Vertel ze over de voor- maar ook over de nadelen
van het hebben van een hond, over de opvoeding
en het belang van training en africhting. Het liefst
nog voor de pups er zijn….
En mocht een hond moeten worden herplaatst,
neemt u dan in overweging of u de hond niet
zou kunnen terugnemen. Zodat de eigenaar
wordt ontlast, u zelf het gedrag en het karakter
van uw fokproduct kunt observeren, en daarvan
uit op zoek kunt gaan naar een nieuwe baas.
Eventueel via de Herplaatsing. Wij plaatsen de
melding dan gratis op de site.
Paulien Jansen
Fokinformatiecentrum, Pupinformatie en
Herplaatsing
Mededelingen ...
Geen Najaars
ALV
Dit najaar zal er geen
Najaars ALV gehouden
worden in verbandgebrek
aan agendapunten met
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 3

Op Jacht met Weimaraners
13-9-2009 WSH KNJV jachthonden proef Henri Hommersom
Vroeg uit bed was het wel, de wekker liep om
6:30 af, even overwoog ik om even om te draaien
maar het grijze monster had de wekker gehoord
terwijl er toch een verdieping tussen zat.
Kyra besloot om een saldo hoge blafjes te geven
met de betekenis (die ik er aan geef) “ik heb wat
gehoord baas! Let op!” Dit doet ze ook als er
vreemde mensen voorbij lopen met opvallende
kleding met als hoogte punt de wegwerker met
zijn oranjevest en helm.. ze ontploft dan… Ik was
wakker dus. 8:45 arriveerden we op de Bolusberg
van de fam. Hector daar werd de KNJV
proef gehouden. Een unieke plaats die even zo
bijzonder is als de fam Hector, de jachthut het
hondenkot(geloof ik verbeter maar) is fantastisch,
de ervaring van een jager met zijn hond
straalt je aan alle kanten tegemoet. Het is bijzonder
dat iemand zijn jachtveld ter beschikkingstelt
voor jachthondenproeven, er komen steeds minder
geschikte terreinen om met onze honden te
trainen.
Langzaam druppelen de voorjagers binnen en
halen koffie, broodjes of alleen hun inschrijfnummer.
De sfeer was hoe zal ik het omschrijven
rustig, vriendelijk met toch een bepaalde onrustigheid,
niet van de weimaraners want die maakt
het niet uit waar ze zijn of wat ze gaan doen, als
maar iets gaan doen. Er is iets met hun baas
maar wat is het toch… Voordat er echt gestart
kon worden eerst langs de dierenarts dit is gebruikelijk
bij KNJV proeven de hond moet gezond
zijn en geen enge ziektes hebben. Maar
wat ook belangrijk is een teef mag niet loops zijn
daar worden de reuen iet wat onrustig van en de
concentratie wordt toch wat minder, hun neus
gaan ze in verkeerde zaken steken.
Troy
Zoals beloofd hierbij het vervolg van Troy , nu bij de
HZP.
Ditmaal geen top-resultaat,het was warm en zwoel
windstil weer,waardoor het resltaat niet bijzonder is
geworden.
Alle honden waren al snel " oververhit " en kregen
weinig lucht.Daarnaast maakte ik ook nog de fout
door 2 x apport te roepen tijdens het verloren zoeken
van de eend. Dit laatste kostte 10 punten.
Er waren 6 van de 16 honden gezakt ,dus al met al
zijn we dik tevreden naar huis gegaan.
Nu gaan we verder met de VGP.,maar eerst hopen
we op een goed en voor Troy leerzaam jachtseizoen.
Met vriendelijke weimaraner groeten vanuit een
zonnig Italie.
Sonja & Michiel de Vries en uiteraard een poot van
Troy
De groepen zijn verdeeld en we gaan op pad
naar de eerste proef. De voorjagers nemen
plaats op krukjes, stoelen of op de grond en in
spanning afwachtend wanneer ze aan de beurt
zijn. Wachten is niet per definitie iets wat van
nature is aangeboren bij de weimeraner. Kyra
moet ik even toespreken om te gaan liggen, ik
zie ze denken wat een onzin ik ben niet moe en
waar gaat die man heen met mijn eend! Tijdens
KNJV proeven krijg je een wilde eend uitgereikt
die mee neemt naar de verschillende onderdelen
en die je dan daarbij gebruikt. Die man die weg
liep met de eend is een helper van de keurmeester
hij verzamelt de eenden neemt ze mee keurig
op nummer.
Apport uit diep water was de opdracht, het eerste
schot viel vanaf dat moment kijkt mijn hond
maar naar een richting, daar waar het schot
vandaan komt. Ze kijkt me nog eens aan, kom
baas we gaan het is tijd. Ik moet Kyra teleurstellen
nog even wachten. We zijn aan de beurt
Kyra…, ik zet ze naast me, het schot, de eend
valt in het water, even wachten, apport! De modder
spat me om de oren en als ze banden had
gehad had ik ze horen piepen. Wat een passie
en energie kwam eruit, al dat wachten wat zeker
10 minuten was ( lees uren voor een weimaraner)
kwam er nu uit. Eend vast en komt keurig
terug zoals ik gewent ben van haar, komt het
water uit en wat doet ze gaat scheef voor me
zitten, doet ze anders noooooit.
Een kleine analyse gaf me wijsheid, de grond
was nat en modderig en daar gaat zijn Koninklijke
hoogheid liever niet zitten, iets naar links was
het wat droger. Dit maakt het werken met een
weimaraner ook zo leuk, zou jij met je blote kont
in de natte modder gaan zitten? Wil niet zeggen
dat ze het niet kunnen, neem een stukje leverworst
en tot je verbazing gaan ze gewoon in het
water zitten, keurig recht voor je! De proeven
liepen vlot en de gesprekken onderling kwamen
goed op gang, kyra ging goed en had er plezier
in behalve dan in het wachten. Tijdens het wachten
kun je veel tips krijgen gevraagd of ongevraagd
maar je steekt er altijd weer iets van op.
Tijdens de pauze schalmde jachthoorns een
mooie traditie binnen de jacht, de hoornblazers
werden bijgevallen door een weimaraner die
dacht dat hij harder geluid kon produceren dan
de drie jachthoorns. Dit lukte trouwens aardig. Ik
kan nu natuurlijk elke proef uitgebreid beschrijven
want werken met mijn hond is mijn passie en
niet die alleen die van mij. Als ik maar naar mijn
groene jas wijs, de laarzen pak of mijn fluit omhang
dan zit ze al bij de deur (de hond). Ze wil
mee en het maakt niet uit waar naar toe, zelfs
mee naar de winkel en daar moet ze wachten,
in de auto.
73 punten was ons eind totaal een mooie B we
konden mee doen aan de A proeven. Hebben
we niet gedaan, ik verlang van Kyra dat ze moet
kunnen wachten dus moet de baas het goede
voorbeeld geven, wachten. Volgend jaar is ze er
aan toe.
Ik kijk terug op een zeer gelaagde en vooral ook
gezellige dag met liefhebbers van ons geliefde
ras. De rust was weder gekeerd de baasjes zaten
weer anders in hun vel.
En Kyra… Kyra zat weer te wachten…..
4 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Op jacht met Weimaraners
Aanlegproef Veldwerk WSH 8 augustus 2009 Hans Haleber
De ervaring van de organisatie.
In eerste aanleg had de jachtcommissie de aanlegproef Veldwerk van de
WSH georganiseerd in het wedstrijdveld (bieten) bij de heer Bosters in
Steenbergen.
In Steenbergen hebben wij plaats en mogelijkheden om van 12 Weimaraners
de aanleg op het gebied van het veldwerk te aanschouwen en te
beoordelen .
Tot de week voorafgaand aan deze aanlegproef hadden zich zes deelnemers
opgegeven.
De jachthondencommissie stond toen voor een dilemma. Wel door gaan of
niet doorgaan. Dit had te maken met het financiële plaatje.
Wij, de jachthondencommissie waren er al snel uit. Wij willen de deelnemers
niet teleurstellen. De locatie bij de heer Bosters werd afgezegd nadat
Willem Alsemgeest de mogelijkheid had geboden deze honden in de omgeving
van Zoetermeer hun aanleg te laten vertonen. Dit zijn men name
industrieterreintjes in de openbare ruimte die ideaal zijn om de aanleg van
de honden te beoordelen. Ik heb zelf in het verleden een aantal keren in
deze velden getraind en weet dat daar ruim voldoende fazanten aanwezig
zijn.
Zes honden, dat moest net gaan met deze velden.
Op de valreep meldde zich nog een zevende deelnemer, die na overleg
toch nog mee kon doen. En ja…een paar dagen later meldde zich nog een
deelnemer……. Die heb ik echter teleur moeten stellen en ik hoop dan ook
volgend jaar te aanschouwen.
Een tip voor u als lezer. Mocht u aan welk evenement van de vereniging
dan ook mee willen doen. Schrijf de proeven ruim tevoren in uw agenda
zodat u het niet vergeet. De vereniging geeft toch altijd de kalender op tijd
ter kennisgeving in het clubblad of op de web-site.
Ruim tevoren inschrijven voorkomt teleurstelling. Zo ook geldt dit voor
de KNJV proef die behoorlijk overschreven is dit jaar.
Mogelijk anders dan bij de KNJV Gewesten geldt voor de KNJV proef van
de WSH dat deelneming hieraan op volgorde van binnenkomst is.
Omdat u bij inschrijving een verplichting heeft tot betaling is het voor ons
enorm prettig als u bij uw inschrijving dan ook direct de betaling te regelt,
zodat de organisatie niet achter u aan hoeft te bellen, mailen enz. enz. Dat
kost zo enorm veel inspanning en (verloren) tijd.
Terug naar de aanlegproef veldwerk……..
Op zaterdag 08 augustus 2009 was het dus zover. Om 08.30 uur verzamelen
bij Willem thuis.
In een ontspannen sfeer en onder het genot van een kop koffie werd er
uitgelegd wat de bedoeling was. Er waren onder de deelnemers voorjagers
die bekend waren met het veldwerk, maar ook een aantal helemaal of
bijna niet. Iets dat wij als commissie helemaal niet erg vinden en dit soms
tot leuke verrassingen leid aangaande de prestaties van de betreffende
hond.
Tenslotte zien wij (Alsemgeest en ondergetekende) de aanlegproef veldwerk
ook om mensen te enthousiasmeren om hier wat in hun toekomst
mee te doen.
Op de proef was ook vertegenwoordiging van onze zuiderburen uit België
Stefan de Meijer. Hij had twee zelf gefokte langhaar Weimaraners ingeschreven
uit zijn laatste nestje.
Ook op laatst georganiseerde de Appél - en Apportproef en de Roofwild
apporteerproef waren onze zuiderburen sterk vertegenwoordigd. Altijd
gezellig.
Na de uitleg zijn we naar de velden gereden en hebben wij de honden
mogen aanschouwen.
Jammer voor ons dat voorspelling van Piet Paulusma en andere weergoden
het niet helemaal goed hadden voor deze dag. Bewolking en 17 tot 23
graden zou het worden. Helaas lag Zoetermeer die dag in een hoge druk
gebied en was graad of 26 meer regelmaat als uitzondering. Net zo als de
voorafgaande dagen aan de proef.
Dit was natuurlijk geen goed teken voor zowel de honden als het (veer)
wild.
Gelukkig voor de honden was er zwemwater in overvloed en daar hebben
we met zijn allen regelmatig gebruik van gemaakt. De sfeer van de dag
was enorm relaxed zonder tijdsdruk.
In de ochtenduren kwamen we regelmatig haas en konijn tegen en hadden
de fazanten zich teruggetrokken op de voor ons onbereikbare scha-
duwrijke gebieden.
Met zeven deelnemers, waarvan er één na een eerste (zelfs korte) loop al
als voldoende beoordeelt was hebben wij als commissie getracht iedereen
zoveel mogelijk een kans te geven om aan het wild te komen.
Wij denken dat mede door de warmte de meeste honden niet bepaalt
“ruim” liepen waardoor het ook wel heel moeilijk werd om het wild vast te
zetten. Uiteindelijk zijn er deze dag 7 fazanten gezien en hebben wij er
meerdere gehoord. Omstreeks 15.00 uur werd het tijd om de balans op te
maken onder het genot van een lekker koud drankje bij Willem Alsemgeest
thuis.
Het eindresultaat was dat wij drie certificaten hebben vergeven.
Een aantal honden hadden geen wild getoond terwijl de rest van de te
beoordelen vakken voldoende was. Dat is jammer zij hebben hierdoor
geen certificaat kunnen ontvangen.
Al met al een geslaagde dag.
Zie voor uitslagen www.weimaraners.nl
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 5

Op jacht met Weimaraners
Zoutkamp Liana Timmers
Vroeg, heel vroeg vertrokken June en ik 12 september j.l. naar Zoutkamp in Groningen, voor
de Nationale Kampioens veldwedstrijd georganiseerd door de Weimaraner Vereniging. Het
beloofde een mooie dag te worden en dat werd het ook. Er stond een lekker windje, ’s morgens
was het meest bewolkt, heerlijk voor de honden. En ’s middags piepte steeds vaker de
zon door het wolkendek. Het was droog en dat was het voornaamste.
Zoutkamp is een bekende naam in het veldwerkwereldje.
Mijn vader is er een aantal keer
geweest met Jeska en Darcy, hij vond het
altijd aan het eind van de wereld liggen, ook
had hij altijd slecht weer. Het is ook een eind
rijden, maar sinds het voorjaar van 2008 rijden
June en ik heel Nederland rond voor de
veldwedstrijden, eerst de jeugd en sinds dit
jaar open. Bovendien was ik ook benieuwd
naar Zoutkamp. En het beviel me zeer, heerlijk
landelijk, lekker rustig, prachtige velden en
een heel gastvrije ontvangst door de jachthouder.
Na afloop van de wedstrijd en nadat ik
hem bedankt had, omarmde hij me zelfs en
zei: “ach die bieten zijn ook zo hoog”. En dat
waren ze, moeilijk om er doorheen te ploeteren.
Er was zelfs 1 veld waar de bieten heel
hoog waren, één van de deelnemers zei dat
de fazanten daar gewoon onderdoor konden
vliegen…. De keurmeester die dag was de
heer Peter Eering en ik hoopte heel erg dat ik
niet in dat veld hoefde te lopen, gelukkig had
de heer Eering een ander veld voor mij in
petto. Want diegene die mij kennen weten dat
ik nu niet één van de grootste ben! Die bieten
zouden zeker tot mijn oksels komen.
De Weimaraners waren dun bezaaid. Ger
Hagen was er met Dyma (Destiny’s Dyma of
Weimar’s Joy) en ik dan met June (Alannah
June van ’t Harde Pad). De Bracco Italiano’s
waren ruim vertegenwoordigd, evenals de
Drentsche Patrijzen. Verder was er nog een
Épagneul Français. Hans Haleber heette
iedereen welkom namens de Vereniging, ook
Peter Eering deed nog een woordje. De loting
was gedaan, iedereen had zijn loopnummer
in het boekje genoteerd en het was tijd om te
gaan. Spannend. Komt dat wat ik getraind
had eruit, zou ze luisteren. En vooral pakt ze
het veld goed aan. Helemaal klaar was June
nog niet. Ze gaat op afstand nog niet zitten op
de fluit, voorstaan is geen probleem, al moet
ze nog wel ervaring krijgen als ze te maken
krijgt met een slimme haan. Ze gaat niet
echt achter de fazant aan, maar geheel
steady is ze niet. Ze is nog jong, net 3 jaar
en dit was onze eerste open najaarswedstrijd.
Ik zag dit dan ook als een goed leermoment.
De loting beviel me wel, ik was
als 4 e aan de beurt en Ger als 5 e . Klaas de
Vries met zijn Drentsche Patrijs Silke startte
als eerste. Klaas is een ervaren man en
hij laat met zijn hondjes vaak mooi werk
zien, ook nu weer. Hierna was Pralina, een
Bracco, van Wim van den Dam aan de
beurt. Pralina was nog maar koud in het
veld, toen er plots een reekalfje uit de
bieten te voorschijn kwam. Pralina rook het
ree en ze kon dit niet weerstaan. De ree
ging er vandoor en Pralina er achteraan. In
korte tijd hadden ze al heel wat meters
afgelegd. De hond mag ongeveer 50 meter
achter een ree of haas aan, maar dan
moeten ze echt terug komen. Wim fluiten,
maar tevergeefs, Pralina was ervandoor en
kwam de eerste ‘uren’ niet meer terug. Dit
waren Wim’s woorden hoor! ze bleef lang
weg, maar geen uren. Dus de beurt was
snel voorbij voor die twee. Een ander veld
voor nummer 3, de Drent Bas van ‘t Holtenbos,van
Cees Zeeman. Bas liep een
mooi parcour, helaas geen wild, maar wel
een 2 e beurt. Ik was nu zelf bijna aan de
beurt en voor een vlotte voortgang is het
de bedoeling
dat de honden
goed
aansluiten. Dus ik liep een flink stuk achter Cees
aan mee.
Het was zover. De heer Eering zei tegen mij dat
de rest van het veld voor mij was. Het was een
veld achter een boerderij. Links reed een tracktor
en de keurmeester waarschuwde mij wel dat
daar waarschijnlijk niet veel fazanten waren. De
wind kwam uit het Noorden, maar was ook vaak
noordwestelijk. Veldaanpak vind ik vaak moeilijk,
de heer Eering wist dat ik nog ervaring mis, daarom
zei hij dat ik bij de slootrand aan de rechterkant
moest lopen, daar in het hoge ruigt zitten
vaak de fazanten. Ik slipte June en daar ging ze,
ze had er zin in. Na een minuut ging de toeter en
toen begon de wedstrijd echt. Ze liep best goed,
had vaak een goede kophouding. Ook maakte ze
goed contact met me. Op een gegeven moment
waarschuwde de heer Eering mij, dat ik meer
naar het midden moest lopen en dat probeerde ik
te doen. Na 12 minuten blies de keurmeester de
loop af, helaas geen wild. Ik vroeg hoe het ging.
De heer Eering zei dat ik te dicht bij de slootrand
liep. Hij zei dat June heus niet helemaal tot aan
slootkant hoeft te lopen, want die rand had ze
allang geroken. Ik hield het veld te klein, waardoor
June niet uit de verf kwam. June had de
ruimte nodig om goede brede slagen te maken
en ik weerhield haar daarvan. Ook had ik een
gedeelte van het veld overgeslagen. Maar dat
was wel dat gedeelte van het veld waar die tractor
reed….Afijn! Weer veel stof om over na te
denken. Hij vond wel dat June best aardig gelopen
had, hij vond dat ze een mooie kophouding
had. En hij had achter haar naam een vraagteken
gezet. Dus misschien een 2 e loop. Dit gaf
hoop, afgezien van mezelf, was ik best tevreden
over June. Wanneer er geen wild is, moet ik June
vaak motiveren om door te gaan. Maar dat hoefde
nu helemaal niet. Ik was nu al blij. Ger was
aan de beurt met Dyma, ik bleef kijken. Maar al
snel zag ik er niet veel meer van, ze liepen te ver
weg. Ger was na afloop niet zo tevreden en hij
kreeg ook geen 2 e loop. Jammer. Met Ger liep ik
terug naar de auto, June verzorgen en omdat ze
misschien een 2 e loop kreeg, moest ze toch weer
uitrusten. Daarom heb ik niets gezien van Luc
Ferket met Dino, een Drent. De volgende
lopen waren in het veld voor onze auto’s.
Eerst een Bracco, Castellano Di Ala
D’oro, hij besloot geheel voor zichzelf te
werken, fluchte een fazant en was uit
de hand. De beurt was daarna
voorbij. Het kostte de voorjager
wel moeite om zijn hond weer
terug te krijgen. Delizia die
Vicini del Monastero, ook
een Bracco, van Marieke
Hamakers liet een gedegen,
wat voorzichti-
6 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

ge loop zien, maar niet voldoende voor een
volgende beurt. Nummer 9, de Bracco Bartelomeo
Di Ala D’oro, van Brigitte de Vries ging
goed van start en liep een goed parcours. Zo
goed dat Vita onder fazant kwam en hier prachtig
op voorstond. Brigitte kon bij Vita komen, het
schot klonk en Vita was steady. Een mooi punt!
De fazant werd niet geschoten, daarom moest
Vita aan het einde van de dag nog een fazant
apporteren.
Na de lunch reden we naar het veld met de
hoge bieten. Hans kwam nog naar me toe en
vertelde dat ik een 2 e loop kreeg, jippie. Je kon
aan Hans merken dat hij hier ook erg mee in zijn
nopjes was. De beurt was aan nummer 10 Pietro,
een Bracco, van Rommert Hazenberg. Pietro
laat altijd mooi werk zien, ook nu ging hij
goed van start en hij liet een mooie loop zien in
een zwaar veld. Geen fazanten, maar Pietro
heeft wel een haas gerespecteerd. Ook Lobke
van het Holtenbos, een Drent, moest dit moeilijke
veld aanpakken. Lobke wederom van Klaas
de Vries, is een oude rot, met de respectabele
leeftijd van 8 jaar, dit was echter niet te zien aan
haar. De laatste was de Épagneul Français,
Vasha, van Raba Sonneveldt, zij liet een mooie
loop zien, geen wild, maar wel een 2 e loop.
Alle honden waren geweest, het was tijd voor de
honden die een 2 e loop verdiend hadden. Wij
waren als 3 e aan de beurt. We gingen naar een
ander veld. Eerst waren Bas en Dino aan de
beurt, ik heb hier niet veel van gezien, maar
genoeg over gehoord. Vooral van onze zuiderbuur
Luc met de Drent Dino. Dino liet prachtig
werk zien en stond voor, maar met een bewegende
staart. Dit hoort niet bij een voorstaande
Drent. Maar Dino stond toch echt overtuigend
voor. Luc eigenwijs en dacht dat het niets was,
met die bewegende staart. Laat even later toch
een fazant opvliegen….Tijdens de prijsuitreiking
heeft hij dit geweten, hij heeft het nog vele malen
moeten aanhoren. Gelukkig kon hij er wel
om lachen. June was aan de beurt en we liepen
naar een ander veld. Een prachtig veld,
rondom beschermd door bosschages en
bomen. Het zonnetje scheen en het werd een
stuk warmer. Iets minder voor de honden,
maar goed voor de eventuele fazanten. Ik
slipte June en ze ging meteen fel van start.
De heer Eering zei nog dat ik het veld breed
moest houden. June maakte echt prachtige
slagen, pakte het veld ruim aan en boem
daar stond ze. En ik ook. “Zou het”, flitste het
door me heen. Ik aarzelde even (moet ik
nooit meer doen) en rende naar haar toe,
maar ach die bieten zijn zo hoog. Het laatste
gedeelte liep ik iets langzamer (moet ik nooit
meer doen), bang om de fazant te verstoren.
Maar helaas ik was niet op tijd bij haar. Hans
zei later tegen mij: “jij moet gewoon keihard
lopen, want dan nog is het bij jou niet al te
snel”, hmm. June liep weer verder. Ik mis dan
de ervaring om te begrijpen of zien wat het
was. Was het een loper of een haas of een
warme plek. Want er was niets opgevlogen.
June maakte een slag naar rechts en liep
toen recht vooruit. Shit dacht ik toch een
haas? Ze had haar hoofd te laag, ik floot
zelfs nog om haar hoofd weer omhoog te
krijgen. Maar ze ging gewoon door, toen
maakte ze een slag naar links en boem daar
stond ze weer. Ik rende er weer naar toe,
maar ook nu was ik te laat en daar vloog de
fazant, een hennetje. Helaas kon ik het punt
niet afmaken. “aanlijnen”, hoorde ik achter
me zeggen. Ik floot June dat ze moest komen,
maar daar dacht ze iets anders over.
Ze ging niet achter de fazant aan hoor, maar
ze had nu helemaal de smaak te pakken en
ging verder met jagen. Want wellicht ging er
in haar hoofdje om, dat er toch echt wel meer
fazanten in het veld moesten zitten. Toen
stond ze zelfs weer voor, al die tijd bleef het
geweer bij me en ik vroeg aan hem wat ik nu
moest doen. “Ze moet gewoon komen”, zei
hij. Na nog meer fluiten en roepen van mijn
kant besloot ze toch om te komen. Gelukkig.
Op jacht met Weimaraners
Ik was zooo trots en blij op mijn meisje, ook
kreeg ik complimenten van het geweer en
de veldbegeleider. Na mij kwamen nog Silke
en Vasha zij kwamen ook beide onder wild,
maar konden geen punt maken. Nadat alle
honden voor een 2 e beurt geweest waren,
was het tijd voor het apport van de fazant
door Vita. Vita bracht de fazant binnen en
daarmee was ook het punt binnen, nu was
het nog de vraag hoe het werd beoordeeld.
Tijd om terug te gaan naar het café, voor de
nabespreking en de uitslagen. De sfeer was
uitgelaten en de heer Eering gaf ook echt de
indruk dat hij genoten had van het werk van
de honden, en dat zei hij ook in de nabespreking.
Op ons verzoek gaf de heer
Eering van alle honden een beschrijving van
het werk. June was aan de beurt, hij vertelde
dat hij had genoten van June. Ze had
prachtig werk laten zien, ze had mooie,
ruime slagen gemaakt, met een mooie kophouding.
En June stond overtuigend voor.
Wel kreeg ik een standje, want hij snapte
niet waarom ik niet als een speer naar haar
toe rende. En hetzelfde gold voor de 2 e keer.
“Niet aarzelen”, zei hij “meteen er op af”.
Aan de hond lag het niet…..En als klap op
de vuurpeil kreeg June een Eervolle Vermelding
voor haar werk. Helemaal geweldig.
Onze eerste kwalificatie in de open klas. Er
werden nog een aantal Eervolle Vermeldingen
uitgedeeld en Brigitte verdiende met
haar Vita een 1 e plaats Zeer Goed, hartstikke
leuk. Ik heb genoten van deze dag, natuurlijk
ook door de kwalificatie, maar ook
door het mooie werk wat de hondjes lieten
zien, door het gezelschap, de organisatie,
de ontspannen, sportieve sfeer, de mooie
velden en het prachtige weer. Zoutkamp,
wie weet tot volgend jaar!
Zie voor de uitslag:
www.weimaraners.nl
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 7

Belevenissen
Hondenleven Monique Jongenelen
Al een poosje had Sioux een paar bultjes, nabij
haar tepels. De dierenarts had tijdens het jaarlijkse
bezoekje ernaar gekeken en vermoedde
dat het vetbultjes waren, maar dacht dat het
beter was om ze wel weg te halen. Omdat het
in de vakantieperiode was, heb ik het even
uitgesteld.
Vanwege een bepaalde reden wilde ik eigenlijk
toch ook een second opinion en heb een andere
dierenartspraktijk bezocht.
Sioux vond het wat spannend, al die aandacht.
De vrouwelijke dierenarts stond er van versteld
hoe vrolijk Sioux was. Dat had ze niet vaak
meegemaakt.
Sioux werd betast en kreeg daarna een heerlijk
kauwbot van de assistente. Terwijl ze hierop
aan het kauwen was, kreeg ik uitleg over de
bultjes: één van de verdikkingen was zeker
weten een vetbultje, het andere was twijfelachtig.
Om zekerheid te krijgen, wilde ze het laten
onderzoeken. Met een naald prikte ze erin en
vertelde me dat ze er niet 100% gerust op was.
Er was namelijk wat bloed bij. Kennelijk wijst
dat op iets anders.
Na een paar dagen zou ik de uitslag van het
onderzoek krijgen en ging dan ook mijn telefoon.
De dierenarts klonk zo vrolijk en opgewekt
toen ze haar naam zei, waardoor er gelijk
wat spanning van me af viel … de uitslag was
positief. Echt een vetbultje. Pffffff, gelukkig.
Niet lang hierna, kwam ik op een ochtend beneden
en begroette zoals gewoonlijk de honden.
Zag ik iets vreemds aan Cheyenn?? Heeft
ze nu een dikke kop of niet?
Toen ik goed keek, zag ik dat ze inderdaad een
verdikking had aan één kant. Huh? Wat is dat
nu weer?
Gelukkig leek ze er absoluut geen last van te
hebben, dus dat stemde me in ieder geval niet
al te ongerust. Heb de honden uitgelaten, eten
gegeven en ben daarna naar mijn werk gegaan.
Misschien is het vanmiddag weer normaal?
’s Middags bij het openen van de voordeur,
werd ik toch wel een beetje zenuwachtig
want hoe tref ik Cheyenn aan?
Gelukkig was ze net als die ochtend, vrolijk,
maar nog wel met een dikke kop. Geen gezicht.
Uit voorzorg heb ik meteen de dierenarts
gebeld ‘ze heeft een verdikking bij/op
haar snuit, net onder haar oog’. De assistente
vroeg of ik meteen langs kon komen.
Bij de praktijk met een enthousiaste hond
naar binnen. Omdat ze toch best een oude
dame is geworden, voelde ik me wel trots.
Want ze doet het nog zo goed!
‘Wat ziet ze er goed uit’ was de reactie van
zowel de dierenarts als de assistente. En dat
doet goed. Natuurlijk heb ik daar de hand niet
in. De ene hond ziet er beter uit en wordt
ouder dan een ander. Volgens mij zit dat in
de genen of zo.
Cheyenn werd bekeken en ik kreeg de uitleg.
“Ze heeft een ontstoken kies en die veroorzaakt
de verdikking’.
Het gekke is, dat als wij zoiets hebben, dan
gaan we langzaam aan dood van de pijn,
maar een hond blijft vrolijk, eet gewoon en
heeft er kennelijk geen last van.
‘We kunnen eerst proberen met antibiotica of
de ontsteking weggaat, maar waarschijnlijk
komt deze wel weer terug. Als dat het geval
is, dan moeten we de kies onder verdoving
verwijderen. Maar gezien haar leeftijd van 12
½ jaar moeten we zeker de optie van de
antibiotica eerst uitproberen’ aldus de arts.
Deels kon ik weer ademhalen, want hoewel
de kwaal niet super ernstig is, is een verdoving
een risico. Zeker op haar leeftijd. Laten
we dan maar hopen dat de medicijnen goed
werk doen.
Eenmaal thuis, Cheyenn meteen haar medicijnen
gegeven en de dikke kop op de gevoelige
digitale plaat vast gelegd.
In de dagen erna verdween de zwelling helemaal
en kreeg Cheyenn weer een normaal
uiterlijk.
Uit nieuwsgierigheid ben ik op internet gaan
zoeken en typte in ‘ontstoken kies oude hond’
en nog wat van die zoekopties. Het zat me
namelijk niet echt lekker om haar te laten
opereren en ik vroeg me af of er wellicht
andere mogelijkheden waren.
Toevallig vond ik een dierenkliniek die ook
een aparte tandheelkundige praktijk erbij
heeft en heb die gemaild.
Meteen kreeg ik al antwoord terug, wat me in
ieder geval een stuk heeft gerustgesteld.
Helaas is er geen andere mogelijkheid dan
de kies te verwijderen onder verdoving, maar
er werd in het antwoord gesproken over een
of andere verdoving met gas. Dat schijnt
gedoseerd te kunnen worden gegeven en de
hond is dan ook weer sneller bij.
Later heb ik mijn eigen dierenartspraktijk
gebeld en werd me verteld dat zij ook gebruik
maken van deze ‘gasverdoving’.
Nu, 5 weken later is de ontsteking nog niet
teruggekomen dus ik heb goede hoop. Geregeld
kijk ik zeer kritisch naar haar kop, om te
bezien of het niet aan één kant dikker is.
Natuurlijk kan het terugkomen, maar zoals ik
ook heb begrepen, kan het ook zijn dat door
de antibiotica de ontsteking echt is verdwenen.
En toen ging de telefoon op een avond. Mijn
buurvrouw. Die middag had ik nog met haar
staan praten over de katten. Het klonk allemaal
zo leuk en veelbelovend tot er een hels
kattegejank klonk. Wanneer het mijn katten
zouden zijn, was ik naar binnen gestoven om
ze tot de orde te roepen. Dus de buurvrouw
ging ook naar binnen.
Aan de telefoon vertelde mijn buurvrouw wat
er aan de hand was, die middag. Het zwangere
katje wat ze had geadopteerd en haar
eigen kat hadden mot gekregen. Het zwangere
katje had hun kat helemaal de les gelezen,
zodat deze super angstig ergens onder
was gekropen, waar ze normaliter niet onder
kon kruipen en had van angst haar poep en
plas laten lopen.
Op dat moment besloot de buurvrouw dat het
niet langer kon. Hun eigen kat kreeg
(uiteraard) voorrang en moest weer de rust
krijgen.
Uiteraard was ik het volkomen met haar
eens, maar nu ik dit verhaal hoorde, dat het
kleine katje zo ontzettend fel reageerde,
twijfelde ik eraan of ik –zoals ik had gezegd-
het katje in huis moest nemen.
Ik keek naar mijn jongste 2 katten, Zulu en
Masai, die allebei een heel zacht karakter
hebben en stelde voor dat zij zouden worden
aangevallen. Wilde ik dat risico lopen?
Uiteindelijk heb ik de buurvrouw na een lang
gesprek gezegd dat het mij beter leek om het
niet te doen. Nu heb ik nog geen binding met
het zwangere katje en wil ook niet dat mijn
katten meemaken wat hun kat heeft meegemaakt.
Natuurlijk wil het niet zeggen dat het
bij mij ook zo zou gaan, maar volgens mij
deed ik er verstandig aan om ‘nee’ te zeggen.
De dag erna is het zwangere katje naar het
asiel gegaan. Wij beiden hebben het er wel
even moeilijk mee gehad en ondanks dat ik
nog geen binding met het katje had, heeft het
me dagenlang bezig gehouden. Heb ik er
goed aan gedaan, had ik haar erbij moeten
nemen?
Mijn hart zei wat anders als mijn gevoel,
maar denk dat het verstandig is geweest dat
ik mijn verstand heb gevolgd.
Moeilijk….
8 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009
8 WSH Clubblad nr. 5—oktober 2009

Bella Donna v.d. Heikamp
18 juni 1996-25 augustus 2009.
Laatste belevenis.
Hier ben ik nog één keer om mijn (laatste)
belevenis te vertellen. Zoals ik de vorige
keer al dacht zijn we eind augustus een
reisje gaan maken en waren op een donderdagmiddag
ergens in de Bourgogne. We
waren bij een klant, die heeft een groot park
en daar mag ik altijd rondstruinen dus deze
keer kon ik mij ook weer lekker uitsloven,
een tennisbal apporteren, over muurtjes
springen etc., ze hadden het nog over mij,
dat ik wel een jonge hond leek en mij helemaal
niet gedroeg als een hond van 13 jaar
en 2 maanden.
Zaterdagmiddag zijn we weer vertrokken en
nog 2 dagen in Troyes gebleven. Maandagmorgen
24 augustus gingen we weer richting
huis en om een uur of 11 mocht ik weer
even rennen op een soort bouwland en daar
vond ik natuurlijk weer iets om op te vreten
want dat ging bij mij altijd maar door hé?
Meestal at ik daarna een boel gras en dan
gaf ik later op de dag over en dan was het er
uit.
Om 14u zijn we weer gestopt want ze wilden
een broodje eten, lekker buiten. Dus was ik
er dicht bij om nog even flink te bedelen, dat
mocht ik thuis nooit en greep ik mijn kans.
Het lukte natuurlijk nog ook, ik kreeg een
Belevenissen
Bella Donna v.d. Heikamp Milly Plenge
paar lekkere stukje brood met tonijn!
Toen we rond 16u bij de Belgisch/
Nederlandse grens waren ben ik gaan piepen.
Wanneer ik dit deed toen ik nog klein was
wisten ze dat ik moest poepen of plassen dus
werd er zo snel mogelijk een grasveld gezocht
waar ik na een hele tijd een plas heb gedaan.
Weer terug in de auto werd ik toch beroerd, ik
moest er zelfs van kreunen.
De bedoeling was dat we bij Breda in het
Mastbos nog iets zouden eten dus daar aangekomen
ging zij alvast een tafeltje op het
terras zoeken en hij wilde nog even met mij
lopen maar het ging gewoon niet meer joh. Ik
moest overgeven, een grote gele plas water.
Maar deze keer hielp het niet en werd ik
steeds zieker en zieker. Hij moest mij de auto
indragen en we zijn als een speer naar huis
gereden. Eenmaal in Hoofddorp hebben ze
meteen mijn dierenarts gebeld maar die had
geen dienst dus konden we om 20u terecht bij
een dierenkliniek hier vlakbij.
Ik had het niet meer, stond te waggelen op
mijn poten en ben zelfs mijn huis niet meer in
geweest. Op een bepaald moment liep ik om
mijn huis en toen dachten ze dat ik uit de
vijver wilde drinken. Dat deed ik immers altijd,
dus snel een drinkbak gepakt om water uit de
vijver te halen, dan hoefde ik niet zo te bukken
maar dat wilde ik helemaal niet. Ik liep
mezelf gewoon in de weg en wilde me zo ver
mogelijk weg verstoppen, geen goed teken
zeiden ze.
Om 20u waren we bij de dierenkliniek en heb
ik voor de deur nog een klein beetje gepoept,
een assistente ging er naar kijken en zei dat
het er eigenlijk best goed uitzag, geen bloed of
zo (als jullie het nu te vies vinden moet je niet
doorlezen hoor). Die dierenarts kneep me
overal en ik maar kreunen, ik had maar liefst
koorts van 40.6. Hij zei dat ik aan een infuus
moest en dat ze me om 22u misschien op
konden halen, alleen moest het infuus er wel
in blijven die nacht.
Ze brachten me naar een fijne plek en daar
legden ze me op een stapel dekens tegen de
pijn. De arts heeft om 22u naar mijn huis gebeld
maar ze mochten me nog niet komen
halen, de koorts was één graadje gezakt maar
mijn lever en nier functie waren hard achteruit
gegaan. Om 23.30u heeft hij weer naar huis
gebeld om te zeggen dat het niet beter met me
ging.
Toen is mijn baasje (ik zal na al die jaren het
beestje nu maar bij de naam noemen want
altijd “hij” of “zij” klinkt nu een beetje onaardig)
enfin, mijn baasje is dus nog bij mij geweest
dus toen ik hem hoorde ben ik even gaan
staan wat nu ook weer niet zo verstandig was.
Na een half uur ging hij weer weg, was beter
voor mij en de dierenarts repte met geen
woord over het feit dat ik wel eens dood kon
gaan die nacht maar dat is toch gebeurt. Ik
ben heel rustig ingeslapen, dat konden die
mensen van het crematorium zien en daar zijn
mijn baasjes heel blij om.
Ze werden de 25 e om 8u in de morgen gebeld
en waren kapot, zó onverwachts, en zó snel.
Mijn baasje is mij toen komen ophalen, en is
met mij langs mijn lievelings plekjes gereden
en langs mijn huis. Daarna heeft hij mij bij mijn
eigen dierenarts gebracht en die had met zijn
eigen hond iets dergelijks meegemaakt en zei
dat hij sterk dacht aan een buikvliesontsteking.
Twee dagen later ben ik gecremeerd en toen
ze voor de laatste keer naar me kwamen kijken
lag ik daar zo ontzettend mooi in een
mand alsof ik niets mankeerde. Uit mijn tuin
kreeg ik nog een bosje witte rozen mee in mijn
mand.
Na 1 ½ uur doelloos te hebben rond gereden
hebben ze mijn as opgehaald en die later op
de dag in mijn eigen fijne tuin begraven waar
ik altijd zo ontzettend graag rondstruinde, van
alles apporteerde en naar de katten van de
buren gluurde. Mijn baasjes hebben heel veel
verdriet.
Twee weken later bloeide er opeens op een
meter afstand van de plek waar ik lig een
“daglelie”. Die bloeien bij ons altijd eind mei/
begin juni.
Ze begrijpen er niets van.
IK wel!
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 9
WSH Clubblad nr. 5 — oktober 2009 9
Donna

Medisch
Allergieën
Inleiding
Allergieën of overgevoeligheidsreacties zijn een
belangrijke oorzaak van jeuk en huidklachten bij
onze huisdieren. De verschijnselen variëren
van af en toe een beetje jeuk tot onophoudelijk
bijten, likken en krabben, soms tot bloedens
toe.
Oorzaak
De problemen worden veroorzaakt doordat het
dier overgevoelig is voor bepaalde stoffen in
zijn omgeving. Het best valt dit te vergelijken
met hooikoorts bij de mens, ook hier is sprake
van een allergische reactie op huisstof, graszaad
en dergelijke. Bij honden blijken huisstof
(30%), huisstofmijten, mens(40%)- en katte
(30%)-huidschilfers en grassen(21%) het
vaakst de boosdoener. In 59% van de dieren
werd een gevoeligheid voor meerdere allergenen
vastgesteld. Ook van het voedsel wordt
veel gezegd dat dit allergieën zou opwekken.
Dit is inderdaad mogelijk, maar uit onderzoek
blijkt dat dit toch maar voor een klein deel van
alle overgevoeligheidsreacties verantwoordelijk
is. Als een dier in contact komt met een stof die
niet in zijn lichaam thuis hoort reageert hij hierop
met een afweer reactie. Bij een allergische
reactie gebeurt dit ook, maar dan heel sterk. Er
is dus sprake van een soort paniekreactie van
het lichaam op een betrekkelijk onschuldige
stof. Waarom dit gebeurt is nog niet helemaal
duidelijk, maar de gevolgen zijn duidelijk zichtbaar:
jeuk !!
Verschijnselen
Het meest opvallende verschijnsel is natuurlijk
jeuk. Terwijl dieren met vlooien vaak alleen jeuk
hebben bij hun staart en op hun rug, zie je hier
vooral jeuk aan kop, oorschelpen, poten en
buik. De dieren likken en knagen aan hun poten
en tussen hun tenen, schuren met de kop over
de grond en krabben aan buik en oren. De huid
kleurt door de voortdurende irritatie zwart en er
zitten soms kleine puistjes op, die later openbarsten
en kleine korstjes vormen.
Voorkomen
Allergieen komen voor bij alle rassen, maar bij
sommige rassen zien we duidelijk meer problemen
dan bij andere. Voorbeelden zijn Lasa
Apsos, Schnauzer, Retriever (Golden, Labrador),
Terriers (West Highland White, Cairn,
Jack Rusell en Foxterrier), Duitse Herder,
Boxer, Dalmatische hond en Poedels.
Diagnose
De meeste dieren met jeuk hebben geen allergie.
De belangrijkste oorzaak voor jeuk blijven
vlooien. Ook luizen, teken, vachtmijten en
schimmels kunnen huidklachten geven. Bovendien
bestaan er ziekten van de huid zelf. Om
vast te stellen of een dier allergisch is het dus
van belang eerst alle andere oorzaken voor de
huidproblemen uit te sluiten. Om een voedingsallergie
uit te sluiten kunnen we het dier
gedurende zes weken dieetvoeding laten eten.
Is er verbetering dan is een voedselallergie
waarschijnlijk. Hiernaast kunnen we bij honden,
net zoals bij mensen, een allergie test doen.
We scheren dan een stukje huid kaal en spuiten
hier een aantal stoffen in waarvan bekend is
dat ze vaak problemen geven. Na een twintig
minuten kunnen we de test aflezen. Op deze
wijze zien we niet alleen of een dier allergisch
is, maar ook waarvoor.
Behandeling
Hebben we eenmaal vastgesteld dat uw dier
allergisch is dan zijn er verschillende manieren
om dit te behandelen. Met medicijnen is het
goed mogelijk om de klachten de kop in te drukken.
Het is echter niet zo dat dit tot blijvende
genezing leidt. Uw dier zal dus levenslang af en
toe medicijnen nodig hebben. Een tweede manier
van behandelen is desensibiliseren. We
moeten dan eerst weten wat precies de allergie
veroorzaakt, dus doen we een allergie test.
Vervolgens wordt de patiënt gedurende enkele
maanden ingespoten met een toenemende
dosis van de stof die de problemen veroorzaakt.
Op deze wijze hopen we het lichaam aan
de stof te laten wennen, waardoor na verloop
van tijd de allergie afneemt. U heeft hierbij ongeveer
70% kans op succes. Een nadeel van
deze methode is dat het tamelijk prijzig is.
Slaagt deze methode dan is het dier meestal
voor lange tijd van zijn probleem verlost. Soms
is het nodig om de behandeling op een later
tijdstip te herhalen. Heeft het dier een voedselallergie
dan is het zaak een soort voer te kiezen
waarbij de klachten wegblijven. De simpelste
oplossing is levenslang speciaal dieetvoer te
geven.
Erfelijkheid
Uit het feit dat bepaalde rassen duidelijk meer
problemen hebben mogen we aannemen dat
het in zekere mate erfelijk bepaald is. Inmiddels
is ook gebleken dat sommigen lijnen binnen
een ras meer problemen hebben. Het is raadzaam
terughoudend te zijn met fokken met
allergische dieren.
Samenvatting
Huidklachten zijn een veel voorkomend probleem
bij huisdieren. Allergieën zijn niet de
belangrijkste reden hiervoor, maar geven wel
langdurige klachten. Ieder dier dat verdacht
wordt van een allergie dient goed onderzocht te
worden om andere oorzaken uit te sluiten. Is
eenmaal vastgesteld dat een dier allergisch is
dan zijn er verschillende behandelingswijzen
mogelijk. Wel moeten we ons realiseren dat het
vaak levenslang een probleem voor het dier en
zijn baasje blijft.
Overgenomen van www.dedierenkliniek.nl
(dierenartspkraktijk Hoogveld Meesters, Middelburg)
12 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Foto’s weimaraners
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 13

Foto’s weimaraner weekend
Hondenbezitters zijn gezelliger
Alle hondenbezitters zullen bij het lezen van de kop instemmend knikken en zeggen ‘dat wisten wij
allang!!!
Een aantal jaren geleden is er een studie gedaan naar de positie van de hond als zijnde de beste
vriend van de mens. Na dit onderzoek werd geconcludeerd dat het houden van een hond mensen
helpt zich te ontspannen, gezond te blijven en stimulansen te geven aan hun sociale leven. Want geef
toe, loop maar eens met een Weimaraner op straat, en hoe vaak worden we aangehouden en ontstaat
er een gesprek?
Hieronder de tekst die weliswaar uit 2004 stamt, maar of we nu in 2009 of 2004 leven, wij –als hondenbezitters-
zijn gezelliger!!
In het 'Man's Best Friend Report' werden meer
dan 2000 mensen - met en zonder hond - ondervraagd
met het doel de invloed te meten die een
hond heeft op het leven van mensen, waaronder
onze kinderjaren, onze gezondheid, ons sociaal
leven en ons werk.
Bijna een derde van de niet-hondenbezitters die
deelnamen aan het onderzoek, zei dat ze er een
hond zouden nemen als ze deze mee konden
nemen naar hun werk (30%).
Voordelen
'Masterfoods', dat het onderzoek leidde, constateerde
dat de meeste mensen niet weten dat een
derde van de Engelse bedrijven bereid zal zijn de
werknemers toe te staan hun huisdier mee te
nemen naar het werk.
Veel werkgevers zien er de voordelen van in
wanneer ze het goed vinden dat werknemers hun
hond meenemen naar kantoor. Verminderde
stress maakt de weg vrij voor verhoogde productiviteit
en het personeel voelt zich niet verplicht
vroeger van het werk naar huis te gaan waar de
hond op hen wacht.
Het wordt algemeen erkend dat het houden van
een hond goed is voor de gezondheid van de
mens, en ook voor het welzijn van kinderen. Het
blootstellen van een kind aan een huisdier zal tot
gevolg hebben dat het een sterker immuunsysteem
zal hebben en minder vaak de school zal
verzuimen.
Studies hebben laten zien dat bij leerlingen die op
jonge leeftijd intensief omgaan met honden, minder
vaak astma en enkele allergieën zoals neusontsteking
voorkomen. Uit het onderzoek kwam
naar voren dat bijna de helft (42%) van de ondervraagde
mensen zonder hond, in het licht van
deze informatie, overwegen er een voor hun
gezin aan te schaffen. Zo’n 67% van de mensen
zonder hond vindt dat ze niet genoeg lichaamsbeweging
hebben, en meer dan de helft is het er
over eens dat ze een gezondere manier van
leven zouden leiden (55%) wanneer ze een hond
zouden bezitten.
Bijna een derde (31%) van de ondervraagde
eigenaren van een hond gaf toe dat ze hun hond
uitlaten en er mee wandelen om andere redenen
dan de benodigde lichaamsbeweging van hun
dier: ze noemden hun eigen activiteit en ontspanning
als voornaamste beweegreden.
12
Meer dan een vijfde van de eigenaren kiest er
voor zich te ontspannen met hun huisdier (21%).
Het aaien van een hond wordt beschouwd als
een vorm van overpeinzing en meditatie.
Er is aangetoond dat het spanning vermindert, de
bloeddruk verlaagt, de humeur- en stemmingverbeterende
natuurlijke chemische stoffen in het
menselijke lichaam vermeerdert en cortisolniveaus,
een stof die geassocieerd wordt met
stress, verlaagd.
Aanmoediging
Het bezitten van een hond kan ook helpen je
sociale leven te verbeteren. Traditioneel leven ze
in een meute of een troep en ze moedigen hun
eigenaar aan ook socialer of gezelliger te worden.
Bijna drie kwart (74%) van alle hondenbezitters
verklaart dat hun hond hen geholpen heeft andere
mensen te ontmoeten.
Van de hondeneigenaren die aan het onderzoek
hebben deelgenomen ziet 84% hun huisdier als
deel van het gezin en 7% vindt het een surrogaat
baby.
Naast het aanleren van verantwoordelijkheid
schenkt het bezitten van een hond ook kameraadschap
en hij biedt aan ouder wordende kinderen
een schouder om tegen uit te huilen. In het
onderzoek werd gevonden dat 90% van de kinderen
hun hond beschouwen als een onvoorwaardelijke
vriend en als luisteraar in traumatische
tijden zoals tijdens een echtscheiding.
Mensen die recentelijk een groot verlies hebben
geleden, kunnen ook geholpen worden door het
gezelschap van een hond. Een studie aan de
Universiteit van Warwick in 1998 toonde aan dat
drie maanden na een sterfgeval de hondeneigenaren
minder lichamelijke (ziekte)verschijnselen
zoals huilbuien vertonen dan degenen die niet in
het bezit waren van een hond.
Take Your Dog To Work Day (21 september
2004) was een landelijk (Brits) initiatief om kantoren
aan te moedigen hun deuren te openen voor
het gezelschap van honden en het bood bedrijven
de gelegenheid uit te proberen hoe het is
honden op kantoor te hebben met het oog op
verandering van hun no-dog beleid.
Overgenomen uit Dog World d.d. 24 september 2004
Vertaald en bewerkt door Jan te Riele
14 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Welmarener en Rhodeslan Rldgeback kennel
Tldor of Ynna's Pridê Bangenl M asal van Aemburen
Bij ons staa n gezo ndheid. ka rakter en schoonheid hoog in het vaandel. Wij hebben
v.t.t.t. pups voor de serieuze liefhebber.
Mireille Marlens
Hoekseweg 7
4879 AA Ellen-Leur
07 6 5013438/06 54725528
robbedoes.marlens@hetnet.nf
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 15

elevenissen
Het tweede jaar van Autumn Bells off Elquinta’s Forrest Maikel Damen en Natasja van Heesch
In het eerste jaar hebben we een basis gelegd
en dit jaar was het tijd om te gaan oogsten.
Voor het showen viel er even niets meer te
halen. Dit nog steeds door haar leeftijd. Het
enige wat nog zou kunnen is om wat punten bij
elkaar te sprokkelen voor buitenlandse kampioenschappen.
Vanaf september 2009 begint het voor Autumn
in Nederland weer interessant te worden. Dit wil
niet zeggen dat ze geen shows heeft gelopen.
Nee we hebben verschillende shows gelopen
met resultaten die liggen tussen een G en de
beste van het Ras. Nou moet ik ook wel zeggen
dat die shows voor ons niet het allerbelangrijkste
zijn. Het samen in de buitenlucht bezig zijn
is veel leuker dan je opwachting in een kleine
ring maken waar je 1 minuut een rondje mag
lopen en dan moet wachten totdat je weer naar
huis mag. Dit wanneer je dus niet de beste van
het ras bent geworden want dan wacht de erering
nog op je. Voor ons is dat vaak geen succes
omdat de energie en frustratie van het niet
mogen rennen er in de erering uitkomt wat zich
dus uit door de erering springend en bokkend te
belopen. Sorry, niet echt een voorbeeld voor
het ras maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Wat ik zojuist al aangaf gaat onze voorkeur uit
naar het werken met de hond. Gelukkig gaat de
voorkeur van Autumn daar ook naar uit. In het
najaar van 2008 hebben we meegedaan aan
twee veldwerkwedstrijden voor de jeugd. Dit
resulteerde in één Eervolle Vermelding eigenlijk
een aanmoediging om met het veldwerk door te
gaan. Wat we dus ook gedaan hebben. In het
najaar hadden we wel geleerd dat we op zo
veel mogelijk jeugdveldwedstrijden moeten
inschrijven zodat je de kans hebt om ook aan
een wedstrijd kunnen meedoen. Dat hebben we dus
ook in het voorjaar van 2009 gedaan. We hebben op
10 wedstrijden ingeschreven en we hebben aan 8
wedstrijden kunnen meedoen. Wanneer ze op de
wedstrijden zou laten zien wat we tijdens de trainingen
zagen zou het een zeer belovend seizoen worden.
Dat is dus ook uitgekomen ze heeft zich ook
van een goede kant laten zien. Twee eervolle vermeldingen,
drie kwalificaties een G, 2G en een 2ZG.
Waarbij de 2G een zeer bijzondere was. Deze heeft
ze namelijk gehaald tijdens een Amateurwedstrijd in
België. Het tweede jaar kon niet meer stuk voor ons.
Na het veldwerkseizoen in het voorjaar kwamen we
in een diep gat. Wat moet je toch gaan doen met al
die vrije tijd die we nu hadden. Naast het trainen
voor de veldwerkwedstrijden zijn ze ook bezig geweest
met het trainen voor de KNJV-wedstrijden. Dit
op een speelse manier zonder te veel druk om ervoor
te zorgen dat ze nog lekker vrij blijft voor het
veldwerk. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen. Ze
heeft een tijdens een KNJV-wedstrijd een Bdiploma
mee naar huis genomen. Nou is het natuurlijk
niet zo dat alles perfect is gelopen. Soms werd
het apport zo voor de voeten gegooid en de andere
keer weer netjes aangeboden. De ene keer werd er
netjes gevolgd en de andere keer waren de vele
luchtjes veel interessanter. Ach, dit wordt nog wel
beter wanneer we daar meer tijd in gaan steken
maar voorlopig gaat dat nog niet gebeuren.
Is het tweede jaar dan alleen positief geweest, nee.
Ooit gaf een showkeurmeester tijdens een workshop
een waarschuwing. Zij vertelde dat wanneer je boven
het maaiveld uitkomt er altijd wel iemand met
een zeis klaar staat. Ondertussen zijn we erachter
gekomen wat ze bedoelt. Soms moeten er vreemde
dingen gebeuren om door te groeien en sterker te
worden. Dus we gaan gewoon door met wat we
(inclusief Autumn) ontzettend leuk vinden om te
doen. Werken met de hond. Dat verdient ze wel.
16 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Een druppeltje in de nek
Ontwormen met een druppeltje in
de nek: hoe kan dat?
Uw dierenarts heeft naast de bekende wormmiddelen
als pasta’s en pillen sinds een aantal
jaren ook de beschikking over een zeer
eenvoudig toe te dienen spot-on die tussen de
schouderbladen op de huid wordt gedruppeld.
De werkzame stof wordt snel opgenomen in
het lichaam en vervolgens via de bloedbaan
verspreid. Voor hond en kat is dit volkomen
veilig, maar parasieten zijn zeer gevoelig voor
het middel.
Het gaat daarbij om een zgn. endectocide:
werkzaam tegen uitwendige en inwendige
parasieten. Door uitscheiding via de talgklieren
komt de werkzame stof uit de spot-on
overal op de huid in de talglaag terecht. Uitwendig
levende parasieten komen daar vervolgens
mee in contact en gaan dood. Bloedzuigende
uitwendige parasieten, zoals vlooien,
krijgen bovendienhet middel binnen via
het bloed van hun gastheer, en worden zo
dus dubbel aangepakt.
Het middel wordt echter ook uitgescheiden in
de darm: via de darmwand komt de stof vanuit
het bloed in de holte van de darm. Een andere
route dus dan wanneer we ontwormen met
een tablet of een pasta: dan komt de werkzame
stof via de mondholte en de maag in de
darm. Inwendige parasieten die in de darm
leven, zoals spoel- en haakwormen, komen in
contact met het middel, raken verlamd, en
gaan dood. Net zo goed als ze dood gaan na
het toedienen van een wormmiddel in de vorm
van pasta of tablet. Maar er zijn wel enkele
belangrijke verschillen:
Wanneer een wormmiddel als tablet of pasta
wordt toegediend is er slechts een kortdurend
effect: na hooguit 24 uur is de werkzame stof
afgebroken en is er geen werking meer in de
darm. Bij gebruik van de lang werkende spoton
wordt de hoeveelheid werkzame stof in de
darm vanuit het bloed aangevuld, zodat de
wormdodende werking veel langer aanhoudt.
Dat is gunstig i.v.m. mogelijke herbesmettingen:
nieuwe volwassen wormen die zich bijvoorbeeld
een week na behandeling in de
darm ontwikkelen worden alsnog gedood.
Wanneer een – kortwerkende – tablet of pasta
was gebruikt waren deze wormen ongemoeid
gelaten, en begonnen met het produceren van
honderdduizenden eitjes. Met alle mogelijke
gevolgen voor dier en mens.
Op een bepaald moment echter zal door de
geleidelijke daling van de hoeveelheid werkzame
stof in het bloed ook de concentratie in
de darm langzaam gaan afnemen. Daardoor
kunnen eventueel nieuw ontwikkelde wormen
in de darm in contact komen met een concentratie
die niet meer genoeg is om ze te doden
maar nog wel genoeg om ze gedeeltelijk te
verlammen. Het gevolg kan zijn dat deze
gedeeltelijk verlamde, maar nog wel levende
wormen ineens via de ontlasting naar buiten
komen.
Dit verschijnsel, waar een diereigenaar soms
best even van schrikt, doet zich het meest
voor zo’n drie weken na de behandeling met
de spot-on, en dan voornamelijk bij jonge
dieren met een hoge besmettingsgraad. Een
hoge besmettingsgraad betekent namelijk dat
er naast volwassen wormen in de darm ook veel
larfjes aanwezig zijn die bezig zijn zich te ontwikkelen
tot nieuwe volwassen wormen.
De eerste reactie als dit verschijnsel zich voordoet
is vaak dat er “ondanks de behandeling
blijkbaar nog wormen waren achtergebleven”.
Hoewel begrijpelijk, is die gedachte dus niet juist:
het gaat om nieuwe volwassen wormen die zich
uit de reeds in het lichaam aanwezige larfjes
hebben ontwikkeld. Na gebruik van een tablet of
een pasta hadden deze nieuwe wormen zich ook
ontwikkeld, maar waren gewoon – onzichtbaar –
in de darm gebleven. En waren ook weer begonnen
met het produceren van honderdduizenden
mogelijke nieuwe nakomelingen!
Autorijden
www.dierenartsnijhuis.nl
Het komt vaak voor dat een hond niet in de
auto wil. Meestal komt dat doordat de hond in
het verleden heeft ervaren dat autorijden niet
leuk is, of omdat de eerste kennismaking met
de auto heel vervelend was. De redenen waarom
honden autorijden vervelend zijn gaan vinden,
lopen sterk uiteen. Zo hebben veel pups
last van wagenziekte. Zij worden misselijk in de
auto, gaan heftig kwijlen en/of overgeven.
Moest de pup in die situatie toch
(noodgedwongen) meerdere keren mee in de
auto, dan is de pup het autorijden gaan associeren
met het onprettige gevoel dat hij iedere
keer in de auto krijgt. De meeste pups groeien
over hun wagenziekte heen. De herinnering
aan het onprettige gevoel is vaak echter gebleven.
En dus houdt de hond een hekel aan autorijden.
Wanneer een hond last heeft van wagenziekte
is het goed om te weten dat hiervoor
speciale medicijnen bestaan, ook op natuurlijke
basis.
Sommige honden zijn gewoon angstig voor
auto's omdat ze er nog nooit in hebben gezeten
en dus geen auto's kennen. Wanneer de hond
nu (al dan niet met geweld) toch wordt gedwongen
om de auto in te gaan, is de kans groot dat
de hond een grote hekel krijgt aan de auto en
dus aan autorijden. Sommige honden hebben
een hekel aan autorijden omdat ze vaak erva-
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 17
Medisch
ren hebben dat ze met de auto naar iets toe
gingen dat ze niet leuk vonden, bijvoorbeeld
naar de dierenarts voor een (voor de hond)
vervelend onderzoek.
Kortom, er kunnen veel redenen zijn waarom
een hond niet de auto in wil. Wanneer de hond
zich hiertegen heftig verzet en er sprake is van
veel stress bij de hond, dan kunt u het beste
deskundige hulp inschakelen voor individuele
begeleiding. Wanneer het zo is dat de hond het
niet leuk vindt, maar er niet heftig gespannen
door raakt, dan kunt u de volgende 'therapie'
volgen. Bedenk wel: de therapie is opgebouwd
uit een heleboel stappen. Ga vooral niet te snel.
Wordt de hond weer onzeker of angstig, ga dan
een stapje terug in de therapie!
Eerst moet de hond ervaren dat de auto ingaan
niet vervelend is maar juist leuk kan zijn. Maak
daarbij gebruik van iets dat de hond echt leuk
vindt. Dat kan een speeltje zijn maar ook iets
lekkers (eventueel zelfs zijn bak met eten!) Zet
de portieren van de auto open en pak demonstratief
datgene dat de hond te gek vindt (de
beloning). Loop vervolgens met de beloning en
de hond aan de lijn naar de auto. Leg de beloning
in de auto en moedig de hond aan om het
te gaan halen. Prijs hem voor iedere stap die hij
maakt richting zijn beloning. Hou vol totdat de
hond de auto in gaat om zijn beloning te halen
en prijs de hond uitbundig. Herhaal dit regelmatig
net zo lang totdat de hond zonder problemen
in de auto gaat.
Vanaf dat moment gaat u, wanneer de hond in
de auto is gegaan, ook in de auto achter het
stuur zitten. Start de auto niet, maar blijf gewoon
even zitten. Prijs ook nu iedere keer de
hond uitbundig. Als dit is gelukt, legt u de beloning
niet meer in de auto, maar geeft u de hond
de beloning pas wanneer hij in de auto is. Pas
wanneer dit ook allemaal probleemloos gaat,
maakt u de volgende stap.
Moedig de hond aan om in de auto te gaan en
prijs hem uitbundig wanneer hij dat doet. Sluit
de deur en stap zelf voorin de auto waarna u de
hond direct zijn beloning geeft. Prijs de hond
uitbundig wanneer hij deze aanneemt. Stap
weer uit en geef ook de hond weer de gelegenheid
om de auto te verlaten. Vanaf nu bouwt u
de tijd op tussen het moment dat u in stapt en
het moment waarop de hond zijn beloning krijgt.
Wanneer de hond probleemloos een paar minuten
wacht op zijn beloning, kunt u weer een
stap verder met de therapie.
Laat de hond de auto instappen, sluit de deur
en ga zelf achter het stuur zitten. Start de motor
en geef de hond hierna zijn beloning. Na enkele
minuten stopt u de motor weer, u stapt uit en
laat de hond uit de auto. Wanneer dit allemaal
is gelukt, gaat u de hond wennen aan de rijdende
auto. Wanneer u en de hond in de auto
zitten, start u de motor en u rijdt een paar meter.
Sta weer stil, stop de motor en beloon de
hond. Vergroot nu de rijafstand geleidelijk net
zo lang totdat de hond het geen probleem meer
vindt om een stukje te gaan rijden.
Wanneer u zover bent dat de hond autorijden
geen probleem meer vindt, neem dan de eerste
keren de hond met de auto mee naar voor de
hond leuke plekjes, bijvoorbeeld het bos. Ook
hierdoor zal de hond gaan ervaren dat autorijden
eigenlijk heel leuk is!
Al met al een lange weg te gaan om de hond
zijn angst voor de auto af te leren. Met het benodigde
geduld en doorzettingsvermogen moet
het echter lukken!
www.dogweb.nl

Burgerlijke stand
Geboorteberichten
Bij A.F. van Leeuwen – Joppe, Hammerfeststraat 64, 3067 DC Rotterdam, Tel. 0164-642512, Kennelnaam: "Du Bouquillon", Korthaar, zonder fokcertificaat
is op 10-09-'09 een nestje geboren van 7 teven en 1 reu
Vader: Sir Cody of the Three Turnips, NHSB nr: 2523264, Geboortedatum: 29-08-'04, Jachtdiploma's: -, Overige diploma's: SH, GG-A, HD A, Ext:
Uitmuntend, JW 2005, Winner 2007, Ned. Kampioen, certificaat Hond van het jaar show
Moeder: Chinouk du Bouquillon, NHSB nr: 2500736, Geboortedatum: 30-04-'04, Jachtdiploma's: Aanlegproef veldwerk, Overige diploma's: GH-1,
HD A, Ext: Uitmuntend
Bijz: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
Bij C. Spieringhs – Simon, Laan van Westfalen 120, 6162 KJ Geleen, Telefoon 046-4751560/ 06-24215756, Kennelnaam "Of the Noble Falcon",
Korthaar, zonder fokcertificaat is op 15-09-'09 een nestje geboren van 5 teven en 3 reuen
vader: Cummel, LOSH nr: 0922703, Geb.: 23-05-'03, Jachtdiploma's: TAN, Basisbrevet, Veldwerk 3*G, Overige diploma's: WF1/WG1,. HD B, Ext.:
Uitmuntend, Int belg. Ch., VDH Bundessieger, brussels Winner
Moeder: Adorable Aicha Of the Noble Falcon, NHSB nr: 2539591, Geb.: 25-12-'04, Jachtdiploma's: KNJV C, Basisbrevet, Overige diploma's: -,
HD A, Ext.: Uitmuntend
Bijz.: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
Bij G.W. Lovink, Slangenburgweg 1A, 7021 JK Zelhem, Tel. 0314-631149, Kennelnaam: "van de Nijman", Korthaar, zonder fokcertificaat, is op 23-
09-'09 een nestje geboren van 5 teven en 2 reuen
Vader: Emiel van de Tuindershof, NHSB nr: 2488551, Geb.: 02-01-'04, Jachtdiploma's: Basisbrevet, Overige diploma's: EG3, HD A,
Ext.:Uitmuntend
Moeder: Nina van de Nijman, NHSB nr: 2415022, Geb.: 08-07-'02, Jachtdiploma's: -, Overige diploma's: GG-, HD A, Ext. Zeer Goed
Bijz.: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
18 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009

Dekberichten
Overlijdensberichten
16/08/2005-15/09/2009
Cherry
(Multi Ch. Meander Cherry, BW.'08)
Onze liefde, onze allerliefste is niet meer.
Na iets wat simpel zou moeten zijn, zijn er complicaties opgetreden.
Hierdoor zijn er 3 ingrepen geweest, waaronder een bloedtransfusie.
Het heeft niet mogen baten. Jij hebt gevochten als een leeuwin, tussendoor
je puppen verzorgd alsof er niets aan de hand was.
Tot je laatste snik, ons superhondenkind zoals je bent geweest en
altijd in onze harten zal blijven.
Jij hebt ons alles geleerd, jij hebt met je passie, enthousiasme, aanleg
en talent voor alles, ons enthousiast gemaakt voor alles wat ons ras
en anderen bieden. Maar bovenal heb je ons jouw onvoorwaardelijke
liefde gegeven.
Het doet zo zo ontzettend veel pijn jou niet meer te hebben, een deel
van ons is met je meegegaan. Jij bent en zal altijd een deel van ons
leven en hart hebben.
Hoe moet het met jouw koninkrijk nu jij er niet meer bent, jij regelde
alles met liefde en duidelijke poot, niemand die twijfelde aan jouw
leiderschap. Jij was onze rots in de branding.
We zullen ons altijd vereerd blijven voelen, dat we in jouw gezelschap
hebben mogen verkeren, zoveel van je hebben mogen leren en voor-
Burgerlijke stand
Bij M. Anema, IJburglaan 756, 1087 EM Amsterdam, tel. 020-6693226, zonder kennelnaam, korthaar, zonder fokcertificaat wordt op 23-10-'09 een
nestje verwachten van
Vader: Grafite Greystones , NHSB nr AE 032 89802 (GB), 24-04-'04, Jachtdiploma's: Aanlegproef Veldwerk WSH, HD B (GB: 5/5), Ext.: Uitmuntend
Moeder Nescio Di Casa Incitio, NHSB nr 2581989, 21-10-'05, Jachtdiploma's: -, Overige diploma's: Aanlegproef Veldwerk WSH, HD A, Ext.: Uitmuntend
Bijz.: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
Bij J.H.M. Dogge -De Weert, Boomdijk 12, 4651 XG Steenbergen (NB), 0167 - 56 42 44 (na 20 uur), zonder kennelnaam, korthaar, zonder fokcertificaat
wordt op 01-11-'09 een nestje verwacht van
Vader Dreamtime Hunters Mephisto Dobbie, NHSB nr 2577244, 24-09-'05, Jachtdiploma's: Basisbrevet, HD A, Ext.: Uitmuntend
Moeder Kaya Van De Tuindershof, NHSB nr 2623656,03-09-'06, Jachtdiploma's: -Overige diploma's: Sociale Huishond, EG1, HD A, Ext. Uitmuntend
Bijz.: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
Bij C. Van De Wijdeven, De Kleuskes 11, 5298 BM Liempde, 0411-683683 / 06-40599349 kKennelnaam: “Of The Three Turnips”, korthaar, zonder
fokcertificaat, w ordt op 07-11-'09 een netsje verwacht van
Vader Sh.Ch Gunalt Unstoppable From Mianja, NHSB nr 2369 CR, 16-05-'05
Jachtdiploma's -, Overige diploma's: - HD A (GB: 3/3), Ext.: Uitmuntend, Engels Show Kampioen
Moeder: NL Kamp. Lady Cherry Of The Three Turnips JW'05, NHSB nr: 2523274, 29-08-'04, Jachtdiploma's: -, Overige diploma's: SHH, GGb,
Erkend Bezoekdier, HD beoordeling, A, Ext: Uitmuntend, Ned.Kamp. JeugdWinster 2005, WSH Showhond vh Jaar 2006
Bijz.: Fokker is bereid eventueel een hond terug te nemen.
al zoveel van je hebben mogen genieten en vooral van je mochten houden
en jouw liefde ontvangen. Jij had zo'n groot hart voor iedereen die
je lief hebt gehad. Er zal er nooit meer één zijn zoals jij.
Voor alles wie je bent voor ons, was jij de enige die het waard was om
voor ons (Robert en Leonor), onze stamteef te worden. Ook dat heb je
supergedaan ook in je nakomelingen leef je voort, en ziet iedereen jouw
koninginnestempel.
We zullen jouw nagedachtenis altijd eren en alles doen om jouw erfenis
waardig zijn.
Je bent voor altijd een deel van ons.
Rust zacht, onze liefde, onze aller aller allerliefste hondenkind, Cherry.
Robert en Leonor, jouw hondenpapa en mama.
Die altijd voor jou thuiskwamen.
Bella Donna v.d. Heikamp 18 juni 1996-25 augustus 2009
Overleden aan de gevolgen
van buikvliesonsteking.
Zie voor haar verhaal pag.
9.
‘Nog iedere dag missen we
haar zo….’
Hermann en Milly Plenge
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 19

Opvoeding en Gedrag
Hondenhalsters Sandra Hurkmans
"Hee mevrouw, waarom is uw hond gemuilkorfd?"
Waarschijnlijk hebt u het al wel eens gezien, op
een hondenschool of op straat: een hond met een
bandje om de snuit, maar waarmee de hond nog
steeds uitgebreid kan hijgen, geeuwen of koekjes
pakken. Een muilkorf is het dus niet, maar wat dan
wel? Het is een hondenhalster.
Controle
Steeds vaker zijn ze te zien, ondanks die voor veel
bazen nadelige gelijkenis met een muilkorf. Dat
nadeel is het ze waard, want je hebt een veel betere
controle over je hond. Doordat het punt waaraan
je trekt veel verder naar voren ligt dan bij een
halsband, heb je veel minder kracht nodig om je
hond te leiden. Probeert u zich eens voor te stellen
dat u een paard aan een halsband probeert te
leiden... Tenzij het dier uitstekende manieren
heeft, kan ik u verzekeren dat u hier een zware
dobber aan zou hebben.
Met een halster kun je de hond dus veel gemakkelijker
'sturen'. Daarnaast heb je veel controle over
zijn hoofd, en dus ook over waar hij naar kan kijken.
Deze controle ontbreekt bij halsband of slipketting
volledig. Daarmee kun je een hond een
andere kant op trekken, maar hij kan met zijn
hoofd en zijn ogen nog steeds datgene volgen wat
hij zoveel interessanter vindt dan de baas!
Voor welke situatie?
"Het is dan geen muilkorf", denkt u nu misschien,
"maar een dergelijk tuig is natuurlijk alleen toepasbaar
voor heel moeilijke of agressieve honden".
Een hondenhalster is echter heel wat breder inzetbaar.
Bijvoorbeeld als je een wat drukke hond hebt.
Iedere hond heeft, zeker in zijn jonge jaren, momenten
waarop hij een verrassende, plotselinge
spurt neemt. Zelfs als je groot en stevig bent,
brengt een dergelijke actie je toch gauw uit evenwicht,
zo niet ten val. Met een halster is het voor
de hond veel moeilijker zo hard te trekken.
Een halster kan ook een uitkomst zijn voor zieke of
gehandicapte mensen, voor ouderen, maar ook
voor jongere mensen die tijdelijk minder valide zijn
door bijvoorbeeld rugklachten of een gebroken
been. Je hebt veel minder kracht nodig om je hond
te leiden. Ook voor hardnekkige trekkers biedt een
halster uitkomst.
Tenslotte is een halster inderdaad goed bruikbaar
voor agressieve en moeilijke honden. Doordat je
controle hebt over het hoofd van de hond, kun je
hem gemakkelijk wat omtrekken en afleiden van
agressie-opwekkende zaken.
Geen wondermiddel
Met een halster heb je dus meer controle over je
hond, maar je lost er niet direct problemen mee
op. Dat kan alleen in combinatie met training. Omdat
je veel meer controle hebt, kun je rustiger en
ontspannener met je hond werken, waardoor je de
kans krijgt bestaande problemen op een positieve
manier op te lossen. Een reden waarom trainers,
instructeurs en gedragsbegeleiders die positieve
trainingsmethoden voorstaan, ze erg graag gebruiken.
Combineer je een hondenhalster niet met training
gericht op de aanpak van het probleem, dan
kweekt de hond binnen een paar maanden een
dikke, gespierde nek en sleurt hij je alsnog alle
kanten op. Een halster is dus geen wondermiddel,
maar een trainingshulp.
Deze halsters zijn er in diverse uitvoeringen, waaronder
de Halti en de Gentle Leader.
Halti
De Halti lijkt van beide het meeste op het paardenhalster.
Het bestaat uit een geheel en alleen het
halsgedeelte is verstelbaar. Het snuitgedeelte is
ruim bemeten, zodat de hond gemakkelijk kan
hijgen en zelfs geeuwen. Deze ruimte heeft tegelijk
het nadeel dat veel honden de neusband makkelijk
"afpoetsen". Als de baas een beetje blijft opletten,
hoeft dat geen probleem te zijn. Vervelender is dat
de Halti niet iedere hond even goed past. De Halti
is er in vijf maten en verschillende kleuren.
Gentle Leader
De Gentle Leader (GL) bestaat uit een halsriem en
een neusriem, die beide verstelbaar zijn, zodat de
GL over het algemeen beter passend te maken is
dan de Halti. Doordat de neusriem strakker te
zetten is dan bij de Halti, is hij door de hond moeilijker
af te krijgen. Door de constructie van de GL
kan de hond, zelfs bij een strakke stand van de
neusriem, zijn bek goed open doen. Voor de pasvorm
geldt bij de GL dat hoe strakker de halsband
is afgesteld, hoe losser de neusriem kan zonder
gevaar voor afpoetsen. Het materiaal van dit type
halster is wat zachter, wat voor honden met een
gevoelige huid beter kan zijn. De GL is er in drie
maten en vijf kleuren.
Voorkeuren?
De Halti zou volgens sommige mensen beter werken
bij agressieve honden, omdat het trekpunt wat
verder naar voren ligt en je daardoor beter in de
hand hebt waar je hond naar kan kijken. De GL
zou sterker zijn, en zoals al gezegd is hij beter
passend te maken en minder makkelijk door de
hond af te krijgen. Het mooiste zou zijn om ze
allebei te kunnen proberen om te bepalen welke
de beste pasvorm heeft voor UW hond. Jammer
genoeg is alleen de Halti algemeen verkrijgbaar bij
de dierenwinkel, hoewel een enkeling ook de GL
verkoopt.
Wennen
Voor alle halsters geldt dat de hond eraan moet
wennen. Dit gaat het beste met een positieve aanpak,
zoals deze:
Neem een bakje met overheerlijk lekkers en pak
het halster. Roep de hond, laat hem aan het halster
ruiken. Zodra zijn neus in de buurt van het
halster is, beloont u hem. Dit herhaalt u een paar
keer, tot de hond doorkrijgt: "hee, snuffelen aan
dat gekke ding levert lekkers op". Vervolgens lokt
u zijn neus door de lus van het halster. Eerst een
klein stukje, dan iets verder, en weer wat verder,
waarbij u ieder succesje met lekkers beloont. Als
dit goed gaat, trekt u het riempje even kort omlaag,
zodat hij een beetje druk voelt van het riempje
over zijn neus. De duur en de mate van druk voert
u langzaam op, steeds belonend voor vorderingetjes.
Als hij een extra grote vordering maakt, geeft
u hem een 'jackpot' (extra veel lekkers) en stopt u
met de oefening. Dit herhaalt u twee of drie keer
per dag, tot de hond al kwispelt bij het zien van zijn
halster. Als hij zijn neus er vanzelf met plezier
helemaal insteekt, kunt u het halster vastbinden.
Geef hem direct weer lekkers, en doe het ding
direct weer af. Breid langzaam de tijd uit dat hij het
halster om heeft, waarbij u er steeds weer leuke of
lekkere dingen aan koppelt.
Praat ook vooral op een zeer opgewekte, vrolijke
toon tegen uw hond als u hiermee bezig bent. Het
moet feitelijk een heel leuk spelletje zijn, waarmee
de hond allerlei leuks en lekkers kan verdienen.
Als u op deze manier het dragen van het halster in
een rustig tempo en op een positieve manier aanwent,
vindt uw hond een halster hartstikke leuk.
Mogelijk probeert uw hond het halster in het begin
af te 'poetsen', vooral tijdens het voor het eerst
meelopen aan de lijn. Dat is het moment om een
op ferme toon "Nee!" te zeggen en rustig (!!!) maar
vastberaden zijn kop omhoog te trekken. Laat de
lijn direct vieren als hij ophoudt met poetsen, trek
hem meteen weer aan als hij weer begint. Zodra
uw hond, als is het maar ¼ meter, netjes meeloopt
zonder het ding te proberen af te krijgen, beloont u
hem flink met koekjes of spel. Hierbij beloont u
snel achter elkaar, zodat hij bijna de kans niet
heeft om de fout in te gaan, omdat hij alleen maar
met leuke dingen bezig is. Ook het voor het eerst
aan de riem meelopen aan het halster moet namelijk
een soort feestje zijn. Wen de hond geleidelijk
aan langere stukken en langere perioden voordat
u hem beloont.
Overigens zult u als baas ook moeten wennen,
namelijk aan een heel andere manier van omgaan
met uw hond. Een voorbeeld van hoe u hem, ook
met een hondenhalster, kunt leren aan een slappe
lijn te lopen, leest u in Trekken aan de lijn. Vanaf
nu bent u erop gericht uw hond te belonen voor
wat hij goed doet en te voorkomen dat hij fouten
maakt. Als hij een fout maakt, corrigeert u hem niet
zoals met een slipketting, maar voorkomt u dat hij
zichzelf kan belonen. U staat bijvoorbeeld stil op
een saai stukje stoep, waar niets te snuffelen valt.
Zodra hij weer aandacht voor u heeft, beloont u
hem uitbundig.
GEEN correctiemiddel
Afsluitend moet heel duidelijk gesteld worden dat
een halster GEEN CORRECTIEMIDDEL is: je
mag er NOOIT aan rukken, zoals bij een slipketting,
of er zelfs plotseling flink aan trekken. Doe je
dat wel, dan kun je je hond zeer ernstig blesseren
aan nek of rug. Begin er dan ook alleen mee onder
begeleiding van een instructeur die hier ervaring
mee heeft!
20 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009
20 WSH Clubblad nr. 5 - oktober 2009
www.kc-delft.nl

Opvoeding en Gedrag
Hoe leert een hond? Sandra Hurkmans
Positieve versterking
Wilt u werkelijk het gedrag van uw hond begrijpen,
weten hoe het is ontstaan en hoe u
het kunt aanpassen, dan moet u begrijpen
hoe versterking werkt.
Versterking is een taerm afkomstig uit het
"operant conditioneren", een leermodel dat
algemeen van toepassing is op alle diersoorten,
behalve misschien de allerprimitiefste.
Zelfs met regenwormen bleek operant conditioneren
te werken! Om te kunnen overleven is
het voor dieren namelijk noodzakelijk hun
gedrag steeds aan te passen aan nieuwe
situaties in hun omgeving - zij moeten dus
leren. Volgens het "operant conditioneren"
wordt het gedrag van een dier bepaald door
de consequenties die dat gedrag heeft voor
het dier.
Zo zal het dier een gedrag vaker gaan vertonen,
als het gevolgd wordt door versterking.
Bijvoorbeeld iets dat de hond prettig vindt.
Dan heet het "positieve versterking", "positief"
omdat er iets aan de situatie wordt toegevoegd.
"Negatieve versterking" bestaat ook.
Dat betekent dat er iets dat de hond onaangenaam
vindt (bijv. een correctie), ophoudt of
wordt weggenomen. Zoals u in een volgende
artikel - Straf: een nuttig middel met veel valkuilen
- duidelijk zal worden, heeft deze negatieve
versterking een keerzijde. Deze keer
concentreren we ons echter op positieve versterking.
Waarschijnlijk gebruikt u positieve versterking
al jaren in uw voordeel: als de hond doet wat
u wilt, beloont u hem, bijvoorbeeld met een
koekje of een spelletje, zodat hij dat gedrag
zal willen herhalen. Hoe leuker de hond uw
beloning vindt, hoe sneller hij leert te doen
wat u wilt.
Het kan echter zijn dat u deze methodiek
daarnaast onbewust verkeerd toepast bij
gedrag dat u niet zo prettig vindt: u duwt uw
hond steeds weg als hij tegen u opspringt,
toch komt hij steeds weer omhoog. Dan ziet
het ernaar uit dat uw hond uw duwen heel erg
prettig vindt! Of misschien schreeuwt u tegen
hem als hij weer eens hardnekkig jankt. Het
feit dat het hardnekkig is, wijst erop dat hij uw
geschreeuw belonend vindt! Waarschijnlijk
gaat het uw hond puur om de aandacht, en of
die nu positief of negatief is, maakt hem even
niet uit.
Bij positieve versterking is het dus belangrijk
wat de hond als leuk, prettig of anderszins
belonend ervaart, niet wat ù denkt dat hij fijn
vindt.
Vesterking allesbepalend voor gedrag
Niets beïnvloedt het gedrag van een hond zo
grondig als versterking. Als pup vertoont de
hond allerlei gedrag. Feitelijk probeert hij uit
welk gedrag wel of niet in zijn voordeel is: dus
welk gedrag wel of niet wordt versterkt. De
versterking gebeurt soms bewust (beloning) of
onbewust door uzelf, maar soms ook
'toevallig' door de omgeving. Bijvoorbeeld een
omgevallen vuilnisbak, waaruit allerlei lekkers
- voor uw hond dan - uit is komen rollen. De
hond leert hiermee dat vuilnisbakken zeer
interessante voorwerpen zijn, die ook in de
toekomst nadere aandacht blijven verdienen.
Gedrag dat niet wordt versterkt, verdwijnt
vanzelf: het levert de hond namelijk niets op
en is dus een verspilling van energie. Na
ongeveer een jaar vertoont een hond bijna
uitsluitend dàt gedrag dat versterkt werd,
bewust of onbewust, door uzelf of door de
omgeving.
Bijna alles wat een hond doet, doet hij omdat
hij daarvoor in het verleden versterkt werd!
Machtig middel
Het is mogelijk dat de hond een bepaald gedrag
al herhaalt, terwijl het slechts één keer
beloond is. Sterker nog, het moeilijkst af te
leren is gedrag dat uiterst zelden wordt versterkt,
maar waarvoor de beloning, àls deze
dan eindelijk bemachtigd wordt, heel groot is.
Dat is ook het grote geheim van de aantrekkingskracht
van gokautomaten.
Versterking is dus een heel machtig middel,
als u het maar naar uw hand weet te zetten.
Timing
Het moment van beloning is zeer belangrijk.
Het dier moet namelijk een verband kunnen
leggen tussen zijn gedrag en de beloning. Als
de beloning vóór het gedrag komt, of vijf minuten
erna, zal de hond nooit een verband
zien. Onderzoek heeft aangetoond dat het
beste moment van beloning 4/10 seconde na
het vertonen van een gedrag is. Dat is ook
logisch, want honden zijn over het algemeen
erg actieve dieren. Een paar seconden na het
gedrag dat u wilt belonen, heeft uw hond
misschien al vijf andere gedragingen vertoond.
Als u bijvoorbeeld bij het aanleren van
de zit de beloning 5 seconden nà het moment
waarop de hond ging zitten toedient, is de
hond inmiddels al opgestaan, heeft hij ergens
aan gesnuffeld, naar andere honden gekeken
en tot slot een bijtje nagejaagd. Dan hebt u
dus niet het zitten versterkt, maar het najagen
van het bijtje!
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009 21

Opvoeding en Gedrag
Een beloning moet dus tijdens of direct nà het
gewenste gedrag worden toegediend, wilt u dat
gedrag versterken.
Geconditioneerde versterker
Het is niet altijd mogelijk de beloning op precies
het goede moment te geven. Een koekje in uw
zak hebt u niet binnen 4/10 seconde in de
mond van uw viervoeter. Om deze en andere
redenen kan het erg handig zijn een zgn.
'geconditioneerde versterker' te gebruiken, een
signaaltje dat de hond vertelt: "wat je nù doet is
goed en daarvoor krijg je een beloning". Dit
signaal wordt steeds gevolgd door een beloning.
Het signaal kan een woord zijn, bijvoorbeeld
"braaf", maar ook een klikgeluidje zoals
van de clicker, een verbeterde versie van het
vroegere kikkertje. Een dergelijk kort en betrekkelijk
uniek geluid heeft bepaalde voordelen,
o.a. dat het goed te timen is en dat het beter tot
de hond doordringt dan de stem, waardoor het
gewenste gedrag beter gemarkeerd wordt.
Naar de clicker is een speciale trainingsmethode
genoemd, de zgn. clicker-training. Over
deze trainingsvorm kunt u meer lezen in Clicker-training:
dolfijntraining voor uw hond, Veelgestelde
clicker-vragen en Clicker-tips.
Gedrag afleren
Het zal inmiddels duidelijk zijn dat versterking
de enige manier is om een hond iets aan te
leren. Maar soms wil je een hond juist iets àfleren.
Ook daarvoor is positieve versterking geschikt.
Eén manier om een hond iets af te leren, is
ervoor te zorgen dat het gedrag niet meer versterkt
wordt. Dan sterft het op den duur uit. Dit
heet met een mooi woord "extinctie". Als het
gedrag in het verleden vaker is beloond, zal het
echter enige tijd duren voordat het ophoudt.
Sterker nog, het gedrag zal in eerste instantie
heviger worden!
Bijvoorbeeld, een hond jankt om aandacht. De
baas reageerde soms iets eerder, soms iets
later, soms vriendelijk (wat is er jongen, moet je
uit?), soms boos. Dan reageert de baas een
keertje helemaal niet. De hond zal dan in eerste
instantie steeds harder gaan janken, omdat dat
in het verleden meestal toch nog de gewenste
aandacht opleverde. Hij zal dit ook enige tijd
volhouden en zelfs gaan blaffen, want de baas
reageerde in het verleden ook niet altijd
meteen. Maar op een gegeven moment houdt
het gedrag toch op, meestal na een laatste,
ergste verheviging van zijn ongewenste gedrag.
De eerstvolgende keer zal de hond het weer
proberen, maar zal hij minder lang aanhouden.
En zo verder, totdat de hond het tenslotte helemaal
opgeeft. Bij deze methode schuilt een
addertje onder het gras. Als de baas namelijk
niet volhoudt en toch een keer aandacht
schenkt aan het gejank, zal de hond het de
volgende keer nòg hardnekkiger volhouden: hij
heeft nu namelijk geleerd dat de aanhouder
wint! Hierbij is dus heel consequent gedrag
van de baas vereist.
Deze eerste verheviging van gedrag bij het
uitblijven van een versterking die de hond
gewend is te krijgen, kunt u ook in uw voordeel
gebruiken bij het uitbouwen van gewenst gedrag
en het afbouwen van de beloning. Dit
wordt veel toegepast bij clicker-training.
Een andere manier om middels versterking
een gedrag af te leren is de afwezigheid van
het gedrag te belonen, terwijl u het gedrag zelf
negeert. Dit werkt iets sneller dan de vorige
methode, omdat u de hond een duidelijk alternatief
gedrag biedt, dat direct iets oplevert. Als
een hond bijvoorbeeld tegen u opspringt, negeert
u hem terwijl hij springt (waardoor dit
gedrag "uitsterft"), maar versterkt u hem zodra
hij vier poten op de grond heeft. Zodra hij dit
wat door heeft, versterkt u hem geregeld zolang
hij vier poten op de grond houdt. Vervolgens
bouwt u de beloningsfrequentie af.
Een derde veelgebruikte manier is het aanleren
van een gedrag dat de hond niet kan combineren
met het ongewenste gedrag. Zo is in
de mand liggen tijdens het eten niet tegelijk
mogelijk met aan tafel zitten bedelen. Een
hond kan ook niet tegelijk tegen iemand opspringen
en zitten of liggen. Soms vergt het
bedenken van een dergelijk onverenigbaar
gedrag enige moeite, maar het is vaak een
uitstekende om ongewenst gedrag af te leren.
Wilt u een hond die graag traint en enthousiast
werkt? Die altijd vol aandacht voor u is?
Wilt u een wereldhond die u een wereldbaas
vindt? Achterhaal dan wat uw hond in welke
situaties geweldig vindt, en gebruik dit in uw
voordeel. Train bewust met veel, liefst uitsluitend,
positieve versterking. Want positieve
versterking is een oneindig veel krachtiger
gereedschap dan de meesten van u denken.
Bovendien is het ook voor jezelf veel leuker
om continu te letten op wat je hond allemaal
goed doet. Het is weliswaar allemaal gemakkelijker
gezegd dan gedaan en vergt soms
veel denkwerk. Maar dan gebruiken we juist
datgene wat wij als mens wel hebben en de
hond niet: ons verstand!
22 WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009
www.KC-Delft.nl

Reuenlijst per 1 januari 2009
Onderstaande reuen staan in willekeurige volgorde.
Korthaar:
Adorable Bleaser of Weimar’s Joy.
V: Dargo Vom Blanken VJP HZP VGPI HD A
Geb. 17-01-1998, NHSB nr: 2169535,
H 65 cm, HD TC (B1 Exterieur Uitmuntend
Resultaten: KNJV B
Eig: G.N. Sebregts, Statenlaan 121, 5121 HH
Rijen, Tel: 0161-226696, email: onbekend
Canto Vom Gstettenhof
V: Du.Ch.Sir Onyx of the Three Turnips VGP II,
VGP III M: Anna Vom Stapelbroek VGP III, AP,
NHSB nr: 2175135 Geb: 11-01-1998
H 69 cm, HD Tc Exterieur Uitmuntend
Resultaten: VJP, VGPII, Wasserpr.
Eig: G. Berendsen, Zevenweg 57a, 7021 BE
Zelhem, Tel: 0314-624022
Email: info@canto.nl
Aristocrat Troy van de Runnenburgh
V: Ch.Xalibur Ascot of the Grey Noble HD tc
M: Yager Thaliaah of the Grey Noble HD tc
NHSB nr: 2305027 Geb. 11-07-2000
H onb, HD A Exterieur Uitmuntend
Resultaten: KNJV B
Eig: R. Van Uitert, Brugakker 6516, 3704 RL
Zeist, Tel: 030-6925995
Email: rickvanuitert@hotmail.com
Tidor Of Yenna's Pride
V: Arret Of Weimar's Joy VJP HZP HD B
M: Lady Yenna of the Three Turnips HD A
NHSB nr: 2435144 Geb: 19-11-2002
H ca.67 cm, HD A/40/0/oa
Exterieur Uitmuntend
Resultaten: KNJV B, GG1 (FHN),
Eig: H.L. Van Boven/D. Kloppe, Beyerinckstraat
8, 8265 XC Kampen, Tel: 038-3331372
Email: hennovanboven@home.nl
Vosbroek's Cain Kenzo
V: Fling Vom Munsterland VJP HZP
M: Cora Vom Terborgerhof HD tc
NHSB nr: 2307030 Geb: 14-06-2000
H: Onbekend, HD A/30/0 Ext Uitmuntend
Resultaten: KNJV B, Africhtingsbrevet
Eig: Mevr. R. Servais, Hondiusdomein 10, 6229
GH Maastricht, Tel: 043-3290160
Email: servais@bonnefanten.nl
INTCH, BELGCH, SUCH, VDHCH Cummel
(tst)
V: Canto Vom Gstettenhof VJP, VGPII HD B, M:
Yra HD A, LOSH nr: 0927703, Geb: 23-05-2003,
H: 69cm, HD B,
Ext: Uitmuntend, Zuchtschau v/sg/v,
Bundessieger, Brussels Winner
Resultaten: T.A.N., Basisbrevet, Veldwerk 3xG,
APZ, HVV, GH, WG1/WF1
Eig: D. Fiedler, Zwijnaardsewesteenweg 56,
9820 Merelbeke (B), Tel: (0032)(0)93650382
Email: dorit.fiedler@edpnet.be /
www.weimaraner-info.be
Felisin's Mackerel Sky
V: Aristocrat Troy van de Runnenburgh HD-
M: Zoey Vom Rheinhardswald HD tc
NHSB nr: 2463064 Geb: 03-07-2003
H: onbekend, HD A/28/0/oa Ext. Zeer Goed
Resultaten: KNJV A , KNJV B, MAP A
Eig: R. Van Uitert, Brugakker 6516, 3704 RL
Zeist, Tel: 030-6925995
Email: rickvanuitert@hotmail.com
Emiel van de Tuindershof
V: Diesel van de Vloedsteeg HD A
M: Beau of Kyrandor's Home HD A
NHSB nr: 2488551 Geb: 02-01-2004
H: onbekend, HD A/26/0/oa
Exterieur Uitmuntend
Resultaten: Basisbrevet, EG III, KNJV-C en B,
Basisbrevet, EG III, GG1
Eig: Dhr en mevr Van Katwijk-Hubregtse
Vijf Eikenweg 45, 4849 PX Dorst
Tel: 0161-411098, Email: onbekend
Giuseppe Vom Stapelbroek
V: Arkadi Vom Birkenhof VJP HZP VGP I HD A
M: Britt Vom Stapelbroek VJP HZP VGP HD tc
NHSB nr: 2389003
Geb: 17-02-2002 H: onbekend, HD A/38/0/oa
Exterieur Uitmuntend
Resultaten: KNJV B, Zweet&Sleepspoor proef,
Afr.brevet
Eig: R. Leonhart, Zalmkolk 15, 8017 PB Zwolle,
Tel: 038-4651904
Email: r.leonhart@xs4all.nl
Ayk Zum Forsthaus Bohler Heide
V: Heiko Von Der Kampfheide M: Quitta Vom
Werratal NHSB nr: 2682745
Geb: 19-12-2005 H: 68 cm, HD: B1
Exterieur Uitmuntend
Resultaten: GH A, GH B, KNJV B, WF1, WG1
Eig: M. Te Groen, Eekhoornstraat 1
9497 TA Donderen
Tel: 0592-559535 / 06-12901025
Email: groente100@hotmail.com
Dizmo of Kyrandor´s Home
V: Pablo Vom Werratal VJP VGP HD A2
M: Nova Equinoctia Of Kyrandor´s Home HD tc
NHSB nr: 2605658 Geb: 23-04-2006
H: onbekend HD A/30/0/oa, Ext. Uitmuntend
Resultaten: EG 3, GGb, KNJV B, Afr.brevet
Eig: R. Vallinga, Directeur Cortenstraat 26
6463 VP Kerkrade, Tel: 06-22507941
Email: rjvallinga@home.nl
Felisin’s Paper Birch
V: Classic Dream’s Talk of the Town HD A
M: Zoey Vom Rheinhardswald HD tc
NHSB nr: 2565059, Geb: 25-06-2005
H: onbekend, HD A/38/0, Ext. Zeer Goed
Resultaten: KNJV C, Behendigheid 1
Eig: I.M. Van Schierbeek, Noorderbuurt 14
1271 XK Huizen, Tel: 06-33174424
Email: imschierbeek@hotmail.com
030-2280908 / 06-20184720
Email: zwartwit88@gmail.com
Langhaar :
Reuenlijst
Du.Ch. Boris VDH'07 BW'07
V: Alex Von der Stemmelsheide VJP HZP VGP I
HD A M: Biggy Von Plönjeshausen HD Tc
NHSB nr: 2365646 Geb: 31-08-2001
H: onbekend, HD A/36/0/oa Ext. Uitmuntend
Resultaten: o.m: A&A WSH, KNJV C, Roofw,
APV
Eig: M. Rutjes, Lengelseweg 29, 7041 DL 's
Heerenberg, Tel: 0314-666004
Email: man.rutjes@planet.nl
Website: http://www.everyoneweb.com/
borislanghaarweimaraner
Du.Lux.VDHCh.Casparov van de
Putterslamp BW'04
V: Valco van de Putterslamp BW '99,'00,'01 HD
A M: Djor Vom Stapelbroek WW'02, BW'01,'02
HD B LOSH nr: 0933326
Geb: 12-07-2003 H: onbekend, HD B
Exterieur Uitmuntend
Resultaten: o.m:Afr.brevet, T.A.N.F&W,A&A
WSH
Eig: P. Mangelschots, Bistberg 32, B 2260 Westerlo,
Belgie, Tel: (0032)14540512
Email: weimaraners@telenet.be
Isparov Vom Stapelbroek
V: Casparov Van De Putterslamp HD B
M: Aicha Vom Weimar’s Traum VJP HD A
LOSH nr: 9108855, Geb: 05-01-2006
H: onbekend, Exterieur Uitmuntend, Hopwinner
Nievel-Kapel, Limb.Kamp. ’07, Br.JW ‘07
HD: B2, Resultaten: Basisbrevet, Africhtingsbrevet
Eig: E. Bloemen, Mechelsestraat 68, B 2260
Oevel, Tel: (0032)(0)141-848185 / (0032)(0)478-
510398 Email: evi.tom@live.be
Vosbroek’s Elmer
V: Olaf Vom Forst HD tc KNJV B, AAP WSH,
Basisbr., M: Ajuna Van Boom Tot Boom HD A
KNJV B, VJP, Basisbr., Bringtreueprüfung
NHSB nr: 2560034, Geb: 19-05-2005, H: 65 cm,
HD A/36/0/oa, Ext.: Uitmuntend, VDH Kampioen
Resultaten: KNJV C, VGP 312/1 Härtenachweis,
Bringtreueprüfung, WF1 en WG1, B.H. behaald
(=VZH)
Eig: R. Motschall & I. Dohmen, Bergstraat 8
5931 CD Tegelen, Tel: 06-27503239
Email: i.dohmen@versatel.nl
Anson Sir Floyd van Erve Davenschot
Milla Di Casa Incitio
V:Casparov Vom Gstettenhof VGP HD Tc
M: Jumi HD Tc NHSB nr: 2282990
Geb: 21-10-2005, H: onb. HD A/35/0/oa
Exterieur: Zeer Goed Resultaten: GG b
Eig: A. Van Der Vorst, De Heuvel 8, 4112 NJ
V: Anson Von Reersum VJP HZP VGPII HD B Beusichem, 0345-505521 / 06-52474800
M: Jewel Mara Vom Terborgerhof HD B
NHSB nr: 2549802 Geb: 15-03-2005
Email: astrid@zwemopmaat.nl
H: Onbekend, HD A/40/0/oa
Dreamtime Hunters Mephisto Dobbie
Exterieur Uitmuntend
V : Lux.Ft.Kamp. Bill HD A
Resultaten: KNJV C, Club G&G A+B, G&Gb M: Ned.Kamp. Dreamtime Hunters Kylie HD A
Eig: J.B.D. van Gelder, Zuiderzeestraatweg 241, NHSB nr: 2577244, Geb: 24-09-2005
8096 BK Oldebroek, Tel: 0525-655915 H: onb., HD A/33/0, Ext.: Uitmuntend
Email: WSH j.b.d.van.gelder@planet.nl
Clubblad nr. 5 – oktober 2009 Resultaten: Basisbrevet (B)
23
Eig: M.M. Fomin en P. Ouwendijk
Walnootlaan 14, 3723 VH Bilthoven

Colofon
Amerongen Van-Plomp, C.S., Provincialeweg 73, 3981 AM Bunnik,
030-6562345, kennelnaam: Van De Runnenburgh kh
Brink Van Der, B.G., Eindstraat 10, 5151 AE Drunen, lh
0416-377014/ 06-48610875, kennelnaam:Off Elquinta's Forrest Bestuur
Broer, M., Sterkenburgerlaan 20, 3941 BD Doorn, lh Voorzitter: Madzy Bus , Snelliuslaan 105, 1222 TD
0343-538651/06-15357800 kennelnaam: Van De Doornburght Hilversum, 035-6267749
Bruis, M.C.W., Slijpkruikweg 19, 6712 DH Ede, 0318-618885 kh (E-mail: voorzitter@weimaraners.nl)
kennelnaam: Van De Slijpkruik
Penningmeester/Vice-voorzitter/Website : Wim
Bus, M.L., Snelliuslaan 105, 1222 TD Hilversum, kh van Roessel, Dieze 85, 5061 NW Oisterwijk 013-
035-6267749 / 06-53519868, kennelnaam: In Honour Of Higgins 5234550
Deckers, J.A.M., Oasingaleane 10, 8525 EL Langweer, kh
(E-mail: penningmeester@weimaraners.nl)
0513-499705/06-19620220 kennelnaam: Of Weimar´s Joy
Secretaris: Daniëlle Bosch-Mouthaan, Dijkschou-
Dooren, van, M, Opstalstraat 14, 9280 Lebbeke (België), lh
werslaan 45, 1785 HM, Den Helder, telefoon 022-
(0032)(0)498-487017, kennelnaam: Van 't Weimeland
3631548 (E-mail: secretaris@weimaraners.nl)
Fokinformatiecentrum: Paulien Jansen, Plein-
Drie, van, H.J.Y., Schutteheiweg 18, 6343 AH Klimmen, kh
straat 20, 4126 RT Hei en Boeicop, telefoon : 06-
06-29066615, kennelnaam: Van De Schutteheide
55186419 (E-mail:
Eilers, D, Veldhovenseweg 8a, 5511 KJ Knegsel, kh fokinformatie@weimaraners.nl)
040-2053013/ 06-53265779, kennelnaam: Van De Wolfshoek (E-mail: fokinformatie@weimaraners.nl)
Enzerink, A.W, Het Stapelbroek 1, 7255 LZ Hengelo, lh&kh Jacht- en wedstrijdzaken/-opleidingen: Hans
0049-1718222209, kennelnaam: Vom Stapelbroek
Haleber, Pauwenkamp 166, 3607 GL Maarssen-
Gelder, J.B.D. Van, Zuiderzeestraatweg 241, 8096 BK
broek, telefoon 0346-572943
Oldebroek, 0525-655915, kennelnaam: Van Erve Davenschot
(E-mail: commissarisjacht@weimaraners.nl)
Hoeppermans, N, LTM-weg 69, 6412 BR Heerlen, lh&kh Exterieur en Activiteiten: Mireille Martens, Hoek-
0455-727586/ 06-52693247, kennelnaam: Vosbroek´s
seweg 7, 4879 AA Etten Leur, 076-5013438
Horst v/d-Siraal, M., Zwaluwstraat 3, 1761 WC Anna lh&kh (E-mail: commissarisAenE@weimaraners.nl)
Paulowna 0223-531802, kennelnaam: Of The Windy Spot
Algemeen bestuurslid : Jos de Jong, Bornerweg
Jansen Van Der Velden, N.J.H.P., Napoleonsweg 63, lh 8, 6125 BH Obbicht, 046-4517024 (E-mail: josde-
6081 AA Haelen, 0475-510290 / 06-51517418
kennelnaam: Vom Weimar´s Traum
jong@weimaraners.nl)
Kok-van der Horst, C., Aïdastraat 77, 1827 RA Alkmaar, lh&kh Ledenadministratie : Theo.J.W.Molenaar, de Weel
072-5622007/06-29048266, kennelnaam: Of The Grey Noble 4, 1741 DT Schagen, Tel 0224 - 722011
Leeuwen-Joppe, A.F., Hammerfeststraat 64, 3067 DC kh (E-mail: ledenadministratie@weimaraners.nl)
Rotterdam, 010-4215037/06-52638559, kennelnaam: Du Bouquillon
Leuffelen Van, A, Olenseweg 345, 2260 Westerlo (België)
(0032)(0)497894528, kennelnaam: Greyzone
Lispet-Leijtens, W.T.J.M., Zaïrestraat 135, 2622 EV Delft,
06-24527171, kennelnaam; From Luna's Legacy
Looyen Van-Vermeulen, W., Zonnedauw 4, 4635 BM
Huijbergen, 0164-642512, kennelnaam: Van De Wijnendaele
kh
kh
kh
Commissies:
Exterieurcommissie: Daniëlle Bosch, Wendy
Broekhoff, Boudewijn van ‘t Geloof en Mireille Martens
(E-mail: exterieur@weimaraners.nl).
Lovink, G.W., Slangenburgweg 1a, 7021 JK Zelhem,
0314-631149/ 06-11121726, kennelnaam: Van De Nijman
Martens, M., Hoekseweg 7, 4879 AA Etten Leur,
076-5013438/06-54725528, kennelnaam: Of Yenna´s Pride
lh&kh Jachthondencommissie: Hans Haleber, Willem
Alsemgeest, Ralph Bosch, Harm van Riel, Ben van
kh Brink en Hans Buskermolen
(E-mail:jachtcommissie@weimaraners.nl)
Meyer De, S, Mispelaarlaan 30, 2940 Stabroek, België lh
tel 0032 (0) 38994957, mob 0032 (0) 475571517
Puppentest: Machteld van der Linden, tel. 06kennelnaam:
Of Mistic's Tale
51801522, (E-mail: weimaraner@planet.nl)
Otten-Lamers, A.M.C., Beltmolen 6, 2642 CB Mijdrecht kh
0297-778332 / 0297-287457, kennelnaam: Van De Pauwenkamp Pupinformatie en herplaatsing: Paulien Jansen,
Tentoonstellingsagenda
2009
Potters-Bagchus, A.E., Europalaan 6, 5552 JJ Valkenswaard , kh
040-2028783 , 06-17467886, kennelnaam: Dreamtime Hunters
Roessel Van, W.M.A.J. & Roessel van-van den Braak, A.M.J.,
Dieze 85, 5061 NW Oisterwijk, 013-5234550 / 06-51517418 kh
/ 06-52390255 kennelnaam: Of Kyrandors Home
Pleinstraat 20, 4126 RT Hei en Boeicop, telefoon :
06-55186419
(E-mail: fokinformatie@weimaraners.nl)
Clubartikelen: Zoé Nieuwenhuys, Watermunt 63,
7 en 8 november 2009 Bleiswijk
Flora Holland CAC -CACIB
Secr: Mw. T. Minnaard Leuvehaven
52 3011 EA Rotterdam Tel.:
Roks, R.A.M., Van Der Zijpedreef 13, 4715 EM Rucphen
0165-342631, kennelnaam: Of Cira´s Dream
Schierbeek, I.M., Noorderbuurt 14, 1271 XK Huizen,
06-33174424, kennelnaam: Felisin´s
lh
kh
4823 MG Breda, tel. 076-8882020
(E-mail: clubartikelen@weimaraners.nl)
Lidmaatschapskaarten: aan te vragen bij Paulien
Jansen
010-4822440
cacib.info@kcdordrecht.nl,
Slagman-Slotboom, J.A., Polhaarweg 4, 7161 MC Neede
0545-291120, kennelnaam: Van Bekkeman
kh
Redactie:
www.kcdordrecht.nl
28 en 29 november 2009 Amster-
Spijker, M.J.F, Herenweg 98 B, 2361 EV , 06-51156806,
kennelnaam: Mowgli Proudly Presents
Tiebosch, C.A.M., Radioweg 10, 5827 BE Vortum-Mullem, kh
Monique Jongenelen
(E-mail: clubbladredactie@weimaraners.nl)
Redactie adres: Ruiter 15, 3232 RH BRIELLE
dam RAI CAC -CACIB WINNER/ 0485-573163, kennelnaam: Cum Caerulei Oculi
JEUGDWINNER
Timmers, W.A.J., Van Iersellaan 17, 2211 HE Noordwijkerhout, kh
Secr. Winner Hoofdstraat 248 3972
LD Driebergen Tel: 0343-473710
info@winnershow.nl,
www.winnershow.nl
0252-372343, kennelnaam: Van ´t Harde Pad
Traa-Broekhof, M.W.M., Merodelaan 10, 5688 KL Oirschot,
0499-51036/06-22115689, kennelnaam: Van De Vloedsteeg
Verkaik, A.P., Groeneweg 3, 2821 ST Stolwijk,
kh
kh
Contributie: Voor leden € 30,--, voor gezinsleden
€ 7,-- per jaar. Entreegeld voor nieuwe leden € 5,--.
Postadres: Vereniging W.S.H., Dijkschouwerslaan
45, 1785 HM Den Helder, tel. 0223-631548
19, 20 en 21 december 2009
Kerstshow Wijchen Olympic
Sportcentrum CAC -CACIB
Secr: Mw. A. van Bussel Etudestraat
52 6544 RT Nijmegen Tel:
024-3786722
kerstshow@kcnijmegen.nl,
0182-342283, 06-12516472, kennelnaam: Velvet Venturer's
Versteegen, T.C.A., Rimpelt 16, 5851 EJ Afferden (Li), kh
0485-531939, kennelnaam: Van ´t Meuleveld
Vlaanderen, M.J. & S. Voorn, Droogdok 11, 1274 HN Huizen, kh
035-5231820/ 06-38191406, kennelnaam: Mystical Shadows
Vorst Van Der, A.A.M., De Heuvel 8, 4112 NJ Beusichem kh
0345-505521/06-52474800, kennelnaam: Di Casa Incitio
Banknummer : ABN-AMRO 58.92.26.134 t.n.v.
Vereniging de Weimarse Staande Hond te Oisterwijk
Voor betalingen uit het buitenland: IBAN: NL73
ABNA0589226134, BIC: ABNANL2A
www.kerstshow.com
Windelinckx, S., Geneinde 179, B-2260, Westerlo, België,
014-277255 / 0472-284042, kennelnaam: Van De Putterslamp
lh
24
Wijdeven, van de, C.P.E.M., De Kleuskes 11, 5298 BM kh
WSH Clubblad nr. 5 – oktober 2009
Liempde, 0411-683683/06-40599349,
kennelnaam: Of The Three Turnips
oktober 2009
WSH Fokkerslijst