Uit het Bestuur - AV Zuidwal

Nordic Walking
14 28 e jaargang nr. 4, feb. 2009
Halve Marathon Egmond
Zondag 25 januari, de wekker liep om 5.30 uur af en mijn eerste blik was naar buiten. Hoe was het weer?
De hele week waren de weervoorspellingen niet zo gunstig. Regen, flinke wind waren berichten die zelfs
vrijdag nog werden voorspeld. Alleen zaterdag zou een zonnige dag worden. Hoewel het nog aardedonker
was hoorde ik niet het verwachtte tikken op de ruiten.
Jacob was helaas ziek en kon de tocht niet lopen.
Om 7.00 uur verzamelden wij ons op het parkeerterrein bij de Zuidwal. Wij vertrokken in een colonne van zes
autoís. Jos reed voorop, nam gelijk een toeristische en alternatieve route door Huizen, waardoor de ingetikte tomtoms
van de achtervolgers gelijk van slag waren.
Bij Egmond aangekomen bleek Jos de voorkeur te hebben voor het achterste parkeerterrein, het lag mooi bij het
strand maar het was wel verder lopen naar de sporthal. Bij het uitstappen lag bijna iedereen gelijk plat, spiegelglad.
Er stond een stevige ijzige wind die door alles heen waaide. De petten gingen gelijk op en de haarbanden om. Een
paar van ons hadden aan alles gedacht,
maarÖÖÖaan hun hoofd niet. Ach
verklaarden ze stoer, het valt wel mee.
Voetje voor voetje zijn wij naar de sporthal
geschuifeld waar wij ons moesten melden.
Voordat wij de sporthal betraden kwamen
wij de kraam van Electrabel tegen, zij
deelden witte fleecemutsjes en
stappentellers uit. De mutsjes werden gretig
aangenomen door degene die blootshoofds
waren en degene waarvan de dunne petjes
toch niet zo warm bleken te zijn. De helft
van de groep zag er nu uit als een doosje
championnetjes!
Het is niks dat je met zoín grote groep op
pad gaat, maar voordat je iedereen weer
bij elkaar hebt! De een moest nog plassen
en een andere wachtte binnen op ons,
terwijl wij hadden afgesproken om buiten
te wachten. Enfin om 8.40 uur was de groep compleet en konden wij op pad. De Nordic Walkers liepen deze dag de
Zuidroute en de wandelaars de Noordroute.
Na een kwartier op de spiegelgladde straten geschuifeld te hebben bereikten wij het strand.
Hier hadden wij geen last van de gladheid en door de gunstige omstandigheden van eb konden wij over een breed
en hard strand lopen.
De eerste stempelpost bereikten wij al spoedig, helaas waren daar maar twee toiletten, het was even wachten
voordat iedereen geweest was. Versterkt door koffie of thee vervolgden wij onze weg. De afslag van de 10km loop
verscheen al spoedig en namen wij afscheid van Bernd, Monique, Blanche en Elian.
Wij vervolgden onze tocht en toen in de verte het silhouet van de hoogovens verscheen kwam ook onze afslag door
de duinen. Wij hadden acht kilometer over het strand gelopen waarbij de ijzige wind de tranen uit onze ogen liet
lopen en het water uit onze neuzen.
Bovenop het duin stond onze tweede stempelpost en kregen wij hele koude mandarijnen.
Ik stopte ze in mijn rugzak (achteraf verstandig!), Marjo had er wel zin in en pelde ze waarna ze zulke koude
handen kreeg, dat het tot de volgende stempelpost duurde voordat ze er weer een beetje gevoel in kreeg. De stop
bij deze tweede post was kort, wij werden anders te koud. Gert at als kind al niet zo snel en ook deze keer was hij
nog aan het eten toen wij besloten om weer door te gaan. Hij bleef met Nel nog even zitten en wij zagen elkaar weer
terug bij de finish in de sporthal.
Wij liepen nu door het Noordhollands Duinreservaat, een schitterend gebied. Liepen duin op en duin af en het was
nu goed te zien dat wij regelmatig heuveltraining doen!
Moeiteloos passeerden wij de lopers die er zichtbaar moeite mee hadden.
>>>>>