Spurt – Juni 2012 - Jaargang 57 - Nr. 5 - Zeeland Sport

Competitie
20
DE CIJFERS
# Wed Gew Gel Ver P Saldo
2009/2010 4 26 16 1 9 49 62-43
2010/2011 1 22 17 4 1 55 70-15
2011/2012 9 22 6 6 10 24 37-46
Beker
# Wed Gew Gel Ver P Saldo
2009/2010 KO 1 3 2 0 1 7 6-7
2010/2011 KO 1 4 2 1 1 7 9-6
2011/2012 KO 1 4 3 0 1 9 17-8
Totaal
Wed Gew Gel Ver P Saldo
2009/2012 81 46 12 23 151 201-125
Een ander hoogtepunt dat seizoen was de wedstrijd
op bezoek bij Kaaise Boys. “Toen speelden we ook
geweldig, we wonnen met 8-1 en ik zat in een soort
extase. Het ging zo gemakkelijk, als een aantal daar
wat minder zelfzuchtig waren hadden we er zo nog
vijf bij kunnen scoren, vertelt Mick.”
Twee afgezette, drie lange tenen
Gevraagd naar de scheidsrechters, die afgelopen
seizoen op belangrijke momenten twee maal een
Zeeland Sport-goal afkeurden, zijn de coaches niet
alleen opvallend positief, maar rolt ook de volgende
anekdote alweer over tafel. Mick vertelt: “We
speelden ergens aan de overkant, ik geloof in Nieuw-
Namen. Kwam de scheidsrechter naar me toe:
“Vandaag loop ik niet teveel, want er zijn net twee
tenen van me afgezet!”. Ongelooflijk,” lacht Mick.
Uiteraard kreeg dat nog een staartje, want in één van
de vele verslagen van dat seizoen werd de
scheidsrechter uitvoerig besproken. Toen hij een
seizoen later opnieuw een wedstrijd van het eerste
elftal floot, werd dat niet in dank afgenomen. “Ik heb
sowieso genoten van de verslagen bij Zeeland Sport,
dat is echt een enorm plus punt. Het is jammer dat dit
het laatste halfjaar wat is afgenomen. Mijn vader
stuurde ook altijd een bericht vanaf zijn berg 2000
kilometer verderop. “Waar blijft dat verslag!”. Hij
geloofde ook altijd alles wat erin stond, hartstikke
grappig.”
Spurt – Juni 2012 - Jaargang 57 - Nr. 5
Betrokken besturen en supporters
Een ander positief punt dat Mick graag wil
benadrukken is de betrokkenheid van beide
besturen die hij heeft meegemaakt. “Ik heb heel
goed contact gehad met beide voorzitters. We
verloren in mijn eerste seizoen met 6-3 van
Sluiskil en Wout van Leersum was de eerste om
te zeggen dat het de week er op weer wel goed
kwam. En ook Willem Alewijnse sms’te meteen
na een vervelende nederlaag.” Indrukwekkend
was volgens Mick ook de reactie op het
overlijden van Simon Taniwel. “De volgende dag
stonden hier meteen 5 á 6 man om actie te
ondernemen. Dat vond ik echt mooi.”
Het overtuigende kampioenschap van het duo in het
tweede seizoen betekende ook promotie naar de
Vierde Klasse. Een niveau waar de ploeg zich al snel
thuis leek te voelen, want tot de winterstop speelde
het elftal heel aardig voetbal, kon het zich meten met
alle topploegen en verloor het slechts tweemaal. Smet
was echter dat er weinig overwinningen werden
behaald. “Om eerlijk te zijn was ik na de eerste
seizoenshelft wel bang dat we te weinig punten
hadden behaald,” vertelt Michael. “Dat we ons door
al die gelijke spelen te kort hadden gedaan.”
Vervolgens ging in 2012 het niveau van het spel naar
beneden, maar werden opvallend genoeg wel net
zoveel punten gepakt. “We hebben 4 goede
wedstrijden gespeeld en alle 4 gewonnen, dan gaat
het toch een stuk sneller met de punten,” aldus
Michael. In die periode had Mick ook zijn lastigste
tijd. “We hebben een mooi publiek bij Zeeland Sport,
enkele hondstrouwe supporters. Maar ik vind het
soms lastig dat als we een keer verliezen er in de
kantine weinig tegen je wordt gezegd, maar dat zal
overal zo zijn. Ik heb er in ieder geval heel het seizoen
alles aan gedaan en als je dan een keer verliest is het
prettig als supporters ook dan naar je toe komen. Dan
kan ik het ook uitleggen, als er blessures of pijntjes
zijn.”