13.09.2013 Views

DOARPSBLED FOAR WYTGAARD - t Havenpypke

DOARPSBLED FOAR WYTGAARD - t Havenpypke

DOARPSBLED FOAR WYTGAARD - t Havenpypke

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

39<br />

dierbare doden te gedenken. Men treurt, weeklaagt en troost elkaar.<br />

Wij voelen ons bezwaard dat wij als vreemden aanwezig zijn. Maar<br />

onze gids lstvan, die wij hier ook aantreffen, verzekert ons dat ons<br />

bezoek juist op prijs gesteld wordt. Dat blijkt ook wel uit wat Simon<br />

en Gina bij een vorige gelegenheid mee maakten. Bij het zien van hun<br />

fotocamera stelde de familie zich op rondom het graf voor een familieportret.<br />

De begraafplaats ligt terrasgewijs tegen een helling en het is er<br />

erg oneffen. Tot onze verbazing zien we daar ook de halfblinde man<br />

die wij op de eerste dag een pakket bezorgden op zijn krukken tussen<br />

de graven door scharrelen.<br />

Vrijdagmorgen, door het prachtige weer gelokt maken wij, Gina, Afke<br />

en Minne een flinke wandeling over de heuvels naar Istihaza. Op<br />

plekken waar de zon nog niet kon komen zijn grond en plassen nog<br />

bevroren. Over karrenspoorpaden, langs een in verval geraakte<br />

wijngaard en door de bossen zoeken wij onze weg. Gina heeft deze<br />

tocht als eens eerder meegelopen. Wegwijzers zijn hier niet, maar<br />

maïsoogstende boeren bevestigen ons dat we zo goed lopen. Wij<br />

genieten met volle teugen van de tocht. Wat is de omgeving hier toch<br />

mooi. Het heuvelachtige landschap met haar bossen in de herfsttooi.<br />

Beneden ons in het dal de dorpen met hier en daar een rokende<br />

schoorsteen. Vanuit de verte hoor je de ganzen gakken. Tegen de<br />

middag komen we in Istihaza aan. We drinken iets bij een boer die<br />

ook als stagiaire in Nederland heeft gewerkt. Hier komt Simon ons<br />

met de auto weer ophalen.<br />

Zaterdag schijnt de zon weer volop. Szilárd vertelt ons dat hij vandaag<br />

ook in de maïs moet. Bij de pastorie hoort land waarvan de opbrengst<br />

voor de dominee bestemd is. Achter de kerk is een opslagplaats,<br />

waarin de maïskolven kunnen drogen. Wij nemen aan dat die later<br />

verkocht worden want Szilárd houdt zelf geen vee. Als we even later<br />

naar Bichis rijden ontdekken we in een maïsveld rechts van de weg<br />

een flinke groep gemeenteleden aan het oogsten. Het is een<br />

prachtgezicht. De mannen en vrouwen breken de kolven van de<br />

stengels en gooien die op een hoop. De dominee loopt met een fles

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!