Download hier de uitspraak - Rijdende Rechter
Download hier de uitspraak - Rijdende Rechter
Download hier de uitspraak - Rijdende Rechter
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Beoor<strong>de</strong>ling van het geschil.<br />
De klimop.<br />
De rij<strong>de</strong>n<strong>de</strong> rechter heeft een keurig on<strong>de</strong>rhou<strong>de</strong>n klimophaag aangetroffen. Niet<br />
gebleken is dat <strong>de</strong>ze niet goed wor<strong>de</strong>n on<strong>de</strong>rhou<strong>de</strong>n. De doorgang via <strong>de</strong> steeg<br />
wordt daardoor helemaal niet belemmerd. Dit on<strong>de</strong>r<strong>de</strong>el van <strong>de</strong> vor<strong>de</strong>ring kan<br />
wegens gebrek aan belang al daarom niet wor<strong>de</strong>n toegewezen.<br />
De steeg.<br />
De door Berends gestel<strong>de</strong> schenking van <strong>de</strong> grond kan op zichzelf niet hebben<br />
geleid tot eigendomsoverdracht, nu <strong>de</strong> daarvoor noodzakelijke notariële<br />
transportakte ontbreekt en uiteraard ook inschrijving in <strong>de</strong> registers.<br />
Aan Berends moet wel wor<strong>de</strong>n toegegeven, dat een stuk grond, dat door een an<strong>de</strong>r<br />
in bezit is verkregen, vervolgens door verjaring in diens eigendom kan overgaan.<br />
In dat geval hoeft dat niet te blijken uit <strong>de</strong> registers.<br />
Daarvoor is echter wel nodig, dat ook juridisch gesproken kan wor<strong>de</strong>n van<br />
bezitsverkrijging. Welnu, daarvan is in <strong>de</strong>ze procedure onvoldoen<strong>de</strong> gebleken. In<br />
een geval als het on<strong>de</strong>rhavige eist <strong>de</strong> rechtszekerheid daarom, dat wordt<br />
vastgehou<strong>de</strong>n aan <strong>de</strong> uit <strong>de</strong> openbare registers blijken<strong>de</strong> eigendomsverhoudingen.<br />
Weliswaar is voldoen<strong>de</strong> aannemelijk gewor<strong>de</strong>n, dat <strong>de</strong> voormalige me<strong>de</strong>-eigenaar<br />
Tienhoven (maar niet diens partner, die ook me<strong>de</strong>-eigenaar was) aan Berends en<br />
diens directe buren het voortdurend gebruik van die grond heeft willen gunnen,<br />
maar niet, dan wel onvoldoen<strong>de</strong> is gebleken, dat hij ook daadwerkelijk heeft<br />
bedoeld <strong>de</strong> juridische eigendom en daarmee het bezit van die grond te willen<br />
overdragen. De ingebrachte schriftelijke getuigenverklaringen, die overigens<br />
on<strong>de</strong>rling erg van elkaar afwijken, zijn onvoldoen<strong>de</strong> overtuigend om op dit punt<br />
tot een an<strong>de</strong>re conclusie te kunnen komen. Het moet er dan ook voor wor<strong>de</strong>n<br />
gehou<strong>de</strong>n, dat slechts een gebruiksovereenkomst (die juridisch bezit uitsluit) is<br />
gesloten, welke overeenkomst door Peek mag wor<strong>de</strong>n beëindigd, zoals hij<br />
kennelijk heeft bedoeld te doen. Slotsom moet dus zijn, dat Berends en zijn buren<br />
geen eigenaar zijn gewor<strong>de</strong>n van het betwiste stukje grond.<br />
Dat betekent dat Peek binnen <strong>de</strong> grenzen van <strong>de</strong> wet in beginsel zelf mag weten<br />
wat hij op zijn grond neerzet en dat Berends zijn mogelijke eigendommen van die<br />
grond moet verwij<strong>de</strong>ren. Wel is het zo, dat Peek juridisch niets te zoeken heeft in