Distelvink Van de week zag ik een putter of zo u wilt een distelvink ...

Distelvink
Van de week zag ik een putter of zo u wilt een distelvink gelijk schoot mij het ontstaan van de putter, eigenlijk
distelvink – in het Latijns: Carduelis carduelis - genaamd te binnen.
Ik zal hem u vertellen.
Het was in de dagen dat god de aarde schiep, het licht en donker, de dagen, de nachten en zijn bewoners de
mens en de dieren en aan het eind van zijn werkdag was God toch wel moe en dacht na om dat op te lossen. Al
denkend kwam er een klein grauw vogeltje bij hem zitten en die zei: “God, je bent wel moe maar, ik heb nog geen
kleuren - zoals de andere dieren -, van je gekregen, wil je mij nog een kleurtje geven voor je gaat rusten.
God moest glimlachen en antwoorden: “ach, je bent ook zo klein en daardoor de laatste geworden, ik had je niet
gezien. Ik zal eens even kijken wat ik nog aan verf heb staan, veel zal het niet zijn.
Hij opende alle verfblikjes en gaf ons puttertje een likje verf uit hier en daar een blikje waar nog een restje inzat.
Zoals tante Til zegt in een bekend van vroeger populaire kinder tv programma: hij kreeg een kloddertje hier en
een kloddertje daar!!!!
Naast zijn kleurtjes kreeg hij nog een handigheidje mee. Zo heeft hij zijn naam als putter gekregen. Als ons putter
dorst heeft en slecht bij water kan komen, dan put hij zijn water op.
Veel vogelliefhebbers die deze vogels kweken, leerde de vogeltjes om - met een mini-emmertje zo groot als een
vingerhoed en met een kettinkje aan het pootje vast zat – het water te putten uit een reservoir onder hem.
Dat leidde tot de naam puttertje.
Het vogeltje gaat dan druk in de weer om het karretje in
beweging te brengen om zo zijn water op te halen.
Zo werd het een leuk en bekend vogeltje dat niemand ontging.
Vroeger en net als vandaag de dag is de putter nog steeds een
bekende vogel. Kunstenaars hebben de vrolijke kleurige putter
een vaste plaats gegeven in hun kunstwerken. Zelfs op
postzegels heeft de putter - die op grond van zijn voorliefde
van distels - model gestaan.
Zijn kopje is rood, wit, zwart en de vleugels zijn zwart met
helder geel. Zijn onderlichaam wit grijs met wat beige vlekken
en de onderkant van de staart is zwart met witte vlekken. De
putter is familie van de vink. Vinkachtige zijn zaadeters en
hebben daarvoor een stevige brede bek. De putter heeft zoals
goed op de foto te zien is een vrij lange snavel, die niet zo
breed is als andere vinkachtige. Dat is handig om tussen de
stekels van distelbloemen de zaadjes uit te vissen, want dat is
hun lievelingsdieet. In de zomer eten ze ook insecten en zoals
bij de meeste zangvogels worden hun jongen vooral met
insecten grootgebracht.
Het beroemde schilderij van fabricius
Het puttertje komt in heel Europa, Azië en Noord Afrika voor. Meestal is het een standvogel. ( Standvogel
betekend dat het een land eigen voorkomende vogel is) Alleen de noordelijkste dieren trekken in de winter naar
het zuiden. Daarom zijn er in ons land in de winter meer puttertjes die meestal in groepen rondtrekken. In
Nederland is de putter een vrij algemene broedvogel en wordt gerekend tot de standvogels. In de
Haarlemmermeer kan de soort in veel tuinen worden aangetroffen, zeker in de winter.
De distelvink - maar ook andere buitenvogels – komen tegenwoordig meer in de grote steden voor, het lijkt wel
of alles zich gaat aanpassen aan het geboden voedsel. In de steden is men blijkbaar royaler met voedsel dan op
het “platte land”.

Gea Stoop
Tuin 184
Het beroemde schilderij van fabricius