Etiologische theorieën over seksueel agressief gedrag: een ... - Acco

30
der wordt ervoor gepleit om de verhouding tussen
theorieën en de eerder a-theoretische typologieën
meer aandacht te geven. Tot nog toe
hebben ze mekaar weinig geïnspireerd en is
van integratie weinig sprake.
Een belangrijke beperking van de theorievorming
is dat ze nagenoeg volledig ontwikkeld
werd aan heteroseksuele volwassen mannen.
Weliswaar plegen deze mannen de meeste seksuele
agressie, maar het is overduidelijk dat ook
kinderen, adolescenten, vrouwen en homoseksuele
personen seksuele agressie plegen (Araij,
1999; Anderson & Struckman-Johnson, 1998;
Barbaree, Hudson & Marshall, 1993; Grayston &
Deluca, 1999; Waldner-Haugrud, 1999).
Voor deze groepen is de theorievorming onderontwikkeld
en wordt er te makkelijk verondersteld
dat de theorievorming over heteroseksuele
volwassen mannen ook wel zal gelden voor
hen.
Het laatste methodische probleem is dat met
uitzondering van Malamuths ‘confluence model’
geen enkel theoretisch model als dusdanig
empirisch getoetst is (voor een belangrijke uitzondering:
Bogaerts in dit nummer). In de mate
dat clinici empirische toetsing een criterium
vinden voor de validiteit van theorieën, zou dat
impliceren dat Malamuths model richtinggevend
dient te zijn voor de klinische praktijk.
Dat is echter niet het geval (Van Beek, 1999;
Marshall, 1999). Meer in het algemeen is de afstand
tussen etiologische theorieën en de klinische
diagnostiek en behandeling van plegers
groot. De reden daarvoor is dat clinici vooral
geïnteresseerd zijn in theorieën die leiden tot
effectieve interventies en de etiologische theorieën
ontwikkelingstheorieën zijn die niet geleid
hebben tot effectieve interventies (Van
Beek, 1999). Deze klinische interesse heeft geleid
tot een beginnende, sterk speculatieve en
ongetoetste theorievorming over welke factoren
in de gedragsketen van seksueel agressief
gedrag gewijzigd zou moeten worden om recidive
te voorkomen. De belangrijkste ‘veranderingstheorieën’
zijn theorieën over de rol van
terugvalpreventie (voor een overzicht: Laws
e.a., 2000); Ward en Hudsons ideeën over de
rol van vermijdings- en toenaderingsdoelen (zie
Koeck en collega’s) en de beschrijvende theo-
Luk Gijs
rievorming over delictketens of -scenario’s
(Van Beek, 1999). Meer aandacht voor de integratie
van ontwikkelingstheorieën en veranderingstheorieën
is zeker gewenst. Ondertussen
blijft het aloude ideaal (Marshall, 2001) dat een
goede theorie een empirisch gevalideerde theorie
is, die inzicht biedt in de ontwikkeling van
seksueel agressief gedrag en leidt tot erop gebaseerde
effectieve diagnostische procedures
en interventies verre van gerealiseerd.
L
Literatuur
Abbey, A., Ross, L.T., McDuffie, D., & Mcauslan, P.
(1996). Alcohol, misperception and sexual assault:
How and why are they linked? In D.M. Buss, & N.M.
Malamuth (Eds.), Sex, power, conflict. Evolutionary
and feminist perspectives (pp. 138-161). Oxford: Oxford
University Press.
Abel, G.G., & Rouleau, J.L. (1990). The nature and
extent of sexual assault. In W.L. Marshall, D.R. Laws,
& H.E. Barbaree (Eds.), Handbook of sexual assault.
Issues, theories and treatment of the offender (pp. 9-
21). New York: Plenum.
Adams, J.H., Trachtenberg, S., & Fisher, J.E. (1992).
Feminist views of child sexual abuse. In W.
O’Donohue, & J.H. Geer (Eds.), The sexual abuse of
children. Volume 1: Theory and research (pp. 359-
396). London: LEA.
Anderson, P.B., & Struckman-Johnson, C. (Eds.)
(1998). Sexually aggressive women. Current perspectives
and controversies. New York: Guilford Press.
Arraij, S.K. (1997). Sexually aggressive children. London:
Sage.
Bandura, A. (1999). Social cognitive theory of personality.
In L.A. Pervin, & O.P. John (Eds.), Handbook of
personality. Theory and research (2nd Ed.) (pp. 154-
196). New York: Guilford Press.
Barbaree, H.E. (1990). Stimulus control of sexual
arousal: Its role in sexual assault. In W.L. Marshall,
D.R. Laws, & H.E. Barbaree (Eds.), Handbook of sexual
assault. Issues, theories and treatment of the offender
(pp. 115-142). New York: Plenum.