informatie - Motorclub Zeeuws-Vlaanderen

van de overstromingen die het grootste deel van Zeeuws-Vlaanderen teisterden. Ten noorden
van het dorp lagen een veengebied (of "moer") en de Axelse kreek waardoor het vanuit Axel
slecht bereikbaar was. Hierdoor bleef het dorp tijdens de Nederlandse Opstand lange tijd in
Spaanse handen tot het in 1646 door het Staatse leger veroverd werd.
Tot 1 april 1970 was Zuiddorpe een zelfstandige gemeente. Daarna ging het dorp op in de
gemeente Axel. Sinds 1 januari 2003 is Zuiddorpe onderdeel van de gemeente Terneuzen.
Het Zeeuws-Vlaamse dorp heeft jaarlijks in augustus een boekweitfeest, een gewas dat hier
vroeger veel verbouwd werd. Tevens organiseert de plaatselijke carnavalsvereniging De
Pott'nstampers hun jaarlijks terugkerende 'AfterSun Party' als afsluiting van de zomer. Dit
feest vindt altijd in het tweede weekend van september plaats en trekt honderden bezoekers.
Verder kent Zuiddorpe een actief verenigingsleven.
Maria Hemelvaartkerk
Het huidige kerkgebouw dateert van 1865 en staat aan de met linden omzoomde dorpsstraat.
Zuiddorpe: een dorp op een zandrug
Zuiddorpe doet een middagdutje.
Alleen de lindenbomen op het dorpsplein fluisteren. Uit hun herfstlover torent de kerkspits
omhoog. De linden kunnen veel vertellen. Over een oud dorp bijvoorbeeld pal aan de grens
van Zeeuws-Vlaanderen en het echte Vlaanderen.
De linden verbergen ook veel, zoals het verfomfaaide, lege herenhuis dat al tientallen jaren
staat te verinteresten. Vervlogen rijkdom, rottend verleden. Niet echt een sieraad voor dit veel
bezongen dorpsplein.
Naast dat vervallen herenhuis loopt een verhard pad, de Monnikendreef. Dat is het pad naar
de Middeleeuwen. Daar aan het eind van dit pad had ene Maria van Axel 'landerijen en
moeren, gelegen in de parochie Zuiddorpe'.
Die vermelding in een oud geschrift is het eerste levensteken van deze nederzetting. De eerste
Zuiddorpse bewoning zal niet veel voorgesteld hebben: eenvoudige hutten van arbeiders die
sliepen op de lemen vloer met hun hoofd op hun arm. Kippen, mensen, varkens, alles in één
ruimte, leven van roggebrood, bonen en pap of de restjes ervan.
Wie het dorp nu binnenrijdt, bemerkt nog steeds een lichte verhoging in het terrein. Zuiddorpe
ligt, zoals zoveel dorpen van de Zeeuws-Vlaamse grenskant, op een dekzandrug.
Nu ligt het te midden van gronden die later, rond 1600, na militaire overstromingen met klei