De Dukenburger 2011-3

ALDENHOF
28
Aldenhof schoont op
Via via hoorde ik van de opschoondag
van de maisonnettes in de Aldenhof. Ik
hoefde niet lang te zoeken. Op de heenweg
zag ik al heel wat groene jasjes die
driftig rommel oppikten. Tussen hen liepen
kinderen in hetzelfde tenue; kinderen
van alle kleuren en maten.
In het midden van deze actie stond uitnodigend
een kraampje voor de open deur van
het buurtkantoor. Op de kraamplank lagen
naast versnaperingen nog meer groene
jasjes, grijpers, handschoenen en plastic
zakken. De voorbijganger werd aangemoedigd
mee te doen, middels slogans die op
banners tegen de muur hingen. Zij hadden
opwekkende woorden als: Samen houden
we de straat schoon, bedankt, Geen excuus
voor afval op de straat en Met het zelfde
gemak gooi je het afval in de afvalbak.
Volop actie
Midden in de actie stond Hans Peters. Maar
ook in het buurtkantoor was volop actie.
Angélique van der Heijden en Hilde Wolvers
waren druk doende een grote berg
broodjes te smeren. Die werden belegd met
kaas en heerlijke vleeswaren. Ondertussen
zag ik ook Yilmaz Balikoc, opbouwwerker
van Tandem, de kleintjes begeleiden bij het
opschoonwerk. Het waren Nasin Sidiki,
Aldenhof Ontcijfert…
Yasmin Toepas, Aligail Jaëla, Naomi, Milou,
Badije Bataou, Rick en Luc Budde. De
kleintjes kwamen niet goed uit hun woorden,
maar hun snoetjes verraadden dat ze
het leuk vonden. De oudere jonge meiden
gaven echter kernachtige antwoorden: ‘We
vinden het fijn dat we de boel opruimen.
Dat maakt de straat en de buurt beter leefbaar.
Een opgeruimde buurt is gezellig en
bovendien kunnen we nu trots zijn op onze
buurt.’
Gezellig
Er waren ruim dertig ouderen. Voor de kinderen
waren er versnaperingen en voor ieder
ook een presentje. Rond de kraam hing
een gezellige sfeer. Het was wonderlijk hoe
men in korte tijd zoveel rommel had verzameld.
Grote objecten waren een autoband,
een winkelkarretje vol met rommel en diverse
kerstbomen en tientallen plastic zakken
met klein vuil.
Vernieuwend
Op de terugweg dacht ik, die mensen in de
Aldenhof zijn goed vernieuwend bezig. De
tijd dat de gemeente alles doet, is sedert de
crisis voorgoed voorbij. De mensen uit de
wijk moeten gezamenlijk de buurt onderhouden
en dat kan met een broodje en een
kop koffie best heel gezellig zijn.
Tekst: Janwillem Koten
In het stralende lentezonnetje gaf Angela
van de Mast op Wereldverteldag een grasveldfeestje
bij de vijver naast De Lindenberg
voor kinderen uit de buurt.
Water en Dukenburg Ontcijfert stonden tegelijkertijd
in de schijnwerper, in dit geval de
zon. Pong de hond van Dukenburg Ontcijfert
was aanwezig om mee te luisteren naar verhaaltjes
en als inspiratiebron voor het oppimpen
van pingpongballetjes. Terwijl een tiental
jongens en meisjes enthousiast in de weer was
met watervaste kleurstiften en de lichte balletjes,
lieten twee aankomende popsterretjes het
liedje horen en dansje zien waarmee ze auditie
willen gaan doen voor het Internationale
Junior tv-festival. Wandelaars en fietsers die
voorbijkwamen genoten even mee van al deze
vrolijkheid. Volwassenen schroomden niet om
uit door Angela meegebrachte boekjes voor te
lezen. De 12-jarige Yasmin Boga las het verhaaltje
voor dat zij zelf schreef.
Tekst: Hette Morriën
Foto’s: Peter Saras
Jasmin Boga
Een meisje hier ver vandaan
Ik ben een meisje hier ver vandaan,
pas maar op je krijgt zo een traan.
Ik kom van boven van bij het licht,
maar het maakt niet uit, ik heb er heel mooi licht.
Ja het klopt, ik ben een geest,
Maar eigenlijk altijd al geweest.
Ik kijk naar dieren en alle mensen,
ik lees gedachten en alle wensen.
Soms wil ik weer eens een mens zijn,
gewoon een keertje voor de gein.
Maar ieder komt één keertje om het leven,
en blijft, net als mij, hier eenzaam zweven.
Jasmin Boga, 12 jaar
de Dukenburger - april 2011