Pimma Nieuwsbrief nr. 2 2012 (1MB)

Pimma
Stand van zaken:
Los Gomez
Nieuwsbrief
Nummer 2, September 2012
Ma een goede voorbereiding en goedkeuring van de tekeningen alsmede
de financiële uitgangspunten is Fundamam gestart met de voorbereidende
werkzaamheden voor de realisatie van de bouw van onze school
in Los Gomez. Allereerst is het terrein geëgaliseerd om de oppervlakte,
benodigd voor de school, te creëren. Deze werkzaamheden zijn verricht
met behulp van ouders en vrijwilligers uit de leefgemeenschap. Door deze
aanpak worden de kosten laag gehouden en wordt de betrokkenheid bij
het project vergroot. Het resultaat is een mooi vlak terrein.
De fundering- en bouwwerkzaamheden zijn aansluitend gestart en het
eerste resultaat is reeds zichtbaar. De werkzaamheden liggen op schema.
Het doel is om voor het regenseizoen het dak geplaatst te hebben, zodat
met de afbouw gestart kan worden en de school in het nieuwe schooljaar
in gebruik genomen kan worden. Uit de correspondentie met Fundamam
blijkt de betrokkenheid en bevlogenheid van de lokale bevolking:
“We willen nog opmerken dat de gemeenschap van Los Gómez de bijdrage
heeft geleverd die we van hen hadden gevraagd. Ook vrouwen, kinderen,
jonge mensen en zelfs oude van dagen hebben hun steentje bijgedragen in
de vorm van het vervoeren van bouwmateriaal en water en samen hebben
ze gezorgd voor de maaltijden voor de arbeiders die aan de school werken.
Elke vrijdagmiddag komt de commissie die verantwoordelijk is voor de
bouw om vier uur bij elkaar om het geleverde werk te evalueren en praktische
besluiten te nemen voor de volgende week.”
Guatemala:
sport actueel
De Olympische Zomerspelen
2012 in Londen waren legendarisch
voor Guatemala: Erick
Barrondo won de eerste medaille
ooit voor Guatemala op de Spelen:
een zilveren medaille voor het 20
kilometer snelwandelen. De 21-jarige
sportman is in eigen land reeds
bekend doordat hij bij een aantal
Latijns-Amerikaanse wedstrijden
goed gepresteerd heeft, met als
hoogtepunt de eerste plaats bij
de Pan-Amerikaanse Spelen in
2011. Bij de Olympische Spelen
afgelopen zomer was Guatemala
overigens ruim vertegenwoordigd
met negentien deelnemers op onderdelen
als atletiek, wielersport,
badminton, gewichtheffen, zeilen
en zwemmen.
Nog meer sportnieuws: de Guatemalteekse
voetballer Marco Pappa
komt per 1 januari 2013 naar
Nederland voor een voetbalcarrière
bij SC Heerenveen. Hij speelt
op dit moment in de Verenigde
Staten bij Chicago Fire en zal de
komende drie jaar bij de club van
trainer Marco van Basten te bewonderen
zijn.
Rectificatie
Jn de nieuwsbrief van juni 2012
werd vermeld dat het vorige
logo van Stichting Pimma
is ontworpen door de oprichter
Guy Vroemen. Echter, dit logo is
ontworpen door R&R Communication.
Het allereerste logo van
Pimma betrof wel een ontwerp
van Guy Vroemen.

Guatemala deel 2
Spaanse overheersing Guatemala (1519-1821)
In 1524 arriveerde Pedro de Alvarado, leider van de Spaanse troepen, vanuit
het overwonnen Mexico in Guatemala. Het doel was om Guatemala zo snel
mogelijk te overwinnen, zodat de ‘ongelovige inheemse bevolking’ heropgevoed
kon worden.
Pedro de Alvarado en zijn 250 soldaten werden
echter niet opgewacht door een verenigd Mayaleger.
In tegendeel, de inheemse bevolking in het huidige
Guatemala bestond uit K’iche, Kaqchikel, Mam,
Tz’utujil en verschillende andere stammen, die regeerden
over verscheidene regio’s. Deze stammen voerden
onderling oorlog over de verdeling van het land.
Uiteindelijk werden de vele stammen in Guatemala
veroverd door politieke manipulatie door de Spanjaarden:
ze besloten met enkele inheemse groepen samen
te werken om de onderlinge strijd te vergroten. Overigens
was dit niet de enige reden voor instandhouding
van de inheemse bevolkingsgroepen: door beperkte
politieke en economische macht aan deze stammen te
geven, konden de Spanjaarden menselijke arbeid en
belastingen afdwingen.
In de praktijk bleek het beleid anders: onder het
Spaanse bewind werd de inheemse bevolking gedwongen
om in gemeenschappen te gaan wonen, de
zogenaamde pueblos de indios. Stukken land werden
verdeeld onder de gemeenschappen waardoor zij
zichzelf van voedsel konden voorzien, maar vooral
zodat de indios, zoals de inwoners van Guatemala
door de Spanjaarden werden genoemd, het Spaanse
rijk konden voorzien van voedsel en exportproducten.
Daarnaast werden de mannen verplicht tot zware
lichamelijke arbeid: ze legden straten aan en bouwden
kerken, huizen en andere gebouwen. Dit alles onder
toeziend oog van Spaanse soldaten en onder erbarmelijke
omstandigheden.
De inwoners werden letterlijk ontheemd door ze
weg te halen van de spirituele grond van hun voorouders.
Ook arbeid, ruimte en tijd werd hun ontnomen.
Naast deze slavernij waren er ook nog andere problemen
die veelal te maken hadden met de verschillen
tussen de Spanjaarden en de inheemse Maya-bevol-
king. Ten eerste waren de Spanjaarden katholiek terwijl
de Maya’s in hun eigen goden geloofden. Ze verzetten
zich dan ook heftig tegen het katholicisme. Daarnaast
bezaten de Spanjaarden staal en buskruit, de Maya’s
daarentegen gebruikten speren, houten zwaarden en
pijlen met gif. Een ander groot probleem was dat de
Maya’s geen weerstand hadden tegen de ziektes die
de Spanjaarden meebrachten.
De Spanjaarden streefden naar een hiërarchische
samenleving. Vanwege de verschillende volkeren
(Spanjaarden, Maya’s en Afrikaanse slaven die
in beperkte mate naar Guatemala werden gebracht)
bracht dit echter de nodige problemen met zich mee.
Immers, tot welke laag van de bevolking hoorde een
kind van een Spaanse vader en een inheemse moeder?
Daarnaast leefden de Maya’s weliswaar gedwongen in
gemeenschappen, maar bleven ze vasthouden aan hun
eigen culturele en religieuze tradities. Ook spraken de
meeste Maya’s geen Spaans.
De Spaanse verovering van Guatemala was onderdeel
van de Spaanse kolonisatie in Midden- en
Zuid-Amerika. De bevolking werd als minderwaardig
bestempeld, ondanks de prestaties of ontwikkelingen
van hun cultuur. Met hun aanwezigheid veranderden
de Spanjaarden de menselijke en natuurlijke omgeving
onomkeerbaar.
Bronnen
Grandin, Levenson & Oglesby. The Guatemala Reader.
History, culture, politics. Duke University Press, 2011.
Escuela el Schans
het eerste project in Guatemala
Jn Escuintla, een stad in het
tropisch gebied ten zuiden van
Guatemala City, heeft Pimma haar
eerste project in Guatemala gerealiseerd.
De bouw van twee scholen
in El Salvador had veel aandacht
gekregen in de Limburgse pers.
Dit was voor rector Steeghs, missionaris
in Guatemala en pastoor
in Sweijkhuizen, aanleiding om bij
Pimma aandacht te vragen voor
de nood in Guatemala. Hiermee
begon een jarenlange samenwerking
tussen rector Steeghs en
Pimma.
Na inventarisatie en intensief
overleg met de Nederlandse
ambassade besloot Pimma over te
gaan tot de bouw van een school
in Escuintla. Deze stad van iets
meer dan 100.000 inwoners trok
veel mensen van het platteland,
op zoek naar kostwinning. Ze
vestigden zich aan de rand van de
stad in krotten van hout en karton.
Er ontstond behoefte aan voorzieningen
zoals wasplaatsen, maar
ook aan onderwijs. Zo ontstond de
’colonia El Esfuerzo’. De plek waar
toen onderwijs werd gegeven was
slechts een braakliggend stuk terrein.
Onderwijs in de open lucht.
In 1993 is Pimma gestart met
het werven van gelden voor deze
school, die in 1995 werd geopend
door de president van Guatemala,
drs. Ramino de Leon Carpio, in
aanwezigheid van de minister van
onderwijs en tal van landelijke,
provinciale en gemeentelijke autoriteiten.
De school is overgedragen
aan het ministerie van onderwijs,
en daarmee ook de verplichting
tot het werven van leerkrachten.
Inmiddels zitten er 250 leerlingen
op deze basisschool met acht
klassen en werken er acht leerkrachten.
De naam van de school
‘El Schans’ is afgeleid van de
basisschool ‘De Schans’ uit Maastricht;
beide scholen hebben sinds
de opening een nauwe band met
elkaar.
In de afgelopen jaren is het
dak vernieuwd en zijn zelfs de
bergruimten ingericht als kleine
klaslokalen. Een enthousiast team
van leerkrachten zorgt nog dagelijks
voor een goed functionerende
school en goed onderwijs.
El Schans is afgeleid van
basisschool De Schans
uit Maastricht.

De geboorte van haar zoon
Philip, nu tien jaar geleden,
was de eigenlijke oorzaak dat
Joyce Andoetoe uit Maastricht
maandelijks een bedrag aan de
Stichting Pimma overmaakt.
Dankbaar dat ze een gezonde
zoon kreeg, besloten zij en haar
man Roy een maandelijks bedrag
aan ‘een stichting’ over te maken.
“Maar niet nadat Roy ervan
overtuigd was dat Pimma doet
wat het belooft: helpen waar het
moet, terwijl er geen cent aan
de strijkstok blijft hangen”, zegt
Joyce, werkzaam bij de afdeling
Projectondersteuning van de gemeente
Maastricht.
“Roy wordt boos als hij hoort
dat directeuren van grote stichtingen
met topsalarissen gaan
strijken en het grootste gedeelte
van de donaties in hun zakken
verdwijnt. Ik werkte in die tijd
bij Dagblad de Limburger. Collega
Marij Ensinck, tegenwoordig
secretaresse van Pimma, vertelde
mij over ‘haar’ stichting en liet
mij zien hoe deze club enthousiaste
mensen te werk gaat. Ik was
meteen overtuigd. Nu Roy nog,
dacht ik. En ook hij raakte en-
Colofon
Ontwerp
Saus (www.studiosaus.com)
Fotografie
Tina Piano Fotografie
Studiopress Guy van Grinsven
Drukwerk
www.houxdigiprint.nl
In deze Pimma-nieuwsbrief laten
we Joyce Andoetoe aan het woord.
Joyce is al jarenlang vaste donateur
van Pimma en heeft zo meegeholpen
met de bouw van scholen in
Guatemala.
thousiast toen hij hoorde dat het
gedoneerde geld ook daadwerkelijk
naar ‘het goede doel’ gaat.
In het geval van Pimma is dat het
bouwen van lagere scholen in
Guatemala.”
Om haar zoon Philip kennis te
laten maken met gebruiken en
culturen in andere landen reisde
de knaap met zijn ouders onder
meer mee naar Thailand, Zuid- en
oost-Afrika en Bali. In deze landen
zag Philip veel mooie dingen,
maar werd tevens geconfronteerd
met de vaak schrijnende
armoede. Op een van die reizen
liet Philip zijn pas aangeschafte,
dure leren slippers achter ‘zodat
iemand anders er nog jaren
plezier van kan
hebben’. Hier
zag de jongen
hoe primitief
de scholen zijn uitgerust en
dat, ondanks het gemis aan de
schooltechnieken in ons land, zijn
leeftijdgenoten dolgraag naar
school gaan.
“Ik vind Pimma een stichting
die mijns inziens best wat meer
bekendheid mag hebben. Niet alleen
in Maastricht. Ook ver buiten
de stad. Als tijdens een gesprek
Papier
120 grs. ON Business wit
Jaargang
Nummer 2
september 2012
Oplage
800 Stuks
het onderwerp ‘goede doelen’
ter sprake komt en ik hoor: ‘hou
daarover op’, vertel ik over de
Stichting Pimma. Kijk eens op de
site, zeg ik dan. Iedereen vindt
dat Pimma goed werk doet,
maar of ze gaan doneren weet
ik niet. Nu we erover praten krijg
ik plotseling een idee. Ik ga met
P&O en met mijn eigen afdeling,
Projectondersteuning, praten. Op
zijn minst honderd mensen. Misschien
willen mijn collega’s aan
het einde van het jaar hun bonus
afstaan aan Pimma. Ik stuur hen
een mailtje en wellicht krijg ik
positieve respons. Dit wordt het
hoofditem in mijn agenda voor
oktober.”
Pimma doet wat het belooft.
Joyce Andoetoe. Een van de
enthousiaste donateurs van de
Stichting Pimma, die zelfs een
(terechte) scepticus als haar
man Roy aan haar zijde weet te
krijgen.
Jean Brandts.
Contact
Stichting Particulier Initiatief
Maastricht Midden-Amerika
Postbus 2461, 6201 EB Maastricht
pimma@pimma.nl
www.pimma.nl
bankrek.nr NL21 INGB 067.95.15.100
KvK Limburg nr. 41077613