1 April 1985-1995 - 25 Jaar SWAF

Zie het besmeurde trio Ton Gitzels, Frank Laan en Gerard
Danenberg. Wegens overbezetting van de agenda is dit
Sinterklaasavondje met SWAF-fers helaas de enige geweest,
maar een oplettende lezer weet genoeg.
Het hield niet op dat jaar. Of eigenlijk wel, want het was op
1 januari van het volgende kalenderjaar dat Nico en Kees
een nieuwe bijeenkomst op de agenda zetten. Vanaf een
uur of drie ‘s middags houdt men een nieuwjaarsborrel, die
ook in deze dagen nog bekend staat als: altijd druk bezocht,
altijd gezellig, altijd een paar gratis biertjes voor de vaste
klanten. In de loop der jaren kwam er een ritueel bij: de
voedselrestanten van Oudejaarsavond (salades en stokbrood,
oliebollen etc.) werden herschikt en meegenomen om op de
bar nog dienst te doen aan diegene die het aandurfde.
In maart diende zich het volgende evenement al weer aan:
twee vaste bezoekers , Ton Gitzels en Gerard Danenberg,
zouden voor een jaar naar Suriname vertrekken. De SWAFfamilie
kon dat niet over zijn kant laten gaan en er werd
een heuse afscheidsavond in elkaar gedraaid: in zaal de Kers
organiseerde men een zaalvoetbalwedstrijd (de Veni-Vidifoetsie-
wedstrijd), waarbij zelfs verpleegsters, rolstoelen,
coaches en met pruiken voetballende spelers aanwezig waren. Daarna werd er
in het filiaal van SWAF aan de Turfhaven (het huis van Ruud Bakker dus) een
groot feest georganiseerd
met thematische muziek
en als extra een optreden
van the Blue Envelopes,
tot dan de stevig rockende
band van Ton Gitzels.
Dat optreden moet hem
goed bevallen zijn (of hij
kon gewoon SWAF niet
missen) want met drie
weken was Ton weer terug
in Hoorn. Gerard diende
wel de volledige periode
uit in ons voormalig
Rijksdeel overzee.
Die zomer deed SWAF ook
mee aan het Hoorns kroegentoernooi.
Dat was toen
nog een jaarlijks terugkerend evenement, georganiseerd door Harry Gonggrijp
en Henk Jongewaard. Tot grote daden is SWAF daar nooit toe in staat geweest,
wel waren we de eerste met een gemengd team. De grote voetbaljaren kwamen
pas later, toen in 1989 een team namens SWAF in de KNVB-competitie
werd ingeschreven. Dat team (de Brokkels) doet het nog steeds, in het begin
met redelijk succes (een aantal jaren werd in de top-3 meegedraaid) maar met
het klimmen der jaren dalen de prestaties. De hoop is nu gevestigd op een
tweede elftal dat zich in SWAF-shirt hijst, Victoria 7. Daar zit het jonge talent
(Volmer, Wim Potveer, Setha en Ruud Bakker o.a. genieten wekelijks van de
begeleiding van Chicken), daar zal men de komende jaren nog lol aan beleven.
In het voorjaar van 1991 vonden een aantal kloeke geesten het totaal aan
SWAF-rituelen nog niet genoeg: men reserveerde een boerderij op Terschelling
tijdens het OEROL-festival. Zo’n zestig mensen schreven zich in (onder hen
ongeveer vijftig vaste SWAF-fers) om een lang weekend het culturele met het