Open sollicitatie Joop Verhoof via Lex Harding Nog ... - HansKnot.com

Open sollicitatie Joop Verhoof via Lex Harding
Nog steeds komen er, via diverse kanalen, documenten me tegemoet
met als doel te bewerken en een plek te geven in mijn archief. Zo
kreeg ik recentelijk een deel van het ‘Veronica-archief’ toegeschoven
via Robert Briel, vele jaren hoofdredacteur van het Veronicablad. De
documenten beschrijven tal van onderwerpen, terwijl er ook diverse
verassingen zijn terug te vinden.
Zoals algemeen bekend was er een aantal mensen in 1975, dat de
toekomst van de VOO niet zo zag zitten. Het was deze groep die
besloot contact te zoeken met Sylvain Tack, de eigenaar en directeur
van Radio Mi Amigo in het Spaanse Playa de Aro. Doel van de reis en
besprekingen was te komen tot een nauwe samenwerking, waardoor
gezamenlijk vanaf het zendschip van Radio Mi Amigo en Radio
Caroline, de MV Mi Amigo, kon worden uitgezonden. Elders is
uitgebreid beschreven waarom de onderhandelingen niet tot een goed
einde kwamen en de Veronica mensen, waaronder Lex Harding, weer
terugkeerden naar Nederland.
Aan de onderhandelingen destijds nam namens Radio Mi Amigo
ondermeer deejay en de latere programmaleider Joop Verhoof deel
en hij hield lang, maar wel onregelmatig, contact met Lex Harding. Op
14 november 1976 schreef hij aan Lex Harding een brief waarin hij
als het ware zich excuseerde voor het lang uitblijven van een brief:
‘zo in de donkere dagen voor Sinterklaas en kerst vond ik het toch
nodig weer eens wat van me te laten horen.’
In zijn brief memoreerde Verhoof aan de controverses die er, bij
herhaling, tussen de Belgische en Nederlandse medewerkers al waren
geweest en na 1976 nog een aantal malen zouden gaan plaatsvinden:
‘Zoals je waarschijnlijk al wel gehoord zult hebben zijn we weer op de
zender na een paar gesprekken met Sylvain Tack, die hem toch
enigszins tot inzicht hebben gebracht dat er een werkelijk verschil is
tussen opvattingen van Belgen en Nederlanders. Het is overigens wel

zo dat de schrik er, begrijpelijk, bij de Belgische collega’s behoorlijk
inzit na de straffen die in Brussel uitgedeeld zijn.’
Maar er waren toch meer problemen want de bij Radio Mi Amigo in
dienst zijnde Belgen hadden allen, aldus Verhoof in zijn brief, bijna
verlopen paspoorten die waarschijnlijk niet verlengd konden worden.
‘De Belgische ambassade heeft al te kennen gegeven dat men in
principe niet op verlenging kan rekenen. Dat brengt uiteraard met
zich mee dat ze dan ook geen verblijfsvergunning meer kunnen
krijgen en in het slechtste geval zelfs over de grens gezet kunnen
worden, met alle gevolgen van dien.’
Het broeide behoorlijk rond die tijd binnen de organisatie in Playa de
Aro waarbij zekerheid rond de toekomst van Radio Mi Amigo een
grote rol speelde want Joop schreef ondermeer: ‘Sylvain is op dit
moment bezig uit te zoeken of men ook voor medewerking hier
(Spanje) gestraft kan worden. En als dat het geval mocht blijken dan
ziet het er voor ons als station niet zo best uit, want dan neem ik aan
dat met gaat overwegen te stoppen.’ Pas in 1978 zou de Spaanse
regering wettelijke maatregelen nemen, waardoor medewerking aan
een zeezender vanuit Spanje ook onmogelijk werd zonder eventuele
strafvervolging.
Maar Joop Verhoof dacht ook aan zijn eigen toekomst en wilde gaan
voor een baan in Nederland, want hij schreef in de brief aan Lex
Harding: ‘En dan ben ik gelijk op het punt gekomen waar deze brief
mede voor geschreven is, namelijk of er in de nabije toekomst
misschien wat voor mij te doen valt bij Veronica. Je zou dit als een
verkapte sollicitatie kunnen opvatten, wat het eigenlijk ook wel is.’
Waarschijnlijk was het in Spanje ook doorgedrongen dat de situatie
voor de VOO ook fleurrijker was geworden doordat de omroep een

officiële C-status zou worden toegewezen, wat meer zendtijd op
radio en televisie in de toekomst ging betekenen. Verhoof schreef
hierover: ‘Met het oog op de situatie hier, enerzijds, en met de
gedachte aan de C-status van jullie lijkt het me noodzakelijk me eens
te oriënteren wat voor mij te doen valt bij Veronica. Ten eerste
omdat de wijze van opvatting, qua radio en televisie, van jullie
overeenkomt met datgene wat ik erover denk. Ten tweede eigenlijk
een beetje uit historische overwegingen.’
Joop Verhoof foto: Freewave Archief
Verhoof had niet expliciet een rol als presentator bij de radiopoot in
gedachten, maar had wel een bepaalde voorkeur. ‘Ik heb me eigenlijk
niet concreet voorgesteld wat ik eventueel zou kunnen gaan doen
maar wat dat betreft ben ik nogal flexibel ingesteld en ik denk dat ik
mij dienstbaar zou kunnen maken op verschillende plaatsen in het
bedrijf Veronica. Mocht ik echter toch een bepaalde voorkeur mogen
uitspreken dan gaan mijn gedachten uit naar iets in de productieve
sfeer of iets in de sport. Dat laatste is dan een aansluiting op mijn
uitgebreide kenniskring onder sportlieden.’
Afsluitend meldde Verhoof dat ook negatief op zijn open sollicitatie
mocht worden gereageerd: ‘Mocht het uit jullie oogpunt erg moeilijk
zijn mij in dienst te nemen, dan kun je mij dat gewoon laten weten
zonder dat ik enig gevoel van rancune zal hebben.’ Joop Verhoof zou

geen verbintenis met de VOO krijgen en na terugkeer in Nederland
aan het werk gaan binnen de regionale omroep Oost. Op 18 juli 2002
kwam Joop Verhoof op 56-jarige leeftijd te overlijden.