Lees hier het interview - Vlaamse Lokale Ontvangers

Jan Breyne: ‘In Ieper kunnen burgemeester en schepenen het
eerste halfuur van het managementteam binnenlopen en politieke
duiding geven. Als we overgaan naar de agenda van het
team verlaten zij de vergadering.’
Luc Kupers: ‘Dat is een goede formule want zo kunnen de politici
hun bekommernissen meegeven.’
Philip Lefever: ‘Je mag ook niet vergeten dat de leden van het
managementteam, de secretaris en de ontvanger op kop, wel
kunnen beoordelen welke de gevoeligheden van de politici zijn.
We lopen er elke dag tussen.’
Wat zal de aanwezigheid van de burgemeester of de OCMW-voorzitter
veranderen?
Jan Breyne: ‘Wij krijgen van de decreetgever eigenlijk het signaal
dat we niet helemaal te vertrouwen zijn en dat de burgemeester
erbij moet komen zitten. Het is niet goed dat wantrouwen als
norm wordt gebruikt om regelgeving aan te passen. Net nu het
managementteam stappen vooruit zet, doet de wetgever de deur
weer een beetje dicht.’
Philip Lefever: ‘Er zal anders, minder vrijuit gepraat worden in
het managementteam als er politici bij zijn.’
Luc Kupers: ‘Het is mijn opdracht als secretaris en voorzitter van
het managementteam, om de communicatie met de voorzitter
open te houden, in aanloop naar het managementcomité en
erna. Dat werkt goed, de voorzitter is geen vragende partij om
mee aan tafel te zitten. In andere OCMW’s zal dat wel het geval
zijn. En dan zal je een soort van onbedoelde, politieke bemoeienis
krijgen met de operationele werking van het OCMW. De
scheiding tussen de rol van de voorzitter en die van de ambtenaren
zal vervagen.’
De secretarissen en de ontvangers organiseren voor het eerst samen
enkele studiedagen. Wat ging daaraan vooraf?
Jan Breyne: ‘We zijn naar elkaar toe gegroeid bij de voorbereiding
van het Gemeentedecreet, in 2005. We hebben elkaar leren
kennen en het klikt ook persoonlijk tussen de voorzitters. We
hebben vastgesteld dat we sterker zijn als we samenwerken.
Elke federatie behoudt wel de vrijheid om alleen door te gaan
op punten waarover we het niet eens zijn. We moeten dan wel zo
beleefd zijn om elkaar daarvan op de hoogte te brengen.’
Over welke punten gaat het dan?
Jan Breyne: ‘Ik heb er wel een paar in mijn hoofd maar ik voel
niet de behoefte om die nu op tafel te leggen. Maar het is niet
erg als we op sommige punten uiteenlopende ambities hebben,
zolang we maar samengaan voor de zaken waar we samen
sterker staan.’
Philip Lefever: ‘Afzonderlijk zijn we maar kleine vakbondjes.’
Luc Kupers: ‘Een collega bestempelde ons, goed bedoeld, als
schuttersgilden. We kunnen wel iets doen maar we missen reikwijdte.
Samen staan we veel sterker. En we willen ons niet beperken
tot secretarissen en ontvangers. We willen naar een koepelfederatie
van alle leden van het managementteam, naar een
representatieve vakorganisatie voor al het kaderpersoneel van
de lokale overheden. Over de manier waarop loopt nu een studie
aan de Antwerpse universiteit, met de steun van de VVSG.’
Die koepelfederatie zal een echte vakbond zijn?
Luc Kupers: ‘Syndicale punten zullen zeker boven aan de agenda
staan. Het is bijvoorbeeld al vijftien jaar geleden dat onze lonen
STEFAN DEWICKERE
werden aangepast. We voeren daar al twee jaar actie voor, maar
we kunnen niet voldoende gewicht in de schaal leggen.’
Philip Lefever: ‘De koepelfederatie zal zich ook bezighouden
met de kwaliteit van het gemeentelijke functioneren zelf. We
praten niet enkel voor onszelf, we zijn ook begaan met het bestuur
van de lokale overheden.’
Jan Breyne: ‘Momenteel kunnen we als kleine federaties onze
vakbondsrol nauwelijks opnemen omdat we niet mee aan tafel
zitten als de grote beslissingen genomen worden. Dat is normaal
want als ze ons, de drie kleine schuttersgilden, erbij vragen,
wordt de onderhandelingstafel wel heel groot. We moeten
dus alle topambtenaren verenigen en met één stem praten. Wie
verdedigt nu de belangen van de leidinggevende ambtenaren?
De VVSG, maar dat is de vertegenwoordiger van de werkgevers.
Dat is toch een vreemde situatie.’
De secretarissen en ontvangers hebben al een federatie, de andere
leden van het managementteam niet. Wie zal er voor hen spreken?
Jan Breyne: ‘Dat is inderdaad een moeilijk punt. We zullen een
manier moeten zoeken om hen erbij te betrekken.’
Luc Kupers: ‘Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ze voldoende
vertrouwen hebben om mee te doen? Hier is een belangrijke
taak weggelegd voor de secretarissen. Zij zullen in hun eigen
managementteam moeten kijken wie ze bij de werking van de
koepelfederatie kunnen betrekken, zij zullen die mensen moeten
overtuigen. We zullen ook middelen moeten vrijmaken om
de federatie te bestaffen, dat lukt niet met vrijwilligers.’
Philip Lefever: ‘De VFG heeft een voltijdse medewerker, de VLO
een deeltijdse. Zij stuwen de verenigingen voort. Drie studiedagen
organiseren op korte tijd lukt niet als daar geen mensen
professioneel mee bezig zijn.’
Jan Breyne: ‘We hebben al een hele weg afgelegd. Dat de secretarissen
en de ontvangers nog altijd naast elkaar zitten, is een
verdienste op zich. Door de versnippering worden we regelmatig
tegen elkaar uitgespeeld: de mening van de ene federatie wordt
gevraagd, daarna die van de andere. Nu moeten we de stap zetten
naar de andere leden van het managementteam. Dat wordt
niet gemakkelijk maar we geraken er wel uit.’
Bart Van Moerkerke is redacteur van Lokaal
INTERVIEW
Jan Breyne: ‘Politici en management-
team zijn bondgenoten van elkaar.
De angst van politici is ongegrond.’
16 april 2008 LOKAAL TREFDAGEDITIE 11