Maria Helena over háár stad - InnovatieProf
Maria Helena over háár stad - InnovatieProf
Maria Helena over háár stad - InnovatieProf
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Jaargang 6 nummer 3 augustus 2008<br />
magazine magazine<br />
<strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong><br />
<strong>over</strong> <strong>háár</strong> <strong>stad</strong><br />
Rob Phielix trouwt zijn Wilma<br />
Op weg naar klantvriendelijke branche<br />
Opmerkelijke gastcolumn Gerard Cox<br />
Uitgave van de Rotterdamse Taxi Centrale RTC N.V.<br />
www.rtcnv.nl<br />
Rij méé. Bel de RTC!<br />
010 - 462 60 60<br />
To order a taxi<br />
please dial<br />
(0031) (0)10 462 60 60<br />
See also page 18.
column<br />
Waardering<br />
Onverwacht goed zijn de eerste uitkomsten van de telefonische<br />
enquête <strong>over</strong> het rtc magazine. Wij wilden weten hoe u <strong>over</strong> ons<br />
blad denkt en of u het überhaupt wel inkijkt. Criticasters meldden<br />
ons voor het begin van het onderzoek, dat het waarschijnlijk<br />
vaak ongelezen bij het vuil terecht komt. Dat blijkt gelukkig<br />
slechts zelden waar te zijn. Er bestaat zelfs veel waardering voor<br />
dit relatiemagazine. Men vindt het mooi, leest het en zegt er door<br />
op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in de taxiwereld.<br />
Op de vraag of wij het mogen blijven toesturen of dat het achterwege<br />
gelaten kan worden, antwoordde vrijwel elke geënquêteerde<br />
dat men het niet wilde missen. Binnenkort krijgt iedere<br />
klantenkaarthouder, die ons één keer per kwartaal verschijnende<br />
magazine ontvangt, ook schriftelijk de gelegenheid bewust te<br />
kiezen of toch maar te bedanken voor het blad. De enquête was<br />
immers slechts een telefonische steekproef. Echter, de voorlopige<br />
uitkomst ervan is een enorme opsteker voor de makers van rtc<br />
magazine. Wij zijn er blij mee, want iedereen stelt immers prijs<br />
op een goede waardering.<br />
Wij zijn ook benieuwd naar de waardering van de gebruikers van<br />
de RTC taxi’s. Om die reden is een enquêteformulier meegestuurd<br />
en wij vragen u om dit formulier ingevuld en wel voor 1<br />
oktober aanstaande aan ons te retourneren. Met de uitkomsten<br />
ervan willen wij lering trekken. Aan de hand van uw op schrift<br />
gezette ervaringen indien nodig onze service verbeteren. De ongetwijfeld<br />
vele klantenkaarthouders, die het ingevulde enquêteformulier<br />
terug gaan sturen, verrassen wij nadien nog met een<br />
presentje.<br />
Waardering is er ook voor de inzet van de vele RTC chauffeurs<br />
die dagelijks hun best doen om onze klanten optimaal te bedienen.<br />
Dat gaat hen niet altijd gemakkelijk af in het drukke verkeer<br />
en met die moordende concurrentie. Toch zijn zij blij u te<br />
mogen helpen. Het zijn gewone mensen van vlees en bloed met<br />
(opvallende) verhalen van alle tijden. Ook in deze uitgave staat<br />
weer een aantal opmerkelijke stories. Taxichauffeur Rob Phielix<br />
bijvoorbeeld is een bijzonder zorgzame man, die na jarenlang<br />
vooral Vervoer op Maat klanten te hebben vervoerd, nu zelf zeer<br />
hulpbehoevend is geworden. Hij vroeg zijn partner, met wie hij<br />
twee prachtige dochters heeft, in zijn mogelijk laatste levensfase<br />
alsnog ten huwelijk.<br />
In het verhaal <strong>over</strong> een van onze klanten, die op een jaloersmakende<br />
locatie boven de rivier woont, staat onder andere hoe zij<br />
een <strong>stad</strong> als Rotterdam is gaan waarderen. Als uitgaanstip voor<br />
met name senioren klantenkaarthouders verwijzen wij naar het<br />
bijgesloten programmaboekje van het UITbureau voor ouderen<br />
van dienstverlener Laurens. In het vorige magazine stond al wat<br />
deze zorginstelling op dit vlak zoal doet. Daar zijn toen behoorlijk<br />
wat reacties op gekomen en dat waarderen wij nu met een los<br />
bijvoegde aanbieding op maat.<br />
Raad van Bestuur,<br />
Sjaak de Winter.<br />
MARIA HELENA LEERDE DE HAAR-<br />
VATEN VAN DE STAD KENNEN 4<br />
MET Z’N VIEREN EXOTISCHE<br />
DRIEWIELERS EXPLOITEREN 8<br />
GOEDE RAAD ONTDEKT<br />
COÖPERATIEVE KRACHT 9<br />
RENÉ MUDDE HEEFT EEN<br />
HEEL APARTE REMEDIE 10<br />
ONGENEESLIJK ZIEKE ROB<br />
TROUWT ZIJN WILMA 12<br />
SCHONERE LUCHT<br />
BOVEN DE MAASSTAD 14<br />
ZAKENFLITS! DOMINA HOTEL 16<br />
COLUMN<br />
PETER VAN DER HEIJDEN 17<br />
DE VERLANGENS VAN COBI 19<br />
OP WEG NAAR<br />
KLANTVRIENDELIJKE BRANCHE 20<br />
GASTCOLUMN<br />
GERARD COX 22<br />
Foto voorpagina: Huib Nederhof.<br />
magazine magazine<br />
6e Jaargang - Nummer 3 - Augustus 2008<br />
In dit nummer<br />
10<br />
SERVICE<br />
Op pagina 18 vindt u al onze telefoonnummers.<br />
Onze adverteerders maakten het mede<br />
mogelijk om dit nummer uit te brengen.<br />
Dank daar voor. Wilt u ook adverteren?<br />
Bel Willem de Bol Jong, 06 54345290<br />
COLOFON<br />
Uitgever : Rotterdamse Taxi Centrale RTC N.V.<br />
Keenstraat 46, 3044 CD Rotterdam<br />
Telefoon: 010-4626333, Website: www.rtcnv.nl<br />
Redactie : Willem de Bol Jong, telefoon: 06 54345290<br />
E-mail : redactie@rtcnv.nl<br />
Vaste gastschrijver : Jaap Deijbel<br />
Fotografi e : Cees van Meerten FotoExpressie<br />
Huib Nederhof, Jan Fähmel<br />
en Willem de Bol Jong<br />
Productie : Drukkerij Broekzitter BV<br />
Raad van Bestuur : Sjaak de Winter<br />
Oplage : 11.500 op controlled circulated basis<br />
Niets uit deze uitgave mag zonder toestemming van de uitgever worden gebruikt,<br />
gekopieerd of gepubliceerd. Aan de gepubliceerde artikelen kunnen geen rechten<br />
worden ontleend. rtc magazine verschijnt 4x per jaar.<br />
12<br />
22<br />
rtc magazine augustus 2008 3
<strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong> leerde<br />
de <strong>stad</strong> tot in al zijn<br />
haarvaten kennen<br />
Een dynamische, universitair geschoolde, veel taxi rijdende, goed uitziende businesscoach van middelbare leeftijd strijkt deze<br />
zomer vier jaar geleden bewust neer in een opstandige, roerige <strong>stad</strong> als Rotterdam. Leiden is toch een veel betere, rustiger en<br />
schonere plek om te wonen, <strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong> de Vries? Ze beaamt dat, maar is ook idealist en verbeteraar in den top. Vanuit haar<br />
appartement op de zevende etage van woontoren Montevideo kijkt ze als het ware de luchtvervuiling tegemoet. Toch kozen <strong>Maria</strong><br />
en haar man voor deze alleen al panoramisch onverslaanbare stek aan de oevers van een wereldhaven.<br />
“Als ik hier burgemeester word, rijdt<br />
iedereen straks op waterstof en draait<br />
de naburige industrie op kernenergie.<br />
Schoner kan niet.” Boem, die zit. “Ook<br />
zal ik meteen alle brommers van de<br />
fi etspaden halen. Op mijn fi etstochten<br />
door de <strong>stad</strong> heb ik veel last van deze<br />
dikwijls levensgevaarlijke capriolen<br />
uithalende mede weggebruikers. In andere<br />
steden mogen zij wel op de rijweg,<br />
alleen in Rotterdam niet. Fietsers zijn<br />
niet tegen hen opgewassen. Voor auto’s<br />
tonen ze wel respect. Laat die brommer<br />
toch staan, neem een fi ets. Goed voor<br />
het milieu!”<br />
rtc magazine augustus 2008 4<br />
Hebben we hier een kandidaat opvolger<br />
van Opstelten aan het woord? Het<br />
lijkt er wel op. Maar zo mogelijk nog<br />
interessanter is de wijze waarop ze door<br />
het leven bruist. “Mijn man Herman,<br />
gepromoveerd psycholoog, en ik kozen<br />
voor de Maas<strong>stad</strong> vanwege het dynamische<br />
karakter. Wegdommelen in Leiden<br />
of veel eerder nog op de geboortegrond<br />
van het Groningse platteland, wilden<br />
wij absoluut niet.”<br />
Allereerste<br />
Voordat ze als allereerste kopers (!) in de<br />
voorlopig nog hoogste woontoren van<br />
Nederland terecht komen, maakt het<br />
echtpaar samen in 2004 een tussenstop<br />
in de Hoge Heren. Ook al zo’n dynamisch,<br />
opvallende en om jaloers op te<br />
worden Rotterdamse woonlocatie. <strong>Maria</strong><br />
<strong>Helena</strong> raadt meteen de gedachte.<br />
“Ons Leidse huis was snel verkocht en<br />
de oplevering van het huidige onderkomen<br />
nam nog de nodige tijd in beslag.<br />
Vandaar eerst huren in de Hoge Heren.”<br />
Eenmaal daar wonend verkennen beide<br />
nieuwkomers ruim een jaar lang intensief<br />
en ook deels uit eigen belang vanwege<br />
hun zaak, ieder weekeinde al fi etsend<br />
elk onderdeel van de Maas<strong>stad</strong>.
Katholiek in gereformeerd dorp<br />
Drs. <strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong> de Vries, 51 jaar jong, is in<br />
het Groningse Zuidhorn geboren als jongste<br />
van negen kinderen. Het grote katholieke gezin<br />
leeft in een gereformeerd dorp. Studeert<br />
eerst aan de Universiteit Groningen en later<br />
aan de Rijksuniversiteit Leiden (RUL) klinische<br />
en sociale psychologie. Op 28-jarige leeftijd<br />
haalt ze aan de RUL eindelijk haar bul op.<br />
Wel wat laat, vindt ze, maar inmiddels was<br />
al wel zoon Vasco geboren. Haar trots is nu 22<br />
en 4e jaars student economie en rechten aan<br />
de Erasmus Universiteit.<br />
Na haar studie begint <strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong> meteen<br />
een eigen bedrijf in business coachen op individueel,<br />
team en organisatie niveau. Haar<br />
man werkt dan nog bij TNO als innovatie<br />
adviseur. Na zijn prom<strong>over</strong>en op het proefschrift<br />
‘Inspirerend leiderschap’ maken ze<br />
samen in 1999 een doorstart en noemen hun<br />
beider zaak voortaan Panta Rheyn. Het betekent<br />
alles stroomt. “Je kunt niet doen alsof er<br />
<strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong>: “We fi leerden het Oude<br />
Noorden, Delfshaven, de Tarwewijk,<br />
Pendrecht, noem maar op. Het is dus<br />
niet zo dat wij, mondaine tweeverdieners,<br />
uitsluitend de betere locaties<br />
bezochten. Soms werd je wel minder<br />
vrolijk van het hetgeen je onderweg tegenkwam.<br />
Maar je leert je <strong>stad</strong>, zeker<br />
vanaf de fi ets, wel tot in al zijn haarvaten<br />
kennen. Goeden morgen, wat een<br />
verschil met al die andere grote steden.<br />
“Helemaal fout is elkaar<br />
ontzien, want dat betekent<br />
elkaar niet willen zien”<br />
Rotterdam is echt heel multicultureel. It<br />
takes indeed all sorts to make a dynamic<br />
world. In die Haagsche Kaasstolp durven<br />
ze dat niet te onderkennen. Neem zo’n<br />
wijk als Delfshaven. Gelet op de bevolkingssamenstelling<br />
is het een prachtig<br />
voorbeeld. Daar moet je elkaar serieus<br />
nemen, elkaar durven aanspreken want<br />
dat kweekt saamhorigheid. Helemaal<br />
fout is elkaar ontzien, want dat betekent<br />
elkaar niet willen zien.”<br />
<strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong>’s metafoor is, niet helemaal<br />
onbegrijpelijk, de tijger. “Ik hoor<br />
hier thuis. Als je een beetje ambities<br />
hebt, kom je naar de Rand<strong>stad</strong>. Zeker<br />
in mijn vak. Eén van mijn producten<br />
heet ‘Rechtvaardigheid in de Jungle’. De<br />
niets verandert. We worden ook ouder, water<br />
stroomt door, kinderen worden groot en Feyenoord<br />
kampioen”, zegt ze veelbetekenend.<br />
Montevideo<br />
Over het wonen in Montevideo: “Het was een<br />
soort van idealisme om in deze <strong>stad</strong> te gaan<br />
wonen. Menigeen verklaarde ons voor gek.<br />
Maar het is toch fantastisch als dat kan in<br />
de 7e hemel op aarde. Wij wonen namelijk<br />
op de 7e verdieping van ons in Montevideo<br />
gekochte appartement. Ik heb een heel druk<br />
leven en het is zalig om dan alles onder één<br />
dak te hebben bij thuiskomst. In Montevideo<br />
tref je zowel avontuurlijke, ondernemende<br />
als sterk teruggetrokken levende mensen<br />
aan. Over het algemeen hebben de bewoners<br />
meer ballen dan anderen. Er is hier ook alle<br />
ruimte voor privacy of omgekeerd, als je dat<br />
wilt, het aangaan van talrijke contacten.”<br />
wereld is een jungle met wetten der natuur.<br />
De <strong>stad</strong> is eveneens een oerwoud,<br />
bovenal gevuld met mensen die allen<br />
een geweten hebben. Voor het in goede<br />
harmonie naast elkaar leven in deze van<br />
oudsher scharlaken <strong>stad</strong>, is alleen dat al<br />
een heel belangrijk gegeven.”<br />
Bravilor<br />
De in Leiden afgestudeerde psychologe<br />
is twee jaar geleden lid geworden van<br />
de Bravilor Groep. Een bij toeval gekozen,<br />
wel toepasselijke naam gebonden<br />
aan een koffi eautomaten merk. Bravilor<br />
komt iedere maand op steeds wisselende<br />
locaties bijeen en bestaat uit<br />
30 academisch geschoolde en in het<br />
Rotterdamse werkende vrouwen. “We<br />
behandelen thema’s als migratie in relatie<br />
met het wegvluchten uit deze <strong>stad</strong><br />
van waardevolle bewoners. Een rechter,<br />
advocate, hoofdredactrice en directrice<br />
van een woningbouwcoöperatie maken<br />
deel uit van de groep. Bravilor staat voor<br />
vrouwen met power. Zij hebben er ondermeer<br />
voor gezorgd, dat ik mijn woon<strong>stad</strong><br />
op cultureel en historisch gebied<br />
nog beter leerde kennen. Ik kijk als betrekkelijke<br />
nieuwkomer met verse ogen<br />
naar de aangesneden problematiek. Andere<br />
groepsleden vaak al lang niet meer.<br />
Het is ook een politiek gemêleerd gezelschap<br />
met vrouwen van oude en nieuwe<br />
waarden. Dat maakt het zo boeiend. Het<br />
helpt mij ook bij de verdere geestelijke<br />
ontginning van dit boeiende handelsbolwerk<br />
aan de oevers van de Maas.”<br />
Veel gebruik<br />
“Mijn man en ik maken veel gebruik<br />
van de taxi en het openbaar vervoer. Wij<br />
hebben <strong>over</strong>igens maar één auto. Ik vind<br />
dat je de <strong>stad</strong> niet nog eens extra moet<br />
belasten. De taxi is hier, op een enkele<br />
uitzondering na, een luxe vervoermiddel.<br />
In veel andere Hollandse steden is<br />
dat niet zo. Ik stap, als ik met de trein<br />
ga, <strong>over</strong>al in den lande uit en in een<br />
taxi. Maar in negen van de tien gevallen<br />
kennen ze hun <strong>stad</strong> helemaal niet. Ze<br />
zijn zonder navigatiesysteem reddeloos<br />
verloren. Ook de omgangsvormen zijn<br />
elders in vergelijking met hier minder<br />
correct. Zeker de RTC onderscheidt<br />
zich op dat gebied. Jullie chauffeurs zien<br />
er verzorgd uit en gaan meestal correct<br />
met je om. Echt, dat meen ik hoor. Je<br />
hoeft niet zo quasi verbaasd te kijken. ”<br />
Na deze mooi klinkende lofzang, bieden<br />
we <strong>Maria</strong> <strong>Helena</strong> en haar man spontaan<br />
een klantenkaart aan. Dan kunnen ze<br />
voortaan tegen het goedkopere tarief 2<br />
taxirijden.<br />
Tekst: Willem de Bol Jong<br />
Foto’s: Huib Nederhof<br />
rtc magazine augustus 2008 5
Waar u ook bent en belt,<br />
de RTC Klantenkaart telt!<br />
Klantenkaarthoudster Rachel en haar vrienden rijden zo meteen<br />
tegen een gunstig daltarief met een RTC Taxi naar huis.<br />
Neem ook die voordelige,<br />
gratis RTC Klantenkaart.<br />
Bel 010 - 208 58 58.<br />
De RTC is dag en nacht voor u op weg!<br />
VERVOER OP MAAT<br />
Aanpassingsbedrijf Bierman: uw partner bij vervoer op maat.<br />
Specialiteit: rolstoelvervoer.<br />
MOBILITY CENTRE DE JONG<br />
www.mobilitycentre.nl<br />
MOBILITY CENTRE ROTTERDAM<br />
Hoofdweg 137 • Rotterdam • 010 850 45 50<br />
MOBILITY CENTRE BARENDRECHT<br />
Lübeck 11 • Barendrecht • 010 850 45 00<br />
MOBILITY CENTRE WILHELMINA VLAARDINGEN<br />
Nettenboetsterstraat 7 • Vlaardingen • 010 850 44 50<br />
MOBILITY CENTRE GOUDRIAAN<br />
Nijverheidsstraat 60 • Capelle a/d IJssel • 010 850 46 50<br />
Sinds 2005 zijn wij gevestigd in Nieuw-Vennep.<br />
Pesetaweg 16 • 2153 PJ Nieuw-Vennep<br />
Postbus 99 • 2150 AB Nieuw Vennep<br />
Tel. 0252 - 21 0611<br />
info@biermanab.nl • www.biermanab.nl
In de taxiwereld speelt de auto<br />
een absolute hoofdrol. Het is je<br />
werkplek en bondgenoot in het<br />
zo vlekkeloos mogelijk voltooien<br />
van de aangenomen ritten. Op de<br />
prijs, bewezen kwaliteit en uitrustingsniveau<br />
wordt door taxiondernemers<br />
dan ook scherp gelet.<br />
Als bovendien, door gezamenlijk<br />
inkoop van wagens en de daaraan<br />
gerelateerde diensten, tegen<br />
een aantrekkelijke prijs voor een<br />
representatieve ‘bedrijfskoets’ kan<br />
worden gekozen…. Ja, dan is de cirkel<br />
helemaal rond.<br />
Uit het juiste hout gesneden ondernemers<br />
koesteren de aangeschafte<br />
taxi en zijn er trots op. Zo ook Nelleke<br />
Sjoerdsma, die sinds kort als<br />
zelfstandig onderneemster een<br />
gloednieuwe luxueuze Volvo S80<br />
D5 als taxi least. “Het is een donkerblauwe<br />
met roomkleurig interieur<br />
geworden. Goede Raad Invest<br />
BV, waarbij ik een wagennummer<br />
van de RTC franchise, heeft bij Volvo<br />
Nederland voor mijn ‘voorname’<br />
auto een aantrekkelijke leaseprijs<br />
kunnen bedingen. Ook konden wij<br />
tegen een lage maandelijkse vergoeding<br />
een onderhoudscontract<br />
van drie jaar voor de zelfde looptijd<br />
als de lease afsluiten. Het plaatje<br />
werd aantrekkelijk compleet ge-<br />
maakt door een gegarandeerde inruilwaarde<br />
te geven aan het einde<br />
van ons voor drie jaar afgesloten<br />
leasecontract”.<br />
35 in totaal<br />
De gezamenlijke inkoop via GRI<br />
heeft er toe geleid dat inmiddels<br />
tien Volvo’s S80 uitgeleverd zijn.<br />
In totaal zijn door GRI bij Mobily<br />
Center Volvo Barendrecht zo’n 35<br />
S80’s in de kleur zwart besteld.<br />
Auto’s van hetzelfde type en dezelfde<br />
kleur kunnen uniform ingezet<br />
worden voor bijvoorbeeld het<br />
RTC/RMC taxiproduct Business<br />
Vervoer. Een onderneming die (bij<br />
voorkeur) vijf taxi’s van hetzelfde<br />
automerk wil bestellen, krijgt dan<br />
alle wagens ook nog eens in dezelfde<br />
kleurschakering. De S80<br />
wordt standaard geleverd met<br />
taxivriendelijke opties: leren bekleding,<br />
climate controll en niet te<br />
vergeten het zeer goed afl eesbare<br />
makkelijk te bedienen en uitgebreid<br />
verkeersinformatie verstrekkende<br />
navigatiesysteem. Daar<br />
komt nog een uitgebreid elektrisch<br />
te bedienen pakket aan standaardopties<br />
bij.<br />
Alle segmenten<br />
De S80 kan door zijn uitstraling,<br />
degelijkheid, betrouwbaarheid en<br />
(Advertorial)<br />
Nelleke: ideale onvermoeibare stoel<br />
Voor aantrekkelijke compleet plaatje<br />
een Volvo S80 leasen<br />
(standaard) comfort dan ook ingezet<br />
worden in alle segmenten van<br />
het zakelijk vervoer. De auto heeft<br />
bovendien energielabel A, hetgeen<br />
onder meer betekent dat de schakelversie<br />
1 op 15 rijdt in de <strong>stad</strong> en<br />
op de snelweg 1 op 20 kan halen.<br />
Ons Koninklijk Huis rijdt al jaren<br />
met Volvo’s S80. De gemeente Rotterdam<br />
heeft voor diverse diensten<br />
al een S80 aangeschaft en de burgemeester<br />
is vorig jaar ook naar<br />
dit type Volvo <strong>over</strong>gestapt.<br />
Uitrustingsniveau<br />
Nelleke Sjoerdsma heeft het uitrustingniveau<br />
van haar Volvo wat<br />
opgekrikt. “We hebben een automaat,<br />
metallic lak en een elektrisch<br />
verstelbare stoel als extra’s<br />
genomen. Hierdoor kwam het<br />
leasebedrag iets hoger uit. Vergeet<br />
echter niet, dat onze taxionderneming<br />
niet alleen voor deze auto<br />
én voor de door de fabriek meegeleverde<br />
extra opties de BTW en<br />
BPM terugkrijgt. Daardoor vallen<br />
ook die extra’s een stuk voordeliger<br />
uit.” Nelleke rijdt nu meer dan<br />
twee maanden met de S80 en de<br />
wagen bevalt haar. Het meest ideale<br />
vindt ze haar ‘onvermoeibare’<br />
stoel. “Je woont bijna in je auto en<br />
de zit is erg belangrijk. Want een<br />
door een verkeerde of onprettige<br />
zithouding snel vermoeide chauffeur<br />
kan immers een verkeersrisicofactor<br />
worden.”<br />
Gewoon lekker<br />
“Mijn D5 rijdt gewoon lekker. Ik<br />
keek vroeger nooit naar een Volvo.<br />
Ik vond het een ouwe l..llen auto.<br />
Die mening heb ik bij moeten stellen.<br />
Het verbruik is ook niet slecht.<br />
Ik rijd er gemiddeld 1 op 11 tot op<br />
1 op 12 mee. Hangt van het soort<br />
ritten af. Op de snelweg bij rond<br />
de 100 tot 120 km per uur daalt<br />
het verbruik op de cruisecontrol<br />
zelfs naar 1 op 18. Ondanks de automaat,<br />
want die beïnvloed de<br />
dieselconsumptie wel enigszins.<br />
Het is zonde, en dat is het enige<br />
wat ik echt vervelend vind, dat om<br />
milieuredenen alle autolakken tegenwoordig<br />
op waterbasis worden<br />
aangemaakt. De lak is daardoor<br />
zwakker geworden. Er kunnen nu<br />
veel sneller krassen op de auto<br />
komen. Het is dus heel belangrijk<br />
om een goede wasstraat te kiezen.<br />
Met deze representatieve Zweed<br />
kom ik in taxiland en zeker in het<br />
zakelijk vervoer segment goed voor<br />
de dag,” zegt ze tot slot, “maar veel<br />
van dit soort werk heb ik nog niet<br />
gekregen. Zal wel door de zomervakantie<br />
komen.”<br />
rtc magazine augustus 2008 7
Met z’n vieren ieder<br />
voor zich zo’n exotische<br />
driewieler exploiteren<br />
Geert Kloppenburg en Sjaak de Winter<br />
sloten een exclusieve <strong>over</strong>eenkomst.<br />
Thom Bokelaar (21), Brian Bakker (21),<br />
zijn broer Scott Bakker (19) en Mark<br />
Kempen (19) rijden uitsluitend <strong>over</strong>dag<br />
en meestal op vrijdag, zaterdag en<br />
zondag. Begin augustus komen we wat<br />
meer te weten <strong>over</strong> de drijfveren van<br />
deze mannen om tuktuk te gaan rijden.<br />
Thom, die management, economie en<br />
rechten studeert aan de HES opent de<br />
rij. “Via Brian, een vriend van mij, ben<br />
ik er ingerold. We krijgen theorielessen<br />
met onder meer video instructie <strong>over</strong><br />
hoe om te gaan met de tuktuk. Daarna<br />
wordt samen met een instructeur het<br />
praktische gedeelte afgewerkt. Het enige<br />
wat wij bij moeten houden zijn rittenstaten<br />
en een checklist om af te turven<br />
of de tuktuk op alle belangrijke punten<br />
in orde is. Het bevalt mij goed, verdient<br />
aardig en je krijgt hele leuke reacties. Iedereen<br />
die naar je kijkt, glimlacht en de<br />
klanten ervaren het als heel positief.”<br />
rtc magazine augustus 2008 8<br />
Scott: “Ben een happy man op de tuktuk.<br />
Ik geniet van het zonnetje, mijn<br />
favoriete muziek en de soms prachtige<br />
meisjes die mij uitdagend aan- of nakijken.<br />
Ik weet alleen niet of ze mee willen<br />
rijden of iets anders bedoelen. Ik blijf rijden<br />
tot ik eind dit jaar mijn opleiding in<br />
ga. Ik zit er sinds 24 mei op. In het begin<br />
was het wat kouder, maar met de zeilen<br />
dicht is het ook dan prima te doen.”<br />
Brian: “Als we zeggen, dat we zuinig<br />
en op gas rijden dan wordt er heel instemmend<br />
op gereageerd. We hebben,<br />
Drie Rotterdamse HBO studenten en<br />
een politieman in spé, die ook met<br />
elkaar bevriend zijn, exploiteren ieder als<br />
zzp-er een tuktuk van de RTC. Ze staan<br />
onder hun eigen bedrijfsnaam ingeschreven<br />
bij de KvK. Want dat is verplicht. De<br />
ene dag verdienen ze aardig, de andere<br />
keer is er bitter weinig opbrengst. Maar,<br />
gemiddeld houden ze er toch een aardige<br />
zakcent aan <strong>over</strong>. Er is ook een site:<br />
TukTukRotterdam.hyves.nl<br />
Van links naar rechts:<br />
Mark, Thom, Scott en Brian<br />
uit concurrentie oogpunt bezien, geen<br />
last van onze RTC of andere collegae<br />
chauffeurs. Maar wel van de fi etstaxi’s,<br />
want die zetten ze voor onze neus aan<br />
de voorkant van het Centraal Station op<br />
de stoep neer. Precies daar waar wij niet<br />
mogen staan.”<br />
Mark: “Als we een langere rit krijgen,<br />
nemen we contact op met de RTC. We<br />
mogen namelijk niet naar of in de buitengebieden<br />
rijden. We moeten onze<br />
activiteiten bepreken tot het centrum<br />
en de direct daaraan grenzende wijken.<br />
Gemiddeld stappen op een goede werkdag<br />
tussen 9.00 en 18.00 uur zo’n 15 tot<br />
20 passagiers in. Het zijn best snelle<br />
wagentjes en de klanten vinden de achterbank<br />
wel comfortabel zitten. Als we<br />
aftanken is het lachen. Want ik gooi<br />
gemiddeld voor € 7,50 gas in de tank.”<br />
Tekst en foto’s: WdBJ
Gezamenlijke inkoop van zestig wagens<br />
Goede Raad ontdekt<br />
coöperatieve kracht<br />
Het idee werd door de Goede Raad in<br />
nog geen jaar tijd voortvarend uitgewerkt.<br />
Nu rijden er al 60 chauffeurs<br />
voor dochter GRI en zijn tegen aantrekkelijke<br />
leaseprijzen - coöperatieve<br />
inkoop - een dito aantal wagens aangeschaft.<br />
Alle bijhorende diensten zoals<br />
bijvoorbeeld aut<strong>over</strong>zekering, brandstof<br />
en onderhoud werden eveneens collectief<br />
ingekocht. Onder de deelnemers in<br />
de qua opzet volledig door de Rijks Verkeer<br />
Inspectie (RVI) getolereerde nieuwe<br />
constructie voor pas intredende niet gediplomeerde<br />
taxiondernemers, ook Nelleke<br />
Sjoerdsma.<br />
Ze begon 12 jaar geleden met taxirijden<br />
en spinsde al enige tijd op een taxiondernemerschap.<br />
Wilde samen met haar<br />
ook twee hooguit drie dagen per week<br />
rijdende partner René onder de vlag van<br />
de RTC een eigen taxi uitbaten.<br />
Voorwaarden<br />
Nelleke: “ik had begin dit jaar gehoord,<br />
dat je bij de GRI in een Vennootschap<br />
Onder Firma een franchise <strong>over</strong>eenkomst<br />
kon aangaan. De voorwaarden<br />
leken mij aantrekkelijk, mede omdat<br />
het kostenplaatje er goed uitzag. Bijkomend<br />
voordeel is, dat je fl exibel kunt<br />
werken en op drukke tijden de straat<br />
op kunt. In mijn VOF zitten nog negen<br />
andere ondernemers, die worden aangestuurd<br />
door een volledig gediplomeerde<br />
procuratiehouder. Iedere week lever ik<br />
mijn administratie van wagen 481 in bij<br />
de Goede Raad en hun boekhouder zorgt<br />
er voor, dat het ook belasting technisch<br />
gezien keurig verwerkt wordt.”<br />
Bezige bij<br />
Nelleke Sjoerdsma (46) woont samen<br />
met haar partner en RTC taxichauffeur<br />
René van Katwijk in de Rotterdamse<br />
wijk Oosterfl ank. Is in Schiedam opgegroeid,<br />
ging op haar 25-ste een jaar als<br />
au-pair naar Miami. Werkte bijna 12 jaar<br />
in diverse horecazaken in en rondom<br />
Rotterdam. Ze begon eind 1996 bij de<br />
Capelse Taxi Centrale (CTC). Reed er<br />
ook zorgvervoer en bemande de centrale<br />
van CTC. Een bewijs van goed gedrag<br />
en een simpele medische keuring waren<br />
toentertijd voldoende om taxi te mogen<br />
rijden. “Stratenboek erbij en gaan met<br />
die banaan”, zegt ze. “Bij CTC heb ik<br />
ruim 4½ jaar gezeten. Daarna een poos<br />
bijna niks gedaan. Alleen af toe in cafés<br />
bijgesprongen.” Een bezige bij op de<br />
taxi, onze Nelleke Sjoerdsma. Voor de<br />
René partner van Nelleke (grote foto).<br />
In rtc magazine verscheen begin vorig jaar een verhaal met de titel ‘Is er nog wel toekomst voor loonchauffeurs?’. Daarin lanceerde<br />
John Rijff, die de belangen behartigt van de kleine(re) bij de RTC aangesloten ondernemers, van de coöperatieve Goede Raad UA<br />
via haar werkmaatschappij de Goede Raad Invest BV (GRI) een opmerkelijk idee: het zonder ondernemersdiploma als zelfstandige<br />
zonder personeel ofwel zzp-er een bij de RTC aangesloten taxi exploiteren. Kan dat? Ja, dat kan door in een VOF met de GRI als<br />
aandeelhouder te stappen.<br />
ASVZ doet ze iedere werkdag een woon-<br />
werkverkeer rit. Het hele jaar door, om<br />
klokslag 08.15 uur dient deze vaste rit<br />
zich aan. Ze brengt dan aangepast werkenden<br />
naar hun dagverblijf, instelling<br />
of bedrijf. “’s Middags ben ik actief in<br />
het Vervoer op Maat, in totaal voor zo’n<br />
20 uur per week. Rijd ook regelmatig<br />
Nachtnet. De coördinator van Nachtnet,<br />
RMC Tours, kan bijna altijd op mij<br />
of René terugvallen. Wij doen dit soort<br />
werk namelijk al veel langer.”<br />
Nachtnet<br />
De BOB of borrelbus van de RET, een<br />
acht persoons RTC taxi en/of een RMC<br />
Tours bus, pikt ’s nachts door de weeks<br />
van 00.00 tot 06.00 uur (zaterdag op<br />
zondag tot 08.00 uur) in het Maasstedelijk<br />
uitgaanscentrum zijn passagiers op.<br />
Voor een vast tarief van € 2,50 worden<br />
ze naar allerlei bestemmingen in <strong>stad</strong><br />
en regio gebracht. Nelleke: “Voor dat<br />
bedrag krijgen de passagiers keurig netjes<br />
een buskaartje. In deze tijd van vergaande<br />
automatisering een opmerkelijk<br />
gegeven. Abonnementen kent Nachtnet<br />
niet”.<br />
Tekst: WdBJ<br />
Foto: Huib Nederhof<br />
rtc magazine augustus 2008 9
René Mudde heeft<br />
heel aparte remedie<br />
voor lastige klanten<br />
“Ik ben ooit begonnen bij de taxionderneming<br />
van toen Mercedes Benz en<br />
Honda dealer John van Dijk. Daarna heb<br />
ik nog voor een groot aantal kleinere<br />
RTC ondernemers gereden. Uiteindelijk<br />
kwam ik bij de bij RTC aangesloten<br />
zorgvervoerder Silo terecht. Daar<br />
heb ik veel geleerd, onder meer van de<br />
toenmalige bedrijfsleider Soudijn. Zo’n<br />
15 jaar heb ik bijna aaneengesloten voor<br />
deze, ook straattaxi uitvoerende, onderneming<br />
gewerkt. Goed naar mijn zin<br />
gehad, altijd prima kunnen opschieten<br />
met de collega’s. Ik heb echter nooit op<br />
een ambulance van de Silo gezeten en<br />
rtc magazine augustus 2008 10<br />
nimmer taxiziekenvervoer gedaan. Dat<br />
vond ik allemaal te veel stress. In het<br />
gewone taxirijden heb ik mij echter helemaal<br />
kunnen uitleven.”<br />
Vrije wil<br />
Met zijn acht persoons taxi deed Mudde<br />
veel groepsvervoer met verstandelijk gehandicapten.<br />
Zo ontstond privé ook een<br />
band met zijn passagiers en verzorgers.<br />
“Uiteindelijk ben ik, omdat het altijd<br />
moeilijk was om het juiste vervoer en<br />
de juiste chauffeur te vinden, uit eigen<br />
vrije wil voor hen gaan rijden. Bij de Silo<br />
werkte ik op provisiebasis, dus dat was<br />
geen probleem. Iedere extra rit was welkom.<br />
Vaak werden deze mensen, waaraan<br />
nu eenmaal veel aandacht besteed<br />
moet worden, door mij naar bijvoorbeeld<br />
Schiphol gebracht. Ook nu nog ga<br />
ik vaak als vrijwilliger mee. Als ze bijvoorbeeld<br />
moeten zwemmen, dan ben<br />
ik een soort van reserve badmeester.”<br />
Drie jaar lang heeft René voor de Silo<br />
meervoudig visueel gehandicapte kinderen<br />
tot een leeftijd van 17 op doordeweekse<br />
dagen naar hun school in Breda<br />
gebracht. “Met een van de kinderen,<br />
die inmiddels 18 is, heb ik nog steeds<br />
contact. Zij zit in een meiden popgroep,<br />
Met enige regelmaat gaat een taxichauffeur of taxichauffeuse <strong>over</strong> naar de aan de RTC gelieerde<br />
onderneming RMC Tours. Behalve tourbussen in allerlei formaten heeft Tours ook een<br />
uitzendorganisatie voor buschauffeurs. Deze uitzendkrachten bemannen voor de ook in de<br />
RMC participerende RET door heel Rotterdam cirkelende buslijndiensten. René Mudde (49)<br />
ging drie jaar geleden, na een twee decennia durende lange nauwelijks onderbroken carrière<br />
als taxichauffeur, <strong>over</strong> naar RMC Tours.
heeft een aardige zangstem en onlangs<br />
hebben ze een cd gemaakt. Joke, zo heet<br />
zij, heeft mij beloofd dat ze die na haar<br />
vakantie zal opsturen.”<br />
Groot rijbewijs<br />
In het maandelijks verschijnende en intern<br />
verspreide nieuwsbulletin van de<br />
RTC stond ooit, dat RMC Tours buschauffeurs<br />
zocht. Mudde: “Dat heb ik<br />
onthouden. Ik had geen groot rijbewijs,<br />
maar na al die jaren op de taxi leek mij<br />
dit wel wat. Buschauffeur worden, was<br />
ooit een jongensdroom van mij. Het feit,<br />
dat ik eenmaal geslaagd en aangenomen,<br />
zou worden uitgezonden naar de RET<br />
kreeg een haast magische klank. Want<br />
mijn vader heeft namelijk voor de RET<br />
op tram en metro gereden. Pa was ooit<br />
één van de eerste metrobestuurders. Ik<br />
was van kinds af aan altijd al bezig met<br />
alles wat er gebeurde rondom de Rotterdamsche<br />
Electrische Tram. Mijn vaders<br />
collega’s waren mijn vrienden.”<br />
De RMC gaf René Mudde zo’n drie jaar<br />
geleden alle kans om in de voetsporen<br />
van zijn toen al <strong>over</strong>leden vader te treden.<br />
René: “niet op metro of tram, maar<br />
op de bus. Want, zoals gezegd, dat heb ik<br />
altijd dolgraag gewild.”<br />
Niet van leien dak<br />
De cursus ging de in het Zuid-Hollandse<br />
Rozenburg geboren aspirant-buschauffeur<br />
niet gemakkelijk af. Een aantal<br />
herexamens zijn noodzakelijk. “Ik heb<br />
echter alle steun gekregen van mijn<br />
vrouw Carin. Zij was mijn onmisbare<br />
extra studiedocente. Ook de support<br />
van de RMC, die nog meer studiedagen<br />
beschikbaar stelde, was belangrijk.<br />
Niet zozeer de praktijk, maar de schriftelijk<br />
afgenomen vakken als techniek<br />
en verkeerstheorie lagen mij zwaar op<br />
de studiemaag. Ik gooide het op mijn<br />
leeftijd. Heel lange tijd niet met mijn<br />
neus in een studieboek gezeten. Uiteindelijk<br />
ben ik dan toch geslaagd voor het<br />
groot-rijbewijs.” Met zijn RET mentor<br />
“Uiteraard zat ik in de Kuip<br />
voor het concert<br />
van Pink Floyd.”<br />
Jan van Noord, die nu ook René’s dochter<br />
autorijles geeft, zijn vervolgens alle<br />
RET buslijnen op Rotterdam-Zuid ingereden.<br />
Over de laatste oefen busreis met<br />
mentor Jan aan zijn zijde praat de nu op<br />
Rotterdam-Zuid wonende Mudde met<br />
enige schroom.<br />
Mentor<br />
“Aan het einde van het praktische gedeelte<br />
rij ik samen met mentor en passagiers<br />
op RET buslijn 46. Draai de Verboomstraat<br />
in, kijk niet goed uit, en ram<br />
met mijn achterdeur fi naal een paal uit<br />
de grond. Het is een te korte wending<br />
geweest. Kan mijzelf wel voor den kop<br />
slaan. Slecht van geslapen, maar RET<br />
autobus nummer 915 had onomkeerbare<br />
‘kleine’ schade opgelopen. Maanden<br />
later is er nog een incident. Mijn<br />
bus schoot op onverklaarbare wijze door<br />
zijn halterem heen op een stilstaande<br />
voorganger.” Samen met RMC planner<br />
Andrew en vrijwilliger en wandelende<br />
RET buslijn encyclopedie Jeroen verkent<br />
René nu de buslijnen aan de Noordkant<br />
van de Maasoever. In zijn bussen zitten<br />
vervelende en plezierig klanten. Mudde<br />
daar<strong>over</strong>: “de laatste categorie begint altijd<br />
met goeden morgen chauffeur. Dan<br />
verloopt de rit prettig en is een praatje<br />
pot gauw genoeg gedaan.”<br />
Bovendrijven<br />
Voor andere, vaak lastige klanten heeft<br />
hij tegenwoordig een bijzonder aparte<br />
remedie in petto. De muziekliefhebber<br />
in hem komt dan bovendrijven. “In de<br />
nieuwe Citaro bussen en de oude Volvo’s<br />
zit een prima radio aangesloten op speakers<br />
achterin de bus. “Als ik de radio<br />
aanzet wordt het opeens een stuk rustiger<br />
in de bus. Overdag heb ik meestal<br />
Radio 538 op FM 102.7 aanstaan en ’s<br />
avonds City FM op 97.6 FM, die dan<br />
hele relaxte muziek uitzendt. Vooral ’s<br />
ochtends heeft diskjockey Edwin Evers<br />
een goede invloed op mijn beslist niet<br />
allemaal lastige jeugdige passagiers.”<br />
Voetballen is een grote passie van René.<br />
Hij is al 43 jaar supporter van Sparta.<br />
Sinds 1998 bezit hij ook een seizoenskaart.<br />
Bezoekt hoofdzakelijk de thuiswedstrijden<br />
en vertelt op jeugdige<br />
leeftijd bewust voor Sparta te hebben<br />
gekozen.<br />
Meeloper<br />
De trotse vader van een 20-jarige verzekeringen<br />
studerende zoon en een zorgstudie<br />
volgende dochterlief van 18, wilde<br />
geen meeloper worden in de grote supportschare<br />
van die volksclub op Zuid.<br />
“Het leukste is, dat mijn dochter Cathy<br />
fanatiek Sparta supporter is. Zoon Adrie<br />
en vrouw Carin zijn hartstochtelijk<br />
voor Feyenoord. Levert wel eens hele<br />
heftige discussies op. Afgelopen Pasen,<br />
toen Sparta eindelijk weer eens won van<br />
Feyenoord, was het huis te klein. Mijn<br />
dochter en ik kregen niet meer te eten<br />
thuis”, lacht hij. Een andere hobby, tot<br />
slot, is zijn computer. “Samen met mijn<br />
zoon zijn we met ons netwerk aangesloten<br />
op een betaalde download site. Daar<br />
halen we ontzettend veel fi lms en muziek<br />
vanaf. Ondanks dat ik bijna 50 ben,<br />
ben ik nog steeds groot liefhebber van<br />
een hardrock groep als Deep Purple.<br />
Uiteraard zat ik in de Kuip<br />
voor het concert van Pink Floyd.<br />
Dan gaat deze hartstochtelijke<br />
Spartaan bij hoge uitzondering<br />
wel met plezier naar die voetbaltempel<br />
op Zuid.”<br />
Tekst: WdBJ<br />
Foto’s: FotoExpressie/<br />
Cees van Meerten<br />
rtc magazine augustus 2008 11
Kroon op<br />
onvermijdelijk afscheid<br />
Ongeneeslijk<br />
zieke Robert<br />
Phielix trouwt<br />
zijn Wilma<br />
De trouwzaal van de deelgemeente Alexander op een zon<strong>over</strong>goten vrijdagmiddag 9 mei<br />
jongstleden rond de klok van tweeën: “Robert Phielix neem jij aan tot jouw wettige echtgenote<br />
Wilma van Ravensteijn?” Niemand van de in grote getale aanwezigen twijfelt aan het<br />
antwoord. Iedereen denkt aan de moed om dit jawoord te geven. Rob (42) lijdt namelijk, in<br />
gevorderd <strong>stad</strong>ium, aan de ongeneeslijke niet behandelbare spierziekte ALS. Het huwelijk<br />
met zijn Wilma (48) in aanwezigheid van hun jonge dochters is de kroon op een onvermijdelijk<br />
afscheid na 21 jaren van geluk.<br />
Het moment suprème.<br />
Rob en Wilma hebben elkaar op 30 januari<br />
1987 op de werkvloer van toenmalige<br />
biljartcentrum Groot Weena<br />
leren kennen. Voor Wilma is de baan<br />
een tussenstop. Ze heeft al een aantal<br />
jaren in Zwitserland in de zorgsector<br />
rtc magazine augustus 2008 12<br />
Collega Piet Boerman<br />
haalde het gezin in de<br />
nieuwste S-klasse op.<br />
gewerkt. Biljartfanaat Robert, die regionaal<br />
en landelijk prijzen wint, voelt zich<br />
helemaal thuis in Groot Weena. Op een<br />
ijskoude januaridag vraagt hij of Wilma<br />
zijn supporter wil zijn op een ’s avonds<br />
te verspelen toernooi in Breda. Ze gaat<br />
mee en zegt <strong>over</strong> dat allereerste contact:<br />
“het was geen liefde op het eerste gezicht.<br />
Wel gingen we nadien met elkaar<br />
naar kermissen en verjaardagen. De<br />
maanden daarna sprongen er wel liefdesvonken<br />
<strong>over</strong>. Ze waren op een gegeven<br />
moment zo heftig, dat we besloten<br />
om te gaan samenwonen in mijn onderkomen<br />
aan de Voermanweg.” Ondanks<br />
protesten van Rob gaat Wilma wel op<br />
de al veel eerder geplande vakantie met<br />
haar vriendin Brigitte. Het schaadt hun<br />
innige relatie niet.<br />
Favoriete<br />
In 1989 gaat Rob Phielix taxirijden en<br />
zijn Wilma krijgt een baan in de verzorging.<br />
Robert moet twee jaar later<br />
noodgedwongen, vanwege een interne<br />
RTC personeel <strong>over</strong>stapregeling, drie<br />
maanden iets anders gaan doen. “Ik heb<br />
in die periode in een bejaardencentrum<br />
gewerkt en dat beviel prima. Daarnaast<br />
kon ik ook nog parttime Vervoer op<br />
Maat rijden.” Na tien jaar samenzijn<br />
wordt in februari 1997 hun dochter<br />
Demi geboren en in juli 1999 ziet zus<br />
Domino het levenslicht.<br />
Wilma: “We verhuisden naar ons huidig<br />
onderkomen aan de Driedistel. Ik runde<br />
het huishouden en Rob stond geregeld<br />
achter het fornuis in de keuken. Onze<br />
vakanties bestonden uit kamperen en<br />
met de later gekochte caravan hebben<br />
we menig keer op onze favoriete camping<br />
in Luxemburg gestaan.”<br />
Wintersporten in Zwitserland, Disney<br />
Parijs en vliegreizen naar Griekenland<br />
appelleren aan een heerlijk vakantiegevoel.<br />
Robert herinnert zich nog dat ze<br />
ooit door een Griekse collega taxichauffeur<br />
op een totaal verkeerde plek op een<br />
vliegveld zijn afgezet. “We stonden er<br />
in de rij voor een binnenlandse vlucht
terwijl wij toch echt Nederland als eindbestemming<br />
hadden.”<br />
Iets voor anderen kunnen<br />
betekenen, vergroot de zin<br />
van het bestaan enorm.<br />
Wilma, sterrenbeeld Kreeft en weegschaal<br />
Robert vullen elkaar ook qua karakters<br />
goed aan. Rob is zowel intr<strong>over</strong>t<br />
als expressief, zijn vrouw zorgzaam en<br />
terughoudend zachtaardig. “Mijn man<br />
lacht graag en heeft altijd wel een grap<br />
voorhanden. Ik reageer daar niet altijd<br />
even alert op”.<br />
Rob vult aan: “Wilma heeft kennelijk<br />
meer binnenpret. In een bioscoopzaal<br />
met dubbel van het lachen liggende<br />
mensen, kan zij nog verbaasd om zich<br />
heen zitten kijken waar al dat lawaai<br />
vandaan komt.”<br />
Twee zorgzame mensen die hun leven<br />
lang al in de weer zijn voor anderen. De<br />
bewoners van de Vijf Havens in Zevenkamp,<br />
waar Rob 17 jaar parttime als verpleegbroeder<br />
heeft gewerkt, weten daar<br />
alles van. “Wij komen misschien wat<br />
minder aan onszelf toe, maar dat is niet<br />
erg. Onze fi losofi e is, als we wat voor<br />
anderen hebben kunnen betekenen, vergroot<br />
dat de zin van het bestaan.”<br />
Gedicht<br />
Tijdens de huwelijksvoltrekking repte<br />
de dienstdoende buitengewoon ambtenaar<br />
Bea-Marie Oortgijs met geen woord<br />
<strong>over</strong> de alles slopende ziekte, die Robert<br />
Phielix heeft getroffen. Alleen met het<br />
slotgedicht refereert zij aan de huidige<br />
situatie: ‘als je me niet meer kunt vinden,<br />
kijk naar de sterren. Want het<br />
licht van mijn liefde zal je altijd vergezellen.’<br />
Tekst: WdBJ<br />
Foto’s: FotoExpressie/<br />
Cees van Meerten<br />
De dochters als bijzondere getuigen zetten<br />
hun handtekening in het trouwboekje van<br />
hun ouders. Ook een uniek moment.<br />
Rob wordt thuis door zijn vrouw en dochters met alle zorg omgeven.<br />
Held in data en getallen,<br />
gepassioneerd biljarter<br />
Onderstaand interview wordt op een warme zaterdagochtend 2 augustus jongstleden<br />
opgetekend. Tegen<strong>over</strong> ons zit in een stoel naast zijn bed in de geaircode woonkamer<br />
een stoer kijkende man. Scherp van geest en uiterst alert op hetgeen om hem heen<br />
gebeurt. Zijn helblauwe ogen staan helder en fl onkeren zo nu en dan van woede.<br />
Waarom ik? Rob: “Het onbehandelbare ALS hebben ze op 24 mei 2007 geconstateerd.<br />
Je hebt wel 600 soorten spierziekten, maar uitgerekend ik heb deze ongeneeslijke<br />
vorm. We volgen het ziektebeeld op internet wereldwijd. Ze doen intensief onderzoek,<br />
maar de oorzaak of een medicijn er tegen vinden, dat is vooralsnog niet gelukt.”<br />
Taxirijden<br />
In maart 1992 begint Rob, na een periode bij Louwrens Deurloo te hebben gereden, voor<br />
zichzelf. Op RTC taxi 187 rijdt hij samen met Nico van Tol. “Het jaar daarop in maart het<br />
halfje aan Van Tol verkocht. Kreeg een eigen wagennummer, de 267, en dat heb ik nog<br />
steeds. Het nummer loopt in franchise bij de Goede Raad. Tot maart 1999 alleen straattaxi<br />
gereden en toen een witte Passaat gekocht om Vervoer op Maat te gaan doen. Dan was je<br />
tenminste de hele dag met klanten bezig. Op 21 september 2007 (Wilma: “hij is een held<br />
in data en getallen”) heb ik mijn laatste dienst gedraaid. De wagen had een automaat,<br />
waardoor ik het nog lang heb kunnen volgehouden. Maar toen ik de achterklep niet meer<br />
dicht kreeg, moest ik echt stoppen.”<br />
Nederlands kampioen<br />
De gepassioneerde driebander Robert Phielix kan terugkijken op een rijke biljartcarrière.<br />
Zijn gemiddelde lag rond de 0,5/0,6. Het biljart stamcafé was Imperator op de Goudsesingel.<br />
Rob speelde daar landelijk competitie in de 2e klasse en was zelf al eens districtkampioen<br />
van Rotterdam geworden. In 2005 wordt hij met zijn team zelfs kampioen driebanden<br />
van Nederland. “Het was een zeer warme eind juni dag. De hal in Nieuwegein stond<br />
op het kookpunt bij een buitentemperatuur van maar liefst 37 graden Celsius. Ik had er<br />
geen last van en won al mijn partijen. De einduitslag was 7-1 tegen favoriet Hoensbroek.<br />
Ook mijn drie teamgenoten waren dus aardig op stoot.”<br />
rtc magazine augustus 2008 13
RTC doet daar als eerste taxicentrale ook daadwerkelijk aan mee<br />
Mandy van Dijk bij de bio B. Haar VDT bestelt<br />
vijf bio taxi’s.<br />
Om met de eerste vraag te beginnen,<br />
het zal mooi zijn als in 2025 de uitstoot<br />
daadwerkelijk met de helft is verminderd.<br />
Voor dit percentage moeten er nu<br />
al heel draconische maatregelen worden<br />
genomen. Maar dat het hard kan gaan<br />
als ook de landelijke <strong>over</strong>heid mee wil<br />
denken, bewijst een land als Zweden.<br />
Daar werd, ondersteunt door een aantal<br />
milieuvriendelijke belastingtechnische<br />
maatregelen, het autorijden al<br />
een stuk ‘groener’. Het woord groen<br />
heeft in dit Scandinavische land, net<br />
als hier, inmiddels een magische klank<br />
gekregen. De twee jaar geleden ingezette<br />
bio tankgolf, heeft er toe geleid dat<br />
daar anno 2008 één op de vier auto’s op<br />
biobrandstof rijdt. Ruim 1200 tankstations<br />
hebben een bio brandstofpomp.<br />
Een ongekend succes en als het zo door<br />
gaat dan verwacht de van regeringswege<br />
coördinerende Zweedse econoom<br />
rtc magazine augustus 2008 14<br />
Schonere<br />
lucht boven<br />
ons aller<br />
Maas<strong>stad</strong><br />
Zo ernstig vervuild als in Peking is de lucht boven de Maas<strong>stad</strong> gelukkig niet. Toch<br />
zijn er vergaande vooral op de nabije toekomst gerichte plannen om tot een bijna<br />
kraak heldere atmosfeer te komen. De gemeente Rotterdam heeft een uiterst<br />
ambitieus programma opgezet om de CO2 uitstoot van het wagenpark, dat de <strong>stad</strong><br />
dagelijks bezoekt, in 2025 met 50% te verminderen. Is dat een haalbare kaart? En<br />
doet de RTC ook een duit in de ecozak? Zuinig elektrisch of bio rijden, het is een<br />
onomkeerbare wereldtrend geworden.<br />
Michael Jalmby, dat in 2020 geen aardolie<br />
meer hoeft te worden geïmporteerd<br />
om het wagenpark in zijn land rijdende<br />
te houden.<br />
848 Kilometer op het<br />
waterstofequivalent<br />
van één liter Euro<br />
Signalen<br />
Het zijn dit soort signalen, die de olie<br />
exporterende landen op hun productiehoede<br />
doet zijn en oliehandelaren achter<br />
hun oren doet krabben. De brandstofprijzen<br />
stagneren op dit moment en<br />
dalen zelfs iets, terwijl toch algemeen<br />
verwacht werd dat ze skyhigh zouden<br />
stijgen. Menigeen roept dat de groene<br />
golf, die de wereld sinds de documentaire<br />
van All Gore <strong>over</strong>spoelt, er geen<br />
vat op heeft. Onzin, want wie denkt dat<br />
de grote spelers op de benzinemarkt stil<br />
zitten, heeft het mis. Neem consument<br />
nummer 1, de Verenigde Staten. Daar<br />
werd al in 2002 door de industriële gassenproducent<br />
Air Products in een <strong>stad</strong>je<br />
in de staat Arizona een particulier waterstof<br />
tankstation geopend. Het bedrijf<br />
produceert nu wereldwijd op diverse<br />
plants (fabrieken) 250 ton van deze zeer<br />
schone alternatieve motorbrandstof.<br />
Op de genoemde ¼ miljoen ton kunnen<br />
400.000(!) auto’s rijden. In mei dit jaar<br />
reed een door Air Products gesponsorde<br />
Hydro Cruiser op het Zuidfranse Paul<br />
Armagnac circuit in Nogaro tijdens de<br />
Shell Eco Marathon 848 kilometer op<br />
het waterstofequivalent van één liter<br />
Euro.
Het kan dus wel, alleen er zijn nauwelijks<br />
aftappunten voor die schone alternatieve<br />
motorbrandstoffen. Onze infrastructuur<br />
is er (nog) niet op ingericht.<br />
Rotterdam Climate Initiative (RCI) is<br />
begin dit jaar opgericht om de in 1990<br />
gemeten CO2 uitstoot in de haven<strong>stad</strong><br />
met de helft naar beneden te brengen.<br />
RCI is behalve door de gemeente in het<br />
leven geroepen door Deltalinqs, DCMR<br />
Milieudienst Rijnmond en Havenbedrijf<br />
Rotterdam. Laatst genoemde speelt een<br />
dubbele rol in het geheel. Door het teloor<br />
gaan van fossiele brandstoffen (binnen<br />
40 jaar?) wordt in Botlek en Europoort<br />
al veelvuldig <strong>over</strong>gestapt op (ook) bio<br />
massa’s producerende raffi naderijen.<br />
En dat is niet alleen goed voor het milieu,<br />
maar het kan er ook voor zorgen<br />
dat de grootste haven van Europa een<br />
wereldspeler van formaat blijft. RCI<br />
probeert ondernemingen die in welke<br />
vorm dan ook actief zijn op de lokale<br />
automarkt klimaatvriendelijke initiatieven<br />
te ontlokken. Behalve uiteraard<br />
de eigen gemeentelijke diensten zouden<br />
bijvoorbeeld leasemaatschappijen<br />
en aut<strong>over</strong>huurbedrijven hun wagenparken<br />
meer en meer op biobrandstoffen<br />
kunnen laten rijden. Aut<strong>over</strong>kopers<br />
wordt aangeraden zich te specialiseren<br />
in het aan de man of vrouw brengen van<br />
bio-automobielen. Voor 2010 moeten er<br />
mimimaal tien tot 12 bio tankstations<br />
in de <strong>stad</strong> zijn.<br />
Ingesprongen<br />
Ook aan de Maasstedelijke taxicentrales<br />
heeft RCI gevraagd om milieuvrien-<br />
Lof en kritiek<br />
Hoe meer het accent in de automobielbranche<br />
op biobrandstoffen komt te liggen, hoe minder<br />
door de bomen het (groene) bos wordt<br />
gezien. Dat komt door het grote aanbod van<br />
al die alternatieven om de uitstoot van het<br />
broeikasgas CO2 terug te dringen. LPG, LNG,<br />
aardgas, ethanol, biogas, waterstof, elektriciteit<br />
en biodiesel kunnen alle hun bijdrage aan<br />
een schonere voortstuwing van de motor leveren.<br />
Over het winnen en produceren er van<br />
wordt lof en kritiek uitgestort.<br />
Koeienstront<br />
Hoe produceren we milieuvriendelijk meer<br />
elektriciteit? Met koeienstront of kippenmest<br />
kun je prima biogas maken, maar zijn deze<br />
dieren in grote aantallen een aanwinst voor<br />
het milieu? Leiden de koolzaadvelden voor<br />
delijk mee te denken. De RTC is daar<br />
vrijwel meteen op ingesprongen. Met<br />
hulp van de aangesloten ondernemers<br />
en dochterbedrijf RMC zullen <strong>over</strong> een<br />
aantal jaren 390 van de ruim 650 taxi’s<br />
vervangen zijn door vooral op aardgas<br />
rijdende voertuigen. In deze groene cyclus<br />
gaat het om zo’n 230 Volkswagens<br />
en 160 Mercedessen, die gemiddeld na<br />
een jaar of drie ingeruild of verkocht<br />
worden. De RTC doet dit in vervolg<br />
op een onderzoek van het Rotterdamse<br />
Actieprogramma Lucht (RAL) naar verschoning<br />
van het taxiwagenpark in Rotterdam.<br />
Met gelden uit het taxiconvenant<br />
G4 draagt de gemeente Rotterdam<br />
bij aan de meerprijs in de aanschafkosten<br />
van de eerste vijf biotaxi’s. De eerste<br />
vijf zijn besteld en worden door Van<br />
Dijk en Dochters BV geleverd aan dochteronderneming<br />
Van Dijk Taxi BV. Nog<br />
een voorbeeld: ook Profi le Tirecenter<br />
biodiesel tot tekorten en hoge voedselprijzen?<br />
Negen procent van het Europese landbouwareaal<br />
voor biobrandstof gebruiken, levert<br />
uiteindelijk een bijdrage van 10% aan de totale<br />
behoefte op. Waar moet je op inzetten,<br />
welke brandstof kies ik voor mijn automobiel?<br />
Deze vragen zijn nog lang niet beantwoord.<br />
Wachten kan echter niet meer, doen moet het<br />
(industriële) credo zijn. En dat gebeurt in een<br />
kleurrijk pallet nu opeens heftiger dan voorheen.<br />
Het is in om hybride te rijden. In het<br />
eerste half jaar van 2008 is de verkoop van dit<br />
soort auto’s in ons land met 40% toegenomen<br />
omdat de regering eindelijk voordelig ingreep.<br />
“Hoe zuinig rijd ie?” is nu de meest gehoorde<br />
uitspraak bij de aanschaf van een nieuwe of<br />
gebruikte auto. We gaan de goede kant op.<br />
WdBJ<br />
Rotterdam heeft toegezegd <strong>over</strong> te stappen<br />
op bio-auto’s. De 50 bedrijfswagens<br />
worden, als ze er uit gaan, vervangen<br />
door bio-varianten. Het gaat om dertig<br />
personenwagens en twintig bestel- en<br />
vrachtwagens. De eerste bio(auto)schapen<br />
zijn onomkeerbaar <strong>over</strong> de dam.<br />
Wie volgt?<br />
Tekst: Sjaak de Winter en WdBJ,<br />
Foto’s: FotoExpressie/Cees van Meerten<br />
en Vakfotografi e Jan Fähmel.<br />
rtc magazine augustus 2008 15
Zaken Flits!<br />
Domina hotel: Italiaanse warmte<br />
met uitzicht op ijsberen Blijdorp<br />
Domina Blijdorp: fraai rood vormgegeven in een <strong>over</strong>wegend groen landschap.<br />
Voeg daar het in rood baksteen opgetrokken<br />
exterieur van dit opmerkelijk<br />
vormgegeven viersterren hotel aan toe<br />
en de sculptuur is compleet. Domina<br />
Blijdorp grenst aan het Roel Langerakpark<br />
en ligt pal naast de diergaarde. Dat<br />
laatste levert opmerkelijke beelden op.<br />
Naar buiten kijkend in de fraai vormgegeven<br />
lobby kan er zomaar een ijsbeer<br />
door het beeld schuiven. Delen van<br />
de achter- en zijwanden zijn van glas.<br />
En dat zorgt op iedere verdieping voor<br />
prachtig panorama’s, zoals de skyline<br />
van Rotterdam of de monumentale fabriek<br />
van Van Nelle. Het spreek vanzelf<br />
dat ook de op oost en zuid liggende<br />
kamers een zelfde spectaculair uitzicht<br />
hebben. Alle badkamers zijn voorzien<br />
rtc magazine augustus 2008 16<br />
van een bidet(!). Domina is het eerste<br />
hotel in Nederland dat digitale televisie<br />
op een fl atscreen, die tevens dienst doet<br />
als internetbeeldscherm, aanbiedt.<br />
De prachtige aarderood en bruine kleuren worden in de lobby gecombineerd met natuurlijk groen.<br />
Het landschap van de Italiaanse<br />
provincie Toscane valt altijd als een<br />
imponerende warme lappendeken<br />
<strong>over</strong> de bezoekers heen.<br />
Het interieur van het nieuwe hotel<br />
Domina Blijdorp wekt dezelfde gevoelens<br />
op. De rondom aanwezige<br />
natuurlijke kleuren van roodbruine<br />
aarde en groene bomen en planten<br />
is naar binnen gehaald.<br />
Stevige concurrent<br />
Met prijzen rond de € 130 per <strong>over</strong>nachting<br />
(weekendarrangement € 89) is<br />
Domina een stevige concurrent voor<br />
de andere Maasstedelijke hotelaccommodaties.<br />
Er zijn in totaal 189 kamers,<br />
waaronder een aantal zeer fraaie suites.<br />
Airconditioning en directe telefoonaansluitingen<br />
zijn standaard. In de forse<br />
kamerkluis past een laptop. Er zijn zes<br />
vergaderruimten, waarvan de grootste Sales manager Mirjam van Reek.<br />
geschikt is voor 300 personen. Het restaurant<br />
is, gelet op de omgeving, heel toepasselijk Il Girasoli (De Zonnebloemen)<br />
gedoopt. Italiaanse gerechten zullen<br />
er uiteraard de boventoon voeren.<br />
“De chef komt uit Toscane en de souschef<br />
komt van onze vestiging in Milaan.<br />
De mannen hadden al een behoorlijke<br />
reputatie,” vertelt de <strong>over</strong> het Rotterdamse<br />
onderkomen zeer enthousiaste<br />
sales manager Mirjam van Reek. “Veel<br />
andere personeelsleden, waaronder de<br />
managing director, hebben eveneens<br />
de Italiaanse nationaliteit. De Domina<br />
Hotel Group bezit wereldwijd 17 hotels.<br />
De keten expandeert enorm. Komende<br />
twee jaar zullen er maar liefst 11 nieuwe<br />
vestigingen worden geopend. Met 25<br />
andere steden op deze planeet worden<br />
onderhandelingen gevoerd.”<br />
Foto’s: Foto Expressie.
column<br />
Uit logeren<br />
Oogziekenhuis Rotterdam aan het begin<br />
van de nacht…… maar nee, laat ik beginnen<br />
bij vanmorgen vroeg. Om 06.45<br />
uur moest ik er zijn om voor de tweede<br />
maal aan mijn rechteroog te worden geopereerd.<br />
Met dank aan Leo waren we<br />
ruim op tijd en na een bemoedigend<br />
telefoontje van Sjaak liep ik ongeveer<br />
op de tast het oude, niet zo lang geleden<br />
gerenoveerde gebouw aan de Schiedamsevest<br />
binnen. Een pratende lift<br />
deed mij denken aan de gelijknamige<br />
fi lm van Dick Maas. “Deuren openen”,<br />
ik stapte voorzichtig in en hoopte niet<br />
in de liftkoker te verdwijnen. “Deuren<br />
sluiten”, zei de lift en ik zoefde naar de<br />
vierde etage. “Deuren openen”, hoorde<br />
ik en werd opgevangen door één van de<br />
vele kanjers van verpleegsters. Jammer,<br />
dat je ze niet goed kunt zien. Maar, ze<br />
zijn zo ook heel lief. Nadat ze mij in<br />
een operatiejurk hadden gehesen, ging<br />
ik met bed en al naar de voorbereidingsruimte.<br />
De anesthesist was een kleine, glimlachende<br />
man uit het Oostblok met handen<br />
als kolenschoppen. Eigenlijk wilde<br />
ik zeggen, dat die lui van achter het<br />
IJzeren Gordijn de westerling er altijd<br />
onderkrijgen. Bijtijds bedacht ik mij,<br />
dat hij wel de dosering van de narcose<br />
bepaalde. En dat ik, ook niet onbelangrijk,<br />
nog twee keer terug moest komen<br />
voor mijn linkeroog. Na een uur of vier<br />
narcose en een uur of zes van bijkomen<br />
plat op de rug, met de ogen naar het plafond<br />
gericht in een soort rubberen kom<br />
om je hoofd in positie te houden, lag ik<br />
daar op zaal met een lange nacht voor de<br />
boeg. Mijn rug schreeuwde om een andere<br />
houding, maar ik moest zo blijven<br />
liggen. Ik kreeg visioenen gevuld met<br />
<strong>over</strong>heerlijke sigaretten en geurende<br />
koffi e.<br />
Op mijn zaal lagen mannen en vrouwen.<br />
Geen probleem, want je zag toch niets<br />
en bovendien was de gemiddelde leeftijd<br />
zo’n 82 jaar. De conversatie bleef dan<br />
ook beperkt tot de kwaliteit van rollators<br />
en de te lage snelheid van de scootmobiel.<br />
Met mijn linker oog zag ik niks<br />
en de rechter was dichtgeplakt. Dus had<br />
ik geen televisie aan mijn bed. Ik heb<br />
de hele nacht geen oog dicht gedaan<br />
en constant naar de radio geluisterd.<br />
De kanjers van de verplegende brigade<br />
brachten mij tot diep in de nacht koffi e.<br />
SPECIALISTEN:<br />
ARBEIDS- EN ONTSLAG-<br />
ZAKEN<br />
CONTRACTEN<br />
ECHTSCHEIDINGEN<br />
FAILLISSEMENTSRECHT<br />
INCASSO’S<br />
LETSELSCHADE<br />
ONDERNEMINGSRECHT<br />
STRAFZAKEN<br />
(ADVERTENTIE)<br />
Om 06.15 uur moest iedereen wakker<br />
worden, ook degene die nog niet wakker<br />
was. Ik mocht douchen en strompelde<br />
met gebroken rug naar de waterval.<br />
Mijn hoofd moest droog blijven en<br />
toen ik eindelijk weer terug was, was er<br />
ontbijt. Na een laatste controle mocht<br />
ik zo rond 09.30 uur weer richting huis.<br />
Ik kon ze allemaal wel zoenen van geluk,<br />
toen ik het Oogziekenhuis verliet.<br />
Zo goed als blind huppelde ik intens blij<br />
weer naar buiten. Ik wilde als kind ook<br />
al nooit uit logeren. Later dit jaar nog<br />
twee maal het linker oog en ik ga jullie<br />
straks allemaal weer zien.<br />
Peter van der Heijden.<br />
Een jong en dynamisch (inter)nationaal advocatenkantoor,<br />
dat dienstverlening op hoog<br />
niveau biedt met visie! Kenmerkend voor<br />
onze manier van werken is dat uw belang<br />
altijd voorop staat. Op basis van een kostenbaten<br />
analyse wordt voor u naar de beste<br />
oplossing gezocht. Creativiteit, snelheid, deskundigheid<br />
en een praktische aanpak, zijn<br />
hierbij onontbeerlijk en vanzelfsprekend.<br />
Onze kracht ligt in de waarde die we hechten<br />
aan de relatie met onze cliënten.<br />
Bezoek onze website voor meer informatie.<br />
Bel ons nu voor een kosteloos<br />
kennismakingsgesprek.<br />
Westblaak 5-F • Rotterdam<br />
Postbus 21130 • 3001 AC Rotterdam<br />
Tel: 010 - 414 86 14 • Fax: 010 - 414 94 15<br />
E-mail: info@thelawcompany.nl<br />
Internet: www.advocaten.org<br />
WWW.ADVOCATEN.ORG<br />
rtc magazine augustus 2008 17
De dag en nacht<br />
tot uw dienst<br />
Taxireserveringen (24 uur per dag): 010 - 462 60 60 / Fax: 010 - 462 61 20<br />
Internet: www.rtcnv.nl + www.rtctaxigarant.nl<br />
Airportservice: 010 - 462 64 64 / Fax: 010 - 415 22 24 / Email: airport@rtcnv.nl<br />
Business Desk: 010 - 262 11 73 / Fax: 010 - 462 62 32<br />
Afdeling onderwijs: 010 - 462 63 60 / Fax: 010 - 479 61 23<br />
Administratie: 010 - 238 30 53 / Fax: 010 - 238 30 78<br />
Commerciële zaken: 010 - 238 30 48 / Fax: 010 - 208 58 95<br />
Hoofdkantoor: 010 - 462 63 33 / Fax: 010 - 208 58 30<br />
Klanten service: 010 - 208 58 58
Cobi (midden): “Je bent jong en je wilt er wat van maken”.<br />
De verlangens van Cobi:<br />
‘Mijn hartenwens<br />
is gelukkig zijn,<br />
gelukkig worden<br />
is ook zoiets’<br />
Ze woont al 16 jaar in Hoogvliet en gaat in de zomer met vriendinnen en hun kinderen regelmatig naar het strand. Houdt van uitgaan<br />
en schuwt een feestje niet. Gezelligheid staat voorop, chagrijnig is ze maar zelden. Cobi van den Berge (53) stamt ook niet af<br />
van de tak met die achternaam van adel, alhoewel ze er wel regelmatig op aangesproken wordt.<br />
Geboren en getogen in Rotterdam Charlois,<br />
verhuisde Cobi zeven jaar later<br />
naar Lombardijen. Trouwde op haar<br />
17e en woonde enige tijd heel braaf in<br />
Dordrecht. “En toen begon het leven<br />
pas goed”, kijkt ze glimlachend terug.<br />
“Tien jaar hebben mijn inmiddels exman<br />
en ik in de tropen gewoond. Op<br />
Barbados, want dat vonden we na onze<br />
huwelijksreis zo’n leuk eiland. Eenmaal<br />
terug besloten we alle schepen achter<br />
ons te verbranden. Bij Bridgetown hebben<br />
we een watersportbedrijf gerund.<br />
Ik gaf op het strand onder meer les in<br />
het droogzeilen met catamarans en surfplanken.<br />
Ben geen waterrat, houd mijn<br />
haar graag droog.”<br />
Schoonmaakbedrijf<br />
De ex-man van Cobi runde voor hun<br />
vertrek naar Barbados een eigen schoonmaakbedrijf<br />
en autorijschool. “Wij konden<br />
helemaal niet zeilen of surfen en<br />
dus gingen we het stiekem ’s nachts leren.<br />
Niemand die het in de gaten had.<br />
Geweldige tijd gehad, tien jaar gefeest<br />
en keihard gewerkt. Maar je bent jong<br />
en je wilt er wat van maken”.<br />
Twee blonde Nederlanders, “mijn ex<br />
leek wel wat op mij”, bouwden in den<br />
vreemde op dat paradijselijk eiland in<br />
de Caribean een prima lopend bedrijf<br />
op. Toen werd de vader van Cobi plotseling<br />
ernstig ziek. “Ik ben teruggegaan.<br />
Hij had asbest in zijn longen en is nog<br />
geen drie maanden later <strong>over</strong>leden. Het<br />
is nu 24 jaar geleden. Mijn pa Jan is op<br />
58-jarige leeftijd te jong gestorven. Ik<br />
had destijds zoiets van, het is niet oud<br />
en niet jong. Nu denk ik daar wel heel<br />
anders <strong>over</strong>. Mijn moeder Gerda was<br />
heel erg van streek en dat is logisch als<br />
je in zo’n korte tijd je geliefde verliest.<br />
Ben om haar te ondersteunen in Nederland<br />
gebleven.”<br />
Montana<br />
Een paar jaar later na het <strong>over</strong>lijden van<br />
vader wordt haar trots Montana geboren.<br />
“Ik was inmiddels 33. Montana is<br />
nu 20 en woont met haar vriend in haar<br />
nieuwe appartement in de Witte de Withstraat.<br />
Ze zit op het Scheepvaartcollege<br />
en studeert maritieme logistiek. Op dit<br />
moment loopt ze stage bij een scheepvaartbedrijf.”<br />
Het is inmiddels 14 jaar geleden dat<br />
Cobi is gescheiden. Bovenal heeft ze<br />
in de achter haar liggende periode voor<br />
haar dochter gezorgd. “Tot ze het huis<br />
uit ging. Pas toen, en dat was begin dit<br />
jaar, ben ik gaan werken. Mijn huidige<br />
werkgever, RTC ondernemer Schenke,<br />
kende ik al 17 jaar. Zijn kinderen en ons<br />
kind waren net drie jaar. Hij heeft heel<br />
vaak gevraagd of ik op de taxi wilde,<br />
maar ik prefereerde het bestaan als huisvrouw<br />
en moeder. Uiteindelijk, omdat<br />
Montana het huis uit was gegaan, heb ik<br />
toch nog eens geïnformeerd of het mogelijk<br />
zou zijn om taxi te gaan rijden.”<br />
Overrompeld<br />
Enigszins <strong>over</strong>rompeld zat Cobi niet<br />
veel later al in de klas van de RMC<br />
bedrijfsschool. “Verschrikkelijk gezellig<br />
was dat. Heel veel geleerd van Jorie Duizendstra<br />
en heel veel gelachen. Ik heb<br />
alleen de Vervoer op Maat cursus gevolgd.<br />
In april ben ik gaan rijden. Vond<br />
het eerst best eng. Je hebt een grote verantwoording<br />
in zo’n volle Caddy met<br />
drie passagiers of omgekeerd één klant<br />
en één rolstoel of scootmobiel. Inmiddels<br />
is dat helemaal weggeëbd. Het bevalt<br />
me prima en ik doe het werk met<br />
veel plezier twee dagen per week. Gelukkig<br />
heb ik echt zelden iemand in de<br />
wagen, die chagrijnig is. Als je voor het<br />
eerst een scootmobiel moet meenemen,<br />
wat wel op de cursus ter sprake komt<br />
maar niet in de praktijk wordt geleerd,<br />
dan begint het werkfeest pas echt.”<br />
Scootmobiel<br />
“Heb zo gelachen met de vrouw die in<br />
de scootmobiel zat. Zij moest er bij het<br />
inladen vanaf vanwege het risico van<br />
omvallen. De chauffeuse dient dit voor<br />
velen onmisbare vervoermiddel naar<br />
binnen te rijden. Het is net een botswagen<br />
en als je het nog nooit hebt gedaan,<br />
is een goede aanloop heel belangrijk. Ik<br />
rij eerst met een brede bocht rondom<br />
een boom. ‘Vertrouwde’ de aanloop<br />
niet en draai nogmaals een ronde om de<br />
meest gunstige laadpositie in te kunnen<br />
nemen. Uiteindelijk heb ik de scootmobiel<br />
keurig netjes op de laadvloer van de<br />
Caddy neergezet. Als ik wat ouder word,<br />
kan ik in ieder geval al scootmobiel rijden.<br />
En ik weet nu ook heel goed hoe je<br />
een rollator moet inklappen. Ook nooit<br />
weg voor het geval dat ik in Hoogvliet<br />
in de Kulk terecht zou komen”, lacht<br />
ze relativerend. “Mijn hartenwens is nu<br />
gelukkig zijn, want gelukkig worden is<br />
ook zoiets,” besluit ze fi losofi sch.<br />
WdBJ. Foto: Jan Fähmel<br />
rtc magazine augustus 2008 19
tc magazine augustus 2008 20<br />
Op weg naar op maat<br />
werkende klantvriendelijke<br />
Op een van die werkzaterdagen<br />
vroeg een regelmatig de taxi gebruikende<br />
jongeman: “Chauffeur,<br />
wanneer kunnen wij op een standplaats<br />
nu eindelijk eens ongehinderd<br />
in de taxi van onze keuze stappen?<br />
En wanneer nemen ze daar, zonder<br />
allerlei rotsmoezen, ook nu eens de<br />
korte(re) ritten aan?” De drie andere<br />
inzittenden, allen op weg naar Dance<br />
Valley in Spaarnwoude, knikten en<br />
mompelden instemmend.<br />
Ook het publiek, dat zo langzamerhand<br />
ongeduldig begint te worden, kent maar<br />
al te goed de al lang geleden ingevoerde<br />
wettelijk vastgelegde regel van ‘fi rst in,<br />
fi rst out’. Ze weten ook, dat een korte<br />
rit weigeren eigenlijk niet kan. Voordat<br />
ze aan de achterzijde van Rotterdam<br />
CS uitstappen, hebben ze - met onderstaande<br />
tekst als leidraad – een voorlopig<br />
bevredigend antwoord op deze vragen<br />
gekregen. Want met de komst van<br />
de nieuwe regering en staatssecretaris<br />
Tineke Huizinga is na een uiterst stroef<br />
begin, dit jaar eindelijk een frisse wind<br />
door taxiland gaan waaien. En dat heeft<br />
allemaal te maken met het benoemen<br />
van een departementale werkgroep met<br />
louter specialisten. Eindelijk konden<br />
wij zelf ons woord gaan doen. Nu nog<br />
de daad er bijvoegen en de weg naar een<br />
gezonde(re) taxibranche is ingezet.<br />
Defi nitief<br />
Het idee om een Taskforce Toekomstvisie<br />
Taxi op te richten, kreeg defi nitief<br />
gestalte tijdens de hoorzitting in de<br />
taxibranche<br />
Tekst: Sjaak de Winter en Willem de Bol Jong<br />
Foto: Huib Nederhof ➜<br />
De staatssecretaris kan glimlachen: het rapport was er snel. KNV-voorzitter<br />
Jan Zaaijer en prof. Hugo Roos (links) assisteren bij het aansnijden.
Tweede Kamer <strong>over</strong> de nieuwe taxitarieven.<br />
Op die gedenkwaardige 15 november<br />
2007 kwamen alle hoofdrolspelers<br />
in dit drama op verzoek van de Kamer<br />
voor het voetlicht. Alleen de staatssecretaris<br />
ontbrak. Maar portefeuille voerende<br />
Kamerleden, taxameter producenten<br />
en branchevertegenwoordigers van<br />
Consumentenbond en reisorganisatie<br />
Ro<strong>over</strong> waren er wel. Tijdens die nu al<br />
legendarische hoorzitting brak de ondervraagde<br />
KNV Taxi voorzitter Jan Zaaijer<br />
nogmaals een lans voor het instellen<br />
van een Task Force Toekomstvisie Taxi<br />
(TTT). Zijn roep werd eindelijk gehoord.<br />
Ook de staatssecretaris begreep het signaal.<br />
Ze kon, na al dat geblunder met<br />
de drie keer uitgestelde invoering van de<br />
nieuwe taxitarieven, best een positieve<br />
wending van deze uiterst lastige portefeuille<br />
gebruiken. Vijf maanden geleden<br />
kwam de TTT onder leiding van de<br />
Leidse professor dr. Hugo Roos, de man<br />
die ooit de problemen in Amsterdam<br />
voortvarend beetpakte, voor het eerst<br />
bijeen. De RTC werd vertegenwoordigd<br />
door Sjaak de Winter.<br />
Mening<br />
Vakbonden, rijks<strong>over</strong>heden, zorgverzekeraars<br />
en gemeenten werden in Task<br />
Force werkgroepen naar hun mening<br />
gevraagd <strong>over</strong> het functioneren van het<br />
taxivervoer om een goed doortimmerd<br />
compleet beeld te kunnen schetsen van<br />
de problematiek. Op 25 juni sneden Jan<br />
Zaaijer, Hugo Roos en staatssecretaris<br />
Tineke Huizinga op haar departement<br />
van Verkeer en Waterstaat een feesttaart<br />
aan. Het rapport Toekomst voor de<br />
Taxi lag er naast op tafel. De bewindsvrouwe<br />
was verheugd en verbaasd <strong>over</strong><br />
de voortvarendheid waarmee te werk<br />
was gegaan. Blij dat nu onomwonden<br />
was vastgelegd waarom de taxibranche<br />
zo ziek is geworden na de liberalisering<br />
in 2001. Ze gaf ook volmondig toe, dat<br />
het vrijmaken van die markt faliekant<br />
mislukt was. Zand daar<strong>over</strong>, want daar<br />
hebben wij in dit magazine al steeds uit<br />
den treuren aandacht aan besteed. Belangrijker<br />
is, dat de RTC het op hoofdzaken<br />
eens is met de bevindingen van<br />
de Taskforce in het nu gepubliceerde<br />
rapport. En de RTC is niet de enige tevreden<br />
taxicentrale. Ook in den lande is<br />
er door collegae heel positief op gereageerd.<br />
Goede leiddraad<br />
De aanbevelingen uit het rapport zijn<br />
praktisch van aard en bieden een goede<br />
leidraad voor de nodige kwaliteitsverbetering<br />
van de taxi. Zowel consumenten<br />
als ondernemers zijn hierbij gebaat. De<br />
RTC verwacht veel van het voorstel tot<br />
verplichte groepsvorming van chauffeurs<br />
op taxistandplaatsen. Zij moeten<br />
voor de consument als groep herkenbaar<br />
zijn, waardoor de reiziger een beeld<br />
krijgt van de kwaliteit van de taxi. De<br />
collega’s binnen een groep zijn gezamenlijk<br />
verantwoordelijk voor de reputatie<br />
van hun groep en zullen elkaar daarin<br />
stimuleren, zodat de consument een<br />
voorkeur voor hen kan ontwikkelen.<br />
Dit betekent het einde van de anonieme<br />
standplaatstaxi, die geen gevolgen<br />
ondervindt bij het leveren van slechte<br />
kwaliteit zoals het weigeren van korte<br />
ritten of het niet willen toestaan dat de<br />
uitgekozen wagen in plaats van de eerste<br />
gaat rijden.<br />
Er komt ook een duidelijk onderscheid<br />
tussen de straattaximarkt en het contractvervoer<br />
voor bijvoorbeeld leerlingen<br />
en gehandicapten. Het rapport zet<br />
duidelijk in op maatwerk. De regeldruk<br />
wordt verminderd op de plekken waar<br />
dat kan. Zo pleit het rapport voor af-<br />
Dit betekent het einde<br />
van de anonieme<br />
standplaatstaxi.<br />
Gelden straks op standplaatsen, zoals<br />
hier voor de Bijenkorf, strakkere regels?<br />
schaffi ng van de ondernemersvergunning<br />
en voor een onderzoek naar nut en<br />
noodzaak van de rij- en rusttijdenregelgeving.<br />
Daardoor kan een taxi veel fl exibelere<br />
opereren en rijden wanneer het<br />
daadwerkelijk druk is. Het aantal loze<br />
uren, vooral door de week <strong>over</strong>dag, zal<br />
anders worden beoordeeld. Klachtenmeldingen<br />
worden voor de consument<br />
makkelijker en toezicht en handhaving<br />
voor de taxisector duidelijker.<br />
Modelcontracten<br />
KNV Taxi doet aanbevelingen om de positie<br />
van de reiziger in het zorgvervoer te<br />
versterken en het vervoer te verbeteren<br />
door het opstellen van modelcontracten.<br />
In de herfst van dit jaar evalueert<br />
het ministerie van Verkeer en Waterstaat<br />
het nieuwe tariefstelsel dat op 1<br />
februari 2008 verplicht is voorgeschreven.<br />
In de Taskforce is besproken, dat de<br />
mogelijkheden om het tariefstelsel aan<br />
te passen aan de wensen van de taxiondernemers<br />
en de consument dan nader<br />
kunnen worden onderzocht. Samen met<br />
de al eerder gememoreerde voorstellen<br />
zijn het interessante handvaten om te<br />
komen tot een gezonde(re) taximarkt.<br />
Dat de tarieven dit najaar onder de loep<br />
gaan, is een zegen. Het taxigebruik in<br />
heel dit land heeft zichtbaar geleden onder<br />
dat in veler passagiersogen waanzinnig<br />
instaptarief van € 7,50. Vooral oudere,<br />
minder kapitaalkrachtige reizigers<br />
haakten massaal af. Hun bezoek aan het<br />
nabijgelegen ziekenhuis was met de<br />
heen en weer prijs van € 15,00 te kostbaar<br />
voor woorden geworden. De RTC<br />
speelde daar met haar klantenkaart en<br />
het daaraan gekoppelde instaptarief van<br />
€ 5,00 goed op in. Maar het kwaad van<br />
‘een te dure taxi’ was al geschied.<br />
rtc magazine augustus 2008 21
Aan een aantal bekende Rotterdamse<br />
Nederlanders hebben we gevraagd<br />
om hun mening te geven <strong>over</strong> taxirijden.<br />
Gastcolumn<br />
Taxi: Redder in de nood<br />
Er is de laatste jaren in de taxiwereld<br />
wel het één en ander veranderd. Volgens<br />
mij is er een onschatbare brok aan ervaring<br />
verloren gegaan. Want de dienstverlening<br />
van de nieuwkomers, zoals jullie<br />
ze altijd zo prachtig neutraal benoemen,<br />
laat al jaren te wensen <strong>over</strong>. Dat is een<br />
snoeihard gegeven, dat onlangs nog door<br />
Den Haag werd erkend. Het zijn de zegeningen<br />
van Paars geweest, het open<br />
gooien van de taximarkt. Er voltrok zich<br />
een ware ramp, recht voor onze passagiersogen.<br />
En ik kan het weten. Want al zo lang ik<br />
naar Feyenoord ga, zo lang gebruik ik<br />
taxi’s. Breek me de b…. niet open. Laat<br />
me er niet <strong>over</strong> beginnen. Het is af en<br />
toe stuitend geweest wat ik heb meegemaakt.<br />
Het is en blijft echter, voor iemand<br />
die wel van een borrel houdt, een<br />
perfect vervoermiddel. Daarom moest<br />
ik mijn vervoer zelf gaan organiseren.<br />
En dat was doodzonde voor al die op een<br />
buitenrit, zo noemen jullie dat toch,<br />
wachtende wagens bij het Maasgebouw.<br />
Met name in 020, sorry ik ben een echte<br />
Feyenoorder, tref je chauffeurs aan die<br />
absoluut de weg niet weten. Die je niet<br />
verstaan of in gebroken Nederlands zeggen:<br />
“taxi andere kant straat.” Maar aan<br />
de <strong>over</strong>kant staat helemaal geen taxi.<br />
Hij vindt het niet ver genoeg, waar ik<br />
heen moet. In vergelijking valt in Rotterdam<br />
het aantal wegzoekers en ritweigeraars<br />
reuze mede. Op Schiphol is het<br />
soms lastig om de juiste taxi te vinden.<br />
Laatst nog moest ik vanwege enorme<br />
drukte de eerste de beste nemen. Zijn<br />
Nederlands was slecht, zijn gemoed opgeruimd,<br />
zijn rijgedrag correct en zijn<br />
wagen schoon. Hoe die naar Mijnsheerenland<br />
moest rijden, wist hij voor geen<br />
rtc magazine augustus 2008 22<br />
meter. Kijk zo iemand help ik. We zijn<br />
samen prima thuis aan gekomen. In de<br />
Hoeksche Waard maak ik sinds een aantal<br />
jaren gebruik van een ‘eigen’ regionaal<br />
gelieerd taxibedrijf.<br />
Taxi Van Dienst heeft een stuk of dertig<br />
taxi’s lopen. Eén daarvan heeft mij<br />
laatst ook opgehaald. Ik moest naar Den<br />
Haag, naar de première van Liefdesbrieven.<br />
Het toneelstuk waarin Anne Wil<br />
Blankers en Paul van Vliet grandioze<br />
hoofdrollen speelden.<br />
Van Dienst brengt mij voor 70 Euro<br />
heen en weer van Mijnsheerenland<br />
naar de Kuip.<br />
Soms moet ik wel een<br />
RTC taxi bestellen als<br />
ik een paar voor een<br />
blaastest te veel versnaperingen<br />
heb ingenomen<br />
in mijn stamcafé Ari op<br />
de hoek van de Nieuwe<br />
Binnenweg en de Mathenesserlaan.<br />
Het gebeurt<br />
echter maar zelden, eigenlijk<br />
alleen als Van<br />
Dienst niet kan of het<br />
te lang gaat duren. Deze<br />
van vrouwenliefde genietende<br />
vrijgezel heeft dan<br />
geen zin om te wachten.<br />
Of Feyenoord kampioen<br />
wordt? Wie weet. Ferme<br />
nieuwe trainer en een<br />
paar leuke aankopen. Ik<br />
voorspel liever niets, we<br />
hebben al zo dikwijls op<br />
ons neus gekeken.<br />
Ik bezoek <strong>over</strong>igens alleen<br />
maar de thuiswedstrijden.<br />
Ik heb twee<br />
business seats in de Kuip.<br />
De lege kostbare stoel naast mij in het<br />
mooiste <strong>stad</strong>ion van het land is bestemd<br />
voor een vriend, vriendin of mijn broer.<br />
Sjoerd Pleijsier, mijn televisiemakker,<br />
zal er nooit op plaats nemen. Sjoerd is<br />
een enorme Ajacied. Daarom nodig ik<br />
hem niet uit in de Kuip en mij vind je<br />
niet in de AArEEnAA. Gelukkig heeft<br />
hij alle begrip voor deze niet door hem<br />
betreurde ingrijpende emotioneel geladen<br />
beslissing<br />
(ADVERTENTIE)<br />
Uw dealer<br />
Klokweg 25, 3034 KK Rotterdam<br />
Tel. 010-4334436, E-mail info@wira.nl<br />
Gerard Cox.<br />
Digitax F1<br />
Adv. WIRA NIEUW.indd 1 16-03-2007 12:02:35
RTC Taxi Garant<br />
Onbezorgd avondje uit met RTC Taxi Garant!!!<br />
RTC Taxi Garant<br />
•<br />
•<br />
RTC PRIJS GARANT<br />
De prijs is vooraf bekend en ligt vast<br />
RTC TIJD GARANT *<br />
De garantie dat de taxi op een vooraf afgesproken tijdstip aanwezig is<br />
en de prijs staat vooraf vast<br />
Voor Taxi Garant bel (010) 462 60 60<br />
*) Dit product kent reserveringskosten: € 2,50 buiten de spits en € 5,00 in de spits<br />
Zie voorwaarden op: www.rtctaxigarant.nl
Verkoop, financiering, lease,<br />
reparatie en schadeherstel op één adres.<br />
Hét adres voor u als taxiondernemer.<br />
Schuttevaerweg 116, 3044 BB Rotterdam<br />
Tel: +31 10 44 60 446, www.vandijkrotterdam.nl