Natuurontwikkeling in de Oosterse Bekade Gorzen - PaulTerwan.nl

en Staatsbosbeheer). Hier kan geen gebruik worden gemaakt van de SAN (de pakketten
zijn niet opengesteld in natuurgebieden en/of de gebruikers kunnen niet aanvragen omdat
ze geen zesjarig pachtcontract hebben). Ook schadevergoeding is op gronden van
terreinbeherende organisaties niet mogelijk. Bij de grondgebruikers bestaat dan ook veel
ontevredenheid over het functioneren van het opvangbeleid voor overwinteraars.
Daarnaast is er (landelijk) nog veel kritiek op de bruikbaarheid van de SAN-pakketten - de
vergoedingen worden te laag bevonden en de mogelijkheden tot jaarlijks rouleren worden
te beperkt geacht (zie ook Van Miltenburg & Rodenburg 2005).
3. In natuurgebieden en foerageergebieden zijn maatregelen tegen ganzenschade niet
toegestaan, in (overige) landbouwgebieden mogen de ganzen worden verstoord. Voor
bejaging van grauwe ganzen op schadepercelen kan ontheffing worden verkregen (en die
wordt ook jaarlijks verstrekt).
2.2 Zomerganzen
2.2.1 Aantallen en populatie-ontwikkeling
In de gehele Noordelijke Delta zijn in de zomermaanden vooral de grauwe gans en de
brandgans in grote aantallen aanwezig. De grauwe gans komt verspreid voor over het gehele
Volkerakmeer, het Haringvliet en het Hollands Diep. Maar vooral de plekken waar
grasgorzen grenzen aan het open water of waar brede kreken in grazige delen lopen zijn in
trek als foerageergebied in juni (Boudewijn e.a. 2004).
De brandgans komt veel minder voor en is vooral geconcentreerd rond het Volkerak en in de
westelijke helft van het Haringvliet. Tijdens de telling in juni 2003 werd er geen waarneming
gedaan van brandganzen in de Hoeksche Waard, Oude Land van Strijen of het Hollands Diep
(Boudewijn e.a. 2004).
Overigens is het goed om te bedenken dat niet alle in het voorjaar aanwezige ganzen deel
uitmaken van de broedpopulatie: een deel komt van elders naar het gebeid om te ruien. De
sterke stijging van de populaties van grauwe gans en brandgans kan namelijk niet loouter
worden verklaard uit de eigen reproductie, zodat het gebied kennelijk ook aantrekkelijker is
geworden als ruigebied (Van der Jeugd & De Boer 2006). Boudewijn e.a. (2004) schatten dat
ongeveer een derde van de ganzen in het Hollands Diep, Haringvliet en Volkerakmeer in juni
niet uit het gebied zelf afkomstig zijn.
De telgegevens van de Hoeksche Waard e.o. kampen met twee handicaps:
- er zijn gebiedstellingen uit verschillende jaren beschikbaar, maar alle over verschillende
oppervlakten. In enkele gebieden (Haringvliet en Volkerak) zijn de telgegevens door de
jaren heen vergelijkbaar (Van der Jeugd & De Boer 2006), maar niet in de Hoeksche
Waard. Daardoor is alleen uitspraak mogelijk over de populatietrends in omliggende
gebieden. Daar waar de Hoeksche Waard is meegenomen in de tellingen, gaat het steeds
om delen: soms alleen het deel ten westen van de A29, soms het Oudeland van Strijen
(zijnde een Vogelrichtlijn-gebied), soms alleen de kustzone (tot 1 km landinwaarts);
- sommige gebiedspartijen (zoals de WBE) trekken de SOVON-telgegevens in twijfel,
omdat ze sterk afwijken van eigen telgegevens. Om die reden is in juli 2007 een integrale
gebiedstelling uitgevoerd in overeenstemming met alle relevante partijen. De provincie
heeft deze telling overigens nog niet geaccordeerd. De telling geeft een zeer actueel beeld
van de stand van zaken, maar maakt geen uitspraken mogelijk over populatietrends.
5