De Nautilus en Algoa Bay (PDF) - Pairi Daiza

Wetenschappelijk schrift :
De Nautilus en Algoa Bay
De vissen vormen biologische hulpmiddelen en worden gekozen afhankelijk
van hun effect op elke parasiet. De rotsen in dit bassin aanwezig zijn
levende rotsen en werden in hun natuurlijk milieu gevonden. Ze zijn poreus
en bevatten goedaardige micro-organismen. Maar ondanks alles treffen we
kwaadaardige organismen aan die we parasieten van ongewervelden kunnen noemen.
400 MILJOEN JAAR GELEDEN…
De nautilus is een cephalopood weekdier, levend fossiel waarvan we
versteende voorbeelden van 400 miljoen jaar geleden terugvinden.
Momenteel, levend op een diepte van 400 meter, neemt hij een
bijzondere, ecologische plaats in.
In de holtes van zijn schelp is een mengsel gas-vloeistof aanwezig. Precies de proportie
tussen deze twee laat hem toe te drijven op het water. Het lichaam neemt enkel het
achterste deel van de schelp in.
GEVAARLIJK PUNT!
In tegenstelling tot wat we zouden kunnen denken zijn murenen
geen slangen maar wel degelijk vissen. Ze bezitten een
palingachtig lichaam. Murenen zijn niet giftig, maar
hun beten infecteren wel gemakkelijk.
Hun huid is ontdaan van schubben en is, bij de
meeste soorten, ook dik en stevig. Ook de spieren
zijn sterk ontwikkeld. Een pectorale vin (borstvin) is echter niet aanwezig.
Het gebit bevat een aantal lange hoektanden.
De koraalduivel is daarentegen een zeer giftige vis die zijn vijanden waarschuwt dankzij
zijn contrastkleuren: bruinrood en wit (aposematische kleuring). Karakteristiek zijn zijn
benige kam op de wang en giftige doornen met groef en gifzak. Een
prikje van deze vis is bijzonder pijnlijk, maar meestal niet
levensbedreigend. Toxines worden bovendien afgebroken door
hitte, wat dan ook een handig hulpmiddel is bij verzorging in geval
van nood. Dit maakt ook het verschil met het gif van de cobra. De
effecten, namelijk progressieve verlamming van de
8