De Rode Draad Juli 2008 - PvdA Altena

eeld van de ontwikkelingen binnen de sociale
woningbouw gedurende de laatste 30 jaar dat hij
er werkt. Hij vertelt dat in het begin vrijwel alles in
Den Haag geregeld werd. De corporaties voerden de
woningtoewijzing uit als een soort filiaal van het Rijk.
Hij schetst dat dit er wel eens ondoorzichtig aan toe
ging, tijdens vergaderingen met veel sigarenrook.
Tegenwoordig moeten de corporaties vanaf de ontwikkeling
van de bouwplannen alles zelf regelen. De
toewijzing is nog maar een klein onderdeel. In principe
kan iedereen op een woning inschrijven, waarbij
degene die het eerst is ingeschreven ook het eerst
een woning krijgt. Dat wordt in de pers gepubliceerd.
Nog steeds zijn er hete hangijzers bij de woningtoewijzing.
Mensen met een zorgbehoefte moeten soms
onbegrijpelijk lang wachten op een woning. Maar in
dat geval gaat niet de woningcorporatie over de toewijzing,
maar de zorginstelling. Ook hij wees op het
geschonden imago van de corporaties. Hij weerlegde
het idee, dat de huur van de woningen te hoog is
geworden. De huren zijn in Nederland gemiddeld
€ 390,00. In Altena ligt het gemiddelde nog iets
lager, op € 365,00. Maar ook in deze streek zijn vele
mensen met een goed inkomen, die nog steeds in
huizen wonen van € 340,00 en waar ze niet uit willen.
Voor de doorstroming van de woningmarkt is het
hard nodig dat zij dat wel zouden doen, want vooral
voor starters op de woningmarkt zit de boel al jaren
op slot. Hij hekelt de situatie waarbij de overheid in
gebreke is gebleven, een goed grondbeleid te voeren.
Hiermee is kans geboden aan projectontwikkelaars
om grond te kopen en een monopoly te verwerven in
het ontwikkelen van plannen. Daarmee zijn de prijzen
voor grond en bebouwing onnodig opgedreven.
In de pauze werd gebakken rode poon uitgedeeld
van meester visbakkers en partijgenoten Johan en
Geer Combée. Al tijdens de voordrachten kwam een
PAGINA 5
dialoog met de zaal op gang. Maar vooral na de
pauze kwam een levendige uitwisseling met de
zaal tot stand, waarbij de sprekers pittige zaken
voorgelegd kregen over gehandicapten die eindeloos
lang moeten wachten op geschikte behuizing,
over bejegening van klanten, over beperkingen
bij het wonen, over plotselinge huuraanpassingen
naar boven toe bij wisseling van bewoners.
De directeuren hebben nota genomen van de
feedback en beloven verbeteringen na te streven.
De politici kregen meer inzicht in de geschiedenis
van de sociale volkshuisvesting, maar ook in de
verschuivingen in de krachtenvelden tussen rijk,
provincie, gemeenten, woningcorporaties, projectontwikkelaars,
aannemers, huurdersverenigingen
en de realisering van sociale voorzieningen in
de wijken. Er bestaat bij alle partijen veel irritatie
over plannen van gemeenten die met grote vertraging
doorgevoerd worden, zodat toezeggingen
bij verhuizing bij bouwplannen niet waargemaakt
kunnen worden. Daarbij moet de corporatie vaak
als zwarte piet de klappen opvangen voor gaten
die de gemeente laat vallen. De corporaties zijn
en blijven hoog gemotiveerd om ook bij zwaar
weer, op klantvriendelijke manier de best mogelijke
resultaten te realiseren voor de bewoners van
de streek waarin zij werkzaam zijn.
Wat minder uit de verf kwam is het feit dat bouwen
op de huidige wijze alsmaar duurder wordt
door alle innovaties die doorgevoerd worden. Via
de milieubeweging kan bijvoorbeeld op de ”Kleine
Aarde” in Boxtel gezien worden, dat ook energiezuinig
gebouwd kan worden door grotendeels
in de grond te bouwen met grasdaken. Daarover
is niet gesproken en zijn zelfs geen vragen over
gesteld.