BLOKKEN, KNORRENDE BEESTEN, BINT - Free Record Shop

de stadskern
De Staat loochende alle individuele waarden, in de
eerste plaats de waarde van het individu. Het individu
had slechts één belang voor de Staat, zijn staatsgevaarlijkheid.
Dan zag de staat in hem een mens. Mens was
voor de Staat gelijk aan vijand.
Het volksbureau werkte thans een systeem uit de
mens zijn laatste persoonlijkheid, naam en toenaam,
te ontnemen, en deze te vervangen door drie letters
en een getal. Hij werd aldus een genummerde steen in
een collectief blok. Men voorzag verzet, vooral bij de
moeders. Men kon evenwel geen concessie doen aan
het grondbeginsel dat eigendom verbood. Alles wat
de bevolking behoefde was voor allen gelijk, huisvesting,
verlichting, verwarming, kleding, voeding, onderricht.
Alle volwassenen, mannen en vrouwen, waren
in staatsdienst. Bij de verdeling van de arbeid was
geen persoonlijke keuze, zelfs geen voorkeur toegelaten.
De verdeling geschiedde door de arbeidsbureaus,
met inachtneming slechts van de in de leertijd gebleken
aanleg. Alle volwassenen waren ambtenaren. Door
het overvloedige mensenmateriaal konden alle ambten
voldoende bezet blijven.
Er was geen eigendom. In de woonhuizen, de fabrieken,
de werk- en leerlokalen, overal, kon ieder dag
en nacht binnentreden. Er waren deuren, maar geen
sloten. Het aanbrengen van een sluiting, waarop ook,
werd zeer streng gestraft. Een klein blauw licht boven
een deur gaf aan dat men niet gestoord wilde worden.
22