Autosnelweg A9 - Bustic.nl
Autosnelweg A9 - Bustic.nl
Autosnelweg A9 - Bustic.nl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
<strong>Autosnelweg</strong> <strong>A9</strong><br />
<strong>A9</strong><br />
Perpinan – Orange<br />
( E – F )<br />
Pagina 1
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
De <strong>A9</strong> is een autoroute in het zuiden van Frankrijk.<br />
De weg begint vanaf de A7 bij Orange, en leidt voor het grootste deel<br />
op korte afstand van de Middellandse Zeekust in zuidwestelijke<br />
richting naar Spanje.<br />
De weg wordt vooral in de zomer veel gebruikt door vakantieverkeer.<br />
De weg heeft de benaming La Languedocienne op het stuk tussen<br />
Orange en Narbonne, terwijl het gedeelte vanaf Narbonne tot de<br />
Spaanse grens La Catalane wordt genoemd, in beide gevallen naar de<br />
regio's die bediend worden door de <strong>A9</strong>.<br />
Geschiedenis<br />
De <strong>A9</strong> is voornamelijk eind jaren 60 en gedurende de jaren 70<br />
aangelegd, het eerste deel opende op 18 december 1967 tussen<br />
Vendargues en St. Jean-de-Védas.<br />
Op 5 juli 1968 opende een tweede deel tussen St.Césaire en<br />
Gallargues, waarna op 16 december 1968 het deel tussen Gallargues<br />
en Vendargues werd opengesteld.<br />
Hiermee was de route tussen Nîmes en Montpellier voltooid.<br />
Op 1 juli 1971 opende de bypass van Béziers en op 20 december dat<br />
jaar opende een verlenging naar Narbonne-Sud.<br />
Op 28 juni 1972 opende oostelijker een deel tussen Remoulins en<br />
Marguerittes, in de regio Avignon.<br />
Op 6 juni 1973 sloot daar het deel van Orange naar Remoulins op<br />
aan, op 31 mei 1974 werd het ontbrekende deel langs Nîmes<br />
opengesteld tussen Marguerittes en St. Césaire.<br />
Op 27 juni 1975 volgde het deel tussen St. Jean-de-Védas en<br />
Béziers-Nord, waarmee de <strong>A9</strong> tussen Orange en Narbonne voltooid<br />
was, op 30 juni 1976 opende een lang stuk van Rivesaltes tot aan de<br />
grens met Spanje.<br />
Vermeldenswaardig is dat de eerste voertuigen die de grens in beide<br />
richtingen overstaken, Nederlands waren.<br />
Op 28 mei 1978 werd het laatste deel tussen Narbonne-Sud en<br />
Rivesaltes voltooid, waarmee de gehele <strong>A9</strong> opgeleverd was.<br />
De snelweg werd tussen Nîmes en Narbonne in 1991 verbreed naar<br />
2x3 rijstroken voor de olympische spelen in Barcelona.<br />
Tussen 2000 en 2002 werd het deel van Narbonne tot Perpignan<br />
verbreed naar 2x3 rijstroken.<br />
Totaal 281 km lang<br />
Pagina 2
De Tech<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Le Tech<br />
→ Barcelona<br />
De Tech is een rivier in het zuiden van Frankrijk, in de regio<br />
Languedoc-Roussillon.<br />
Hij ontspringt op de Roc-Colom in het massief van Costabona of<br />
Costabone, in het departement van de Oostelijke Pyreneeën, en<br />
mondt uit in de Middellandse Zee ter hoogte van het natuurgebied<br />
van de Mas Larrieu, ook bocal du Tech genoemd.<br />
43 Le Boulou<br />
Péage Le Boulou<br />
Le Boulou ± 4858 inwoners<br />
Le Boulou (Catalaans: El Voló) is een gemeente in het Franse<br />
departement Pyrénées-Orientales (regio Languedoc-Roussillon).<br />
De plaats maakt deel uit van het arrondissement Céret.<br />
Bezienswaardigheden<br />
Het belangrijkste monument van Le Boulou is zijn romaanse kerk<br />
Sainte-Marie die uit de XIde eeuw stamt.<br />
Bijzonder mooi is het marmeren hoofdportaal die bekroond wordt<br />
door een fries waarvan het beeldhouwwerk wordt toegeschreven aan<br />
de meester van Cabestany.<br />
In het plaatsje Cabestany in de buurt van Perpignan is eind vorige<br />
eeuw een 'centre de sculpture romane' opgericht waar men uitgebreid<br />
kennis kan maken met het werk van de meester via reproducties<br />
42 Perpignan-Sud<br />
Pagina 3
De Têt<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
La Têt<br />
De Têt is een rivier in het zuiden van Frankrijk, in de regio<br />
Languedoc-Roussillon.<br />
Hij ontspringt in de Pyreneeën, aan de voet van de Pic Carlit en<br />
stroomt oostwaarts door het departement van de Oostelijke<br />
Pyreneeën naar de Middellandse Zee.<br />
Er zijn stuwdammen niet ver voorbij de bron (het meer van<br />
Bouillouses) en bij Vinça.<br />
L'Agly<br />
41 Perpignan-Nord<br />
Perpignan ± 105.000 inwoners<br />
Voor de toerist is de stad niet alleen interessant vanwege de<br />
historische monumenten en de Zuid-Europese sfeer, Perpignan is pas<br />
sinds de 17 de eeuw Frans.<br />
Toen de Dertigjarige Oorlog in 1659 werd afgerond met het Verdrag<br />
van de Pyreneeën, was het definitief gedaan met de zelfstandigheid<br />
van het koninkrijk Catalonië, waarvan de stad lang deel uitmaakte.<br />
De waterscheiding in de Pyreneeën keten werd de nieuwe grens<br />
tussen Frankrijk en Spanje.<br />
Noord-Catalonië ging op in de Franse landstreek<br />
Languedoc-Roussillon.<br />
Toch is na ruim drie eeuwen van Franse invloed de sfeer in Perpignan<br />
nog altijd erg Spaans.<br />
40 Leucate<br />
39 Sigean<br />
Knooppunt met de<br />
Pagina 4<br />
Toulouse
37 Narbonne-Est<br />
Narbonne ± 47.800 inwoners<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Dat Narbonne, in het hart van de Bas-Languedoc, tot de oudste<br />
steden in deze gids behoort, zal de argeloze bezoeker onwaarschij<strong>nl</strong>ijk<br />
voorkomen.<br />
Veel moeilijker dan in bijvoorbeeld Nîmes of Arles zijn in Narbonne<br />
monumenten te vinden die op zijn ouderdom wijzen.<br />
Toch bevond zich in de heuvels ten noorden van de huidige stad (bij<br />
Montlaurès) al in de 7 de eeuw voor Christus een Gallische<br />
nederzetting en werd de Colonia Narbo Martius in 118 voor Christus<br />
de eerste Romeinse kolonie buiten Italië.<br />
Dat buiten de musea zo weinig aan deze tijd herinnert, wijst erop dat<br />
Narbonne tijden van verval heeft gekend, waarin veel moois verloren<br />
ging.<br />
De stad kwam ettelijke malen tot grote bloei, maar viel door<br />
uitee<strong>nl</strong>opende oorzaken telkens terug in een bestaan als onbetekenend<br />
provinciestadje.<br />
De laatste bloeiperiode dateert van de `gouden eeuw' van de<br />
wijnbouw die aan het begin van deze eeuw echter een ernstige crisis<br />
doormaakte.<br />
Een opstand van wijnboeren leidde toen tot bloedige taferelen.<br />
De Aude<br />
L'Aude<br />
De Aude (Atax in het Latijn), is een rivier in het zuiden van Frankrijk.<br />
Hij ontspringt in de Oostelijke Pyreneeën en mondt uit in de<br />
Middellandse Zee in Les Cabanes-de-Fleury bij Narbonne.<br />
De rivier komt door twee departementen van de regio Languedoc-<br />
Roussillon: de Pyrénées-Orientales met de steden Matemale en<br />
Formiguères, en het departement van de Aude met de steden Axat,<br />
Quillan, Couiza, Limoux, Carcassonne, Trèbes en Narbonne.<br />
De belangrijkste zijrivieren zijn de Galbe, de Bruyante, de Rébenty,<br />
de Aiguette, de Sou en de Orbieu.<br />
Pagina 5
36 Béziers-Ouest<br />
Béziers ± 79.000 inwoners<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Het is niet geheel ten onrechte dat de wijn zo veel nadruk krijgt in de<br />
folders van Béziers.<br />
De stad mag zich wijnstad nummer één van de Languedoc noemen.<br />
Men spreekt zelf graag van `capitale mondiale du vin de table'.<br />
Hoewel de gouden jaren van de wijnbouw definitief tot het verleden<br />
lijken te behoren, is het geestrijk vocht voor Béziers en omgeving nog<br />
van zeer groot belang.<br />
Op de derde zondag van oktober wordt daarom niet voor niets zo<br />
uitbundig het `Féte du Vin Nouveau' gevierd.<br />
Graag spreekt men Louis Pasteur na, die wijn ooit `de gezondste en<br />
meest hygiënische der dranken' noemde.<br />
Béziers staat bekent om zijn feesten.<br />
Dit komt waarschij<strong>nl</strong>ijk door de legendarische eerste bisschop van de<br />
stad, Saint Aphrodise, en zijn verschijning op een kameel.<br />
Het beest is elk jaar weer het middelpunt van een folklorisch festijn.<br />
Dus Béziers is `wijn en feest' en verder niets?<br />
De Orb<br />
L'Orb<br />
De Orb is een rivier in Languedoc-Roussillon, departement Hérault,<br />
Frankrijk.<br />
Hij ontspringt bij Roqueredonde in de zuidelijke uitlopers van het<br />
Centraal Massief, tussen de monts de l'Escandorgue en de Montagne<br />
Noire.<br />
In de vlakte bij Béziers kruist hij het Canal du Midi en mondt tenslotte<br />
uit in de Middellandse Zee te Valras-Plage.<br />
De belangrijkste zijrivieren zijn de Jaur, de Lirou en de Héric.<br />
Pagina 6
Canal du Midi<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Canal du Midi<br />
Het Canal du Midi is een 250 km lang kanaal door Frankrijk tussen<br />
Toulouse en de Middellandse Zee.<br />
Het loopt door de regio's Languedoc-Roussillon en Midi-Pyrénées.<br />
Het kanaal begint in de gekanaliseerde Garonne (Canal de Garonne)<br />
bij Toulouse en mondt uit in de Middellandse Zee bij de vissersplaats<br />
Sète.<br />
Geschiedenis<br />
De Romeinen en Leonardo Da Vinci hadden al een idee voor een<br />
kanaal door Frankrijk opgevat, maar altijd rees hetzelfde probleem<br />
op: het overwinnen van de heuvelrug in de droge<br />
Languedocprovincie.<br />
In de 17 de eeuw nam de druk toe om de één maand durende en<br />
tweeduizend kilometer lange omweg rond het vijandige Spanje te<br />
vermijden.<br />
Het kanaal werd uiteindelijk aangelegd door Pierre-Paul Riquet en de<br />
Italiaan François Andréossy in de periode 1667-1680.<br />
De waterweg werd in het Languedocgebied gevoed door een 30 km<br />
lang voedingskanaal.<br />
Ook werd het Lac de Saint-Ferréol aangelegd, het grootste stuwmeer<br />
van die tijd. Het kanaal heeft nog vele andere kunstwerken, zoals<br />
trapsluizen, aquaducten, een tunnel etc.<br />
Daarom werd het in 1996 toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van<br />
UNESCO.<br />
Beroemd is het aquaduct of "pont-canal" bij Béziers, dat de Orb<br />
overspant.<br />
Pagina 7
35 Béziers-Est<br />
Béziers<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Béziers (Besièrs in het Occitaans) is een stad in het zuiden van<br />
Frankrijk, gelegen in de Languedoc in Occitanië.<br />
De stad is een onder-prefectuur van het departement van de Hérault<br />
(nr 34).<br />
Ze telt zo'n ±70.000 inwoners, Biterrois genaamd.<br />
Door Béziers stroomt de rivier de Orb en het Canal du Midi.<br />
Béziers leeft vooral van toerisme en wijnproductie.<br />
Béziers is historisch vooral bekend om het Bloedbad van Béziers op<br />
22 juli 1209 tijdens de Albigenzische Kruistocht.<br />
Op die dag konden de kruisvaarders onverwachts de stad innemen.<br />
Op de vraag hoe men de ketters kon herkennen van de katholieken,<br />
antwoordde de pauselijke gezant Arnaud Amaury "Tuez-les tous, Dieu<br />
reconnaîtra les siens." (Dood hen allen, God zal de zijnen<br />
herkennen).<br />
Daarop werden 20.000 mannen, vrouwen en kinderen afgemaakt en<br />
de stad platgebrand<br />
Knooppunt: met de<br />
34 Agde<br />
De Hérault<br />
L'Hérault<br />
Pagina 8<br />
Clermont-Ferrand<br />
De Hérault is een rivier in het zuiden van Frankrijk.<br />
Hij ontspringt op de Mont Aigoual in het zuiden van de Cevennen en<br />
loopt zuidwaarts naar de Middellandse Zee.<br />
Hij doorkruist twee departementen ven de regio Languedoc-<br />
Roussillon de Gard met de stad Valleraugue en de Hérault met de<br />
steden Ganges, Pézenas en Agde.<br />
De belangrijkste zijrivieren zijn de Arre, de Vis, de Peyne en de<br />
Lergue.
33 Sète<br />
Sète ± 39 542 inwoners<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Sète is een gemeente in het Franse departement Hérault (regio<br />
Languedoc-Roussillon).<br />
De oppervlakte bedraagt 24,2 km², de bevolkingsdichtheid is 1634<br />
inwoners per km².<br />
Sète ligt aan het Étang de Thau, een lagunemeer van de Middellandse<br />
Zee dat wordt benut door middel van zoutwinning.<br />
In dit karakteristieke havenstadje komt tevens het Canal du Midi uit<br />
in de Middellandse Zee.<br />
De stad is genoemd naar een walvis, evenals Ceuta.<br />
De huidige naam is in 1927 vastgesteld, voordien kwam Cette het<br />
meest voor.<br />
Péage St. Jean-de-Védas<br />
32 St. Jean-de-Védas<br />
Montpellier-Ouest<br />
Montpellier-Sud<br />
Montpellier ± 208.000 inwoners<br />
Halverwege de 8 ste eeuw speelden zich in de Bas-Languedoc taferelen<br />
af die voor het ontstaan van de hoofdstad van het departement<br />
Hérault van belang waren.<br />
De Arabische Saracenen werden door Karel Martel uit Port-Sarrasin<br />
verdreven en de bewoners van het verwoeste plaatsje verhuisden<br />
naar de heuvels van het huidige Montpellier.<br />
De naam Monspestelarius, waarvan de spelling onzeker is, duikt voor<br />
het eerst op in de 10 de eeuw.<br />
Volgens sommige bronnen betekent deze naam zoiets als 'berg van<br />
kruideniers' (épiciers).<br />
In de 12 de eeuw kon men in Montpellier al medicijnen en rechten<br />
studeren, voor die eerste studierichting gold een duidelijke relatie tot<br />
de kruiden handelaars.<br />
Zij kenden immers de therapeutische werking van hun producten.<br />
Pagina 9
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
La Lez<br />
29 Montpellier-Est<br />
Montpellier<br />
Ook het pre-Romeinse oppidum Castelnaule-Nez (nu een voorstadje<br />
van Montpellier) werd na de aa<strong>nl</strong>eg van de Via Domitia een stopplaats<br />
onder de naam 'Sextantio'.<br />
Het stadje heeft een 12 de eeuwse kerk, die twee eeuwen later<br />
versterkt werd.<br />
De drukte is verplaatst naar de universiteitsstad Montpellier.<br />
Al vanaf 1289 zoeken studenten de stad op.<br />
Een van de mooiste delen van Montpellier is de Promenade du<br />
Peyrou, die westelijk aan het oude centrum grenst.<br />
In dit hooggelegen deel van de stad ontwierp Charles d'Aviler in 1699<br />
een schitterend terrassenplein.<br />
Jan Steen, Jacob van Ruysdael en tientallen andere grote Europese<br />
schilders zijn vertegenwoordigd in het Musée Fabre, dat een schat<br />
van schilderkunst herbergt.<br />
Archeologische vondsten uit voormalige Romeinse villa's treft u aan in<br />
het Musée de la Société Archéologique de Montpellier, noordelijk van<br />
het operagebouw.<br />
28 Vendargues<br />
27.1 Baillargues<br />
27 Lunel<br />
Pagina 10
De Vidourle<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Le Vidourle<br />
De Vidourle is een rivier in Languedoc-Roussillon, departement van<br />
de Gard, Frankrijk.<br />
Hij ontspringt in de Cevennen en mondt uit in de Middellandse Zee bij<br />
Le Grau-du-Roi.<br />
De bron van de rivier bevindt zich op "la Fage" bij La Bastide.<br />
De belangrijkste zijrivieren zijn de Garonette, de Crieulon en de<br />
Courme.<br />
In de zomer staat hij zo goed als droog.<br />
26 Aimargues<br />
Knooppunt: met de<br />
25 Nîmes-Ouest<br />
Nîmes ± 130.000 inwoners<br />
Pagina 11<br />
Arles<br />
Marseille<br />
Nîmes werd in zo v.Chr. door de Romeinen gesticht als Colonia<br />
Nemausensis.<br />
Het was een zeer belangrijke stad met vestingmuren en zeker zestig<br />
torens op de kammen van zeven lage heuvels.<br />
Van de stadspoorten zijn er nog twee over: de Porte d'Auguste en de<br />
Porte de France.<br />
Na verwoestingen door de Vandalen, Westgoten, Saracenen en<br />
Albigenzen leefde Nimes weer op.<br />
Het is nu een ruime en levendige stad met vele historische<br />
bezienswaardigheden, statige gebouwen, fraaie pleinen, brede lanen,<br />
veel groen, luxe winkels en een echt Zuidfranse levensstijl.
24 Nîmes-Est<br />
Nîmes<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Direct na 40 v. Chr. schonk keizer Augustus de stad Nîmes een<br />
ommuring die, met haar 7 km lengte, de grootste van Gallië werd.<br />
Onder het bewind van diezelfde keizer werden tal van bouwwerken<br />
opgericht, behorend tot het heiligdom van La Fontaine.<br />
Zo werd onder andere het Maison Carrée opgetrokken, gewijd aan<br />
Caius en Lucius.<br />
Pas tijdens de tweede helft van de 1 ste eeuw kreeg Nîmes zijn<br />
amfitheater.<br />
Nîmes profiteerde ook van de herstelwerkzaamheden aan de Via<br />
Domitia.<br />
De stad leverde in de Romeinse tijd grote namen af, zoals de orator<br />
Domitius Afer en de grootvader van keizer Antonius, Titus Aurelius<br />
Fulvius.<br />
Het amfitheater is het grootste overblijfsel uit de Romeinse tijd.<br />
Vooral de galerijen zijn karakteristiek voor de Romeinse architectuur.<br />
Om een goede indruk te krijgen van de grootte van het bouwwerk<br />
klimt u langs de ringen van bezoekerszetels omhoog.<br />
In de ovaal beneden u vochten gladiatoren en zochten wilde dieren<br />
hun 'menselijke' prooi, terwijl 23.000 toeschouwers zich boven de<br />
arena verhieven.<br />
De Gardon<br />
Le Gardon<br />
De Gardon of de Gard is een zijrivier van de Rhône.<br />
Hij ontspringt in de hoge Cevennen en wordt gevormd door twee<br />
takken: de Gardon d'Alès et de Gardon d'Anduze, die in Ners<br />
samenvloeien.<br />
De rivier stroomt door twee departementen van de regio Languedoc-<br />
Roussillon: de Lozère en de Gard, deze laatste met de steden La<br />
Grand-Combe, Alès, Anduze, Saint-Jean-du-Gard , Saint-André-de-<br />
Valborgne, Remoulins en Montfrin.<br />
De rivier is bekend van de Romeinse Pont du Gard.<br />
Pagina 12
23 Remoulins<br />
22 Roquemaure<br />
Roquemaure ± 4848 inwoners<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Roquemaure is een gemeente in het Franse departement Gard (regio<br />
Languedoc-Roussillon).<br />
De plaats maakt deel uit van het arrondissement Nîmes.<br />
De Rhône<br />
La Rhône<br />
De Rhône is een rivier in Zwitserland en Frankrijk en de grootste<br />
Europese waterleverancier van de Middellandse Zee.<br />
Haar lengte is 812 kilometer en haar stroomgebied meet 98.000<br />
km2.<br />
De grootste zijrivier is de Saône en de voornaamste steden aan de<br />
rivier zijn Genève, Lyon en Avignon.<br />
De Rhônevallei staat bekend als een vooraanstaand wijnbouwgebied.<br />
De Rhône mondt uit in de Golfe du Lion, die deel uitmaakt van de<br />
Middellandse Zee.<br />
Knooppunt: met de<br />
Pagina 13<br />
Lyon<br />
Marseille
21 Orange-Centre<br />
Orange<br />
<strong>Autosnelweg</strong>en Frankrijk<br />
Orange is niet eenmaal maar zelfs enkele malen bezit geweest van de<br />
Nederlanden: na de Vrede van Nijmegen (1678) werd het verloren<br />
domein opnieuw aan het bezit van Willem van Oranje toegevoegd.<br />
In de 16 de eeuw hoorde de plaats al bij de Nederlanden.<br />
De naam van de stad is nog altijd terug te vinden in de titel 'Prins van<br />
Oranje'.<br />
Onder het stadhouderlijk bewind was Orange een protestants<br />
gedoogeiland.<br />
Protestantse vluchtelingen uit de Cevennen en uit de Dauphiné<br />
konden in Orange terecht.<br />
De stad, gelegen in de vruchtbare vlakte tus-sen de rivieren Algues<br />
en Ouvèze, is met haar platanen en Romeinse monumenten voor<br />
noorderlingen het visitekaartje van de Provence.<br />
Van het antieke theater (1 ste eeuw) is opmerkelijk dat de 'mur de<br />
scène', 36 m hoog, zo perfect bewaard is gebleven.<br />
Noordelijk van het Romeinse theater staat de Arc de Triomphe van<br />
Orange, waarvan op de vier zijden een fries zichtbaar is met<br />
soldaten.<br />
De landelijke D68 voert door de wijngaarden van Châteauneuf-du-<br />
Pape.<br />
Pagina 14