De glorieuze comeback van de slechtvalk - Electrabel

De glorieuze comeback van de slechtvalk
Kroniek van
een bewogen leven
Eind jaren 60. De Belgische dynastie van
de slechtvalk sterft uit. Niet één nest raakt
nog uitgebroed. De chemische oorlog die de
landbouw tegen rupsen, slakken en schadelijke
knaagdieren voert, berooft de slechtvalk
van zijn dagelijkse prooi. Gedwongen
tot het eten van vergiftigde vogels geraken
vele vrouwtjes onvruchtbaar. Sommige leggen
zelfs eieren die zoveel pesticiden bevatten
dat het embryo onmiddellijk afsterft.
Andere hebben legsels waarvan de schaal
zó broos is dat zij nog voor het uitbroeden
breekt. Bovenop die massale vergiftiging
zijn er nog eierenverzamelaars die nesten
leegroven, valkeniers en andere stropers die
het uitsterven van de slechtvalk in onze contreien
bespoedigen.
Midden jaren 80. Er is een gebruiksverbod
uitgevaardigd op de schadelijkste pesticiden
en roofvogels zijn tot beschermde
diersoort uitgeroepen. Met als gevolg dat er
weer slechtvalken in België worden opgemerkt.
Maar het gaat om vogels die hier enkel
komen overwinteren, in periodes wanneer
het té koud is in hun Scandinavische
geboortestreken. Hun aantal blijft echter
toenemen en stilaan groeit de hoop om een
koppel op een Belgische rotswand te zien
broeden …
Op een gezegende dag in
mei 1996 kondigt het gepiep
van een kuiken de
glorieuze comeback
van de slechtvalk aan.
Een eerste jong wordt
gevoed in een nestkast
op de wand van
de koeltoren van de
kerncentrale in Doel.
De initiatieven die
twee jaar eerder door
het Fonds voor Instandhouding
van Roofvogels
(FIR) waren opgestart, hebben
eindelijk vrucht afgeworpen.
In samenwerking met
Electrabel hebben ornithologen nestkasten
aangebracht op de schoorstenen en
koeltorens van alle Belgische elektriciteitscentrales.
Zomer 2007. De nieuwe Belgische dynastie
van de slechtvalk doet het uitstekend. Meer
dan 50 paren slechtvalken brachten meer
dan 90 jongen groot, een nieuw record.
Maar hoeveel van hen hebben de zoektocht
naar een eigen jachtgebied overleefd? De
helft? Misschien meer, misschien minder?
Want op eigen vleugels leren vliegen, is voor