Clubblad Vroomshoopse Boys Maart 2011

Wij naderen het slot van de competitie.
Op het moment van schrijven ligt het
carnavalsfeest achter ons. Voor het
eerste elftal staan de komende weken
alleen maar finales op het programma. Ook
voor andere elftallen is het erop of eronder.
Zal ons hoogste jeugdelftal, A1, volgend
jaar uitkomen in de hoofdklasse.. de kans
dat dit uitkomt wordt met de week groter.
Niet alle elftallen draaien bovenin mee.
Soms moet er iets gebeuren, waardoor het
ineens begint te lopen binnen een elftal.
Vorig jaar toen ik nog uitkwam in A1
draaiden wij een bijzonder slecht seizoen.
Schorsingen, blessures, gestaakte
wedstrijd.. te veel om op te noemen.
Tijdens de winterstop stond alleen Den
Ham A1 nog onder ons. Ook na de
winterstop bleven de positieve resultaten
uit. Soms moet er iets gebeuren, waardoor
het ineens begint te lopen. Nadat wij te
horen hadden gekregen als spelersgroep
dat de vader van Jos Hutten ernstig ziek
was geworden begon het bij ons ineens
wat beter te lopen. Na het overlijden van
de vader van Jos leek het alsof iedereen
ineens een stapje meer zette. Alsof de bal
die eerder binnenkant paal het veld weer
in kwam, plots in het doel belandde. De
vrije bal die eerder metershoog over de
vangnetten vloog, kwam nu tot stilstand
in de kruising van het doel. Soms moet er
iets gebeuren, waardoor het ineens begint
te lopen. Wij wonnen vorig jaar zelfs de
laatste periodetitel… wie had dat gedacht
in de winterstop?
Dit jaar speel ik in het 2e elftal. Voor de
winterstop worden goede wedstrijden
afgewisseld met zeer matige wedstrijden. De
wedstrijden vlak voor de winterstop worden
6
Soms moet er iets gebeuren, waardoor
het ineens begint te lopen
op knullige wijze verloren. Typerend was
de thuiswedstrijd tegen DES die eindigde
in een bloedeloos 0-0 gelijkspel. Kansen
in overvloed, maar de bal wilde er niet in.
Na de winterstop begonnen wij voortvarend
met twee knappe overwinningen op
respectievelijk DETO 2 en Noordscheschut
2. Er zat een stijgende lijn in, maar kon
die ook worden doorgetrokken in de
competitie? De eerste wedstrijd die wij in
competitieverband wilden spelen was bij
Sparta Enschede. De reis strandde op de
parkeerplaats van ons eigen sportpark. Het
overlijden van Bertil Meinderink werd aan
ons bekend gemaakt. De broer van onze
keeper Han, de neef van de spitsen Jos
en Bart Meinderink… Soms moet er iets
gebeuren, waardoor het ineens begint te
lopen.
Zeven dagen later staat Oranje Nassau klaar
op veld vier om het tegen ons op te nemen.
Een wervelwind of was het een orkaan,
trok over het veld. Het modder vloog bij de
stadse heren om de oren, bij temperaturen
rond het vriespunt stroopte iedereen de
mouwen op… na een half uur gespeeld te
hebben wordt de wedstrijd gestaakt. Het
veld is onbespeelbaar geworden, maar de
tussenstand spreekt boekdelen: 4-0 voor de
mannen in het blauw en geel. Ondertussen
zijn Excelsior’31, Gramsbergen en Sparta
Enschede ook met duidelijke cijfers opgerold
met respectievelijk 3-1, 2-6 en 0-4.