Uitgave november 2012 - Muziekvereniging Crescendo Muiden

ze vol overgave inclusief gebaren, mimiek en gekke geluiden in het jodel-gedeelte. “Climb every
mountain” en “Maria” waren slechts een paar van de andere, door haar gezongen musicalliedjes.
Na een eerste helft, vol enthousiast gebrachte muziek, was het tijd voor de pauze, iets fris te
drinken en een praatje met de musicerende familie Bogaard en ons nieuwe fanfarelid Martin, die
ook in het publiek bleek te zitten.
Toen na de pauze het theaterdoek werd ‘gehaald’ bleek de orkestopstelling geheel gewijzigd: links
op het podium zat het jeugdorkest en het overige gedeelte van het podium was beschikbaar voor
de reünieharmonie, waarbij allen pal naast elkaar in rechte rijen richting de dirigent en het publiek
waren opgesteld. Een soort mars-opstelling, maar dan op stoelen. Een slechte zaak voor
samenhang en samenspel op het podium en het ervaren van het (in-)complete orkestgeluid in de
zaal. Iemand zal dit met de beste bedoelingen bedacht hebben, maar het was echt een “misser” in
dit concert (en zeker ook niet naar wens van de dirigent, zo bleek ons na afloop). Maar goed … we
moesten het er met z’n allen toch gewoon mee doen.
Helemaal achteraan het podium, op een verhoging maar slechts gedeeltelijk zichtbaar in de zaal,
bleek zich ook een band opgesteld te hebben, die swingend de start na de pauze voor haar
rekening nam. Gitaar, contrabas, drums en zang waren de goede invulling van deze als “Mystery
guest” aangekondigde band, waarvan ik helaas de naam niet goed mee gekregen heb.
Daarna speelde de reünieharmonie “Elvis in Concert” en “Beatles in Concert”, waarbij de band
soms meespeelde en zong, en uiteraard de ene na de andere bekende melodie langs kwam. Op
een gegeven moment was de muziek zeer swingend, maar viel mijn oog op de eerste 4 spelers
aan de linkerkant van de 1 e rechte rij (klarinettisten op vergevorderde leeftijd), die stram rechtop
zittend met uitgestreken gezichten hun partijtje speelden. En door mijn hoofd schoot de gedachte:
“zó, dát swingt …!” Ik vond het gewoon grappig, maar mag er natuurlijk helemaal niets van
zeggen, gezien de grijsheid in mijn eigen haardos …!
Voor “ABBA Revival” verscheen de zangeres wederom op het toneel, die samen met het orkest
zorgde voor veel nostalgische herinneringen. Dit was ook weer eens een heel ander arrangement
dan het “ABBA Gold”, wat wijzelf in de muziekbibliotheek bezitten.
Daarna was de beurt aan de linkerkant van het podium: het leerlingenorkest van St. Jan, dat de
internationaal goed klinkende naam ‘St. John Junior Band’ heeft gekregen. Geweldig; ze kunnen
met hun naam zó op tournee!! Beginnelingen en wat verder gevorderden lieten onder leiding van
Nico Schimmel horen wat zij allemaal al in hun mars hebben. Zij speelden “Junior Latin”,
“Rosanne”, “Sambo one” en “Ai se eu te pego” (niet uit te spreken, maar wel een bekende
melodie!). Ook al was de uitvoering ervan misschien niet helemaal perfect, de ritmesectie bleef
stug doorgaan en het blijft altijd fantastisch om de jongelui vol enthousiasme te zien spelen! En
daarna mochten ze óók nog samen met het ‘grote’ orkest spelen bij de uitvoering van “Soul Sister”,
“Neem je mee” en “Lazy Song”. Bij dit laatste nummer werden er onder het publiek ook
lichtgevende stokjes uitgedeeld, waarmee we naar hartelust heen en weer konden zwaaien op de
maat van de muziek.
Na een toespraak van de burgemeester (burgemeester
èn wethouders bevonden zich o.a. onder het publiek) en
een dankwoord van de voorzitter van de vereniging
werd tot slot nog een toegift gespeeld, waarbij iedereen
de refreinregels van harte meezong en neuriede.
Gezien de wijze van samenstelling van het orkest en de
in verhouding daarmee toch wel beperkte voorbereidingstijd
vond ik de uitvoering een hele prestatie
van het orkest en met name ook van de dirigent! Ik kan
me voorstellen dat hij er – zoals de voorzitter in haar
dankwoord aangaf – op voorhand af en toe wakker van
heeft gelegen. Maar er is heel hard en veel extra
gerepeteerd, en St. Jan heeft hiermee op een originele
wijze vorm gegeven aan haar Jubileumconcert.
Zoals ook de burgemeester tegen de verenigingsleden
al zei:
van harte gefeliciteerd en ‘op’ naar de 100 jaar!
Anja van Capelle.
18