Zuid-West-Afrika - Anthologie

Na wat geduld kwamen grondeekhoorns en neushoornvogels gretig
cornflakes uit de hand eten. Sommige eekhoorns waren zelfs zo frank dat ze
bij de kinderen op de schoot durfden te klauteren. Een eekhoorn kon zijn
nieuwsgierigheid niet de baas en krabbelde met zijn pootjes aan de broekzak
van Joris. Vervolgens deed hij verwoede pogingen om met zijn snuitje naar
wat eetbaars te zoeken. Iris vond het ook geweldig. Toen we haar
waarschuwden om niet te hard te schrikken als het beestje toevallig in haar
vingertje zou bijten, antwoordde ze: “Dat is niet erg, ik heb het al gevoeld.”