hier - Postduiven Tilburg
hier - Postduiven Tilburg
hier - Postduiven Tilburg
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
1909 2009<br />
Ter herinnering aan het<br />
100 jarig bestaan van de<br />
<strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders
Beste Leden,<br />
<strong>Tilburg</strong>, 24-9-2009<br />
Voor u ligt een herinneringsboek ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan<br />
De <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders heeft <strong>hier</strong>mee een mijlpaal bereikt.<br />
In de afgelopen 100 jaar is enorm veel veranderd binnen de duivensport en zijn er zeer<br />
veel ontwikkelingen en gebeurtenissen op te tekenen die ons hebben gebracht waar we<br />
nu zijn; 2009.<br />
Dit herinneringsboek bestaat daarom uit 2 delen:.<br />
Het verleden: Foto’s en plaatjes die herinneren aan de dagen van weleer<br />
Diverse mensen hebben spontaan oude materialen en oud beeldmateriaal beschikbaar<br />
gesteld om op te nemen in dit boek, waarvoor hartelijk dank.<br />
Ander materiaal is afkomstig uit het <strong>Tilburg</strong>se “digitaal archief”<br />
Heel bijzonder waren ook de boeken van Frans Toepoel uit 1929. Pas als je dat gezien<br />
hebt kun je je een voorstelling maken hoe groot en belangrijk de duivensport in die tijd<br />
geweest is voor de <strong>Tilburg</strong>se samenleving.<br />
Dit deel is nooit af. Er zal altijd materiaal tevoorschijn komen dat de moeite waard is<br />
om <strong>hier</strong>in op te nemen. Toch denken we dat het gelukt is om een goed beeld te creëren<br />
van de geschiedenis van onze <strong>Tilburg</strong>se Bond.<br />
Het andere deel betreft:<br />
Het Heden: Foto’s van de huidige leden zo mogelijk met op de achtergrond de hun zo<br />
vertrouwde omgeving – het duivenhok –<br />
Diverse mensen hebben eigen foto’s toegestuurd, maar voor de grote meerderheid is dit<br />
deel tot stand gekomen door inzet van de heren J.P Santegoets en Ben Bressers die<br />
bereid waren bij de leden thuis een foto te schieten.<br />
Ik wil u allen van harte feliciteren met het 100 jarig bestaan. Daarnaast wil ik iedereen<br />
bedanken die heeft bijgedragen aan de totstandkoming van dit herinneringsboek.<br />
De toekomst zal nog vele veranderingen met zich mee brengen. Geschiedenis ontstaat<br />
immers elke dag.<br />
Dat we in de toekomst nog veel mogen genieten van onze duivensport<br />
Tot slot wil ik de commissieleden van “<strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders 100<br />
jaar” hartelijk bedanken voor hun inzet bij de organisatie van de feestelijkheiden rond<br />
dit jubileum en de totstandkoming van dit boek.<br />
Walter Jansen<br />
Voorzitter<br />
<strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders
De onderstaande verhandeling is geschreven door Paul Peters, secretaris van de Tilbugse Bond en tevens<br />
vanaf 21-11-1980 en lid van de feestcommissie ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan.<br />
De weergave is geactualiseerd naar de huidige mijlpaal van 100 jaar.<br />
Om de oorspronkelijke weergave geen geweld aan te doen zijn de aanvullingen en wijzigingen cursief<br />
weergegeven<br />
DE OPRICHTING VAN DE BOND<br />
In het najaar van 1909 kwamen op initiatief van Willem de Pont enkele vooraanstaande <strong>Tilburg</strong>se<br />
duivenliefhebbers bijeen in Café Villa Nova hij Willem Noë op de heuvel, Om te komen tot oprichting van een<br />
<strong>Tilburg</strong>se duivenbond, en daarmee een einde te maken aan de chaos die er in de duivensport was.<br />
De namen van degenen die toen de kiem legden van de huidige organisatie zijn voor zover nog bekend<br />
Willem de Pont, Janus van Geloven bakker Tooten, Scholberg-Maassen, Piet Horsten, Janus Gaillard en<br />
Basje Gaillard.<br />
Er werd tot oprichting besloten onder de naam <strong>Tilburg</strong>se Concours en Verzendingsbond’<br />
Ook de verenigingen uit omliggende plaatsen zoals Goirle, Riel, Alphen, Udenhout, Kaatsheuvel, Dongen,<br />
Loon op Zand, Moergestel enz. sloten zich bij deze bond aan.<br />
Tot 1982 is de vereniging; “Berg en Dal” uit Moergestel lid gebleven.<br />
De verzending was in de eerste tijd wel de hoofdzaak. Concoursen deden de verenigingen nog zelf,<br />
behoudens twee concoursen: oude duiven Orléans en jonge duiven Arlon.<br />
De concurrentie bij het uitschrijven van de concoursen was nog als vanouds.<br />
Het was en bleef een kasteleinsaangelegenheid.<br />
De verenigingen moesten zelf de duiven naar het station brengen. En <strong>hier</strong> was er de eerste ordening al.<br />
Janus Gaillard was aanwezig om de manden te noteren, en de duiven alsmede het verzendingsgeld in<br />
ontvangst te nemen.<br />
Hij werd <strong>hier</strong>bij geassisteerd door G. Hitters en J. Kolen. Basje Gaillard was de convoyeur.<br />
Hij ging met de duiven mee per trein als het verder was als Zwolle. Tot Zutphen ging hij mee op zijn “Rover”<br />
racefiets en na de lossing per fiets weer terug.<br />
Door de toenmalige slechte treinverbindingen, vooral op zondag, gebeurde het echter wel dat hij tot<br />
Groningen met de fiets heen en terug ging, ook uit zuinigheidsoverwegingen.<br />
Zo ging dat in die goede oude tijd. Echte sport was het toen.<br />
Een eerste prijs van een rijksdaalder (f 2,50) was al een dikke poule. Van geweldige prijzen als rond 1984<br />
was geen sprake.<br />
De eer achtte men hoger dan de centen. Ook de duiven werden niet ontzien.<br />
Men zette rustig een duif de ene zondag op Groningen en de volgende week op Creil, of Orléans.<br />
Ook uit die tijd stamt het liedje, vaak ingezet na enige borrels te hebben genoten, met als aanhef “We vliegen<br />
Limoges, en ook Rodeschool….” Menig oudere liefhebber zal het zich nog herinneren.<br />
BELANGRIJKE FEITEN<br />
Enige belangrijke feiten uit het bestaan van d Bond leggen we <strong>hier</strong> nog even vast<br />
In 1909 kreeg de <strong>Tilburg</strong>se Bond zijn eigen eerste vluchtprogramma.<br />
De mobilisatie van de oorlog 1914-1918 was uiteraard een grote handicap voor de duivenliefhebbers.<br />
De vluchten konden alleen plaatsvinden vanuit liet Noorden. De provinciale concoursen uit Assen •<br />
georganiseerd door de <strong>Tilburg</strong>se Concoursclub in café Janus Gaillard hadden een grote belangstelling.<br />
1917 is bekend als een rampjaar.<br />
Bij een vlucht vanuit Zutphen kwam door hot noodweer 2/3 van de duiven om.<br />
Elk hok, groot of klein betaalde <strong>hier</strong>voor zijn tol.<br />
In 1918 ontstonden de eerste politieke verwikkelingen. Ook die tijd kende op dat gebied zijn problemen.<br />
Echter in 1929 werd een positieve beslissing genomen:de vier rayons van de <strong>Tilburg</strong>se Bond werden<br />
vastgelegd.<br />
Hun levensvatbaarheid is door de jaren heen gebleken en bewezen tot de roep om eigen lokalen steeds<br />
luider werd en het ledental verder en verder terugliep.<br />
1940 - 1944<br />
In de bezettingsjaren 1940 - 1944 werden de duivenliefhebbers wel bijzonder zwaar getroffen.<br />
Het eerste jaar kon nog worden gevlogen.<br />
Maar in 1941 kwam de order van de bezetter dat alle duiven vastgehouden moesten worden en de hokken<br />
verzegeld.
In 1942 moesten alle voetringen der duiven worden ingeleverd op het politiebureau, wat inhield dat de duiven<br />
afgeslacht moesten worden. De officiële bescheiden van de Bond moesten worden ingeleverd waaraan de<br />
toenmalige secretaris heeft voldaan zodat er nu geen bescheiden meer van die tijd zijn.<br />
Verscheidene liefhebbers waagden het, met groot gevaar, duiven te laten onderduiken.<br />
Er stonden zware straffen op.<br />
De verhalen, hoe de Duitsers bij controle soms door de liefhebbers om de tuin werden geleid en op welke<br />
listige manieren men er in slaagde de duiven te laten onderduiken, zijn een geschiedenis op zich. Dat de<br />
Bond desondanks in het geheim bleef voortbestaan, mag voor een zeer voornaam deel worden<br />
toegeschreven aan wijlen Jos van Gastel, die zijn huis disponibel stelde voor de clandestiene vergaderingen,<br />
zodoende de Bond in stand hield, de onderlinge contacten verstevigde zodat na de bevrijding direct weer<br />
kon worden begonnen.<br />
HEROPRICHTING<br />
Toen in oktober 1944 <strong>Tilburg</strong> bevrijd was, werd direct met de heroprichting begonnen, en werden de eerste<br />
stappen ondernomen om tot één bond van duivenliefhebbers te komen.<br />
Er werd een comité gevormd bestaande uit de volgende heren Jos van Gastel, Aug. van Dongen, J. van<br />
Rijen, W. van Eindhoven, Jos Ketelaars en A Broers van de <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders.<br />
Beneven A van de Ven van de Nieuwe Tlilburgse Bond, en M van Stokkum van de CC. <strong>Tilburg</strong>.<br />
Men kwam tot een vergelijk en het eerste bestuur na de bevrijding werd gevormd door Fr. Weyters,<br />
voorzitter; M. de Lepper, secretaris; J. Hermeier, penningmeester; J. Esman, A. Gaillard en Em. Verbunt<br />
commissarissen.<br />
Evenals in 1918 zijn ook in de naoorlogse periode politieke verwikkelingen ontstaan.<br />
Hierover gedetailleerd verslag doen zou teveel plaatsruimte vergen. Op het ogenblik (lees 1984 maar ook nu<br />
actueel) kan men spreken van een goede stabiliteit en wordt met de zustervereniging CC. <strong>Tilburg</strong> goed<br />
samengewerkt, hetgeen moge blijken uit het gezamenlijk Spelen van de fondvluchten in stedelijk verband<br />
(Inmiddels uitgebreid met midfond), en het gezamenlijk aangaan van het Computerproject<br />
De rayonadviescommissies, in goede samenwerking met het bestuur, hebben hun bestaansrecht zeker<br />
bewezen. (inmiddels zijn onder het bestuur van voorzitter Frans Marinus de rayons autonoom geworden wat<br />
onder andere heeft geleid tot de eigen clublokalen. Nog altijd is er een overkoepelend bestuur dat nauw<br />
samenwerkt met CC-<strong>Tilburg</strong> en samen gaat uitzoeken hoe de duivensport voor <strong>Tilburg</strong> in de komende jaren<br />
en decennia zo stabiel mogelijk kan worden ingericht)<br />
DE VOORZITTER IN VOGELVLUCHT<br />
De <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders heeft tot haar 75-jarig bestaan elf voorzitters gehad.<br />
De eerste wis W de Pont. Eer duivensportman in hart en nieren. De <strong>Tilburg</strong>se Bond en de <strong>Tilburg</strong>se<br />
duivensport in het algemeen hebben veel aan hem te danken.<br />
Hij beet de spits af en zijn regeringsperiode was verre van gemakkelijk. Ongeveer 15 jaar heeft hij de Bond<br />
bestuurd en in geordende banen geleid. Gedesillusioneerd hoeft hij tenslotte bedankt. De oorzaak <strong>hier</strong>van<br />
was een fraudegeval bij het overringen van de duiven. Het betrokken lid werd gestraft. Er volgde echter een<br />
proces wat de Bond een flinke bres bezorgde in de financiën.<br />
Hij werd opgevolgd door F. Villevoye en twee jaar later door Jan Panis. Ook deze heeft moeilijke tijden<br />
meegemaakt, met als klap op de vuurpijl hot springen van de Hanze bank.<br />
Aangezien de Bond op deze bank zijn geld had staan was men in een slag geruïneerd, wat tot gevolg had<br />
dat Dhr. Panis bedankte.<br />
Weer kwam Dhr. Villevoye opdraven om de scherven te lijmen. Enige jaren heeft hij de Bond met vaste hand<br />
geleid maar om gezondheidsredenen moest hij bedanken.<br />
P. Groenen volgde hem op onder wiens bestuur het 25-jarig bestaan werd gevierd.<br />
Ongeveer vijf jaren hanteerde hij de voorzittershamer en vele goede dingen worden aan zijn beleid<br />
toegeschreven.<br />
Zijn opvolger was Louis Donders een organisatieman met veel talent. De Bond stond toen op een hoog peil.<br />
Slechts twee jaar heeft hij het voorzitterschap waargenomen.<br />
F. Weyters volgde hem op in de moeilijke taak de <strong>Tilburg</strong>se Bond te besturen.<br />
Vijf jaar lang heeft hij er zijn best voor gedaan. Toen kwam Jan Heerkens aan het roer, een man met<br />
bestuurskwaliteiten gepaard aan een groot talent.<br />
Onder zijn leiding ging de Bond zienderogen naar een hoger peil. Zijn ideaal was om de duivensport,<br />
speciaal voor de buitenwereld die vaak neerkeek op de duivensport een groter aanzien te geven. Jammer<br />
genoeg heeft hij slechts twee jaar van zijn krachten kunnen geven. Een kortstondige ziekte maakte een<br />
einde aan zijn leven. Dat was in september 1949. Zijn heengaan werd betreurd door allen die met hem te<br />
maken hadden.
Maar in die twee jaar is hij er in geslaagd om de duivensport naar buiten meer aanzien te geven, vooral als<br />
promotor van de Liefdadigheidsvluchten<br />
Een zo voortreffelijk leider op te volgen was geen sinecure. De najaarsvergadering van 1949 koos Jan van der<br />
Horst als nieuwe Bondsvoorzitter.<br />
Acht jaar lang heeft hij zich volledig ingezet voor de bond.<br />
Zijn streven was vooral, de duivensport voor de liefhebber zo goed en zo goedkoop als het mogelijk was, te<br />
brengen.<br />
Vele goede dingen zijn onder zijn beleid tot stand gekomen. Maar ook kritiek bleef hem niet bespaard.<br />
Men heeft echter moeten erkennen dat zijn bedoelingen eerlijk en oprecht waren.<br />
Zittend van links naar rechts: Jos<br />
Maassen, A. van Geloven, W. de Pont<br />
Bakker Tooten en A . Scholberg.<br />
Staande: A.. GaiIIiard, Bas Galliard en<br />
Piet Horsten<br />
Bestuur <strong>Tilburg</strong>se Bond bij het 50 jarig<br />
bestaan<br />
Van links naar rechts:J. van de<br />
Gender, P.J. van Loon, M. de Lepper,<br />
P.J.. Stoopen,<br />
J. Briaire, J. Hermelen, A. Verschuren<br />
en P. van Riel.<br />
Een van zijn goede dingen was de invoering van de hokcoördinaten. Deze hebben bewezen een<br />
bevredigender en eerlijker berekenen van de concoursen mogelijk te maken.<br />
Opgemerkt kan worden dat zijn voorzittersperiode in een moeilijke tijd verliep, een tijd waarin het vaak<br />
Salomonswijsheid vereiste om de juiste beslissing te nemen.<br />
Te midden van de problemen omtrent de rayonwijzigingen sloot hij zijn ambtsperiode af.<br />
De opvolgende voorzitter Dhr. P Stoopen werd geconfronteerd met een weinig florissante kas.<br />
Immers, het te goedkoop willen houden van de sport had de nodige financiële consequenties met zich<br />
meegebracht.<br />
Bestuur <strong>Tilburg</strong>se Bond bij het 50<br />
jarig bestaan<br />
Van links naar rechts:<br />
J. van de Gender, P.J. van Loon,<br />
M. de Lepper, P.J.. Stoopen,<br />
J. Briaire, J. Hermelen, A.<br />
Verschuren en P. van Riel
Een van zijn goede dingen was de invoering van de hokcoördinaten. Deze hebben bewezen een<br />
bevredigender en eerlijker berekenen van de concoursen mogelijk te maken.<br />
Opgemerkt kan worden dat zijn voorzittersperiode in een moeilijke tijd verliep, een tijd waarin het vaak<br />
Salomonswijsheid vereiste om de juiste beslissing te nemen.<br />
Te midden van de problemen omtrent de rayonwijzigingen sloot hij zijn ambtsperiode af.<br />
De opvolgende voorzitter Dhr. P Stoopen werd geconfronteerd met een weinig florissante kas.<br />
Immers, het te goedkoop willen houden van de sport had de nodige financiële consequenties met zich<br />
meegebracht.<br />
Dhr. Stoopen zijn geen moeilijkheden bespaard gebleven, maar het moet gezegd, hij ging geen enkele<br />
uitdaging uit de weg. Als geboren spreker slaagde hij er vaak in om een uitweg te vinden waar die vaak niet<br />
mogelijk was.<br />
Men dient daarbij in aanmerking te nemen dat het niet makkelijk was om het in een Bond van meer dan 1000<br />
leden iedereen naar de zin te maken.<br />
Met het vrijwel nieuwe bestuur waarmede hij in zee moest heeft hij zijn best gedaan om de toestand te<br />
stabiliseren.<br />
Dat hij zich in deze “gistende” tijd inzette moet men als positief ervaren. Bestuur <strong>Tilburg</strong>se Bond van<br />
<strong>Postduiven</strong>houders bij het 75jarig<br />
bestaan<br />
staand van links naar rechts:<br />
W. Mallens, J. Wijgerde,<br />
J. v. Kempen, P. Kafoe,<br />
C. Wijnans er J. v.d. Weijden.<br />
zittend van links naar rechts:<br />
P v. Riel, Ad Venmans,<br />
Fr. Marinus<br />
P. Peters en J. de Vries.<br />
Op 9 december 1974 werd Frans Marinus gekozen als opvolger van P. Stoopen. Dat impliceert dat hij er op<br />
het moment van het vijfenzeventig jarig jubileum bijna tien jaar heeft opzitten. Uiteindelijk heeft Frans de<br />
<strong>Tilburg</strong>se Bond 16 jaar geleid. Er zijn voorzitters die kunnen bogen op een langere ambtsperiode.<br />
Wat betreft het inzetten van Vrije tijd zal hij ongetwijfeld de kroon spannen. Dertig uur per week vond hij heel<br />
normaal. Dat dit slechts kan met een hecht ‘thuisfront” zal eenieder duidelijk zijn. Het aandeel van zijn vrouw<br />
Annie en zijn zonen is moeilijk in te schatten, maar het moet zonder twijfel aanzienlijk zijn. Zijn sterke wapens<br />
waren het directe contact met de liefhebbers en een natuurlijke autoriteit, niet gebaseerd op dure woorden<br />
maar op de hantering van een ijzersterke logica.<br />
Hij droeg zijn verantwoording niet als een last, maar beschouwde hem als een compagnon en metgezel, en<br />
deze wisselwerking is de garantie voor het positieve element in zijn beleid. Hij was een sterk voorstander van<br />
frequent contact tussen en met zijn medebestuursleden. Het overleg was zijn sterke wapen, en uit elk overleg<br />
distilleerde zich altijd die oplossing waarin eenieder zich kon vinden. Zijn gevoelige natuur brengt met zich<br />
mee dat ook de minderheden en hun belangen in de Organisatie zijn volle aandacht kregen. Die hem van<br />
nabij kenden weten dat hij een zwak heeft voor de Underdog<br />
En vreemd is dat niet. Door zijn veelvuldig contact, tussen en met de gewone man die zijn klok en duiven<br />
primair stelt, weet hij als geen ander hoe deze zich vaak voelt in de dikwijls met reglementen overspoelde<br />
organisatie.<br />
Kort na zijn verkiezing werd hij geconfronteerd met een aanzienlijk ledenverlies<br />
In twee seizoenen werd de zaak echter gecompenseerd. Sindsdien is het ledenbestand stabiel gebleven. Zijn<br />
openhartig beleid, het intensieve contact met de liefhebbers, en het goed brengen van de sport in het<br />
algemeen, zijn <strong>hier</strong>voor grotendeels verantwoordelijk.<br />
Frans keek altijd vooruit, hamerde op het belang van een goede kas, en greep de kans om met de<br />
zustervereniging CC het ‘computertijdperk” op te starten met beide handen aan.<br />
Zijn opvolger wacht een sportieve uitdaging. Hij behoeft slechts de grote lijnen die reeds zijn uitgestippeld te<br />
volgen. Hierin neemt het streven naar eenheid een grote plaats in.
Dhr. Marinus zijn kwaliteiten zijn niet onopgemerkt gebleven. Op de najaarsvergadering van 27 november<br />
1977 werd hij gekozen tot voorzitter van Midden-Brabant. Hij had tevens zijn aandeel in de<br />
“Stichting vervoer” van Midden-Brabant en was voorzitter van de stichting “STADT” (Stichting automatisering<br />
duivensport TiIburg) Begin jaren tachtig is hij ook doorgedrongen tot de top van de Nederlandse duivensport,<br />
nl. de N.P.O. waar hij een functie beklede in het bestuur.<br />
Frans bleef voorzitter tot 13 maart 1987, maar bleef bestuurlijk betrokken in de Afdeling Midden Brabant,<br />
later “Brabant 2000”. Hij ontving uit handen van voorzitter NPO een gouden speld van verdienste. Frans<br />
Marinus overleed 17-maart 2004.<br />
Opvolgend voorzitter werd met Jan de Vries iemand met ervaring in het voorzittersschap. Jan was daarvoor<br />
al voorzitter van “Union Kleine Kring”. Dat Jan een ervaren bestuurder was blijkt uit het feit dat er weinig<br />
bestuurlijke problemen uit deze tijd zijn blijven hangen.<br />
Dit kan ook toeval zijn natuurlijk. Zoals uit voorgaande beschrijving blijkt zijn bestuurders soms ook<br />
onaangenaam verrast door gebeurtenissen waar ze zelf geen invloed op hebben gehad. Zoals de eerste<br />
voorzitter W de Pont<br />
Jan bleef voorzitter tot de voorjaarsvergadering 29 januari 1993.<br />
Op die dag nam Toon van bommel de voorzittershamer van Jan de Vries over.<br />
Voordeel voor Toon was dat hij ook professioneel al goed met een hamer uit de voeten kon.<br />
Met veel inzet heeft hij de <strong>Tilburg</strong>se Bond geleid wat zeker niet gemakkelijk moet zijn geweest vanwege<br />
onder andere de wijzigende rayonsamenstelling. In deze periode vormen zich de rayons Noord en Zuid.<br />
Daarnaast speelde in deze periode ook de arbitragezaak van combinatie Schouten die ongetwijfeld voor veel<br />
kopzorgen bezorgd heeft. Toon hield het hoofd koel en de zaak werd opgelost.<br />
Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn ook twee heel verschillende zaken. Toon had het idee om alle eigen<br />
inmandlokalen door één nieuw mogelijk multifunctioneel lokaal te vervangen. Het idee kon eigenlijk vrijwel<br />
direct worden uitgevoerd. Voor een dergelijke rigoureuze stap bleek de tijd nog niet rijp te zijn.<br />
Mogelijk zullen we later moeten erkennen dat hij <strong>hier</strong>mee zijn tijd vooruit was.<br />
Vanwege naderende verhuis- en zelfbouwplannen heeft Toon van Bommel zijn functie neergelegd.<br />
Kandidaten stonden toen niet te springen om het van Toon over te nemen. Om deze reden werd zijn aftreden<br />
uitgesteld tot de najaarsvergadering van 21 november 2004. Er werd niet direct een bestuursverkiezing<br />
gehouden zodat formeel Paul Peters de honneurs waarnam tot de voorjaars vergadering van 24 februari<br />
2005 waar Walter Jansen werd gekozen tot nieuwe voorzitter<br />
Over jezelf schrijven lijkt mij niet zo’n goed idee. Ik laat dat graag te zijnertijd aan mijn opvolger.<br />
Als ik toch een markante gebeurtenis mag benoemen is da reeks hokcontroles in 2007. Het leek meer op<br />
een heksenjacht op de <strong>Tilburg</strong>se duivenliefhebbers geleid door mensen die van justitiële zaken geen<br />
verstand hebben. Het resultaat was mager. Toen de controleurs hun jacht ook op mij opende omdat ik onze<br />
leden bijstond in hun verdediging was de maat vol. Het resultaat daarvan was dat de NPO-controleurs<br />
“vrijwillig” opstapten. Feit is wel dat ook zaken aan het licht kwamen die echt niet kunnen, en waar terecht<br />
tegen opgetreden is.<br />
Zonder andere voorgangers tekort te willen doen hoop ik dat het huidige beleid aansluiting vindt bij dat van<br />
Frans Marinus. Dicht bij de leden staan, samenwerking zoeken met de zustervereniging de CC-<strong>Tilburg</strong> en<br />
gezamenlijk de toekomst van de duivensport in <strong>Tilburg</strong> veiligstellen. Een aantal slagen hebben we <strong>hier</strong>in al<br />
gemaakt.<br />
Een positief voorbeeld <strong>hier</strong>van is het steeds verder uitbreidende samenspel in <strong>Tilburg</strong>. Fond en Midfond zijn<br />
al een feit en bij onze leden leeft de wens om dit ook voor Vitesse mogelijk te maken.<br />
Voor de toekomst zal <strong>Tilburg</strong> mogelijk ook een belangrijke rol gaan spelen voor de ons omringende dorpen.<br />
Er ligt dus nog een hoop werk op ons te wachten.<br />
Bestuur <strong>Tilburg</strong>se bond bij het 100 jarig bestaan<br />
Jack Aarts, JP Santegoets, Jan Smulders, Paul Peters, Walter Jansen, Frank Marinus
Uit “DE TILBURGSE POSTDUlF van 28 maart 1933<br />
<strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders.<br />
Datum van oprichting: 28 november 1909<br />
Bestond oorspronkelijk bij sommige onzer bestuursleden een vaag vermoeden, dat het in de loop van dit jaar<br />
25 jaar zou zijn geleden, dat de <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders werd opgericht en werd op de in<br />
februari j.l. gehouden vergadering, op initiatief van het bestuur met algemene stemmen besloten, dit feit niet<br />
ongemerkt te laten passeren, een nader onderzoek heeft thans uitgewezen dat met de viering van dit<br />
jubileum nog een jaartje zullen moeten wachten.<br />
Teneinde iets naders omtrent de oprichting van onzen Bond te weten te komen - men had niet de<br />
beschikking over positieve gegevens waaruit ook slechts met enige nauwkeurigheid de datum van oprichting<br />
kan worden afgeleid - besloot het Bestuur de heren Jos Maassen - A.A. van Gelooven -<br />
A. Gaillard en W. de Pont, allen oud-bestuursleden en medeoprichters, van onzen Bond, tot een bespreking<br />
uit te nodigen.<br />
Met uitzondering van Dhr. de Pont, van wien bericht van verhindering werd ontvangen, gaven genoemde<br />
heren allen aan deze oproep gehoor, terwijl ook de heer Heefer, die van de oprichting lid van den Bond is<br />
geweest, acte de prècense gaf.<br />
Naast vele interessante bijzonderheden, welke wij in den loop der gehouden besprekingen mochten<br />
vernemen, doch die wij liever tot lateren datum in petto houden, kwam <strong>hier</strong>bij vast te staan:<br />
Dat tot en met het seizoen 1908 de verzending onzer <strong>Tilburg</strong>se duiven werd opgedragen aan den<br />
Zuiderbond, waarvan <strong>Tilburg</strong> en Omstreken destijds een onderafdeIing vormde.<br />
Dat in het najaar van 1908 bij onze <strong>Tilburg</strong>se duiven-verenigingen een sterke drang naar zelfstandigheid viel<br />
waar te nemen, die in het voorjaar van 1909 dermate was uitgegroeid, dat een aantal onzer <strong>Tilburg</strong>se<br />
verenigingen zich aaneensloot en zij overeenkwamen, bij wijze van proef voorlopig voor één jaar, de<br />
verzending zelf er hand te nemen.<br />
En dat tenslotte, toen in het najaar van 909 deze proefneming gunstige resultaten bleek te hebben<br />
opgeleverd, tot oprichting van den <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>liefhebbers — de naam is in den<br />
loop der jaren gewijzigd in <strong>Tilburg</strong>se Bond van <strong>Postduiven</strong>houders — werd besloten.<br />
Wat echter tijdens de besprekingen niet kwam vast te staan was de juiste datum van oprichting want<br />
niemand der bovengenoemde heren kon zich dezen datum precies herinneren.<br />
De Heer de Jong, houtstraat nö7 kon ons echter omtrent dit punt de nodige opheldering geven.<br />
Uit de hand van dezen oude melker mochten wij een circulaire ontvangen, waarbij de heer Jos Maassen de<br />
te <strong>Tilburg</strong> gevestigde verenigingen tot een op 28 november 1909 te houden vergadering opriep waarbij de<br />
volgende punt en zouden worden behandeld:<br />
1. Opening.<br />
2. vaststellen Statuten en Huishoudelijke reglementen.<br />
3. Toetreding der Verenigingen.<br />
4. Verkiezing bestuur.<br />
Op deze vergadering, die werd gehouden in de zaal van den heer J. Oppermans op den Heuvel • dus op<br />
zondag 28 november 1909, kwam de oprichting van Onzen Bond definitief tot stand en werd het<br />
bestuur als volgt samengesteld:<br />
W. de Pont — voorzitter,<br />
F. van Riel-Teurlings — vicevoorzitter<br />
Jos Maassen — secretaris,<br />
Arn. Scholberg — 2e secretaris,<br />
A.A. van Gelooven — penningmeester,<br />
A. Gaillard — Commissaris.<br />
P. Horsten — Commissaris.<br />
Voorlopig menen wij het <strong>hier</strong>bij te kunnen laten.<br />
Mochten er echter onder onze <strong>Tilburg</strong>se liefhebbers zijn, die interessante herinneringen hebben bewaard uit<br />
de oprichtings- en eerste bestaansperiode van onzen Bond, dan zou het ondergetekende aangenaam<br />
vinden, indien hij deze van hen zou mogen vernemen.<br />
Oorspronkelijke tekst bij het 75 jarig bestaan: Paul Peters.<br />
Aanvullingen (cursief) Walter Jansen
Ooit kende de <strong>Tilburg</strong>se Bond een eigen<br />
orgaan. Losse nummers kostten in 1929 f. 0.10<br />
en voor niet leden gold een abonnementsprijs<br />
van f. 0.50<br />
Bestuur <strong>Tilburg</strong>se Bond 1937<br />
zittend v.l.n.r. A.N. Rombach, n.n., W. de Pont, A.<br />
Post, J. Vugts. staand: 4e links M de Lepper, 6e links<br />
van Oudheusden? en 2e rechts J van Gastel<br />
Overnachtfond in 1929<br />
Kampioenshuldiging 1952<br />
Bestuur <strong>Tilburg</strong>se Bond 1986<br />
Zittend v.v.n.r. P. van Riel, A. Venmans, Fr. Marinus,<br />
P.Peeters, J. de Vries,<br />
Staand: W. Mallens, J. Wijgerde, Jos v. Kempen, P.<br />
Kafoe, C. Wijnans, J. v.d. Weijden
<strong>Postduiven</strong>vereniging De Zwaluw,<br />
Koningshoeven voor het café Naris Schultz.<br />
Oorlogsbode 1929<br />
Abattoirvliegers 1948<br />
Kenmerk door de jaren heen:<br />
Diverse kachelclubs<br />
Noorderpost 1949
Voltvliegers 1948<br />
PV De Ooievaar 1948<br />
Volt Zuid. Sport en ontspanning.<br />
Het inmanden van de duiven door<br />
leden van de postduivenvereniging<br />
P.V. de Voltvliegers ca. 1948.<br />
Locatie: de portiersloge of<br />
bewakingsloge aan de toenmalige<br />
Nieuwe Goirleseweg, nu de<br />
Voltstraat<br />
PV Vitesse 1934<br />
Overige verenigingen (1929)<br />
P.V. De Olijftak P.V. Zwaluw I<br />
P.V. De Zuiderpost P.V. De Noordelijke<br />
P.V. De Snelle Vliegers concoursclub<br />
P.V. De Nieuwe Telegraaf P.V. St. Annavliegers<br />
P.V. De Morgenvlucht P.V. De Luchtbode<br />
Combinatie Bested P.V. Vriendschap onder ons<br />
P.V. Steeds Voorwaarts P.V. La Grande Vitesse<br />
P.V. Korvel<br />
P.V. De Koerier<br />
P.V. De Over Berg en dal P.V. Neerlands hulp<br />
P.V. De Edele Vliegers P.V. <strong>Tilburg</strong> Vooruit<br />
P.V. De Graf Zeppelin P.V. De Oranje Post<br />
P.V. Pro Regina et Patria P.V. De Hirundo Heikant<br />
P.V. De Arkduif P.V. De Groene Olijftak<br />
P.V. De Vriendenkring P.V. De <strong>Tilburg</strong>se concoursclub<br />
P.V. De Havenpost P.V. De Courier<br />
P.V. De Oorlogstelegraaf P.V. De Vroolijke Vliegers<br />
P.V. De Arkduif P.V. De Luchtvaart<br />
P.V. DeZuidertelegraaf P.V. De Sint Pietersduif<br />
P.V. De Luchtgids
Oorlog<br />
Kokertje dat met behulp van een<br />
band bevestigd kan worden aan<br />
de poot van een postduif.<br />
Gebruikt door de Nederlandse<br />
spionagedienst probeerde tijdens<br />
de Tweede Wereldoorlog<br />
De duiven werden per parachute<br />
neergelaten in een kartonnen<br />
koker. Aan de koker was een zakje<br />
met maïskorrels bevestigd. Ook<br />
een brief met vragen werden<br />
gesteld over de militaire situatie<br />
in de omgeving.<br />
In het kokertje konden<br />
antwoorden worden gestopt,<br />
waarna de duif met bericht weer<br />
naar Engeland kon vliegen.
Vliegbewijzen<br />
Let eens op de aantallen<br />
duiven
Noord-West<br />
Tramstation<br />
De inmandlokalen<br />
Zuid-Oost Café Bet Kolen<br />
Noord-Oost<br />
Café 31-33<br />
Zuid-West<br />
L’ ècho des montagnes
Clublokaal Rayon Noord<br />
Nu alleen Noord en Zuid<br />
Clublokaal Rayon<br />
Zuid
Piet van Weereld. In St.Quentin<br />
op 21 april 1967 de lossing vond<br />
plaats met een zwaar bewolkte<br />
lucht om 13:00 uur met een<br />
normaal verloop.<br />
Dit waren de eerste container<br />
van Midden Brabant toen, waar<br />
de duiven mee werden vervoerd.
Erelid J. Heefer
Geschreven door:<br />
<strong>Tilburg</strong> had zoveel<br />
abonnees bij de Reisduif<br />
dat er een aparte pagina<br />
aan werd gericht
Nu promotie nodig<br />
Gelukkig wordter aan gewerkt, en niet alleen door onze<br />
(klein)kinderen worden spreekbeurten gehouden<br />
Duivensport Volkssport<br />
Fondclub 1969 4000 personen in Stadsporthal<br />
Bron: NPOrgaan 20-3-09
A. Baetens. Rayon Noord.<br />
A. Mols. Rayon Zuid.<br />
A. vd Dungen Rayon Zuid.
A. van Gool. Rayon Noord.<br />
A. Mous. Rayon Noord.<br />
A. de Gouw. Rayon Zuid.
C. Hermes. Rayon Zuid.<br />
B. Bressers. Rayon Noord.<br />
Comb. Aarts-Santegoets.<br />
Rayon Zuid.
B. van Hest. Rayon Noord.<br />
B. Badrour. Rayon Zuid.<br />
B. Koppens. Rayon Noord.
CJ. van Berkel. Rayon Zuid.<br />
Comb. Smulders & Kleinzoon.<br />
Rayon Zuid.<br />
Fr. Mutsaers. Rayon Noord.
J. Vermetten. Rayon Noord. N. beekmans. Rayon Zuid.<br />
J. Paapen Rayon Noord.
J. Bettonviel rayon Zuid.<br />
Fam. Hultermans.<br />
Rayon Zuid.<br />
C. dingemans. Rayon Noord.
C. Aarts. Rayon Zuid.<br />
C. Tempelaars. Rayon Noord.<br />
C. Verhoekx. Rayon Noord.
Fr. vd Herik. Rayon Noord.<br />
Comb. van huijgevoort &<br />
kleinzoon . Rayon Zuid.<br />
Fr. Verdonk. Rayon Noord.
Fr. de Wit. Rayon Zuid.<br />
Gebr. Stabel. Rayon Noord.<br />
Fr. Martens. Rayon Zuid.
Frans & Frank Marinus.<br />
Rayon Zuid.<br />
G. Tijs. Rayon Noord.<br />
J. Formannoy. Rayon Noord.
Fr. Toepoel. Rayon Zuid.<br />
H. de Roy. Rayon Zuid.<br />
J. Robbe. Rayon Noord.
G. Bentil Arthur. Rayon Noord.<br />
J. vd Stappen. Rayon Noord. M. van Hest. Rayon Noord.
J. Verhoeven Rayon Noord.<br />
J. Wijgerde & zoon.<br />
Rayon Zuid.<br />
J. Rombout. Rayon Noord.
J. Becx. Rayon Zuid.<br />
J. Doremalen. Rayon Noord<br />
J. vd Ven. Rayon Zuid.
L. Ciliacus. Rayon Noord.<br />
M. Robbe. Rayon Noord.<br />
L. van Meel. Rayon Noord.
J. van Kempen. Rayon Noord.<br />
J. Van Gool. Rayon Zuid.<br />
J. Oerlemans. Rayon Zuid.
N. vd Rijt. Rayon Zuid.<br />
K. Remmers. Rayon Noord.<br />
P. Remie. Rayon Zuid.
A. Jacobs. Rayon Noord. W. vd Geloven. Rayon Noord.<br />
P. Peters. Rayon Zuid.
Comb. Smans-Koopmans.<br />
Rayon Zuid.<br />
Petra & Frank van<br />
Huijgevoort. Rayon Zuid.<br />
W. Verbeek. Rayon<br />
Zuid.
Walter & Steffie Jansen. Rayon Noord.<br />
P. van Uden. Rayon Noord. W. Schoonus. Rayon Noord.
N. Vreijsen. Rayon Noord.<br />
P. Robbe. Rayon Noord.<br />
SJ. vd zilver. Rayon Noord.
Peter & Nick Akkermans. Rayon Noord.<br />
A. van Bommel. Rayon Noord.
W. vd Brekel. Rayon Noord.<br />
W. Snoeren. Rayon Noord.<br />
Namens de fotograven wil alle leden bedanken voor het goede mee werken om de foto`s te<br />
maken. Toch is het jammer dat niet alle leden een foto in het boek willen hebben, maar ook<br />
daar hebben wij alle respect voor. Ook hoop ik dat alle foto`s naar tevredenheid zijn, want<br />
het is toch een jubileumboek dat over 100 jaar duivensport gaat.<br />
Namens de fotograven hartelijk bedankt.