lees verder - Amstelkerk

_______________________________________Geloof in beeld
W
e zouden ze niet meer willen missen, de kleuren van het
kerkelijk jaar. Als we de Amstelkerk binnenkomen, valt het
meteen op. Als er een wit antependium hangt vieren we een van de
allerhoogste feesten van de kerk, het Kerstfeest of het Paasfeest.
Wit is immers de kleur van de zuiverheid, de kleur ook van de doop.
Wit is de kleur van het nieuwe leven. Johannes vertelde ervan in het
boek van de Openbaringen. Jezus zelf had het gezegd: “Wie
overwint zal zich in het wit kleden. Ik zal zijn naam niet uit het boek
van het leven schrappen, maar juist voor hem getuigen ten
overstaan van mijn Vader.” Op een andere plaats in de Openbaring
zegt Jezus het zo: “Wie overwint zal ik van het verborgen manna
geven, en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die
niemand kent, behalve degene die het ontvangt.” Daarom is de
basiskleur van de kerk wit.
D
aarnaast is er ook het rode kleed, de kleur van het vuur, van
het vuur dat niet verteert, van de tongen van vuur, die op het
Pinksterfeest te zien waren. In de Advent en in de 40-dagentijd voor
Pasen zijn de antependia paars, de kleur van boete en inkeer. Na
Driekoningen en na Pinksteren zijn er geen speciale kerkelijke
feestdagen meer. Vroeger leerden wij op college een
‘ezelsbruggetje’ om dat te onthouden.
Als de kleur is groen, is er in de kerk niets te doen.
De kleuren symboliseren de loop van het kerkelijk jaar, verwijzen
naar de bijbehorende lezingen uit de Bijbel. Als je op zondag de kerk
binnenkomt, dan zie je aan de inrichting van het gebouw, waarover
het gaat. Die boodschap is er om door te geven.
A
ntependia zijn dienstbaar aan de geloofsoverdracht. Je kunt er
goed over praten.
Als je beter kijkt dan valt er aan de antependia van de Amstelkerk
iets unieks op. Niet alleen de kleur verwijst naar het Woord dat in
[23]
de kerk verkondigd wordt, naar het Woord dat geschiedt: er zijn nog
meer symbolen te zien die ook op de boodschap van de kerk
teruggaan. Er is een antependium dat Matt. 14 oproept. Als Jezus
gehoord heeft van de dood van Johannes wordt hij met ontferming
met de mensen bewogen. De discipelen zeggen dan: ‘We hebben
hier niets, alleen vijf broden en twee vissen.’ Voor Jezus was dat
genoeg. Hij kon er 5000 mee voeden en er bleven nog 12 manden
vol over. Er is een antependium dat het verhaal van Johannes
verbeeldt (Joh. 12,24): “ Waarachtig, ik verzeker u: als een
graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel,
maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.”Zo zijn er nog vijf
andere symbolen.
A
lle antependia zijn kunstwerken die hetzelfde vertellen: de Kerk
heeft een Woord voor de wereld. De liefde waarmee ze
ontworpen en gemaakt zijn straalt er vanaf.
Jammer eigenlijk dat die symbolen op de antependia maar zo kort te
zien zijn, alleen voor en tijdens de ene dienst, waarin de kleur past.
Je zou ze altijd moeten kunnen zien, ook als de kerk open is voor
bezoekers. Die symbolen zijn de moeite waard. Omdat ze zichtbare
tekenen zijn van de boodschap van de Kerk, maar ook omdat ze
laten zien, hoe in de tweede helft van de vorige eeuw zoveel leden
van onze kerk zich hebben ingespannen om de functie van het
kerkgebouw in dat gebouw zelf tot uitdrukking te laten komen.
N
og altijd bewaard zijn de glas in lood ramen die dezelfde
symbolen dragen. Al drie jaar is een groep gemeenteleden
actief bezig om - natuurlijk in overleg met de kerkenraad, de
kerkrentmeesters en met Leo Kuys (de glazenier die de ramen heeft
geschapen) - de plaats te bepalen waar de verkondiging die van de
ramen uitgaat, het meest tot zijn recht komt. Inmiddels zijn wij
eruit: in het venster boven de burgemeestersbank. Het wordt een
prachtig geheel. De eenheid tussen antependia en de structuur van
het kerkgebouw wordt hersteld. De kerk toont, waarvoor ze staat:
de verkondiging. Die staat centraal. Ieder symbool vertelt
[24]