Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Wat dromerig zit mijn overbuurman Jappie<br />
voor zijn huis in de schaduw. Hij is over<br />
de tachtig. Ik breng hem de krant en<br />
ga even naast hem zitten. Hij aait voorzichtig over<br />
zijn mooie, bruine, kale hoofd met wat ‘Lambiek’<br />
sprieten. Hij piept en kucht wat, ‘overgehouden<br />
na jarenlang in de fabriek werken’, zegt hij. Hij zegt<br />
‘dat hij twee keer in de week met de taxi wordt<br />
opgehaald, voor de dagopvang’.<br />
Ik vraag hem of hij het leuk vindt? Hij zegt ‘ach, het<br />
valt wel mee’. Hij lacht wat. ‘Maar om dáár met mijn<br />
handen in de lucht bewegingen te maken….. ik weet<br />
het niet’. ‘Maar ze zijn aardig en het went wel en ik<br />
vergeet de laatste tijd wat dingen’. ‘Er is trouwens<br />
niemand die daar goed biljarten kan’.<br />
Hij vertelt me dat hij eens in de week door een<br />
hulp wordt gewassen. ‘Bofkont’, fluister ik hem toe.<br />
Hij lacht mij wat ondeugend toe en zegt ‘joepie de<br />
poepie’. Dan komt Jannie, zijn vrouw, naar buiten en<br />
vraagt ‘of ik koffie wil’? Ik zeg ‘graag, zonder suiker’.<br />
Jappie kijkt me weemoedig, niet klagend, aan en<br />
vraagt ‘zullen we na de koffie één stoten?’ Ik zeg<br />
‘okay’. Warme man.<br />
Jappie & Jannie<br />
P.S. Ik verloor trouwens wel.<br />
Dit stukje had ik ergens verleden jaar opgeschreven.<br />
En in augustus besluiten Jannie & Jappie, na veel<br />
geaarzel, te verhuizen naar een woonzorgcentrum<br />
te Weidum. Dit is waarschijnlijk een verstandige<br />
beslissing. Jappie & Jannie zagen er de laatste tijd<br />
breekbaar uit.<br />
Afgelopen week was het zover. Ik zie dat Ale<br />
Terpstra nog een keer een bakje koffie bij de familie<br />
op nummer elf haalt. De avond vóór hun vertrek<br />
hebben we met z’n allen nog een borrel gedronken<br />
onder de pruimenboom. Annie den Haan gaf een<br />
mooie afscheidsrede en als afscheidscadeau krijgen<br />
ze een fotoalbum van It Kleaster. Ik zag links en<br />
rechts wat rode ogen en het werd even vreemd<br />
stil…….<br />
De volgende dag is nummer elf leeg. We missen<br />
Jannie die, als ‘Grand Old Lady’, met haar rollator<br />
boodschappen gaat halen. Jannie haar mening telde!<br />
We missen Jappie die met zijn handen op de rug ‘een<br />
sprintje’ trekt over It Kleaster. We zullen ze missen,<br />
want ondanks hun hoge leeftijd deden ze overal aan<br />
mee. En ze waren ook nog eens de eerste bewoners<br />
van It Kleaster.<br />
Het is even stil en kil op It Kleaster. Ik krijg het<br />
koud en krijg de neiging om – in de zomer – de<br />
verwarming een graadje hoger te zetten. Ik wens,<br />
namens de bewoners van It Kleaster en de bewoners<br />
van Wytgaard, Jannie en Jappie een zo gezond<br />
mogelijk verblijf in Weidum.<br />
3
Change language