LUUK DE JONG - TwenteSport.com

BJORN KUIPERS
tukker op het ek
de olympische droom van
rachel klamer
minister henk kamp
volhouden en presteren
de cirkel is rond voor kirsten vlieghuis | de habitus van paul krabbe
luuk de jong
GedreVen SoldAAT VAn orAnje
Hugo Borst, Theo ten Caat, Hennie Kuiper, Karin Kuipers, Wyomi Masela, Gerco Schröder, Hein Vergeer, Samuel Armenteros
GRATIS
CArdForTWo
T.W.V. € 75,00
BIj je ABonneMenT!
uitgelicht op twentesport.com
Het actuele sportnieuws
dagelijks verse column
Tweets Twentse topsporters magazine
duikt de diepte in
nr.2 - jaargang 2 - 2012
losse nummers € 5,95

Genieten van het rijke landleven!
De Bloemenbeek is meer dan een magnifiek landhuishotel en Fine dining restaurant
in een adembenemend Twents coulissenlandschap. Het is ook een ambiance die uitnodigt
tot het opdoen van verkwikkende en inspirerende ervaringen voor lichaam
én geest of een gastronomisch avontuur bij u thuis.
Gun uzelf de weldaad van Bloemenbeek’s Experiences.
Noblesse Oblige!
Ontdek de warme ambiance van onze Spa en laat
uw zintuigen prikkelen door het zuivere water van
de Bloemenbeek, de warme gloed van het zandsteen,
door subtiele geuren van lavendel, kamille
en jasmijn en een rijke melange van kleuren en
geluiden. Onderga een ontspannende massage,
aroma therapie en herstel de balans tussen lichaam
en geest. Onze specialistes werken met gerenommeerde
topmerken als het Zwitserse Valmont
(celtherapie), het Franse Decléor (aromatherapie),
het Zuid-Afrikaanse Theravine (vinotherapie) en
Ahava (mineralen, zouten en modder uit de Dode Zee).
Een gastronomisch avontuur van het hoogste niveau.
Dit kan zowel bij u thuis als op een bijzondere door
u gewenste (landgoed) locatie in Nederland of elders.
Onze Meesterkok Michel van Riswijk adviseert u
graag hoogstpersoonlijk. Speciaal voor u creëert
hij een exclusieve culinaire belevenis en biedt u de
gelegenheid om u en uw beste vrienden of relaties
gastronomisch te laten inspireren door een gezamenlijke
kooksessie of een stijlvol (tuin)diner.
Zo kunt u uzelf en uw gasten overal verrassen met
dat gevoel dat alleen de Bloemenbeek kan bieden.
Savoir Vivre!
Beuningerstraat 6, 7587 LD, De Lutte, Twente,
Tel 0541-55 12 24, bloemenbeek.nl

Tom_Advert_Catering_Merlijn.indd 1 25-08-11 15:59

Twente SPORT
4
Inhoudsopgave op de cover
vaste rubrieken
Toptalent: Maurits Lammertink 6
Kort, vlug & vlot nieuws 14, 36, 56
Grenzeloos: Britt Vonk 16
Maaike’s Sportman: Tim Sluiter 22
Familieportret: de familie Stamsnijder 28
Hein Vergeer komt met CardForTwo 32
De habitus van Paul Krabbe 38
Afscheid: FC Twente fan Arjan Baas 45
Goed geschoten: Olympische topsporters en hun ouders 46
Reportage: FBK-games 58
Sponsor met sporthart: Opel Kamp in Almelo 61
Fast & Fashionable: voetbalvereniging Sparta 62
Wereldelftal van waterpolospeelster Karin Kuipers 66
Vereniging in de picture: Achilles ’12 70
Topsport Overijssel regio Twente 74
Moment van glorie: Hendrie Krüzen 77
Immigrant: Samuel Armenteros 78
Na de topsport… zwemster Kirsten Vlieghuis 80
Volgende keer + kortste column 82
8 Hennie Kuiper in gesprek met Luuk de Jong
20 Londen is de place for… Rachel Klamer
26 Iets met topsport? Henk Kamp
50 Groot interview: scheidsrechter Bjorn Kuipers

columns en opinies
n Welkom bij tWentesport magazine
TWenTespoRT
MagaZIne
Sportliefhebbers kunnen hun lol niet op. De sportzomer barst in alle
hevigheid los. Eens in de vier jaar is het raak. Wij als topsportjunks
kunnen ons elk jaar al enorm vermaken met evenementen als
de Tour de France en Wimbledon. Dit jaar komen het EK voetbal
en Olympische Spelen erbij en in Twente zelf staan in korte tijd
traditiegetrouw topwedstrijden als de FBK-Games, het CSI Twente
en de Triatlon Holten op het programma. Kan het niet wat minder?
Nee. Hoewel we ons ook best kunnen voorstellen dat het de
mensen die geen verschil zien tussen een school- en rugslagzwemmer allemaal teveel wordt cq de neus uitkomt. Gelukkig
zijn er ook films op televisie of misschien is het de hele zomer wel tuinzittend of boswandelend weer. Dit magazine neemt
een voorschot op al deze evenementen, vooral als inwoners van deze schone regio er ook een rol van betekenis spelen. Luuk
de Jong en Bjorn Kuipers op het EK. Marleen Veld-, Job Kien- en Moniek Nijhuis, Hinkelien Schreuder, Kirsten Wild en nog
een paar Twentse topsporters op de Spelen in Londen. Het zijn er overigens wel wat weinig deze keer. Maar u vindt hen op de
een of andere manier terug in dit magazine en met hen Twentenaren die al eerder op het EK voetbal of de Spelen succesvol
waren, zoals Kirsten Vlieghuis, Hendrie Krüzen, Karin Kuipers, Hennie Kuiper en de stokoude Deldenaar Hans Schnitger.
Op die sportzomer - met ook nog eens in de Tour het debuut van de Twents georiënteerde Argos-Shimano ploeg en verder
de renovatie van voormalig landskampioen FC Twente, de verdere uitbouw van Heracles en de Twentse topklassers, het
afscheid van Haile Gebreselassi, enzovoort - kunnen haast niet wachten. Veel plezier met het nieuwe TwenteSport Magazine.
eddy van der ley en gijs eijsink, hoofdredactie
PS Een speciaal woord van welkom richten we aan de Stichting Topsport Overijssel|Regio Twente die in het magazine een
eigen plek heeft gecreëerd.
16 Evert ten Napel
19 André Manuel
25 Sip Kruze
De KORTSTe COLuMN
VAN TWeNTe
36 Rene Waning
41 Peter Bonder
54 Jan Medendorp
56 Michel Boerebach
55 Henk Kesler
73 Karen Eshuis
GRATIS
CARDFORTWO
T.W.V. € 75,00
BIJ JE ABONNEMENT!
kIJk Op pAgINA 33
HeLDeNDOM
De Romeinen, ze bleven weg dit jaar. De maand mei kruipt voorbij zonder de haast traditionele triumphus
over Gods wegen in Twente. Geen titel, geen beker, ook geen voorronde Champions League. Heldendom
pelt snel af. FC Twente slechts zesde in de eredivisie, chagrijn in en rond De Grolsch Veste. So what,
denk ik dan. Vallen hoort bij groeien, verlies hoort bij topsport. Verlies bepaalt ook de gradatie van de
echte winnaar. Die spuwt de schaamte in de bek en vecht terug.
Peter Wekking, sportjournalist in dienst van Voetbal International
Twente SPORT
5

Twente SPORT
6
Maurits Lammertink
De start van het nieuwe wielerseizoen
lijkt het sein voor de lente. Weilanden
liggen klaar, lichtgroen blad groeit aan
solide bomen naast het stille asfalt.
Alles is voorbereid op een warme en
lange zomer. Maurits Lammertink flitst
met zijn ploeg voorbij. Geconcentreerd,
beheerst, strijdend aan kop. Maar ook
solidair met zijn maten en de omgeving.
In 2011 won de 21-jarige wielrenner
uit Enter zilver bij het Nederlands
kampioenschap in Ootmarsum. En in
de laatste etappe van de ronde van
Tsjechië kwam hij als eerste man over
de finishlijn. Bescheiden licht hij zijn
prestaties toe. Doelgericht, enthousiast
en vol vuur vertelt hij over de toekomst.
Over de dagelijkse trainingen en de
wedstrijden. Maurits Lammertink,
belofte in de wielrennerij, een belofte
voor de wielersport op de weg.
Tekst: Bea te Veldhuis, Fotografie: Ebo Fraterman

n tWents toptalent
Twente SPORT
7

Twente SPORT
8
Exclusief voor TwenteSport magazine gaan
ex-topsporters uit Twente in gesprek met een
topsporter uit de regio. In de vierde aflevering
ontmoet wielerlegende Hennie Kuiper de topscorer
van FC Twente, Luuk de Jong.
'Ik ben nIeT Zo’n
vooRuITdenkeR’
hennIe kuIpeR onTMoeT… Luuk de Jong
De een is de meest gelauwerde topsporter ooit uit de Twentse geschiedenis. Hennie Kuiper (63) pakte als
amateurwielrenner in 1972 de Olympische wegtitel en werd vervolgens als prof nationaal en wereldkampioen. Hij
won twee keer de koninginnenrit van de Tour de France op Alpe d’Huez en zegevierde in de mooiste klassiekers
als Parijs-Roubaix en de rondes van Vlaanderen en Lombardije. De ander staat nog maar aan het begin van
wat een imposante loopbaan kan worden. Luuk de Jong, 21 nog maar, werd met FC Twente al landskampioen
en winnaar van de KNVB beker en de Johan Cruijff-schaal. Hij speelde tal van Europese cupwedstrijden en
mag zich international noemen. Hennie Kuiper en Luuk de Jong in gesprek over de topsport van vroeger en nu.
Hennie: Ik moet nog denken aan dat moment tegen De Graafschap,
toen je je verstapte. Wat gebeurde daar nou precies?
Luuk: Ik wilde de bal binnenhouden. Maar ik schampte de bal
iets, kwam schuin op mijn voet terecht en klapte er doorheen.
Gelukkig viel de schade achteraf nog mee. Het is me trouwens al
eens eerder overkomen, ongeveer op hetzelfde stuk van het veld.
Dat was drie jaar geleden, toen ik met de Graafschap tegen NEC
speelde. Wel apart dat het me nu weer overkwam.
Hennie: Volg je het wielrennen ook een beetje?
Luuk: Eerlijk gezegd vrij weinig. De Tour de France af en toe.
Verder eigenlijk niet zo.
Hennie: Dus voor een wedstrijd als Parijs-Roubaix blijf je niet thuis?
Luuk: Misschien als jij me zegt dat ik moet kijken?
Hennie: Zou ik zeker doen. Misschien is die koers voor mij wel zo
speciaal omdat ik die een keer heb gewonnen. In de eindfase was
ik ontsnapt en ik had een aardige voorsprong op het pelotonnetje
dat nog over was. Toen reed ik lek op de kasseien. Ik was echt in
paniek omdat ik bang was dat ik daardoor de overwinning nog zou
mislopen. De beelden dat ik schreeuwend een wiel omhoog houd,
zenden ze nog geregeld uit. Dit jaar was ik voor de veertiende keer
gastheer voor de Rabobankploeg. Dat is vergelijkbaar met een
skybox in het voetbal, alleen zit je bij ons in een auto.
Luuk: Jouw toptijd was al geweest, toen ik nog geboren moest
worden.
Hennie: Dat is waar en de tijden van nu zijn heel anders. Toch
geloof ik niet dat de sport veranderd is qua beleving. Ik hoor
Sjaak Swart wel vaak mopperen dat het vroeger allemaal een stuk
beter was, maar dat geloof ik niet zo. Als je ziet hoe een ploeg als
Benfica de bal rond laat gaan, van schoen op schoen… Dat vind ik
indrukwekkend. Vroeger stonden voetballers voor te wachten tot
er een bal kwam. Tegenwoordig komt een keeper met uittrappen
nauwelijks nog over de middenlijn.
Luuk: Dat komt omdat die moderne ballen alle kanten op vliegen.
Het lijken soms wel strandballen.
Hennie: In mijn tijd kopte je je bijna een hersenschudding.
Luuk: In de wielrennerij hebben ze toch ook niet stilgestaan?
Hennie: Daar is ook ongelooflijk veel veranderd. Trappen moeten
ze nog steeds zelf, maar het is inderdaad niet meer te vergelijken
met toen. De fietsen zijn bijvoorbeeld veel lichter geworden. Meer
dan vijf kilo wegen die dingen niet meer. En ook op het gebied >>

Tekst: Willem Pfeiffer - Fotografie: Stefan Schipper
n tWentse topsporters onder elkaar
Twente SPORT
9

Twente SPORT
10

van kleding en voeding is er natuurlijk een boel
verbeterd. Vroeger kon je een halve invalide zijn,
als je maar een sterk hart en goede longen had.
Tegenwoordig heb je heel andere spiergroepen
nodig. Een Theo Bos bijvoorbeeld, die kwam
van de baan en wilde wegrenner worden. Maar
hij was veel te zwaar voor het sprinten op de
weg. Sprinten is pure kracht. Maar met zúlke
poten kom je niet de Alpe d’Huez op. Hij is acht
kilo afgevallen door een specifieke training en
door zijn eetgewoontes te veranderen. Geschikte
voeding kan ook veel doen voor een wielrenner.
Luuk: Wij nemen drie uur voor een wedstrijd een
sportmaaltijd. Meestal pasta, maar brood mag
ook. Maar dat neem ik meestal niet, ook niet
als we pas om half vijf spelen. Ik doe graag wat
gewoon is. Gelukkig spelen we weinig om half
een. Want dan moet je wel heel vroeg eten. Dat
vind ik niet zo prettig.
Hennie: Vroeger reed bij ons Dries van Wijhe
rond in het peloton. Dolle Dries noemden ze
hem. Hij won wedstrijden met krentenbrood op.
Dat ging dus iedereen doen. Tegenwoordig staat
de sport veel meer open voor vernieuwing. DSM
heeft nu bijvoorbeeld een sportdrank ontwikkeld
met eiwitten. Die moet je binnen een uur na de
wedstrijd innemen.
Luuk: Bij ons krijgen we vaak shakes. Verder
doen we echt veel kracht- en powertraining.
Diverse spelers laten zich ook vaak masseren.
Van mij hoeft dat niet elke dag.
Hennie: Hoeveel weeg je en hoe lang ben je?
Luuk: Ik weeg 87 kilo bij een lengte van 1,88
meter. Volgens de medische staf van FC Twente
is dat prima zo.
Hennie: Als ik in mijn tijd 72 kilo woog, was
ik in topvorm. Tegenwoordig weten renners
veel meer van hun lichaam dan wij in onze
tijd. Robert Gesink bijvoorbeeld heeft een veel
lager vetpercentage dan ik vroeger. Normaal
gesproken moet je van je lengte in centimeters
een meter aftrekken om het ideale gewicht te
bepalen. Maar de goede klimmers zitten daar
nog eens vijftien kilo onder. Soms sta ik er bij het
voetballen wel eens versteld van, wat voor kont
die spelers hebben.
Luuk: Ook bij FC Twente kun je verder komen als
je die overtollige kilo’s niet hoeft mee te sjouwen.
n tWentse topsporters onder elkaar
'De beelden dat ik schreeuwend een wiel
omhoog houd, zenden ze nog geregeld uit'
De trainer zegt altijd dat het gaat om inches,
dat de details beslissend zijn. Die kunnen net
bepalen of je wint of niet. De verschillen zijn heel
klein geworden. Bill Beswick, een Amerikaanse
sportpsycholoog, heeft het daar in individuele en
groepsgesprekken ook vaak over. Net als over de
benadering van het vak, onze attitude. Ik denk
niet dat ze daar bij mij klagen over hebben. Ik
ben altijd al een harde werker geweest.
Hennie: Dat was ook mijn grote kracht. Als een
ander stikdood zat, kon ik doorgaan. Ik hield
heel veel van mijn sport, deed en liet er alles
voor. Lance Armstrong, van wie ik nog vijf jaar
ploegleider ben geweest, heeft me vaak gezegd
dat ik crazy moest zijn om zo lang door te gaan
met fietsen. ‘I will never do that’, zei hij dan. Maar
nog altijd moet ook hij zijn energie kwijt. Nu
weer heeft hij zich op de triatlon gestort. En ook
dat doet hij goed. Lance heeft zo’n drive om te
winnen, ongelooflijk.
Luuk: Soms moet je gewoon even door dat dode
punt heen. Anders kun je net zo goed tegen
de trainer zeggen dat hij maar een ander moet
opstellen.
Hennie: Wanneer we de gele trui in de ploeg
hadden, zaten er jongens soms helemaal kapot,
maar reden ze toch op kop. Dan kun je ook veel
verdragen.
Luuk: Dat is waar. Maar toch is het soms lastig.
Je bent in een elftal altijd afhankelijk van iemand
die beslissend is. Iedereen wil dat wel zijn.
Maar misschien denken sommigen wel eens:
hij doet het vandaag wel. Dat mag niet en het
is ook moeilijk te verklaren, maar in een team
werkt het soms zo.
Hennie. Ik kon anderen pijn doen in de echt
zware wedstrijden, maar ook niet in allemaal.
Jullie spelen ook niet elke week tegen Ajax, PSV
en Feyenoord. Maar als ik drie Rondes van
Vlaanderen achter elkaar had moeten doen, had
ik dat ook niet elke keer goed gedaan. Ik heb wel
het idee dat voetballers het soms op hun talent
lijken te doen, terwijl wielrenners er altijd vol voor
gaan. Misschien is dat een verschil tussen een
individuele en een teamsport. Ik zie soms aan
jouw gezicht dat het niet gaat zoals je het wilt. Maar
dat merk je niet aan iedereen. Bij het wielrennen
zie je het bloed, het zweet en de tranen wel. >>
Twente SPORT
11

Twente SPORT
12
Luuk: Is Lance Armstrong voor jou trouwens de beste wielrenner
aller tijden?
Hennie: Nee, dat niet. Dat is absoluut Eddy Merckx. Die had in
die tijd al een team met een wegkapitein. Ze waren zo goed, dat
niemand eraan kwam. En Merckx presteerde het hele seizoen
door. Milan-San Remo was in maart, die won hij zeven keer. In de
Ronde van Lombardije aan het eind van het jaar, werd hij drie keer
eerste. Hij reed 150 wedstrijden in één seizoen. Merckx was een
renner die ook veertig van de vijftig rondjes op kop zou rijden als
hij mee zou doen aan de Ronde van Enschede. Armstrong was
helemaal gefocust op de Tour de France. Merckx is daar een keer
weggebleven, omdat ze liever hadden dat er eens een ander won.
Luuk: Je hebt het zelf ook niet zo slecht gedaan, toch? Je hebt
aardig wat grote wedstrijden gewonnen.
Hennie: Je hoort mij ook niet klagen. Het kon inderdaad minder. In
hoeverre bestuderen jullie eigenlijk je tegenstanders?
Luuk: De trainer en de assistenten zoeken beelden uit en die laten
ze ons zien. Dan geven ze aan wat bij hun de zwakke plekken zijn
en hoe we ze pijn kunnen doen.
Hennie: Ik geloof wel een beetje in de gouden wissels.
'Ik zie soms aan jouw gezicht dat
het niet gaat zoals je het wilt'
Luuk: Door een wissel kun je inderdaad inspelen op de zwakke
punten bij een tegenstander. Je leert die ook als speler steeds beter
herkennen.
Hennie: Het lijkt me dat jullie een heel bevlogen trainer hebben. Ik
zou wel eens een wedstrijdbespreking van hem willen meemaken
en een keer naast hem in de dug-out willen zitten. Alleen maar om
te horen wat hij allemaal zegt.
Luuk: Waar ben je dan het meest nieuwsgierig naar?
Hennie: Ik ben gewoon geweldig geïnteresseerd in hoe je de
tegenpartij bestrijdt. Soms heeft een verdediger geen enkele grip
op zijn tegenspeler. Dan komt er een ander in en dan gaat het
opeens veel beter. Of andersom.
Luuk: Soms wordt een mannetje op een tegenstander gezet omdat
die gewoon heel goed is. Een andere keer moet je een man op het
middenveld volgen. Maar ons elftal heeft zijn eigen automatismen,
we gaan toch vooral van onze eigen kracht uit.
Hennie: Dat zou ik dus wel eens vanaf de bank willen meemaken.
Bij het wielrennen kan dat ook, al wordt dat wel wat minder. In de
Tour hebben we nu afgesproken dat er nog in tien etappes gasten
mee mogen. Dat zijn bijvoorbeeld ondernemers die misschien
voor tien procent de ploeg betalen. In de auto van de ploegleider
kunnen dan twee mensen mee en die kunnen in de auto het
complete tactische verhaal volgen. Over tactiek gesproken, vertel
eens over die uitwedstrijd tegen Schalke. Daar werden twee spelers
gespaard omdat jullie de kansen op het kampioenschap schoon
wilden houden. Hoe zat dat?
Luuk: Je ziet dat veel bij clubs met een druk programma, het is
een afweging die de technische staf maakt. Zij moeten naar het
totaalplaatje kijken. Het valt nooit te bewijzen dat het de oorzaak
van een nederlaag is. We kwamen met 1-0 voor en speelden in
het begin ook goed. Vooraf hadden we afgesproken dat ze ook
mij eruit zouden halen als wij of Schalke ruim voor zouden staan.
Doordat het zo lang dicht bij elkaar bleef, bleef ik staan en werd
zelfs Plet er nog bij gezet. Weet je, ons land heeft zestien miljoen
trainers en coaches. En iedereen zoekt naar een verklaring als
je verliest. Maar ik ben er absoluut niet van overtuigd dat we het
tegen Schalke gered hadden als anderen in de basisopstelling
hadden gestaan.
Hennie: Lees je eigenlijk kranten?
Luuk: Jawel hoor. Ik ben aardig nuchter in die dingen, laat me niet

gek maken door wat ze over me schrijven of in de media roepen. Het
maakt me ook niet uit of ze negatief of positief over me zijn. Iedereen
mag zijn eigen mening hebben, daar heb ik geen moeite mee. Maar
ik kan zelf heel goed een wedstrijd in mijn gedachten terughalen. Dat
doen we bovendien bij de club ook uitvoerig met videobeelden.
Hennie: Je moet elke keer hetzelfde verhaal vertellen, maar hoe leuk
is het om tegen je broer te moeten spelen?
Luuk: Best leuk hoor, we zijn niet alleen broers maar ook goede
vrienden van elkaar en samen trekken we veel met elkaar en andere
jongens op. Maar in een wedstrijd moet je elkaar soms dekken. Dan
heeft Siem wel een probleem, haha.
Hennie: Wat is er misgegaan na die fantastische overwinning tegen
PSV?
Luuk: Moeilijk te zeggen. Maar je moet niet vergeten dat je misschien
twee keer in je hele carrière zo’n wedstrijd speelt. Je kunt het niet als
maatstaf gebruiken.
Hennie: Waar zou je het liefst naar toe willen als je niet meer voor
Twente voetbalt?
Luuk: Engeland heeft een heel mooie competitie. Maar Duitsland
ook. Ik denk dat die landen het best bij me passen. In Spanje wordt
wat meer gevoetbald, daar is het technischer, dat lijkt me ook mooi.
Maar voorlopig heb ik nog een contract tot 2014 met een optie voor
nog een jaar. Ik ben niet zo’n ver vooruitdenker, mijn focus ligt op het
goed afsluiten van de competitie.
Hennie: En dan naar het EK.
Luuk: Ik hoop dat ik erbij zit. Ik heb al vaker aangegeven, dat niet
alle aanvallers altijd fit waren. Maar het zou heel fijn zijn als ik mee
mocht. Het lijkt me een geweldige ervaring om dat mee te maken.
Hennie: Dan ga ik van je genieten.
n tWentse topsporters onder elkaar
sipkruze
n column
nu nog johan derksen
en rené van de gijp
I had a dream?
De VVON District Oost organiseerde in januari
drie bijeenkomsten: ‘een reis door het mentale
landschap’. 66 Trainers namen eraan deel.
Ik mocht deze bijeenkomsten begeleiden. In
de laatste bijeenkomst nam ik een golfer als
voorbeeld.
Als je de bal afslaat, dan zijn daar een aantal
technische vaardigheden voor nodig. Hou je
hoofd stil, sta met gebogen knieën en blijf
kijken naar de bal. Ook bij het maken van de
swing blijf je naar de bal kijken. Dit laatste zie
je terug bij een actie als voetballer. Op het
moment van trappen niet opkijken, blijven
kijken naar de bal.
Toch blijkt een goede techniek niet garant
te staan voor effectief slaan. Concentratie
en ontspanning maken de slag pas goed.
Concentreren zodat je in het NU kunt staan.
Daarvoor is loslaten noodzakelijk. Loslaten is
een niet makkelijk. Door je te focussen op de
bal, laat je los. Focussen is niet staren of turen.
Je aandacht richten en ontspanning nemen (je
lijf voelen dat het ontspannen is). Niet moeilijk
om te leren. Zo lang mogelijk het balletje hoog
houden en proberen te ontdekken wanneer en
hoe het mis gaat.
Tijdens de evaluatie gaven de trainers aan
dat ze meer bijeenkomsten willen, meer nog
de diepte in. Een grote stap in trainersland.
Veel vraag naar verder onderbouwing van het
mentale en de vertalingen naar veldtraining.
Heb ik mazzel, voor jaren werk.
Twente SPORT
13

Twente SPORT
14
everttennapel
pLakboekFoTo
HANS SCHNITGER
De oudste nog in leven zijnde Olympiër woont in Delden. Het is Hans
Schnitger, 96 jaar en buitengewoon kras. De geboren Enschedeër
won op de Olympische Spelen in 1936 in Berlijn als speler van het
Nederlands hockeyelftal de zilveren medaille. Hij speelde meestal als
rechtsbinnen, soms was hij midvoor. In Berlijn was hij met ploeggenoot
Ernst van den Berg topscorer met vijf doelpunten. ‘De Spelen hebben
een geweldige indruk op mij gemaakt. We gingen er met auto’s heen.
De Duitsers hadden het voortreffelijk georganiseerd. Al dat militaire
gedoe eromheen verontrustte me wel. Ik had het gevoel toen dat het
wel eens mis zou kunnen gaan. Als de Führer naar het stadion reed
stond er over een lengte van 15 km een dubbele haag militairen. In het
stadion brachten de mensen de Hitler-groet. Ik vond het angstig, het
was bepaald geen vreedzaam gezicht.’ Schnitger maakte als manager
van het Nederlands hockeyteam ook de Spelen mee van 1968 en ’72.
Onlangs waren hij en zijn 93-jarige echtgenote 70 jaar getrouwd.
Mark Rutte was een der gasten op het feest. Ze hebben drie kinderen,
negen kleinkinderen en negentien achterkleinkinderen. In zijn
n column
Dromen
In een flits moet het door zijn hoofd zijn gegaan, kort na het begin
van de tweede helft van de bekerfinale. Heracles-keeper Remko
Pasveer sprint zijn doel uit richting een diepe bal op de aanstormende
Dries Mertens: het moment van de strafschop plus de rode kaart
in de uitwedstrijd tegen Vitesse. Pasveer probeerde toen een
doorgebroken speler te stoppen, maar kreeg een penalty tegen
en werd weggestuurd. Wat te doen dus tegen de PSV-speler? Hard
erin en een tegengoal voorkomen, het stond al 1-0 en het risico van
weer een rode kaart of twijfelen en dan maar een tegendoelpunt. En
twijfelen is altijd slecht. Pasveer koos voor de halve oplossing, het
werd een schlemielige tegengoal, het werd 2-0 voor PSV en de toch
al eenzijdige bekerfinale was in feite beslist. Fout van de keeper? Ik
denk van niet, je kunt hem die twijfel niet kwalijk nemen. Want het
vak van keeper wordt tegenwoordig door te strenge toepassing van
de spelregels uitgehold. Een keeper kan zijn werk niet meer doen uit
angst voor een penalty plus rood.
Die regel zou veranderd moeten worden, althans de uitvoering ervan.
Een overtreding in het strafschopgebied goed voor een directe vrije
trap buiten de zestien meter is volgens de spelregel een strafschop.
Dat is theorie, want in de praktijk zou dat tenminste tien tot twintig
werkzame leven bestierde hij in Enschede een handelskantoor in plasticen
rubbermachines. Op 14-jarige leeftijd speelde hij zijn eerste wedstrijd
in het eerste elftal van PW. Hij is 75 jaar lid van de Batavieren en 80 jaar lid
van de Cricket Touring Club de Flamingo's. Schnitger speelde ook een keer
of acht in het Nederlands Cricketteam. (GEij)
HET NEDERlANDS HOCkEyElFTAl OP DE OlyMPISCHE SPElEN IN BERlIjN
Vlnr. Staand: Hans Schnitger, jan de looper, Ernst van den Berg, Tonny van lierop,
oud-Enschedeër Max Westerkamp. Onder: Aad de Roos, Piet Gunning, Rein de Waal,
René Sparenberg, Henk de looper, Rudie van de Haar.
strafschoppen betekenen. Geen scheidsrechter die dat aandurft en
dus wordt er met de regel al de hand gelicht. Doe dat dan ook met
die rode kaart, die volgt op de (soms te betwisten) overtreding van
de doelman, die zijn werk wil doen: namelijk het voorkomen van
een doelpunt. Behalve wanneer de overtreding zo ernstig is, dat het
gevaar oplevert voor de tegenstander. Nu gebeurt het te vaak dat
een scheidsrechter een strafschop geeft en zijn gelijk wil halen door
ook nog een tweede straf uit te delen: geel aan een veldspeler en
rood aan een doelman. En dat terwijl de overtreding nauwelijks iets
voorstelt. Dan is de penalty (de spelstraf dus) al zwaar genoeg en ook
dikwijls beslissend voor de afloop van een wedstrijd.
Dromend zou ik het liefst de regel als volgt gewijzigd willen zien:
de doelman stopt in zijn strafschopgebied een tegenstander op
onreglementaire wijze en de scheidsrechter besluit terecht tot
een penalty. De strafschop gaat erin en daar blijft het bij. Stopt de
keeper echter de penalty dan krijgt hij alsnog de rode kaart voor zijn
onreglementaire daad. Ik weet dat het dromen is en het nooit zo zal
gaan. Dus is mijn boodschap aan de heren arbiters: denk nog eens
heel erg goed na voordat je bij een gegeven penalty ook nog een
dubbele straf uitdeelt en laat dat achterwege. Mee eens Remko?

47 JaaR
FC TWenTe
op heT
WITTe
doek
De blikvanger bij de opening van
het FC Twente Museum is een film
over de 47-jarige geschiedenis
van de club. Willy Berends is nauw
betrokken bij beiden en hij kan
kernachtig omschrijven wat het doel
is van de film: ‘We willen het verhaal
van FC Twente vertellen.’
Dat verhaal wordt verteld aan de
hand van mensen die de club hebben
gemaakt. Een groot deel is uiteraard
gereserveerd voor de helden van
het gras, maar ook de mensen die
normaal gesproken altijd achter de
schermen werken, treden nu eens
voor het voetlicht. 'Een bewuste
keuze', zegt Berends. ‘De club is veel
meer dan de voetballers alleen. Ook
de medewerkers hebben er voor
gezorgd dat FC Twente is geworden
wat het nu is.’
De film is onder andere te zien op
Eredivisie live, maar zal daarnaast
ook vertoond worden in Bioscoop
Cinestar in Enschede. ‘Het is een
bijzondere film geworden, die het
complete verhaal vertelt van de
club. Met alle personen die er in
verschijnen, komt de volledige
periode vanaf 1965 aan bod. Zeker
voor de fans is het een interessant
document geworden, ook omdat
er veel oude beelden in verwerkt
zijn. Het moet echt een bijzonder
startschot worden voor de opening
van het museum.’ (RW)
n kort, vlot en vlug nieuWs
bRIeF uIT heT hoge nooRden
Beste Tukkers,
Vanuit het ‘Jeruzalem van het Noorden’, zoals de gemeente Hoogeveen
heet om de vele geloven en een relatief grote joodse gemeenschap,
is het als atheïst soms manoeuvreren tegen mijn bestaansreden in.
Mijn aversie tegen het geloof komt voort uit regels en geboden die
in de kerk gelden: godvrezendheid en non-tolerantie zijn pijlers
in ‘hun’ samenleving, waardoor het voor mij moeilijk is de zaken
rustig in perspectief te blijven zien. Komt bij dat ik ‘Wiekenvolk’
ben, rechtlijnig als een ‘wiek’: een lange, rechte sloot voor het
turftransport, jenever in de broekzak met cynische achterdocht. TJA:
Turf, Jenever en Achterdocht.
Nederlandse allochtonen alsook autochtonen werden pardoes
depressief bij hun eerste aanblik van de rechte lijnen in ons
Drentsche landschap, er was geen speelruimte voor romantische
gedachten, geen ontsnappen aan de werkelijkheid van armoedig
bestaan. Je had veenvolk, arm en ongelukkig, en zandvolk, rijk en
onderdrukkend van karakter. Je mocht op zaterdag voetballen of
niet voetballen. De repressie, gereformeerde en “kokse” streken,
het leven werd erdoor beïnvloed.
Maar ook het veensteken kwam ten einde en de mensen die zonder
werk kwamen, vooral in de Drentsche Zuidoosthoek, gingen op
zoek naar ander werk. Twente was door de textiel een uitstekend
alternatief. Een armada van arbeiders uit Drenthe trok richting
Twente. Twentenaren werden in vroegere tijden door de Hollanders
weggezet als een ijverig, introvert, afwijkend, godvrezend
boerenvolkje uit het verre oosten des lands, maar daar konden
die Drenten wel mee leven.
Drentsche wijken ontstonden dus in Enschede, zoals Pathmos,
vanuit die saamhorigheid ontstond dus ook een soort Drentsche
voetbalclub, UDI Enschede. H. van Dijk, A.S. Brunink, G.
Schonewille en nog vele andere Drentse namen waren aanwezig
bij de oprichting, op 17 juli 1933, de kleuren werden rood
en wit. Mij is verteld dat in vergaderingen rechtlijnig
gediscussieerd werd met jenever op de vergadertafel en de
nodige achterdocht bij de aanwezige leden.
Enkele jaren terug was ik aanwezig bij UDI, ‘Uitspanning
Door Inspanning’, in een sportcafé onder leiding van Eddy
van der Ley, ook al een halve Drent, en ik dacht echt dat
UDI betekende ‘Uitsluitend Drentsche Idioten’. Voelde mij er
wel perfect thuis, moet ik eerlijk bekennen. Terug rijdend
naar het Jeruzalem van het Noorden, kwam spontaan de
gedachte op of er ook een club in Enschede bestaat waar ze
Uitsluitend Twentse Idioten hebben. Nu, jaren later, is dat
voor mij al lang geen vraag meer.
Groeten uit het niet al te hoge Noorden
Theo ten Caat
Drentenaar
Twente SPORT
15

Twente SPORT
16
Tekst: Karen Eshuis - Fotografie: Privé
‘The
aMeRICan
dReaM’
de gRenZeLoZe MIssIe
van bRITT vonk

n grenzeloos
Met haar lange blonde haren en gebruinde atletische lijf is ze de perfecte 'American dream'. Alleen het gebrek aan bloemen in
haar haar verraadt dat ze niet een échte 'California girl' is, maar een Tukker. Britt Vonk (21) is geboren in Enschede en woont sinds
twee jaar in Berkeley. Over softbal en grenzeloze ambitie.
Ze leidt een leven dat we kennen uit Amerikaanse high school
films. Britt Vonk, tweedejaars op de University of California in
Berkeley, speelster bij softbalteam 'California Golden Bears',
woont met vijf studiegenoten in een groot huis op een heuvel
met uitzicht over San Francisco. Iedere dag pendelt ze van
huis naar college en het 'high performance center' oftewel de
trainingsaccommodaties. 'Meestal lift ik mee. Dat moet wel,
want mijn scooter komt de berg niet op.'
Ze lijkt gewend aan de Amerikaanse levensstijl. Maar toen ze
als achttienjarige landde was dat anders. 'Ik ben al behoorlijk
'Americanised', of hoe zeg je dat in het Nederlands? In het begin
moest ik wennen. Ik was alleen, kwam terecht in een team
waar ik niemand kende en iedereen een taal spreekt die niet
m'n moedertaal is. Daarbij begon m'n studie psychologie, in het
Engels.' Vonk beet door. 'Ik had de eerste weken veel heimwee,
vooral naar mijn ouders. Ik hecht nogal aan een omgeving.
Maar dan belde ik even met pa en ma en kon ik weer vooruit.'
Doorbijten leerde Britt al op jonge leeftijd. Als zeventienjarige
nam ze deel aan de Olympische Spelen in Peking. Ze was de
jongste van de Nederlandse equipe en zat nog maar net bij het
Nederlandse softbalteam. 'Normaal gesproken leven mensen
vier jaar naar de Spelen toe. Ik kwam slechts vier maanden voor
het toernooi bij het team. Bovendien speelde ik op alle posities,
dus iedereen zag me als concurrent. Je kunt je wel voorstellen
dat vrouwen dan niet altijd vriendelijk blijven. Een meisje van
zeventien is mentaal ook een makkelijke prooi. Mijn vader heeft
nog wel mooie verhalen over die periode. Zijn adviezen maakten
me weerbaar. Uiteindelijk riep ik tegen de rest: 'Pas maar op!'.
Het heeft me sterker gemaakt.'
'Toch zou ik die Spelen dolgraag nog eens overdoen. Al was het
maar omdat ik nu beter speel en volwassener ben. Ik zou er meer
van genieten. Het drong destijds niet tot me door hoe bijzonder
het is om op zo'n toernooi te staan. Dat besef kwam later pas.'
Voordat Britt op de Spelen belandde, speelde ze bij
TexTownTigers Enschede. Samen met vriendinnen Meike
Witteveen en Virginie Anneveld. 'Zij hebben me ooit
meegenomen naar mijn eerste softbaltraining. Ik zat op
atletiek en ze wisten dat ik hard kon lopen.' Toen Vonk
14 jaar oud was nam ze met Jong Oranje deel aan een
Europees Kampioenschap. Met 16 jaar stond ze op haar
eerste Wereldkampioenschap en een jaar later op de Spelen.
'Het sporten zat er bij mij altijd al in, dat heb ik van huis uit
meegekregen.' (Vader Theo Vonk was profvoetballer en
moeder Tanja Reijerink professioneel waterpoloster, red.) Vonks
ploeggenoten zeggen dat ze een 12-pack heeft, in plaats van een
6-pack, veel buikspieren dus. 'Die bouw en aanleg heb ik aan
mijn ouders te danken.'
Het lijf werkt echter niet altijd mee. Haar schouder is
herstellende van een operatie. 'Ik zit nu op negentig procent
van m'n kunnen en kan alleen maar slaan in het spel. Erg
frustrerend. 'Ik wilde duiken, maar mijn schouder kan dat nu
niet opvangen. Vele massages en krachttraining moeten de
kleine bandspieren versterken. Daar heb je geduld voor nodig,
maar over een paar weken sta ik er weer.'
Terwijl Vonk in de Verenigde Staten in de zwaarste competitie ter
wereld speelt - de zogeheten Pac 12 - blijft softbal in Nederland
onbekend. Dat steekt. 'Als ik hier tijdens de World Series in een
bomvol stadion sta, dan denk ik: 'Wat zou het mooi zijn als dit
in de Grolsch Veste zou kunnen. Je moet veel doen om respect
te krijgen voor deze sport. Het zou helpen als softbal snel
terugkeert als onderdeel van de Spelen. (In Londen is softbal
geschrapt, red.)
En wat komt er na 'the American dream'? 'Vooralsnog is Japan
een van de weinige landen ter wereld waar je als prof kunt
rondkomen. Maar het is zo'n ander land. Amerika bevalt me wel,
ik zou hier best oud kunnen worden. Het weer is altijd goed en
de mensen doen me denken aan Europa. Gewoon nuchter.'
Zelf is ze niet alleen maar nuchter. Op facebook en twitter
komen regelmatig diepzinnige quotes voorbij. 'Dat zal te maken
hebben met mijn studie psychologie. Ik houd van teksten of
zinnen die raak zijn. Zoals: 'Take time to laugh, it's the music of
the soul.' Mooi toch?'
Amerika brengt haar als atleet de nodige ervaring, maar ook
als persoon. 'Toen ik hier aankwam was ik ietwat verlegen, ik
droeg bijvoorbeeld nooit make-up en een jurk of hakschoenen.
Onder druk van mijn ploeggenoten moest ik dat hier proberen.
Maar ik wilde ook wel weten hoe het is. Of ik hier een
bezienswaardigheid ben? Nou, ze zien dat ik net even anders
ben. Dat Europese zie je gewoon. Al ben ik hier dus wel wat
extravaganter geworden.'
Twente SPORT
17

Voor al je Direct Mail, Fulfilment en Co-Packing ga je naar De Brink
direct mail. Al het werk wordt door ons perfect uitgevoerd in een
duurzame omgeving. Daar kun je van op aan, in blind vertrouwen..
www.brinkmail.nl

André Manuel
uit Diepenheim is bekend als cabaretier,
muzikant, acteur, columnist en sportliefhebber.
Oranje
n column
Mooi nieuws vanuit Zeist. Nou ja, vanuit Zeist. Vanuit Beaverton, Oregon. Voetbal
mag dan oorspronkelijk een Europees spelletje zijn. Net als de raketten van Werner
Braun zijn de Amerikanen ook met ons voetbal aan de haal gegaan. En wat hebben
de Amerikanen voor ons bedacht? Oranje speelt het komende EK in het oranje.
Schitterend idee. Oranje in het oranje. En dan niet zomaar in het oranje. Neen.
Helemaal in het oranje. Het is jammer dat ik hier geen promotiefoto kan laten zien
van onze jongens helemaal in het oranje, u was waarschijnlijk van de stoel gevallen
van het lachen. We zien jongens als Huntelaar en Van der Vaart die zo uit een of
andere Science Fiction film lijken te komen. Ze geven zelfs licht! Zonder gekheid.
Ergens onder hun oksels lijkt het alsof ze een klein zonnetje met zich meedragen.
Potsierlijk. Een ieder die Klaas-Jan Huntelaar wel eens is tegengekomen in een kroeg
in Hummeloo weet dat hij allesbehalve een zonnetje onder zijn oksels heeft verstopt.
Er zal misschien wat deodorant zitten, om de Achterhoekse deernes op het verkeerde
been te zetten. Maar we weten allemaal dat Klaas-Jan Huntelaar geen held is uit een
of andere Science Fiction film. Die zal hooguit eens figureren in een documentaire
over visvoer. De hele promotie van Nike rondom het EK werkt alleen voor voetballers
die het kunnen hebben. Christiano Ronaldo. Wayne Roony. Heel misschien een van
de Duitsers. Maar dan moet hij daar wel de goeie helm bij op hebben. Voor een
Nederlandse voetballer is het figureren in een reclamecampagne van Nike gewoon
veel te hoog gegrepen. We zijn van de klompen. Niet van de gympen. Alleen al daarom
lijkt het komende EK een volstrekt hopeloze expeditie. Er is echter een lichtpuntje.
Het tenue van Oranje in een uitwedstrijd is zwart. Pikzwart. Dan lopen we dus met elf
scheidsrechters over het veld. Dat zou ons wel eens het kampioenschap op kunnen
leveren. We zijn nu eenmaal Nederlanders. En we weten het altijd beter dan alle
anderen. Als we de groepsfase overleven en daarna alleen nog maar uitwedstrijden
hoeven te spelen, dan denk ik dat een plek in de finale er wel degelijk inzit. Dat we die
finale vervolgens in een draak van een wedstrijd gaan verliezen van het thuisland,
ook dat is van een schitterende vanzelfsprekendheid. Dan moeten de Nederlanders
namelijk tegen de Polen. En die gunnen ons werkelijk helemaal niks.
Twente SPORT
19

Twente SPORT
20
Tekst: Karen Eshuis - Foto: Mark van der Kort

RaCheL kLaMeR
'WIe WIL nIeT naaR de speLen?'
Hoe anders was dat toen ze zich waagde aan haar eerste triatlon.
Hoe komt een rank meisje uit Twente eigenlijk in aanraking met
zo'n extreme sport? 'Die afwisseling hè? Dat trok me aan. Ik kon
al aardig hardlopen en zwemmen, maar op zo'n racefiets had
ik nog nooit gezeten.' Totdat Guido Gosselink -een toptriatleet-
aanklopte bij Klamer. Hij zag haar talent. 'Guido gaf me de fiets
van zijn vrouw, in bruikleen. Ik wist me er geen raad mee. Zo'n
klikpedaal vond ik in het begin doodeng. Je valt zo om. Het kostte
me een jaar voordat ik wist hoe ik veilig uit die pedalen kwam.'
Haar eerste triatlon betitelt ze als 'een ramp'. 'Ik botste tijdens het
zwemmen op een tegenligger, reed met fiets en al het publiek
in en zakte tijdens het lopen door mijn knieën. Zo kapot was ik.
Na afloop schijn ik gezegd te hebben: 'Dit nooit weer.' Toch trok
Klamer een week later haar wetsuit weer aan voor een 'open
water' triatlon. 'Dan moet je met zestig zwemmers tegelijk om één
boei. Ik raakte volledig de weg kwijt. Er kwamen zelfs een paar
slagen schoolslag aan te pas. Eenmaal op de kant wilde mijn
wetsuit niet uit. Al die foefjes, zoals je pak insmeren met vaseline
of babyolie, die moest ik nog leren.'
talent
Hoewel ze haar vuurdoop als niet vlekkeloos beschouwt, deed
Klamer van meet af aan mee in de hoogste regionen. Haar tweede
triatlon was meteen het EK, waar ze 26ste werd. Niet gek voor
een beginneling. 'Waar dat talent vandaan komt? Ik kon al snel
zwemmen en lopen. Wedstrijdzwemmen leerde ik in de Dorper
Esch in Denekamp. Vreselijk, want tijdens het halen van m'n
zwemdiploma's leek ik wel bang voor het water. Pas later nam
Danique Boersma, een vriendinnetje van de basisschool, me
mee naar wedstrijdzwemmen.' Ondanks de koudwatervrees bleef
Klamer volharden. 'Danique stopte met wedstrijdzwemmen, maar
ik bleef trainen. Achteraf denk ik dat ik toen al meer uit mezelf
wilde halen.' Die gedrevenheid heeft ze niet van een vreemde.
Vader Marcel loopt hard en moeder Karin staat minstens zo
bekend om haar loopresultaten. 'Ik werd van jongs af aan
meegenomen naar loopwedstrijden. Dan begint het vanzelf wel
te jeuken.' Klamer werd lid van atletiekvereniging LAAC en nam
n london is the place for me
nog 3 maanden...
Tijdens de vorige Olympische Spelen in China wist Rachel Klamer (21) nauwelijks wat een triatlon was. Het kan verkeren.
Vier jaar later beschikt de triatlete uit Denekamp over de beste papieren om Nederland te vertegenwoordigen in Londen
op misschien wel het zwaarste Olympische onderdeel. Ze slijt haar dagen 'down under' met loodzware trainingen
bestaande uit zwemmen, fietsen én lopen. 'Ik wil het uiterste uit mezelf halen.'
met succes deel aan atletiekwedstrijden. 'Uitgaan hoefde van mij
niet zo. Ik wilde sporten. Dat gevoel kent iedereen denk ik wel, dat
je ergens de beste in wilt zijn.' Haar favoriete triatlononderdeel
is lopen. 'Daar heb ik de meeste aanleg voor.' Misschien wel
omdat Klamer werd geboren in Harare, Zimbabwe. Daar woonde
ze tot haar derde levensjaar. 'We dachten eerst dat hoogtestage
(om rode bloedlichaampjes te kweken, red.) bij mij niet werkt,
omdat ik op hoogte ben geboren. Maar dit seizoen lijkt het toch te
helpen.'
londen
Talent alleen brengt de atlete niet in Londen. De weg naar
de Spelen vraagt naast een stevig trainingsprogramma -zo'n
vier tot vijf uur per dag- ook om opofferingen. Zo is Klamer
onlangs verhuisd van Denekamp naar Sittard, waar ze traint
met de Nederlandse selectie. Daarnaast vertoeft Klamer zo'n
zes maanden per jaar in het buitenland. Met als gevolg dat er
weinig schot zit in de studie gezondheidswetenschappen aan de
Universiteit van Maastricht. 'Ik heb een aanwezigheidsplicht en
zelfstudie wordt helaas niet echt gepromoot. Terwijl ik juist heel
graag wil studeren naast al die trainingen hier in Nieuw-Zeeland.
Maar ergens hoop ik dat ik dit jaar weer niet haal. Dat betekent
namelijk dat mijn kwalificatie voor de Spelen goed verloopt.'
Het preolympisch jaar gaat in ieder geval stukken beter dan vorig
jaar. 'Toen was alles nieuw en kende ik mijn grenzen niet goed.'
Ze moest wennen aan John Hellemans, de nieuwe coach, en
verbleef voor het eerst maandenlang van huis. 'Intussen gaat me
dat steeds beter af. Bovendien komt m'n familie vaak kijken bij
buitenlandse wedstrijden.' Rachel Klamer heeft tijdens de
World Triathlon Series van San Diego vormbehoud getoond
waardoor ze vrijwel zeker is van een ticket naar de Olympische
Spelen. Ze is vol vertrouwen. 'Ik wil naar Londen, dat zeker.
Vier jaar geleden kende ik de triatlonsport nauwelijks en nu mag
ik waarschijnlijk naar het grootste toernooi, wie wil dat niet?
Het zou moeilijk zijn als het nu net voor de Spelen anders loopt
dan gepland, maar ik geniet iedere dag van wat ik meemaak.
En die mooie tijd, die blijft.'
Twente SPORT
21

Twente SPORT
22
Tekst: Maaike Heethaar, Fotografie: Eric Brinkhorst
‘Ik kan boT oveRkoMen’
MaaIke heeThaaR bevRaagT
pRoFgoLFeR TIM sLuITeR
Grootvader Ferdinand Fransen is zijn grootste inspirator. ‘Als klein kind kneep hij in mijn armen om mij ‘hard’ te maken.’
Profgolfer Tim Sluiter (23) had op zijn zesde niet gedacht dat hij ooit met iemand zou zoenen. Wel wist hij al op zijn
twaalfde dat hij van zijn sport zijn beroep wilde maken.
HOe GAAT HeT MeT je?
‘Gaat nu weer lekker, ik kom uit een mindere periode met een
lage status. De afgelopen tijd scoor ik goed en half mei is de reranking,
dus dat biedt perspectief voor dit jaar.’
WAT IS HeT ReCePT OM OP jOuW NIVeAu Te KOMeN?
‘Hard werken, uren maken en een goede balans vinden tussen
trainen en rusten. Vooral dat laatste wordt veelal onderschat, in
het verleden ook door mijzelf. Om die reden werk ik sinds een jaar
samen met een mental coach.’
WIe ONDeRSTeuNeN jOuW zAKeN?
‘Mijn manager, Pieter Bijnen, regelt veel zaken. Mijn ouders hebben
mij van jongs af aan volledig ondersteund. Nu onderhoudt
mijn moeder mijn website.’
VeRzAMeLT ze OOK ALLe KRANTeNKNIPSeLS?
‘Ja, ik heb haar wel eens gevraagd: waarom doe je dat? Nou, dat is
leuk voor later zegt ze dan en ze heeft gelijk. Ik ben blij dat ze het
allemaal doet.’
je BeNT eeN zeeR GeTALeNTeeRDe BALSPORTeR:
VOeTBAL, TeNNIS, HOCKey. WAAROM GOLF?
‘Op een gegeven moment speelde ik hockey én golf op topniveau
en moest daarin een keuze maken. Op mijn twaalfde wist ik dat
ik van mijn sport mijn beroep wilde maken. Golf biedt daarin veel
meer perspectief.’
VOOR WIe HeB je VeeL BeWONDeRING?
‘Mijn grootvader Ferdinand Fransen. Ik bewonder opa op de
manier hoe hij in het leven staat. Hij heeft enorm hard gewerkt

en veel bereikt in zijn leven als voormalig directeur van
Arke en voorzitter van FC Twente. En hij is een echte
levensgenieter. Hij heeft mij veel bijgebracht en is mijn
grootste inspirator.’
WAT WAReN zIjN WIjze LeSSeN?
‘Als klein kind kneep hij vaak in mijn armen, op een leuke manier,
om mij ‘hard’ te maken. Dan zei hij altijd: blijven lachen Tim! Zijn
levensmotto: blijf met beide benen op de grond staan en niemand
heeft het recht om zich beter te voelen dan een ander, is ook de
mijne.’
WAT IS jOuW STeRKSTe KWALITeIT?
‘Het korte spel rond de green.’
HeB je OOK zWAKKe PuNTeN?
‘Momenteel heb ik weinig zwakke punten. Ik voel me zeker,
dat moet ook wel. Met tennis reageer je op de actie. Golf is
compleet anders, je hebt zeeën van tijd om na te denken. Om
die gedachten goed te kanaliseren voer ik gesprekken met mijn
mental coach.’
IS HeT LeVeN ALS GOLFSPORTeR HALLeLujA?
‘Het is zeker niet zo romantisch als men soms denkt. Ik zie veel
vliegvelden en hotelkamers. Als we een paar uur hebben, dan is
het tijd om te rusten. Nee oost west, thuis best! Vooral het oosten
dan haha...’
WAT IS De MOOISTe PLeK TeR WeReLD WAAR je BeNT
GeWeeST?
‘In Zuid-Afrika heb je fantastische golfcourses. Het liefst ga ik naar
de bergen op vakantie om te skiën. Die ene week wintersport is
mij heilig.’
BeN je NIeT BANG OM IeTS Te BReKeN?
‘Geen moment. Als je angstig bent, gaat het juist gebeuren.’
eeN TIjDje GeLeDeN BeN je VeRANDeRD VAN
CADDy. WAT MOeT DIeGeNe VOORAL GOeD KuNNeN?
‘Zowel binnen als buiten het golfen de juiste ontspanning bieden.
Het is toevallig een maat van mij, heb met hem in het Nederlands
team gezeten en deel met hem mijn kamer. Tijdens de wedstrijden
moet ik volledig op hem kunnen vertrouwen met de keuzes die hij
maakt.’
HeB je VeeL VRIeNDeN IN De GOLFSPORT?
‘Nee weinig. De echte vrienden zitten thuis, die ik al van jongs af
aan ken. Wij praten nauwelijks over golf, heerlijk vind ik dat.’
n maaike’s sportman
Maaike Heethaar was Miss Overijssel, is specialist
in public relations en houdt van sport. Voortaan
bevraagt ze een Twentse sportman naar haar hart.
Deze keer profgolfer Tim Sluiter.
WAT DOe je Nu WAARVAN je OOIT zeI: DAT GA IK NOOIT
DOeN?
‘Jeetje dat is een lastige.’ Glimlachend: ‘ik weet het al, op mijn
zesde zei ik dat ik nooit in mijn leven iemand zou zoenen, maar
daar ben ik wel van teruggekomen.’
HOe STAAT HeT MeT De VeRKeRING?
‘Ik heb sinds twee jaar een fantastische vriendin. Ze studeert
tandheelkunde in Groningen.’
WAT IS De BeSTe BeSLISSING DIe je OOIT HeBT GeNOMeN?
‘Op sportief vlak om met een mental coach te werken. Op persoonlijk
vlak om achter mijn huidige vriendin aan te gaan.’
WAT IS De GROOTSTe FOuT DIe je OOIT GeMAAKT HeBT?
‘Dat ik na twee jaar gestopt ben met mijn studie in Los Angeles.
Je studietijd is de mooiste tijd in je leven. Ik heb geen spijt, omdat
ik het destijds deed voor mijn profcarrière.’
WAAR HeB je eCHT eeN HeKeL AAN?
‘Als FC Twente verliest door een slechte scheidsrechter, ja daar
kan ik mij nog het meeste over opwinden.’
ze zeGGeN DAT TOPSPORTeRS eGOïSTISCH zIjN, BeN
jIj DAT OOK?
‘Je moet af en toe wel, vooral tijdens het spel. Ik kan dan bot overkomen,
maar de mensen om mij heen weten dat te relativeren.’
je BeNT Nu NOG HeeL jONG, HOe LANG DeNK je DOOR
Te GAAN?
‘Als golfer kun je wel tot je vijftigste op het hoogste niveau meedraaien.
Dat is zeker niet mijn ambitie. Ik wil later ook een gezin
en een eigen onderneming.’
eN je AMBITIeS IN De GOLFSPORT?
‘Het behalen van de Ryder Cup en de Olympische Spelen over
vier jaar. Het eerste jaar dat golfen een Olympische sport is.
Dat gaat de golfsport een enorme boost geven.’
BeN je VAAK Te VINDeN OP SyBROOK?
‘In de zomer train ik hier veel. Het is hier prettig spelen, altijd een
gemoedelijke en gastvrije sfeer.’
HOe zIjN De FACILITeITeN IN NeDeRLAND VOOR De
GOLFSPORT?
‘In vergelijking met Amerika ontbreekt het in ruimte aan oefenfaciliteiten,
zoals putting greens en afslagplaatsen. Daarin zie ik
kansen voor de toekomst.’
Twente SPORT
23

teamwear voor iedere sport
errea point overijssel - Gronausestraat 1210, Enschede - www.erreapoint-overijssel.nl - info@erreapointoverijssel.nl

hendRIks & WoeRIng FysIoMedICs
sporten is gezond maar niet zonder risico’s. Conditie en fysieke mogelijkheden zijn bepalend voor het niveau.
Wie daarboven gaat en de grenzen probeert te verleggen, loopt een grote kans op blessures. de enschedese
fysiotherapeuten Jeroen hendriks en bertjan Woering bieden met FysioMedics meer dan alleen fysiotherapeutische
hulp bij blessures. de nadruk ligt steeds meer op het voorkomen ervan.
Binnen hun praktijk hebben Hendriks en Woering veel
ervaring met de discipline sportfysiotherapie. Door hun
deskundigheid en optimale praktijkfaciliteiten zijn de
beide fysiotherapeuten in staat de sporter letterlijk weer in
het speelveld terug te krijgen. Maar de volgende stap is nu
gemaakt bij FysioMedics.
Jeroen Hendriks daarover: “Binnen de sportfysiotherapie
heb je het curatieve traject, dus de genezing. We behandelen
mensen met allerlei klachten: rugklachten, enkels, knieën.
Maar belangrijker is dat je moet voorkomen dat een sporter
een blessure oploopt. Het inzichtelijk maken van iemands
lichamelijke mogelijkheden in relatie tot de sportbeweging
is stap 1 in het proces.”
De sporter die bijvoorbeeld regelmatig terugkerende
klachten heeft, ondergaat bij FysioMedics een
sportspecifieke fitheidsscan. Daarmee worden de fysieke
vaardigheden in kaart gebracht. “Het is een nul-meting
om de belastbaarheid te analyseren en deze laten we
volgen door een bewegingsanalyse”, zegt Bertjan Woering,
“Daarmee wordt dan vastgelegd wat de volgende stappen
moeten zijn.”
Hendriks en Woering maken daarbij gebruik van de
modernste technieken, waaronder speciale sportsoftware,
een simulator en video-analysesystemen. Met behulp
van een high speed camera word in een slagkooi de
sportbeweging frame voor frame onderzocht. Voorlopig
ligt de focus op golfspelers en tennissers. Hendriks,
tevens erkend golffysiotherapeut: “Veel golfers willen
hun spel verbeteren. Daarbij mag je het fysieke aspect
van de sport niet onderschatten want vaak zijn er
lichamelijke beperkingen die ten grondslag liggen aan
swingkarakteristieken. Door testen en beoordelen van de
bewegingspatronen kunnen wij die beperkingen oplossen
en heel gericht vervolgtrajecten aanbieden.”
Fysiotherapeutische interventies, interactieve work-out
programma’s en Track trainingen zijn voorbeelden hiervan.
“Overigens worden deze in de meeste gevallen voor de
sporters vergoed via hun zorgverzekeraar”, stelt Woering.
Het systeem bij FysioMedics is vooruitstrevend,
onderstrepen de beide fysiotherapeuten. De inzet van
reguliere sportfysiotherapie wordt aangevuld met moderne
technologie en softwareprogramma’s. Tot slot: “Uiteindelijk
is het resultaat dat de sporter een voor haar of hem op maat
gemaakt trainingsprogramma krijgt voorgeschoteld. Niet
alleen om blessure- en pijnvrij te kunnen sporten, maar, om
in het verlengde daarvan, met meer plezier te sporten en
beter te presteren”.
hendriks & Woering FysioMedics | preangerstraat 53 | 7541 ag enschede | T. 053 4322230 | M. 06 226 95 230
www.hendriks-woering.nl | Info@hendriks-woering.nl
n advertorial
sTeRke FoCus op spoRTFysIoTheRapIe,
TRaInIng en anaLyse
Twente SPORT
25

Twente SPORT
26
Tekst: Ben Siemerink - Fotografie: Robert Hoetink
'uRen Maken,
voLhouden en
pResTeRen'
henk kaMp, TopspoRTeR In de poLITIeke aRena

n iets met topsport?
Als jongetje ging hij met zijn uit Enschede afkomstige moeder regelmatig naar de thuiswedstrijden van Sportclub Enschede
en – na de fusie met Enschedese Boys – naar FC Twente in het Diekman-stadion. Een kleine halve eeuw later is Henk
Kamp – inmiddels verkerend in hoge Haagse kringen en woonachtig in Zutphen – zijn Twentse roots allerminst vergeten.
De tegenwoordige minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid probeert af en toe tijd vrij te maken in zijn drukke
bestaan om FC Twente aan het werk te zien in de Grolsch Veste. ‘Er gaat zelden een seizoen voorbij of ik bezoek enkele
thuiswedstrijden.’
De geboren Hengeloër Kamp geniet er naar eigen zeggen enorm
van dat het steeds beter gaat met de Enschedese club. ‘Volgens
mij maken de bestuurders van FC Twente in de eerste plaats het
verschil. Zij creëerden de omstandigheden die voetballers en
trainers in staat stelden optimaal te presteren.’
lambertuskerk
Henk Kamp, op 23 juli 1952 geboren in Hengelo vlak bij de
Lambertuskerk, bewaart prettige herinneringen aan zijn jeugd.
Dit, ondanks het feit dat zijn vader overlijdt als hij twaalf is en zijn
moeder er met vier kleine kinderen en een kleine onderneming
alleen voor staat. Het staat Henk Kamp na al die jaren allemaal
nog helder voor de geest: ‘Tegenover ons woonhuis aan de
Cronjéstraat bakte de HYBRO iedere nacht de broden voor de
buurtwinkel en een aantal bezorgers die met een bakfiets op
pad gingen. Op de hoek was een kruidenierszaak van de COOP.
Aan het eind van de andere kant van de straat twee hoeken om
en je was bij de Bernardusschool. Bernardus A voor de meisjes,
B voor de jongens. Heen en terug naar huis kwam ik langs de
groenteboer, een benzinepompstation, een autoschadebedrijf en
een taxiondernemer. Er was veel kleinschalige bedrijvigheid bij
ons in de buurt. De kolenboer met een zwarte jutezak vol kolen op
de rug, de schillenboer met paard en wagen, een slopersbedrijf
met een houten kar en twee lichtbruine Belgische knollen er
voor.’ Omdat het gezin Kamp het, zeker na het overlijden van de
vader van Henk, financieel niet breed heeft, moet de kleine Henk
met allerlei baantjes na schooltijd ook een steentje bijdragen.
Daar staat tegenover, dat hij op zondag met zijn moeder naar het
voetballen mag in Enschede.
internaat
Als Henk Kamp elf jaar is, gaat hij naar het internaat van de paters
Carmelieten in Oldenzaal. In het eerste jaar zit hij er samen met
Jan Marijnissen, zijn latere politieke tegenpool. Kamp: ‘Jan was
toen een wat schuchtere jongen, die zijn eigen gang ging.’ Het ligt
voor de hand, dat de in de geest van het ‘rijke roomsche leven’
opgegroeide Henk naar het door paters gerunde internaat in
Oldenzaal gaat. Uitgerekend daar, echter, beginnen bij de puber
de eerste twijfels aan de katholieke dogma’s te knagen. Dat hij van
zijn geloof valt, heeft overigens niets te maken met zijn ervaringen
op het internaat. ‘Ik heb geen slechte herinneringen aan de
paters, maar toch heb ik nooit een seconde overwogen mijn eigen
kinderen naar een internaat te sturen.’
politiek actief
Sinds Henk Kamp in 1978 voor de VVD politiek actief werd in de
gemeenteraad van Borculo en later via de provinciale politiek
in Gelderland in 1995 de sprong naar de Tweede Kamer in Den
Haag maakte, is vrije tijd voor hem schaars. En die vrije tijd werd
nog schaarser toen hij in 2002 voor het eerst tot het ministersambt
'Ik leef gezond omdat ik er zelf niet
aan toe kom om actief te sporten'
werd geroepen. Zo komt hij er niet aan toe zelf actief aan sport te
doen. ‘Maar dat compenseer ik door gezond te leven.’ In zijn jonge
jaren was Henk Kamp – net als vrijwel iedereen in die tijd – een
straffe roker. Nog voor zijn twintigste stopt hij met die ongezonde
gewoonte, op advies van zijn vrouw. Hij is nu nog altijd blij dat hij
toen dat dringende advies niet in de wind sloeg.
ontspannen
Voor sportieve inspanning mag Henk Kamp dan geen tijd
hebben, hij heeft wel een goede manier gevonden om op gezette
tijden te ontspannen. ‘Ik rijd regelmatig op mijn motor. Door de
Achterhoek, vanuit mijn huidige woonplaats Zutphen, of soms op
en neer naar mijn flat in Den Haag.’ Hoewel Henk Kamp topsport
enkel vanaf de zijlijn kent, ziet hij wel overeenkomsten met
presteren in de politieke arena. ‘Veel uren maken, volhouden als
het moeilijk is en kunnen presteren als het er op aan komt.’
Twente SPORT
27

Twente SPORT
28
Tekst: Eddy van der Ley, Fotografie: Remco Homan
MIeke sTaMsnIJdeR,
spIn In heT Web van
WIeLeRgek geZIn
Vier wielergekke mannen en een ‘moeder de vrouw’. Ziehier de beknopte beschrijving van het gezin Stamsnijder uit Enter.
Wie denkt dat Mieke, vrouw van Hennie en moeder van Rob, Tom en Bas, slechts een knechtenrol vervult, in dienst van vier
kopmannen, komt bedrogen uit. Haar leven mag zich dan in de luwte afspelen, de 55-jarige Enterse is onmiskenbaar het cement
tussen de stenen, de bedrijvige spin in het web van een wielergezin. ‘Ik ben de kapitein die het schip nooit zal verlaten.’
‘Een interview met mij? Maar ik ben toch helemaal niet interessant
of belangrijk?’ De reactie van Mieke Stamsnijder is kenmerkend
voor haar nuchtere inborst. Maar vluchten kan niet meer, zo blijkt
na ruggespraak met haar vier mannen. ‘Ze vinden allemaal dat ik
het moet doen. Dat ik best een keertje op de voorgrond mag.’
En dus zitten we een paar dagen later aan de koffie in huize-
Stamsnijder te Enter. Dat Mieke alleen thuis is, mag geen verrassing
heten. ‘Ik ben niet anders gewend’, lacht ze. Maar om dat the
‘story of her life’ te noemen, een kwalificatie die riekt naar iets als
lotsbestemming, zou te zwaar aangezet zijn. ‘Het is gewoon zo
gegroeid, in de loop der jaren. En het voelt goed, hoor. Ik ben de
kapitein op het schip. Als de mannen thuis zijn, zorg ik dat het ze
aan niets ontbreekt. Dat is altijd zo geweest. En nee, het voelt zeker
niet als een opoffering. Alles komt voort uit liefde.'
bestemd voor elkaar
Ergens in het gesprek zegt ze dat het ‘best uniek’ is, haar
onverwoestbare huwelijk met Hennie. Althans, voor
wielerbegrippen. ‘Je ziet veel relaties stranden. Best begrijpelijk,
want je moet als vrouw van een wielrenner alleen kunnen zijn, een
zelfstandig bestaan kunnen leiden. Uiteindelijk blijkt het vaak niet
te werken. Van onze generatie waren wij en Greet en wijlen Gerrie
Knetemann een van de weinigen die het volhielden.’
‘Het voelt niet als
een opoffering, alles
komt voort uit liefde’
Mieke heeft de keuze gehad. ‘Toen ik verkering kreeg met
Hennie, was hij al ontzettend fanatiek met wielrennen en eigenlijk
altijd van huis, om te trainen of wedstrijden te rijden. Omdat ik niet
wist of ik zo’n leven wilde, zijn we een tijd uit elkaar geweest. Maar
we bleken toch bestemd voor elkaar, de aantrekkingskracht was
te groot. Mooi, uniek, maar het betekende dat ik moest inleveren.
Stond ik overigens voor honderd procent achter, anders had ik het
niet moeten doen. Soms was het best moeilijk. Op bruiloften en
verjaardagen kwam ik altijd in mijn eentje aanzetten.’
veel steun
‘Achteraf ben ik blij dat ik al die sociale contacten door de jaren
heen onderhouden heb. Dat merkte ik vooral in de periode dat
Rob, onze oudste zoon, ziek werd. Hij zat vol met plannen, was
een zeer getalenteerde wielrenner. Gelukkig is alles nu goed en
kijken we hoopvol naar de toekomst, maar in de donkerste dagen
heb ik erg veel steun gehad van familieleden en vrienden.’ De
ziekte van Rob heeft veel impact (gehad) op het gezin. ‘Het heeft
mij als moeder de betrekkelijkheid van het leven doen inzien, en
het heeft Tom een nieuw doel gegeven: de droom van zijn oudere
broer waarmaken. Tom had nooit veel met wielrennen, maar
hij bleek talent te hebben. Het beeld na zijn eerste overwinning,
een veldrit, vergeet ik nooit meer. Rob jankte, omdat hij besefte
zelf nooit op het podium te zullen staan, maar ook omdat hij het
prachtig vond dat Tom de handschoen met succes had opgepakt.
Hennie pinkte een traantje weg en ook ik kreeg het te kwaad.
En nu bijna weer, als ik er aan terugdenk.’
De gezinsband is sowieso altijd hecht geweest, schetst ze.
‘En nog steeds. Tom woont niet meer thuis, maar komt nog
regelmatig na de training aanschuiven voor het eten, Rob is er
ook vaak, zodat we toch redelijk vaak met z’n allen bij elkaar zijn.
Het gaat natuurlijk vaak over wielrennen, hoewel ik het fietsen

in hun jeugd zeker niet heb
gestimuleerd. Sterker, ik wilde
dat ze op een teamsport
zouden gaan, om het sociale
karakter, het samenspel.
Ze hebben onder meer op
voetbal gezeten, Tom op
judo, maar uiteindelijk heeft
de liefde voor de fiets het
gewonnen. Desalniettemin
zijn ze erg sociaal geworden.
Misschien zijn ze zelfs wel
iets te lief voor de harde
wetten van het peloton. Het
zijn geen ‘ratten’. En ook
al gaat het misschien ten
koste van overwinningen, ik
ben er alleen maar trots op.
Menselijkheid is veel waard.’
Als moeder en vrouw van
fanatieke wielrenners
onderhoudt Mieke een
bijzondere relatie met de
wasmachine. ‘Voorheen had ik
echt een ‘tik’ met die machine.
Soms stond ik ’s nachts om vier
uur op om een was te doen.
Ik draaide letterlijk overuren,
maar ben nu eenmaal
iemand die alles op regel
moet hebben, duidelijkheid
is belangrijk. Als het thuis niet
op rolletjes loopt, zou ik op
het werk ook niet optimaal
kunnen functioneren.’
n reportage
geWoon mezelf
Mieke doelt op haar rol als
onderwijs-assistent bij VSO
De Huifkar in Enschede, een
school voor zeer moeilijk
lerende kinderen (ZMLK).
‘Het is buitengewoon
onderwijs en dus dankbaar
en eervol werk, want ik geniet
ervan om die kinderen iets
bij te brengen of gelukkig te
maken. >> Mieke staat achter haar vier mannen: v.l.n.r Tom, Hienie, Bas, Rob
Twente SPORT
29

Twente SPORT
30
‘Tijdens een afdaling loop ik weg van de tv’
Maar duidelijkheid is zeker voor deze doelgroep belangrijk.
Dus ben ik er goed op mijn plaats, al heel lang. Ik werkte er al
voordat ik de kinderen kreeg en heb de draad een paar jaar na
de geboorte van Bas weer opgepakt. Bij de Huifkar ben ik niet
de vrouw of de moeder van, maar gewoon mezelf, Mieke. Een
mooi tegenwicht op het gezinsleven.’
duizend doden
Ze is ook de moeder van wielrenners die zich blootstellen aan
de gevaren van een voortjakkerend peloton, zichzelf met ware
doodsverachting van een berg ‘gooien’ . ‘Dat is hun keuze,
maar het is soms wel moeilijk’, zegt ze. ‘Pas geleden waren we
op uitnodiging van Iwan Spekenbrink, de manager van Argos/
Shimano, aanwezig bij Parijs – Roubaix. En hoorden we van
iemand dat Tom hard gevallen was en met een ambulance
afgevoerd. Nou, dan slaat de onzekerheid toe, klopt je hart
in je keel en probeer je snel iets te weten te komen, door de
ploegleiders te bellen. Die dan ook niets weten... Gelukkig viel
de schade relatief mee, maar je sterft duizend doden. In mijn
achterhoofd speelt natuurlijk de dood van Wouter Weylandt
mee, die vorig jaar om het leven kwam in een afdaling tijdens
de Ronde van Italië. Tom was ploeggenoot en reed op dat
moment bij hem in de buurt. Daar schrik je enorm van.
Aan de andere kant: als je hier de straat over steekt, kun je
ook een vreselijk ongeluk krijgen. Zo probeer ik het maar te
relativeren.’ In juli hoopt zoonlief Tom met Argos/Shimano de
Tour de France te rijden, de grootste en meest nerveuze koers
ter wereld. Of Mieke de koers live gaat volgen? ‘Ja, voor de tv.
Maar met een dubbel gevoel. Als Tom meedoet, ben ik daar
trots op, maar als het peloton in de afdaling zit, loop ik even
naar achteren. Dat is te eng, dat wil ik niet zien. Maar goed, dat
zou iedere moeder hebben, denk ik.’
de mannen van mieke
Hennie Stamsnijder (21 juli 1954) maakte furore als all-round
wielerprof, die zijn grootste succes in 1981 behaalde bij de
veldrijders: wereldkampioen in het Spaanse Tolosa. Het leverde
hem de eretitel ‘Sportman van het jaar’ op. Verder won Stamsnijder
als cycle-crosser vier keer het klassement van de Super Prestige.
Als wegrenner reed hij twee keer de Tour de France en nam hij
deel aan de Olympische Spelen van 1976, op het onderdeel tijdrit.
Tegenwoordig is hij werkzaam voor Shimano Europa en reist hij
nog steeds heel Europa door. Zijn oudste zoon Rob (12 november
1982) was dolgraag in zijn voetsporen getreden, maar een reeks
van ziektes dwarsboomde zijn ambities. Maatschappelijk slaagde hij
nadien wel, na met succes een HBO-opleiding Werktuigbouwkunde
te hebben afgerond. Middelste zoon Tom (15 mei 1985) haalde
zijn VWO Natuur en Techniek en schopte het tot verdienstelijk
profrenner. Na eerder bij Rabobank, Gerolsteiner en RadioShack
onder contract gestaan te hebben, koerst hij sinds dit seizoen in
de kleuren van Argos/Shimano. De jongste van de broers, Bas
Stamsnijder (29 november 1989), heeft de droom van een bestaan
als wielerprof nog niet uit zijn hoofd gezet. Hij hoopt dit jaar af te
studeren in commerciële economie en is momenteel topamateur bij
Team de Rijke, een continentale ploeg.

fbk-games hengelo 27 mei
triathlon holten
csi twente 12-15 jul.
6-7 jul.
military boekelo-enschede 11-14 okt.
enschede marathon 21 apr. ‘13
www.internationaltopsportevents.nl

Twente SPORT
32
Tekst: Rene Waning, Fotografie: Karin van der Meul
eX-sChaaTseR heIn veRgeeR koMT MeT
CaRdFoRTWo
De winters van 1985 en 1986 staan vooral in het collectieve
geheugen gegrift vanwege de Elfstedentochten, maar
het waren ook de jaren van schaatser Hein Vergeer.
Na twee Europese- en Wereldtitels allround werd hij
echter geplaagd door een slepende blessure die een
mooi einde van zijn carrière dwarsboomde. Ook buiten
de ijsbaan bouwde Vergeer daarna echter aan een
succesvolle maatschappelijke loopbaan in de marketing
en communicatie.
Een Olympische medaille was Vergeer door zijn blessure niet
gegund, maar hij duikelde na zijn sportcarrière allerminst in een
zwart gat. ‘Ik was toch van plan om na 1988 te stoppen. Schaatsen
was op dat moment nog een amateursport, waardoor je werd
gedwongen ook bezig te zijn met een maatschappelijke carrière.
In de jaren dat ik alles won, verdiende ik met een toelage en
winstpremies 25 duizend gulden. Maar dan moest je dus wel alle
grote prijzen winnen.’ Dat het schaatsen in die tijd nog vooral een
liefhebberij was, betekende overigens niet dat de trainingsintensiteit
minder was. ‘Wij maakten meer uren dan de huidige generatie. Niet
alleen de sporters zijn professioneel geworden, met name ook de
begeleiding is veel beter geworden. Wij trainden allemaal volgens
hetzelfde schema, nu is dat allemaal afgestemd op het individu,
waardoor er veel efficiënter wordt gewerkt.’
Al in 1985 begon Vergeer met werken en hij vond zijn roeping in
de marketing en communicatie. Aanvankelijk in loondienst, maar
al snel begon hij met een compagnon zijn eigen bedrijf. In de
schaatswereld is Vergeer sindsdien nauwelijks meer actief geweest.
Dat was een bewuste keuze. ‘Ik wilde niet het stempel krijgen van
de oud-schaatser, die alleen maar gedijt in het eigen vertrouwde
wereldje. Het is me ook duidelijk geworden dat het even duurt
voordat je dat stempel kwijt bent. Aanvankelijk zijn mensen toch
wat achterdochtig. Pas na een jaar of zes word je echt gewaardeerd
om je kwaliteiten en heb je bewezen wat je kunt.’
In 2007 startte hij het bedrijf Fier Denkwerk met zijn huidige
compagnon Ron Nieuborg. Nog altijd gericht op marketing en
communicatie, maar nu vanuit een andere invalshoek.
Vergeer legt uit: ‘Met mijn eerdere bedrijven werkten we in opdracht
van klanten, nu bedenken we zelf concepten en producten en
gaan daarmee de markt op. Dat vraagt een andere denkwijze.
Weten waar de markt behoefte aan heeft en je onderscheiden
met originele ideeën.’ Daarbij komt zijn achtergrond als topsporter
prima van pas. ‘Sterker worden van tegenslagen en geloof in eigen
kunnen zijn belangrijke eigenschappen die je voor beiden nodig
hebt. Net als zelfkritiek en wilskracht. In de spiegel durven kijken en
weten dat je er alles aan hebt gedaan.’
Terwijl Vergeer enthousiast vertelt over de Alarmkaart, een nieuw
interessant concept in ontwikkeling dat hulp biedt bij calamiteiten,
begint een andere kaart zijn succes al te bewijzen: CardforTwo. Een
pas waarmee klanten voordeel kunnen krijgen bij veel restaurants,
hotels, theaters, golfbanen en wellnesscenters. ‘We willen
daarmee ‘luxueus genieten en ontspannen’ voor een grote groep
consumenten aantrekkelijk en betaalbaar maken’, vertelt Vergeer.
‘Vaak door een tweede product of entree gratis aan te bieden, maar
altijd met een flink voordeel. Bovendien steunen klanten met de
aankoop van CardforTwo ook een goed doel, want twintig procent
van de aanschafwaarde gaat naar KiKa, de stichting die strijdt tegen
kinderkanker.’
Kijk voor meer informatie op www.cardfortwo.nl en www.fierdenkwerk.nl

neem nu een jaarabonnement (4 nummers) op
twentesport magazine voor €19,95 en ontvang
de cardfortWo (t.w.v. €75,-) gratis!
profiteer van deze kaart en krijg volop korting op diverse plekken in twente en door heel
nederland. zoals bij restaurant bij de Watermölle in haaksbergen, bistro de holterberg,
hotel de Wiemsel in ootmarsum, diverse golfbanen, theaters, enz.
Ja, ik neem een abonnement op TwenteSport en ontvang het magazine 4 x per jaar voor
€ 19,95 + een GRATIS Cardfortwo t.w.v. € 75,00!
Naam en voorletters: dhr/mevr
Adres:
Postcode & Plaats:
E-mailadres:
Telefoon:
Hierbij machtig ik TwenteSport magazine om het abonneegeld af te schrijven
van mijn bankrekening.
Bankrekeningnummer (indien automatisch incasso):
Ik betaal het bedrag na ontvangst van de factuur
het abonnement is ook af te sluiten via www.twentesport.com
Twente SPORT
33
GRATIS
CARDFORTWO
T.W.V. € 75,00
BIJ JE
ABONNEMENT!

Twente SPORT
34
verkooppunten Twentesport Magazine
Wil je geen nummer meer missen? Kijk in deze lijst waar het magazine bij jou in de buurt te koop is.
almelo
Boekhandel Almelo Grotestraat 20 T. 0546-814 687
Bruna Ellenbroek Rosa Luxemburgstraat 13 T. 0546-811 635
CIGO Ootmarsumsestraat 269-271 T. 088-126 09 38
Fa. Besselink Anjelierstraat 2 T. 0546-812 980
Hilarius Broekhuis Koornmarkt 24 T. 0546-456 717
Primera Knol Acaciaplein 14 T. 0546-817 991
The Read Shop Almelo Ootmarsumsestraat 274 T. 0546-200 907
Vivant Almelo Grotestraat 173-175 T. 0546-814 359
borne
Bruna Herman Grotestraat 195 T. 074-266 90 23
delden
The Read Shop Delden Langestraat 48 T. 074-376 71 88
denekamp
Boekhandel Brummelhuis Nicolaasplein 8 T. 0541-351 273
Boekwinkel Heinink Eurowerft 3 T. 0541-354 071
eibergen
The Read Shop Eibergen Brink 12 T. 0545-473 635
enschede
Boekhandel Broekhuis Marktstraat 12 T. 053-432 52 10
Boekhandel Pasman Beckumerstraat 17-19 T. 053-428 15 76
Breaxx Enschede Stationsplein 14 T. 053-482 55 43
Bruna Postma Wesseler-Nering 2D T. 053-477 66 27
Fa. v.d. Esschert Pluimstraat 88 T. 053-431 85 17
Holtslag Gemakswinkel Malangstraat 35 T. 053-431 66 23
Fa. Sanders WC Stokhorst T. 053-435 16 33
Kroeze V.O.F. WC Deppenbroek T. 053-435 11 32
Kiosk Het Hoekje Noorderhagen 80 T. 053-430 27 89
Primera ’t Ribbelt Ribbelerbrinkstraat 33 T. 053-434 91 28
Primera Kroezen Veldhoflanden 8-9 T. 053-478 03 25
Primera Winters Zweringweg 222 T. 053-431 01 52
Primera Ten Vergert G.J. van Heekstraat 253 T. 053-435 93 66
Primera Jan Haast Gronaustraat 1120 T. 053-461 30 22
Running Center Enschede De Heurne 32 T. 053-430 84 89
Sigarenwinkel Schepers Haaksbergerstraat 310 T. 053-431 89 62
Tabakorie Kiewik Faberstraat 24 T. 053-435 40 77
The Read Shop Noord Esmarkerrondweg 421 T. 053-434 50 00
Vivant Bruinewoud Wesseler-Nering 27-28 T. 053-478 30 50
goor
Bruna Tieman Grotestraat 101 T. 0547-273 176
CIGO Grotestraat 56 T. 088-1261 022
Primera De Bandijk Grotestraat 135 T. 0547-261 144
haaksbergen
Boek en Buro Spoorstraat 67 T. 053-572 35 24
hardenberg
Boekwinkel Heinink Markt 23 T. 0523-271 983
hellendoorn
Primera Hofman Dorpsstraat 22 T. 0548-654 339
hengelo
Boehandel Broekhuis Wemenstraat 45 T. 074-291 02 67
Boekhandel Thiemsbrug Thiemsbrug 57 T. 074-250 69 14
Bruna Einhaus Markt 2 T. 074-259 43 34
Bruna Bulder Willem de Merodestraat 92 T. 074-250 64 42
Fa. Bekker & Zn. Geerdinksweg 1 T. 074-291 62 21
Run2Day Hengelo Bevrijderslaantje 1 T. 074-250 07 28
The Read Shop Hengelo Uitslagweg 91-5 T. 074-291 39 10
Vrije Tijd Shop Hasselo C. Langefeldstraat 33 T. 074-277 35 81
holten
BoekhandelHeusinkveld Dorpsstraat 21 T. 0548-361 400
lochem
Bruna Bierstraat 11 T. 0573-250 267
losser
Primera Marcel B. Leurinkstraat 5 T. 053-538 72 51
Sport-Inn Teylersstraat 7 T. 053-744 00 07
markelo
Boekhandel Prins Grotestraat 16 T. 0547-361 336
nijverdal
Bruna Prinsen H.Dunantplein 4 T. 0548-615 000
Primera Nijverdal Willem Alexanderstraat 9 T. 0548-612 614
Totaal Gemak Spithoff Keizerserf 34 T. 0548-619 960
oldenzaal
Boekwinkel Heinink In den Vijfhoek 63-65 T. 0541-535 398
De Aventurijn Johanna van Burenlaan 198 T. 0541-516 535
Ome Toon Kiosk Beukersmolen 43 T. 0541-535 355
Tabakorie De Smörre Burg. Wallerstraat 119 T. 0541-512 263
VAKO Oldenzaal In den Vijfhoek 9 T. 0541-519 012
ootmarsum
Sigarenspeciaalzaak
Jos Brummelhuis Grotestraat 15 T. 0541-292 723
raalte
Bruna Kolkman Herenstraat 19 T. 0572-351 300
Primera Raalte Marktstraat 10 T. 0572-352 101
rijssen
CIGO Hogepad 1-25 T. 088-126 09 46
The Read Shop Rijssen Haarstraat 44 T. 0548-366 687
tubbergen
Boekwinkel Heinink Grootestraat 55A T. 0546-623 429
vriezenveen
Boekhandel De Jong Westeinde 199 T. 0546- 567 172
vroomshoop
Bruna Brinkman Julianaplein 70 T. 0546-646 285
CIGO Spithoff Julianaplein 64 T. 088-126 10 80
Wierden
Boekhandel Reterink Stationstraat 3A T. 0546-571 383
The Read Shop Wierden Marktstraat 11 T. 0546-621 162

Twente SPORT
noodkreet! noodkreet! noodkreet! noodkreet!
TWenTs MannenhandbaL hoopT op een WondeRTJe
Met het vorig jaar gestarte talententeam
Twente werd een ultieme poging gedaan
het mannenhandbal in de regio voor
de toekomst veilig te stellen. Inmiddels
is het initiatief weer ter ziele en lijkt de
toekomst zeer ongewis. Er is simpelweg
onvoldoende aanwas van handballende
jongens.
Egon Floors (36) speelde jarenlang bij
Stormvogels in Haaksbergen en heeft
volgend seizoen de vrouwenselectie van
Olympia in Hengelo onder zijn hoede. Hij
was ook betrokken bij het initiatief voor
de Twentse talentenselectie. ‘Het was de
bedoeling om de beste jeugdspelers uit de
regio bij elkaar te zetten en daarmee onder
de vlag van de NHV aan de competitie
mee te doen. Dat bleek uiteindelijk niet
haalbaar, omdat de talenten inmiddels
bijna allemaal zijn overgestapt naar Donar.
Die hebben daarmee in zekere zin de rol
van het team overgenomen.’
Het probleem met het mannenhandbal is
vooral kwantitatief van aard. ‘Toen ik in
de jeugd speelde bij Stormvogels, hadden
we nog twee A-jeugdteams, nu hebben
in Twente volgens mij alleen Donar en
Olympia nog jongensteams.’, legt Floor uit.
‘Dat levert logischerwijs organisatorische
problemen op. De teams die er nog zijn,
spelen nu in de Euregio-competitie,
maar omdat de belangstelling ook in
Duitsland minder wordt, is driehonderd
kilometer reizen voor een uitwedstrijd
geen uitzondering.’ Het gevolg is dat het
mannenhandbal dreigt uit te sterven. ‘Veel
clubs hebben nu nog wel mannenteams,
maar omdat er geen aanwas meer is van
onderaf zal het op een bepaald moment
gewoon ophouden.’ Floors hoopt nog
altijd op een ommekeer. ‘Misschien dat
als het Nederlands team een topprestatie
zou neerzetten, de belangstelling weer
toeneemt. Wat kun je verder nog doen?
De NHV heeft ons initiatief ondersteund
en gefaciliteerd, meer kunnen zij er ook
niet aan doen.’
In tegenstelling tot het mannenhandbal
gaat het met het vrouwenhandbal
wel goed, ook in Twente. Toch pleit
Floors ook hier voor een betere
samenwerking. ‘We hebben nu drie
Twentse clubs in de eerste divisie en
ook verschillende in de hoofdklasse.
Als je de krachten in de regio bundelt,
kun je waarschijnlijk echt meedoen
in de top. Onder de naam Twente,
of misschien wel als onderdeel van
FC Twente. Dat blijft echter lastig te
realiseren, omdat clubs hun eigen
belang voorop stellen. Toch zou het
goed zijn, want mogelijk heeft een
tophandbalteam in Twente ook weer
een positief effect op het aantal
jongens dat gaat handballen.’ (RW)
36gedIChT
renewaning
n column
Primaten bij de koffieautomaat
Daar waar ik woon en werk is het vrij duidelijk te merken dat je in het midden
van het land zit. De clubvoorkeuren zijn versnipperd tot en met, waardoor het
befaamde maandagochtendritueel bij de koffieautomaat hier net iets heftiger
lijkt te zijn dan elders. Als volstrekt neutraal en weldenkend persoon voel ik
me in dat territorium soms net een bioloog die het gedrag van verschillende
groepen primaten bestudeert. De Ajax-primaten komen overigens het meest
voor, op de voet gevolgd door de Feyenoord-kudde en PSV-groep. Tot slot
zijn er nog wat eenlingen. FC Twente-primaten komen ten westen van de
Ijsseloever niet voor, maar die groep wordt wel vertegenwoordigd door een
dagelijks heen en weer trekkend gezelschap.
Om eerlijk te zijn heb ik niet zo veel met het koffieautomaat-ritueel. Het is
vaak nogal flauw, afgezaagd, voorspelbaar en humorloos. Al denken de
winnaars van het achterliggende weekend daar anders over. Na een paar
weken ken je de flauwe opmerkingen en steekjes wel. Wel opvallend is het dat
het gedrag niet beperkt blijft tot de lageren in rang. Zelfs de groepsleiders
transformeren plotseling in voetvolk, als leden van een andere groep een
nederlaag kan worden ingepeperd. Andersom geldt overigens hetzelfde De
laatste maanden was het helemaal een gekkenhuis. De hiërarchie verschoof
van week tot week, zodat zelfs de meest fanatieke koffieautomaat-bezoekers
er horendol van werden. Het lijkt me dan ook voor ieders gezondheid het
beste dat de titelstrijd het volgend seizoen gaat tussen RkC, Roda jC en ADO
Den Haag.
ek voetbal en olympische spelen
Bob Boswinkel
We zitten straks weer voor de buis
óf op vakantie óf lekker thuis
gekoeld met bier, rosé of fris,
als het maar heerlijk drinkbaar is.
Want ach, wat zijn wij vreselijk druk
met kijken vanaf stoel of kruk
naar voetbal en daarna de Spelen.
Oh, laat ons vaak ’t Wilhelmus kwelen.
De politiek is buiten zicht,
geen water bij de wijn, allicht!,
het gaat nu om een andere waan.
Maar in september is ‘t gedaan
met euforie of met de katers
van drankgelag en domme flaters.
Dan is de blik weer fris gericht
op de dagelijkse plicht.
Maar niet getreurd, want al heel snel
luidt bij het schaatsen weer de bel
voor Twenten op de lange baan,
dan is ‘t met onze rust gedaan.
We drinken, juichen: “Pien!!” ’t Is feest!
We zijn weer terug van weggeweest.

speLen
WeRpen
sChaduW
vooRuIT
bIJ
TRIaThLon
hoLTen
De Olympische Spelen van londen
werpen hun schaduw vooruit tijdens
de 28ste editie van de internationale
Triathlon Holten. Het deelnemersveld
wordt beïnvloed door het grootste
sportevenement ter wereld, dat
een maand later wordt gehouden.
Voorzitter Martin Pieter realiseert
zich dat, maar het tempert zijn
optimisme niet. ‘Op 7 juli staan hier
absoluut weer diverse wereldtoppers
aan de start. Over onze wedstrijd
maak ik me geen enkele zorg.’
De kans bestaat dat onder meer
de Nederlandse top, onder wie
Rachel klamer die vorig jaar won
bij de vrouwen, verstek moet laten
gaan. ‘Al moet die nog wel eerst
vormbehoud tonen voor londen.
Ook zullen diverse landen rond onze
datum kiezen voor een hoogtestage.’
lachend: ‘En nee, die zullen ze
niet hier houden. Daarvoor is de
Holterberg net niet hoog genoeg.
Dat is nadelig, maar eenmaal per
vier jaar de Olympische Spelen is nu
eenmaal belangrijker voor de sport
dan meedoen in Holten.
Vijftig procent van de deelnemers
in londen is ooit bij ons gestart.
En volgend jaar zullen ze er zeker
weer zijn. Maar ik ben er van
overtuigd dat we ook nu een topveld
hebben. In londen mogen 55 mannen
en evenveel vrouwen starten.
Ook de nummers 56 zijn nog steeds
erg goed.’
Zie ook de website www.triathlonholten.nl
n kort, vlot en vlug nieuWs
bRIeF uIT heT WaRMe ZuIden
Beste Tukkers,
Wat zult u trots zijn! FC Twente levert ook dit seizoen
weer topprestaties en Heracles verrast vriend en vijand.
Hoewel vijand, Heracles oogst alom sympathie. Dat zegt
iets over het team maar dat zegt ook iets over de
thuisbasis.
De Tukkers zijn graag geziene gasten in Kerkrade.
Het is altijd weer een feest om hen bij Roda JC Kerkrade
te mogen ontvangen. Het Parkstad Limburg Stadion voelt
als een warm bad. Op de eerste plaats omdat ik me
thuis voel als burgemeester in onze voetbalstad en op
de tweede plaats omdat ik een echte Roda JC Kerkrade
supporter ben.
Geboren en getogen in Didam en in 1994 vertrokken naar
het warme Zuiden. Ik ben dan weliswaar geen echte Tukker
maar de verbondenheid met uw provincie is groot.
Ik hoop dat u het mij niet kwalijk neemt dat mijn
voetbalhart inmiddels geel-zwart is gekleurd maar
mijn sympathie voor uw streek en inwoners zijn diep
geworteld. Het is maar dat u het weet: ik verheug me op
uw komst en het maakt me dan niet eens zoveel uit of u
als voetbalsupporter komt of als wielerliefhebber tijdens
het Nederlands Kampioenschap op 23 en 24 juni 2012. Ik
vind het overigens ook fantastisch als u onze veelvuldig
bekroonde GaiaZOO bezoekt.
Hoe dan ook: Beleef Kerkrade, Tukkers u bent van harte
welkom!
Jos Som
Burgemeester van Kerkrade
Twente SPORT
37

Twente SPORT
38

Tekst: Gijs Eijsink, Cartoon: Thijs Wessels, Fotografie: Wim Busschers
‘hIJ heeFT Zes ogen’
n habitus
de habITus van voeTbaLTRaIneR pauL kRabbe
Sommige trainers flikken het altijd weer. Ze leiden hun ploegen naar de titel, ze brengen spelers naar een hoger niveau.
Paul Krabbe is er ook zo een. De 55-jarige inwoner van Losser voetbalde voor KVV Losser, FC Twente en Heracles en werd
daarna trainer. Bij verschillende clubs liet hij zien voor dat vak in de wieg gelegd te zijn. Hij werd verschillende keren kampioen.
Met Sportclub Enschede, met HSC’21 en met FC Zwolle, dat onder zijn leiding in 2002 naar de eredivisie promoveerde.
Drie jaar daarvoor was hij met HSC’21 algeheel kampioen van Nederland geworden. Met Stevo promoveerde hij naar de hoofdklasse.
Kortom, met Krabbe als trainer is succes verzekerd. Daarop speculeert in het komende seizoen ook zaterdagtopklasser SVZW.
Momenteel is hij alweer voor het vijfde seizoen in dienst van HSC’21.
We vroegen tien bekenden van de succestrainer naar zijn habitus op verschillende momenten en plekken van zijn bestaan.
Is Paul Krabbe een vakman of een geluksvogel, is hij een evenwichtige man of een kameleon?
voor de Wedstrijd
voL adRenaLIne De bespreking is een onderdeel van de
rituelen voor de wedstrijd. Hoe is Paul Krabbe in die periode?
Dennis Sepp, befaamd aanvaller uit de gouden tijd van HSC’21
(tussen 1997 en 2004) zegt: ‘Paul is gespannen en zit vol
adrenaline. Soms heeft hij humor om de spanning er voor zichzelf
en de groep wat af te halen. In de wedstrijdbespreking merkte je
dat wat minder. Paul weet het verhaal over wat er van de spelers
verwacht wordt, goed te brengen. Als de bespreking gehouden is,
is hij klaar. De warming-up observeert hij en speelt daar dan vlak
voor de wedstrijd eventueel nog even op in. Ik herinner me de
kampioenswedstrijd tegen IJsselmeervogels in Spakenburg. We
misten Michael Dikken, Erwin Looms en Arnold Marshall. Paul
zette relatief onbekende spelers op hun plaats. Hij voelde tijdens
de warming-up de spanning, vooral bij de jonge spelers. Toen zei
hij dat het hem niets kon schelen wat het zou worden. 'Ik ben al
heel tevreden over dat we zover gekomen zijn.' Maak er maar wat
moois van, zei hij. Toen was de spanning eraf.’
besprekingen
heeL naTuuRLIJk De bespreking voor en na de wedstrijd,
individuele gesprekken, het zijn belangrijke momenten voor een
trainer/coach om de spelers te motiveren en de puntjes op de i
te zetten. Erwin Looms maakte bij HSC’21 successen mee met
Paul Krabbe als coach. De topscorer van weleer zegt: ‘Paul wist
het individu en het team te prikkelen. Hij raakte de juiste snaar.
Ik was daar altijd van onder de indruk. De ene keer kreeg je een
schop onder de kont, de andere keer een compliment. Als we
slecht gespeeld hadden kon je een donderspeech verwachten,
maar vaak deed hij juist iets anders. Niet gemaakt, maar heel
natuurlijk. Of hij mij wel eens apart nam? Ja. Hij kon me met één
opmerking op scherp zetten. Dat deed hij met een geintje of
soms juist serieus. Dan liep hij even langs je heen of ging hij in de
kleedkamer naast je zitten en zei: 'Van de week op de training was
het helemaal niks. Ik ben benieuwd wat je vandaag laat zien.' Ja,
dan ging ik ervoor!’
onder de Wedstrijd
Zes ogen Wim Busschers , de huidige algemeen secretaris
van HSC’21, was eerder al eens drie jaar elftalleider tijdens het
trainerschap van Paul Krabbe. Hij zegt: ‘Paul ziet maar één ding
en dat is de wedstrijd. De adrenaline loopt gigantisch hoog op. Hij
beleeft de wedstrijd zeer intensief, gaat er helemaal in op. Als het
elftal goed speelt, ziet hij nog bepaalde details die beter kunnen.
Hij ziet wat de grensrechter doet, ziet zelfs wat zijn eigen keeper
doet als HSC een corner heeft. Niemand hoeft te verslappen, hij
ziet het. Ik geloof dat hij zes ogen heeft. En als hij een aanwijzing
geeft, doet hij dat heel simpel. In twee korte zinnen of in een paar
steekwoorden. Heel duidelijk. Een speler weet meteen wat hij
bedoelt. Paul kan een ploeg tot het uiterste motiveren.’ ‘Hij kan
kwaad worden op een speler of op de scheidsrechter. Dan
reageert hij impulsief, heel direct. Maar hij is nooit lang kwaad.
Wat jammer is, is dat hij direct na een wedstrijd soms moeite
heeft met een en ander te nuanceren, daarmee doet hij zichzelf
soms te kort.’
na een nederlaag
geen bLad vooR de Mond Jordi Holtkamp maakte Paul
Krabbe heel wat jaren mee bij HSC´21. Hij zegt: ´Na een nederlaag
is Paul altijd heel reëel , zeker als het een terechte nederlaag is.
Maar als het niet is gelopen zoals hij wilde, is hij boos. Dan zegt hij
wat er mis is gegaan, wie de fouten hebben gemaakt enzovoort. >>
Twente SPORT
39

Twente SPORT
40
'Ik heb wel eens meegemaakt dat hij op
maandag- of dinsdagavond nog over de zeik was’
Dan zegt hij gewoon waar het op staat. Hij neemt geen blad voor
de mond. Hij zegt wat er in hem opkomt en beschermt niemand.
En verder, ik heb wel eens meegemaakt dat hij op maandag- of
dinsdagavond nog over de zeik was.’
na een zege
ZIChZeLF HSC-speler Sven Weustink traint al vijf jaar onder
Paul Krabbe en heeft hem regelmatig meegemaakt na een
overwinning. Hij zegt: ‘Als we gewonnen hebben is hij goed te
spreken, maar hij blijft ook kritisch. Meestal heeft hij ook nog
dingen gezien die beter kunnen. Hij blijft altijd zichzelf. Ook na
een overwinning is hij rustig en ingetogen. Een nabespreking
is er dan nauwelijks. Hij is relaxter dan bijvoorbeeld na vier
nederlagen zoals onlangs. Dan staat hij zo een half uur te praten.
Als we gewonnen hebben, kan het ook zo zijn dat hij bijna geen
nabespreking houdt, maar tien minuten tijd uittrekt voor drie
kleine momentjes die eruit moeten.’
voor de training
In ZIJn hooFd Als de training van het eerste elftal begint,
is daar al een voorbereiding aan voorafgegaan. Hoe is Paul
Krabbe in de aanloop van al die sessies om zijn ploeg beter te
maken? Zijn huidige assistent Jeroen Kiepman zegt: ‘Dan is hij
niet anders dan anders. De training zit in zijn hoofd, hij weet
wat hij gaat doen. We hebben het van tevoren al besproken en
overleggen kort voor de tijd nog even. We zitten qua ideeën over
voetbal dichtbij elkaar. Paul weet precies wat hij wil. Ik leer veel
van hem, ook wat betreft de opzet van de trainingen. Je moet je
goed voorbereiden, bijvoorbeeld wat je doet bij welke aantallen.
Ik bewonder zijn drive. Hoe sta je erin, hoe breng je de training
op gang, hoe houd je de vaart erin en wanneer moet het rustiger.
Wanneer moet je meer aan de conditie doen en met welke
trainingsvormen. Paul heeft veel feeling voor het mentale aspect.
Hij kent de achtergronden van de spelers en dat vertaalt hij soms
in de belasting die ze aankunnen.
tijdens de training
gedReven Jordi van Ek, de jonge speler van HSC’21,
traint al drie jaar onder Paul Krabbe. Hij zegt: ‘Ik ben heel
erg gecharmeerd van onze trainer. Hij heeft altijd goede
oefenstof en als trainer heeft hij niet voor niks bijna overal
goede resultaten geboekt. Hij is heel gedreven, wil je steeds
beter maken. Hij heeft altijd een doel voor ogen waaraan we
moeten voldoen en daar blijft hij mee bezig.'
thuis
de keuken aan kanT Wie kent Paul Krabbe beter dan zijn
vrouw Betsy? Zij zegt: ‘Paul is thuis altijd goed te spreken. Over het

algemeen is hij wel veel met voetbal bezig. Dingetjes noteren of op
de computer allerlei voetbalzaken bekijken. In de huishouding? Ja,
hij maakt de keuken aan kant zoals afwassen en opruimen. De tuin
doet hij af en toe, gras maaien of de heg. Op een vrije dag doen we
boodschappen of drinken we ergens gezellig koffie. Soms is er even
tijd voor iets anders dan voetbal. Dat kan hij ook, maar meestal is
voetbal het hoofdbestanddeel van zijn leventje. Het is niet anders.
Ik heb zelf ook mijn dingen. Zo vullen we elkaar aan. ’s Avonds
voor de wedstrijd is hij rustig thuis.’ ‘Na de wedstrijd praat hij er nog
even over na. Chagrijnig is hij na een nederlaag nauwelijks en als
hij gewonnen heeft zie je een smile op zijn gezicht, maar praat hij
er ook niet uitgebreid over. Met onze dochters maakt hij veel lol en
met zijn zoon Jordy praat hij veel over voetbal. Hij is jeugdtrainer
en haast nog intensiever met voetbal bezig dan zijn vader. We
gaan altijd samen op vakantie. Lezen, genieten, uitstapjes maken.
Meestal een dag of tien, maar na een dag of zeven, acht begint Paul
de spullen alweer te pakken en wil hij wel weer richting huis.’
als vader
FRITZ Paul en Betsy Krabbe hebben drie kinderen, Jordy
(25), Lindsey (23) en Deveney (18). Zoon Jordy voetbalt bij
Avanti en is jeugdtrainer bij Sparta, kortom ook hij is behept met
het voetbalvirus. Jordy zegt: ‘We zien elkaar door ons beider
voetbalbeslommeringen niet zo vaak, lopen elkaar vaak mis. Maar
als we beiden thuis zijn, praten we vaak over voetbal. We bespreken
trainingen die we geven en andere voetbalzaken, maar vaak zegt
hij dat ik bepaalde oefenvormen eerst zelf moet ondervinden. Mijn
vader is heel gedreven. Hij wil zich ook steeds vernieuwen. Het
mentale aspect heeft zijn grote belangstelling. Daain verdiept hij
zich graag en adviseert mij ook dat deel van de training en coaching
niet te onderschatten.’ ‘Toen ik jonger was voetbalden we veel
samen. Passen, trappen, aannemen, wegdraaien. Hij bekeek mijn
wedstrijden. En nu nog doet hij zijn best mij en mijn zusjes te helpen
en te adviseren.’ ‘Soms kijken we samen filmpjes van Fritz Korbach.
Fritz was heel speciaal voor mijn vader. Ze belden elkaar elke dag,
soms drie kwartier, soms vlak voor de wedstrijd. Hij mist hem erg.’
op het Werk
eeRLIJk, CoheRenT, ReChTvaaRdIg
Paul Krabbe werkt bij de Enschedese DCW als detacherings-
begeleider ten dienste van mensen die vanwege hun arbeidsbeperking
moeite hebben met het vinden van een baan. Zijn naaste
collega Mireille Idzerda zegt: ‘Paul is mijn maatje bij de DCW. Wat
ik zo mooi vind aan hem, is zijn mensgerichte kant. Waarschijnlijk
heeft hij dat vanuit de sport ontwikkeld. Hij heeft de juiste feeling
voor dit werk, heeft inlevingsvermogen en is altijd eerlijk, coherent
en rechtvaardig. Dat siert hem, dat maakt hem zo charismatisch. ’s
Morgens nemen we een bakje koffie en toont hij ook vaak zijn hu-
mor. Zijn grapjes maken je vrolijk. Op maandag merk je wel dat de
wedstrijd van de zondagmiddag nog na-ebt bij hem. Maar ik merk
ook dat hij heel begaan is met de jongens die hij traint, ook met hun
privé-situatie. Hij naait nooit iemand een oor aan, hij zal nooit iets
zeggen wat hij niet kan waarmaken. Hij geeft mensen daardoor hun
autonomie terug. Paul kan ook streng zijn, maar altijd met een positieve
inslag. En ook is hij bescheiden. Dat hij ooit voor FC Twente
gespeeld heeft, wist ik niet eens. Paul is bij de DCW heel geliefd en
voor mij is het een goede collega en gesprekspartner.’
peterbonder
n column
n habitus
Watjes
Profvoetballer is volgens mij één van de mooiste
beroepen die je maar kunt bedenken. Je mag met je
hobby je geld verdienen, en niet zo'n klein beetje ook.
Je bent vele uren in de frisse buitenlucht, zonder last
van kantoortijden. Je krijgt de best denkbare voeding
en verzorging, het ontbreekt je aan niets. En je staat
in de schijnwerpers van de glitter en de glamour, die
het betaald voetbal steeds meer zijn gaan beheersen.
Maar ze kunnen het ook overdrijven. Zo erger ik me
groen en geel aan het ritueel bij de zijlijn als iemand
gewisseld wordt. Dan staat er een volwassen man
klaar om de betreffende speler in zijn trainingsjas
te helpen. Hallo! Het zijn gezonde jongens die echt
geen professionele hulpverlening nodig hebben
om dat ding aan te trekken. En kan het misschien
ook eens afgelopen zijn met dat achterlijke highfive-rondje
langs de complete reservebank? Kom
op hé, voetballers zijn toch geen mietjes? Hoewel:
de spelers van Bayer Leverkusen deden onlangs
het tegendeel vermoeden. Na de met 3-1 verloren
thuiswedstrijd tegen FC Barcelona in de Champions
League hadden twee spelers gevochten om het shirt
van Lionel Messi. Daarom vroegen ze voor de return
aan de Argentijn of ze er allemaal één mochten
hebben, dan was iedereen tevreden. Daarmee
tekenden ze hun doodvonnis: ze gaven zich vooraf
gewonnen, het werd 7-1 voor Barcelona en Messi
scoorde vijf keer. Weet iemand het Duitse woord voor
watjes?
Twente SPORT
41

Sport en bewegen
bij het ROC van Twente
Of je nou studeert of werkt bij het ROC van Twente, bewegen en sporten staan hoog in het vaandel.
Studenten en medewerkers die voldoende sporten zijn vrolijker, fi tter, minder vaak ziek en presteren
ook beter. Dit biedt het ROC van Twente op sportief gebied:
Sportopleidingen
Studenten kunnen op niveau 2, 3 en 4 een
volwaardige sportopleiding volgen: van Sport- en
bewegingsbegeleider tot Sport- en
bewegingscoödinator. Zij helpen ons bewegen en
sporten, waardoor we ons fi tter voelen.
www.rocvantwente.nl/sportopleidingen.
Johan Cruyff College
(Aankomende) topsporters kunnen sport en studie
combineren voor een optimale sportcarrière én een
toekomst erna. Er zijn twee uitstroomrichtingen:
Sport & Business en Sport & Coaching.
www.rocvantwente.nl/jcc.
Topsportregeling
Studenten die een reguliere opleiding volgen én
aan topsport doen, kunnen in aanmerking komen
voor de speciale topsportregeling. Het Johan Cruyff
College Enschede is hier nauw bij betrokken.
www.rocvantwente.nl/topsport.
Een gezonde school!
Sport op Maat
Bij een fl ink aantal opleiding is de gymles terug! Wel in een andere
vorm: studenten kiezen zelf welke sportlessen ze willen volgen. Van
zwemmen, tennis of yoga tot paragliding, zweefvliegen of duiken.
Mogelijkheden genoeg, ook voor mindervalide studenten.
Studentensport
Voor onze studenten is het mogelijk mee te doen aan Nederlandse
Kampioenschappen voor het mbo. Met o.a. tennis, handbal en
zwemmen zijn de studenten al in de prijzen gevallen.
Bedrijfssport
Medewerkers kunnen diverse sportlessen volgen en
meedoen aan jaarlijkse sporttoernooien, zoals tennis, volleybal en
golf. Ook wordt medewerkers het programma ‘Fit in je loopbaan'
aangeboden om een gezonde leefstijl te faciliteren.
Sportbureau
Alle sportactiviteiten binnen het ROC van Twente worden
gecoördineerd door het eigen Sportbureau. Deze medewerkers
zorgen ervoor studenten en medewerkers uitgedaagd worden om
(meer) te bewegen en te sporten.
www.rocvantwente.nl

De Turnbond ziet door de bomen het
Olympische bos niet meer
Dat ook sport zich steeds meer op het gladde ijs van
wet- en regelgeving bevindt, bewijst het voorbeeld van
turner Jeffrey Wammes die een rechtszaak aanspande
tegen de Koninklijke Nederlandse Gymnastiek Unie. Het
ging hierbij om de vraag of de KNGU te voorbarig was
geweest door collega-turner Epke Zonderland (en niet
Jeffrey Wammes) aan te wijzen als deelnemer aan de
Olympische Spelen in Londen. Een korte uiteenzetting.
Een turner kan zich op directe of op indirecte manier
plaatsen voor de Olympische Spelen. Indien een turner
de eisen voor directe kwalificatie niet behaalt (zowel
bij Wammes als bij Zonderland was dit het geval), is
kwalificatie slechts mogelijk op basis van een prestatie
volgens een vastgestelde norm, waarna de sporter nog
vormbehoud dient te tonen.
Zowel Wammes als Zonderland hebben op de
wereldkampioenschappen in Tokio de vereiste prestatie
geleverd, waarna Wammes vormbehoud heeft getoond
bij een Testevent in Londen, terwijl Zonderland nog
geen vormbehoud had getoond. De KNGU had echter
Zonderland aangewezen als afgevaardigde voor de
Olympische Spelen, op basis van het feit dat hij onder
meer de afgelopen 12 maanden betere resultaten had
behaald dan Wammes. Ook werd gesteld dat Zonderland
tijdens de afgelopen EK’s en WK’s – in tegenstelling tot
Wammes – wél medailles had behaald. De kans op een
medaille tijdens de Spelen bij Zonderland was daardoor
groter dan bij Wammes, aldus de KNGU.
De rechter floot de KNGU terug; de KNGU had – op basis
van de reglementen – te voorbarig haar conclusies
Paul Nij Bijvank, paul.nijbijvank@kienhuishoving.nl
Marnix Smit, m.j.smit@kienhuishoving.nl
Advocaten Sportrecht bij KienhuisHoving advocaten en notarissen
getrokken nu Zonderland nog geen vormbehoud heeft
getoond. Op het moment dat Zonderland vormbehoud
heeft getoond kon de KNGU pas een beslissing nemen
omtrent het afvaardigen van een turner naar Londen,
aldus de rechter. Indien, zoals nu het geval is, beide
turners aan de formele eisen hebben voldaan kan de
bond wel een keuze maken die is gebaseerd op de
kansen op een medaille tijdens de Spelen.
De KNGU zag wellicht door de bomen (lees: de wirwar
van regels) het bos niet meer; zij diende eerst af te
wachten of Zonderland vormbehoud zou tonen alvorens
over te gaan tot het maken van een keuze tussen de
beide heren. Nu dat het geval is, zal de KNGU aan de
hand van de interne selectieprocedure haar keuze wel
mogen maken. Van een gelopen race tussen de beide
turners is dus nog geen sprake, al lijkt Wammes door het
eerdere oordeel van de bond op achterstand te staan,
ook omdat Zonderland inmiddels vormbehoud heeft
getoond tijdens de Challenger Cup in Cottbus.
Overigens heeft turnster Céline van Gerner eveneens
een procedure aangespannen tegen de KNGU, waarbij
de feiten vergelijkbaar waren met de procedure van
Wammes tegen de bond. Ook in het geval van Van
Gerner oordeelde (dezelfde) rechter dat de KNGU te
voorbarig had gehandeld door Wyomi Masela voor de
Olympische Spelen voor te dragen, nu Van Gerner nog
mogelijkheid had moeten krijgen om vormbehoud te
tonen.
Kortom: ook voor grote sportbonden is het niet altijd
eenvoudig haar eigen regels goed na te leven.
KienhuisHoving advocaten en notarissen | Pantheon 25 | 7521 PR Enschede | T. 053 – 4804 234
/sportcorner b
Twente SPORT
43

5x
20% bijtelling
www.allinclusivelease.nl
Audi A3 Sportback
1.2 TFSI Attraction Advance
Lease v.a. € 479,- p.m.
Fiscale waarde: € 26.387,-
10x
20% bijtelling
Volkswagen Passat
1.4 TSI DSG High Executive
Lease v.a.
€ 619,- p.m.
Fiscale waarde: € 34.419,-
All Inclusive Lease
Leasen zonder zorgen
• Houderschapsbelasting
• Verzekering
• Reparatie en onderhoud
Volkswagen Polo
1.2 TDI Comfortline
Lease v.a.
Fiscale waarde: € 19.055,-
Nieuw
• Vervangend vervoer
• Vervanging van banden
• 24-uurs hulpdienst
14% bijtelling
Seat Ibiza ST
1.2 TDI Ecomotive Style
Lease v.a.
€ 359,- p.m.
Fiscale waarde: € 19.420,-
Alle leaseprijzen o.b.v.: Looptijd 60 maanden, 15.000 km/jaar, full operational lease, inclusief verzekering, reparatie, onderhoud en vervanging van banden bij Huiskes-Kokkeler en
vervangend vervoer in heel Europa. De leaseprijzen zijn exclusief BTW en inclusief BPM. Druk- en zetfouten en prijswijzigingen voorbehouden.
Foto: Eric Brinkhorst
Trotse auto- en
leasepartner van
Fc Twente
volg Huiskes-Kokkeler op
15x
14% bijtelling
€ 329,- p.m.
10x
Goudstraat 65
7550 AD Hengelo
Tel 074 255 41 01
TOPFIT MET
SPORTVEER
Meer weten? Bel Hennie Ardesch:
06-53920740, kijk op www.sportveer.nl of
mail naar info@keepersacademietwente.nl

Tekst: Gijs Eijsink - Fotografie: privé
Hij werd maar 49 jaar. Een immuniteitsziekte sloopte zijn
lichaam. Zijn afscheid van het ondermaanse was triest,
omdat hij nog zo jong was. Maar evenzeer was het groots.
Voordat het lichaam van Arjan Baas werd weggebracht naar
Utrecht waar het ter beschikking zou worden gesteld aan de
wetenschap, reed de lijkwagen langs de Grolsch Veste. Daar
zorgden de erehaag en rode fakkels van zijn maten voor een
passende afmars. ‘Anders was hij geruisloos weggeglipt, want
veel familie hebben we niet. Dat zijn vrienden en supporters
van FC Twente zijn heengaan op deze wijze opfleurden, was
precies zoals hij het gewild zou hebben’, zegt Wim Baas,
Arjans oudste broer. ‘Het is heel bijzonder dat zo’n groep
zoveel voor elkaar over heeft. Het is dus helemaal niet zo’n
rauwdouwersclub, zoals ik altijd dacht.’
n afscheid
geLukkIg MeT FC TWenTe
Weggaan kun je beschrijven als
Een soort van blijven
Rutger Kopland
Arjan is geboren en getogen in Rijssen. Hij was geen
gemakkelijke jongen. Toen hij 12 jaar was overleed zijn
vader. ‘Moeder was ook niet sterk en daarom moesten wij
vaak naar familie of naar vakantiekolonies. Daar had Arjan
moeite mee. Hij heeft in die tijd van alles bij de hakken
gehad, was af en toe behoorlijk agressief. Nee, we hadden
geen standaardgezin’, vertelt Wim. Arjan maakte de LTS niet
af, zat in het slagersvak, werd metselaar en werkte regelmatig
in Duitsland. ‘Soms had hij van die louche bazen en kon hij
fluiten naar zijn geld.’ Daarnaast leidde Arjan een hectisch
leven dat vaak in het teken stond van FC Twente. ‘Tien jaar
geleden overleed zijn vriendin. Daarna werd hij rustiger en
vond hij in de FCT Riessen een nieuwe uitdaging. Hij werd
socialer, voerde acties voor gehandicapten en andere goede
doelen. Zo heeft hij toch een goed leven gehad.’
De reis naar Boekarest was al geboekt. Arjan wilde zijn FC
Twente nog vergezellen naar de Europese wedstrijd tegen
Steaua. Maar het mocht niet meer zo zijn. Zijn ziekte was zo
ernstig geworden dat hij de dag ervoor in het Enschedese
ziekenhuis overleed. Joop Munsterman, die hij goed kende
en Eugenio Porcu, de stadiondirecteur, bezochten hem die
negende februari. Drie minuten na hun vertrek overleed hij.
‘Het was net of het toen klaar was’, zegt Wim geëmotioneerd.
Arjan Baas
30 januari 1963 – 9 februari 2012
v.l.n.r.: Harm Hoevink, joop Munsterman, Arjan Baas
Arjan was er meestal wel bij als FC Twente naar het
buitenland ging. De club uit Enschede was zijn lust en zijn
leven. Zijn huisje met uitzicht op het veld van Rijssen Vooruit
was verworden tot een soort museum. Hij was vanaf zijn
zestiende jaar fan van de club. ‘FC Twente zat diep bij hem,
heel diep. Met Heracles had hij helemaal niets. Hij wilde zelfs
niet in Almelo in het ziekenhuis liggen. Toevalligerwijs werd
juist voor de wedstrijd FC Twente-Heracles een minuut stilte
ter ere van Arjan gehouden. De impact van FC Twente was
enorm. Arjan was gelukkig met FC Twente’, zegt broer Wim.
Twee weken na zijn overlijden togen Wim, zijn familie en
de vrienden van de FCT Riessen, waarvan Arjan oprichter,
oud- voorzitter en erevoorzitter was, naar café Spekhorst
in hartje Rijssen, de uitvalsbasis van de club. Wim vertelde
daar het levensverhaal van zijn broer, de fotoboeken lagen
er en allerlei verhalen met Arjan als hoofdpersoon kwamen
nog eens los. Harm Hoevink was er ook bij. Hij was een
van zijn beste vrienden. De Rijssenaar en zijn vrouw
Anja kookten voor hem en bezochten hem de laatste tijd
elke dag. Hij mist zijn kameraad. ‘Geen biertje meer samen,
geen verhalen over voetbal, geen gezamenlijke gezelligheid.
Ik mis hem, de leegte die Arjan achterlaat is groot’,
zegt Harm.
Twente SPORT
45

Twente SPORT
46
Fotografie: Eric Brinkhorst, Remko Homan, Stefan Schipper
oLyMpIsChe TopspoRTeRs
Moniek Nijhuis - zwemster
Ze zijn niet alleen de
verwekkers van het
talent, maar vormen ook
het fundament onder
de ontbolstering ervan.
Zonder de geborgenheid
van de ouderlijke schoot
vaart een topsporter niet
wel, laat staan zonder de
uit liefde voortkomende
opofferingsgezindheid.
De ritjes naar de training,
Gerco Schröder - springruiter

en hun oudeRs
Marleen Veldhuis - zwemster
Job Kienhuis- zwemmer
n goed geschoten
Wyomi Masela - turnster
soms bij nacht
en ontij, de ontelbare
wasbeurten, de woorden
van troost bij tegenslag,
het luisterend door:
het ritme van de
(aankomende) topsporter
bepaalt niet zelden de
schema’s en draaiboeken
binnen een gezin.
Vader en moeder, betere
stimulantia bestaan er niet.
Twente SPORT
47

Twente SPORT
48
n advertorial
TWenTse goLF aCadeMy
MaakT goLF beReIkbaaR
golf is een elitesport en alleen bereikbaar voor de happy few met een overschot aan tijd en geld. hoewel de sport de laatste
jaren toegankelijker is geworden kleeft dit imago nog altijd aan het edele balspel. Frank agterbos breekt met zijn Twentse
golf academy definitief met dat aanzien. golf voor iedereen, luidt zijn visie waarbij hij op het eerste gezicht een bom gooit
onder de gevestigde orde. Maar dat is juist niet het geval.
Het is de droom van iedere golfer: voor 25 euro
per maand onbeperkt golf spelen, gratis ballen
slaan op de driving range en eindeloos oefenen
op de puttinggreen. Bij de Twentse Golf Academy
in Bentelo kan het. En nog meer, want hoewel
de negen holes par 3 baan een bescheiden
omvang heeft, zijn de mogelijkheden groots,
vertelt de 48-jarige golfpro Frank Agterbos. Vorig
jaar begon hij de Twentse Golf Academy op basis
van ervaringen die hij en zijn vrouw Gaby Meindl
met een golfshop en golfschool elders opdeden.
Hij bedacht een nieuw concept, dat niet alleen
financieel zeer aantrekkelijk is, maar waarmee
ook de spelvreugde en techniek toeneemt.
“Een beginnende golfer voelt zich niet thuis op
een golfbaan. Je mag niet direct de baan in, er
zijn clubjes binnen de club, commissies. Als
je zeshonderd leden hebt, heb je zeshonderd
directeuren. En het is duur. De Twentse Golf
Academy breekt daarmee.”
Dat laatste is een understatement, want vanaf 18
euro per maand kan men in Bentelo onbeperkt
op de driving range ballen slaan. Gratis ballen
wel te verstaan! Voor 25 euro per maand kan
men naast de driving range ook onbeperkt de
negen holes spelen. En voor 50 euro per maand
biedt Frank Agterbos naast dit alles ook nog eens
gratis golfles. Voor niet GVB’ers die door middel
van het NGF-stappenplan zo tegen lage kosten
het GVB (Golfvaardigheidsbewijs) kunnen halen.
Maar de lessen zijn ook gratis voor spelers die
hun GVB al hebben en hun techniek willen
aanscherpen en verbeteren.
“Het systeem is simpel: men kan zich via onze
website aanmelden. Elke dag is er een les waar
plaats is voor twaalf mensen. Is dat vol, kijk je
wanneer er op een andere dag plek is. Het is
vrijblijvend en voor iedereen toegankelijk.”
Maar de waarde van het concept van de Twentse
Golf Academy is niet alleen dat er tegen uiterst
aantrekkelijke tarieven kan worden gelest en
gespeeld. De baan is op een zeer slimme manier
uitgezet: al lijkt het klein en bescheiden, de
moeilijkheidsgraad zal ook geoefende spelers
verbazen, zegt Agterbos, die al vijf jaar golfpro is:
“Voor het oefenen van alle slagen hebben we de
drivingrange. Op de baan oefen je je korte spel.
Heel belangrijk want daarmee win je eigenlijk de
punten.”
En dat spreekt een groeiend aantal golfers aan.
Enerzijds vanwege de tarieven, maar anderzijds
ook vanwege de ongedwongen sfeer rond de
Twentse Golf Academy. Er zijn vanzelfsprekend
regels, maar door de relatieve kleinschaligheid
en toegankelijkheid is het er buitengewoon
aangenaam toeven. Agterbos: “En iedereen is
hier gelijk. Weet je, op golfbanen heb je vaak te
maken met mensen die in een commissie zitten:
vrijwilligers die zich belangrijker voelen dan
andere leden. Als er dan geen goede manager
tussen bestuur en club zit, is dat niet goed.
Hier hebben we dat niet en dat komt de sfeer
ten goede.” Met de abonnementen en de
structuur, die maken dat het behalen van een
GVB eenvoudig en bereikbaar is voor iedereen,
kan hij gezien worden als de luis in de pels van
Meer weten? Twentse golf academy - bentelosestraat 54 - bentelo - 06 51 72 87 87
info@twentsegolfacademy.nl - www.twentsegolfacademy.nl

de ‘grote’ Twentse banen. Maar
dat is niet waar, benadrukt hij:
“Naast de Golf Academy heb ik
ook de Twentse Golf Sociëteit.
Er zijn in Twente 12.000 golfers
die geen lid zijn van een baan.
Via de Twentse Golf Sociëteit
kunnen zij zich aanmelden.
om op een 18-holes baan te
spelen. Ik koop dan tegen
gereduceerde tarieven de
greenfee’s in. Daar profiteren
dus de andere banen van.
En ook onze eigen leden gaan
zo gezamenlijk naar de grotere
banen om 18 holes te spelen.
Maar ze blijven hier wel lid.
Om de sfeer en de uitstekende
oefenfaciliteiten.
Hij vervolgt: “Kijk, mijn visie is
dit: ik breng plezier in golf en
verkoop geen “GVB’s. Dat is
het verschil. En wat ik nu in de
praktijk zie is dat mensen hier
ontzettend veel plezier krijgen
in golf. Ja, ook geoefende
golfers. Die vinden het prachtig
om voor 18 euro in de maand
onbeperkt op de driving range
gratis ballen weg te slaan.
En de drempel is hier laag. Dat
komt de sfeer ook ten goede.”
Inmiddels is de Twentse Golf
Academy aan een stevige
opmars begonnen. Het aantal
leden beloopt al ruim 360
spelers en dat groeit gestaag
door. “Het is een prachtige
oefenaccommodatie, het is
hier ontspannen, geen elitair
gedoe. Je speelt een rondje
golf, je gaat op de driving
range. Heb je lekker een uurtje
gegolfd. Dat is het succes van
de formule”, besluit Frank
Agterbos,.
Twente SPORT
49

Twente SPORT
50
Tekst: Marry Dijkshoorn, Fotografie: Eric Brinkhorst

n groot intervieW
Scheidsrechter Bjorn Kuipers voegt zich deze zomer bij de absolute Europese elite. De
39-jarige Oldenzaler is een van de twaalf arbiters die het EK voetbal in goede banen
moeten leiden. Kuipers is eigenaar van drie supermarkten en een haarstudio in Oldenzaal
en vader van twee kinderen. Het interview vindt plaats in de kantoorruimte boven in een
van de supermarkten. Op weg daar naartoe is de interviewer verdwaald in de Oldenzaalse
binnenstad. Als ze het pand iets na de afgesproken tijd betreedt, staat Kuipers haar al op te
wachten. Hij kijkt met een strenge blik op zijn horloge en zegt: ‘De wedstrijd is acht minuten
geleden begonnen.’ Het past bij een scheidsrechter en zeker bij het karakter van Kuipers.
MoMenTenMan bJoRn kuIpeRs:
‘Je kunT bIJ MIJ nIeT
MaRChandeRen’
heb je bepaalde
karaktereigenschappen nodig
om scheidsrechter te zijn?
‘Je moet een manager zijn, een dirigent willen
zijn, leiding willen geven. Als voetballer was ik
al aanvoerder. Ik was een vervelende speler,
ik had overal commentaar op, had regelmatig
mot met de scheidsrechter, maar ook met de
tegenspelers. Ik wilde optimaal presteren.
Ik kreeg vaak een kaart voor praten. Dat ik
ervoor koos zelf scheidsrechter te worden
heeft ook met mijn vader te maken. Hij was
scheidsrechter in het amateurvoetbal en
ik ging altijd met hem mee. Ik mocht dan
zijn tas dragen. Hij was een erg rechtlijnige
scheidsrechter, in het veld tolereerde hij niets.
Wanneer hij nu met me meegaat als ik ergens
fluit, zegt hij ook altijd dat hij de wedstrijd
allang had gestaakt. Al die agressiviteit
in het veld vindt hij niet goed; een slecht
voorbeeld voor de kinderen op de tribune.
Rond mijn zestiende, ik speelde voor Quick
’20 in Oldenzaal, ging mijn vader bij hoge
uitzondering naar een wedstrijd kijken.
Meestal had hij daar toen geen tijd voor. Ik
ben ook later begonnen met voetballen dan
andere jongens. Mijn ouders konden me op
zaterdag niet brengen en halen. Pas toen
ik acht was kon ik op eigen houtje naar de
wedstrijden. Ik was mid-mid, het was een
vervelende wedstrijd, het liep niet zoals ik
wilde. Op advies van mijn vader werd ik door
de trainer gewisseld. 'Als je alles zo goed
weet, moet je maar eens een cursus voor
scheidsrechter volgen', zei hij. Dat ben ik gaan
doen. Ik heb in Enschede een cursus gevolgd
van het bondsbureau van de KNVB. Ik mocht
al gauw oefenwedstrijden fluiten en dat
vond ik meteen ontzettend leuk. Nadat ik de
cursus gehaald had heb ik een tijdlang spelen
gecombineerd met fluiten. Zaterdagochtend
om negen uur floot ik bij de pupillen, om
drie uur ’s middags speelde ik in de A1 van
Quick. Vanaf mijn achttiende mocht ik bij
de senioren spelen op zondagmiddag en de
junioren fluiten op zaterdag. Het was hard
werken, maar ik kom uit een no-nonsense
familie, ik ben opgegroeid met hard werken.
Dat was geen enkel probleem. Ik had alleen
wel een schuldgevoel. Ik deed op zaterdag
alleen maar leuke dingen, terwijl mijn ouders
moesten werken.’ >>
Twente SPORT
51

Twente SPORT
52
Wanneer Wist je eigenlijk dat je echt talent
had als scheidsrechter?
‘Dat heb ik nooit geweten. Ik heb er ook nooit van gedroomd
om topscheidsrechter te worden, maar ik ben het nu wel. Ik
had dat niet kunnen verzinnen, het is bij mij echt stapje voor
stapje gegaan. Ik deed het gewoon omdat ik het leuk vind.
Ik heb bijvoorbeeld altijd voorrang gegeven aan mijn studie
bedrijfskunde en mijn maatschappelijke carrière. Fluiten deed ik
als hobby.’
maar er moet toch een moment zijn geWeest
dat je besefte dat je heel goed Was?
‘Dat heeft nog heel lang geduurd. Ik heb eerst alle niveaus in het
amateurvoetbal gefloten. Daarna begon ik bij het laagste niveau
van het betaalde voetbal en ben ik langzaam opgeklommen
naar het hoogste niveau. Bij het betaalde voetbal heb ik zelfs
eerst nog op de D-lijst gestaan, de kweekvijver. Die bestaat nu
niet meer. In die tijd heb ik mijn universitaire studie afgerond. Ik
heb nog een aantal maanden stage gelopen in Jakarta en vond
daarna een baan bij een supermarkt in Apeldoorn. Toen de KNVB
mij uitnodigde om in die kweekvijver te fluiten, was ik in eerste
instantie niet geïnteresseerd, want ik moest op zaterdag werken.
In overleg met mijn werkgever heb ik dat toch nog kunnen
regelen. Hij vond dat ik het moest doen, dat ik kennelijk talent had
en dat moest ontwikkelen. Na drie jaar begon ik mogelijkheden
te zien. Mijn vader vroeg mij om weer thuis te komen werken. Dat
was altijd al de bedoeling geweest. Ik zou de zaak overnemen.
De supermarkt zit al jaren in de familie. Mijn opa is in 1937
een kruidenierszaak begonnen in Oldenzaal, mijn vader heeft
die overgenomen en hem later weer aan mij overgedaan. Op
het moment dat ik weer thuis werkte kon ik als scheidsrechter
slagen maken. Ik had meer vrijheid. In 2005 heb ik mijn eerste
eredivisiewedstrijd gefloten, Vitesse-Willem II. Ik was erg
zenuwachtig, stond nog net niet kokhalzend in het veld. Ik was,
en ben, altijd streberig. Ik legde de lat erg hoog en had de angst
om niet goed genoeg te zijn. De wedstrijd ging goed. Ondanks
die spanning en hoge druk ben ik zelfverzekerd. Ik heb een rode
kaart uitgedeeld toen een doorgebroken speler werd neergelegd.
Een goede beslissing. Het besef dat ik een goede scheidsrechter
ben, is in die tijd doorgedrongen. Iedereen kan een wedstrijd

‘Ik moest
mijn auto
even aan
de kant
zetten,
ik was
zo trots
en blij’
fluiten als het goed gaat, als iedereen zich
in het veld gedraagt, maar als de intensiteit,
negativiteit en agressiviteit toenemen, vraagt
dat om management van de scheidsrechter.
Dat kan allemaal in een moment gebeuren.
Je moet een rode kaart geven, of een penalty.
Je moet er zijn. Als je dat niet kunt, loopt de
wedstrijd bij je weg. Ik kan dat, maar ik heb
daar heel veel ervaring voor moeten opdoen.
Ik ben ook vaak op mijn bek gegaan, heb
verkeerde beslissingen genomen, maar daar
heb ik juist zo ontzettend veel van geleerd.’
ben jij ook een rechtlijnige
scheidsrechter, net als je vader?
‘Niet rechtlijnig, wel consequent, je kunt
bij mij niet marchanderen. Een goede
scheidsrechter is slim, kan ook tactisch
fluiten.’
en je maakt nog steeds fouten,
zoals bijvoorbeeld de penalty
voor feyenoord tegen ajax in
januari dit jaar.
‘Het werd 4-2 voor Feyenoord, maar die
penalty heeft de wedstrijd niet bepaald.
Ik zag dat Vertonghen Guidetti raakte op
zijn standbeen en gaf een penalty. Na de
wedstrijd gaf ik een interview en lieten ze
mij de beelden zien. “Meneer Kuipers, u ziet
nu de beelden, wat is uw reactie?” vroegen
ze. Ik zag dat Vertonghen de man speelde,
maar ook de bal. “Je kunt hier een penalty
voor geven, maar je kunt het ook niet doen”,
antwoordde ik. Daar had ik voorzichtiger in
moeten zijn. Het is eigenlijk helemaal niet
goed om gelijk voor de camera te reageren.
Wij zijn overigens ook het enige land dat
direct na de wedstrijd de scheidsrechter
interviewt. Thuis keek ik er nog eens naar en
zag dat het inderdaad geen penalty was. Het
was een te snelle reactie van me.’
Wat gebeurt er dan met je?
‘Het is natuurlijk heel vervelend, maar ik
blijf me daar niet op focussen. De volgende
wedstrijd komt er weer aan, ik moet weer
leeg worden. Scheidsrechters maken fouten,
n reportage
net als trainers en spelers. Dat hoort ook bij
voetbal. Je zou met technische hulpmiddelen
een volledig geautomatiseerd spel kunnen
spelen, maar dan is ook gelijk de emotie weg
en is het geen voetbal meer.’
Waar zit bij jou die emotie
vooral?
‘De mooiste momenten, emoties, heb ik
na een wedstrijd die goed gegaan is en
voor beide teams heel belangrijk is. Na de
wedstrijd schud ik vierentwintig handen en
weten we allemaal dat we een goede prestatie
hebben geleverd. De emotie zit ook in die
wedstrijden waarbij het stadion uitverkocht
is, met veel pers, dat geeft altijd extra druk.
Inmiddels kan ik die goed aan, dat heeft
allemaal met vertrouwen en ervaring te
maken en met alle stadia die ik doorlopen
heb, elke keer weer een niveau hoger. Het is
nu weer spannend om op het EK te fluiten.
Ben ik daar goed genoeg voor? Anderen
vinden van wel, ik zal het pas weten na de
wedstrijd. Nogmaals, in ons vak gaat het niet
om die negentig minuten en wat extra tijd,
het gaat om dat ene moment. Ajax-Feyenoord
was een prima wedstrijd, ik heb 94 minuten
prima gefloten, maar uiteindelijk ging het om
die penalty.’
en dan krijg je veel kritiek over
je heen. kun je daar tegen?
‘Dat is niet leuk, dat vind niemand leuk,
maar als scheidsrechter ben je er wel aan
gewend dat je niet erg populair bent. Niet in
het veld tenminste. Als je mensen een op een
tegenkomt, willen ze wel een handtekening
voor hun kinderen.’
Wat gebeurt er als je zo’n fout
maakt op het ek?
‘Bij een ernstige fout die het wedstrijdverloop
beïnvloedt, word je door de UEFA naar huis
gestuurd. Daar zou ik verschrikkelijk van
balen, dan is het voorbij, maar ik ben er niet
bang voor. Ik heb voldoende zelfvertrouwen
en vertrouw op mijn ervaring en mijn
waarneming.’ >>
Twente SPORT
53

Twente SPORT
54
‘Het komt allemaal bij mijn vrouw terecht:
de zaak, ons privéleven en de opvoeding’
je bent heel vaak Weg om te fluiten, ook veel
in het buitenland. hoe combineer je dat met
je gezin?
‘Dat is echt lastig. Daarin schiet ik te kort, mijn kinderen
krijgen te weinig tijd van mij. Ik heb twee kinderen, een
dochter van zes en een zoon van twee. Zo meteen ben ik
weer vier weken weg voor het EK. Het komt allemaal bij mijn
vrouw terecht: de zaak, ons privéleven en de opvoeding.
Mijn vrouw werkt ook in het bedrijf, ze is mijn rechterhand.
Ik probeer altijd de balans tussen mijn werk als ondernemer
en scheidsrechter en het gezin te vinden, maar de realiteit
is dat er niets wijkt voor mijn werk en het fluiten. Als er iets
moet wijken is het de tijd voor mijn gezin. Ik zie geen andere
mogelijkheid. De enige optie is dat ik met werken of fluiten
stop en die keuze wil ik liever niet maken.’
dus je bent er niet bij als je dochter in een
musical speelt?
‘Nee. Zelf ben ik trouwens ook zo opgevoed. Mijn ouders
waren ondernemers en hadden geen tijd. Mijn vrouw komt
ook uit een ondernemersgezin, haar vader en moeder werkten
ook altijd. Als het kon zou ik mijn agenda wel iets beter willen
beheersen. Soms moet dat met een beetje creativiteit. Ik kan
bijvoorbeeld niet bij elke verjaardag van de kinderen zijn. Dat
is heel erg, daar hoort de vader bij te zijn, maar dan vieren we
het iets eerder of iets later. Het is niet anders. Als de UEFA belt,
ben ik weg. Als mijn vrouw belt en ik heb het druk, dan zeg ik
dat ze een uurtje later nog eens moet bellen. Gelukkig heb ik
een lieve vrouw. Onze gezinssituatie is heel stabiel, dat is ook
wel een vereiste voor mij, anders kon ik dit allemaal niet doen.
Ik ben erg afhankelijk van anderen om mij heen. Ik heb een
heel goed team medewerkers en thuis ook mensen waar ik
volkomen op kan vertrouwen.’
Wat Was het hoogtepunt in je carrière?
‘Dat zijn er twee. De eerste was het telefoontje waarin ik
gevraagd werd de wedstrijd om de Supercup tussen Barcelona
en Porto in Monaco, afgelopen augustus, te fluiten. Ik geloofde
niet wat ik hoorde. Zo’n wedstrijd wordt normaal gesproken
gefloten door een zeer ervaren internationale scheidsrechter,
als beloning. Ik ben sinds 2006 international, bij mij is het heel
erg snel gegaan. Ik moest mijn auto even aan de kant zetten,
ik was zo trots en blij. Ik heb meteen mijn vader gebeld en
gezegd dat hij 26 augustus moest vrijhouden. De Supercup fluit
je één keer in je leven. Het was een prima wedstrijd. Barcelona
won met 2-0. Het tweede hoogtepunt was natuurlijk de
uitnodiging om op het EK te fluiten. Dat zijn zulke fantastische
momenten.’
en de dieptepunten?
‘Die heb ik niet gehad. Ik heb wel eens een wedstrijd gefloten
waarvan ik achteraf dacht dat het beter had gekund, maar
ik ben nog niet in een echt dal terecht gekomen. Ik blijf me
focussen op vooruitgang. Van fouten leer ik alleen maar.’
janmedendorp
1.55.54
n column
1.55.54! Dat was de geweldige tijd waarin Ellen van
Langen in 1992 de 800 meter won. Wat mij betreft
nog steeds één van de allermooiste gouden medailles
die Nederland ooit won. Bel mij vannacht op en ik
neem op met ‘1.55.54’, in deze FBK-tijd. Ik ben na
1992 naar de baan gegaan waarop zij haar gouden
race liep – ik wilde zien, proeven en ruiken waar ze
de wereld stil zette. En na afloop dat wonderlijke
interview gaf aan die vreselijke Sierd de Vos die leuke
filmpjes kan maken, maar niet moet interviewen.
Eén keer overtrof hij zichzelf en dat was toen, zie
het terug op YouTube. Maar je moet ook wel een
ontzettende lul zijn om zo’n fantastische vrouw na
zo’n prestatie te piepelen. Hoewel, ik zie hem er toe
in staat. ‘Ok Elly, goud hier is mooi, maar in de rest
van je carrière heb je geen deuk in een pakje boter
gelopen’. Het had ergens wel geklopt, zo'n opmerking.
Altijd blessures, altijd pech, tot 1992, toen viel alles op
zijn plek, toen had ze het koersinzicht, toen had ze de
brutaliteit, het doorzettingsvermogen en vooral geen
blessures. Misschien wel de mooiste gouden medaille
van Nederland ooit op een Olympische Spelen. Maar
wel gedoe over Fanny in 1948 die in Londen niet
vernoemd werd, maar over Ellen hoorde ik niets. Van
Gennip, leuke meid hoor, die en passant het hoofd
van onze kroonopvolger nog even op hol bracht. Leuk
hoor, zo’n wedstrijdje tussen een paar landen waar
geschaatst wordt. Maar natuurlijk onvergelijkbaar
met het koningsnummer in de sport. Dit jaar precies
20 jaar geleden. Ze begeleidt nu atleten en die lopen
met haar weg. Zij wel. Ik vind dat Ellen van Langen
onvoldoende geëerd wordt in Nederland. Wát FBK,
ik wil de Ellen van Langen Games.

Henk Kesler
Hendrik Willem Kesler uit Enschede is
bekend als voetbalbestuurder. Hij was
respectievelijk penningmeester/vicevoorzitter
van FC Twente, voorzitter van de KNVB
afdeling betaald voetbal en directeur van de
dezelfde afdeling. Eerder was hij advocaat.
n column
Waarom geen
Olympische Spelen?
Wij zijn zo langzamerhand een merkwaardig volkje geworden, waarover in de rest van
de wereld met enige regelmaat meewarig wordt gelachen. De tijden van ontzag en
respect voor Nederlanders zijn voorbij, spot en hoon valt ons nu ten deel. Het is bepaald
geen toeval dat hoge functies in Europa stelselmatig aan ons voorbij gaan, omdat men
in Europa bepaald niet zit te wachten op de zure moralistische en krenterige betweters
uit ons land. Ik zal maar meteen de critici de mond snoeren die verwijzen naar de mooie
functies die we toch in het verleden in de wacht hadden gesleept voor Lubbers en Pronk.
Dat waren mooie banen bij de Verenigde Naties, die we kregen bij de gratie van onze
ongeëvenaarde gulheid in de sector ontwikkelingshulp.
Neem de recente discussie over het Olympisch plan 2016, gericht op de mogelijk
kandidatuur van ons land voor dat evenement in 2028. Ik preek hier niet voor eigen
parochie, want in 2028 ben ik -overigens bij leven en welzijn - bijna 80 en zal ik mij niet
mengen in de strijd voor een mooie baan op het organisatorische vlak en ik schat ook
niet in dat er tegen die tijd al rollatorraces voor bejaarden op het programma staan.
De Tweede Kamer had weer eens ergens lucht van gekregen en vervolgens stond het
land op de kop omdat er al 188 miljoen euro aan voorbereidingskosten zouden zijn
uitgegeven. Ik was in 2008 in Beijing bij een van de door NOC*NSF georganiseerde
platforms over de strategische aanpak van het plan, waarbij iedereen het er over eens
was dat het plan communicatief zeer strak begeleid zou moeten worden en dat optimale
transparantie aan de dag gelegd zou moeten worden. Dat is niet helemaal goed gelukt
dus! Het leek allemaal zo simpel: leg goed uit dat je pas in 2016 duidelijkheid wilt hebben
over een mogelijke kandidatuur voor 2028 en dat je de beslissing daarover neemt op
basis van objectieve criteria die dan ook goed meetbaar moeten zijn. Gebruik de periode
tot 2016 voor het binnenhalen van zoveel mogelijk topsportevenementen, verbetering
van de infrastructuur van belangrijke sportaccommodaties en het verkrijgen van
draagvlak onder de Nederlandse bevolking. Status nu: geen transparantie over interne
notities binnen VWS, veel bestuurswisselingen rondom het Olympisch Vuur, strijd tussen
Amsterdam en Rotterdam over de kandidatuur en last but not least discussie over het
onnodig uitgeven van geld in een tijd van crisis. Leuker kun je het bijna niet maken,
althans voor de tegenstanders!
Twente SPORT
55

Twente SPORT
56
michelboerebach
De geboden
n column
Rooie Gerrit
Hij is inmiddels al jaren dood, al weet ik niet eens hoe lang
precies. Toen ik bij FC Twente speelde was hij materiaalman
maar vooral een goeie vent. Ik heb het over Rooie Gerrit. Het zijn
mensen waar je een band mee opbouwt, zoals nu met Carla de
wasvrouw bij de Eagles. Als je elkaar jarenlang elke dag ziet en
heel goed met elkaar op kunt schieten, zoals ik met Carla, dan
weet je wat je aan elkaar hebt. Met Gerrit had ik in iets mindere
mate zo’n band, maar we konden het uitstekend vinden samen.
Ik schold hem altijd helemaal verrot en hij mij. We vonden dat
prachtig, misschien een beetje vreemd, maar het was echt zo. Met
Gerrit had ik ook altijd een afspraak, als een soort van bijgeloof.
Als wij het veld opkwamen in het Diekmanstadion, moesten alle
spelers een bosje bloemen in het publiek gooien. Ik gaf een keer
de 5 geboden van een topruiter door gert-jan bruggink uit de lutte,
topruiter en o.a. deelnemer aan de olympische spelen van 2004.
1. Zorg dat je een goed paard hebt, dat foutloos kan springen.
2. je moet het gevoel hebben samen met je paard een sterk te team te vormen.
3. je moet doorzettingsvermogen hebben en in staat zijn de frustraties die je regelmatig krijgt, aan de kant
te zetten en gewoon verder rijden.
4. je moet beschikken over inschattingsvermogen over hoe je met je paard het parcours gaat afleggen.
5. Zorg dat je goede mensen om je heen creëert om gezamenlijk de top te bereiken.
jan smit
Bert de Haan
Er wordt beweerd
dat Jan Smit mooier zingt dan Jan Smit
En dat niemand dat durft tegen te spreken
Er wordt beweerd
dat Jan Smit zelf de liedjes in Pasveers hoofd wilde aanbrengen
Onder het roepen van: Je bent Smit en je bent geen Smid
Er wordt beweerd
dat Jan Smit de ploeg opdracht heeft gegeven dat PSV moest winnen.
De motivatie: Dan kijken die tl-buizen volgend jaar extra op hun neus
Wanneer we de titel én de beker pakken
Er wordt beweerd
dat Jan Smit een PSV-rap heeft gemaakt:
Potje Slecht Voetbal, Potje Slecht Voetbal, Potje Slecht Voetbal
Er wordt beweerd
dat alles wat Jan Smit aanraakt in goud verandert
En dat hij daarom zoveel met zijn nagels
tussen zijn tanden zit.
gedIChT
mijn bosje aan Gerrit en vanaf die keer wonnen wij thuis alles.
Hij stond altijd op die vreselijke sintelbaan en ik duwde dan het
bosje in zijn handen en de overwinning was een feit ... Totdat
Gerrit er een keer niet stond . Het was een wedstrijd voor de
UEFA Cup, tegen Honved uit Boedapest. Uitslag 1-4 en natuurlijk
was het de schuld van Gerrit. Hoe kon hij daar in godsnaam
schitteren door afwezigheid op die sintelbaan... Hij heeft het
geweten, wat heb ik hem aangepakt. Gerrit is de schuld geweest
van onze Europese uitschakeling dat jaar, niet de spelers.
Hij heeft het later nooit meer in zijn hoofd gehaald om er
niet meer te staan voor het in ontvangst nemen van de
bloemen. Desondanks verloren we wel eens vaker thuis, haha.
Rooie Gerrit, het was mooie kerel…

CsI TWenTe
kIesT vooR
vaRIaTIe
Het CSI Twente kiest tijdens de
38ste editie met nadruk voor variatie.
Een breed scala aan facetten van de
paardensport komt van donderdag
12 tot en met zondag 15 juli voorbij
op het Erve Maathuis. Behalve van
topsport kunnende toeschouwers
genieten van talentontwikkeling,
breedtesport, jonge spring- en
dressuurpaarden, fokkerij (Centrale
keuring kWPN Overijssel), pony's,
tuigpaarden (kNHS Masterclass)
en hippische shows.
De organisatie wil met het
samenstellen van het brede pakket
het evenement sportief, sociaalmaatschappelijk
en economisch
verder op de kaart zetten en een
stimulerende bijdrage leveren aan
ontwikkelingen en beleidsplannen
van de regio en de provincie.
Veel landen - zoals de Verenigde
Staten met Beezie Madden, Frankrijk,
Mexico, Australië, Qatar, Oekraïne
en natuurlijk Nederland - brengen
enkele weken voor het begin van
de Olympische Spelen hun beste
ruiters aan de start. Ook regerend
Olympisch titelhouder Eric lamaze
en de vroegere wereldkampioenen
jos lansink en Dermott lennon zijn
van de partij. Met onder anderen
Duitse toppers wordt nog volop
onderhandeld.
Voor het eerst kunnen de ruiters in
het CSI 4* (Gold league) en het CSI
2* (Silver league) met vijf paarden,
een meer dan in voorgaande jaren,
deelnemen.
Ook het showprogramma ziet er
zeer veelbelovend uit. Het CSI
Twente heeft al enkele absolute
topattracties vastgelegd.
Zie ook de website www.csitwente.nl
bRIeF uIT heT WILde WesTen
Beste Tukkers,
Ook zo genoten van Lerin Duarte dit seizoen?
Dat doet mij, Spartaan, pijn hoor, hem te zien excelleren
in een ander shirt. Weet u het nog? Die pokdalige
klootzak uit Den Haag coachte Sparta in zes weken naar
de kloten, we degradeerden, en daarna zijn ze allemaal
vertrokken - al onze groeibriljanten weg: Strootman,
Falkenburg, Viergever, Poepon, Duplan, Willems en dus ook
Duarte.
Al kletste Aad de Mos uit zijn nek toen hij zei dat
Lerin niveau Real Madrid was, wij wisten dat die
kleine dribbelaar goed was. Ik twijfelde wel aan zijn
mentaliteit, en nog hoor. Laatst zag ik 'm op zijn vrije
dag met wat bluffertjes door de Witte de Withstraat
lopen in Rotterdam. ‘Bezoek je wel de goeie tenten,
jongen?’, dacht ik bezorgd. Beseft hij zelf wel hoe goed
hij kan worden? Als Lerin Duarte echt gaat leven voor
het voetbal, als alles meezit, dan kan hij Oranje halen.
Kán ja. Hij heeft eerst nog een paar teringschoppen
op de training nodig om nederig te blijven.
Ach, bij Peter Bosz en Jan Smit is ie vast in goede
handen en in Almelo schijnt niets te doen te zijn,
helemaal niet voor jongens met zo'n malle tatoeage in
de hals. Nou, beste Tukkers, geniet van dat Rotterdamse
gouden linkspootje en kom onze jeugdopleiding niet
verder leegroven. Sparta – van 1888 - wil terug naar de
Eredivisie.
Hartelijke groet vanuit het westen,
Hugo Borst
n kort, vlot en vlug nieuWs
Twente SPORT
57

Twente SPORT
58
Tekst: Ferry de Goeijen, Fotografie: Harry Broeze
'Mijn sport
heeft de
hoogste
prioriteit'
De droom van de Olympische Spelen woekert als een vuur in het hart van Marit Dopheide.
Voor de hardloopster is deelnemen in 2016 op de 200 en 400 meter de ultieme droom.
De kans is bovendien aanwezig dat ze in Londen al mag ruiken aan de entourage,
als lid van de estafetteploeg. Daarnaast naderen de FBK-Games, al kan een onlangs
opgelopen hamstringblessure nog roet in het eten strooien.
dRoMen oveR
Londen en RIo
haRdLoopsTeR MaRIT dopheIde op
JaChT naaR de oLyMpIsChe speLen
Op een steenworp afstand van de
Martinitoren neemt Marit Dopheide een
slok van haar thee. Voor de studente
bewegingswetenschappen aan de
Rijksuniversiteit Groningen is het één van
de weinige rustmomenten in haar drukke
leven. Op dit moment is de hardloopster
herstellende van een hamstringblessure,
maar een trainingsweek van veertien
uur is meer regel dan uitzondering. En
terwijl ze nog niet zo lang terug is van
een trainingskamp op Tenerife, vindt de
afspraak een dag voor een tweewekelijks
programma in de Portugese Algarve plaats.
De 21-jarige Dopheide heeft alles over voor
haar dromen. De Olympische Spelen in
2016 is het summum, maar ook Londen 2012
kan met de estafetteploeg zomaar bereikt
worden. Daarnaast staan de FBK-Games
voor de deur. Een thuiswedstrijd voor de
Enschedese, mits ze volledig hersteld is.
Toch is ze geen geboren Tukker. Doordat
haar vader in Latijns Amerika werkzaam
was voor de Verenigde Naties, zag Dopheide
in Santiago de Chile - de hoofdstad van
Chili - het levenslicht. De atlete kan zich
daar niets van herinneren, want toen ze
anderhalf jaar oud was, toog de familie naar
het rustieke Enschede. Dopheide maakte op
zesjarige leeftijd, door een vriendinnetje,
kennis met atletiek en begon bij AC Tion.
Via de weg der geleidelijkheid werd
Dopheide een talent.‘Mijn sport heeft de
hoogste prioriteit, maar ik wilde er wel iets
naast gaan doen, want van hardlopen word
je niet rijk. Ik heb eerst gekeken of er in
Groningen goede mogelijkheden waren om
te sporten. Als dat niet zo was, dan was ik
niet in Groningen gaan studeren’, verklaart
Dopheide. ‘Hier is alles heel goed geregeld.
Ik zit in Team4Mijl. Een team met 26 atleten.
Ik woon samen met twee teamgenootjes.
We zitten in hetzelfde ritme en kunnen
samen koken. Nee, verleidingen tot het
studentenleven zijn er dus niet, al heb ik dat
sowieso niet. Mijn sport gaat boven alles.’
Haar pijlen zijn gericht op het bereiken
van dromen. ‘De Spelen in Rio halen als
individuele sporter op de 200 en 400 meter,
is mijn droom, net als het EK Senioren.
Toch zit de mogelijkheid er al in dat ik met
de estafetteploeg mee mag naar Londen.

n reportage
'Toen ik hoorde dat ik mee mocht doen in het
hoofdprogramma, voelde dat als een hele eer’
Plotseling liep ik de 200 meter heel goed, waardoor ik tot
de elf kanshebbers behoor. Daar blijven er zes van over.
Je moet je met een individuele tijd plaatsen. Half juni wordt
de ploeg bekend. Het is moeilijk te zeggen of ik erbij zit.
Van de nummer drie tot de nummer elf zit alles dicht bij
elkaar. Het zou gaaf zijn, maar als het niet lukt, dan verleg
ik de focus direct weer naar Rio.’
Op 27 mei volgen de FBK-Games. Een mooi affiche, maar de
hamstringblessure, die zonder voorteken kwam toen ze een
sprintje inzette op het Canarische eiland Tenerife, kan roet
in het eten gooien. ‘Toen ik bericht kreeg dat ik mee mocht
doen in het hoofdprogramma, toen voelde dat als een hele
eer’, benadrukt Dopheide, die vorig jaar nog deelnam in de
Challenge. ‘Met de wereldtop meedoen is geweldig.
Maar het ligt aan de revalidatie. Ik moet me honderd
procent fit voelen en in vorm zijn. Als ik eruit wordt gelopen,
is dat niet leuk voor het publiek en ook niet voor mezelf.
Ik wil niet afgaan.’
Twente SPORT
59

FysioGym-Twente: specialist op
het gebied van sportfysiotherapie
Wat bieden wij u?
Binnen de praktijk van FysioGym-Twente
bieden we sporters de volgende faciliteiten:
• sportspreekuur met orthopedisch chirurg en
of sportarts op afspraak
• inloopspreekuur woensdags 18.30-19.30 uur
• individuele begeleiding
• sportspecifi eke training / revalidatieprogramma’s
• veldtrainingen
• tapen / bandageren
• aanmeten van braces
• cardio-conditietesten
• podotherapeut
• ARP trainingen
Neem gerust vrijblijv e n d con tact m et o ns o p
Telefoon 053 477 32 44, www.fysiogym.nl
Geessinkbrink 7, 7544 CW Enschede

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Harry Broeze
voetbal
Hoe kwam het zo? Henk was van kleins af aan betrokken
bij voetbal. Hij speelde bij Rietvogels in de eerste klasse met
onder andere Gerard Somer, Ferry Pirard, Joop Leidekker.
Hij herinnert zich de trainers Jan Morsing en Toon Valks. Zelf
speelde hij als rechtsbuiten. ‘Ik was het type harde werker’,
zegt hij zelf. Hij benadrukt dat ook andere topsport hem
mateloos boeit. Hij sponsorde destijds ook de Asito-Löwikwielerploeg.
‘Ik ben voetbalman, maar kijk alle sporten. En
wat heel mooi is, is dat topsporters van nu en vroeger bij
ons in de zaak komen. Ook voetballers die vertrokken zijn,
blijven hier hangen.’ Zoon Mark had talent en werd opgeleid
bij FC Twente en Heracles. Linksbuiten of linkshalf was hij.
Jaargenoten van hem waren onder meer Jan Vennegoor of
Hesselink, Kenny Kroeze, Köre Becker, Tom Nieboer, Cees
Paauwe en René de Visscher. Slechts weinigen is het gegeven
prof te worden. Mark haakte af, maar voetbalde wel zes jaar
in het eerste elftal van PH met onder andere trainer Gert
Heerkes. Momenteel speelt hij in het tweede elftal van Luctor.
‘Ik ben groot gebracht met sport. Tennis, voetbal en nu ben ik
intussen breed georiënteerd. Ik kijk alles behalve biljarten.’
sponsor
Opel Kamp sponsort Heracles al dertig jaar, waarvan 25 jaar
als autosponsor. ‘We hebben het contract met Heracles weer
verlengd’, zegt Henk, ‘maar de concurrentie wordt steeds
groter. Met behulp van Opel kunnen we meeconcurreren.
We hebben bij de club een streepje voor omdat we in
slechte tijden ook klaar stonden.’ Kamp senior en junior zijn
overigens niet eenkennig. Ze zijn bijvoorbeeld ook lid van
de Gouden Actie van FC Twente. ‘FC Twente speelde destijds
n sponsor met sporthart
een sTReepJe
vooR
bIJ heRaCLes
henk en mark kamp van opel kamp almelo zijn bij uitstek
sponsors met een sporthart. Wat drijft hen?
Ze hebben twee favoriete territoria. Vader Henk Kamp en zoon Mark kom je bij voorkeur
tegen tussen de Opels of op het voetbalveld. De Opels vormen hun inkomstenbron en
van voetbal in al zijn facetten genieten ze dag in dag uit. En soms lopen hun voornaamste
leefgebieden in elkaar over. Dan verkopen ze een auto aan een oud-voetballer of zijn ze
in overleg met de profclub Heracles, waarvan ze al 25 jaar autosponsor zijn.
in de eredivisie, Heracles niet. Daarom wilden we daar ook
wat doen.’ Een skybox hebben ze niet. ‘We willen gewoon op
de tribune zitten, hebben zes stoelen naast elkaar. Elke keer
nemen we een paar mensen mee, relaties of vrienden.’
favorieten
Henk staat bekend om zijn goede oog voor talent. Hij tipte
FC Twente en Heracles al menig speler. Gevraagd naar
spelers van zijn hart, gaat hij ver terug in de geschiedenis en
noemt Hennie van Nee, topscorer uit de jaren zestig en diens
spijkerharde ploeggenoot Herbert Finken (‘de beste stopper
die we hier ooit gehad hebben’). Uit de beginjaren negentig
herinnert hij zich Tonnie Pattinama (‘dat was een echte
leider in het veld’). Mark roemt Martin Pieckenhagen om zijn
fanatisme en zijn profmentaliteit en hetzelfde geldt
voor Birger Maertens, een speler die ze beiden zeer
waarderen. ‘Birger was een kerel, een leider. Ieder elftal
heeft zulke mensen nodig.’ Ze denken ook aan Folkert Velten.
‘Die scoorde in de eerste beste oefenwedstrijd in het
zwartwitte shirt tegen Real Madrid twee keer. Dat vergeet
je nooit.’ Mark noemt ook zijn vriend Mark Looms.
‘Die heeft alles uit zijn mogelijkheden gehaald.’
Trainers? Henk denkt aan Korbach met zijn humor. ‘Om
Fritz’ behoefte aan sterke drank deden we grote sloten op de
koelkast. Theo Laseroms bleef af en toe in de kleedkamer
overnachten. En Toon Valks was altijd gewoon, maar ook
hij was een goede drinker’, lacht Henk. Zijn zoon heeft meer
op met Gertjan Verbeek vanwege diens nuchterheid en
fanatisme. ‘En ik noem ook Peter Bosz omdat hij dit elftal aan
het voetballen heeft gekregen en zo goed voortborduurde op
de werkwijze van Verbeek.’
Twente SPORT
61

Twente SPORT
62
Tekst: Ferry de Goeijen - Fotografie: TVM

ijdelheid bij statig
sparta enschede
Twente SPORT
63

Groen als glas.
De nieuwe hoofdsponsor van Sparta lijkt op het eerste gezicht
een groentje. Maar als je iets verder kijkt (da’s het leuke van
glas), dan weet je dat het een sponsor is met een groot hart
voor de club. Een glashart. Dat wel. Maar Glas&Glas is meer dan
zomaar een sponsor. Net zoals we ook meer weten en maken
van glas dan wie dan ook.
Glas&Glas levert alle mogelijke glasproducten direct vanaf de
productie aan de consument. Dat kan, omdat Glas&Glas een onderdeel
is van GlasCon Oost. En dit bedrijf is dan weer van Wim Ooitink.
Oud Sparta voetballer en al decennia lang lid van deze club. In hart
en nieren een glasharde Spartaan. En dus zeker geen groentje.
Bovendien: het verschil tussen gras en glas is maar één letter.
“glas&glas feliciteert SPARTA”
We weten en maken er meer van.
Tolstraat 17a, 7582 DC Haaksbergen, Tel: 053 5743414, www.glasenglas.com
ISOLATIE • CONSTRUCTIES • DECORATIE • VEILIGHEID • MEUBELEN • DEUREN • WANDEN • ETC.
Pollemans & Walhof B.V. Houtimporteurs
Hanzepoort 23b, 7575 DB Oldenzaal
Postbus 14, 7570 AA Oldenzaal
Tel. 0541 - 53 20 33, fax 0541 - 53 -13 20
www.polwal.nl

Onlangs vierde de ploeg de al zo lang geambieerde titel in de
tweede klasse, maar het veldspel is niet het enige flitsende
aan het eerste elftal van zaterdagclub Sparta Enschede.
In de kleedkamer wordt regelmatig een blik geworpen op de
spiegel. De frequentie daarvan hangt af van het decor.
‘Het ligt er natuurlijk wel een beetje aan welke toeschouwers
we hebben’, doelt Tom Cornelisse lachend op een drukkere
bezetting voor de spiegel bij eventueel vrouwelijk schoon
langs de zijlijn. Aan ijdelheid, de ergste en tevens de eerste
van de zeven zonden, maakt het gros van het team zich
schuldig.‘Iedereen ziet er wel goed uit binnen onze groep.
De jongeren zijn iets modieuzer dan de ouderen. Niet dat zij
er niet goed uit zien, maar ik denk dat de oudere spelers het
iets minder interesseert’, vertelt Cornelisse. Persoonlijk valt het
nog wel mee, zegt hij. ‘Iets ijdel, niet heel veel. Ik moet er altijd
wel goed uitzien. Echt een stijl heb ik niet. Een spijkerbroekje,
met leuk shirtje of overhemdje, zoiets. En ik denk dat dat wel
op het hele team van toepassing is. Kleren maken de man,
dat vind ik wel. Maar het is niet zo dat ik elk modemagazine
doorblader, hoor.’
Ook binnen de kalklijnen ziet het er gelikt uit. ‘Danny
Reinders, onze balgoochelaar, is het meest extreem.
Hij draagt ook altijd felgekleurde schoentjes. En Matthijs ter
Horst, onze spits, heeft er iets mee om altijd als laatst het veld
op te komen en dan ook nog eens te applaudisseren naar het
publiek. Hij denk dat dat helemaal iets unieks van hemzelf
n fast and fashionable
IJdeLheId bIJ sTaTIg
spaRTa ensChede
Het eerste elftal van het statige Sparta Enschede staat volgens insiders te boek als een modieus team.
De coupe van menig selectiespeler van de kersverse eersteklasser zit bij opkomst steevast in model,
terwijl een enkeling zelfs in de rust de spiegel bezet houdt. Flitsende schoentjes sieren bovendien tweewekelijks
het hoofdveld van Sportpark Schreurserve.
is’, beschrijft Björn Beckers enkele eigenaardigheden van
zijn teammaatjes. ‘Ja, wij hebben wel een ijdel team. Het is
bovendien opvallend dat degene met het minste haar het
langst voor de spiegel staat. Net of er nog iets te redden valt..
Ikzelf probeer er wel een beetje modieus uit te zien, zowel
binnen als buiten het veld, maar niet extreem.
Witte schoenen, die zijn populair bij ons.’
Ondertussen bombardeert Roy Nieuwenhuis zich, tot hilariteit
van zijn teamgenoten, tot de onbetwiste ‘modegoeroe’ van
het team. ‘Ik zie er altijd wel goed, altijd flitsend, vandaar’,
verklaart Nieuwenhuis met een knipoog. ‘Ik hou wel van leuke
merken. Wat m’n favoriete merk is? Dat zijn er meer, maar
Abercrombie & Fitch, dat vind ik een mooi merk.
Ik ben trouwens niet de enige die dat merk draagt.’
De eigen binnenstad is het shopterritorium van de ploeg, die
niet alleen verzorgd voetbal hoog in het vaandel heeft staan,
maar ook representativiteit op waarde weet te schatten.
Eén persoon binnen de selectie blijft daarin een beetje achter,
valt te concluderen na een rondgang binnen de ploeg.
Hoewel niemand het onder naam en toenaam durft te
vermelden, wellicht uit angst voor sportieve represailles, wordt
trainer Jan Willem van Holland eenduidig getorpedeerd tot
het minst modieuze teamlid. ‘Hij draagt altijd hetzelfde jasje.
Een bomberjackje. En dat zijn we nu wel een keer zat’, wordt
schaterlachend geroepen vanuit de kantine, gevolgd door de
boodschap: ‘Geef 'm dat maar even door.’ Bij deze.
Twente SPORT
65

Twente SPORT
66
Corrie Kuipers
Johan Kuipers
Hetty Freie
André Gorter
Wyco de Vries Kees van Hardeveld Joop Aal
Teun en Pien
Carla Quint
Johan Stutterheim
Marcel ter Bals

Tekst: Ferry de Goeijen, Fotografie: archief
n Wereldelftal
Wereldkampioen, Europees kampioen, vierde op de Olympische Spelen in 2000, drie keer
uitgeroepen tot beste waterpolospeelster ter wereld, Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
De erelijst van Karin Kuipers (39) uit Nijverdal is onmetelijk groot. Sinds vorig jaar speelt
ze niet meer op niveau. De topper van toen stelde haar eigen wereldelftal op. Welke elf
mensen zijn in haar excellente loopbaan van grote invloed geweest.
heT WeReLdeLFTaL van
kaRIn kuIpeRs
doel
André Gorter. 'Mijn man, mijn steun en toeverlaat. Hij is altijd mijn sluitpost geweest,
hij stond altijd achter mij. Hij stimuleerde me altijd, ook als ik eens geen zin had of er
tegenop zag. Hij is een van de weinigen die ook heel kritisch durfde te zijn.
Hij begreep wat ik deed.'
rechtsback
Corrie Kuipers-Schrijver. 'Mijn moeder. Vooral toen ik nog thuis woonde, zorgde ze ervoor
dat het allemaal kon. Dat de kleding in orde was, dat het eten klaar was, dat alles geregeld
was. Ook later was ze er altijd met haar enthousiasme. Ze was ook altijd heel sportief,
gaf de tegenstander zelfs een hand als we verloren hadden. En ze hield altijd mijn
plakboeken bij.'
centrale verdediger
Wyco de Vries. 'Zelf was hij als speler een echte aanvaller, maar ik zet hem in de
verdediging, omdat ik altijd op hem kon terugvallen. Hij heeft jarenlang in het Nederlands
team gespeeld, heeft in Griekenland gespeeld en was onze trainer. Het is een enorme
persoonlijkheid. Ik heb veel van hem geleerd. Hij heeft zoveel ervaring en knowhow.
Je hebt veel trainers die een team beter maken, maar hij maakte je individueel beter.
Soms zei hij: Blijf maar een week thuis. Hij voelde aan wat je nodig had. Ik vind hem heel
goed. Hij had bondscoach kunnen zijn.'
centrale verdediger
Kees van Hardeveld. 'Hij was bondscoach van 1991 tot 1998. Hij is voor mij heel belangrijk
geweest. Zijn rustige benadering lag me. Door hem heb ik een gigantische ontwikkeling
meegemaakt, vooral op tactisch gebied. Dat nam ik weer mee naar Het Ravijn. Ik heb er
heel veel zelfvertrouwen door gekregen. Hij liet me zoveel mogelijk spelen, zag het talent
in mij en dat deed me goed.' >>
Twente SPORT
67

Autobedrijf Kamp
uw officiële Opel dealer
Autobedrijf Kamp
www.autobedrijfkamp.nl
Almelo, Weezebeeksingel 4, 7609 PP
Tel. 0546-822661
Rijssen, Butaanstraat 4, 7463 PG
Tel. 0548-531500

linksback
Joop Aal. 'Hij is helaas overleden. Dat was in 1993,
hij was 42 jaar. Door Joop ben ik op waterpolo gegaan.
We kwamen hier wonen vanuit Dalfsen. Daar handbalde ik,
maar dat was hier niet. Hij zag me in het zwembad bezig
met een bal en haalde me over lid te worden van
Het Ravijn. Ik trainde mee en was verkocht. Joop zit nog
steeds in mijn hart. Hij is heel belangrijk geweest voor mij
en door hem kwamen hier meer topspeelsters en talenten
binnen. Ik kwam op mijn veertiende in het eerste.
Hij was een jaar of zeven, acht mijn trainer.'
rechtshalf
Hetty Freie. 'Ze speelde al in het eerste toen ik erbij
kwam. Ze was een moederfiguur voor mij, wat ik nu voor
de meiden ben. Ze liet me met beide benen op de grond
staan. Soms was ze kritisch. Ik heb veel wijsheden van
Hetty meegekregen. Het is fijn dat er zulke mensen zijn.
Ze organiseerde ook mijn afscheid, terwijl ze al niks meer
bij de club deed.'
midmid
Teun en Pien. 'Mijn kinderen staan natuurlijk centraal
in mijn leven. Sinds zij er zijn, is waterpolo nog steeds
belangrijk voor mij, maar je weet ook door hen dat er
nog meer is dan waterpolo. Ze vinden het ook helemaal
geweldig en ik hoop dat ze later ook lekker met sport
bezig zullen zijn.'
linkshalf
Johan Stutterheim. 'Hij is helaas ook overleden, drie jaar
geleden. Hij was mijn trainer bij Meisjes A. Dan ben je nog
onzeker, maar hij was het type van doen. En hij zorgde
voor discipline. Het was de trainer die me belangrijk
n Wereldelftal
‘Mijn vader is een superfan van mij.
Hij moet in de aanval staan, want hij wil altijd winnen'
maakte. Die heb je soms in je loopbaan nodig. Ik voelde
me veilig bij hem. Hij had een enorme uitstraling.'
rechtsbuiten
Johan Kuipers. ‘'Mijn vader is een superfan van mij.
Hij moet in de aanval staan, want hij wil altijd winnen.
Tegen verliezen kan hij niet. Als we verloren hadden,
loopt hij weg. Voor mij is dat heel herkenbaar, ik heb het
van hem. Ik heb veel aan hem te danken. Vroeger nam hij
eerder vrij en dan reed hij me naar Zeist voor de training
met de nationale selectie, of hij pikte me ergens op. Hij
vond het allemaal machtig mooi. En hij blijft nog steeds
komen, als ik meedoe.'
midvoor
Carla Quint. 'Ze was mijn polomaatje, mijn slapie en is
nog steeds mijn hartsvriendin. Het is altijd fijn als je op
toernooien iemand hebt waarop je terug kunt vallen. Ze
was eigenlijk een ondergewaardeerde speelster die bij
Het Ravijn tot volle ontplooiing is gekomen. Als ze eerder
bij ons was gekomen, was er nog meer van haar terecht
gekomen.'
linksbuiten
Marcel ter Bals. 'Ik heb hem meerdere keren meegemaakt
als trainer. Het is een supergave man, iemand met een
waterpolohart. In de jeugd was het altijd bikkelen onder
hem en dat was heel goed. Nu is hij weer bij Het Ravijn en
overleggen we veel. We hebben het steeds over spelers.
Dat is de andere kant en dat is leuk. Door Marcel heb ik
altijd zin in trainen. Ik heb hem in de aanval van dit elftal
gezet, want hij is altijd voor aanvallen en is heel creatief in
zijn benadering van het waterpolo.'
Twente SPORT
69

Twente SPORT
70
‘Zo hoog mogelijk spelen,
maar niet ten koste van alles’

Tekst: Ferry de Goeijen, Fotografie: archief Achilles ’12, Robert Hoetink, Herman Oude Alink
n vereniging in the picture
Zoals de held Achilles bekend staat als de sterkste en dapperste uit de Griekse mythologie, zo heeft ook de gelijknamige
voetbalclub uit Hengelo onverwoestbare vormen aangenomen. Achilles’12 is een van de meest maatschappelijk
betrokken amateurclubs van de regio en de toekomst lacht de Hengelose eersteklasser, die zijn honderdjarig bestaan
viert, tegemoet. De club floreert op sportief vlak en wil met sportpark ’t Wilbert uitgroeien naar een multifunctioneel
centrum voor sport, beweging en recreatie.
eeuWLIng aChILLes’12
pRoFILeeRT ZICh aLs vooRbeeLd
Met 870 leden, 31 jeugdteams en een vlaggenschip dat
soeverein het hoofd boven water houdt in de eerste klasse,
zonder dat er ook maar één speler betaald wordt, ziet de
toekomst van Achilles’12 er zonnig uit. Onder de bezielende
leiding van voorzitter Benno Goossen moet de komende jaren
een start gemaakt worden met de ontwikkeling van sportpark
’t Wilbert tot multifunctioneel centrum. De basis ligt er. Het
maatschappelijk betrokken Achilles heeft organisatorisch
flink aan de weg getimmerd en behoort op meerdere
gebieden tot de voorlopers in de regio. ‘Met G-voetbal waren
we voor 23 jaar terug één van de eersten van Nederland en
het Wajong-voetbal is dit jaar begonnen’, vertelt de 64-jarige
Goossen. ‘Die jongens willen we uit het isolement halen met
sport. Onder supervisie van voormalig profvoetballer Michael
Dikken trainen ze twee keer in de week overdag. Het team
doet vier keer per jaar mee aan een toernooi.’
Achilles’12 kenmerkt zich toch al door zijn
ontwikkelingsdrang en concentreert zich, in dat kader, nu
op het eigen complex. ‘Onze toekomstvisie is van ’t Wilbert
een accommodatie maken waar van overdag tot ’s avonds
sport te bedrijven valt’, verklaart Goossen. ‘We streven ernaar
ons voetbalcomplex multifunctioneel te maken. Zo zijn
we in gesprek met hockeyclub HKC. En met de gemeente
zijn we bezig om de sporthal, die gebouwd wordt voor een
gezamenlijke VMBO-school, aan onze kantine te bouwen.
Die school komt er op 1 augustus 2014, op driehonderd meter
van ons complex. Als de gemeente akkoord gaat, wordt onze
kantine meer benut. Daarnaast is er een voordeel dat de hal ’s
avonds bezet kan worden. De buurt is immers al gewend dat
er bij ons avondactiviteiten zijn. Er komen dus geen klachten.
En met het oog op de sociale controle zou het ideaal zijn.
Vandalisme kost ons jaarlijks 10.000 euro.’
Ook sportief gaat het de club ronduit voor de wind. Na de
gloriejaren in de jaren tachtig en een uitschieter in 1995,
toen de club een seizoen in de hoofdklasse acteerde, is de
Hengelose vereniging inmiddels een stabiele eersteklasser.
Terwijl de ene na de andere club spelers gaat betalen, heeft
Achilles juist dat fenomeen voor zes jaar terug afgezworen.
‘Niet meer ten koste van alles’, luidt het credo. ‘Het was niet
realistisch. Spelers van buitenaf vullen zakken en vertrekken
weer. Op een gegeven moment misten we ook mensen
die als leider of bestuurslid wilden fungeren, omdat het
allemaal passanten waren. Daar houd je een club niet mee
in stand. Wij zijn een andere weg ingeslagen. We willen zo
hoog mogelijk voetballen, maar alleen met de middelen
die we hebben. We hebben nu een goede groep en kunnen
ons prima handhaven in de eerste klasse. Er vertrekken
wat jongens naar Quick’20 en Excelsior’31, maar ze hoeven
niet per se weg, want ze hebben het allemaal naar hun zin.
En juist die sfeer willen wij creëren. We kijken wel naar
jongens in de tweede en derde klasse, maar bieden ze alleen
onze randvoorwaarden en de kans tot ontwikkelen op
een hoger niveau. Wij richten ons tegenwoordig vooral op
professionalisering bij de jeugd. Dat begint al bij de F-jes en
de E-tjes. En ook een B3 is voor ons belangrijk, niet alleen
een B1.’
achilles’12
Totaal aantal leden: 870
Jeugdleden: 465
G-voetbal: 31
Seniorenteams: 8
G-voetbalteams: 2
Wajongerenteam: 1
Jeugdteams: 34*
* waarvan 24 pupillenteams (D, E en F)
Twente SPORT
71

©finedesign.eu 2011
De nieuwe SUBARU winnaar
S u b a r u z e s s t e r r e n d e a l e r
Tusveld 15 | 7627 NV Bornerbroek
Tel. 074 - 384 13 52
XV

Karen eshuis
Karen Eshuis uit Hengevelde was een aantal
jaren toproeister en deed aan wielrennen
en triatlons. Ze is journalist, was werkzaam
voor het Financieel Dagblad en is thans
redacteur van het VARA-programma Spijkers
met Koppen.
n column
Topsport is politiek
Soms is politiek echt topsport. Ga maar eens wekenlang met Verhagen en Wilders
in het Catshuis zitten. Daar krijg je vanzelf spierballen van. Als topsport ook politiek
wordt, dan moet je oppassen. Kijk maar naar de aanloop naar de Olympische Spelen.
Atleten moeten en masse vormbehoud tonen voor het toernooi der toernooien. Zo'n
felbegeerd ticket naar Londen kan op de valreep binnengesleept worden tijdens
zogeheten Olympische Kwalificatie Toernooien (OKT). Winst en verlies, helden en
sukkels, tragiek en heroïek volgen elkaar op. Eigenlijk is deze periode nog spannender
dan de Spelen zelf. Vaak is het arbitrair wie wel en niet mag. Denk maar eens aan de
sage rondom turners Zonderland en Wammes.
Soms haal je simpelweg de limiet niet. Dat overkomt de beste, zelfs Mister Hengelo.
Haile Gebrselassie wilde nog één keer de olympische marathon afleggen, maar hij
plaatste zich niet. De laatste ereronde van de Ethiopiër vindt nu niet plaats in Londen,
maar in Hengelo tijdens de FBK-games.
Bij de 24-jarige Almelose bokser Peter Müllenberg kun je je echter afvragen of het
met betere begeleiding niet anders zou zijn gelopen. Voor het eerst in jaren maakte
Nederland weer kans om een bokser in de Olympische ring te krijgen. Maar tijdens
het OKT-toernooi had de Almeloër zelfs een verzorger uit een ander land nodig om
z'n zweetdruppels af te vegen. In een sport waar alles draait om het intimideren van
je tegenstander is dat niet zo handig. Müllenberg verloor door een jurybeslissing met
10-9 en weet niet of hij ooit nog weer in de ring stapt.
Nog meer Olympische dromen die barsten: marathonlopers Koen Raymaekers en
Miranda Boonstra. De loopster uit Nijmegen liep de marathon van Rotterdam en
voldeed op 8 tellen na niet aan de door NOC*NSF gestelde limiet. Raymaekers kwam
op diezelfde winderige dag 35 seconden te kort. De sportkoepel was er als de kippen
bij om te melden dat er geen uitzonderingen gemaakt worden. Geen clementie. Maar
chef de mission Maurits Hendriks maakt zich wel zorgen. De equipe voor Londen is
vooralsnog een stuk kleiner dan in Athene of Peking.
Door de rigide interpretatie van de limieten door de sportkoepel blijft onze equipe
klein. Het credo 'meedoen is belangrijker dan winnen' is schromelijk achterhaald, maar
er moeten op z'n minst genoeg Nederlandse atleten aan de start verschijnen. Al te veel
politiek in topsport levert zeker geen medailles op.
Twente SPORT
73

Twente SPORT
74
TopspoRT oveRIJsseL
RegIo TWenTe
WIe, WaT, WaaR, WaaRoM eT CeTeRa.
vooRZITTeR FRans WILLeMe geeFT anTWooRd:
WIe zIjN We?
‘Wij zijn als Stichting dé topsportorganisatie van NOC*NSF binnen
het Olympisch netwerk Overijssel. In dit netwerk participeren een
groot aantal disciplines zoals onderwijs, evenementen, breedtesport,
toerisme, betaald voetbal enzovoort. Wij behartigen dus de
topsport in Twente en willen een zo optimaal mogelijk topsportklimaat
realiseren in deze regio.
Vooral vanuit NOC*NSF, het Ministerie van VWS, onderwijsinstellingen,
onze suppliers Rabo Bank en SMA Oost Nederland en de
Twentse gemeenten ontvangen we financiële ondersteuning om
ons werk te kunnen ( blijven ) doen. We zijn op zoek naar meer
en optimale ondersteuning, maar de markt is – zoals algemeen
bekend – momenteel erg ongunstig.’
WAT HeeFT De NADRuK?
‘De goede kwalitatieve begeleiding van talenten en topsporters
in Twente. Topsportbegeleider Manfred Kamphuis is in dienst van
ons en ondersteunt en adviseert de vaak jonge mensen. Je moet
dan vooral denken in faciliteiten. We hebben als Stichting een
groot aantal faciliteerders die de talenten en topsporters ondersteunen.
Voorbeelden? We brengen een talent in contact met het
SMA Oost Nederland , we regelen een lease auto, helpen bij het
regelen van rijlessen op een voor de sporter geschikt tijdstip, zorgen
voor een goede mentale trainer, enzovoort. Met veel van deze
talenten/topsporters voeren we gesprekken en zijn zodoende
bekend met hun situatie; persoonlijk en sportief. Op basis hiervan
ontstaat een band en kunnen we ze vaak op maat helpen. Hierbij
gaat het vaak om de vervulling van bepaalde specifieke wensen.
WAT zIjN MOMeNTeeL ACTIVITeITeN VAN De STICHTING?
‘Ik geef twee voorbeelden. We nodigen dit jaar alle sportvereni-
De Stichting Topsport Overijssel| Twente begeleidt, ondersteunt en adviseert topsporters en talenten.
Zij is de bekende spin in het web als het gaat om topsport en talentherkenning in Twente.
Directeur: Henk Pieters
Voorzitter: Frans Willeme
Adres: Grolsch Veste, Colosseum 87,
7521 PP Enschede
Telefoon: 053-851 86 50
Website: www.topsportoverijssel.nl
E-mail: hpieters@topsportoverijssel.nl
gingen van Twente uit. Dat doen we om kennis te maken, maar
vooral ook om met deze verenigingen te bespreken hoe ze de
talentherkenning en talentontwikkeling binnen de vereniging
oppakken en of ze bijvoorbeeld bereid zijn medewerking te
verlenen aan de organisatie van een groot sportevenement in
Twente. Dit met het doel om Twente nog meer op de kaart te zetten
en onderdeel te laten zijn van het Olympisch plan 2028. Naar
aanleiding van deze gesprekken zijn er bijvoorbeeld vervolgafspraken
ontstaan binnen de handbalsport en het wielrennen. Onderzocht
wordt of er een regionaal/provinciaal talentencentrum
ten behoeve van het wielrennen kan worden opgericht en met
het Nederland Handbal Verbond zijn gesprekken gestart om de
handbalsport (dames) weer op een hoger plan te tillen: eredivisie.
Ook organiseert de Stichting onder leiding van onze directeur
Henk Pieters gesprekken tussen vijf topsportverengingen in
Twente te weten Pollux Oldenzaal, Tex Town Tigers, BOSANTON-
ALMELO, Eurosped Twente BV en ZPC Het Ravijn. Het zijn clubs
die het momenteel moeilijk hebben, mede door de zuigkracht die
grote clubs als FC Twente en Heracles en grote evenementen als
de FBK-Games, CSI Twente en de Military op mogelijke sponsors
hebben. Dit doen we met als doel deze verenigingen organisatorisch
en sportief zodanig sterk te maken dat ze weer volwaardig
op het hoogste niveau kunnen blijven opereren. Wij willen ze
graag laten samenwerken, zodat ze elkaar kunnen ondersteunen
en van elkaar kunnen leren.’
WAAROM SAMeNWeRKING MeT TWeNTeSPORT MAGAzINe?
‘Wij richten ons op de topsport en het magazine ook. Het is mooi
dat we in dit tijdschrift met behulp van de Saxion Hogeschool
en het ROC van Twente een eigen plek hebben, waar we onze
activiteiten en visie kunnen etaleren.’
Voor verdere informatie over het werk van de Stichting kan men terecht op de website te weten:
www.topsportoverijssel.nl

n stichting topsport overijssel n reportage | tWente
LandskaMpIoen én aFsTudeRen
Over talent gesproken, de beloften van FC Twente werden landskampioen.
De opleiding van de voormalige landskampioen is een
voorbeeld voor heel Nederland en in deze regio ook voor andere
takken van sport. De eredivisieclub steekt veel tijd in de begeleiding
van de spelers die de voetbal academie volgen en daarna in het
beloftenteam. Een van de kampioenen is de 18-jarige Joey
Pelupessy. Hij is verdediger en studeert dit jaar af op het Johan
Cruyff College, een onder deel van het ROC van Twente, dat zijn
domein heeft in de Grolsch Veste. De Nijverdaller studeert hier
Marketing, Communicatie en Evenementenorganisatie Sport. ‘Doordat
je topsport niet je hele leven vol kunt houden, is het belangrijk
om iets achter de hand te hebben’, vertelt Pelupessy. ‘Veel sporters
vinden het moeilijk om hun carrière te combineren met een studie.
Daarom is studeren op het Johan Cruyff College ook een mooie
oplossing. De begeleiding is erg goed en je krijgt alle vrijheid om op
topniveau te sporten. Doordat ik veel moet trainen, kan ik niet altijd
op school aanwezig zijn. Deze uren haal ik later dan gewoon weer
in. Ik ben blij dat ik hier een opleiding heb kunnen volgen. Na mijn
TWeevoudIg nedeRLands
kaMpIoen
Van de meer dan 300 topsporttalenten die door Topsport Overijssel
| Regio Twente worden begeleid, is Annefleur Kalvenhaar uit
Wierden momenteel een van de meest succesvolle. De zeventienjarige
wielrenster is gespecialiseerd in veldrijden en mountainbike.
Ze is in beide disciplines Nederlands kampioen. Daarnaast volgt
ze de intensieve studie fysiotherapie aan Saxion Hogeschool
Enschede. ‘Ik heb voor deze studie gekozen omdat ik erg geïnteres-
studie ga ik eerst vol voor het voetbal. Mocht dit niet goed uitpakken,
dan heb ik in ieder geval nog een diploma.’ Met Pelupessy
hopen ook zijn ploeggenoten Chris David en Cas Peters binnenkort
af te studeren op het Johan Cruyff College.
Uitbundig vieren de beloften van FC Twente de titel met rechts van coach
Patrick Kluivert Chris David en Joey Pelupessy en tweede vanaf links Cas Peters
seerd ben in het menselijk lichaam. De kennis die ik opdoe tijdens
mijn opleiding, kan ik bij het beoefenen van mijn sport ook goed
toepassen. Het heeft veel met elkaar gemeen’, vertelt Kalvenhaar.
‘Op het Saxion in heb ik een topsportstatus. Dit biedt mij de
mogelijkheid om tentamens te verplaatsen tijdens belangrijke
wedstrijden en trainingsweken. Hierdoor kan ik mij op zowel mijn
wedstrijden als mijn studie optimaal focussen. De docenten
verlenen alle medewerking, zodat ik mijn sport op topniveau kan
blijven beoefenen. Ze vinden het erg interessant dat ik dit naast de
studie doe en zijn al altijd benieuwd naar mijn wedstrijdresultaten. ’
Over haar doelstellingen dit jaar hoeft ze niet lang na te denken.
Ze heeft ambitieuze doelen. ‘Met de mountainbike wil ik graag
opnieuw Nederlands kampioen worden, in de top tien finishen bij
het Europees kampioenschap en me daarnaast plaatsen voor het
wereldkampioenschap. Bij het veldrijden ga ik aankomend seizoen
van de junioren over naar de elite dames. Ik hoop hier een plek bij
de eerste zeven van Nederland te bemachtigen. Verder wil ik
proberen om aan alle wereldbekerwedstrijden mee te doen.’ >>
Twente SPORT
75

Twente SPORT
76
n stichting topsport overijssel | tWente
van de a- naaR de d-sTaTus
Waterpoloster Rianne Guichelaar (28) heeft
besloten om haar topsportcarrière vaarwel
te zeggen. De Enschedese speelster van
Het Ravijn en Olympisch kampioen van
2008 stopt na dit seizoen en wil zich op
andere dingen gaan richten. Ze heeft tijdens
haar carrière jarenlang de zogenaamde
A-status gehad van het NOCNSF. Hiervoor
moet een topsporter prestaties leveren op
het niveau van (minimaal) de top 8 van de
wereld. Nu Guichelaar stopt met waterpolo,
krijgt ze de D-status. Dit is de status van
een ex-topsporter die na de carrière
onder begeleiding staat van Topsport
Overijssel | Regio Twente. Guichelaar:
‘Het is erg fijn om te weten dat ik altijd bij
Topsport Overijssel terecht kan. Het is de
regionale variant van het NOCNSF die
topsporters ondersteunt in de regio Twente.
De lijntjes zijn erg kort dus als er wat is,
staan ze ook meteen voor je klaar. Nu ik
stop met waterpolo weet ik dat ze mij ook
na mijn carrière goed blijven begeleiden.
Hoe dat eruit gaat zien, kan ik nog niet
precies zeggen. Ik moet nog een aantal
wedstrijden voor Het Ravijn spelen en
ga daarna bekijken hoe ik mijn leven
precies ga inrichten.‘

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: privé
moment van glorie
‘Mijn moment van glorie is de Europese titel in 1988 in
Duitsland toen ik zelf in de selectie zat. Rinus Michels was
de coach. Ik was reserve. Hij vertelde me dat in een zeer
kort gesprekje op zijn kamer. “Ik kies vanwege zijn ervaring
voor Erwin Koeman”, zei hij tegen mij. Eén keer heb ik
warm gelopen, dat was tegen Engeland. Toch is dit EK de
belangrijkste gebeurtenis in mijn carrière. Dat EK an sich is al
een hele belevenis. De aanloop ernaar toe, heel Nederland
was er mee bezig. Ondanks een slechte start kwamen we
toch in de finale. Ik zag mezelf niet als wisselspeler. Ik was
een onderdeel van het team. Op de training vormden wij
bij partijspelen van 11 tegen 11 steeds de tegenstander van
de basis. We legden daar veel energie in. Logisch, want wij
wilden ook graag spelen. De basisspelers moesten elke keer
behoorlijk aan de bak. Michels was daarbij onze twaalfde
man. Hij floot altijd in ons voordeel. Dat leverde frustratie en
agressie op. Zo lukte het hem de basis scherp te krijgen.’
‘De huldiging was super. We landden in Eindhoven.
Dat gebeurde in het geheim, want men vreesde een chaos.
Maar overal waar we langskwamen, stond het vol. Dat had ik
nooit eerder meegemaakt. Het was de enige hoofdprijs van
het Nederlands elftal ooit. Nog steeds word ik er af en toe op
aangesproken. We gingen de grachten door in Amsterdam.
Mensen sprongen in het water, de woonboten hadden veel
te lijden. Totale gekte, euforie, plezier. Ik krijg nog steeds
rillingen over mijn lijf als ik eraan denk. Laten we hopen dat
het dit jaar weer gebeurt.’
n moment van glorie
ToTaLe gekTe, euFoRIe,
pLeZIeR
Hendrie Krüzen (47), de huidige co-trainer van Heracles, is een van de beste voetballers die deze regio ooit heeft
voortgebracht. Krüzen heeft in Nederland en België 556 competitiewedstrijden gespeeld (148 doelpunten) en vijf
interlands. Hij speelde ook voor de amateurs van AGOVV en werd vervolgens trainer. Vanaf 2002 was Heracles als
zodanig zijn werkgever en is dat nog steeds.
'Ik krijg nog steeds
rillingen over mijn lijf
als ik eraan denk'
hendrie krÜzen
Hendrie Krüzen is op 24 november 1964 geboren in Almelo.
Hij maakte deel uit van een gezin van vijf kinderen. Al gauw kwam
zijn extreem hoogwaardige voetbaltalent naar boven. Hij werd
profvoetballer. Op 16-jarige leeftijd debuteerde hij in het eerste
elftal van Heracles. Dat was op 1 februari 1981 uit tegen Fortuna
Sittard. Na een rondreis langs FC Den Bosch, PSV, BVV Den Bosch,
KV Kortrijk, FC Luik, SV Waregem, SC Heracles en AZ beleefde de
linkspoot negentien jaar later namens zijn toenmalige club
Go Ahead Eagles tegen Helmond Sport zijn zwanenzang als
profvoetballer. Toen hij eenmaal weer amateur was, bleef hij
zolang hij kon voetballen bij La Première in zijn woonplaats Almelo.
Op zijn erelijst staan de titel van de eerste divisie met Heracles
(1985), het Europees kampioenschap met het Nederlands elftal en
het kampioenschap van de eerste divisie in 2005 met Heracles.
Twente SPORT
77

Twente SPORT
78
Tekst: Ferry de Goeijen - Fotografie: Remco Homan
‘veRhuIZIng van göTeboRg
naaR huskvaRna Is MIJn
ReddIng geWeesT’
saMueL aRMenTeRos,
MuLTICuLTuReLe spITs In aLMeLo
Zijn spel binnen de kalklijnen oogt als een Cubaanse salsa. Explosief, vloeiend en erotiserend. Samuel Armenteros
is een lust voor het liefhebbersoog, maar de 21-jarige spits van Heracles Almelo doorstond een tumultueuze route
naar het succes. Over een Zweed met Cubaanse roots.
Achter de modieuze voetballer, dwars door al de uiterlijke praal,
gaan bij Samuel Armenteros veel diepgaande kanten schuil.
De in Zweden geboren en getogen spits, die zich naast alle
Scandinavische talen ook het Nederlands, Spaans en Portugees
meester heeft gemaakt, heeft zijn karakter gevormd door het beste
van twee werelden te verenigen: het Zweden van zijn moeder met
het Cuba van zijn vader.
cuba
Wanneer zijn herkomst ter sprake komt, volgt het relaas van een
voetballer met een hart van goud. ‘Ik ga zo vaak als ik kan naar
Cuba. Ik heb daar een huisje en familie om voor te zorgen. Zij
hebben niet veel en ik heel veel. Ik heb mijn kansen gekregen en
ik zou me schuldig voelen als ik ze niet help. Mijn opa was 77 toen
hij overleed. Tot dan toe werkte hij nog elke dag van zes uur
’s morgens tot vijf uur ’s middags. Zo kon hij de zes tot acht mensen
die daar wonen eten geven. Een kwestie van elke dag blijven
bikkelen, want daar heb je geen pensioen, zoals hier. Ze zitten in
een moeilijke situatie, maar ze zijn heel blij en vrolijk. Toen ik jong
was, zag ik die worstelingen nog niet. Als tienjarige vond ik het in
Zweden vooral cool om een Cubaan te zijn. En als ik in Cuba was,
zag ik wat ik zag. Pas nu, als je wat ouder bent, ga je meer dingen
begrijpen en dan denk je wel eens: wow, wat een andere wereld.’
domme dingen
Armenteros’ ouders scheidden toen hij acht was. Van z’n tiende
tot z’n vijftiende woonde hij bij zijn moeder. In eerste instantie
bleef alles nog hetzelfde. ‘Ik ben opgegroeid in het donkere
stadsdeel van Göteborg. Heel multicultureel. In mijn klas zaten
maar twee Zweedse jongetjes, van de in totaal 26 leerlingen. Je
was thuis om te eten en te slapen, voor de rest voetbalde je op
straat. Een vrij hard leven. We hingen tot laat op straat en deden
veel domme dingen. Dat was best moeilijk voor mijn moeder’,
verklaart Armenteros. Toen hij twaalf was verhuisde hij met zijn
moeder naar Huskvarna, een klein dorpje op twee uur afstand
van Göteborg. ‘Dat heeft me gered. Het is beslissend geweest
voor mijn leven. Ik had nooit een slechte mentaliteit, maar wat je
in Göteborg allemaal meemaakt. Als ik nu, met alle respect, naar
mijn vrienden kijk... Ik denk dat dat leven me te veel had afgeleid
van het voetbal. In het rustige Huskvarna hadden ze bijvoorbeeld
nog nooit een donker iemand gezien. Daar was ik om negen uur
’s avonds thuis. Daar kon ik me focussen op het voetbal en daar
begon het ook serieuze vormen aan te nemen.’
tiende spits
De vervolgstap naar Nederland is een logische voor veel Zweedse
spelers, zo ook voor Armenteros. In 2007, nadat hij al een halfjaar
op zichzelf had gewoond in een Zweeds voetbalinternaat,
transfereerde hij naar SC Heerenveen. Armenteros werd topscorer
in het beloftenteam en scoorde er in de voorbereiding lustig
op los, maar slaagde niet. De concurrentie was moordend en
trainer Trond Sollied zag het niet in hem zitten. ‘Bij Heerenveen
was het als een pasgeboren baby, die eerst alle aandacht krijgt,
maar zodra die op z’n eigen benen kan staan, wordt de aandacht

n immigrant
'Eerst moest ik nog met de keepers op het veld
achter het stadion trainen'
gericht op de nieuwe baby en
laten ze de ander lopen’, stelt
de spits. ‘De voetballers met
een groter salaris moesten
spelen en daar stond ik
dan, als tiende spits. Op een
gegeven moment hebben ze
me nog een contract voor
drie jaar aangeboden, maar
ik heb bedankt. Een risico,
maar het plezier in voetbal
verdween.’
scoren
Armenteros liep succesvol
stage bij Sparta, maar het
aanbod was te laag om
van rond te komen. Na drie
maand zijn conditie op peil
te hebben gehouden bij het
Zweedse Elfsborg, kwam
een plotseling telefoontje als
een grote verlossing. Gertjan
Verbeek, zijn oud-trainer bij
SC Heerenveen, ging naar
Heracles Almelo. Een kennis
schoot het geld voor een
vliegticket voor en in Almelo
ontpopte hij zich tot een
explosieve, meevoetballende
spits. ‘Hier heb ik m’n draai
gevonden. Eerst moest ik nog
met de keepers op het veld
achter het stadion trainen.
Misschien was dat om me te
triggeren, ik weet het niet.
Daarna ging het snel. Over
vorig seizoen ben ik tevreden,
over dit seizoen niet. Ik moet
meer scoren. Dat vreet aan
me. Ik analyseer daardoor
elke stap, elke actie. Twijfelen
is het niet, ik heb vertrouwen
in mijn eigen kunnen. Maar
ik wil het team en mezelf zo
graag belonen. Dat ritme van
scoren is het allerbelangrijkst
voor een spits.’
Twente SPORT
79

Twente SPORT
80
Tekst: Eddy van der Ley, Fotografie: Remco Homan
Met twee bronzen medailles in Atlanta 1996, op
de 400 meter vrij en de 800 meter vrij, verwierf
Kirsten Vlieghuis zich al zwemmend een plek in de
Olympische geschiedenis. Vijf jaar later stopte ze,
25 jaar oud, met zwemmen. Hoe het haar sindsdien
is vergaan? TwenteSport magazine zocht haar op en
trof een levenslustige moeder van twee kinderen,
werkzaam in het Bornse zwembad waar ze ooit haar
eerste baantjes trok.
TeRug In
boRns
ZWeMbad
Is de CIRkeL
Rond
vooR
‘bRonZen’
kIRsTen
vLIeghuIs
Wie de twee Olympische medailles van Kirsten Vlieghuis
pontificaal in haar Hengelose woonkamer verwacht, komt
bedrogen uit. De bronzen oogst van Atlanta bevindt zich in
een andere ruimte, onttrokken aan het oog van de bezoeker.
De Bornse hoeft niet zo nodig te pronken met wat is geweest,
het glorieuze karakter van de getuigenissen ten spijt. Typisch
gevalletje van Twentse nuchterheid? ‘Dat kan je wel zeggen’,

n na de topsport
'Als ik een grote bek had gehad,
zou ik meer hebben bereikt'
lacht Vlieghuis. ‘Ik koester de medailles, dat wel, maar dat
hoeft de hele wereld niet te weten. Ach, anders dan een Inge
de Bruin of een Pieter van den Hoogenband ben ik geen
type voor de bühne. Ik ben inderdaad Twents nuchter. Stond
altijd achteraan, hoefde niet op de voorgrond, zei overal ‘ja
en amen’ op, luisterde blind naar de trainer. Omdat het zo
hoorde. Ik denk weleens: ‘als ik een grote bek had gehad, en
wat meer voor mezelf was opgekomen, zou ik meer hebben
bereikt.’ Al valt dat nooit te bewijzen. Ik was wie ik was. En
ben wie ik ben. Mezelf. Eigenlijk is dat wel goed zo.’
‘In 2001 stopte ik met zwemmen. Na me jarenlang suf te
hebben getraind, met Spartaanse discipline, was het op
25-jarige leeftijd voorbij. Ik had het bewuste jaar nog wel
graag willen afmaken met trainer Jacco Verhaeren, maar
omdat ik niet meer tot 2004 zou doorgaan, de volgende
Olympische Spelen, en hij met een commerciële ploeg op
de proppen kwam, was ik niet meer nodig. Daar ben ik best
even gepikeerd over geweest, want ik had veel voor Jacco
en het Nederlandse zwemmen betekend. Ik werd als een
soort uithangbord gezien, won in 1996 de eerste medailles
sinds lange tijd voor zwemmend Nederland. En dan word je
abrupt bedankt voor je diensten. De manier waarop was niet
chique.’
‘Toen het zover was, heb ik Eindhoven – waar ik zeven jaar
had gewoon en getraind – achter me gelaten en ben gelijk
naar mijn ouders in Borne teruggekeerd. Ik had geen huis,
geen baan, was eigenlijk terug bij af, bij zeven jaar daarvoor.
In het begin ben ik vreselijk aan het stappen geslagen.
Vier avonden in de week, van donderdag tot zondag, was
ik van de partij en overal deed ik het licht uit. Ik moest
echt wennen aan dat wereldje. Als ik aan de bar iets wilde
bestellen, bleef ik keurig op mijn beurt wachten. Wist ik veel
dat ik me iets brutaler moest opstellen. En als een vriendin
me vroeg een ‘Southern Comfort met sinas’ te bestellen,
moest ik vier keer vragen wat ze precies bedoelde.’
‘Na drie maanden van extreem stappen concludeerde
ik dat het uitgaansleven niets voor mij was. Ik wilde iets
goedmaken waarvan ik dacht dat ik het had gemist. Want
heel soms was ik best jaloers geweest op het leven van
leeftijdsgenoten. Dat compenseerde ik dan wel met de
wetenschap dat ik de hele wereld te zien kreeg. Toen een
vriendin me kort na mijn stoppen vroeg om met elf, twaalf
meiden een weekend weg te gaan, reageerde ik aanvankelijk
afwijzend. Ik was een mannenwereld gewend en zag mezelf
nog niet deel uitmaken van een kippenhok met kakelende
vrouwen. Achteraf ben ik blij dat ik de scepsis overboord
heb gezet en toch ben gegaan. Het is de start geweest van
een rijk sociaal leven en een intensieve vriendschap tussen
acht vriendinnen.’
‘We zijn nu ruim tien jaar verder en vormen een echt
vriendengroepje. Soms gaan we een dag met elkaar naar
de sauna, binnenkort zitten we zelfs op Ibiza. Bijkomend
voordeel is dat onze mannen ook goed met elkaar kunnen
opschieten. Eigenlijk moet ik Jacco Verhaeren dankbaar
zijn dat hij me destijds niet meer nodig had, anders had ik
deze meiden nooit ontmoet. Heimwee naar het zwemmen
heb ik nooit gehad, aan baantjes trekken beleef ik geen
plezier meer. Ik heb natuurlijk een topsportmentaliteit,
wil altijd winnen, dus past dit niet. Wel keerde ik al snel
terug in het Bornse zwembad waar mijn vader me ooit de
eerste kneepjes van het zwemmen bijbracht. Hij werkt er
nog steeds, ik sinds 2001 ook. Ik geef zwemles aan allerlei
groepen mensen, veelal kinderen.’
‘De cirkel is dus een beetje rond, het zwembad in Borne is
simpelweg mijn lotsbestemming, haha. Maar wel op een
sympathieke manier, want het is een afwisselende baan. Ik
zie mezelf nog niet op kantoor zitten, ik moet in beweging
zijn en blijven. Voor 24 uur in de week, in dit geval, want ik
wil ook tijd hebben voor de opvoeding van mijn kinderen
Cas (6) en Aniek (3). Jacco Verhaeren reist nog steeds de
wereld over en heeft twee kleine kinderen thuis zitten. Is niet
mijn ding. Nee, zoals het nu gaat, met de steun van mijn man
Arthur Beld en de oma’s en opa’s, valt het allemaal prima te
combineren.’
‘Mijn zwemloopbaan heeft me veel gebracht. Ik heb voor
mezelf leren opkomen, geleerd steeds mijn grenzen te
verleggen, ben opener geworden. Door op mijn achttiende
het ouderlijk huis te verlaten heb ik mezelf overwonnen.
Anders was ik bij papa en mama gebleven, honderd procent.
Nu heb ik de hele wereld gezien, veel prijzen gepakt, twee
medailles gewonnen op de Olympische Spelen en ook de
Spelen van Sydney nog meegemaakt, in 2000. Hoewel ik niet
verder kwam dan twee tiende plaatsen, heb ik daar optimaal
van genoten van de sfeer, de mensen, de sport. Het heeft me
verrijkt, zoals mijn hele loopbaan me als mens en sporter
verrijkt heeft. Ik volg het zwemmen nog op een afstandje en
merk dat de Olympische Spelen er weer aankomen. Ik doe
soms een clinic of een spreekbeurt op scholen en op straat
word ik vaker herkend. ‘Ben jij niet die zwemster?’ Ja, dat
ben ik. Haha.’
Twente SPORT
81

Twente SPORT
82
gijs&eddy
CoLoFon
Van Deinse Media B.V.
Postbus 40194
7504 RD Enschede
T. 053-4782071
E. twentesport@vandeinsemedia.nl
I. www.vandeinsemedia.nl
uitgever
Jeroen Achterberg
Bladmanager
Marijke van Duuren
twentesport@vandeinsemedia.nl
Hoofdredactie
Gijs Eijsink, Eddy van der Ley
Redactie: Karen Eshuis, Ferry de Goeijen,
Rene Waning, Wim Neeskens
Aan dit nummer werkten mee: Elke Agten, Michel
Boerebach, Peter Bonder, Hugo Borst,
Cartoon: Thomas van Oostrum
Bob Boswinkel, Gert-Jan Bruggink, Theo ten Caat,
Marry Dijkshoorn, Bert de Haan, Maaike Heethaar,
Henk Kesler, Sip Kruze, Hennie Kuiper,
André Manuel, Jan Medendorp, Evert ten Napel,
Frits Oosterveld, Willem Pfeiffer, Ben Siemerink,
Jos Som, Bea te Veldhuis en Peter Wekking
Fotografie cover: Stefan Schipper
Fotografie: Harry Broeze, Eric Brinkhorst,
Wim Busschers, Ebo Fraterman, Robert Hoetink,
Remco Homan, Marc van der Kort, Bert Letteboer,
Herman Oude Alink, Stefan Schipper, Sportfoto.nl,
Nick Zweers
Cartoons: Thijs Wessels, Thomas van Oostrum
Vormgeving
Kracht concept en creatie - www.krachtcc.nl
Drukwerk
Drukkerij Roelofs - www.drukkerij-roelofs.nl
vanaf 17 augustus
De KORTSTe COLuMN
VAN TWeNTe eeN INSPANNeND SPeLLeTje
Onze twee zonen zijn tegen mijn zin in gestopt met hockey; ze spelen liever golf. Steevast ging de
discussie dan over het gebrek aan gezonde inspanning bij golf. Onze jongste was dat zo zat, dat
ie afgelopen zomer zijn teammaatjes voor zijn profielwerkstuk met een hartslagmeter de baan op
heeft gestuurd. De gemeten hartfrequenties passen bij matige tot gemiddelde inspanning. Mijn
ongelijk dus wetenschappelijk bewezen: ik moet ook maar weer meer gaan golfen, volgens hem.
Dr. Frits G.J. Oosterveld is fysiotherapeut en epidemioloog,
werkzaam bij Saxion als lector Gezondheid & Bewegen
het volgende nummer
• Voetbalfamilie Gouriye
• Volleybalster Floortje
Meijners
• Arnold Bruggink
versus Madeleine
Brugman
• FC Twente-speler
Leroy Fer
Acquisitie
Astrid Achterberg, Jeannette Agterbos,
Saskia Concu, Ageeth Vehof
Advertenties - Van Deinse Media - T.053-4782071
E. info@vandeinsemedia.nl
I. www.vandeinsemedia.nl
Informatie voor adverteerders TwenteSport
magazine: Een magazine voor iedereen die alles
wil weten over Twente en zijn sport(ers). Een
magazine dat recht doet aan het hoogwaardige
topsportklimaat in deze regio, aan de topsporters,
de vele sportclubs en de drommen sportliefhebbers.
TwenteSport magazine verschijnt 4 keer per
jaar.
Oplage: 15.000 exemplaren. Voor meer informatie,
tarieven en aanleverspecificaties, neem contact
op met accountmanager Jeannette Agterbos.
Tel: 053-4782071.

Welkom in Twente. Landgoed van Nederland
Twente heeft met haar prachtige coulisselandschap
sprankelende steden, culinaire verrassingen, rijke historie,
kunst en cultuur, mysterieuze sagen en de topsportevenementen
veel te bieden. Twente is een streek waar
het leven groen is. Een streek vol verrassingen en vol
mogelijkheden voor een heerlijke vakantie, een weekendje
weg of een dagje uit. Je vindt er ware rust, in je hoofd en om
je heen. Gemoedelijkheid voert hier de boventoon. Het ritme
van de dag zorgt voor een aangenaam gevoel. Je beleeft er
mooie kleine dingen die je raken. Zoals een welgemeende
begroeting, gewoon op straat of tijdens een wandeling door
het rijke coulisselandschap. Een streek dus om te onthaasten,
tot jezelf te komen of juist actief te zijn.
Verwennen en onthaasten
De landelijke ruimte en rust, het culinaire, wellness en
sportieve aanbod en de vele verblijfsmogelijkheden van
hotels (twentehotels.nl), bed & breakfasts (twentelogies.nl)
en campings en bungalowparken (thuiskomenintwente.nl)
maken Twente bij uitstek geschikt voor mensen die willen
genieten van het betere landleven. Maar met alle stedelijke
genoegens binnen handbereik: shoppen, cultuur, uitgaan, en
evenementen.
Kies uit verschillende arrangementen: wellness-, fi ets-,
wandel-, culinaire-, culturele- en topsportarrangementen en
kijk voor meer tips en evenementen op vvvtwente.nl.
Dit magazine is bedoeld om een indruk te geven van die
aspecten die Twente zo uniek maken. Maar… de beste
manier om de regio te leren kennen, is natuurlijk er zelf te
komen kijken.
Twente heeft veel in huis en onthaalt u graag en warm.
Welkom in ‘Twente. Landgoed van Nederland’.
VVVTWENTE.NL